Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

18 maja 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 25 kwietnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku dokonania korekty (umniejszenia) podatku naliczonego odliczonego na podstawie otrzymanych faktur. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 2 września 2022 r. (wpływ 2 września 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

X. Sp. z o.o. (dalej: Podatnik, Spółka lub X.) zawarła w dniu (`(...)`) 2015 r., ze spółką A – umowę o dzieło na dostarczenie i wdrożenie systemu do nadzoru produkcji oraz analizą wydajności i zarządzania maszynami.

Przedmiotem umowy w szczególności było wykonanie i wdrożenie w części produkcyjnej Podatnika systemu informatycznego (klasy …) nadzorującego pracę Działu … oraz Działu …. W umowie i załącznikach do niej szczegółowo rozpisano funkcjonalności, które miały zostać opracowane przez spółkę A.

Realizacja umowy została podzielona na etapy. W ramach Etapu I spółka A zobowiązała się dostarczyć do Podatnika szereg urządzeń projektowanego systemu, obejmujących m.in. skanery, monitory, terminale mobilne, terminale stacjonarne, czytniki stacjonarne, terminale dotykowe. Łączna wartość urządzeń wynosiła … PLN netto. Urządzenia te miały stanowić istotną część całego systemu informatycznego.

Zgodnie z brzmieniem § 3 przedmiotowej umowy, za wykonanie całości dzieła Spółka zobowiązała się do zapłaty wynagrodzenia ryczałtowego w wysokości …. PLN netto. Zapis umowy przewidywał, że wynagrodzenie jest płatne w następujących częściach: kwota …. PLN netto po dostarczeniu przez spółkę A urządzeń do systemu wraz z oprogramowaniem …; kwota … PLN netto po uruchomieniu pełnej funkcjonalności systemu w obszarze …; kwota … PLN netto po przeprowadzeniu testów funkcjonalności i odbiorze systemu. Umowa przewidywała jednocześnie, że wynagrodzenie płatne jest na podstawie wystawionych przez spółkę A faktur częściowych.

Powyższe urządzenia zostały dostarczone do Podatnika. W dalszej kolejności spółka A, w uzgodnieniu z Podatnikiem, wystawiła na Spółkę następujące częściowe faktury VAT (podatek od towarów i usług) dotyczące ww. urządzeń:

1. faktura VAT z dn. (`(...)`) 2015 r. na kwotę netto … PLN (VAT …PLN);

2. faktura VAT z dn. (`(...)`) 2015 r. na kwotę netto … PLN (VAT … PLN).

Łączna wartość netto obu faktur to …. PLN. Wartość ta jest niższa wprawdzie od kwoty …. PLN netto, ale strony na tamtym etapie poczyniły takie uzgodnienia w formie ustnej.

Podatnik, za obie faktury, dokonał płatności na rzecz spółki A w dniach (`(...)`) 2016 r. oraz (`(...)`) 2016 r.

Dalszych faktur spółka A nie zdążyła już wystawić. W łączącej strony umowie zostało bowiem przewidziane, że całość dzieła miała zostać oddana najpóźniej do dnia (`(...)`) 2016 r. Wobec opóźnień z terminowym wdrożeniem całości systemu i oddaniem dzieła – Podatnik podjął w końcu decyzję o odstąpieniu od umowy o dzieło. Oświadczenie o odstąpieniu zostało złożone do spółki A przy piśmie z dnia (`(...)`) 2016 r. Jako podstawę odstąpienia Spółka wskazała na art. 635 kc, który stanowi, że jeżeli przyjmujący zamówienie opóźnia się z rozpoczęciem lub wykończeniem dzieła tak dalece, że nie jest prawdopodobne, żeby zdołał je ukończyć w czasie umówionym, zamawiający może bez wyznaczenia terminu dodatkowego od umowy odstąpić jeszcze przed upływem terminu do wykonania dzieła.

Jednocześnie wezwano spółkę A do natychmiastowego zwrotu kwot dotychczas zapłaconych przez Spółkę. Wezwano także do zapłaty kar umownych zastrzeżonych w umowie o dzieło na wypadek odstąpienia. Kolejnym pismem, wysłanym już po odstąpieniu, ponownie wezwano spółkę A do zapłaty. Wezwano też spółkę A do odbioru wszystkich urządzeń.

Spółka A odmówiła zapłaty przedmiotowych kwot oraz początkowo odebrania urządzeń. Podniosła szereg twierdzeń, z których wynikało przede wszystkim, że jej zdaniem odstąpienie od umowy o dzieło było bezskuteczne, a co za tym idzie, że brak jest podstaw do zwrotu otrzymanych kwot oraz zapłaty kar umownych zastrzeżonych w umowie o dzieło na wypadek skutecznego odstąpienia od umowy.

Wobec powyższego, Spółka w dniu (`(...)`) 2017 r. złożyła pozew do sądu. Spółka wniosła opłatę sądową w kwocie … PLN, którą zaliczyła do kosztów uzyskania przychodów na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych. Do kosztów podatkowych Spółka zaliczyła także kwotę … PLN uiszczoną tytułem zaliczki na biegłego. Następnie Sąd Okręgowy w …. nakazem zapłaty z dn. (`(...)`) 2017 r. (wydanym w postępowaniu upominawczym) uznał w całości żądanie pozwu i zasądził od spółki A kwotę obejmującą wartość opłaconych dwóch faktur VAT za urządzenia wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie oraz kosztami procesu.

Spółka A od powyższego nakazu złożyła sprzeciw, co spowodowało, że ów nakaz zapłaty utracił moc. Ostatecznie jednak postępowanie przed sądem I instancji zakończyło się wyrokiem zasądzającym. Sąd Okręgowy w dniu (`(...)`) 2020 r. zasądził od spółki A na rzecz Spółki następujące kwoty:

1. kwotę … PLN wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia (`(...)`) 2016 r. do dnia zapłaty;

2. kwotę … PLN tytułem kosztów procesu.

Spółka A wniosła od powyższego wyroku apelację, jednakże przegrała także przed sądem II instancji. Sąd Apelacyjny w … wyrokiem z dnia (`(...)`) 2021 r. oddalił apelację spółki A. Tym samym zgodnie z przepisami postępowania cywilnego należało przyjąć, że sprawa została prawomocnie rozstrzygnięta.

Całość zasądzonych kwot spółka A wpłaciła na rachunek bankowy Podatnika dopiero w dniu (`(...)`) 2022 r., tj. po prawomocnym rozstrzygnięciu sprawy. Kwota wpłacona przez spółkę A to … PLN. Kwota ta obejmuje zatem:

1. kwotę … PLN tytułem należności głównej (zwrot kwot wpłaconych przez Spółkę plus kary umowne na wypadek odstąpienia);

2. kwotę …. PLN tytułem kosztów procesu, za obie instancje;

3. kwotę …. PLN tytułem odsetek ustawowych za opóźnienie.

W kwocie … PLN zawierają się kwoty brutto wynikające z obu faktur, tj. faktury VAT z dn. (`(...)`) 2015 r. oraz faktury VAT z dn. (`(...)`) 2015 r. (zwrot w związku z odstąpieniem) oraz kara umowna należna dla Podatnika w związku z odstąpieniem od umowy z przyczyn leżących po stronie spółki A. Wartości brutto z obu faktur to kwota …. PLN. Podatek naliczony (VAT), który Spółka odliczyła w rozliczeniu za miesiąc otrzymania każdej z faktur, a obecnie zwrócony Spółce – to kwota …. PLN.

Od strony podatku VAT należy zatem wyjaśnić, co następuje:

Po otrzymaniu każdej z faktur VAT, o których była wyżej mowa, a wystawionych przez spółkę A – dokonano odliczenia podatku naliczonego na zasadach ogólnych wynikających z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Podatek naliczony wynikający z faktury VAT z dnia (`(...)`) 2015 r. wynoszący …. PLN – Podatnik odliczył w rozliczeniu za grudzień 2015 r. Podatek naliczony wynikający z faktury VAT z dnia 30 grudnia 2015 r. wynoszący … PLN – Podatnik odliczył w rozliczeniu za styczeń 2016 r.

W tym miejscu należy jednocześnie wskazać, że Podatnik, od strony prawa bilansowego, całość zapłaconych w roku 2015 i roku 2016 przez Podatnika kwot netto za urządzenia (tj. …. PLN), ujmował na koncie „080 Środki trwałe w budowie”. Kwoty zaksięgowane na tym koncie nie zostały wyksięgowane w roku 2016, tj. z chwilą złożenia oświadczenia o odstąpieniu, lecz dopiero pod koniec grudnia 2021 r., tj. zaraz po wydaniu prawomocnego wyroku przez Sąd Apelacyjny w …. Dopiero z tą też chwilą Spółka rozwiązała rezerwę utworzoną na tą inwestycję. Tej kwoty Spółka nie ujęła jednak jako koszt uzyskania przychodów, albowiem nie uznawała jej na gruncie PdopU jako zaniechaną inwestycję.

Spółka, po otrzymaniu od spółki A zasądzonych kwot ((`(...)`) 2022 r.), dokonała zwiększenia przychodów do opodatkowania o zasądzone kwoty, ale tylko w ograniczonym zakresie. Przychody zwiększono o:

1. wartość odpowiadającą wartości podatku VAT wynikającego z faktur otrzymanych od spółki A jeszcze w roku 2015 i 2016 (łącznie: … PLN);

2. otrzymaną karę umowną (… PLN);

3. odsetki ustawowe za opóźnienie (… PLN);

4. otrzymane koszty procesu (… PLN).

Zwiększenia przychodów jak wyżej, dokonano jednak dopiero z chwilą otrzymania wpłaty od spółki A, czyli w styczniu 2022 r. Przyjęto tutaj za punkt wyjścia zasadę kasową, która wynika z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: PdopU). Do przychodów Spółka nie zaliczyła jednak wartości odpowiadającej wartości kwoty … PLN.

W tym miejscu należy jednocześnie wskazać, że do dnia złożenia dzisiejszego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, spółka A nie wystawiła i nie doręczyła do Spółki jakiejkolwiek faktury korygującej ww. faktury.

Odnotowania wymaga także fakt, że dopiero w kwietniu br. (2022) spółka A odebrała urządzenia, o których mowa powyżej. Na powyższe został sporządzony protokół odbioru.

W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo, że w sprawie będącej przedmiotem wniosku o interpretację nie wystąpiły okoliczności zawieszające lub przerywające bieg terminu przedawnienia zobowiązania z tytuł podatku od towarów i usług, o których mowa w art. 70 § 2-8 OrdU.

Wyrok Sądu Okręgowego z dnia (`(...)`) 2020 r. zasądzający od spółki A na rzecz Spółki uprawomocnił się w dniu (`(...)`) 2021 r.

Wnioskodawca jest zrejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

Pytanie w zakresie podatku od towarów i usług

Czy Spółka była zobowiązana do dokonania korekty (umniejszenia) podatku naliczonego, który odliczyła na podstawie otrzymanych faktur VAT, tj. faktury VAT z dnia 21 grudnia 2015 r. oraz faktury VAT z dnia 30 grudnia 2015 r., a jeżeli tak to za jaki okres rozliczeniowy?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Spółki nie miała ona obowiązku umniejszenia podatku naliczonego, co wynika z poniższych rozważań:

Przepis art. 86 ust. 19a ustawy o podatku od towarów i usług stanowi obecnie (od 1 stycznia 2022 r.), co następuje:

„W przypadku obniżenia podstawy opodatkowania, o którym mowa w art. 29a ust. 13, lub stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze, o którym mowa w art. 29a ust. 14, nabywca towaru lub usługi jest obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym warunki obniżenia podstawy opodatkowania dla dostawy towarów lub świadczenia usług lub kwoty podatku wykazanego na fakturze zostały uzgodnione z dostawcą towarów lub usługodawcą, jeżeli przed upływem tego okresu rozliczeniowego te warunki zostały spełnione. W przypadku gdy warunki obniżenia podstawy opodatkowania dla dostawy towarów lub świadczenia usług lub kwoty podatku wykazanego na fakturze zostały spełnione po upływie okresu rozliczeniowego, w którym te warunki zostały uzgodnione, nabywca towaru lub usługi jest obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym te warunki zostały spełnione. Jeżeli podatnik nie obniżył kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego określonego w fakturze, której korekta dotyczy, a prawo do takiego obniżenia mu przysługuje, zmniejszenie kwoty podatku naliczonego uwzględnia się w rozliczeniu za okres, w którym podatnik dokonuje tego obniżenia.”

W grudniu 2021 r. brzmienie art. 86 ust. 19a ustawy o podatku było następujące:

„W przypadku obniżenia podstawy opodatkowania, o którym mowa w art. 29a ust. 13, lub stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze, o którym mowa w art. 29a ust. 14, nabywca towaru lub usługi jest obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym warunki obniżenia podstawy opodatkowania dla dostawy towarów lub świadczenia usług zostały uzgodnione z dostawcą towarów lub usługodawcą, jeżeli przed upływem tego okresu rozliczeniowego warunki te zostały spełnione. W przypadku gdy warunki obniżenia podstawy opodatkowania dla dostawy towarów lub świadczenia usług zostały spełnione po upływie okresu rozliczeniowego, w którym warunki te zostały uzgodnione, nabywca towaru lub usługi jest obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym warunki te zostały spełnione. Jeżeli podatnik nie obniżył kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego określonego w fakturze, której korekta dotyczy, a prawo do takiego obniżenia mu przysługuje, zmniejszenie kwoty podatku naliczonego uwzględnia się w rozliczeniu za okres, w którym podatnik dokonuje tego obniżenia”.

W rozliczeniu za miesiąc, w którym Spółka dokonała odstąpienia od Umowy (październik 2016 r.), brzmienie art. 86 ust. 19a ustawy o podatku od towarów i usług było następujące: „W przypadku gdy nabywca towaru lub usługi otrzymał fakturę korygującą, o której mowa w art. 29a ust. 13 i 14, jest on obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym tę fakturę korygującą otrzymał. Jeżeli podatnik nie obniżył kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego określonego w fakturze, której korekta dotyczy, a prawo do takiego obniżenia mu przysługuje, zmniejszenie kwoty podatku naliczonego uwzględnia się w rozliczeniu za okres, w którym podatnik dokonuje tego obniżenia.”

