Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 czerwca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 15 czerwca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w wysokości wynikającej z wystawionych faktur dokumentujących poniesione nakłady na realizację projektu pn. „(`(...)`)”.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W ramach poddziałania (`(...)`) planowana jest realizacja projektu inwestycyjnego pn. „(…)”.

Inwestycja finansowana będzie ze środków własnych Gminy (`(...)`) oraz ze środków unijnych (`(...)`).

W wyniku realizacji przedmiotowej inwestycji nastąpi zwiększenie efektywności energetycznej budynku wielorodzinnego poprzez jego termomodernizację i wymianę źródeł ciepła.

Wszystkie faktury związane z ww. inwestycją wystawiane będą na Gminę.

W przedmiotowym budynku wielorodzinnym znajdują się wyłącznie lokale mieszkalne należące do gminnego zasobu komunalnego ((`(...)`) lokali) - lokale te były i nadal będą wynajmowane wyłącznie na cele mieszkaniowe. Nie zmieni się sposób korzystania z termomodernizowanego budynku.

Gmina osiąga dochody z tytułu najmu, które są zwolnione z podatku od towarów i usług. Ponadto najemcy obciążani są przez Gminę refakturami za zużyte media, dla których stosowane są stawki podatku VAT (podatek od towarów i usług) zgodnie z fakturami pierwotnymi otrzymanymi od dostawców mediów. Podkreślenia wymaga fakt, że w przypadku refaktur za media Gmina pełni jedynie rolę pośrednika i nie czerpie z tego tytułu żadnych dodatkowych dochodów. Podatek VAT należny od refaktur za media pomniejszany jest o podatek VAT naliczony z faktur pierwotnych otrzymywanych od dostawców mediów (jest wykazywany w deklaracji dla podatku od towarów i usług przesyłanej do urzędu skarbowego). Refakturowane kwoty za media są niewielkie z uwagi na małą liczbę osób zamieszkujących mieszkania komunalne.

Towary i usługi zakupione w związku z realizacją przedmiotowego projektu nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych (z wyjątkiem wyżej opisanego sposobu refakturowania zużytych mediów dla lokali mieszkalnych).

Uzyskanie interpretacji indywidualnej jest niezbędne, w celu prawidłowego zaliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących wartość inwestycji do kosztów kwalifikowanych projektu.

Pytanie

Czy Gminie, w związku z realizacją projektu „(`(...)`)”, przysługuje prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w wysokości wynikającej z wystawionych faktur dokumentujących poniesione nakłady na realizację powyższej inwestycji?

Państwa stanowisko w sprawie

Państwa zdaniem, Gminie nie będzie przysługiwało prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w wysokości wynikającej z wystawionych faktur dokumentujących poniesione nakłady na realizację omawianej inwestycji.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11.03.2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685 ze zm.) zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W myśl art. 15 ust. 6 ustawy o VAT nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Gmina wykonując przedmiotową inwestycję nie działa w charakterze podatnika podatku VAT, lecz realizuje zadania własne na podstawie art. 6 i 7 ustawy o samorządzie gminnym. W szczególności należy tutaj wskazać zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty m.in. w sprawach gminnego budownictwa mieszkaniowego i gospodarki nieruchomościami.

Wydatki inwestycyjne nie mają związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Gminy, lecz z jej czynnościami publicznoprawnymi. Wykonanie zadania nie ma na celu zwiększenie uzyskiwanych dochodów, lecz poprawa warunków lokalowych i bytowych mieszkańców naszej Gminy, którzy spełnili kryteria dochodowe uprawniające do otrzymania mieszkania komunalnego. Kryteria te ustaliła Rada Gminy na podstawie ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie kodeksu cywilnego. Zmodernizowana w ramach projektu infrastruktura stanowić będzie nadal własność gminy i będzie wykorzystywana do realizacji zadań własnych gminy w zakresie zaspokajania zbiorowych potrzeb jej mieszkańców, które nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją projektu inwestycyjnego, ponieważ nie są i nie będą one wykorzystywane przez Gminę do czynności podlegających opodatkowaniu, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego. Zagadnienie refakturowania mediów, w ujęciu całościowym, nie przekłada się na wygenerowanie dodatniej wartości dla finansów gminnych. Wartości refaktur, które obciążają najemców lokali mieszkalnych nie przewyższają wartości zakupionych przez gminę mediów. Podatek VAT należny od tych refaktur jest pomniejszany o podatek VAT naliczony z faktur zakupowych (faktur pierwotnych otrzymywanych od dostawców mediów) i jest wykazywany w deklaracji dla podatku od towarów i usług przesyłanej do urzędu skarbowego.

