0115-KDST1-2.440.138.2022.3.APR

WIĄŻĄCA INFORMACJA STAWKOWA (WIS)

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.), zwanej dalej Ordynacją podatkową i art. 42a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą, po rozpatrzeniu wniosku (`(...)`) z dnia 10 czerwca 2022 r. (data wpływu), uzupełnionego w dniach 18 lipca i 3 sierpnia 2022 r. (daty wpływu), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydaje niniejszą wiążącą informację stawkową.

Przedmiot wniosku: towar (świadczenie kompleksowe) – gaz ziemny wraz z „usługą dystrybucji”

Opis towaru: gaz ziemny w stanie gazowym dostarczany najemcy powierzchni biurowej, opłata za gaz obejmuje zużycie gazu i jego dystrybucję

Rozstrzygnięcie: CN 2711 21 00

Stawka podatku od towarów i usług: 0%

Podstawa prawna: art. 146da ust. 1 pkt 5 ustawy

Cel wydania WIS: określenie stawki podatku od towarów i usług

UZASADNIENIE

W dniu 10 czerwca 2022 r. Wnioskodawca złożył wniosek, uzupełniony w dniach 18 lipca i 3 sierpnia 2022 r., w zakresie sklasyfikowania sprzedaży gazu ziemnego wraz z jego dystrybucją najemcy budynku według Nomenklatury scalonej (CN), na potrzeby określenia stawki podatku od towarów i usług.

W treści wniosku oraz jego uzupełnieniach przedstawiono następujący szczegółowy opis.

(`(...)`) sp. z o.o. z siedzibą w (`(...)`) (dalej: "Spółka") prowadzi działalność w zakresie wynajmu nieruchomości. Spółka 22 sierpnia 2014 r. zawarła ze (`(...)`) (dalej: "Najemca") umowę najmu powierzchni biurowej w nieruchomości wynajmowanej przez Spółkę. Zgodnie z ust. 5.4. umowy najmu oprócz czynszu, Najemca płaci Spółce oddzielnie tzw. opłaty za media, tj. opłaty za energię elektryczną, a także wodę oraz gaz ziemny do ogrzewania obliczane według proporcji, w jakiej koszty te przypadają na powierzchnię biurową będącą przedmiotem umowy najmy pomiędzy Spółką a Najemcą, w stosunku do powierzchni całej nieruchomości wynajmowanej przez Spółkę.

W myśl ust. 5.6. umowy najmu faktury z tytułu opłat za zużycie gazu ziemnego do ogrzewania wystawiane są Najemcy co miesiąc z dołu, z uwzględnieniem proporcji wskazanej powyżej, w oparciu o fakturę otrzymaną przez Spółkę od dostawcy gazu ziemnego, od którego Spółka pierwotnie nabyła ten gaz. Spółka jedynie odsprzedaje Najemcy gaz ziemny wcześniej nabyty od dostawcy.

Zgodnie z ust. 6.4. umowy najmu płatności z tytułu opłat za gaz ziemny są należne i płatne przez Najemcę, co miesiąc z dołu w terminie 14 dni od daty otrzymania prawidłowo wystawionej faktury VAT (podatek od towarów i usług), wystawionej na należną kwotę za dany miesiąc na rachunek bankowy Spółki wskazany na fakturze VAT.

W uzupełnieniach wniosku podano:

1. Odsprzedaż gazu ziemnego Najemcy powierzchni biurowej obejmuje zarówno zużycie gazu ziemnego jak i dystrybucję tego gazu.

2. Przedmiotem wniosku jest gaz ziemny w stanie gazowym.

3. Odsprzedaż gazu na rzecz Najemcy (`(...)`) obejmuje wszystkie składniki (opłaty) jakie dostawca gazu wyszczególnia na fakturze (w tym opłatę za przesył, itp.).

4. Biura Brutto wynajmowane Najemcy zajmują (`(...)`)% powierzchni w stosunku do całkowitej powierzchni Biur Brutto nieruchomości, dla której (`(...)`) rozlicza zużycie gazu i wystawia faktury.