Zgodnie zatem z brzmieniem art. 86 ust. 19a ustawy o podatku od towarów i usług, w brzmieniu obowiązującym w 2021 i 2022 – warunkiem podstawowym jest, aby nastąpiło u dostawcy obniżenie podstawy opodatkowania lub stwierdzenie pomyłki w kwocie podatku na fakturze. Żadna z tych sytuacji nie wystąpiła. Nie można także przyjąć, że Spółka i spółka A cokolwiek wspólnie uzgodniły. Wręcz przeciwnie, między nimi toczył się wieloletni spór sądowy, który zakończył się dopiero z końcem 2021 r.

W miesiącu październiku 2016 – warunkiem podstawowym było natomiast, aby nabywca otrzymał fakturę VAT korektę. Ta sytuacja, jak już wskazywano, nie wystąpiła po dziś dzień, chociaż Spółka się zwracała do spółki A w tej sprawie.

Powyższe oznacza zatem, że Spółka nie miała obowiązku umniejszyć podatku naliczonego, który odliczyła w związku z otrzymanymi fakturami VAT w rozliczeniu (odpowiednio) za grudzień 2015 i styczeń 2016. Gdyby spółka A wystawiła po otrzymaniu odstąpienia faktury korygujące, wówczas Spółka nie miałaby żadnej alternatywy. Musiałaby skorygować podatek naliczony zgodnie z dyspozycją art. 86 ust. 19a ustawy o podatku od towarów i usług.

W chwili obecnej należy mieć także na uwadze, że nawet gdyby obecnie Spółka otrzymała takie korekty faktur VAT od spółki A to ze względu na upływ okresu przedawnienia (zob. art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej) – nie byłoby już możliwe umniejszenie podatku naliczonego po stronie Spółki. Z przepisu tego należy bowiem wywnioskować, że zobowiązanie z tytułu podatku VAT za grudzień 2015 oraz za styczeń 2016, uległo przedawnieniu z dniem 31 grudnia 2021 r.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.). Zgodnie z tym przepisem:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a i b ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Należy również podkreślić, że prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane, ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możliwość wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

Art. 86 ust. 19a ustawy w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2020 r. stanowi, że:

W przypadku gdy nabywca towaru lub usługi otrzymał fakturę korygującą, o której mowa w art. 29a ust. 13 i 14, jest on obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym tę fakturę korygującą otrzymał. Jeżeli podatnik nie obniżył kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego określonego w fakturze, której korekta dotyczy, a prawo do takiego obniżenia mu przysługuje, zmniejszenie kwoty podatku naliczonego uwzględnia się w rozliczeniu za okres, w którym podatnik dokonuje tego obniżenia.

Ww. przepis art. 86 ust. 19a ustawy od 1 stycznia 2021 r. do 31 grudnia 2021 r. otrzymał następujące brzmienie:

W przypadku obniżenia podstawy opodatkowania, o którym mowa w art. 29a ust. 13, lub stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze, o którym mowa w art. 29a ust. 14, nabywca towaru lub usługi jest obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym warunki obniżenia podstawy opodatkowania dla dostawy towarów lub świadczenia usług zostały uzgodnione z dostawcą towarów lub usługodawcą, jeżeli przed upływem tego okresu rozliczeniowego warunki te zostały spełnione. W przypadku gdy warunki obniżenia podstawy opodatkowania dla dostawy towarów lub świadczenia usług zostały spełnione po upływie okresu rozliczeniowego, w którym warunki te zostały uzgodnione, nabywca towaru lub usługi jest obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym warunki te zostały spełnione. Jeżeli podatnik nie obniżył kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego określonego w fakturze, której korekta dotyczy, a prawo do takiego obniżenia mu przysługuje, zmniejszenie kwoty podatku naliczonego uwzględnia się w rozliczeniu za okres, w którym podatnik dokonuje tego obniżenia.

Stosownie zaś do art. 86 ust. 19a ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.:

W przypadku obniżenia podstawy opodatkowania, o którym mowa w art. 29a ust. 13, lub stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze, o którym mowa w art. 29a ust. 14, nabywca towaru lub usługi jest obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym warunki obniżenia podstawy opodatkowania dla dostawy towarów lub świadczenia usług lub kwoty podatku wykazanego na fakturze zostały uzgodnione z dostawcą towarów lub usługodawcą, jeżeli przed upływem tego okresu rozliczeniowego te warunki zostały spełnione. W przypadku gdy warunki obniżenia podstawy opodatkowania dla dostawy towarów lub świadczenia usług lub kwoty podatku wykazanego na fakturze zostały spełnione po upływie okresu rozliczeniowego, w którym te warunki zostały uzgodnione, nabywca towaru lub usługi jest obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym te warunki zostały spełnione. Jeżeli podatnik nie obniżył kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego określonego w fakturze, której korekta dotyczy, a prawo do takiego obniżenia mu przysługuje, zmniejszenie kwoty podatku naliczonego uwzględnia się w rozliczeniu za okres, w którym podatnik dokonuje tego obniżenia.

