Interpretacja indywidualna

– stanowisko w części nieprawidłowe, w części prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest:

- nieprawidłowe w zakresie dotyczącym braku opodatkowania planowanej sprzedaży czterech, w tym dwóch pod drogę, działek przyszłych powstałych z podziału działki nr 1, dwóm spółkom deweloperskim, jako sprzedaż majątku prywatnego (pytanie nr 1),

- prawidłowe w zakresie dotyczącym braku opodatkowania planowanej darowizny na rzecz syna dwóch, w tym jednej pod drogę, działek przyszłych powstałych z podziału działki nr 1, jako forma rozporządzania majątkiem prywatnym (pytanie nr 2),

- prawidłowe w zakresie dotyczącym opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży czterech, w tym dwóch pod drogę, działek przyszłych powstałych z podziału działki nr 1, dwóm spółkom deweloperskim (pytanie nr 3),

- prawidłowe w zakresie zarejestrowania się jako czynny podatnik VAT (podatek od towarów i usług) przed dokonaniem sprzedaży działek (pytanie nr 4),

- prawidłowe w zakresie wystawienia faktury z tytułu sprzedaży działek (pytanie nr 5),

- prawidłowe w zakresie złożenia deklarację VAT-7 i przesłania jednolitego pliku kontrolnego (pytanie nr 6).

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 lipca 2022 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie:

- braku opodatkowania planowanej sprzedaży czterech, w tym dwóch pod drogę, działek przyszłych powstałych z podziału działki nr 1, dwóm spółkom deweloperskim, jako sprzedaż majątku prywatnego (pytanie nr 1),

- braku opodatkowania planowanej darowizny na rzecz syna dwóch, w tym jednej pod drogę, działek przyszłych powstałych z podziału działki nr 1, jako forma rozporządzania majątkiem prywatnym (pytanie nr 2),

- opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży czterech, w tym dwóch pod drogę, działek przyszłych powstałych z podziału działki nr 1, dwóm spółkom deweloperskim (pytanie nr 3),

- zarejestrowania się jako czynny podatnik VAT przed dokonaniem sprzedaży działek (pytanie nr 4),

- wystawienia faktury z tytułu sprzedaży działek (pytanie nr 5),

- złożenia deklarację VAT-7 i przesłania jednolitego pliku kontrolnego (pytanie nr 6).

Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Na podstawie postanowień Sądu Rejonowego w… : z dnia `(...)` 2001 r., sygn. akt … w przedmiocie nabycia spadku po R. Z., z dnia `(...)` 2001 r., sygn. akt … w przedmiocie nabycia spadku po A. Z., z dnia `(...)`.2002 r., sygn. akt … w przedmiocie uzupełnienia postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku po R. Z., z dnia `(...)`2002 r., sygn. akt … w przedmiocie uzupełnienia postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku po A. Z., nabyła Pani, po rodzicach, gospodarstwo rolne położone w obrębie … miasta ….

Pierwotnie gospodarstwo rolne stanowiło jedną działkę oznaczoną numerem geodezyjnym `(...)` o powierzchni `(...)` ha. Po modernizacji operatu ewidencji gruntów i budynków miasta … działka została oznaczona numerem 2.

W 2021 r., z urzędu, bez jakiejkolwiek inicjatywy Pani, działka nr 2 została podzielona na trzy działki o numerach: 3, 4 i 1, przy czym działka nr 3 została przejęta (wywłaszczona) przez miasto … pod drogę.

Podział działki został przeprowadzony w związku z planowanym wywłaszczeniem części działki nr 2.

Obecnie posiada Pani działki nr 4 i 1, które rozdziela przejęta przez miasto … działka nr 3.

Ww. działki nr 4 i 1 są objęte księgą wieczystą nr …, prowadzoną Przez Sąd Rejonowy w ….

Przedmiotem wniosku jest działka nr 1 o powierzchni `(...)` m2, zabudowana budynkiem mieszkalnym, wzniesionym na początku XX wieku oraz budynkami gospodarczymi, obecnie nieużytkowanymi.

Zamierza Pani dokonać podziału działki nr 1 na 6 sześć działek, w tym trzy działki, zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego, przeznaczone będą pod drogę, dalej działki przyszłe. Pierwszą i drugą działkę przyszłą, w tym jedną pod drogę, niezabudowane, o powierzchni około 50 % pierwotnej powierzchni, zamierza Pani sprzedać spółce deweloperskiej, będącej podatnikiem VAT. Trzecią i czwartą działkę przyszłą, w tym jedną pod drogę, niezabudowane, o powierzchni około 30 % pierwotnej powierzchni, zamierza Pani sprzedać spółce deweloperskiej, będącej podatnikiem VAT (innej niż w przypadku pierwszej działki przyszłej).