5. Wnioskodawca zawarł z (`(...)`) dwie oddzielne umowy na dostawę gazu dla budynku 1 (przy ul. (`(...)`)) i budynku 2 (przy ul. (`(...)`)). Faktury dostarczane są również oddzielnie z podaniem adresu punktu poboru odpowiednio dla budynku przy ul. (`(...)`) i ul. (`(...)`). Adres numeru poboru widnieje na każdej fakturze wystawionej przez (`(...)`).

6. W pozycjach 2 i 3 faktury sprzedaży, opisanych jako „prognoza zużycia gazu w miesiącu 03/2022” powołano się na faktury(`(...)`).

7. Faktury stanowiące „prognozy” wystawiane są przez (`(...)`) w każdym miesiącu, jako prognozy na miesiąc następny i uwzględniane w rozliczeniu za miesiąc następny. Wnioskodawca nie refakturuje na bieżąco faktur wstępnych (prognoz), ale czeka na otrzymanie faktury rozliczeniowej i wówczas wystawia jedną refakturę na rzecz Najemcy, odnoszącą się do trzech faktur wystawionych przez (`(...)`) (dwóch faktur wstępnych i jednej rozliczeniowej).

8. Wartość faktur prognozowych zmniejsza wartość faktur rozliczeniowych, jakie wystawiane są po zakończeniu danego miesiąca. Faktura rozliczeniowa polega na tym, od rzeczywistej wartości realnie zużytego gazu w maju odejmuje się wartości przyjęte w prognozach. Jeżeli zużycie gazu było większe niż przyjęto w prognozach występują niedopłata, natomiast jeżeli zużycie gazu było mniejsze niż przyjęto w prognozach występuje nadpłata. W zależności od tego, czy liczniki gazu wykażą zużycie większe lub mniejsze od zużycia wskazanego w prognozie, faktura rozliczeniowa jest wystawiana Najemcy odpowiednio in plus albo in minus.

9. Faktura wystawiona 22 kwietnia 2022 r. dla Najemcy uwzględnia całość kosztów gazu za marzec 2022 r. (oczywiście w proporcji, wyliczonej w załączeniu do faktury, czyli obejmując zarówno koszt faktur prognozowych (z końcówką FP) jak i rozliczeniowej (końcówka F). Kwota z faktury rozliczeniowej uwzględnia już kwotę do zapłaty (po pomniejszeniu o wartość prognoz). Na tej samej fakturze dla Najemcy wskazane są również same prognozy ujęte „in plus” ponieważ w kwocie finalnej pokazanej na ten samej fakturze są zawarte „in minus”.

Do wniosku załączono:

(`(...)`).

Uzasadnienie występowania świadczenia kompleksowego (dostawa towaru)

Na wstępie należy podkreślić, że co do zasady, każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy jedno świadczenie obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka czynności, świadczenie to nie powinno być sztucznie dzielone dla celów podatkowych.

Zagadnienie to było przedmiotem orzeczeń wydanych przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej jako „TSUE” albo „Trybunał”). Można tu przykładowo powołać wyrok z dnia 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04 - Levob Verzekeringen BV i OV Bank NV v. Staatssecretaris van Financien oraz wyrok z dnia 29 marca 2007 r. w sprawie C-111/05 - Aktiebolaget NN v. Skatteverket.

Jak wynika z orzecznictwa TSUE, w przypadku gdy transakcja składa się z zespołu świadczeń i czynności, należy wziąć pod uwagę wszystkie okoliczności, w jakich jest ona dokonywana, w celu określenia po pierwsze, czy chodzi o dwa lub więcej świadczenia odrębne, czy też jest to jedno świadczenie złożone z kilku czynności, a po drugie, czy w tym ostatnim przypadku to jedno świadczenie powinno zostać zakwalifikowane jako dostawa towarów, czy jako świadczenie usług. Charakter danego świadczenia należy oceniać biorąc pod uwagę punkt widzenia nabywcy oraz cechy charakterystyczne tego świadczenia.

Pojedyncze świadczenie kompleksowe ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za czynność zasadniczą (główną), podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako czynności pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do czynności zasadniczej.

Kryteria odnoszące się do świadczeń kompleksowych zostały ponownie przeanalizowane i podsumowane przez TSUE w wyroku z dnia 4 marca 2021 r. w sprawie C-581/19. Trybunał powołując się na dotychczasowe orzecznictwo stwierdził, że pierwszym kryterium, które należy wziąć pod uwagę rozpatrując świadczenie pod kątem jego kompleksowości, jest brak samodzielnego celu świadczenia z punktu widzenia przeciętnego konsumenta. Zatem świadczenie należy uznać za pomocnicze w stosunku do świadczenia głównego, jeżeli nie stanowi ono dla klienta celu samo w sobie, lecz środek, dzięki któremu można lepiej skorzystać z usługi głównej.

Trzeba zaznaczyć, że w świetle art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług, przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W złożonym w dniu 10 czerwca 2022 r. wniosku w części D.1, w poz. 52. „Przedmiot wniosku” Wnioskodawca zaznaczył kwadrat nr 1 „towar”, natomiast w poz. 54. jako klasyfikację, według której ma zostać zaklasyfikowany przedmiot wniosku – wskazano Nomenklaturę Scaloną (CN) – kwadrat nr 1.

W uzupełnieniu wniosku przesłanym w dniu 18 lipca 2022 r. skorygowano pierwotnie zaznaczone pozycje wniosku i podano, że przedmiotem wniosku są towary lub usługi (pole nr 52, kwadrat nr 3) oraz że wniosek dotyczy dwóch towarów/usług.

Wnioskodawca wskazał, że jest właścicielem nieruchomości, na której znajduje się budynek w części wynajmowany Najemcy. W ramach zawartej Umowy najmu oraz Aneksu, Wnioskodawca zobowiązał się dostarczać m.in. gaz ziemny służący do ogrzewania pomieszczeń.

Należność za gaz ziemny jest naliczana odrębnie od czynszu najmu – na podstawie faktur otrzymanych od dostawcy gazu (`(...)`) na podstawie „refakturowania” kosztów (w tym kosztów zużycia paliwa gazowego oraz opłaty za usługę dystrybucji), poprzez wyliczenie z kwot zawartych w fakturach zakupu gazu – wartości procentowych według udziału wynajmowanej powierzchni. Analiza przedstawionych dokumentów pozwala potwierdzić, że koszt rozliczenia Najemcy za gaz zawiera wyłącznie cenę gazu i opłaty za dystrybucję, jaką stosuje dostawca, rozliczoną proporcjonalnie do wynajmowanej powierzchni.

Zgodnie z art. 3 pkt 3 i 3a ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (Dz.U. z 2021 r. poz. 716 , z późn. zm.), użyte w ustawie określenia oznaczają:

‒ paliwa – paliwa stałe, ciekłe i gazowe będące nośnikami energii chemicznej;

‒ paliwa gazowe – gaz ziemny wysokometanowy lub zaazotowany, w tym skroplony gaz ziemny oraz propan-butan lub inne rodzaje gazu palnego, dostarczane za pomocą sieci gazowej, a także biogaz rolniczy, niezależnie od ich przeznaczenia;

Natomiast zgodnie z art. 3 pkt 5 ustawy Prawo energetyczne, użyte w ustawie określenia oznaczają - dystrybucja:

a) transport paliw gazowych oraz energii elektrycznej sieciami dystrybucyjnymi w celu ich dostarczania odbiorcom,

b) rozdział paliw ciekłych do odbiorców przyłączonych do sieci rurociągów,

c) rozdział ciepła do odbiorców przyłączonych do sieci ciepłowniczej

– z wyłączeniem sprzedaży tych paliw lub energii oraz sprężania gazu w stacji gazu ziemnego i dostarczania energii elektrycznej w stacji ładowania do zainstalowanych w niej punktów ładowania w rozumieniu ustawy z dnia 11 stycznia 2018 r. o elektromobilności i paliwach alternatywnych (Dz.U. z 2021 r. poz. 110).

W kontekście przedstawionych okoliczności stwierdzić należy, że w niniejszej sprawie mamy do czynienia ze świadczeniem kompleksowym, którego zasadniczym (głównym) celem jest dostawa towaru – gazu ziemnego.