Natomiast w myśl art. 29a ust. 13 ustawy w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2020 r.:

W przypadkach, o których mowa w ust. 10 pkt 1-3, obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się pod warunkiem posiadania przez podatnika, uzyskanego przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługobiorca otrzymał fakturę korygującą, potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługobiorcę faktury korygującej po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia faktury korygującej za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Ww. przepis art. 29a ust. 13 ustawy z dniem 1 stycznia 2021 r. uzyskał następujące brzmienie:

W przypadkach, o których mowa w ust. 10 pkt 1-3, obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się za okres rozliczeniowy, w którym podatnik wystawił fakturę korygującą, pod warunkiem że z posiadanej przez tego podatnika dokumentacji wynika, że uzgodnił on z nabywcą towaru lub usługobiorcą warunki obniżenia podstawy opodatkowania dla dostawy towarów lub świadczenia usług określone w fakturze korygującej oraz warunki te zostały spełnione, a faktura ta jest zgodna z posiadaną dokumentacją. W przypadku gdy w okresie rozliczeniowym, w którym została wystawiona faktura korygująca, podatnik nie posiada dokumentacji, o której mowa w zdaniu pierwszym, obniżenia podstawy opodatkowania dokonuje za okres rozliczeniowy, w którym dokumentację tę uzyskał.

Art. 29a ust. 14 ustawy stanowi, że:

Przepis ust. 13 stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia faktury korygującej do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna.

Od 1 stycznia 2021 r. nabywca towaru lub usługi, w przypadku wystąpienia przesłanek do zmniejszenia podstawy opodatkowania i podatku należnego przez kontrahenta jest obowiązany do obniżenia kwoty podatku naliczonego. Obniżenie to następuje w rozliczeniu za okres, w którym warunki obniżenia podstawy opodatkowania dla dostawy towarów lub świadczenia usług zostały uzgodnione, jeżeli dodatkowo przed upływem tego okresu rozliczeniowego warunki te zostały spełnione, tj. doszło do zrealizowania przesłanek warunkujących pomniejszenie podstawy opodatkowania.

W przypadku, gdy warunki obniżenia podstawy opodatkowania dla dostawy towarów lub świadczenia usług zostały spełnione po upływie okresu rozliczeniowego, w którym warunki te zostały uzgodnione – nabywca towaru lub usługi jest obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego dopiero w rozliczeniu za okres, w którym warunki te zostały spełnione.

Nowe zasady stosowane od 1 stycznia 2021 r. dla obowiązku pomniejszenia podatku naliczonego w przypadku obniżenia podstawy opodatkowania w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem oznaczają, że dla powstania obowiązku pomniejszenia VAT naliczonego ważny jest nie sam moment otrzymania faktury korygującej, a moment uzgodnienia warunków obniżenia podstawy opodatkowania oraz moment spełnienia tych uzgodnionych warunków – analogicznie jak ma to miejsce w odniesieniu do ustalenia momentu, w którym po stronie sprzedawcy wystąpi prawo do dokonania korekty podstawy opodatkowania lub podatku należnego.

Przez uzgodnienie warunków pomniejszenia podstawy opodatkowania lub podatku należnego rozumie się ustalenie przez strony faktu obniżenia wykazanego na fakturze pierwotnej wynagrodzenia. Uzgodnienie może wskazywać również okoliczności, których zaistnienie w przyszłości uzasadnia obniżenie należności.

Tak rozumianym uzgodnieniem może być zawarcie umowy określającej w jakich sytuacjach nabywca uzyskuje prawo do odzyskania części wynagrodzenia, np. ze względu na przyznany mu w ustalonych warunkach rabat. Przesłanki uzasadniające obniżenie podstawy opodatkowania i kwoty podatku należnego mogą być również zawarte w regulaminach realizacji sprzedaży lub ogólnych warunkach umowy, których akceptacja dokonywana jest w momencie przystąpienia nabywcy do transakcji. W tego typu przypadkach uzgodnienie stanowi wspomniany fakt przystąpienia do czynności stanowiący wyraz zgody na treść dokumentu.

Natomiast spełnienie warunków oznacza zatem ziszczenie się zdarzenia stanowiącego przesłankę obniżenia wynagrodzenia. W wielu wypadkach, zawierając uzgodnienie strony nie precyzują wprost zdarzenia, które uzasadnia dokonanie korekty – dotyczy to w szczególności sytuacji, gdy okoliczności uzasadniające udzielenie rabatu wystąpiły już w przeszłości. Podobnie jak w przypadku samego „uzgodnienia warunków obniżenia podstawy opodatkowania i kwoty podatku” również fakt ich spełnienia może być stwierdzony w sposób dorozumiany. Jeżeli zatem jedna strona informuje kontrahenta, że udziela obniżki, która nie jest uzależniona od określonego zdarzenia przyszłego, zazwyczaj można domniemywać, że przesłanka faktyczna uzasadniająca taką preferencję już zaistniała (warunki obniżenia podstawy opodatkowania i kwoty podatku są spełnione).

Zatem korekta podatku naliczonego uzależniona jest od łącznego spełniania następujących warunków:

- uzgodnienia warunków korekty z dostawcą,

- spełnienia uzgodnionych warunków,

- posiadania dokumentacji potwierdzającej uzgodnienie i spełnienie warunków.

Na gruncie znowelizowanych przepisów dopuszczalną formą uzgodnienia (stanowiącą przesłankę zarówno prawa do skorygowania podatku należnego przez sprzedawcę, jak i aktualizującą obowiązek dokonania analogicznej korekty przez nabywcę) może być również domniemana akceptacja uzgodnienia warunków transakcji.

Domniemana akceptacja warunków może wystąpić w szczególności kiedy samo wystawienie faktury korygującej albo dokonanie przelewu, będzie stanowiło element uzgodnienia/ spełnienia warunków korekty.

W tym miejscu należy wskazać, że w myśl art. 64 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2022 poz. 1360 ze zm.):

Prawomocne orzeczenie sądu stwierdzające obowiązek danej osoby do złożenia oznaczonego oświadczenia woli, zastępuje to oświadczenie.

Oświadczenie woli, którego złożenie jest przedmiotem obowiązku prawnego może wchodzić w skład umowy, prowadzić do powstania stosunku prawnego jak również do jego zmiany. W związku z powyższym orzeczenie sądu zastępuje oświadczenie woli w tym sensie, że wywołuje te same skutki, które wywołałoby oświadczenie woli zobowiązanego.

Zatem w powyższej sytuacji prawomocny wyrok sądu stanowi podstawę do wystawienia przez kontrahenta faktur korygujących, które winny być wystawione zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług.

Natomiast w sytuacji gdy nabywca – pomimo korzystnego dla siebie wyroku sądu – nie otrzyma od kontrahenta faktur korygujących, to zasadne jest dokonanie korekty podatku naliczonego (uprzednio już odliczonego), a wynikającego z faktur wystawionych przez kontrahenta, w rozliczeniu za okres, w którym uprawomocnił się wyrok sądu.

Z opisu sprawy wynika, że (`(...)`) 2015 r. Spółka zawarła ze spółką A umowę o dzieło na dostarczenie i wdrożenie systemu do nadzoru produkcji oraz analizą wydajności i zarządzania maszynami. Realizacja umowy została podzielona na etapy. W ramach Etapu I spółka A zobowiązała się dostarczyć do Podatnika szereg urządzeń projektowanego systemu. Urządzenia zostały dostarczone do Podatnika. Spółka A wystawiła na Spółkę częściowe faktury VAT dotyczące ww. urządzeń: faktura VAT z (`(...)`) 2015 r. na kwotę netto … PLN (VAT … PLN); faktura VAT z (`(...)`) 2015 r. na kwotę netto …. PLN (VAT … PLN). Łączna wartość netto obu faktur to … PLN. Podatnik, za obie faktury, dokonał płatności na rzecz spółki A w dniach (`(...)`) 2016 r. oraz (`(...)`) 2016 r. Po otrzymaniu każdej z faktur VAT, wystawionych przez spółkę A dokonano odliczenia podatku naliczonego na zasadach ogólnych wynikających z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Podatek naliczony wynikający z faktury VAT z (`(...)`) 2015 r. wynoszący … PLN Podatnik odliczył w rozliczeniu za grudzień 2015 r. Podatek naliczony wynikający z faktury VAT z (`(...)`) 2015 r. wynoszący … PLN – Podatnik odliczył w rozliczeniu za styczeń 2016 r. Wobec opóźnień z terminowym wdrożeniem całości systemu i oddaniem dzieła – Podatnik podjął w końcu decyzję o odstąpieniu od umowy o dzieło. Oświadczenie o odstąpieniu zostało złożone do spółki A przy piśmie z dnia (`(...)`) 2016 r. Jednocześnie wezwano spółkę A do natychmiastowego zwrotu kwot dotychczas zapłaconych przez Spółkę. Wezwano także do zapłaty kar umownych zastrzeżonych w umowie o dzieło na wypadek odstąpienia. Kolejnym pismem, wysłanym już po odstąpieniu, ponownie wezwano spółkę A do zapłaty. Wezwano też spółkę A do odbioru wszystkich urządzeń. Spółka A odmówiła zapłaty przedmiotowych kwot oraz początkowo odebrania urządzeń. Wobec powyższego, Spółka w dniu (`(...)`) 2017 r. złożyła pozew do sądu. Sąd Okręgowy nakazem zapłaty z (`(...)`) 2017 r. (wydanym w postępowaniu upominawczym) uznał w całości żądanie pozwu i zasądził od spółki A kwotę obejmującą wartość opłaconych dwóch faktur VAT za urządzenia wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie oraz kosztami procesu. Spółka A od powyższego nakazu złożyła sprzeciw, co spowodowało, że ów nakaz zapłaty utracił moc. Ostatecznie jednak postępowanie przed sądem I instancji zakończyło się wyrokiem zasądzającym. Sąd Okręgowy w dniu (`(...)`) 2020 r. zasądził od spółki A na rzecz Spółki następujące kwoty: kwotę …. PLN wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia (`(...)`) 2016 r. do dnia zapłaty oraz kwotę … PLN tytułem kosztów procesu. Spółka A wniosła od powyższego wyroku apelację, jednakże przegrała także przed sądem II instancji. Sąd Apelacyjny wyrokiem z dnia (`(...)`) 2021 r. oddalił apelację spółki A. Tym samym zgodnie z przepisami postępowania cywilnego należało przyjąć, że sprawa została prawomocnie rozstrzygnięta. Wyrok Sądu Okręgowego z dnia (`(...)`) 2020r. zasądzający od spółki A na rzecz Spółki uprawomocnił się w dniu (`(...)`) 2021 r. Całość zasądzonych kwot spółka A wpłaciła na rachunek bankowy Podatnika dopiero w dniu (`(...)`) 2022 r., tj. po prawomocnym rozstrzygnięciu sprawy. Ponadto dopiero w kwietniu br. (2022) spółka A odebrała urządzenia, o których mowa powyżej. Do dnia złożenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, spółka A nie wystawiła i nie doręczyła do Spółki jakiejkolwiek faktury korygującej ww. faktury.

