Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

8 czerwca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 24 maja 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do odliczenia, w całości, podatku VAT (podatek od towarów i usług) wynikającego z faktur dokumentujących nabycie nieruchomości nr 2 i 1. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 22 lipca 2022 r. (wpływ 22 lipca 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Gmina, będąc jednostką samorządu terytorialnego, posiadającą status czynnego podatnika podatku od towarów i usług, w ramach umowy kupna – sprzedaży, poprzez wykonanie przysługującego Gminie prawa pierwokupu, dokonała nabycia niezabudowanej nieruchomości, obejmującej działki oznaczone w operacie ewidencji gruntów i budynków jednostki ewidencyjnej (`(...)`) - obszar wiejski, obręb (`(...)`) nr 1 o pow. 1,0156 ha i nr 2 o pow. 0,9970 ha.

Przedmiotowa nieruchomość położona jest na terenie, dla której Burmistrz Miasta (`(...)`), decyzją z 30 lipca 2014 r. znak: (`(...)`), ustalił warunki dla lokalizacji inwestycji celu publicznego pod nazwą: „(`(...)`)” dla odzysku i unieszkodliwiania odpadów. Przedmiotowa nieruchomość wpisana w księdze wieczystej nr (`(...)`), nabyta została za łączną kwotę 1.019.905,18 zł, w tym podatek VAT wg stawki 23% w kwocie 190.713,98 zł.

Włączenie przez Gminę przedmiotowej nieruchomości do gminnego zasobu nieruchomości Gminy na cele inwestycyjne z docelowym przeznaczeniem jej do zbycia lub wydzierżawienia, zyskało akceptację Burmistrza Miasta, zawartą w karcie informacyjnej do załatwienia sprawy przez Burmistrza z 24 maja 2022 r. Jednakże na dzień składania niniejszego wniosku Gmina nie zna jeszcze ani terminu, ani potencjalnego nabywcy, na rzecz którego powyższa nieruchomość zostanie odpłatnie zbyta lub wydzierżawiona.

Doprecyzowanie i uzupełnienie opisu sprawy

Nabycia nieruchomości obejmującej działki oznaczone w ewidencji gruntów jedn. ewid. (`(...)`) - obszar wiejski, obręb (`(...)`) nr 1 i 2 do gminnego zasobu nieruchomości Gminy dokonano 25 kwietnia 2022 r. na podstawie aktu notarialnego umowy sprzedaży Rep. A nr (`(...)`).

Na dzień nabycia tj. 25 kwietnia 2022 r. ww. teren nie był objęty miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Dla ww. terenu została wydana decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego znak (`(...)`) z 30 lipca 2014 r. Na podstawie ww. decyzji Burmistrz Miasta ustalił lokalizację inwestycji celu publicznego w obszarze działek nr 3, 4, 1, 2 i 5 obręb (`(...)`), jedn. ewid. (`(...)`) - obszar wiejski oraz na nieruchomości nr 6 obręb (`(...)`), jedn. ewid. (`(...)`) dla inwestycji pod nazwą: „(`(...)`)”, dla odzysku i unieszkodliwiania odpadów, obejmująca budowę obiektu hali technologicznej, obiektów technicznych i operacyjnych, budynku recepcji, biura ochrony zakładu, myjni pojazdów, strefy mycia i magazynowania kontenerów, pól manewrowych, dróg technicznych, dróg manewrowych, parkingów, zjazdu z ul. (`(...)`), ogrodzenia, drogi serwisowej dookoła Zakładu z pełnym uzbrojeniem terenu w sieć gazową, elektroenergetyczną, ciepłowniczą, grzewczo-wentylacyjną, teletechniczną, kanalizacyjną i wodociągową oraz instalacje ochrony przeciwpożarowej ze zbiornikiem wody oraz pasem zieleni i pasem technologicznym na media.

Przeniesienie prawa własności nieruchomości obejmujących działki nr 1 i 2 od osób fizycznych zostało potwierdzone fakturami:

· nr 2/2022 z 25 kwietnia 2022 r. wystawioną przez Panią S. U. na kwotę 509.952,59 zł (brutto), w tym VAT 95.356,99 zł,

· nr 2/2022 z 25 kwietnia 2022 r. wystawioną przez Pana Z. U. na kwotę 509.952,59 zł (brutto), w tym VAT 95.356,99 zł.

Faktury dokumentujące nabycie działek nr 1 i 2 nie dotyczą przypadków wymienionych w art. 88 ust. 3a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.).

