0114-KDIP1-3.4012.305.2022.1.KP

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 czerwca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 29 czerwca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku prawa do zastosowania zwolnienia od podatku usług związanych z obsługą Platformy na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca (dalej jako „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest spółką prawa handlowego z siedzibą w Polsce i czynnym podatnikiem VAT (podatek od towarów i usług) prowadzącym działalność gospodarczą m.in. w zakresie działalności komercyjnej oraz pozostałej działalności wspomagającej usługi finansowe.

Spółka zamierza uruchomić projekt w postaci platformy internetowej udostępnianej klientom (dalej: „Klienci”) oraz użytkownikom (dalej: „Użytkownicy”) pod adresem (…) oraz (…) (dalej: „Platforma”). Użytkownicy Platformy będą mogli wymienić przyznane im środki pieniężne na Platformie na dowolny eVoucher do konkretnej sieci (np. (…), (…), (…), (…) etc.).

W pierwszej kolejności Klient będzie nabywał od Wnioskodawcy (`(...)`) eVochera jaki chce przekazać wybranym przez siebie Użytkownikom np. swojemu pracownikowi lub współpracownikowi. (`(...)`) eVoucher będzie miał postać kodu dostępu do Platformy i będzie miał różną wartość nominalną. Klient będzie mógł wybrać wartość nominalną (`(...)`) eVouchera spośród zaproponowanych mu przez Wnioskodawcę nominałów.

Po wyborze i zakupie (`(...)`) eVouchera w formie konkretnych nominałów Klient otrzymuje listę kodów dostępowych do Platformy, a następnie w dowolny sposób przekazuje dalej kody dostępowe do Platformy na rzecz Użytkowników (np. zwycięzcom/uczestnikom organizowanego przez siebie konkursu). Osoba, której Klient zamierza przekazać (`(...)`) eVoucher, otrzyma instrukcję z kodem dostępowym umożliwiającym logowanie na Platformie. Po zalogowaniu się na Platformę i zaakceptowaniu regulaminu osoba staje się jej Użytkownikiem i może wybrać konkretne eVouchery do dowolnej sieci i o dowolnym nominale w ramach otrzymanej wartości (dalej: „(`(...)`)eVouchery”). Każdy kod dostępowy ma swój termin ważności (minimum 12 miesięcy od momentu zakupu (`(...)`) eVouchera przez Klienta; w przypadku niewykorzystania (`(...)`) eVouchera we wskazanym terminie, środki przepadają i nie są zwracane). Użytkownik po wyborze konkretnego eVouchera (do konkretnej sieci) podaje adres e-mail. Po zrealizowaniu (`(...)`) eVouchera, tj. po jego zamianie na (`(...)`) eVoucher, Użytkownik otrzymuje gotowy (`(...)`)eVoucher w formie elektronicznej pod wskazany adres email (oraz może go pobrać na Platformie). Od tego momentu Mono eVoucher- może zostać dowolnie zrealizowany (stacjonarnie w sklepie internetowym). Użytkownicy Platformy będą mogli wymienić przyznane im środki (wartości pieniężne) w ramach (`(...)`) eVouchera na Platformie na dowolny eVoucher lub eVouchery do konkretnej sieci partnerskiej z aktualnego katalogu eVoucherów dostępnych na Platfromie. Wymiany (`(...)`) eVouchera można dokonać do momentu wykorzystania przez Użytkownika przysługujących w ramach tego Open eVouchera środków lub do upływu terminu ważności (`(...)`) eVouchera (czyli Użytkownik (`(...)`) eVouchera może go wymienić na kilka Mono eVoucherów, wymiany można dokonywać więcej niż raz - aż do wyczerpania środków finansowych).

(`(...)`) eVoucher będzie w pełni cyfrowym rozwiązaniem (brak kosztów wysyłki, magazynowania etc.), tj. można go zrealizować wyłącznie za pośrednictwem Platformy. Platforma będzie w pełni obsługiwana przez Spółkę. Klient, w zależności od modelu biznesowego, dokonuje wyboru w zakresie tytułu przyznawania (`(...)`) eVouchera do Użytkownika (tj. może to być akcja promocyjna dla Klientów, czy program motywacyjny dla pracowników). Innymi słowy, (`(...)`) eVoucher może stanowić dla Użytkownika nagrodę, premię, dodatek do wynagrodzenia etc. to Klient decyduje w jaki sposób (z jakiego tytułu) przekazuje Użytkownikowi (`(...)`) eVoucher. (`(...)`) eVoucher ma szeroką możliwość wyboru nominałów (od 20, 50, 100, 150, 200, 250, 300, 500, 1000 PLN). (`(...)`) eVoucher można zrealizować m.in. w 12 kategoriach (takich jak dom, biżuteria, moda, spożywcze, rozrywka, sport, elektronika, dziecko) spośród 38 marek.