Mają Państwo wątpliwości czy Spółka była zobowiązana do dokonania korekty (umniejszenia) podatku naliczonego, który odliczyła na podstawie otrzymanych faktur VAT, tj. faktury VAT z dnia (`(...)`) 2015 r. oraz faktury VAT z dnia (`(...)`) 2015 r., a jeżeli tak to za jaki okres rozliczeniowy.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa należy wskazać, że Spółce przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur VAT wystawionych przez spółkę A dokumentujących dostawę ww. urządzeń, w rozliczeniu za okres, w którym Spółka otrzymała fakturę dokumentującą dostawę, albo za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (zgodnie z art. 86 ust. 10 pkt 1 i ust. 11 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2020 r.), pod warunkiem, że zakupy te miały być związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W przedmiotowej sprawie, złożenie przez Spółkę oświadczenia o odstąpieniu od umowy oraz wystąpienie przez Spółkę na drogę sądową z żądaniem zwrotu zapłaconego wynagrodzenia za dostarczone urządzenia, nie powodowało obowiązku korekty podatku naliczonego odliczonego w związku z nabyciem ww. urządzeń.

Do czasu rozstrzygnięcia przez Sąd kwestii odstąpienia od umowy sprzedaży, Spółka zachowała prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących dostawy ww. urządzeń.

Dopiero prawomocny wyrok w tej sprawie (przy braku wcześniejszej faktury korygującej oraz wcześniejszego zwrotu wpłaconych kwot) stwierdzający skuteczność odstąpienia przez Spółkę od umowy powoduje konieczność zmniejszenia podatku naliczonego.

Przy czym, w tym miejscu należy wskazać, że w myśl art. 70 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa:

Zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.

Stosownie do art. 70 § 2 ustawy Ordynacja podatkowa:

Bieg terminu przedawnienia nie rozpoczyna się, a rozpoczęty ulega zawieszeniu:

1. od dnia wydania decyzji, o których mowa w art. 67a § 1 pkt 1 lub 2, do dnia terminu płatności odroczonego podatku lub zaległości podatkowej, ostatniej raty podatku lub ostatniej raty zaległości podatkowej;

2. od dnia wejścia w życie rozporządzenia w sprawie przedłużenia terminu płatności podatku, wydanego przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych, do dnia upływu przedłużonego terminu.

Art. 70 § 6 ustawy Ordynacja podatkowa:

Bieg terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego nie rozpoczyna się, a rozpoczęty ulega zawieszeniu, z dniem:

1. wszczęcia postępowania w sprawie o przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe, o którym podatnik został zawiadomiony, jeżeli podejrzenie popełnienia przestępstwa lub wykroczenia wiąże się z niewykonaniem tego zobowiązania;

2. wniesienia skargi do sądu administracyjnego na decyzję dotyczącą tego zobowiązania;

3. wniesienia żądania ustalenia przez sąd powszechny istnienia lub nieistnienia stosunku prawnego lub prawa;

4. doręczenia postanowienia o przyjęciu zabezpieczenia, o którym mowa w art. 33d § 2, lub doręczenia zarządzenia zabezpieczenia w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji;

5. doręczenia zawiadomienia o przystąpieniu do zabezpieczenia w przypadkach określonych w art. 32a § 3 i art. 35 § 2 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2020 r. poz. 1427, z późn. zm.);

6. wystąpienia przez Szefa Krajowej Administracji Skarbowej, na wniosek strony, o którym mowa w art. 119h § 2, o opinię Rady do Spraw Przeciwdziałania Unikaniu Opodatkowania, zwanej dalej „Radą”, co do zasadności zastosowania art. 119a lub środków ograniczających umowne korzyści.

