Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w zakresie:

- obowiązku Komornika do obliczenia i uiszczenia za Dłużnika podatku VAT (podatek od towarów i usług) od sprzedaży w trybie licytacji prawa użytkowania wieczystego nieruchomości (pytanie nr 1) - jest prawidłowe;

- obowiązku Komornika do wystawienia faktury VAT wobec braku adresu siedziby Dłużnika oraz braku numeru NIP Dłużnika (pytanie nr 2) - jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Pana wniosek z 25 lipca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:

- obowiązku Komornika do obliczenia i uiszczenia za Dłużnika podatku VAT od sprzedaży w trybie licytacji prawa użytkowania wieczystego nieruchomości (pytanie nr 1);

- obowiązku Komornika do wystawienia faktury VAT wobec braku adresu siedziby Dłużnika oraz braku numeru NIP Dłużnika (pytanie nr 2)

- określenia właściwości organu podatkowego do odprowadzenia należnego podatku VAT (pytanie nr 3)

- wpłynął 28 lipca2022 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W dniu (…) roku uprawomocniło się postanowienie o przysądzeniu własności prawa użytkowania wieczystego niezabudowanych działek gruntu nr (…), (…), (…), (…) o powierzchni (…) ha położonych w (…) przy ulicy (…), opisanych w księdze wieczystej nr (…) prowadzonej przez Sąd Rejonowy w (…).

Przeniesienie własności było następstwem sprzedaży licytacyjnej w dniu (…) roku za kwotę (…) złotych oraz wykonaniem przez nabywcę warunków licytacyjnych.

W księdze wieczystej nieruchomość widnieje jako zabudowana, aktualnie na nieruchomości nie ma zabudowy - obiekty zostały rozebrane. Użytkownikiem wieczystym nieruchomości była dłużniczka: (…) sp. z o.o. z siedzibą w (…) (KRS (Krajowy Rejestr Sądowy): …, REGON: …, NIP: … uchylony w dniu …). W aktualnym odpisie z KRS jako siedziba dłużnika wskazany jest (…), brak adresu podmiotu. Do reprezentowania spółki, składania oświadczeń i podpisywania w imieniu spółki wymagane jest współdziałanie dwóch członków.

Po sprawdzeniu na stronie Ministerstwa Finansów (https://www.podatki.gov.pl) ustalono, że dłużniczka nie figuruje w rejestrze VAT. Z informacji uzyskanych w dniu (…) od Naczelnika Urzędu Skarbowego w (…) dłużniczka została wykreślona z rejestru podatników VAT z dniem (…) na podstawie art. 96 ust. 9 ustawy o VAT; NIP został uchylony z powodu posługiwania się fałszywymi lub fikcyjnymi danymi adresowymi siedziby i miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.

Według aktualnego odpisu z KRS przedmiotem przeważającej działalności dłużniczki jest kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek (68.10.Z), przedmiotem pozostałej działalności jest: wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi (68, 20.Z,); pośrednictwo w obrocie nieruchomościami (68.31.Z), zarządzanie nieruchomościami wykonywane na zlecenie (68.32.Z), (70.10.Z), działalność firm centralnych (head offices) i holdingów, z wyłączeniem holdingów finansowych (70.10.Z), działalność agencji reklamowych (73.11.Z), badanie rynku i opinii publicznej (73.20.Z), roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków (41), zakwaterowanie (55), działalność usługowa związana z wyżywieniem (56).

W dniu (…) Komornik otrzymał pismo od prokurenta spółki (prokura samoistna) i wspólnika spółki (…) sp. z o.o. będącego równocześnie nabywcą licytacyjnym Pana (…), w którym to piśmie oświadcza, że dłużnik nie prowadzi działalności gospodarczej, nie posiada aktualnie numeru NIP, dłużnik co do zasady jest podatnikiem podatku od towarów i usług, ale pozbawionym numeru NIP.

Prokurent oświadcza, że według jego najlepszej wiedzy dłużnik nie korzysta ze zwolnień podatkowych wynikających z ustawy o VAT, dłużnikowi nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT przy nabyciu nieruchomości. Zgodnie z aktem notarialnym nabycia przez dłużnika prawa użytkowania wieczystego nieruchomości z dnia (…) sporządzonego przez notariusz (…) „dostawa prawa użytkowania wieczystego i własności opisanego powyżej podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ale jest zwolniony z tego podatku, gdyż budynki stanowią towary używane zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług”.

W dniu (…) roku wpłynęło do komornika pismo sporządzone przez prokurenta samoistnego Pana (…), który działając w imieniu dłużnika (…) sp. z o.o., w wykonaniu wezwania komornika z dnia (…) udzielił następujących wyjaśnień: dłużnik, to jest spółka pod firmą (…) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, ma siedzibę w (…), adres do korespondencji: (…); dłużnik aktualnie nie prowadzi działalności gospodarczej; dłużnik został pozbawiony numeru NIP z uwagi na brak aktywności gospodarczej w dniu (…) roku; Urzędem skarbowym właściwym dla dłużnika jest (…); dłużnik jest płatnikiem podatku VAT; dłużnik nie korzysta ze zwolnień podmiotowych wynikających z ustawy o VAT; dłużnikowi nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT przy nabyciu nieruchomości; nieruchomość nie była i nie jest przedmiotem umowy najmu ani umowy dzierżawy; z uwagi na okoliczność, że działki objęte użytkowaniem wieczystym są przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego nabycie przedmiotowych działek przez uczestników postępowania będzie się wiązało z obowiązkiem zapłaty podatku VAT w wysokości 23%; poza objęciem przedmiotowych działek miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego oraz okolicznością, że na skutek dokonanych wyburzeń prawo użytkowania wieczystego nie jest zabudowane, dłużnikowi nie są znane inne okoliczności świadczące o obowiązku zapłaty podatku VAT; dłużnik nie zlikwidował działalności gospodarczej; obiekty znajdujące się na nieruchomości zostały rozebrane około (…) lat temu, obiekty nie były przedmiotem uprzednich ulepszeń; dla nieruchomości jest uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, przedmiotowe działki o numerach (…), (…), (…) i (…), położone w obrębie (…) w (…), zgodnie z ustaleniami obecnie obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego części obszaru miasta, zatwierdzonego uchwałą Rady Miasta z dnia (…) roku, numer (…), ogłoszonego w Dzienniku Urzędowym Województwa z dnia (…) roku, pozycja (…), znajdują się na terenie oznaczonym symbolem MW,U15 - teren zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej i/lub teren zabudowy usługowej; dłużnik nie występował o wydanie decyzji o warunkach zabudowy.

Pytania (oznaczone we wniosku nr 1 i 2)

1) Czy Komornik Sądowy w świetle art. 18 powołanej wyżej ustawy jest obowiązany do obliczenia i uiszczenia za Dłużnika podatku VAT?

2. Czy Komornik, w przypadku obowiązku zapłaty podatku VAT, wobec braku adresu siedziby Dłużnika oraz braku numeru NIP Dłużnika jest obowiązany do wystawienia faktury VAT?

Pana stanowisko w sprawie

1. Zdaniem Wnioskodawcy w świetle opisanego wyżej stanu faktycznego, Komornik jest obowiązany do obliczenia i uiszczenia za Dłużnika podatku VAT od sprzedanego w trybie licytacji prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości.

2. Komornik jest obowiązany do wystawienia faktury VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku dotyczące:

- obowiązku Komornika do obliczenia i uiszczenia za Dłużnika podatku VAT od sprzedaży w trybie licytacji prawa użytkowania wieczystego nieruchomości - jest prawidłowe;

- obowiązku Komornika do wystawienia faktury VAT wobec braku adresu siedziby Dłużnika oraz braku numeru NIP Dłużnika - jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r., poz. 931 ze zm), zwanej dalej „ustawą”:

Organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2020 r. poz. 1427, 1492 i 2320 oraz z 2021 r. poz. 11 i 41) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, ze zm.):

Płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Przepis art. 18 ustawy wprowadza szczególną na gruncie przepisów ustawy regulację, kiedy to należny podatek pobierany jest i odprowadzany do urzędu skarbowego przez płatnika, a nie przez podatnika. Płatnik pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika.

Komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu dłużnika. Prowadzona przez komornika sądowego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku jest zobowiązany dłużnik, tzn. w przypadku gdy dłużnik - właściciel towarów - występuje jako podatnik podatku od towarów i usług, wówczas komornik jest płatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu dostawy tego towaru. W przypadku natomiast, gdy dana czynność nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług lub jest od niego zwolniona, komornik sądowy nie jest obowiązany do odprowadzenia podatku. Zatem komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy i do uwzględniania, w trakcie sprzedaży egzekucyjnej towarów, okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jednocześnie opodatkowanie podatkiem od towarów i usług ma miejsce wówczas, jeżeli po stronie dłużnika spełnione są przesłanki o charakterze przedmiotowym, tj. wystąpi czynność podlegająca opodatkowaniu w oparciu o przepisy art. 5 ustawy i podmiotowym, tj. gdy czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jest dokonywana przez osobę (lub jednostkę organizacyjną) będącą podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, działającą w takim charakterze.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2022 r., poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2. eksport towarów;

3. import towarów na terytorium kraju;

4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Na mocy art. 7 ust. 1:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, (…).

W wyniku ustanowienia prawa użytkowania wieczystego dochodzi do ekonomicznego przeniesienia władztwa nad gruntem (towarem – w rozumieniu ww. przepisu) na rzecz użytkownika wieczystego, co sprawia, że może on rozporządzać nim jak właściciel. Zatem w świetle powołanego wyżej art. 7 ustawy, odpłatne przeniesienie prawa użytkowania wieczystego gruntu stanowi dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W myśl art. 2 pkt 6:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zatem należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że w dniu (…) roku uprawomocniło się postanowienie o przysądzeniu własności prawa użytkowania wieczystego niezabudowanych działek gruntu nr (…), (…), (…), (…).

Przeniesienie własności było następstwem sprzedaży licytacyjnej w dniu (…) roku. W księdze wieczystej nieruchomość widnieje jako zabudowana, aktualnie na nieruchomości nie ma zabudowy – jak wskazał Pan w opisie sprawy – obiekty znajdujące się na nieruchomości zostały rozebrane około (…) lat temu i nie były przedmiotem uprzednich ulepszeń.

Użytkownikiem wieczystym nieruchomości była dłużniczka: (…) sp. z o.o. z siedzibą w (…). Ustalono, że dłużniczka nie figuruje w rejestrze VAT. Z informacji uzyskanych od Naczelnika Urzędu Skarbowego wynika, że dłużniczka została wykreślona z rejestru podatników VAT z dniem (…) na podstawie art. 96 ust. 9 ustawy o VAT; NIP został uchylony z powodu posługiwania się fałszywymi lub fikcyjnymi danymi adresowymi siedziby i miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.

Komornik otrzymał pismo od prokurenta spółki (prokura samoistna) i wspólnika spółki (…) sp. z o.o. będącego równocześnie nabywcą licytacyjnym Pana (…), w którym to piśmie oświadcza, że dłużnik nie prowadzi działalności gospodarczej (jednak jak wskazano w opisie sprawy dłużnik nie zlikwidował działalności), nie posiada aktualnie numeru NIP, dłużnik co do zasady jest podatnikiem podatku od towarów i usług, ale pozbawionym numeru NIP.

Według wiedzy Prokurenta dłużnik nie korzysta ze zwolnień podatkowych wynikających z ustawy o VAT, dłużnikowi nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT przy nabyciu nieruchomości, bowiem zgodnie z aktem notarialnym nabycia przez dłużnika prawa użytkowania wieczystego nieruchomości z dnia (…) „dostawa prawa użytkowania wieczystego i własności opisanego powyżej podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ale jest zwolniony z tego podatku, gdyż budynki stanowią towary używane zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług”.