Użytkownik, po uzyskaniu kodu dostępowego od Klienta Wnioskodawcy i pomyślnym logowaniu na Platformie, otrzymuje podgląd do przysługującej mu wartości do wydania (wymiany) w ramach (`(...)`) eVouchera oraz informację o możliwym terminie jego realizacji. Platforma zapewnia również szczegółowy dostęp do informacji o Mono eVoucherach (kiedy i jak można je wykorzystać etc.).

Klient może zamówić (`(...)`) eVoucher w następujący sposób:

a) poprzez sklep Internetowy Spółki dostępny pod adresem (…)

b) sprzedaż za pośrednictwem przedstawicieli Spółki - (…).

Sprzedaż następuje w momencie, kiedy Klient opłaci zamówienie.

Podsumowując, w praktyce, Wnioskodawca dokonuje dwóch niezależnych transakcji na rzecz Klienta, tj.:

a) sprzedaży (`(...)`) eVouchera - w tym przypadku środki pieniężne Klientów, w których posiadanie wejdzie Spółka, będą jej należne z tytułu sprzedaży (`(...)`) eVoucherów na rzecz Klientów (innymi słowy, Klienci będą przekazywać środki pieniężne Spółce z tytułu ich zobowiązania do zapłaty za nabywane (`(...)`) eVouchery) - jest to transakcja niepodlegająca VAT dokumentowana notą księgową, oraz

b) świadczenie usług polegających na obsłudze Platformy i umożliwieniu korzystania z niej Użytkownikowi (wyznaczonemu przez Klienta). Celem Platformy jest wymiana nabytych przez Klientów (`(...)`) eVoucherów (i następnie przekazanych Użytkownikom) na (`(...)`) eVoucher - w ocenie Wnioskodawcy jest to transakcja podlegająca VAT dokumentowana fakturą. W tym drugim przypadku Spółka pobiera wynagrodzenie od Klienta za czynności związane z obsługą Platformy w wysokości 5% wartości (`(...)`) eVouchera.

Na kolejnym etapie projektu Wnioskodawca planuje dodatkowo uruchomić możliwość wysyłki na życzenie Klienta(`(...)`) eVoucherów do wskazanych przez Klienta osób (zaproszenie do Platformy).

Spółka dystrybuuje (`(...)`)eVouchery poprzez wypełnienie samego formularza zamówienia (co skutkuje zawarciem umowy sprzedaży pomiędzy Spółką a Klientem). Przedmiotowe umowy zawsze zawierane są przez Spółkę we własnym imieniu i na własną rzecz.

Przedmiotem niniejszego wniosku jest wyłącznie świadczenie usług polegających na obsłudze Platformy. Omawiane czynności obejmują w szczególności:

a) dostarczenie Klientowi listy kodów dostępowych do Platformy,

b) dostarczenie osobom upoważnionym instrukcji z kodem dostępowym umożliwiającym logowanie na Platformie,

c) dostarczenie (`(...)`) i (…) eVoucherów w formie elektronicznej pod wskazane adresy emailowe osób upoważnionych przez Klientów/Użytkowników.

Wymianie (`(...)`) eVoucherów na (`(...)`) eVouchery nie towarzyszy już żadna płatność tj. Klient dokonuje jednej płatności na początku projektu płacąc za (`(...)`) eVouchery i czynności obsługi Platformy.

Spółka nie posiada statusu dostawcy usług płatniczych oraz w najbliższej przyszłości nie zamierza takiego statusu uzyskać.

Pytani****e

Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym, usługi związane z obsługą Platformy świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz Klienta nie stanowią usług zwolnionych z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm. - dalej „ustawa o VAT”)?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy, w opisanym zdarzeniu przyszłym, usługi związane z obsługą Platformy świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz Klienta nie stanowią usług zwolnionych z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT.

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Co do zasady usługi podlegają opodatkowaniu w wysokości 23% VAT, z wyłączeniem m.in. usług objętych zwolnieniem z VAT.

