0111-KDIB3-3.4012.272.2022.4.PJ

Interpretacja indywidualna stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej z 26 maja 2022 r. dotyczący podatku od towarów i usług w zakresie uznania przemieszczenia towarów zużywanych w ramach usługi budowlanej świadczonej na terenie Niemiec za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów wpłynął 30 maja 2022 r.

Wniosek uzupełnili Państwo pismem z 27 lipca 2022 r. (data wpływu 2 sierpnia 2022 r.) w odpowiedzi na wezwanie z 20 lipca 2022 r. oraz pismem z 22 sierpnia 2022 r. (data wpływu 23 sierpnia 2022 r.) w odpowiedzi na wezwanie z 11 sierpnia 2022 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Świadczycie Państwo usługi budowlane i dokonujecie sprzedaży na terytorium Polski a także posiadacie Państwo oddziały w innych krajach Unii Europejskiej. W toku wykonywanej działalności przemieszczacie Państwo własne materiały ze swojego magazynu pomiędzy centralą w Polsce a swoim oddziałem zagranicznym w UE.

W takim wypadku powstaje pytanie, w jaki sposób należy, na gruncie podatku od towarów i usług, rozpoznać tego typu przemieszczenie. Czy jest to „zwykła” wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów (zwana WDT (wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów)) czy jest to jedynie przemieszczenie towarów należących do przedsiębiorstwa podatnika (tzw. nietransakcyjne WDT). Czy w drugim przypadku wykazujecie Państwo w deklaracji VAT (podatek od towarów i usług)-UE?

Towary nie są do dalszej odprzedaży a jedynie są częścią usługi.

W uzupełnieniu odpowiadając na pytania zawarte w wezwaniach, wskazali Państwo że:

1. Czy są Państwo zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług?

­ Jesteście Państwo zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

2. Czy usługi, o których mowa we wniosku są świadczone na terytorium państwa trzeciego poza Unią Europejską?

­ Usługi, o których mowa we wniosku są świadczone na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej. Usługi świadczone są na terenie Niemiec.

3. Czy wywożone materiały są zużywane w ramach świadczonej usługi budowlanej?

­ Wywożone materiały są zużywane w ramach świadczonej usługi budowlanej na terenie Niemiec.

4. Czy na fakturze dla nabywcy usługi wyodrębniana jest sprzedaż towarów?

­ Wystawiając fakturę na nabywcę, na oddział Niemczech wyodrębniane są nazwy materiałów.

5. Czy Państwa oddział jest zarejestrowany jako podatnik podatku od wartości dodanej w Niemczech?

- Jesteście Państwo zarejestrowani jako podatnik (oddział) podatku od wartości dodanej na terenie Niemiec.

6. Czy Państwa oddział w Niemczech wystawia fakturę dla nabywcy usługi budowlanej? Czy na takiej fakturze dla nabywcy usługi wyodrębniana jest sprzedaż towarów?

- Jako centrala wystawiają Państwo fakturę na oddział w Niemczech wyodrębniając nazwy materiałów. Natomiast Państwa oddział w Niemczech wystawia fakturę na nabywcę jako usługę budowlaną bez wyodrębniania nazw materiałów.

7. Czy w odniesieniu do przemieszczania przez Państwa własnych materiałów ze swojego magazynu pomiędzy centralą w Polsce a swoim oddziałem zagranicznym w UE są spełnione są warunki, o których mowa w art. 42 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług?

- Tak, spełnione są warunki, o których mowa w art. 42 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Pytanie

W jaki sposób należy, na gruncie podatku od towarów i usług, rozpoznać tego typu przemieszczenie? Czy jest to „zwykła” wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów (zwana WDT) czy jest to jedynie przemieszczenie towarów należących do przedsiębiorstwa podatnika (tzw. nietransakcyjne WDT)? Czy w przypadku przemieszczenia towarów powinni ją Państwo wykazać w deklaracji VAT UE?

Państwa stanowisko w sprawie

Świadczycie Państwo usługi budowlane w Polsce a także w Unii Europejskiej. Przewozicie do własnego oddziału poza granicami Polski materiały zużywane w ramach usługi.

W związku z przemieszczeniem swoich materiałów, rozpoznajecie Państwo nietransakcyjne WDT. Od początku bowiem zamierzacie Państwo zużyć te materiały w ramach usługi budowlanej realizowanej w Państwa oddziałach w UE. W takim przypadku przed dokonaniem przemieszczenia materiałów wystawiacie Państwo dokument tzw. „fakturę wewnętrzną”. Nie jest to faktura w rozumieniu ustawy o VAT. Ma on raczej charakter dowodu wewnętrznego. Dla nietransakcyjnego WDT wystawiacie Państwo fakturę wewnętrzną, a więc transakcję wykazujecie w JPK przy użyciu tej faktury wewnętrznej a nie wykazujecie jej w VAT UE. Natomiast w deklaracji VAT-7 wykazujecie Państwo w pozycji 11 „Dostawa towarów oraz świadczenie usług poza terytorium kraju”.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Państwo przedstawili we wniosku jest nieprawidłowe

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2022 r., poz. 931), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

2. eksport towarów;

3. import towarów na terytorium kraju;

4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 1, 4 i 5 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o:

1. terytorium kraju - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a,

2. terytorium państwa członkowskiego - rozumie się terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a,

3. terytorium państwa trzeciego - rozumie się przez to terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, (…).