Pana Wątpliwości w pierwszej kolejności dotyczą ustalenia czy jest Pan obowiązany do obliczenia i uiszczenia za Dłużnika podatku VAT.

Jak wynika z powołanych przepisów, warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze – dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność wykonywana jest przez podmiot, który w jej ramach działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

W opisanej we wniosku sytuacji dłużnik, choć – jak wskazują okoliczności sprawy – nie jest obecnie zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT, niemniej jednak nadal pozostaje podatnikiem podatku od towarów i usług, co potwierdza również oświadczenie prokurenta dłużnika, że jest on co do zasady takim podatnikiem. W rezultacie sprzedaż licytacyjna dokonana przez Komornika będzie podlegała opodatkowaniu VAT, jako że dotyczy składnika majątkowego dłużnika działającego jako podatnik.

Zatem przy ww. dostawie spełnione zostały przesłanki do uznania Dłużnika za podatnika podatku, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, bowiem sprzedaż będzie dotyczyła składników majątku przedsiębiorstwa Dłużnika. W konsekwencji, dostawa przez Komornika prawa użytkowania wieczystego niezabudowanych działek gruntu nr (…), (…), (…), (…), będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jako odpłatna dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Powyższe oznacza, że zwolnienie przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane. Zatem ze zwolnienia od podatku korzystać będą dostawy gruntów o charakterze rolnym, leśnym, itp.

Stosownie do treści art. 2 pkt 33 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terenach budowlanych - rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Jednocześnie należy wskazać, że kluczowa dla sprawy regulacja stanowi implementację art. 135 ust. 1 lit. k Dyrektywy 2006/112/WE Rady, zgodnie z którym państwa członkowskie zwalniają dostawy terenów niezabudowanych, inne niż dostawy terenów budowlanych, o których mowa w art. 12 ust. 1 lit. b.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 - Gemeente Emmen przeciwko Belastingdienst Grote Ondernemingen - „teren budowlany oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę”. Tym samym, również w świetle orzeczeń TSUE za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Należy zauważyć, że w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 2022 r. poz. 503):

Kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:

Ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W myśl art. 4 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

1. lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;

2. sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

W konsekwencji, generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane, czyli tereny przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, dla których nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego oraz nie wydano decyzji o warunkach zabudowy – są zwolnione od podatku VAT. Ustawa o podatku od towarów i usług w kontekście zastosowania właściwej stawki podatku VAT przy sprzedaży gruntu nakazuje oceniać przeznaczenie tego gruntu wyłącznie na podstawie istniejącego planu zagospodarowania przestrzennego oraz wydanych decyzji o warunkach zabudowy.

Z opisu sprawy wynika, że zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, przedmiotowe działki o numerach (…), (…), (…) i (…), znajdują się na terenie zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej lub teren zabudowy usługowej.

Zatem w momencie sprzedaży działki będą spełniały definicję terenu budowlanego w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy, a zatem ich dostawa nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Z uwagi na fakt, że w przedmiotowej sprawie nie zaistniały przesłanki umożliwiające zastosowanie zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, należy rozpatrzyć warunki do zastosowania zwolnienia dla dostawy nieruchomości wynikające z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

· towary muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,

· brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów.

Niespełnienie choćby jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 28 lutego 2013 r., sygn. akt I FSK 627/12 wskazał, że „zwolnienie, o którym mowa w art. 136 lit. b) dyrektywy 2006/112/WE, a więc również wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 2 u.p.t.u., przysługuje tylko wtedy gdy podatnik nie ma prawa do odliczenia podatku na skutek ograniczeń i zakazów przewidzianych przepisami dyrektywy lub u.p.t.u., co wynika np. ze związku ze sprzedażą zwolnioną od podatku (por. art. 86 i art. 88 ustawy), a więc nie ma zastosowania, gdy brak odliczenia podatku w poprzedniej fazie obrotu wynika z faktu, że dana czynność w ogóle nie podlegała opodatkowaniu (por. wyrok ETS z dnia 8 grudnia 2005 r. w sprawie C-280/04 Jyske Finanse A/S) oraz gdy podatnik, mając prawo do odliczenia podatku naliczonego, z uprawnienia tego nie skorzystał”.