Reasumując, w przedmiotowej sprawie Gminie nie będzie przysługiwało prawo odliczenia podatku\VAT wynikającego z faktur dokumentujących poniesione wydatki na realizację omawianej inwestycji.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy:

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z cytowanego wyżej art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Według art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Pod pojęciem działalności gospodarczej, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy o VAT:

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2022 r. poz. 559 ze zm.):

Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Jak stanowi art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Na mocy art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym:

Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej.

Z powyższych regulacji prawnych wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Z opisu sprawy wynika, że planujecie Państwo realizację projektu inwestycyjnego pn. „(…)”.

W przedmiotowym budynku wielorodzinnym znajdują się wyłącznie lokale mieszkalne należące do gminnego zasobu komunalnego ((`(...)`) lokali) - lokale te były i nadal będą wynajmowane wyłącznie na cele mieszkaniowe. Nie zmieni się sposób korzystania z termomodernizowanego budynku.

Wskazali Państwo, że osiągają dochody z tytułu najmu, które są zwolnione z podatku od towarów i usług. Ponadto najemcy obciążani są przez Gminę refakturami za zużyte media, dla których stosowane są stawki podatku VAT zgodnie z fakturami pierwotnymi otrzymanymi od dostawców mediów. Podkreślają Państwo fakt, że w przypadku refaktur za media Gmina pełni jedynie rolę pośrednika i nie czerpie z tego tytułu żadnych dodatkowych dochodów. Podatek VAT należny od refaktur za media pomniejszany jest o podatek VAT naliczony z faktur pierwotnych otrzymywanych od dostawców mediów.

Podali Państwo, że towary i usługi zakupione w związku z realizacją projektu nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych (z wyjątkiem wyżej opisanego sposobu refakturowania zużytych mediów dla lokali mieszkalnych).

Państwa wątpliwości dotyczą prawa obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w wysokości wynikającej z wystawionych faktur dokumentujących poniesione nakłady na realizację powyższej inwestycji.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.

W omawianej sprawie związek taki nie wystąpi.

Wyjaśnić bowiem należy, że wydatki dotyczące poniesionych kosztów mediów nie wpływają na odliczenie podatku VAT z tytułu innych zakupów, tj. w tym przypadku zakupów związanych z termomodernizacją wielorodzinnego budynku mieszkalnego. W zaistniałych okolicznościach nie dojdzie bowiem do sytuacji, w której będzie miało miejsce przeniesienie na najemców kosztów inwestycji. Sama inwestycja polegająca na termomodernizacją wielorodzinnego budynku mieszkalnego będzie służyła działalności prowadzonej w tych budynkach (tj. najem 8 lokali mieszczących wyłącznie na cele mieszkaniowe, z tytułu którego Gmina osiąga dochody – jak wskazano we wniosku – zwolnione od podatku od towarów i usług) i nie będzie miała związku z faktycznym zużyciem mediów.

W związku z powyższym, skoro jak jednoznacznie wynika z opisu sprawy budynek, w którym mieszczą się wyłącznie lokale należące do gminnego zasobu komunalnego nie będzie wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT generujących podatek należny, to stwierdzić należy, że nie zostanie spełniony warunek wynikający z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

W konsekwencji, ze względu na niespełnienie podstawowej pozytywnej przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, w odniesieniu do zakupów dokonanych w ramach realizacji opisanego we wniosku projektu dotyczącego termomodernizacji budynku mieszkalnego nie będzie Państwu przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zawartego w ich cenie.

Zatem Państwa stanowisko, zgodnie z którym Gminie nie będzie przysługiwało prawo odliczenia podatku VAT wynikającego z faktur dokumentujących poniesione wydatki na realizację omawianej inwestycji, jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Jesteśmy ściśle związani przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego**.** Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).