Piątą i szóstą działkę przyszłą, w tym jedną pod drogę, zabudowaną budynkiem mieszkalnym i budynkami gospodarczymi, o powierzchni około 20 % pierwotnej powierzchni, zamierza Pani przekazać synowi w drodze darowizny.

Część środków uzyskanych ze sprzedaży działek przyszłych zamierza Pani przekazać w drodze darowizny pieniężnej drugiemu synowi, a resztę wykorzystać na własne potrzeby.

Omawiana działka nr 1 stanowi część gospodarstwa rolnego.

Sama, z uwagi na wiek, nie prowadzi Pani gospodarstwa rolnego.

Wydzierżawia Pani grunt, który jest wykorzystywany do celów rolniczych. Wynagrodzenie z tytułu dzierżawy odpowiada tylko kwocie podatku rolnego i opłat ponoszonych na rzecz Urzędu Miasta … - bez żadnego zysku.

Działka nr 1 objęta jest planem zagospodarowania przestrzennego przyjętym uchwałą Rady Miasta … z dnia …, nr … i znajduje się na terenie przeznaczonym pod zabudowę.

Plan został uchwalony bez jakiejkolwiek Pani inicjatywy.

Pismem z 12 sierpnia 2022 r. uzupełniono opis sprawy następująco.

1. Działka – nr 2, z której w 2021 r. powstała działka nr 1 była częściowo wykorzystywana na cele rolnicze. W związku z brakiem sił, z uwagi na wiek, działka 2, w tym część obejmująca działkę nr 1 była i jest przez Panią wykorzystywana tylko w jeden sposób - jest wydzierżawiana.

2. Nie była Pani i nie jestem rolnikiem ryczałtowym.

3. Jako, że działki, w tym działki nr 4 nie uprawiała Pani, to nie sprzedawała płodów rolnych, które mogłaby ewentualnie sprzedawać, gdyby działkę uprawiała. Nie dokonywała Pani zatem, podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT, dostawy produktów rolnych.

4. Grunt wydzierżawia Pani od 2014 r. na podstawie jednorocznych umów bez czynszu dzierżawnego. Dzierżawca opłaca należne dla gruntu podatki. Wydzierżawiany grunt to działka 1.

5. Nie podejmowała Pani żadnych działań marketingowych w celu sprzedaży przedmiotowej działki, nie zlecała sprzedaży do biura nieruchomości, nie ogłaszała się, ani w prasie, ani w internecie.

6. Do Pani zgłosili się przedstawiciele deweloperów z ofertą zakupu działki.

7. Nie zawierała Pani do dnia dzisiejszego umowy przedwstępnej.

Prawdopodobnie taka umowa zostanie zawarta, lecz na ten temat jeszcze nie prowadziła Pani żadnych rozmów z potencjalnymi nabywcami.

Nie przewiduje Pani, abym w umowie przedwstępnej, jeżeli zostanie taka zawarta, określiła warunki, których spełnienie będzie warunkowało podpisanie umowy przyrzeczonej.

Jedyne warunki jakie chciałaby Pani zawrzeć w umowie przedwstępnej to: zadatek, jaki wniesie/wniosą przyszły/li kupujący, cena za jaką nieruchomość zostanie sprzedana, ewentualna klauzula waloryzacyjna (ze względu na inflację), obowiązek zapłaty ceny (pomniejszonej o zadatek) najpóźniej w dniu zawarcia umowy przyrzeczonej przed jej podpisaniem lub wpłata ceny (pomniejszonej o zadatek) do depozytu notariusza, który sporządzi umowę przyrzeczoną i termin, do którego zostanie zawarta umowa przyrzeczona.

Jeżeli dojdzie do zwarcia umowy przedwstępnej z uwzględnieniem powyższych warunków (Pani), to aby doszło do zawarcia umowy przyrzeczonej, Pani i przyszły/li kupujący będziemy musieli przystąpić do umowy przyrzeczonej w terminie wynikającym z umowy przedwstępnej, natomiast przyszły/li kupujący będzie/dą musiał/eli wpłacić zadatek, a przed przystąpieniem do umowy przyrzeczonej zapłacić umówioną cenę (pomniejszona o zadatek)

8. Nie zamierza Pani udzielać żadnego pełnomocnictwa potencjalnemu nabywcy/om lub innej osobie do występowania w jej imieniu.

9. Kupujący nie dokonywał/li na działce żadnych inwestycji infrastrukturalnych zwiększających jej atrakcyjność. Pani nie wyrazi zgody, aby na działce takie inwestycje były dokonywane przed jej sprzedażą.

Natomiast po sprzedaży/zakupie działki Kupujący może/gą ją zagospodarować według własnego uznania i zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego.

10. Jeżeli zostanie podpisana umowa przedwstępna, to nie przewiduje Pani w niej zapisów pozwalających potencjalnemu/ym nabywcy/om na dokonywanie nakładów finansowych na działkę, przez zawarciem umowy przyrzeczonej.