W wyroku, na który powołuje się Naczelny Sąd Administracyjny, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej stwierdził, że ze zwolnienia z VAT nie będzie korzystać dostawa towarów, w stosunku do których podatnik nie odliczył VAT naliczonego z powodów innych niż ściśle określone w art. 136 Dyrektywy. Tym samym przepis art. 136 Dyrektywy wskazuje zatem, że w przypadkach, w których przy nabyciu towaru VAT w ogóle nie wystąpił, nie można uznać, że mamy do czynienia z brakiem prawa do odliczenia VAT.

Przy sprzedaży działek nie będzie prawnej możliwości skorzystania ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, ponieważ VAT przy nabyciu w ogóle nie wystąpił (dłużnik nabył prawo użytkowania wieczystego i własności ze zwolnieniem dla towarów używanych – art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy).

Rozstrzygając zatem wątpliwości dotyczące obowiązku obliczenia i uiszczenia za dłużnika należnego podatku VAT należy stwierdzić, że na komorniku będzie ciążył obowiązek obliczenia i uiszczenia w imieniu dłużnika należnego podatku VAT. Zauważyć bowiem należy, że sprzedaż licytacyjna niezabudowanych działek nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 oraz art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Reasumując, będzie Pan, jako komornik, zobowiązany do obliczenia i uiszczenia w imieniu dłużnika należnego podatku z zastosowaniem stawki właściwej dla przedmiotu transakcji tj. prawa użytkowania wieczystego działek przeznaczonych pod zabudowę.

Zatem Pana stanowisko w zakresie pytania 1 oceniono jako prawidłowe.

Pana wątpliwości dotyczą również obowiązku wystawienia faktury VAT wobec braku adresu siedziby Dłużnika oraz braku numeru NIP Dłużnika.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy:

Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

W myśl art. 106b ust. 2 ustawy:

Podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

Jak wynika z powyższego fakturę wystawia się w celu udokumentowania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Na mocy przepisu art. 2 pkt 22 ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl art. 106c ustawy:

Faktury dokumentujące dostawę towarów, o której mowa w art. 18, z tytułu której na dłużniku ciąży obowiązek podatkowy, wystawiają w imieniu i na rzecz dłużnika:

1. organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji;

2. komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego.

Z opisu sprawy wynika, że będzie Pan jako komornik dokonywał sprzedaży w trybie licytacji prawa użytkowania wieczystego niezabudowanych działek gruntu nr (…), (…), (…), (…) należących do dłużnika, który w ramach tej transakcji będzie podatnikiem podatku VAT.

Zatem Pan jako płatnik, o którym mowa w art. 18 ustawy, zobowiązany będzie do obliczenia i uiszczenia podatku VAT z tytułu dokonanej w imieniu dłużnika dostawy w drodze sprzedaży licytacyjnej prawa użytkowania wieczystego niezabudowanych działek oraz do wystawienia faktury w imieniu i na rzecz dłużnika, stosownie do treści art. 106c ustawy zawierającej wszystkie elementy faktury.

Podsumowując, Pana stanowisko oznaczone we wniosku nr 2 oceniono jako prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Jednocześnie Organ wskazuje, że niniejsze rozstrzygnięcie dotyczy wyłącznie wniosku w zakresie określenia czy komornika sądowy jest obowiązany do obliczenia i uiszczenia za Dłużnika podatku VAT od sprzedanego w trybie licytacji prawa użytkowania wieczystego nieruchomości (pytanie nr 1) oraz obowiązku Komornika do wystawienia faktury VAT z tytułu sprzedaży nieruchomości (pytanie nr 2).

Natomiast w pozostałym zakresie (pytanie nr 3) zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Informujemy Pana, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytania) Pana, inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego.

Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).