Art. 70 § 7 ustawy Ordynacji podatkowa:

Bieg terminu przedawnienia rozpoczyna się, a po zawieszeniu biegnie dalej, od dnia następującego po dniu:

1. prawomocnego zakończenia postępowania w sprawie o przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe;

2. doręczenia organowi podatkowemu odpisu orzeczenia sądu administracyjnego, ze stwierdzeniem jego prawomocności;

3. uprawomocnienia się orzeczenia sądu powszechnego w sprawie ustalenia istnienia lub nieistnienia stosunku prawnego lub prawa;

4. wygaśnięcia decyzji o zabezpieczeniu;

5. zakończenia postępowania zabezpieczającego w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji;

6. doręczenia stronie opinii Rady wydanej po wystąpieniu przez Szefa Krajowej Administracji Skarbowej, na wniosek strony, o którym mowa w art. 119h § 2, co do zasadności zastosowania art. 119a lub środków ograniczających umowne korzyści, lub po dniu upływu terminu na wydanie tej opinii.

Art. 70 § 8 ustawy Ordynacja podatkowa:

Nie ulegają przedawnieniu zobowiązania podatkowe zabezpieczone hipoteką lub zastawem skarbowym, jednakże po upływie terminu przedawnienia zobowiązania te mogą być egzekwowane tylko z przedmiotu hipoteki lub zastawu.

Zgodnie z uchwałą Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 czerwca 2009 r. sygn. akt I FPS 9/08 oraz linią orzeczniczą sądów, przepis art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej ma zastosowanie również do rozliczeń, w których obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług przekształcił się w kwotę zwrotu różnicy podatku lub nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym, która może być zadeklarowana przez podatnika do przeniesienia na następny miesiąc.

Przedawnienie zobowiązań podatkowych dotyczy zatem wszystkich zobowiązań, bez względu na sposób ich powstania. Przedawnieniu podlegają zarówno zobowiązania powstałe po doręczeniu decyzji ustalającej, jak i zobowiązania powstające z mocy prawa.

W komentowanym przepisie określony jest jeden termin przedawnienia – wynoszący 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku. Termin ten nie może być ani odroczony (art. 48 Ordynacji podatkowej) przez organ podatkowy, ani też przedłużony przez Ministra Finansów (art. 50 Ordynacji podatkowej).

W związku z powyższym należy przyjąć tezę, że jeżeli przedawnia się zobowiązanie podatkowe, to wraz z nim przedawnieniu ulegają także inne elementy danego stosunku prawno-podatkowego.

Prawo dokonania korekty istnieje dopóki zobowiązanie nie uległo przedawnieniu. Okres przedawnienia wynosi pięć lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.

Przedawnienie oznacza, że po upływie określonego czasu od momentu powstania zobowiązania podatkowego zobowiązanie to wygasa, a organ podatkowy, po upływie terminu przedawnienia, nie może domagać się uregulowania (nie ma możliwości wyegzekwowania) należnego świadczenia. Należy przy tym zauważyć, że przedawnienie następuje z mocy prawa.

Z opisu sprawy wynika, że podatek naliczony wynikający z faktury VAT z dnia (`(...)`) 2015 r. wynoszący … PLN Spółka odliczyła w rozliczeniu za grudzień 2015 r., natomiast podatek naliczony wynikający z faktury VAT z dnia (`(...)`) 2015 r. wynoszący … PLN Spółka odliczyła w rozliczeniu za styczeń 2016 r. Z kolei wyrok Sądu Okręgowego z dnia (`(...)`) 2020 r. zasądzający od spółki A na rzecz Spółki uprawomocnił się w dniu (`(...)`) 2021 r.

Mając zatem na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy wskazać, że w sytuacji, w której Spółka – pomimo korzystnego dla siebie wyroku sądu – nie otrzymała od spółki A faktur korygujących „in minus”, obowiązkiem Spółki było dokonanie korekty odliczonego podatku naliczonego z otrzymanych faktur, w rozliczeniu za okres, w którym doszło do uprawomocnienia się wyroku tj. w rozliczeniu za grudzień 2021 r.

Podkreślić należy, że termin przedawnienia na moment uprawomocnienia się wyroku jeszcze nie upłynął. Termin przedawnienia w opisanej sprawie upłynął dopiero z końcem 2021 r.

Odpowiadając zatem na Państwa pytanie należy stwierdzić, że Spółka była zobowiązana do dokonania korekty (umniejszenia) podatku naliczonego, który odliczyła na podstawie otrzymanych faktur VAT, tj. faktury VAT z dnia (`(...)`) 2015 r. oraz faktury VAT z dnia (`(...)`) 2015 r., w rozliczeniu za okres, w którym doszło do uprawomocnienia się wyroku tj. za grudzień 2021 r.

Zatem Państwa stanowisko jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie podatku od towarów i usług. W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (pytań). Inne kwestie, wynikające z opisu sprawy bądź własnego stanowiska nieobjęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, jak również w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).