Pytanie

Czy w świetle art. 86 ust. 1 oraz art. 86 ust. 10, ust. 10b pkt 1, ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług Gmina ma prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury zakupowej, tj. kwoty 190.713,98 zł, w całości, w rozliczeniu VAT za okres, w którym otrzyma od zbywcy fakturę dokumentującą nabycie na rzecz Gminy niezabudowanych nieruchomości albo w jednym z dwóch bezpośrednio następujących po tym okresie okresów rozliczeniowych?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, dostawa przedmiotowej nieruchomości, którą Gmina jako czynny podatnik podatku VAT nabyła do gminnego zasobu nieruchomości na cele inwestycyjne, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT wg stawki 23% na podstawie art. 41 ust. 1 w związku z art. 146aa pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Przedmiotem zbycia lub dzierżawy będą tereny budowlane w rozumieniu art. 2 pkt 33 ww. ustawy, jako niezabudowane nieruchomości przeznaczone pod zabudowę na podstawie, wydanej przez Burmistrza Miasta decyzji z 30 lipca 2014 r. znak: (`(...)`) o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego, a zatem ich dostawa nie będzie podlegać zwolnieniu od podatku VAT. Dostawa podlegać będzie opodatkowaniu wg 23% stawki podatku VAT.

Niezależnie od powyższego aktualnie trwa procedura planistyczna prowadzona w oparciu o uchwałę Rady Miejskiej nr (`(...)`) z 8 września 2020 r. o przystąpieniu do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, przy czym przedmiotowa nieruchomość położona jest na terenie objętym studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego uchwalonego uchwałą Rady Miejskiej nr (`(...)`) z 26 października 2021 r. oznaczone jako tereny oznaczone symbolem IT-N - tereny infrastruktury technicznej. Opracowując miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego zgodnie z art. 15 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, zostanie on sporządzony zgodnie z zapisami powołanego powyżej studium, a zatem nabyta przez Gminę nieruchomość będzie stanowić teren budowlany.

Zgodnie art. 86 ust. 1 ww. ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (`(...)`).

Mając na uwadze powyższy przepis oraz art. 86 ust. 10, ust. 10b pkt 1 i ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług zdaniem Gminy ma ona prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury zakupowej, tj. kwoty 190.713,98 zł w całości, w rozliczeniu VAT za okres, w którym otrzymała od Zbywcy fakturę dokumentującą nabycie na rzecz Gminy niezabudowanych nieruchomości, albo w jednym z dwóch bezpośrednio następujących po tym okresie okresów rozliczeniowych.

W ocenie Gminy, przysługuje Jej prawo do bieżącego odliczenia VAT pomimo faktu, że na dzień składania przedmiotowego wniosku nie jest jeszcze znany ani termin ani potencjalny nabywca/dzierżawca nieruchomości. W świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług istotny jest bowiem zamiar wykorzystania nabytych nieruchomości oraz docelowe jej przeznaczenie, jakim będzie zbycie lub wydzierżawienie nieruchomości, stanowiące na gruncie przepisów tej ustawy odpłatną dostawę towarów opodatkowaną stawką podstawową, obowiązującą w dniu dokonania dostawy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak wynika z art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (`(...)`).

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o: towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii;

Natomiast zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o: sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Należy więc przyjąć, że na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (`(...)`).

Należy wskazać, że aby dana czynność, stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 lub świadczenie usług na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy:

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych) – tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2022 r. poz. 559 ze zm.):

Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Stosownie do art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej.

W świetle art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2021 r. poz. 1899 ze zm.):

Do gminnego zasobu nieruchomości należą nieruchomości, które stanowią przedmiot własności gminy i nie zostały oddane w użytkowanie wieczyste, oraz nieruchomości będące przedmiotem użytkowania wieczystego gminy.

Stosownie do art. 13 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami:

Z zastrzeżeniem wyjątków wynikających z ustaw, nieruchomości mogą być przedmiotem obrotu. W szczególności nieruchomości mogą być przedmiotem sprzedaży, zamiany i zrzeczenia się, oddania w użytkowanie wieczyste, w najem lub dzierżawę, użyczenia, oddania w trwały zarząd, a także mogą być obciążane ograniczonymi prawami rzeczowymi, wnoszone jako wkłady niepieniężne (aporty) do spółek, przekazywane jako wyposażenie tworzonych przedsiębiorstw państwowych oraz jako majątek tworzonych fundacji.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina – czynny podatnik podatku VAT – włączyła do gminnego zasobu nieruchomość składająca się z zakupionych niezabudowanych działek nr 1 i 2 z docelowym przeznaczeniem jej do zbycia lub wydzierżawienia.