Przedmiotem niniejszego wniosku jest świadczenie usług związanych z obsługą Platformy. Omawiane czynności obejmują w szczególności:

a) dostarczenie Klientowi listy kodów dostępowych do Platformy,

b) dostarczenie osobom upoważnionym instrukcji z kodem dostępowym umożliwiającym logowanie na Platformie,

c) dostarczenie (`(...)`) i (`(...)`)eVoucherów w formie elektronicznej pod wskazane adresy e-mailowe osób upoważnionych przez Klientów/Użytkowników.

Powyższe usługi stanową świadczenie wykonywane przez Wnioskodawcę na rzecz Klientów w zamian za wynagrodzenie (prowizja), tym samym spełniają przesłanki odpłatnego świadczenia usług.

W ocenie Wnioskodawcy, przedmiotowe świadczenia nie spełniają przesłanek do zastosowania zwolnienia z VAT, w szczególności zwolnienia o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT.

Zgodnie z tym przepisem, zwalnia się od podatku usługi w zakresie depozytów środków pieniężnych, prowadzenia rachunków pieniężnych, wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych, długów, czeków i weksli oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu tych usług.

Usługi świadczone przez Spółkę w omawianym stanie faktycznym bez wątpienia nie stanowią usług w zakresie depozytów środków pieniężnych, prowadzenia rachunków pieniężnych, usług związanych z długami, czekami, wekslami ani usług pośrednictwa w tym zakresie.

W ocenie Spółki, nie mogą być również uznane za transakcje płatnicze.

Przepisy o VAT nie definiują pojęcia transakcji płatniczych. W związku z tym należy odnieść się do art. 2 pkt 29 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1907 ze zm. - dalej: „u.u.p.”), w którym transakcja płatnicza została zdefiniowana jako zainicjowana przez płatnika lub odbiorcę wpłata, transfer lub wypłata środków pieniężnych.

Organizacja i wykonywanie czynności umożliwiających realizację płatności pomiędzy podmiotami trzecimi, w tym zapłatę za towary lub usługi (pośrednictwo w płatnościach), stanowi co do zasady świadczenie usług płatniczych. Zamknięty katalog usług płatniczych określony został w art. 3 ust. 1 u.u.p.

Mając na uwadze założenia dystrybucji i funkcjonalności produktu (`(...)`) eVoucher, w ocenie Wnioskodawcy działalność Spółki w zakresie udostępnienia (`(...)`)eVoucherów i ich wymiany na Mono eVouchery nie będzie oznaczać rozpoczęcia świadczenia usług płatniczych.

Dystrybucja (`(...)`) eVoucherów polega na zawarciu pomiędzy Spółką a Klientami umów sprzedaży w rozumieniu art. 535 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm. - dalej: „k.c.”). Tytułem przedmiotowych umów Klienci związani będą obowiązkiem uiszczenia (zapłaty) umówionej ceny transferując określoną kwotę Spółce (a dokładniej - na rachunek bankowy prowadzony przez dostawcę usług płatniczych Spółki). Spółka będzie więc uprawniona do wejścia w posiadanie środków pieniężnych Klientów w związku z zawartą umową sprzedaży (`(...)`) eVoucherów. W tym zakresie Wnioskodawca zamierza działać we własnym imieniu i na własną rzecz - nie będzie przy tym występować w roli pośrednika transferującego środki pieniężne do podmiotu trzeciego, w tym nie będzie działać ani na zlecenie Klienta, ani w imieniu i na rzecz innego podmiotu.

Użytkownicy uzyskujący dostęp do Platformy będą dysponowali możliwością wymiany (`(...)`) eVoucherów na (`(...)`) eVouchery. Dokonując takiej operacji Wnioskodawca również zamierza działać we własnym imieniu i na własną rzecz na podstawie umów zawieranych z Użytkownikami. Z perspektywy Użytkowników to Spółka będzie podmiotem odpowiedzialnym za dystrybucję (`(...)`) eVoucherów (Wnioskodawca będzie też postrzegany jako odbiorca środków pieniężnych, a nie jedynie podmiot pośredniczący w ich dalszym transferze).

W rezultacie Spółka nie będzie zatem występować w roli podmiotu pośredniczącego w transferze środków pieniężnych, a wręcz przeciwnie, działać będzie jako samodzielny uczestnik obrotu, który otrzymuje środki pieniężne od Klientów w związku z zawarciem umowy sprzedaży (`(...)`) eVouchera. Zarówno Klient, jak i Użytkownik nie będą przy tym składać do Wnioskodawcy poleceń dokonania transferu środków pieniężnych do innych podmiotów.

Uwzględniając powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, w analizowanym zdarzeniu przyszłym Spółka nie będzie występować w charakterze podmiotu świadczącego usługi płatnicze. Wynika to z faktu, że Spółka wprowadzając (`(...)`) eVoucher, nie zamierza pośredniczyć w transferze środków pieniężnych działając na zlecenie podmiotu inicjującego transfer, ani odbierać tych środków działając na rzecz jakiekolwiek innego podmiotu.

Czynności świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz Klientów sprowadzają się w praktyce do sprzedaży na ich rzecz (`(...)`) eVoucherów oraz udostępnienia Użytkownikom (wyznaczonym przez Klientów) Platformy umożliwiającej im wymianę (`(...)`) eVoucherów (otrzymanych od Klienta) - w postaci specjalnych „środków” na Platformie - na (`(...)`) eVouchery.

Środki udostępniane Użytkownikom na Platformie nie są środkami pieniężnymi, tj. nie umożliwiają ich wymiany - tak jak tradycyjne środki płatnicze - na dowolne towary, prawa czy usługi. W ramach projektu (`(...)`) eVoucher Użytkownicy mogą dokonać wymiany aktywowanych środków wyłącznie na Mono eVoucher. Oznacza to w praktyce, że zgromadzone środki nie pełnią funkcji pieniądza fiducjarnego. Konsekwentnie, dysponowanie takimi środkami nie stanowi usługi transakcji, przekazów czy transferów środków płatniczych, z uwagi na fakt, że przedmiotowe środki nimi nie są.

Dodatkowo, wszelkie zwolnienia podatkowe w VAT należy traktować jako odstępstwo od zasady powszechności opodatkowania i w efekcie należy interpretować je ściśle. Niedopuszczalna jest wykładnia rozszerzająca, tym samym jeśli przedmiotem zwolnienia są transakcje mające ze przedmiot obrót środkami płatniczymi, a środki w analizowanym projekcie takimi nie są, zwolnienie nie ma zastosowania.

Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Wnioskodawcy nie ma podstaw do traktowania czynności świadczonych przez Spółkę w zakresie obsługi Platformy jako podlegających zwolnieniu z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.) zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy:

Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zakres tych czynności sformułowany został odpowiednio w art. 7 i w art. 8 ustawy.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przy czym w myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie natomiast do art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie niebędące dostawą towarów i świadczone na rzecz innego podmiotu. Powołane przepisy wskazują, że pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji.

Czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług zwolnienie od podatku. Zastosowanie zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy:

Zwalnia się od podatku usługi w zakresie depozytów środków pieniężnych, prowadzenia rachunków pieniężnych, wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych, długów, czeków i weksli oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu tych usług.

Powyższy przepis jest efektem implementacji do krajowego porządku prawnego przepisu art. 135 ust. 1. lit. d) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, str. 1 ze zm.) , który stanowi, że:

Państwa członkowskie zwalniają transakcje, łącznie z pośrednictwem, dotyczące rachunków depozytowych, rachunków bieżących, płatności, przelewów, długów, czeków i innych zbywalnych instrumentów finansowych, z wyłączeniem windykacji należności.

Z kolei w myśl art. 43 ust. 15 ustawy:

Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41, nie mają zastosowania do:

1. czynności ściągania długów, w tym factoringu;

2. usług doradztwa;

3. usług w zakresie leasingu.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (Spółka) jest spółką prawa handlowego z siedzibą w Polsce i czynnym podatnikiem VAT prowadzącym działalność gospodarczą m.in. w zakresie działalności komercyjnej oraz pozostałej działalności wspomagającej usługi finansowe. Spółka zamierza uruchomić projekt w postaci platformy internetowej (Platforma) udostępnianej klientom (Klienci) oraz użytkownikom (Użytkownicy). Użytkownicy Platformy będą mogli wymienić przyznane im środki pieniężne na Platformie na dowolny eVoucher do konkretnej sieci.

Wnioskodawca dokonuje dwóch niezależnych transakcji na rzecz Klienta, tj.:

a) sprzedaży (`(...)`) eVouchera - w tym przypadku środki pieniężne Klientów, w których posiadanie wejdzie Spółka, będą jej należne z tytułu sprzedaży (`(...)`) eVoucherów na rzecz Klientów (innymi słowy, Klienci będą przekazywać środki pieniężne Spółce z tytułu ich zobowiązania do zapłaty za nabywane (`(...)`) eVouchery) - jest to transakcja niepodlegająca VAT dokumentowana notą księgową, oraz

b) świadczenie usług polegających na obsłudze Platformy i umożliwieniu korzystania z niej Użytkownikowi (wyznaczonemu przez Klienta). Celem Platformy jest wymiana nabytych przez Klientów (`(...)`)eVoucherów (i następnie przekazanych Użytkownikom) na Mono eVoucher - w ocenie Wnioskodawcy jest to transakcja podlegająca VAT dokumentowana fakturą. W tym drugim przypadku Spółka pobiera wynagrodzenie od Klienta za czynności związane z obsługą Platformy w wysokości 5% wartości (`(...)`) eVouchera.

Klient może zamówić (`(...)`) eVoucher w następujący sposób:

a) poprzez sklep Internetowy Spółki dostępny pod adresem (…)

b) sprzedaż za pośrednictwem przedstawicieli Spółki - (…).

Sprzedaż następuje w momencie, kiedy Klient opłaci zamówienie.

Spółka dystrybuuje Mono eVouchery poprzez wypełnienie samego formularza zamówienia (co skutkuje zawarciem umowy sprzedaży pomiędzy Spółką a Klientem). Przedmiotowe umowy zawsze zawierane są przez Spółkę we własnym imieniu i na własną rzecz.

Wnioskodawca ma wątpliwości czy w opisanym zdarzeniu przyszłym, usługi związane z obsługą Platformy świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz Klienta nie stanowią usług zwolnionych z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT.

Wskazać należy, że z treści art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy, stanowiącego implementację regulacji unijnych w tym zakresie wynika, że intencją ustawodawcy było objęcie zwolnieniem usług w zakresie depozytów środków pieniężnych, prowadzenia rachunków pieniężnych, wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych, długów, czeków i weksli, a także zostało rozciągnięte na usługi pośrednictwa w tym zakresie. Należy stwierdzić, że wymienione zwolnienia mają charakter przedmiotowy, gdzie przede wszystkim istotną przesłanką do skorzystania ze zwolnienia jest rodzaj świadczonej usługi, cechy które ją rozróżniają. Zatem podkreślić należy, że wystarczającą przesłanką pozwalającą objąć zwolnieniem daną czynność jest wykazanie jej związku z tymi czynnościami, przy czym związek ten musi być wyraźny i nie odbiegać od świadczenia usług finansowych, wypaczając przez to istotę przewidzianego zwolnienia.

Kryteria, jakie należy przyjąć w celu kwalifikacji konkretnych usług jako transakcji dotyczących płatności i przelewów, zwolnionych od podatku na podstawie art. 135 ust. 1 lit. d) Dyrektywy 2006/112/WE Rady, zostały określone w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem TSUE, zwolnienia, o których mowa w art. 135 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE, stanowią autonomiczne pojęcia prawa unijnego, które służą unikaniu rozbieżności w stosowaniu systemu podatku VAT w poszczególnych państwach członkowskich. Ponadto, pojęcia użyte do opisania zwolnień od podatku powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika.

W odniesieniu do art. 135 ust. 1 lit. d) Dyrektywy 2006/112/WE Rady TSUE wskazał, że przelew jest transakcją polegającą na realizacji dyspozycji przekazania określonej sumy pieniędzy z jednego rachunku na drugi. Transakcja ta cechuje się w szczególności tym, że powoduje zmianę sytuacji prawnej i finansowej istniejącej z jednej strony między udzielającym dyspozycji a beneficjentem, a z drugiej strony między nimi a ich bankiem, jak również, w odpowiednim przypadku, między bankami. Brzmienie art. 135 ust. 1 lit. d) dyrektywy 2006/112/WE nie wyklucza co do zasady, aby transakcja przelewu składała się z różnych odrębnych usług, które stanowią wówczas „transakcje dotyczące” przelewów w rozumieniu tego przepisu (np. wyrok w sprawie C-2/95 SDC, pkt 64). Zdaniem TSUE, „aby można było zaklasyfikować świadczone usługi jako transakcje dotyczące przelewów w rozumieniu art. 135 ust. 1 lit. d) dyrektywy VAT, muszą tworzyć odrębną całość, ocenianą w sposób ogólny, której skutkiem jest pełnienie szczególnych i istotnych funkcji przelewu i która w konsekwencji skutkuje przeniesieniem środków pieniężnych i powoduje zmiany prawne i finansowe. W tym względzie należy odróżnić usługę zwolnioną z podatku w rozumieniu dyrektywy VAT od wykonania zwykłego świadczenia rzeczowego lub technicznego. Istotne jest w szczególności, aby w tym celu zbadać zakres odpowiedzialności usługodawcy, a zwłaszcza to, czy odpowiedzialność ta ograniczona jest do aspektów technicznych, czy też obejmuje specyficzne i istotne elementy transakcji (zob. podobnie: wyrok z dnia 5 czerwca 1997 r., SDC, C-2/95, z dnia 28 lipca 2011 r. Nordea Pankki Suomi, C‑350/10)”.

Jak wskazuje TSUE, uwagi odnoszące się do transakcji dotyczących przelewów mają zastosowanie również do transakcji dotyczących płatności (np. wyrok w sprawie C-607/14 Bookit, pkt 43). Ponadto, aby świadczone usługi korzystały ze zwolnienia powinny stosownie do orzecznictwa TSUE dotyczyć specyficznych i istotnych elementów związanych z daną usługą finansową. Należy też wskazać, że TSUE w ww. orzeczeniu dodał, że „Sam fakt, że jakiś element jest niezbędny do zakończenia transakcji zwolnionej z podatku, nie daje podstaw do konkluzji, że usługa, którą dany element reprezentuje jest zwolniona”.

Wykładnia przepisu art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy, uwzględniająca orzecznictwo TSUE, nakazuje zatem przyjąć, że pojęcie usług w zakresie wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych obejmuje również transakcje tworzące odrębną całość, których skutkiem jest pełnienie szczególnych i istotnych funkcji przelewu lub płatności, i które w konsekwencji skutkują przeniesieniem środków pieniężnych i powodują zmiany prawne i finansowe. Pojęcie usług w zakresie wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych nie obejmuje natomiast usług o charakterze technicznym, w których odpowiedzialność usługodawcy ograniczona jest do kwestii technicznych i nie obejmuje istotnych elementów transakcji płatniczej.

W rozpatrywanej sprawie Wnioskodawca będzie świadczył na rzecz klienta usługę polegającą na obsłudze Platformy. Omawiane czynności obejmują w szczególności:

a) dostarczenie Klientowi listy kodów dostępowych do Platformy,

b) dostarczenie osobom upoważnionym instrukcji z kodem dostępowym umożliwiającym logowanie na Platformie,

c) dostarczenie (`(...)`) i (`(...)`)eVoucherów w formie elektronicznej pod wskazane adresy emailowe osób upoważnionych przez Klientów/Użytkowników.

Spółka nie posiada statusu dostawcy usług płatniczych oraz w najbliższej przyszłości nie zamierza takiego statusu uzyskać.

Z uwagi na powołane przepisy prawa oraz orzecznictwo TSUE w kontekście przedstawionych okoliczności sprawy należy stwierdzić, że świadczone przez Wnioskodawcę ww. usługi, które sprowadzają się do dostarczenia Klientowi listy kodów dostępowych do Platformy, dostarczenia osobom upoważnionym instrukcji z kodem dostępowym umożliwiającym logowanie na Platformie, dostarczenia (`(...)`) i (`(...)`)eVoucherów w formie elektronicznej pod wskazane adresy emailowe osób upoważnionych przez Klientów/Użytkowników nie mieszczą się w katalogu czynności zwolnionych na mocy art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy. Wnioskodawca nie obciąża ani nie uznaje sam bezpośrednio danych rachunków, nie dokonuje na nich zapisów, ani nawet nie zleca takiego obciążenia lub uznania. Udostępnienie Platformy ułatwiającej obsługę i przeprowadzenie transakcji nie prowadzi do zmian prawnych i finansowych skutkujących przeniesieniem własności danych środków pieniężnych i pozwalających, zgodnie z orzecznictwem Trybunału, uznać te czynności za transakcję dotyczącą płatności lub przelewów zwolnioną od podatku VAT. Celem opisanych działań Wnioskodawcy jest więc możliwość dystrybucji e-Voucherów.

W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, że opisana we wniosku usługa świadczona przez Wnioskodawcę na rzecz Klienta polegająca na obsłudze Platformy, nie stanowi usług w zakresie depozytów środków pieniężnych, prowadzenia rachunków pieniężnych, wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych, długów, czeków i weksli oraz usług pośrednictwa w świadczeniu tych usług, a co za tym idzie nie będzie objęta zwolnieniem od podatku przewidzianym w art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy.

Dodatkowe informacje

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒ Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

‒ Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒ w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒ w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).