Usługa dystrybucji gazu, za którą pobierane są opłaty dystrybucyjne, ma charakter pomocniczy w stosunku do zasadniczej czynności tj. dostawy towaru. „Usługa dystrybucji” gazu nie ma w tym przypadku charakteru samoistnego. Nie stanowi ona celu samego w sobie, ale jest środkiem do zrealizowania sprzedaży towaru – gazu ziemnego. Z punktu widzenia nabywcy dostawa gazu oraz „usługa dystrybucji” są ze sobą tak ściśle powiązane, że tworzą jedną całość, prowadzącą do realizacji jednego określonego celu, tj. nabycia przez Najemcę paliwa gazowego.

Zatem, dla celów VAT, dostawę gazu wraz z „usługą dystrybucji”, należy traktować jako jedno świadczenie kompleksowe, w ramach którego świadczeniem głównym jest/będzie dostawa towaru, tj. dostawa gazu ziemnego.

Uzasadnienie klasyfikacji towaru

Stosownie do brzmienia art. 5a ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze scalonej (CN) zgodnej z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm. – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.) lub w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są klasyfikowane według Nomenklatury scalonej (CN) lub klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują działy, pozycje, podpozycje lub kody Nomenklatury scalonej (CN) lub symbole klasyfikacji statystycznych.

Zgodnie z art. 1 ust. 2 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej Nomenklatura scalona obejmuje:

a) nomenklaturę Systemu Zharmonizowanego;

b) wspólnotowe podpodziały do tej nomenklatury nazywane „podpozycjami CN” w tych przypadkach, gdy określona jest odpowiadająca stawka celna;

c) przepisy wstępne, dodatkowe uwagi do sekcji lub działów oraz przypisy odnoszące się do podpozycji CN.

Jednolitemu stosowaniu zarówno Systemu Zharmonizowanego (HS), jak i Nomenklatury scalonej (CN) służą Noty wyjaśniające.

Klasyfikacja towarów w Nomenklaturze scalonej podlega regułom zawartym w Ogólnych regułach interpretacji Nomenklatury scalonej zapewniającym jednolitą interpretację, co oznacza, że dany towar jest zawsze klasyfikowany do jednej i tej samej pozycji i podpozycji z wyłączeniem wszelkich innych, które mogłyby być brane pod uwagę.

Reguła 1 Ogólnych reguł interpretacji Nomenklatury scalonej (ORINS) wskazuje, że tytuły sekcji, działów i poddziałów mają znaczenie wyłącznie orientacyjne. Dla celów prawnych klasyfikację towarów ustala się zgodnie z brzmieniem pozycji i uwag do sekcji lub działów oraz zgodnie z Ogólnymi regułami interpretacji Nomenklatury scalonej.

Natomiast Reguła 6 Ogólnych reguł interpretacji Nomenklatury scalonej stanowi, że klasyfikacja towarów do podpozycji tej samej pozycji powinna być przeprowadzona zgodnie z ich treścią i uwagami do nich, z uwzględnieniem ewentualnych zmian wynikających z powyższych reguł, stosując zasadę, że tylko podpozycje na tym samym poziomie mogą być porównywane. Odpowiednie uwagi do sekcji i działów mają zastosowanie również do tej reguły, jeżeli treść tych uwag nie stanowi inaczej.

Zgodnie z tytułem działu 27 Nomenklatury scalonej, dział ten obejmuje „ Paliwa mineralne, oleje mineralne i produkty ich destylacji; substancje bitumiczne; woski mineralne”.

Pozycja CN 2711 obejmuje: „Gaz ziemny (mokry) i pozostałe węglowodory gazowe”.

W zakresie ww. pozycji mieści się kod 2711 11 00 – „gaz ziemny skroplony” oraz kod 2711 21 00 00 – „gaz ziemny w stanie gazowym”.

Uwzględniając powyższe, przedmiotowy towar (gaz ziemny w stanie gazowym) spełnia kryteria i posiada właściwości dla towarów objętych kodem 2711 21 00 Nomenklatury scalonej (CN). Klasyfikacja towaru została dokonana zgodnie z postanowieniami reguły 1. i 6. Ogólnych reguł interpretacji Nomenklatury scalonej.

Uzasadnienie zastosowania stawki podatku od towarów i usług

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jak stanowi art. 146aa ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2, art. 110 i art. 138i ust. 4, wynosi 23%.

Zgodnie z art. 146aa ust. 1a ww. ustawy, jeżeli w roku następującym po roku, dla którego osiągnięte zostały wartości, o których mowa w ust. 1, zostaną spełnione warunki, o których mowa w art. 112d ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, stosowanie stawek, o których mowa w ust. 1, przedłuża się do końca roku następującego po roku, w którym:

1. kwota wydatków jest obliczana zgodnie z art. 112aa ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych w związku ze spełnieniem warunków, o których mowa w art. 112d ust. 4 tej ustawy, oraz

2. wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%.

Zgodnie z art. 146da ust. 1 pkt 5 ustawy dodanym przez art. 1 ustawy z dnia 13 stycznia 2022 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r., poz. 196) i zmienionym przez art. 53 ustawy z dnia 7 lipca 2022 r. o finansowaniu społecznościowym dla przedsięwzięć gospodarczych i pomocy kredytobiorcom (Dz. U. z 2022 r., poz. 1488) – w okresie od dnia 1 lutego 2022 r. do dnia 31 października 2022 r. dla gazu ziemnego (CN 2711 11 00 albo 2711 21 00) – stawka podatku wynosi 0%.

Ponieważ opisany we wniosku towar klasyfikowany jest do kodu 2711 21 00 Nomenklatury scalonej (CN), jego dostawa, import lub wewnątrzwspólnotowe nabycie podlega opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług w wysokości 0%, na podstawie art. 146da ust. 1 pkt 5 ustawy.

Powyższa stawka ma zastosowanie dla towaru, którego dostawa ma dominujący charakter dla opisanego świadczenia kompleksowego, tym samym każdy składnik świadczenia kompleksowego (tj. usługa dystrybucji) będzie opodatkowany tą samą stawką podatku.

Informacje dodatkowe

Określona w niniejszej decyzji WIS stawka podatku VAT i klasyfikacja dotyczą stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania WIS.

Niniejsza WIS jest ważna, jeśli w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania zwolnienie podmiotowe lub przedmiotowe od podatku od towarów i usług (art. 42a ustawy). W zakresie wyeliminowania lub zastosowania zwolnienia Wnioskodawca może zwrócić się o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Podmiot, na rzecz którego wydano WIS, może ją stosować wyłącznie do towaru (świadczenia kompleksowego) tożsamego pod każdym względem z towarem (świadczeniem kompleksowym) będącym przedmiotem niniejszej decyzji.

Niniejsza WIS wiąże organy podatkowe wobec podmiotu, dla którego została wydana, w odniesieniu do towaru będącego jej przedmiotem, który zostanie sprzedany, zaimportowany lub wewnątrzwspólnotowo nabyty po dniu, w którym WIS została doręczona (art. 42c ust. 1 pkt 1 ustawy), z wyjątkiem następujących przypadków:

‒ podmiot ten złożył fałszywe oświadczenie, że w dniu złożenia wniosku o WIS, w zakresie przedmiotowym tego wniosku, nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani kontrola celno-skarbowa oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego (art. 42b ust. 3 ustawy);

‒ towar, będący przedmiotem niniejszej WIS, stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy (art. 42ca ustawy).

Niniejsza WIS jest ważna przez okres 5 lat licząc od dnia jej wydania (art. 42ha ustawy), przy czym wygasa ona z mocy prawa przed upływem tego terminu w przypadku zmiany przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług odnoszących się do towaru, będącego przedmiotem tej WIS, w wyniku której WIS staje się niezgodna z tymi przepisami. Wygaśnięcie WIS następuje z dniem wejścia w życie przepisów, w wyniku których stała się z nimi niezgodna (art. 42h ust. 1 ustawy).

W tym konkretnym przypadku niniejsza WIS ma moc wiążącą do 31 października 2022 r., chyba że nastąpi przedłużenie zastosowania stawki 0% wynikające z przepisu art. 146 da ust. 1 pkt 5 ustawy.

Do liczenia terminów okresu ważności WIS stosuje się odpowiednio art. 12 Ordynacji podatkowej.

POUCZENIE

Od niniejszej decyzji – stosownie do art. 220 § 1 w związku z art. 221 oraz art. 223 § 2 Ordynacji podatkowej – służy Stronie odwołanie do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia, na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP.

W przypadku wnoszenia odwołania w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Odwołanie od decyzji organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 Ordynacji podatkowej).