Pytania

1. Czy prawidłowe jest Pani stanowisko, że planowana sprzedaż czterech, w tym dwóch pod drogę, działek przyszłych powstałych z podziału działki nr 1, dwóm spółkom deweloperskim, jako sprzedaż majątku prywatnego, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

2. Czy prawidłowe jest Pani stanowisko, że planowana darowizna na rzecz syna dwóch, w tym jednej pod drogę, działek przyszłych powstałych z podziału działki nr 1, jako forma rozporządzenia majątkiem prywatnym, przy nabyciu którego nie przysługiwało, ani w całości, ani w części, prawo do obniżenia podatku należnego podatek naliczony, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

3. Czy w przypadku uznania za nieprawidłowe stanowiska przedstawionego w pkt 1, zobowiązana będzie Pani do opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży czterech, w tym dwóch pod drogę, działek przyszłych powstałych z podziału działki nr 1, dwóm spółkom deweloperskim?

4. Czy w przypadku uznania za nieprawidłowe stanowiska przedstawionego w pkt 1, przed dokonaniem tej sprzedaży będzie mogła się Pani zarejestrować jako czynny podatnik VAT, chociaż nie będzie wpisana do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, a Pani rzekoma działalność gospodarcza będzie się ograniczała tylko do sprzedaży czterech, w tym dwóch pod drogę, działek przyszłych powstałych z podziału działki nr 1?

5. Czy w przypadku uznania za nieprawidłowe stanowiska przedstawionego w pkt 1, będzie mogła Pani wystawić faktury, w których wykaże podatek należny z tytułu sprzedaży czterech działek przyszłych powstałych z podziału działki nr 1, dwóm spółkom deweloperskim?

6. Czy w przypadku uznania za nieprawidłowe stanowiska przedstawionego w pkt 1 będzie musiała Pani złożyć deklarację VAT-7 i przesłać jednolity plik kontrolny?

Stanowisko w sprawie

Stanowisko w zakresie pytania 1

Planowana sprzedaż czterech, w tym dwóch pod drogę, działek przyszłych powstałych z podziału działki nr 1, dwóm spółkom deweloperskim, w Pani ocenie, jako sprzedaż majątku prywatnego, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Działka 1 stanowi część odziedziczonego po rodzicach gospodarstwa rolnego.

Nie podejmowała Pani żadnych czynności mających na celu podziału odziedziczonej nieruchomości na mniejsze działki celem ich sprzedaży. Przypomina Pani, że podział działki nr 2 nastąpił, w związku z wywłaszczeniem jej części na drogę publiczną.

Nie czyniła Pani również żadnych starań, aby przedmiotowa działka została objęta planem zagospodarowania przestrzennego i wchodziła w skład terenu umożliwiającego zabudowę.

Także sieć kanalizacyjna i deszczowa zlokalizowane na działce 3, przejętej przez miasto… , powstały bez Pani inicjatywy. Dochody uzyskane ze sprzedaży zostaną częściowo przekazane w formie darowizny na rzecz drugiego syna, czyli na cele osobiste, a także na Pani potrzeby. Naczelny Sąd Administracyjny już w wyroku z dnia 27 października 2009 r., sygn. akt I FSK 1043/08 orzekł, że przyjęcie, że dana osoba fizyczna w zakresie obrotu nieruchomościami działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą wymaga ustalenia, że działalność ta przybiera formę zawodową i stałą, tzn. odznacza się powtarzalnością czynności i zamiarem ich kontynuacji.

Jeżeli chodzi o Panią, to takiej działalności nie można przypisać. W jednym z nowszych wyroków Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 21 stycznia 2022 r. sygn. akt I FSK 1421/18, w oparciu o analizę orzecznictwa sądów administracyjnych, zaprezentowany został następujący pogląd: „W pierwszej kolejności należy wskazać na kryteria, jakimi należy się kierować przy odróżnianiu przypadków związanych z działalnością gospodarczą od tych dotyczących zarządu majątkiem prywatnym. Aby przyjąć, że dana osoba fizyczna sprzedając działki budowlane działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą, należy ustalić czy jej działalność w tym zakresie przybrała formę zawodową.”

Naczelny Sąd Administracyjny wielokrotnie wypowiadał się w tym temacie - m.in. wyrok z 29 października 2007 r. sygn. akt I FPS 3/07 i z 27 października 2009 r. sygn. akt I FSK 1043/08 (dostępne w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych na stronie http://orzeczenia.nsa.gov.pl, dalej: „CBOSA”).

Działalność gospodarcza musi cechować się przede wszystkim fachowością czyli nieokazjonalnym charakterem. Takie cechy jak działanie na własny rachunek, powtarzalność czynności i uczestnictwo w obrocie gospodarczym, wypełniają znamiona działalności gospodarczej. Sąd pierwszej instancji w sposób obszerny i prawidłowy rozważył wszelkie właściwości jakie powinna cechować działalność gospodarcza i słusznie wskazał, że brak jest do kwalifikowania jako działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, podejmowanych przez podatnika czynności mieszczących się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem. To, czy dany podmiot działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. Każdorazowo należy zatem zbadać, jakie środki angażuje sprzedający w celu sprzedaży gruntu. Jeżeli środki te są podobne do tych, które wykorzystują handlowcy, wówczas strona sprzedając grunt, zachowuje się jak handlowiec (por. wyroki NSA: z 22 października 2013 r. sygn. akt I FSK 1323/12; z 14 marca 2014 r., sygn. akt I FSK 319/13: z 16 kwietnia 2014 r., sygn. akt I FSK 781/13; z 27 maja 2014 r., sygn. akt I FSK 774/13; z 8 lipca 2015 r., sygn. akt I FSK 729/14, publ. CBOSA). W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego przyjmuje się, że przy ocenie działalności osoby sprzedającej nieruchomości należy uwzględniać działania na poszczególnych etapach aktywności sprzedającego w ich całokształcie, a nie osobno. Należy przede wszystkim mieć na uwadze te elementy, które łączą się z nakładami inwestycyjnymi wykraczającymi poza standardowe działania zarządu majątkiem prywatnym. Nie mają znaczenia zamiar, czy motywy jakimi kieruje się podmiot rozpoczynając działalność gospodarczą, ani jakie potrzeby zaspokaja z uzyskanych środków pieniężnych. Istotne znaczenie mają obiektywne, a nie subiektywne przesłanki pozwalające odróżnić działania o cechach zawodowych, od tych które mieszczą się w granicach dysponowania majątkiem prywatnym. Naczelny Sąd Administracyjny zauważa, że pojęcie działalności gospodarczej, zdefiniowane w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług, ma charakter bardzo szeroki. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy o VAT), jako że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy. O tym, że dokonujący sprzedaży gruntu działał w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, a nie w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykonując prawo własności, decyduje stopień jego aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, który wskazuje, że angażuje on środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w ramach prowadzenia działalności gospodarczej. Takie aktywne działania mogą polegać np. na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Aktywność tego rodzaju nie należy do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym, w związku z czym w takiej sytuacji dostawy terenu nie można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności”. W Pani przypadku możemy mówić jedynie o zarządzie majątkiem prywatnym, a czynność taka nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stanowisko w zakresie pytania 2

Planowaną darowiznę dwóch przyszłych, w tym jednej pod drogę, działek powstałych z podziału działki 1, zabudowanych budynkiem mieszkalnym i budynkami gospodarczymi trudno uznać za działalność gospodarczą. Nie sposób bowiem wyobrazić sobie działalności gospodarczej polegającej na zawieraniu umów darowizny czyli wyzbywaniu się majątku pod tytułem darmowym. Nadto, poprzez zawarcie tej umowy, ta część majątku pozostanie nadal w rodzinie i służyć będzie zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych, a więc prywatnych kolejnego pokolenia Pani rodziny. Zdaniem Pani, taka darowizna to dalej zarząd majątkiem prywatnym, a czynność taka nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W wypadku odrzucenia powyższej argumentacji, należy wskazać, że nawet gdyby uznać Panią za podatnika, to nie prowadzi Pani żadnego przedsiębiorstwa, w którego skład wchodziłyby te dwie przyszłych, w tym pod jedna pod drogę, działki powstałe z podziału działki 1. Zatem darowizna ta nie będzie darowizną towaru należącego do przedsiębiorstwa.

Zakładając hipotetycznie, że może być Pani uznana za podatnika prowadzącego przedsiębiorstwo, w skład którego wchodzą te dwie przyszłe, w tym pod jedna pod drogę, działki powstałe z podziału działki 1, to darowizna ta nie będzie mogła być uznana za dostawę towaru, gdyż przy nabyciu działki 2 nie przysługiwało Pani, ani w całości, ani w części, prawo do obniżenia podatku należnego podatek naliczony. Takie stanowisko uzasadnia wnioskowanie a contrario z art. 7 ust. 2 ustawy VAT.

Stanowisko w zakresie pytania 3

Pytanie 3 i następne zostały sformułowane z ostrożności.

Wydaje się być oczywistym, że jeżeli sprzedaż czterech przyszłych, w tym dwóch pod drogę, działek powstałych z podziału działki 1, dwóm spółkom deweloperskim, zostanie oceniana nie jako zarząd majątkiem prywatnym, to czynność ta, stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1) ustawy VAT, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stanowisko w zakresie pytania 4

Jeżeli zostanie ocenione, że sprzedaż czterech przyszłych, w tym dwóch pod drogę, działek powstałych z podziału działki 1, dwóm spółkom deweloperskim, będzie miała miejsce w ramach rzekomej działalności gospodarczej, to stosownie do art. 96 ust. 1 ustawy VAT, będzie Pani zobowiązana do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, do właściwego ze względu na miejsce zamieszkania Naczelnika Urzędu Skarbowego.

Stanowisko w zakresie pytania 5

Jeżeli stanowisko przedstawione pytaniu 1 zostanie uznane za nieprawidłowe, to nic nie stoi na przeszkodzie, abym wystawiła Pani, a wręcz musi wystawić faktury, w których wykaże podatek należny z tytułu sprzedaży czterech przyszłych, w tym dwóch pod drogę, działek powstałych z podziału działki 1, dwóm spółkom deweloperskim.

Przypomnieć przyjdzie, że zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1) ustawy VAT podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Stanowisko w zakresie pytania 6

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c, art. 133 i art. 138g ust. 2.

Przywołane w przytoczonym przepisie zastrzeżenie nie będą dotyczyły Pani osoby.

Stosownie do art. 109 ust. 3 ustawy VAT, podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku i sporządzenie informacji podsumowującej, w szczególności dane dotyczące:

1. rodzaju sprzedaży i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, w tym korekty podatku należnego, z podziałem na stawki podatku;

2. kwoty podatku naliczonego obniżającego kwotę podatku należnego, w tym korekty podatku naliczonego;

3. kontrahentów;

4. dowodów sprzedaży i zakupów.

W ust. 14. art. 109 ustawy VAT, minister właściwy do spraw finansów publicznych został upoważniony do określenia w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres danych, o których mowa w ust. 3, oraz sposób wykazywania danych w ewidencji przesyłanej zgodnie z ust. 3b i 3c, uwzględniając konieczność zapewnienia prawidłowości rozliczeń podatników oraz kontroli obowiązków podatników przez organ podatkowy, identyfikowania obszarów, w których występują nadużycia w podatku lub narażonych na te nadużycia, oraz możliwości techniczno-organizacyjne prowadzenia przez podatników ewidencji.

Owocem realizacji tej delegacji jest rozporządzenie Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z dnia 15 października 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług.

Z przywołanych powyżej regulacji wynika, że będzie zobowiązana do składania deklaracji, w formie elektronicznej i przesyłania jednolitego pliku kontrolnego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest:

- nieprawidłowe w zakresie dotyczącym braku opodatkowania planowanej sprzedaży czterech, w tym dwóch pod drogę, działek przyszłych powstałych z podziału działki nr 1, dwóm spółkom deweloperskim, jako sprzedaż majątku prywatnego (pytanie nr 1),

- prawidłowe w zakresie dotyczącym braku opodatkowania planowanej darowizny na rzecz syna dwóch, w tym jednej pod drogę, działek przyszłych powstałych z podziału działki nr 1, jako forma rozporządzania majątkiem prywatnym (pytanie nr 2),

- prawidłowe w zakresie dotyczącym opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży czterech, w tym dwóch pod drogę, działek przyszłych powstałych z podziału działki nr 1, dwóm spółkom deweloperskim (pytanie nr 3),

- prawidłowe w zakresie zarejestrowania się jako czynny podatnik VAT przed dokonaniem sprzedaży działek (pytanie nr 4),

- prawidłowe w zakresie wystawienia faktury z tytułu sprzedaży działek (pytanie nr 5),

- prawidłowe w zakresie złożenia deklarację VAT-7 i przesłania jednolitego pliku kontrolnego (pytanie nr 6).

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą,

opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy,

ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy,

przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, (…).

Zatem należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Art. 7 ust. 2 ustawy stanowi, że

przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2. wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Jak wynika z powyższych uregulowań, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, w tym także wszelkie inne darowizny, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

Zatem aby nieodpłatne przekazanie towarów – w świetle powołanego art. 7 ust. 2 ustawy – podlegało opodatkowaniu VAT konieczne jest łączne spełnienie następujących warunków:

- nieodpłatne przekazanie dokonywane jest przez podatnika podatku VAT,

- przekazane przez podatnika towary należą do jego przedsiębiorstwa,

- przedmiotem nieodpłatnego przekazania jest towar, w stosunku do którego podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tego towaru lub jego części składowych.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie (w tym także darowizna) tych towarów pozostaje poza zakresem opodatkowania (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania), bez względu na cel, na który zostały one przekazane (darowane).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy,

przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Należy wskazać, że przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie to, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie niebędące dostawą towarów. Z powyższego jednoznacznie wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę i odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi zostaje wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Czynność może być albo odpłatna albo nieodpłatna. Na gruncie podatku od towarów i usług nie występują czynności częściowo odpłatne. Jeśli tylko czynność została wykonana za wynagrodzeniem, to jest ona odpłatna. Nie ma żadnego znaczenia, czy wynagrodzenie to pokrywa koszty świadczenia tej czynności poniesione przez podatnika, ewentualnie kreuje dla podatnika zysk. Także czynności wykonane „po kosztach” ich świadczenia, bądź poniżej tych koszów, są czynnościami odpłatnymi, o ile tylko pobrano za nie wynagrodzenie.

Należy w tym miejscu wskazać, że kwestia odpłatności była wielokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku z dnia 15 lipca 1982 r. w sprawie Hong-Kong Trade Development Council, TSUE stwierdził, że wskazane w sprawie czynności podlegają opodatkowaniu jedynie wtedy, gdy zostały wykonane odpłatnie. Analizując głębiej ten problem Trybunał Sprawiedliwości UE w wyroku z dnia 8 marca 1988 r. w sprawie Apple and Pear Development Council stwierdził, że czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem.

Na uwagę zasługuje tutaj także orzeczenie w sprawie C-16/93 pomiędzy R.J. Tolsma a Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden (Holandia), gdzie podkreślono, że dla wystąpienia opodatkowania podatkiem od towarów i usług konieczne staje się zaistnienie bezpośredniego związku płatności z konkretną czynnością oraz istnienie konsumenta tej czynności.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy,

podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Art. 15 ust. 2 ustawy stanowi,

działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Przy czym, w świetle przytoczonych wyżej przepisów, status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Zatem, kiedy osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Jednocześnie wykorzystywanie składników majątku, tj. takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania, które polega na czerpaniu dochodów ze składnika majątku, wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej. Należy stwierdzić, że każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

W konsekwencji, wykorzystywanie majątku należącego do danej osoby stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ustawy.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że zamierza Pani dokonać podziału działki nr 1 na 6 sześć działek. Pierwszą i drugą działkę przyszłą, w tym jedną pod drogę, niezabudowane, zamierza Pani sprzedać spółce deweloperskiej. Trzecią i czwartą działkę przyszłą, w tym jedną pod drogę, niezabudowane, zamierza Pani sprzedać spółce deweloperskiej (innej niż w przypadku pierwszej działki przyszłej). Piątą i szóstą działkę przyszłą, w tym jedną pod drogę, zabudowaną budynkiem mieszkalnym i budynkami gospodarczymi, zamierza Pani przekazać synowi w drodze darowizny.

Działka nr 1 stanowi część gospodarstwa rolnego. Wydzierżawia Pani grunt, który jest wykorzystywany do celów rolniczych. Grunt wydzierżawia Pani od 2014 r. na podstawie jednorocznych umów bez czynszu dzierżawnego. Dzierżawca opłaca należne dla gruntu podatki. Wynagrodzenie z tytułu dzierżawy odpowiada kwocie podatku rolnego i opłat ponoszonych na rzecz Urzędu Miasta ….

Wątpliwości Pani dotyczą kwestii czy planowana:

- sprzedaż czterech, w tym dwóch pod drogę, działek przyszłych powstałych z podziału działki nr 1, dwóm spółkom deweloperskim,

- darowizna na rzecz syna dwóch, w tym jednej pod drogę, działek przyszłych powstałych z podziału działki nr 1,

nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 693 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2022 r., poz. 1360 ze zm.)

przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Tak więc dzierżawa jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania i pobierania pożytków, jest świadczenie dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Umowa dzierżawy jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony – zarówno wydzierżawiającego jak i dzierżawcę – określone przepisami obowiązki.

Zgodnie z art. 6 ustawy Ordynacja podatkowa,

podatkiem jest publicznoprawne, nieodpłatne, przymusowe oraz bezzwrotne świadczenie pieniężne na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu lub gminy, wynikające z ustawy podatkowej.

Należność publicznoprawna jaką jest podatek od nieruchomości nie może podlegać dalszej odsprzedaży. Podatek ten ma charakter majątkowy i związany jest z posiadanym majątkiem. Podatek od nieruchomości jest świadczeniem publicznoprawnym, a jego zakres przedmiotowy i podmiotowy określa ustawodawca, nie pozostawiając przy tym żadnej swobody stronom umowy, których przedmiotem jest dana nieruchomość. Zobowiązanie podatkowe w podatku od nieruchomości ciąży zatem na podatniku podatku od nieruchomości i nie może być w drodze umowy przeniesione na osobę biorącą w dzierżawę nieruchomość ze skutkiem zwalniającym podatnika z obowiązku podatkowego. Strony stosunku cywilnoprawnego mogą w ramach swobody w kształtowaniu łączących je stosunków zobowiązaniowych zawrzeć w umowie postanowienie co do zwrotu (refundacji) należności z tytułu ponoszonych przez oddającego w dzierżawę opłat lub kosztów związanych z utrzymaniem nieruchomości, tj. np. podatku od nieruchomości. Zawsze są one należnościami obciążającymi oddającego w dzierżawę, a przeniesionymi w drodze cywilnoprawnej na podmiot używający nieruchomość.