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy:

Przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Jednocześnie w myśl art. 13 ust. 2 ustawy

Przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

1. podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

2. osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

3. podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;

4. podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.

Na podstawie art. 13 ust. 3 ustawy

Za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uznaje się również przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Na podstawie art. 13 ust. 6 ustawy:

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, z zastrzeżeniem ust. 7.

Zgodnie z treścią ww. przepisów ustawy, wewnątrzwspólnotową dostawą towarów jest wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ustawy, na terytorium innego państwa członkowskiego. W przypadku dostawy wewnątrzwspólnotowej (opodatkowanej w Polsce) musi się ona odbywać z kraju (tzn. Polski) i ma być dokonywana przez podatnika, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 bądź ust. 9 ustawy.

Szczególnym przypadkiem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów jest przemieszczenie towarów własnych podatnika z terytorium kraju do innego państwa członkowskiego. Art. 13 ust. 3 ustawy rozszerza pojęcie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na czynności, które nie mają charakteru czynności dwustronnych, polegających na przemieszczeniu towarów przedsiębiorstwa z Polski do innego państwa członkowskiego, w którym mają posłużyć do działalności gospodarczej podatnika. W przypadku tej wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów polski dostawca pełni równocześnie rolę nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego.

Przywołane powyżej przepisy wskazują zatem, że jeżeli wywóz towarów następuje w wyniku dokonania transakcji z ustalonym nabywcą, w celu przeniesienia na konkrety podmiot prawa do dysponowania wywożonym towarem jak właściciel, zachodzi wówczas wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów w sprzedaży, której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w zakupie. Natomiast, gdy dla wywożonych towarów nie jest jeszcze znany nabywca lub towary mają służyć innym niż ich dostawa czynnościom, wówczas występuje u podatnika wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów w przemieszczeniu towarów, której odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów przez ten sam podmiot na terytorium państwa członkowskiego zakończenia transportu lub wysyłki.

Zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego w toku wykonywanej działalności przemieszczają Państwo własne materiały ze swojego magazynu pomiędzy centralą w Polsce a swoim oddziałem zagranicznym w UE. Towary nie są przeznaczone do dalszej odprzedaży a jedynie są częścią usługi – wywożone materiały są zużywane w ramach świadczonej usługi budowlanej na terenie Niemiec. Państwa oddział w Niemczech wystawia fakturę na nabywcę jako usługę budowlaną bez wyodrębniania nazw materiałów. Są Państwo zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Tym samym w Państwa sytuacji ma miejsce przemieszczenie towarów należących do Państwa przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego które mają służyć Państwa działalności gospodarczej – świadczeniu usług budowlanych.

Należy zatem zgodzić się z Państwa stanowiskiem w części w której stwierdzają państwo, że w związku z przemieszczeniem swoich materiałów, rozpoznają Państwo nietransakcyjne WDT (wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 13 ust. 3 ustawy).

Stosownie do art. 99 ust. 1 ustawy:

Podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c, art. 133 i art. 138g ust. 2.

W objaśnieniach do deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7 i VAT-7K) stanowiących załącznik nr 3 do obowiązującego do dnia 30 września 2020 r., rozporządzenia Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z dnia 25 października 2019 r. w sprawie wzorów deklaracji dla podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2019 r. poz. 2104) w części C. „Rozliczenie podatku należnego” wskazano, że w poz. 11 wykazuje się dostawę towarów oraz świadczenie usług poza terytorium kraju, w stosunku do których przysługuje podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, o którym mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, lub prawo do zwrotu kwoty podatku naliczonego, o którym mowa w art. 87 ust. 5 ustawy. W pozycji tej nie uwzględnia się wartości dostaw towarów i świadczonych usług dokonywanych w ramach działalności gospodarczej zarejestrowanej poza terytorium kraju oraz świadczonych usług rozliczanych w ramach procedury szczególnej dotyczącej usług telekomunikacyjnych, usług nadawczych lub usług elektronicznych.

Przy tym zgodnie z art. 99 ust. 11c ustawy, obowiązującym od 1 października 2020 r.:

Deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 1-3, są składane zgodnie z wzorem dokumentu elektronicznego w rozumieniu ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. z 2019 r. poz. 700, 730 i 848), który obejmuje deklarację i ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 3. Dokument elektroniczny, o którym mowa w zdaniu pierwszym, jest przesyłany w sposób określony w przepisach wydanych na podstawie art. 193a § 3 Ordynacji podatkowej i zgodnie z wymaganiami określonymi w tych przepisach.

Jak stanowi art. 99 ust. 7c ustawy:

Deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 1-3, zawierają dane niezbędne do rozliczenia podatku, obliczenia jego wysokości, w tym wysokości podstawy opodatkowania, podatku należnego i podatku naliczonego, a także dane dotyczące podatnika.