Zatem Gmina, zamierzając zbyć lub wydzierżawić nieruchomość (działki nr 1 i 2) we własnym imieniu i na własny rachunek, wykonywać będzie czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 ustawy, tym samym Gmina będzie działać, w tym zakresie, w charakterze podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

Wątpliwości Gminy dotyczą prawa od odliczenia w całości podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakup nieruchomości.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom podatku od towarów i usług, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Na wstępie podkreślić należy, że w podatku od towarów i usług obowiązuje zasada tzw. „niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego”. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać, aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej. Natomiast w każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowoprawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

W myśl art. 86 ust. 10 ustawy:

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Zgodnie z art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy:

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Artykuł 86 ust. 10c ustawy stanowi, że:

Przepis ust. 10 stosuje się odpowiednio do całości lub części zapłaty uiszczanej przed dokonaniem dostawy lub wykonaniem usługi.

W myśl art. 86 ust. 11 ustawy:

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych, a w przypadku podatnika, o którym mowa z art. 99 ust. 2 i 3, w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Ponadto, na mocy art. 86 ust. 13 pkt 1 ustawy:

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Zatem prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących zakupy związane z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, wynika z samej konstrukcji podatku od towarów i usług i zapewnia neutralność tego podatku dla czynnych podatników VAT. W stosunku do faktur podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku:

· w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy po otrzymaniu faktury, lub

· za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych,

· przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Podkreślić również należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

I tak, na podstawie przepisu art. 88 ust. 3a ustawy:

Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:

1. sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi:

a) wystawionymi przez podmiot nieistniejący,

b) (uchylona)

2. transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku;

3. (uchylony)

4. wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne:

a) stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane - w części dotyczącej tych czynności,

b) podają kwoty niezgodne z rzeczywistością - w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością,

c) potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego - w części dotyczącej tych czynności;

5. faktury, faktury korygujące wystawione przez nabywcę zgodnie z odrębnymi przepisami nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego;

6. (uchylony)

7. wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze - w części dotyczącej tych czynności.

Ponadto, w myśl art. 88 ust. 3b ustawy:

Przepis ust. 3a stosuje się odpowiednio do duplikatów faktur oraz kolejnych egzemplarzy faktur.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina 25 kwietnia 2022 r. na podstawie aktu notarialnego dokonała nabycia nieruchomości niezabudowanej obejmującej działki nr 1 i 2. Na dzień nabycia nieruchomość nie była objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, natomiast dla ww. terenu została wydana decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego pod nazwą: „(`(...)`)”. Nabycie przez Gminę działek nr 1 i 2 od osób fizycznych zostało potwierdzone fakturami:

· nr 2/2022 z 25 kwietnia 2022 r. wystawioną przez Panią S. U. na kwotę 509.952,59 zł (brutto), w tym VAT 95.356,99 zł,

· nr 2/2022 z 25 kwietnia 2022 r. wystawioną przez Pana Z. U. na kwotę 509.952,59 zł (brutto), w tym VAT 95.356,99 zł.

Ww. faktury nie dotyczą przypadków wymienionych w art. 88 ust. 3a ustawy. Jednakże jak już wskazano powyżej Gmina ww. działki nabyła w celu realizcji inwestycji celu publicznego pod nazwą: „(`(...)`)”. Gmina nabyła nieruchomość na cele inwestycyjne z docelowym jej przeznaczeniem na zbycie lub wydzierżawienie. Z uwagi na powyższe najem nieruchomości będzie dotyczył celów innych niż cele rolnicze. Zatem wnioskować należy, że intencją Gminy jest wykonywanie na ww. nieruchomości czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W odniesieniu do wątpliwości Gminy należy podkreślić, że prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane, ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Wykonanie tego prawa powinno być zapewnione niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

Tym samym skoro w przedmiotowej sprawie:

• doszło do faktycznego nabycia działek nr 1 i 2,

• powstał obowiązek podatkowy w odniesieniu do nabywanych działek,

• Gmina jest w posiadaniu faktur dokumentujących transakcję nabycia ww. działek z naliczonym podatkiem VAT,

• faktury nie dotyczą przypadków wymienionych w art. 88 ust.3a ustawy, oraz

• Gmina będzie wykorzystywała nabytą nieruchomość do czynności opodatkowanych podatkiem VAT,

to Gmina ma możliwość możliwość dokonania obniżenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentującyh nabycie nieruchomości składającej się z działek nr 1 i 2 w deklaracji podatkowej za miesiąc, w którym otrzymała fakturę lub w deklaracji podatkowej za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych. Jeżeli jednak Gmina nie dokonała obniżenia podatku należnego we wskazanych okresach rozliczeniowych, będzie uprawniona do dokonania stosownych korekt deklaracji w zakresie podatku od towarów i usług, dotyczących nieodliczonego podatku naliczonego, za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

Dodatkowe informacje

Zaznaczenia wymaga, że Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto, Organ wskazuje, że niniejsza interpretacja wywołuje skutki prawnopodatkowe wyłącznie, gdy nie dotyczy sytuacji wskazanej w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (`(...)`). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).