W odniesieniu do opisu sprawy przedstawionego przez Panią stwierdzić należy, że podatek od nieruchomości jak i również podatek rolny jest należnością wynikającą z odpłatnego świadczenia usługi dzierżawy nieruchomości i stanowi element kwoty należnej z tytułu świadczenia ww. usługi. Podlega więc opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach właściwych dla wiążącego strony stosunku cywilnoprawnego - tak jak usługa odpłatnej dzierżawy.

Zatem należy stwierdzić, że w przypadku umowy dzierżawy przedmiotem świadczenia na rzecz dzierżawcy jest usługa główna, tj. dzierżawa nieruchomości, a koszty dodatkowe, tj. opłata z tytułu podatku od nieruchomości, podatku rolnego stanowi element rachunku kosztów zmierzający do ustalenia kwoty odpłatności za usługę dzierżawy, gdyż z ekonomicznego punktu widzenia dopełnia świadczenie zasadnicze i nie należy ich sztucznie oddzielać od tego świadczenia.

Biorąc powyższe pod uwagę, na gruncie niniejszej sprawy należy stwierdzić, że podatek od nieruchomości, podatek rolny jest należnością wynikającą ze świadczenia usługi dzierżawy nieruchomości i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach właściwych dla wiążącego strony stosunku cywilnoprawnego. Natomiast obowiązek dzierżawcy nieruchomość w stosunku do wydzierżawiającego stanowi zobowiązanie cywilnoprawne, uregulowane w zawartej umowie, a więc należy je traktować jako należność otrzymaną z tytułu odpłatnego świadczenia usługi dzierżawy nieruchomości.

Reasumując koszty podatku od nieruchomości, podatku rolnego są należnościami bezpośrednio związanymi z odpłatnym świadczeniem usługi dzierżawy i podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach właściwych dla wiążącego strony stosunku cywilnoprawnego – tak jak czynsz. Zobowiązanie podatkowe - jak wskazano wyżej – np. w podatku od nieruchomości ciąży na właścicielu nieruchomości i nie może być w drodze umowy przeniesione na osobę dzierżawcy ze skutkiem zwalniającym wydzierżawiającego z obowiązku podatkowego.

Tym samym koszty podatku od nieruchomości, podatku rolnego stanowiące element świadczenia należnego z tytułu umowy dzierżawy, stanowią de facto zapłatę, z tytułu świadczenia usług i podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach właściwych dla wiążącego strony stosunku cywilnoprawnego.

W konsekwencji, dzierżawa stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Tym samym wypełnia ona określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny i opis sprawy nie można się z Panią zgodzić, że dostawa ww. działek spółkom deweloperskim będzie następować w ramach rozporządzania majątkiem prywatnym, gdyż grunt był wykorzystywany w ramach dzierżawy. Zgodnie z orzeczeniem TSUE C-291/92 „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Pani natomiast wykorzystywała grunt w ramach dzierżawy a nie do zaspokojenia swoich potrzeb osobistych. Zatem należy stwierdzić, że planowana przez Panią sprzedaż czterech, w tym dwóch pod drogę, działek przyszłych powstałych z podziału działki nr 1, dwóm spółkom deweloperskim, zgodnie z art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy będzie stanowić dostawę dokonywaną przez podatnika w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Odpłatna dzierżawa (od 2014r.) tej nieruchomości wyklucza sprzedaż działek w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Stanowisko Pani w zakresie pytania nr 1 jest nieprawidłowe.

Natomiast planowana darowizna na rzecz syna dwóch, w tym jednej pod drogę, działek przyszłych powstałych z podziału działki nr 1, pozostaje poza zakresem opodatkowania, gdyż przy nabyciu nie przysługiwało Pani, ani w całości, ani w części, prawo do obniżenia podatku należnego podatek naliczony. Darowizna ww. działek będzie dokonana w ramach rozporządzenia majątkiem prywatnym w celu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych Pani rodziny.

Stanowisko Pani w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Kolejne wątpliwości Pani dotyczą kwestii czy zobowiązana będzie Pani do opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży czterech, w tym dwóch pod drogę, działek przyszłych powstałych z podziału działki nr 1, dwóm spółkom deweloperskim.

Jak już wyżej wskazano planowana przez Panią sprzedaż czterech, w tym dwóch pod drogę, działek przyszłych powstałych z podziału działki nr 1, dwóm spółkom deweloperskim, zgodnie z art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy będzie stanowić dostawę dokonywaną przez Panią jako podatnika w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Dostawa będzie odpłatna. W związku z tym sprzedaż wskazanych działek będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Stanowisko Pani w zakresie pytania nr 3 jest prawidłowe.

Wątpliwości Pani dotyczą także kwestii czy przed dokonaniem tej sprzedaży będzie mogła się Pani zarejestrować jako czynny podatnik VAT.

Zgodnie z art. 96 ust. 1 ustawy,

podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Stosownie do art. 96 ust. 3 ustawy,

podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

W myśl art. 96 ust. 4 ustawy,

naczelnik urzędu skarbowego po weryfikacji danych podanych w zgłoszeniu rejestracyjnym rejestruje podatnika jako "podatnika VAT czynnego", a w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 - jako "podatnika VAT zwolnionego", i na wniosek podatnika potwierdza to zarejestrowanie.

Na podstawie art. 17 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa,

Jeżeli ustawy podatkowe nie stanowią inaczej, właściwość miejscową organów podatkowych ustala się według miejsca zamieszkania albo adresu siedziby podatnika, płatnika, inkasenta lub podmiotu wymienionego w art. 133 § 2.

W związku z powyższym przed dokonaniem sprzedaży czterech przyszłych, w tym dwóch pod drogę, działek powstałych z podziału działki 1, dwóm spółkom deweloperskim, będzie Pani zobowiązana do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Chorzowie, stosownie do art. 96 ust. 1 ustawy.

Stanowisko Pani w zakresie pytania nr 4 jest prawidłowe.

Wątpliwości Pani dotyczą również kwestii czy będzie mogła Pani wystawić faktury, w których wykaże podatek należny z tytułu sprzedaży czterech działek przyszłych powstałych z podziału działki nr 1, dwóm spółkom deweloperskim.

Zgodnie z art. 106b ust.1 pkt 1 ustawy,

podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Artykuł 106e ust. 1 ustawy, określa – co do zasady – dane, które powinna zawierać faktura.

W świetle powyższego będzie miała Pani obowiązek wystawić fakturę z tytułu dostawy działek spółkom deweloperskim, zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy.

Stanowisko Pani w zakresie pytania nr 5 jest prawidłowe.

Kolejne wątpliwości Pani dotyczą kwestii czy będzie musiała Pani złożyć deklarację VAT-7 i przesłać jednolity plik kontrolny.

Stosownie do art. 99 ust. 1 ustawy,

podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c, art. 133 i art. 138g ust. 2.

Zgodnie z art. 99 ust. 11c ustawy,

deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 1-3, są składane zgodnie z wzorem dokumentu elektronicznego w rozumieniu ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz.U. z 2020 r. poz. 346, 568, 695, 1517 i 2320), który obejmuje deklarację i ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 3. Dokument elektroniczny, o którym mowa w zdaniu pierwszym, jest przesyłany w sposób określony w przepisach wydanych na podstawie art. 193a § 3 Ordynacji podatkowej i zgodnie z wymaganiami określonymi w tych przepisach.

Art. 109 ust. 3 ustawy stanowi, że

podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku i sporządzenie informacji podsumowującej, w szczególności dane dotyczące:

1. rodzaju sprzedaży i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, w tym korekty podatku należnego, z podziałem na stawki podatku;

2. kwoty podatku naliczonego obniżającego kwotę podatku należnego, w tym korekty podatku naliczonego;

3. kontrahentów;

4. dowodów sprzedaży i zakupów.

Na podstawie art. 99 ust. 13b oraz art. 109 ust. 14 ustawy zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług z dnia 15 października 2019 r. (Dz.U. z 2019 r. poz. 1988 ze zm.), zwane dalej rozporządzeniem, określające w § 1,

1. szczegółowy zakres danych zawartych w:

a) deklaracjach podatkowych, o których mowa w art. 99 ust. 1-3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwanej dalej „ustawą”,

b) ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy, zwanej dalej „ewidencją”;

2. objaśnienia co do sposobu wypełniania i miejsca składania deklaracji podatkowych, o których mowa w art. 99 ust. 1-3 ustawy, zwanych dalej „deklaracjami”, oraz niezbędne pouczenia, a także sposób wykazywania danych w ewidencji przesyłanej zgodnie z art. 109 ust. 3b i 3c ustawy.

2. Objaśnienia co do sposobu wypełniania i miejsca składania deklaracji oraz sposób wykazywania danych w ewidencji przesyłanej zgodnie z art. 109 ust. 3b i 3c ustawy określa załącznik do rozporządzenia.

W związku z powyższym jest Pani obowiązana złożyć deklarację w formie elektronicznej i przesyłania jednolitego pliku kontrolnego do właściwego Urzędu Skarbowego.

Stanowisko pani w zakresie pytania nr 6 jest prawidłowe.

Odnosząc się do wskazanych wyroków sądów należy stwierdzić, że wyroki sądów nie mają mocy powszechnie obowiązującej. Sąd wyrokiem lub postanowieniem rozstrzyga wyłącznie konkretną sprawę co do stwierdzenia naruszenia prawa i skutków prawnych tego naruszenia i jedynie w tej sprawie ma moc wiążącą. Ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia, o czym stanowi art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r., poz. 329 ze zm.). Zatem powołane wyroki nie posiadają waloru wykładni powszechnej, co w praktyce oznacza, że nie stanowią one podstawy dla analogicznego rozstrzygnięcia przez organy podatkowe.

Dodatkowe informacje

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w `(...)` Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).