Stosownie zaś do art. 99 ust. 13a i 13b ustawy, obowiązujących od 1 października 2020 r.:

13a. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi i udostępni na elektronicznej platformie usług administracji publicznej wzór dokumentu, o którym mowa w ust. 11c.

13b. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres danych, o których mowa w ust. 7c, wraz z objaśnieniami co do sposobu wypełniania i miejsca składania deklaracji podatkowych, o których mowa w ust. 1-3, oraz niezbędnymi pouczeniami, uwzględniając konieczność prawidłowego rozliczenia podatku oraz kontroli tego obowiązku przez organ podatkowy.

Zatem od dnia 1 października 2020 r. dotychczasowe deklaracje VAT-7 i VAT-7K i informacja o ewidencji zostały zastąpione przez przesyłany łącznie jeden dokument elektroniczny JPK_VAT, w formie JPK_V7M lub JPK_V7K. Oznacza to, że za okresy od dnia 1 października 2020 r. nie ma możliwości składania deklaracji VAT-7 i VAT-7K oraz ewidencji w inny sposób niż w formie nowego JPK_VAT. Elementy nowego JPK_VAT określa rozporządzenie Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z dnia 15 października 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (Dz. U. poz. 1988), zmienione rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 1 kwietnia 2020 r. (Dz. U. poz. 576) oraz rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 25 czerwca 2020 r. (Dz. U. poz. 1127) oraz opracowane na jego podstawie wzory struktury logicznej JPK_VAT, w formie JPK_V7M i JPK_V7K.

W pkt I załącznika do Rozporządzenia Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2019 r. poz. 1988): „Objaśnienia do deklaracji” wskazano w pkt 4.1., że

W części deklaracji dotyczącej obliczenia wysokości podatku należnego wykazuje się wszystkie czynności podlegające opodatkowaniu (wysokość podstawy opodatkowania oraz wysokość podatku należnego), dla których obowiązek podatkowy powstał w okresie rozliczeniowym, za który jest składana deklaracja, po uwzględnieniu korekt wynikających z przepisów o podatku, jeżeli mają wpływ na rozliczenie w tym okresie. Dotyczy to również dostaw towarów oraz świadczenia usług, dla których miejsce świadczenia znajduje się poza terytorium kraju i w stosunku do których na podstawie art. 86 ust. 8 pkt 1 lub ust. 9 ustawy przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, z wyłączeniem czynności objętych procedurami szczególnymi, o których mowa w dziale XII w rozdziale 6a, 7 lub 9 ustawy.

Wobec powyższego skoro w przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym występuje czynność opodatkowana podatkiem od towarów i usług w Polsce – wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, o której mowa w art. 13 ust. 3 ustawy, to należy ją wykazywać w deklaracji podatkowej - obecnie w plikach JPK V7.

Zgodnie z art. 42 ust. 1 ustawy:

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

1. podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, który nabywca podał podatnikowi;

2. podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;

3. podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

W opisie zdarzenia przyszłego wskazali Państwo, że w odniesieniu do przemieszczania przez Państwa własnych materiałów ze swojego magazynu pomiędzy centralą w Polsce a swoim oddziałem zagranicznym w UE są spełnione są warunki, o których mowa w art. 42 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Państwa oddział jest zarejestrowany jako podatnik podatku od wartości dodanej na terenie Niemiec.

Stosownie do art. 100 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych wewnątrzwspólnotowych dostawach towarów w rozumieniu art. 13 ust. 1 i 3, do których ma zastosowanie art. 42 ust. 1, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej,

Tym samym jeżeli do dokonywanych przez Państwa przemieszczeń towarów między centralą w Polsce a oddziałem w Niemczech ma zastosowania stawka podatku, o której mowa w art. 42 ust. 1 ustawy, to należy je wykazać w informacji podsumowującej VAT UE.

Podsumowując, skoro jako zarejestrowany podatnikiem podatku od towarów i usług w toku wykonywanej działalności przemieszczają Państwo własne materiały ze swojego magazynu pomiędzy centralą w Polsce a swoim oddziałem zagranicznym w UE zarejestrowanym jako podatnik (oddział) podatku od wartości dodanej na terenie Niemiec, wywożone materiały są zużywane w ramach świadczonej usługi budowlanej na terenie Niemiec oraz spełnione są warunki, o których mowa w art. 42 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług to dokonują Państwo wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, o której mowa w art. 13 ust. 3 ustawy. Dostawę taką należy wykazywać w deklaracji podatkowej - obecnie w plikach JPK V7 a także w informacji podsumowującej VAT UE.

Wobec powyższego nie można zgodzić się z Państwa stanowiskiem, zgodnie z którym transakcję wykazują Państwo w JPK przy użyciu faktury wewnętrznej a nie wykazują jej w VAT UE.

Tym samym oceniając całościowo Państwa stanowisko należy uznać je za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Interpretacja nie rozstrzyga w zakresie możliwości zastosowania stawki podatku dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (`(...)`). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).