0114-KDIP1-2.4012.322.2022.1.RD

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

Stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 czerwca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek za pośrednictwem platformy EPUAP z 30 czerwca 2022 r, który dotyczy rozliczenia podatku w związku z nabyciem przez Spółkę towarów, usług szkoleniowych odbywających się w Polsce a także w Korei Południowej, usług naprawy powypadkowej X , oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych przez kontrahenta. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

I. Sp. z o.o. („A”), posiada siedzibę oraz miejsce zarządu na terytorium Polski oraz jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług („podatek VAT (podatek od towarów i usług)”) w Polsce. A. podlega tzw. nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych. A. prowadzi działalność w zakresie (…) na trasach i liniach (…) .

Dodatkowym przedmiotem działalności jest świadczenie usług reklamy na zewnątrz i wewnątrz (…), ochrona osób i mienia, wynajmy (…)

Wykonywanie przez A (…) odbywa się na podstawie umowy wykonawczej o świadczenie usług (…). („Umowa wykonawcza”). Postanowienia Umowy wykonawczej są zgodne z Rozporządzeniem (WE) nr 1370/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2007 roku dotyczącym usług publicznych w zakresie kolejowego i drogowego transportu pasażerskiego oraz uchylającym Rozporządzenia Rady (EWG) nr 1191/69 i (EWG) nr 1107/70.

Zgodnie z Umową wykonawczą A jest zobowiązana do wykonywania (…) przy zachowaniu uzgodnionych parametrów jakościowych („Usługa”). Świadczona przez A Usługa podlega opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 8%.

A. posiada infrastrukturę (…) niezbędny do realizacji Usługi oraz jest zobowiązana do konserwowania, modernizacji i rozbudowy niezbędnej do realizacji Usługi (…).

(…) służą A. do wykonywania przy ich pomocy sprzedaży opodatkowanej, tj. świadczenia usług (…) oraz usług reklamy na (…)

II. B („B”), posiada siedzibę oraz miejsce zarządu na terytorium Republiki Korei oraz jest (i będzie w czasie trwania Umowy) rezydentem podatkowym w Republice Korei. W momencie składania wniosku jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT w Polsce.

B. to podmiot zarejestrowany pod numerem (…), działający zgodnie z prawem Republiki Korei,

III. (Umowa oraz przedmiot Umowy)

W dniu 12 czerwca 2019 r. pomiędzy A. oraz B., w wyniku udzielenia zamówienia publicznego w trybie przetargu nieograniczonego prowadzonego zgodnie z ustawą z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1986 ze zm.), została zawarta umowa („Umowa”), której przedmiotem w ramach zamówienia podstawowego oraz opcji jest dostawa przez B. na rzecz A. łącznie (…)

Zgodnie z § 1 pkt 1 Umowy - w ramach zamówienia podstawowego będą dostarczane łącznie (…)

wraz z:

1.1. specjalistycznym wyposażeniem obsługowym, pakietem naprawczym, pakietem eksploatacyjnym, pakietem materiałów niezbędnych do wykonania naprawy głównej X,

1.2. elementami X niezbędnymi do włączenia X (typu 1) w układ symulatora eksploatowanego przez A,

1.3. dokumentacją techniczną łącznie z licencjami oraz oprogramowaniem łącznie z licencjami,

1.4. przeprowadzeniem szkoleń,

1.5. wykonywaniem napraw powypadkowych w okresie gwarancji jakości na X oraz napraw uszkodzeń powstałych w okresie pomiędzy dostarczeniem X podpisaniem „Protokołu końcowego odbioru X ”

‒ zgodnie ze Specyfikacją Istotnych Warunków Zamówienia („SIWZ”), stanowiącą Załącznik do Umowy.

Z kolei jak stanowi § 1 pkt 2 Umowy - w ramach opcji może być dostarczonych dalszych 90 X (w tym do 45 „X typu 1” i do 45 „X typu 2”),

wraz z:

1.1. pakietem naprawczym, pakietem eksploatacyjnym, pakietem materiałów niezbędnych do wykonania naprawy głównej X ,

1.2. dokumentacją techniczną łącznie z licencjami oraz oprogramowaniem łącznie z licencjami,

1.3. wykonywaniem napraw powypadkowych w okresie gwarancji jakości na X wymienione oraz napraw uszkodzeń powstałych w okresie pomiędzy dostarczeniem X a podpisaniem „Protokołu końcowego odbioru X”

‒ zgodnie ze SIWZ, stanowiącą Załącznik do Umowy.

Wykonanie Umowy stanowi m.in. realizację projektów współfinansowanych przez Unię Europejską dotyczących dostawy X.

IV. Oddział B na terytorium RP.

W celu właściwej realizacji przedmiotu Umowy B postanowił o utworzeniu oddziału B na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej („Oddział”). Formalnie Oddział został wpisany do Rejestru Przedsiębiorców KRS (Krajowy Rejestr Sądowy) w dniu 7 sierpnia 2019 roku.

Oddział na terytorium RP będzie odpowiedzialny za zarządzanie lokalną działalnością w zakresie komunikacji i otrzymywania informacji i wskazówek od A. oraz koordynacji z B. (centralą), a w tym w szczególności:

‒ zarządzanie i wsparcie procedury odprawy celnej;

‒ wspieranie lokalnej działalności podczas przeprowadzania testów na miejscu i oddania do użytku X;

‒ zarządzanie i wspieranie lokalnej działalności w okresie gwarancyjnym i po jego upływie.

W celu realizacji powyższych zadań Oddział będzie zatrudniał pracowników z Korei Płd. oraz Polski. Inżynier gwarancji z Korei będzie obecny podczas testów X oraz ich oddania do użytku, natomiast pracownicy z Polski będą odpowiedzialni za wsparcie techniczne świadczone na rzecz A. Części zamienne łącznie z częściami przeznaczonymi do napraw powypadkowych będzie dostarczała centrala B z Korei.

Wszelkie czynności związane z projektowaniem, zamówieniami (w tym nabywaniem części z RP), produkcją, testowaniem i uruchomieniem oraz działaniami gwarancyjnymi będą wykonywane bezpośrednio przez B (centralę). Oddział będzie odpowiedzialny za wsparcie B w wyżej wskazanych obszarach, a zatem działalność oddziału miałaby charakter usług wyłącznie pomocniczych, a Oddział nie będzie brał udziału w dostawie towarów.

Przedmiotem niniejszego wniosku nie jest transakcja mająca za przedmiot nabycie przez A (X) (wraz z dokumentacją techniczną X oraz oprogramowaniem X) - powyższe było przedmiotem opisanej w niniejszym stanie faktycznym interpretacji (patrz niżej); przedmiotem niniejszego wniosku jest nabycie od B:

‒ Usług szkoleniowych;

‒ Praw i rzeczy składających się na SWO;

‒ Usług napraw powypadkowych;

‒ Elementów do symulatora.

V. UMOWA DZIERŻAWY

Pomiędzy A. (w tym punkcie dalej także jako: „Wydzierżawiający”) a B. (w tym punkcie dalej jako: „Dzierżawca”). Pomiędzy Stronami podpisana została umowa dzierżawy, zgodnie z którą Wydzierżawiający oddaje, a Dzierżawca przyjmuje do korzystania grunt niezabudowany o powierzchni 130 m2, położony w (…), zwany dalej „Nieruchomością”. Nieruchomość zostaje wydzierżawiona z przeznaczeniem na posadowienie, w okresie wskazanym w umowie, kontenerów, które będą zapleczem technicznym dla pracowników Wykonawcy umowy na dostawę 123 X, wieloczłonowych, całkowicie niskopodłogowych. Kontenery będą zawierały powierzchnie biurowe dla pracowników serwisujących X oraz powierzchnie magazynowe na części używane do serwisu.

VI. UMOWA nr (…).

A. zawarła także umowę z B., przedmiotem której jest udostępnienie przez A. na rzecz B. infrastruktury, sprzętu i korzystanie z pracy pracowników A w celu realizacji procesu dostosowania i przygotowania pierwszych dwóch X typu (…) oraz (…) do dostarczenia ich A. do badań odbiorczych rozszerzonych i do wstępnego odbioru technicznego zgodnie z warunkami określonymi w umowie. zawartej pomiędzy A. a B. Na mocy tejże umowy, A. zobowiązał się względem B, na udostepnienie:

a) miejsc postojowych dla nowo dostarczonych X na terenie (…),

b) pracowników A, którzy będą uczestniczyć w holowaniu nowo dostarczonych X z terenu (…) na teren Zakładu Realizacji (…), badaniach homologacyjnych, testach i badaniach odbiorczych rozszerzonych w charakterze kierującego X (zgodnie z umową, będą wykonane nieodpłatnie),

c) toru prób wraz z energią, tor z kanałem przeglądowym i pomostem umożliwiającym wejście na dach (…),

d) radiowozu wraz z dwoma (2) instruktorami,

e) pojazdu typu (…) wraz z kierowcą,

f) pogotowia dźwigowe wraz z kierowcą i dwoma (2) hakowymi,

g) pogotowia sieciowego wraz z kierowcą i trzema (3) monterami,

h) pogotowia (…) wraz z kierowcą i dwoma (2) pracownikami obsługi,

i) szlifierkę (…) wraz z dwoma (2) pracownikami obsługi,

j) możliwość przejazdu po uzgodnionych odcinkach tras A.

Parametry wyżej wymienionych elementów muszą spełniać techniczne warunki umożliwiające przeprowadzenie badań związanych z homologacją X typu (…) produkcji B. Infrastruktura, sprzęt i osoby, o których mowa powyżej, zgodnie z w/w Umową, zostaną wykorzystane do: instruktażu dla pracowników A w zakresie obsługi awaryjnej nowo dostarczonych X; transportu X z terenu (…) na teren (…); dodatkowego przeszkolenia w zakresie prowadzenia X typu (…) pracowników A posiadających uprawnienia do kierowania X, którzy będą uczestniczyć w homologacji oraz w testach i badaniach rozszerzonych odbiorczych; przeprowadzenia badań homologacyjnych; przeprowadzenia testów wymaganych do badań rozszerzonych odbiorczych.

VII. UMOWA nr (…).

Pomiędzy A. a B. została zawarta umowa, której przedmiotem jest oddanie B. w najem lokalu, który będzie wykorzystywany zgodnie z umową tj. na lokalne biuro w związku z obsługą projektu dostarczenia X firmy B. oraz potrzebą przystosowania, testowania i obsługi gwarancyjnej wagonów.

VIII. UMOWA nr (…).

Pomiędzy A. a B została zawarta umowa, której przedmiotem jest udostępnienie przez A. na rzecz B. miejsc postojowych dla nowodostarczonych X typu (…), oraz na podstawie Umowy (…).

IX. UMOWA nr (…).

Pomiędzy A. a B .została zawarta umowa, której przedmiotem jest oddanie B w najem lokali, które są wykorzystywane zgodnie z umową tj. na lokalne biuro w związku z wykonywaną usługą gwarancyjną dla X dostarczonych dla A. Interpretacja Indywidualna z dnia 10 lutego 2020 roku, znak sprawy: 0113-KDIPT1-2.4012.655.2019.2.KW.

A wystąpiła we wniosku wspólnym z dnia 23 października 2019 r. (data wpływu 23 października 2019 r.), uzupełnionym pismami z dnia 6 grudnia 2019 r. (data wpływu 13 grudnia 2019 r.) oraz 23 grudnia 2019 r. (data wpływu 30 grudnia 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług. Wniosek dotyczył zasadniczo tego samego stanu faktycznego (elementy, które uległy zmianie - tj. np. rejestracja B na potrzeby VAT w RP, bądź nowe elementy zostały wskazane w treści niniejszego wniosku, tj. jak np. zawarta umowa dzierżawy). Organ, w wydanej interpretacji wskazał, że w świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w zakresie:

1. uznania transakcji nabycia X za jednolitą transakcję - jest prawidłowe,

2. uznania, że Oddział Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania nie stanowi stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej uczestniczącego w transakcji nabycia X - jest nieprawidłowe,

3. uznania Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania za podatnika zobowiązanego do rozliczenia podatku należnego z tytułu otrzymanych zaliczek i dostawy X - jest prawidłowe,

4. prawa do odliczenia podatku naliczonego przez Zainteresowanego będącego stroną postępowania - jest prawidłowe.

XI. Szkolenia

Zgodnie z treścią Umowy, Wykonawca zobowiązany jest do zorganizowania dla pracowników Zamawiającego szkoleń w formie praktyk u Wykonawcy (w Korei) oraz do przeprowadzenia szkoleń w Warszawie na terenie Zamawiającego, zgodnie z wymaganiami. Wykonawca oświadcza, że przysługują mu (będą mu przysługiwać) w trakcie realizacji Umowy pełne prawa autorskie do materiałów przygotowanych przez niego dla potrzeby realizacji niniejszej Umowy. Wykonawca udziela niewyłącznej licencji na ich użytkowanie i modyfikowanie, do dalszego wykorzystywania również po zakończeniu szkoleń. Opłata licencyjna zawarta jest w cenie oferty. Zamawiający zobowiązuje się do zapewnienia pomieszczeń szkoleniowych oraz udostępnienia X i infrastruktury, będących w jego posiadaniu, niezbędnych do przeprowadzenia szkoleń organizowanych na jego terenie. Umowa stanowi ponadto, iż Wykonawca zobowiązany jest dostarczyć wszelkie inne urządzenia, materiały, części zamienne, licencje, itp. niezbędne do przeprowadzenia szkolenia. Zgodnie z treścią umowy ponadto, określone przez strony czasy szkoleń i liczby uczestniczących w nich pracowników są wielkościami szacunkowymi. Rzeczywista liczba pracowników i czasy szkoleń zostaną określone przez Zamawiającego w zależności od faktycznych potrzeb. Czasy szkoleń i liczba pracowników mogą zostać zmienione w zakresie nie większym niż o 30% wielkości szacunkowych. Szkolenia będą się odbywały zgodnie z Harmonogramem szkoleń stanowiącym Załącznik nr 11 do Umowy.

Część szkoleń będzie odbywać się faktycznie w Korei Południowej (w fabryce B). Zgodnie z informacjami uzyskanymi od B., w tych szkoleniach nie będzie brał udziału Oddział; przy świadczeniu tych szkoleń zasoby Oddziału nie będą wykorzystywane. Szkolenia te będą dokumentowane fakturami wystawianymi bezpośrednio przez koreańską centralę B., na których nie będzie danych potwierdzających rejestrację dla celów VAT w Polsce, w tym polskiego NIP.

Natomiast część tych szkoleń będzie odbywać się faktycznie w Polsce. Zgodnie z informacjami uzyskanymi od B., w tych szkoleniach będzie brał udział polski Oddział; usługi szkoleniowe będą wykonywane przy wykorzystaniu zasobów, którymi będzie dysponował oddział. Szkolenia będą zatem realizowane siłami i środkami polskiego Oddziału, który w tym zakresie będzie stałym miejscem prowadzenia działalności świadczącym te usługi, co zgodne jest z interpretacją indywidualną z dnia 10 lutego 2020 roku (przywoływaną w pkt VII powyżej).

XII. Naprawy powypadkowe.

Zgodnie z § 1 pkt 1 oraz pkt 2 Umowy - w ramach zamówienia podstawowego - Wykonawca zobowiązał się do wykonywania napraw powypadkowych w okresie gwarancji jakości na X oraz napraw uszkodzeń powstałych w okresie pomiędzy dostarczeniem X a podpisaniem „Protokołu końcowego odbioru X”, zgodnie ze Specyfikacją Istotnych Warunków Zamówienia („SIWZ”), stanowiącą Załącznik do Umowy.

Wedle wiedzy Spółki naprawami powypadkowymi X zajmować się będzie polski Oddział B, stanowiąc w tym zakresie stałe miejsce prowadzenia działalności Wykonawcy świadczące powyższe usługi. Lokalny personel zatrudniony przez polski Oddział będzie wykonywał przedmiotowe prace naprawcze. Całym procesem napraw powypadkowych będą zarządzać osoby oddelegowane do Polski przez Centralę.

XIII. Specjalistyczne wyposażenie obsługowe (dalej także: „SWO”).

W ramach przedmiotowego zamówienia Wykonawca zobowiązany jest dostarczyć specjalistyczne wyposażenie obsługowe. Skład specjalistycznego wyposażenia obsługowego wynika z rozwiązań technicznych oferowanych typów X i obejmuje asortyment, który jest konieczny przy eksploatacji X; w skład SWO wchodzą:

1. Akcesoria do komputerów przenośnych wymagane do serwisowania, diagnostyki oraz konfigurowania wszystkich systemów i urządzeń zainstalowanych w X

2. Zestaw do odczytu zawartości „kieszeni” z rejestratora monitoringu

3. Oprogramowanie niezbędne do obsługi X, jego zespołów i podzespołów oraz do obsługi systemów informatycznych

4. Oprogramowanie, o którym mowa w części IV pkt 3.13, niezbędne do przeprowadzenia procesu reprofilacji obręczy kół na tokarkach podtorowych Zamawiającego

5. Zestaw do podnoszenia awaryjnego X przy wykorzystaniu pogotowia dźwigowego zawierający:

‒ dla każdego rodzaju podnoszenia z wykorzystaniem jednego dźwigu osprzęt konieczny do umieszczenia pomiędzy hakiem dźwigu a X oraz elementy montowane w X na czas podnoszenia,

‒ dla każdego rodzaju podnoszenia z wykorzystaniem dwóch dźwigów osprzęt konieczny do umieszczenia pomiędzy hakami dźwigów a X oraz elementy montowane w X na czas podnoszenia, nie występujące przy podnoszeniu jednym dźwigiem; wyposażenie związane z podnoszeniem X dwoma dźwigami wymagane jest, gdy chociaż dla jednego rodzaju podnoszenia poszczególnych członów X jednym dźwigiem konieczny udźwig przekracza 120 kN

6. Zestaw osprzętu do podnoszenia obsługowego w (…) (elementy montowane w X przed przystąpieniem do podnoszenia podnośnikami stacjonarnymi); w skład zestawu muszą wchodzić:

‒ elementy konieczne do zamontowania w X lub na łapach podnośników, aby było możliwe chwycenie (podparcie) pudła X celem podniesienia,

‒ elementy konieczne do zamontowania w celu zabezpieczenia konstrukcji X przed jej odkształceniami w czasie podnoszenia (w trakcie podnoszenia i opuszczania oraz pozostawania X w pozycji podniesionej).

7. Wózki (…) których jeden komplet pozwala na równoczesne zastąpienie wszystkich wózków (…)

8. Wózki (…) pozwalające na przetaczanie połączonych i rozłączonych (…) których jeden komplet pozwala na równoczesne przetaczanie całego (…)

9. Zestaw narzędzi specjalistycznych (jeśli konieczność ich wykorzystania wynika z konstrukcji (…)

10. Zestaw pełnego wyposażenia warsztatowego (z wyłączeniem podnośników (…) konieczny do użycia przy wymianie obręczy kół w warunkach (…) i przy pracach związanych z tą wymianą

11. Osprzęt oraz oprogramowanie dotyczące dostarczanych X, o którym mowa w części IV pkt 5.3 i 5.4 służące do wykonywania testu (…) przy użyciu systemu testującego Zamawiającego

12. Urządzenie chwytająco - holownicze przeznaczone do jednoczesnego transportu co najmniej 2 wózków (…) wyposażone w instalację oświetleniową współpracującą z (…) oraz dodatkowe oświetlenie pulsujące w kolorze (…).

Jednocześnie zgodnie z wolą stron, wykaz specjalistycznego wyposażenia obsługowego dotyczący oferowanych typów X, uwzględniający asortyment wyszczególniony powyżej, określa Wykonawca na podstawie znajomości konstrukcji oferowanych typów X. Wykaz, o którym mowa wyżej, Wykonawca zobowiązany jest dostarczyć Zamawiającemu łącznie z dokumentacją techniczną. W przypadku stwierdzenia przez Zamawiającego na podstawie dokumentacji technicznej i oględzin X w ramach badań odbiorczych rozszerzonych oraz obsług technicznych oczywistej niezgodności zawartości wykazu z zawartością wymaganą, będzie wymagał on wprowadzenia uzupełnień, których koszt obciąży Wykonawcę.

Specjalistyczne wyposażenie obsługowe musi być fabrycznie nowe. Nie dopuszcza się dostarczenia asortymentu używanego lub regenerowanego.

Do specjalistycznego wyposażenia obsługowego należy dostarczyć komplet dokumentów ((…), deklaracje zgodności, świadectwa itp.) w języku polskim.

Wedle informacji uzyskanych od B oraz mając na uwadze interpretację indywidualną z dnia 10 lutego 2020 roku (przywoływaną w pkt VII powyżej) dostawy SWO będą realizowane z wykorzystaniem polskiego Oddziału B, który w tym zakresie będzie stanowił stałe miejsce prowadzenia działalności biorące udział w dostawie towarów (składających się na SWO).

Pytania

1. Czy w przypadku nabycia - w okolicznościach opisanych we Wniosku – towarów składających się na specjalistyczne wyposażenie obsługowe, pakiet naprawczy X, pakiet eksploatacyjny X, pakiet materiałów niezbędnych do wykonania naprawy głównej X, elementy i dane techniczne niezbędnych do włączenia X w układ symulatora eksploatowanego przez A Spółka nie będzie podatnikiem VAT zobowiązanym do rozliczenia podatku należnego z tytułu wyżej wymienionych czynności?

2. Czy w przypadku nabycia - w okolicznościach opisanych we Wniosku - towarów składających się na specjalistyczne wyposażenie obsługowe, pakiet naprawczy X, pakiet eksploatacyjny X, pakiet materiałów niezbędnych do wykonania naprawy głównej X, elementy i dane techniczne niezbędnych do włączenia X w układ symulatora eksploatowanego przez A Spółka będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych przez B dokumentujących ww. czynności?

3. Czy w przypadku nabycia - w okolicznościach opisanych we Wniosku - usług składających się na szkolenia faktycznie odbywające się w Polsce oraz usług w zakresie naprawy powypadkowej X, Spółka nie będzie podatnikiem VAT zobowiązanym do rozliczenia podatku należnego z tytułu wyżej wymienionych czynności?

4. Czy w przypadku nabycia - w okolicznościach opisanych we Wniosku - usług składających się na szkolenia (opisane w pytaniu 3), naprawy powypadkowe X, Spółka będzie miała prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych przez B dokumentujących w/w czynności?

5. Czy w przypadku nabycia - w okolicznościach opisanych we Wniosku - usług składających się na szkolenia faktycznie odbywające się w Korei Południowej (w fabryce B), Spółka będzie podatnikiem VAT zobowiązanym do rozliczenia podatku należnego z tytułu wyżej wymienionych czynności?

6. Czy w przypadku nabycia - w okolicznościach opisanych we Wniosku - usług składających się na szkolenia faktycznie odbywające się w Korei Południowej (w fabryce B), Spółka będzie miała prawo do odliczenia podatku naliczonego, którym będzie podatek należny z tytułu nabycia tych usług?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1)

Spółka uważa, że nie ma obowiązku rozliczania podatku należnego od towarów opisanych we wniosku. Nie jest bowiem podatnikiem podatku od dostawy tych towarów, w sytuacji przedstawionej we wniosku.

Zgodnie z Umową towary, o których mowa w niniejszym pytaniu - w momencie przenoszenia prawa do rozporządzania nimi jak właściciel - znajdowałyby się w Polsce i nie byłyby (w związku z tą czynnością) ani wysyłane, ani transportowane, to miejscem świadczenia dla tej dostawy byłaby Polska. Tam też czynność ta (dostawa) miałaby swoje ustawowe miejsce świadczenia.

Powyższa dostawa jest czynnością specyficzną, bowiem dostawca towarów nie ma siedziby w Polsce. W związku z tym powstaje pytanie o sposób rozliczenia podatku należnego od tej dostawy, w szczególności, to czy dostawa może zostać rozliczona w procedurze odwrotnego obciążenia w oparciu o brzmienie art. 17 ust. 1 pkt 5 u.p.t.u.

Powołany przepis stanowi, że podatnikiem jest podmiot nabywający towary, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

a) dokonującym ich dostawy na terytorium kraju jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku dostawy towarów:

‒ innych niż gaz w systemie gazowym, energia elektryczna w systemie elektroenergetycznym, energia cieplna lub chłodnicza przez sieci dystrybucji energii cieplnej lub chłodniczej,

‒ innej niż transfer bonów jednego przeznaczenia

podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4,

b) nabywcą jest:

‒ w przypadku nabycia gazu w systemie gazowym, energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym, energii cieplnej lub chłodniczej przez sieci dystrybucji energii cieplnej lub chłodniczej - podmiot zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4 lub art. 97 ust. 4,

‒ w przypadku transferu bonów jednego przeznaczenia, w przypadku których miejscem dostawy towarów, których te bony dotyczą, jest terytorium kraju - podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15,

‒ w pozostałych przypadkach - podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowana zgodnie z art. 97 ust. 4.

Dodatkowo przepis art. 17 ust. 1a u.p.t.u. zastrzega, że powyższe regulacje (umożliwiające zastosowanie procedury odwrotnego obciążenia) stosuje się również w sytuacji, gdy dokonujący dostawy towarów posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju (w Polsce), przy czym to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej lub inne miejsce prowadzenia działalności gospodarczej dokonującego dostawy towarów, jeżeli usługodawca lub dokonujący dostawy towarów posiada takie inne miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju (w Polsce), nie uczestniczy w tych transakcjach.

Biorąc pod uwagę przedmiot dostawy towarów (inny niż tzw. media oraz bony jednego przeznaczenia), aby dostawa mogła zostać rozliczona w procedurze odwrotnego obciążenia, to zgodnie z polskimi przepisami musiałyby zostać spełnione (łącznie) następujące warunki:

1. Dostawca zagraniczny nie może mieć w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności, ewentualnie dostawca zagraniczny ma w Polsce stałe miejsce prowadzenia działalności, lecz nie uczestniczy ono w danej dostawie towarów;

2. Dostawca zagraniczny nie może być w Polsce zarejestrowany dla celów VAT;

3. Nabywca towarów (A) musi być podatnikiem VAT z siedzibą w Polsce (ewentualnie ze stałym miejscem prowadzenia działalności w Polsce).

Jeśli wziąć jeszcze pod uwagę przepisy zawarte w obowiązującym bezpośrednio i powszechnie Rozporządzeniu Wykonawczym Rady UE nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE seria L z 2011 r. Nr 77, s. 1, dalej jako: „Rozporządzenie 282/2011”), można zauważyć, że stałe miejsce prowadzenia działalności co do zasady uznaje się za uczestniczące w danej transakcji (co wyłącza możliwość zastosowania procedury odwrotnego obciążenia), chyba, że zaplecze techniczne i personel tego stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej są wykorzystywane przez tego podatnika do celów niezbędnych do realizacji podlegającej opodatkowaniu transakcji dostawy tych towarów lub świadczenia tych usług w tym państwie członkowskim - przed dostawą towarów lub świadczeniem usług lub w ich trakcie. W przypadku gdy zasoby stałego miejsca prowadzenia działalności wykorzystuje się jedynie do zadań administracyjnych, takich jak księgowość, fakturowanie i odzyskiwanie należności, uznaje się, że nie są one wykorzystywane do celów realizacji dostawy towarów lub świadczenia usług. W przypadku gdy podatnik wystawia jednak fakturę, posługując się numerem identyfikacyjnym VAT nadanym mu przez państwo członkowskie, w którym ma stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, miejsce to uznaje się za uczestniczące w realizacji tej dostawy towarów lub świadczenia usług w tym państwie członkowskim, o ile nie udowodniono, że jest inaczej.

Powyższe warunki nie są w tym przypadku spełnione łącznie. Jest wprawdzie spełniony warunek nr 3 (Spółka będąca nabywcą towarów) jest podatnikiem VAT z siedzibą w Polsce. Z pewnością natomiast nie jest spełniony warunek nr 2. Dostawca towarów bowiem, na moment występowania z niniejszym wnioskiem jest podmiotem zarejestrowanym w Polsce. W związku z powyższym Spółka uważa, że nie będzie podatnikiem zobowiązanym do rozliczenia podatku należnego od dostawy towarów, o których mowa w pytaniu.

Ad. 2)

Spółka uważa, że będzie jej przysługiwać prawo do odliczenia podatku z faktury wystawionej przez B. dokumentującej nabycie towarów, o których mowa w pytaniu 1.

Celem transakcji nabycia X oraz towarów i usług towarzyszących tym X, jest wykonywanie przez Państwa Spółkę usług (…), a także usług reklamy na zewnątrz i wewnątrz X, wynajmu X współczesnych, które to usługi podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (stawkami 8 i 23%).

Jak wynika z art. 86 ust. 1 u.p.t.u., w zakresie, w jakim towary i usługi wykorzystywane są do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi VAT przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z pewnymi wyjątkami, które nie mają zastosowania w niniejszym zdarzeniu przyszłym.

Jednakże na mocy art. 88 ust. 3a pkt 2 u.p.t.u. nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W związku z powyższym należy zauważyć, że prawo do odliczenia podatku naliczonego występuje wyłącznie w sytuacji gdy, dana transakcja podlega pod opodatkowanie podatkiem VAT i nie jest z niego zwolniona. W opinii Spółki, jeśli organ uzna stanowisko Spółki wyrażone w pytaniu 1 za prawidłowe, a więc uzna że transakcja dostawy towarów (o których tam mowa), powinna być udokumentowana fakturą wystawioną przez B. z polskim podatkiem VAT, to wówczas Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT wynikającego z faktur wystawionych przez B.

Należy bowiem zauważyć, że nabyte towary - służyć będą Spółce do bieżącej eksploatacji, konserwacji, drobnych napraw, etc. X, przy pomocy których Spółka prowadzi sprzedaż opodatkowaną podatkiem VAT według stawek 8 i 23%., tj. świadczenia usług (…) oraz usług reklamy na zewnątrz i wewnątrz X, wynajmy (…).

Tym samym zakup tych towarów będzie bezpośrednio związany ze sprzedażą opodatkowaną.

Ad. 3)

Spółka uważa, że nie ma obowiązku rozliczania podatku należnego od świadczenia usług, opisanych we wniosku. Nie jest bowiem podatnikiem podatku od świadczenia tych usług, w sytuacji przedstawionej we wniosku.

Na wstępie należy zauważyć, że w interpretacji z dnia z dnia 10 lutego 2020 r., 0113-KDIPT1-2.4012.655.2019.2.KW, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał, że Oddział jest stałym miejscem prowadzenia działalności uczestniczącym w transakcji. Należy zauważyć, że stan faktyczny opisany w niniejszym we wniosku jest zbliżony (niemal identyczny) do stanu faktycznego opisanego we wniosku, w którym wydano wskazaną wyżej interpretację, z tym zastrzeżeniem, że obecnie w stanie faktycznym występują nowe elementy tj. m. in. Umowy zawarte pomiędzy B. i Spółką, które jeszcze wzmacniają pogląd o tym, że Oddział jest stałym miejscem prowadzenia działalności uczestniczącym w transakcji. Oddział ten zaczął bowiem w Polsce dysponować nowymi elementami infrastruktury rzeczowej, takim jak wydzierżawiane grunty, na których posadowione będą kontenery, stanowiące zaplecze techniczne dla pracowników Oddziału.

Dla ujednolicenia stosowanych zasad dotyczących miejsca opodatkowania transakcji podlegających opodatkowaniu definicja „stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej” została zawarta w Rozporządzeniu 282/2011.

Jak wynika z pkt 4 preambuły do Rozporządzenia 282/2011, podstawowym jego celem jest zapewnienie jednolitego stosowania obecnego systemu VAT, poprzez określenie przepisów wykonawczych do dyrektywy 2006/112/WE, w szczególności w odniesieniu do podatników, dostawy towarów i świadczenia usług oraz miejsca transakcji podlegających opodatkowaniu.

Natomiast w punkcie 14 preambuły stwierdzono, że aby zapewnić jednolite stosowanie zasad dotyczących miejsca dokonania transakcji podlegających opodatkowaniu, należy wyjaśnić pojęcia, takie jak: siedziba działalności gospodarczej podatnika, stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, stałe miejsce zamieszkania oraz zwykłe miejsce pobytu.

W myśl art. 11 ust. 1 Rozporządzenia 282/2011, na użytek stosowania art. 44 dyrektywy 2006/112/WE "stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej" oznacza dowolne miejsce - inne niż miejsce siedziby działalności gospodarczej podatnika, o którym mowa w art. 10 niniejszego rozporządzenia - które charakteryzuje się wystarczającą stałością oraz odpowiednią strukturą w zakresie zaplecza personalnego i technicznego, by umożliwić mu odbiór i wykorzystywanie usług świadczonych do własnych potrzeb tego stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 11 ust. 2 Rozporządzenia 282/2011, na użytek stosowania następujących artykułów stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej oznacza dowolne miejsce - inne niż miejsce siedziby działalności gospodarczej podatnika, o którym mowa w art. 10 niniejszego rozporządzenia - które charakteryzuje się wystarczającą stałością oraz odpowiednią strukturą w zakresie zaplecza personalnego i technicznego, by umożliwić mu świadczenie usług, które wykonuje:

a) art. 45 dyrektywy 2006/112/WE;

b) począwszy od 1 stycznia 2013 r. - art. 56 ust. 2 akapit drugi dyrektywy 2006/112/WE;

c) do 31 grudnia 2014 r. - art. 58 dyrektywy 2006/112/WE;

d) art. 192a dyrektywy 2006/112/WE.

Fakt posiadania numeru identyfikacyjnego VAT sam w sobie nie jest wystarczający, by uznać, że podatnik posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej (art. 11 ust. 3 rozporządzenia).

Na podstawie art. 53 ust. 1 Rozporządzenia 282/2011, na użytek stosowania art. 192a dyrektywy 2006/112/WE stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej podatnika jest brane pod uwagę wyłącznie wtedy, gdy charakteryzuje się ono wystarczającą stałością oraz odpowiednią strukturą w zakresie zaplecza personalnego i technicznego, by umożliwić mu dokonanie dostawy towarów lub świadczenie usług, w których uczestniczy. Natomiast zgodnie z art. 53 ust. 2 ww. rozporządzenia w przypadku gdy podatnik ma stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium państwa członkowskiego, w którym należny jest VAT, uznaje się, że to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej nie uczestniczy w dostawie towarów lub świadczeniu usług w rozumieniu art. 192a lit. b dyrektywy 2006/112/WE, chyba że zaplecze techniczne i personel tego stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej są wykorzystywane przez tego podatnika do celów niezbędnych do realizacji podlegającej opodatkowaniu transakcji dostawy tych towarów lub świadczenia tych usług w tym państwie członkowskim - przed dostawą towarów lub świadczeniem usług lub w ich trakcie.

W przypadku gdy zasoby stałego miejsca prowadzenia działalności wykorzystuje się jedynie do zadań administracyjnych, takich jak księgowość, fakturowanie i odzyskiwanie należności, uznaje się, że nie są one wykorzystywane do celów realizacji dostawy towarów lub świadczenia usług. W sytuacji, w której podatnik wystawia jednak fakturę, posługując się numerem identyfikacyjnym VAT nadanym mu przez państwo członkowskie, w którym ma stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, miejsce to uznaje się za uczestniczące w realizacji tej dostawy towarów lub świadczenia usług w tym państwie członkowskim, o ile nie udowodniono, że jest inaczej.

Przy wykładni pojęcia „stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej”, odwołując się do orzeczeń TSUE, należy wskazać, że o ww. miejscu można mówić jeżeli występuje odpowiednia struktura w zakresie zaplecza personalnego i technicznego, niezbędna do prowadzenia działalności gospodarczej oraz istnieje pewna minimalna skala działalności gospodarczej, która pozwala na uznanie, że działalność podatnika w tym miejscu nie jest prowadzona w sposób okresowy, jak również działalność z tego miejsca jest prowadzona w sposób samodzielny w stosunku do działalności siedziby przedsiębiorstwa. W tym zakresie aktualne jest orzecznictwo TSUE, m.in. wyrok C-168/84 Gunter Berkholz, C-231/94 Faaborg Gelting Linien A/S, C-190/95 ARO Lease BV, C-260/95 Commissioners of Customs and Excise v. DFDS A/S, C-390/96 Lease Plan Luxembourg SA, jak również C-605/12 Welmory Sp. z o.o.

Jednocześnie, przy określaniu stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce, konieczność odwołania się do wyroków TSUE, wielokrotnie podkreślały polskie sądy administracyjne. Przykładowo, NSA w wyroku z dnia 16 lutego 2015 r., sygn. akt I FSK 2004/13, odwołując się do wyroku TSUE C-260/95 stwierdził, że wszelkie zasoby wykorzystywane przez potencjalne stałe miejsce prowadzenia działalności, w tym również zasoby techniczne, nie muszą być własnością podatnika. W ocenie NSA, podatnik może więc „stworzyć” wymaganą strukturę, opierając się na wynajmie, dzierżawie i innych podobnych formach. Z kolei, WSA w Olsztynie w wyroku z dnia 30 września 2009 r., sygn. akt I SA/Ol 563/09 stwierdził, że podmiot posiada stałe miejsce prowadzenia działalności na terytorium kraju, jeżeli przy wykorzystaniu na terytorium kraju infrastruktury oraz personelu, w sposób zorganizowany i ciągły, prowadzi działalność, w ramach której dokonuje czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Infrastruktura techniczna i zaangażowanie osobowe musi pozostawać w ścisłym związku z dokonywaniem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Podobnie, tezy zawarte w wyrokach WSA sygn. akt III SA/Wa 3332/14 i III SA/Wa 3741/14 uwzględniające dorobek orzeczniczy TSUE, są pomocne dla analizy kwestii określenia stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.

Z uwagi na ww. definicję stałego miejsca prowadzenia działalności wynikającą z przedmiotowego rozporządzenia wykonawczego 282/2011, jak również utrwalone orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej oraz orzecznictwo polskich sądów administracyjnych w powyższym zakresie, wymienić można kilka przesłanek, których zaistnienie powoduje, że można mówić o „stałym miejscu prowadzenia działalności”. Jak wynika z samej nazwy „stały”, to trwale związany z danym miejscem, nieprzenośny, niezmienny. Powyższe wskazuje, że stałe miejsce prowadzenia działalności charakteryzować się musi pewnym określonym stopniem zaangażowania, które pozwala na uznanie, że działalność prowadzona jest w tym miejscu nie w sposób przemijający, czy też okresowy. Konieczna jest zatem pewna określona minimalna skala działalności, która stanowi zewnętrzną oznakę, że działalność w tym miejscu prowadzona jest stale. Zaangażowanie, o którym mowa powinno również przybrać konkretny wymiar osobowo-rzeczowy, pozwalający na świadczenie usług w sposób niezależny. Innymi słowy, dla uznania, że określone miejsce prowadzenia działalności ma charakter stały, konieczne jest istnienie w tym miejscu infrastruktury technicznej oraz personelu ludzkiego, który samodzielnie może świadczyć określone czynności. Taka osobowo-rzeczowa struktura w stałym miejscu prowadzenia działalności powinna występować w sposób stały, tzn. powtarzalny i nieprzemijający.

Pojęcie stałego miejsca prowadzenia działalności należy rozpatrywać w łączności z definicją działalności gospodarczej (wynikającą z art. 15 ust. 2 ustawy). W myśl tej definicji, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z uwagi na wskazane w powołanym wyżej przepisie kryteria, stwierdzić należy, że podmiot posiada stałe miejsce prowadzenia działalności na terytorium kraju, jeżeli przy wykorzystaniu na jego terytorium infrastruktury oraz personelu, w sposób zorganizowany oraz ciągły, prowadzi działalność, w ramach której dokonuje czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Przyjąć zatem należy, że infrastruktura techniczna i zaangażowanie osobowe musi pozostawać w ścisłym związku z dokonywaniem czynności podlegających opodatkowaniu. Zatem koniecznym jest dla uznania za stałe miejsce prowadzenia działalności, aby to miejsce nie tylko wykorzystywało towary i usługi, lecz także samo mogło wykonywać czynności podlegające opodatkowaniu zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy. Przy czym, nie jest konieczne dla uznania działalności podmiotu za stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce, aby przy wykorzystaniu wystarczających środków sam podmiot świadczył usługi czy też dokonywał dostaw towarów. Ważne również, aby stworzona struktura działalności podmiotu miała możliwość odbioru i korzystania z usług dostarczonych na własne potrzeby.

Jednocześnie do przyjęcia stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w danym państwie nie jest konieczne posiadanie własnego zaplecza personalnego i technicznego, podatnikowi musi jednak przysługiwać - na podstawie wymogu wystarczającej stałości miejsca działalności - porównywalna kontrola nad zapleczem personalnym i technicznym.

Na podstawie wymienionych przesłanek można uznać, że jeżeli dany podmiot posiada w danym państwie swój personel oraz strukturę (w tym infrastrukturę techniczną), cechującą się odpowiednią stałością, to posiada stałe miejsce prowadzenia działalności w tym państwie. Bez znaczenia pozostaje natomiast - co należy podkreślić - czy są to pracownicy zatrudnieni bezpośrednio przez ten podmiot, czy też „własna” infrastruktura. Orzecznictwo TSUE wskazuje bowiem, że także korzystanie z zasobów ludzkich i technicznych innego podmiotu może prowadzić do powstania stałego miejsca prowadzenia działalności w innym kraju.

Co istotne, do przyjęcia stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w danym państwie nie jest konieczne, aby podatnik dysponował personelem, który jest u niego zatrudniony i zapleczem technicznym, które jest jego własnością. Wystarczy, że podmiot korzysta zarówno z zaplecza personalnego jak i technicznego innych podmiotów, tak, że umożliwia mu odbiór i wykorzystywanie usług świadczonych do własnych potrzeb tego stałego miejsca prowadzenia działalności. Niezbędna jest jedynie struktura organizacyjna konieczna do prowadzenia danego rodzaju działalności, natomiast zasoby ludzkie niezbędne do jej wykonywania mogą być pozyskiwane z zasobów zewnętrznych. Również zasoby techniczne nie muszą należeć do podatnika (tzn. być jego własnością). Wystarczające jest bowiem ich wynajęcie czy też zapewnienie w inny sposób.

Oddział został uznany w przywoływanej już wyżej interpretacji z 10 lutego 2020 r., za „stałe miejsce prowadzenia działalności uczestniczące w transakcjach dostawy towarów oraz świadczenia usług”.

Organ w przedmiotowej interpretacji uznał bowiem, że Oddział spełnia przesłanki do uznania opisanej we wniosku działalności za stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski, które cechuje się wystarczającą stałością oraz odpowiednią strukturą w zakresie zaplecza personalnego i technicznego.

W ocenie organu „Zauważyć bowiem należy, że planowany zakres czynności Oddziału ma sprowadzać się do zarządzania lokalną działalnością w zakresie komunikacji i otrzymywania informacji i wskazówek od Zainteresowanego będącego stroną postępowania oraz koordynacji z Zainteresowanym niebędącym stroną postępowania (centralą),w tym również do:

‒ zarządzania i wsparcia procedury odprawy celnej;

‒ wspierania lokalnej działalności podczas przeprowadzania testów na miejscu i oddania do użytku X (przy czym właściwe testy na miejscu i oddanie X do użytku będą nadzorowane i wykonane przez centralę);

‒ zarządzania i wspierania lokalnej działalności w okresie gwarancyjnym i po jego upływie (jednak planowane jest, że to Zainteresowany niebędący stroną postępowania (centrala) będzie bezpośrednio dostarczał części zamienne, łącznie z częściami przeznaczonymi do napraw powypadkowych, i dokonywało ich dostawy; części te będą dostarczane etapowo i magazynowane w Polsce).”

Wskazano zatem w powyższej interpretacji, że Oddział jest stałym miejscem prowadzenia działalności w zakresie m.in. lokalnej działalności w okresie gwarancyjnym.

Podkreślono także, że B „(`(...)`) składając zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku VAT - w związku z planowaną działalnością gospodarczą na terenie Polski, wskazał adres Oddziału jako adres prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce, ponieważ - jak wynika z wniosku - zamierza w przyszłości wykorzystywać Oddział do dalszego świadczenia usług typu naprawy i gwarancje na rzecz Zainteresowanego będącego stroną postępowania.”

W konsekwencji, Oddział, o którym mowa, spełnia kryteria posiadania minimalnego rozmiaru działalności charakteryzującej się określonym poziomem stałości, w której będzie miała miejsce obecność zasobów ludzkich i technicznych, koniecznych do prowadzenia działalności gospodarczej. „Tym samym należy stwierdzić, że w przedstawionym przypadku wykorzystanie posiadanej w Polsce infrastruktury technicznej oraz personelu do wykonywania części prowadzonej działalności Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania w sposób zorganizowany oraz ciągły kwalifikuje planowaną aktywność Oddziału na terytorium kraju jako stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce.”

Ponadto należy stwierdzić, że zaplecze techniczne i personel Oddziału (tj. zatrudnieni pracownicy z Korei Południowej oraz Polski) będzie już przed świadczeniem tych usług zaangażowane w wykonanie czynności niezbędnych do realizacji dostawy, na co wskazują m. in. następujące okoliczności:

‒ B. postanowił o utworzeniu Oddziału na terytorium RP w celu właściwej realizacji umowy na dostawę towarów - powołanie do życia Oddziału jest zatem nierozerwalnie związane z wykonaniem świadczeń, o których mowa we Wniosku;

‒ rolą oddziału jest zarządzanie lokalną działalnością w zakresie komunikacji i otrzymywania wskazówek od Spółki oraz koordynacji z B (centralą) - współpraca z Spółką i koordynowanie działań dostawcy pozostaje zatem w ścisłym związku z realizacją umowy;

‒ zarządzanie i wsparcie procedury odprawy celnej w związku z importem X do Polski (X, których dotyczą usługi opisywane we Wniosku);

‒ planowane zaangażowanie oddziału w proces uzyskania homologacji dla pierwszych egzemplarzy poszczególnych typów X (X, których dotyczą usługi opisywane we Wniosku);.

Nie można zatem przyjąć, że działania Oddziału w powyższym zakresie odnoszą się wyłącznie do zadań administracyjnych, co pozwoliłoby na uznanie, że oddział jako stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej nie uczestniczy w ww. czynnościach.

Należy ponadto wskazać, że także po dostawie oddział będzie zaangażowany w działania bezpośrednio związane z realizacją umowy dostawy - w tym w świadczenie usług opisywanych w pytaniu 3, na co wskazuje, fakt, że będzie on wykonywać czynności w zakresie zarządzania i wspierania lokalnej działalności w okresie gwarancyjnym i po jego upływie.

Mając na uwadze powyższe należy zatem przyjąć, że Oddział stanowi stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej B. na terytorium kraju, które uczestniczy w transakcjach, o których mowa w pytaniu 3.

W konsekwencji Spółka nie będzie zobowiązana do rozliczenia podatku należnego od nabycia ww. usług (o których mowa w pytaniu 3) od B. mającego siedzibę w Korei.

Ad. 4)

Spółka uważa, że będzie jej przysługiwać prawo do odliczenia podatku z faktury wystawionej przez B dokumentującej nabycie usług, o których mowa w pytaniu 3.

Celem transakcji nabycia X oraz towarów i usług towarzyszących tym X, jest wykonywanie przez Spółkę usług w (…), a także usług reklamy na zewnątrz i wewnątrz (…), wynajmu X , które to usługi podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (stawkami 8 i 23%).

Jak wynika z art. 86 ust. 1 u.p.t.u., w zakresie, w jakim towary i usługi wykorzystywane są do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi VAT przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z pewnymi wyjątkami, które nie mają zastosowania w niniejszym stanie przyszłym.

Jednakże na mocy art. 88 ust. 3a pkt 2 u.p.t.u. nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W związku z powyższym należy zauważyć, że prawo do odliczenia podatku naliczonego występuje wyłącznie w sytuacji gdy, dana transakcja podlega pod opodatkowanie podatkiem VAT i nie jest z niego zwolniona. W opinii Spółki, jeśli organ uzna stanowisko wyrażone w pytaniu 3 za prawidłowe, a więc uzna że transakcja świadczenia usług (o których tam mowa), powinna być udokumentowana fakturą wystawioną przez B z polskim podatkiem VAT, to wówczas Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT wynikającego z faktur wystawionych przez B.

Należy bowiem zauważyć, że nabyte usługi - związane będą z używaniem przez Spółkę X, przy pomocy których Spółka prowadzi sprzedaż opodatkowaną podatkiem VAT według stawek 8 i 23%., tj. świadczenia usług (…)oraz usług reklamy (…), wynajmu X.

Tym samym nabycie tych usług będzie bezpośrednio związany ze sprzedażą opodatkowaną.

Ad. 5)

Spółka uważa, że w odniesieniu do usług, o których mowa w pytaniu 5 - czyli względem usług szkolenia faktycznie odbywających się w fabryce B zlokalizowanej w Korei Południowej - będzie podatnikiem zobowiązanym do rozliczenia podatku należnego od nabycia tych usług (w procedurze samonaliczenia podatku).

Przepis art. 17 ust. 1 pkt 4 u.p.t.u. zastrzega, że podatnikiem zobowiązanym do rozliczenia podatku należnego jest podmiot prowadzący działalność gospodarczą, który nabywa usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

a) usługodawcą jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28e, podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4,

b) usługobiorcą jest:

‒ w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b - podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4,

‒ w przypadku transferu bonów jednego przeznaczenia, w przypadku których miejscem świadczenia usług, których te bony dotyczą, jest terytorium kraju - podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15,

‒ w pozostałych przypadkach - podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4.

Dodatkowo art. 17 ust. 1a u.p.t.u. zastrzega, że regułę powyższą (czyniącą usługobiorcę podatnikiem) stosuje się również, w przypadku gdy usługodawca lub dokonujący dostawy towarów posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, przy czym to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej lub inne miejsce prowadzenia działalności gospodarczej usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów, jeżeli usługodawca lub dokonujący dostawy towarów posiada takie inne miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, nie uczestniczy w tych transakcjach.

Na podstawie powyższych przepisów można stwierdzić, że na usługobiorcy ciąży obowiązek rozliczenia podatku należnego, jeśli:

1. usługę świadczy podmiot niemający w Polsce siedziby oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, chyba że to stałe miejsce prowadzenia działalności nie uczestniczy w świadczeniu danych usług, oraz

2. usługa ma miejsce świadczenia w Polsce, oraz

3. usługobiorca (prowadzący działalność gospodarczą) ma siedzibę w Polsce.

W sytuacji będącej przedmiotem pytania nr 5 usługodawca (B) wprawdzie ma w Polsce stałe miejsce prowadzenia działalności (Oddział), lecz w zakresie usług szkoleniowych, jakie będą odbywać się faktycznie w Korei Południowej (w fabryce B), to stałe miejsce prowadzenia działalności w Polsce nie będzie w żaden sposób uczestniczyć. Jego zasoby nie będą w żadnej mierze wykorzystywane do świadczenia tych usług. Jest więc spełniony warunek 1 (spośród tych trzech wskazanych powyżej).

Usługa, o której mowa w pytaniu nr 5, na potrzeby podatku od towarów i usług ma miejsce świadczenia w Polsce. Jest to bowiem usługa, do której ma zastosowanie ogólna reguła ustalania miejsca świadczenia określona w art. 28b u.p.t.u. Do takiej usługi szkoleniowej - która w szczególności nie jest usługą wstępu na imprezy naukowe lub edukacyjne - nie ma zastosowania bowiem żadna szczególna reguła ustalania miejsca świadczenia, w tym nie ma zastosowania art. 28g ust. 1 u.p.t.u. W związku z tym zastosowanie znajduje tutaj zasada ogólna ustalania miejsca świadczenia, co powoduje, że usługa ta ma miejsce świadczenia w Polsce. To w Polsce bowiem ma siedzibę usługobiorca. W rezultacie spełniony jest więc warunek nr 2 (spośród tych trzech wskazanych powyżej). Ponieważ Usługobiorca (Spółka) ma siedzibę w Polsce i prowadzi działalność gospodarczą jest także spełniony warunek nr 1 (spośród tych trzech wskazanych powyżej).

Skoro więc wszystkie trzy warunki wskazane powyżej są (będą) łącznie spełnione w przypadku nabycia usług w sposób opisany w pytaniu nr 5, to zachodzi w tym przypadku po stronie Spółki sytuacja tzw. importu usług. W związku z tym Spółka będzie miała obowiązek rozliczenia podatku należnego od nabycia usług szkolenia, o których mowa w pytaniu 5.

Ad. 6)

Spółka uważa, że w przypadku nabycia - w okolicznościach opisanych we Wniosku - usług składających się na szkolenia faktycznie odbywające się w Korei Południowej (w fabryce B), będzie miała prawo do odliczenia podatku naliczonego, którym będzie podatek należny z tytułu nabycia tych usług.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego, o którym mowa będzie uzależnione z jednej strony od związku tego podatku naliczonego ze sprzedażą opodatkowaną, zaś z drugiej strony od istnienia po stronie Spółki obowiązku rozliczenia podatku należnego.

Celem transakcji nabycia usług towarzyszącym nabyciu X, jest wykonywanie przez Państwa Spółkę usług (…) a także usług reklamy (…) wynajmu X , które to usługi podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (stawkami 8 i 23%).

Jak wynika z art. 86 ust. 1 u.p.t.u., w zakresie, w jakim towary i usługi wykorzystywane są do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi VAT przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z pewnymi wyjątkami, które nie mają zastosowania w niniejszym stanie przyszłym.

Usługi szkoleń związanych z X pozwolą Spółce na prowadzenie ww. działalności opodatkowanej w zakresie świadczenia usług w (…), a także usług reklamy (…) wynajmu X . Ich nabycie będzie zatem związane ze sprzedażą opodatkowaną w rozumieniu art. 86 ust. 1 u.p.t.u.

Jednocześnie - biorąc pod uwagę, iż Spółka uważa, że przy nabyciu ww. usług (w zakresie opisanymi w pytaniu 5 i 6) jest podatnikiem obowiązanym do rozliczenia podatku należnego (w ramach tzw. importu usług), podatkiem naliczonym dla Spółki (który może podlegać odliczeniu) jest podatek należny z tytułu nabycia ww. usług.

Pod warunkiem wykazania tego podatku należnego w deklaracji podatkowej za właściwy okres rozliczeniowy, Spółka będzie miała zatem prawo do odliczenia tego podatku naliczonego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Obecny publikator ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług to Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒ Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosujecie się Państwo do interpretacji.

‒ Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒ w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒ w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa.