Podatnik, będący czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT, w ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej korzysta z ciągnika siodłowego na podstawie umowy leasingu operacyjnego zawartej 17 grudnia 2019 r. na okres 36 miesięcy. W 2022 roku sytuacja uległa zmianie, gdy producent poinformował o odbiorze ciągnika siodłowego z końcem czerwca 2022 r. W związku z tym podatnik zamierza przedterminowo zakończyć umowę leasingu i wykupić ciągnik siodłowy od leasingodawcy. Organ podatkowy uznał, że w tej sytuacji podatnik nie będzie zobowiązany do korekty podatku naliczonego odliczonego od opłaty wstępnej oraz rat leasingowych, ponieważ wykup ciągnika siodłowego oraz jego dalsza sprzedaż będą traktowane jako odrębne czynności, niezwiązane z umową leasingu.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnyInterpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
21 czerwca 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 21 czerwca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku obowiązku korekty podatku naliczonego od opłaty wstępnej i rat leasingowych. Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Jest Pan czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT (podatek od towarów i usług), który w ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej użytkuje ciągnik siodłowy na podstawie umowy leasingu. Umowa leasingu została zawarta 17 grudnia 2019 r. na czas określony 36 miesięcy. Wartość netto przedmiotu leasingu na dzień zawarcia umowy wynosiła 350 500,00 zł. Na dzień złożenia niniejszego wniosku została wpłacona opłata wstępna w kwocie 157 725,00 zł. netto, oraz spłacono 31 miesięcznych rat na kwotę netto 130 372,36 zł. Wartość końcową wykupu ustalono na kwotę netto 70 100,00 zł. Opłata wstępna, oraz comiesięczne raty w kwocie netto zostały zaliczone przez Pana jako koszt uzyskania przychodu, a kwota podatku VAT została zaliczona jako podatek naliczony do odliczenia i pomniejszyła należny VAT.
Powyższa umowa spełnia zatem warunki leasingu operacyjnego zgodnie z art. 23b ustawy o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych) tj.:
‒ została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome (dla ciągników siodłowych to jest 36 miesięcy),
‒ suma ustalonych w niej opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, jest wyższa niż wartość początkowa środka trwałego (w naszym przypadku to kwota 379 225,16 zł. netto),
‒ przychód finansującego oraz odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego stanowią opłaty ustalone w umowie leasingu operacyjnego ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania przedmiotu umowy.
W 2021 roku w związku z przeciągającymi się terminami dostaw nowych środków transportu, dla zapewnienia ciągłości rotacji pojazdów podpisał Pan nowy wniosek leasingowy - ciągnik miał być dostarczony najwcześniej w listopadzie 2022 roku. W 2022 roku sytuacja uległa zmianie i producent poinformował o odbiorze ciągnika siodłowego już końcem czerwca 2022 r. W związku z powyższym planuje Pan zakończyć przedterminowo umowę leasingu z 17 grudnia 2019 r. i wykupić ciągnik siodłowy od leasingodawcy, należy tu zaznaczyć iż zakończenie umowy leasingu nastąpi w okresie krótszym niż minimalny wymagany okres stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji. Przedmiot leasingu po wykupie będzie przyjęty na stan środków trwałych, a w najbliższym czasie sprzedany.
Pytanie
Czy w przedstawionej sytuacji będzie Pan miał obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego odliczonego, od opłaty oraz rat leasingowych, przy rozwiązaniu umowy leasingu przed upływem minimalnego okresu wymaganego dla 40% okresu amortyzacji?
Pana stanowisko w sprawie
Pana zdaniem ewentualne rozwiązanie umowy leasingu przed upływem minimalnego okresu wymaganego dla 40% okresu amortyzacji nie ma wpływu na prawo do odliczenia podatku z tytułu użytkowania przedmiotu leasingu i nie podlega on korekcie po wcześniejszym rozwiązaniu umowy.
Wykorzystywał Pan przedmiot leasingu wyłącznie w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej i wyłącznie do czynności opodatkowanych, w związku z czym zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy VAT miał Pan prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur do umowy leasingu operacyjnego (zgodnego z art. 23b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), natomiast wykup ciągnika siodłowego i dalsza jego sprzedaż po rozwiązaniu wcześniejszym umowy będą odrębną czynnością niezwiązaną z samą umową leasingu.
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą,
w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy,
kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
a) nabycia towarów i usług,
b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego) oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.
Zasady odliczania i rozliczania na gruncie podatku od towarów i usług wydatków dotyczących pojazdów samochodowych zostały uregulowane przepisami art. 86a ustawy.
Jak stanowi art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy,
w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.
Stosownie do art. 2 pkt 34 ustawy
przez pojazdy samochodowe rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.
Stosownie do art. 86a ust. 2 ustawy,
do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:
nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;
nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.
Zatem zgodnie z powyższymi regulacjami podatnikowi przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku „mieszanego”.
Dla celów stosowania tego ograniczenia za wykorzystywanie „mieszane” należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalnością, np. do celów prywatnych. Wystarczy przy tym możliwość nawet tylko jednorazowego użycia pojazdu do celów prywatnych, aby uznać, że pojazd może być wykorzystywany w sposób „mieszany”. Nie jest przy tym istotny moment, w którym użycie to ma miejsce podczas całego okresu użytkowania przez podatnika danego pojazdu, żeby uznać ten pojazd za wykorzystywany do celów „mieszanych”. Przyjmuje się, że każdy pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony – ze względu na swoje cechy konstrukcyjne – służy co do zasady użytkowi „mieszanemu”, a zatem wszystkie wydatki z nim związane podlegają ograniczeniu w odliczaniu do 50%.
Jednakże, od zasady wynikającej z art. 86a ust. 1 ustawy przewidziano wyjątki.
W świetle art. 86a ust. 3 ustawy,
przepis ust. 1 nie ma zastosowania:
a) wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub
b) konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
Ustawodawca umożliwił podatnikom odliczenie podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.
Ponadto, zgodnie z art. 90b ust. 1 ustawy,
w przypadku gdy w ciągu 60 miesięcy, licząc od miesiąca, w którym odpowiednio nabyto, dokonano importu lub oddano do używania pojazd samochodowy:
o którym mowa w art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a, nastąpi zmiana jego wykorzystywania na wykorzystywanie do celów działalności gospodarczej i do celów innych niż działalność gospodarcza, podatnik jest obowiązany do dokonania korekty kwoty podatku naliczonego odliczonej przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tego pojazdu;
w odniesieniu do którego kwotę podatku naliczonego stanowiła kwota, o której mowa w art. 86a ust. 1, nastąpi zmiana jego wykorzystywania na wykorzystywanie wyłącznie do działalności gospodarczej, podatnik jest uprawniony do dokonania korekty kwoty podatku naliczonego odliczonej przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tego pojazdu.
W myśl art. 90b ust. 2 ustawy,
w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 1, nastąpi sprzedaż pojazdu samochodowego, uznaje się, że wykorzystanie tego pojazdu zostało zmienione na wykorzystanie wyłącznie do działalności gospodarczej, aż do końca okresu korekty.
Według art. 90b ust. 4 ustawy,
na potrzeby korekty, o której mowa w ust. 1, uznaje się, że pojazd samochodowy odpowiednio nie jest już wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej albo jest wykorzystywany wyłącznie do takiej działalności począwszy od miesiąca, w którym nastąpiła zmiana jego wykorzystywania. Korekty tej dokonuje się w deklaracji za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła zmiana, w kwocie proporcjonalnej do pozostałego okresu korekty.
Jak wynika z opisu sprawy jest Pan czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT, który w ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej użytkuje ciągnik siodłowy na podstawie umowy leasingu. Umowa leasingu została zawarta 17 grudnia 2019 r. na czas określony 36 miesięcy. W 2021 roku w związku z przeciągającymi się terminami dostaw nowych środków transportu, dla zapewnienia ciągłości rotacji pojazdów podpisał Pan nowy wniosek leasingowy - ciągnik miał być dostarczony najwcześniej w listopadzie 2022 roku. W 2022 roku sytuacja uległa zmianie i producent poinformował o odbiorze ciągnika siodłowego już końcem czerwca 2022 r. W związku z powyższym planuje Pan zakończyć przedterminowo umowę leasingu z 17 grudnia 2019 r. i wykupić ciągnik siodłowy od leasingodawcy. Przedmiot leasingu po wykupie będzie przyjęty na stan środków trwałych, a w najbliższym czasie sprzedany.
Pana wątpliwości dotyczą tego, czy w przedstawionej sytuacji będzie Pan miał obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego odliczonego od opłaty oraz rat leasingowych.
Odnosząc się do Pana wątpliwości wskazać należy, że leasing operacyjny jest umową, na podstawie której leasingobiorca nabywa jedynie prawo do korzystania z przedmiotu leasingu, a formą wynagrodzenia za powyższą usługę jest czynsz. Na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług leasing operacyjny jest usługą, zdefiniowaną w art. 8 ustawy. Po zakończeniu umowy leasingu jednym z wariantów jest sprzedaż przedmiotu umowy leasingobiorcy, opcja wykupu jest uprawnieniem, z którego leasingobiorca może, lecz nie musi skorzystać.
Ponadto, wskazać należy, że z przytoczonych powyżej przepisów ustawy wynika, że systemowi korekt, o których mowa w art. 90b ustawy podlegają tylko wydatki z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia pojazdu.
W świetle art. 90b ust. 1 ustawy wydatki związane z używaniem pojazdu na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu (operacyjnego) lub innej umowy o podobnym charakterze, nie podlegają korekcie. Odliczenie tych wydatków odbywa się bowiem na bieżąco (a nie jak przy nabyciu „na własność” – jednorazowo, „z góry”), zatem istnieje możliwość weryfikowania tego odliczania na bieżąco – w miesiącu dokonania zmiany przeznaczenia pojazdu podatnik winien dokonać zmiany zasad odliczania wysokości podatku.
Odnosząc się zatem do Pana wątpliwości stwierdzić należy, że w sytuacji gdy przysługiwało Panu prawo do odliczenia podatku naliczonego od opłaty wstępnej i rat leasingowych, w okresie w którym użytkował Pan ciągnik siodłowy na podstawie umowy leasingu operacyjnego i wykorzystywał ten samochód wyłącznie do działalności gospodarczej, to nie będzie Pan zobowiązany do dokonania korekty VAT naliczonego od opłaty wstępnej i rat leasingowych.
Tym samym należy się zgodzić z Panem, że wykup ciągnika siodłowego i dalsza jego sprzedaż będą odrębnymi czynnościami niezwiązanymi z samą umową leasingu w konsekwencji w przedstawionych okolicznościach sprawy nie będzie Pan zobowiązany do dokonywania korekty, o której mowa w art. 90b ustawy.
Niniejsza interpretacja dotyczy podatku od towarów i usług. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
‒ Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i musi się Pan zastosować do interpretacji.
‒ Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (`(...)`). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
‒ w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
‒ w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili