Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe w zakresie uznania, że przedmiotem Transakcji sprzedaży działu A. będzie zorganizowana część przedsiębiorstwa, a czynność ta będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem VAT (podatek od towarów i usług) (pytanie oznaczone we wniosku nr 1).

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

10 maja 2022 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania, że przedmiotem Transakcji sprzedaży działu A. będzie zorganizowana część przedsiębiorstwa, a czynność ta będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem VAT oraz uznania, że Nabywca z tytułu nabycia ZCP, która to transakcja jest wyłączona z opodatkowania podatkiem VAT, nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu tego nabycia.

Treść wniosku jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1) Zainteresowany będący stroną postępowania:

‒ B. Spółka z ograniczona odpowiedzialnością

2) Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

‒ C. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością.

Opis zdarzenia przyszłego

Spółka jest spółką kapitałową prawa polskiego, która podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu CIT (podatek dochodowy od osób prawnych) w Polsce (B. jest polskim rezydentem podatkowym). Działalność Spółki jest prowadzona w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Spółka jest również zarejestrowanym i czynnym podatnikiem VAT w Polsce.

Wszystkie udziały w B. są posiadane przez spółkę D. GmbH (niemiecki rezydent podatkowy), która jest spółką zależną od spółki holdingowej E. AG (niemiecki rezydent podatkowy, „Spółka holdingowa”). Podmioty te należą do międzynarodowej grupy F. (dalej: „Grupa”).

Podstawowym przedmiotem działalności gospodarczej Spółki jest produkcja elektronicznych i elektrycznych przewodów i kabli oraz świadczenie usług inżynieryjnych. Na całkowitą działalność B. składają się działania prowadzone w ramach dwóch wyodrębnionych oddziałów, które odpowiadają dywizjom wydzielonym wewnątrz Grupy:

‒ „G.”) - dywizja koncentrująca się głównie na produkcji kabli elektrycznych i przewodów dla zaawansowanych zastosowań i systemów okablowania w różnych sektorach przemysłu i infrastruktury, głównie w przemyśle motoryzacyjnym (w ramach B. działalność dywizji G. jest prowadzona w siedzibie Spółki w (`(...)`), gdzie znajduje się zakład produkcyjny)

oraz

‒ „H.”) - dywizja, której celem jest dostarczanie dostosowanych do potrzeb klienta końcowego systemów okablowania i niestandardowych wiązek kablowych dla przemysłu motoryzacyjnego (m. in. specjalnych wiązek kablowych, zintegrowanych systemów okablowania czy systemów okablowania wysokiego napięcia do pojazdów hybrydowych i elektrycznych, a także komponentów do dystrybucji energii). Działalność dywizji H. obejmuje każdy etap produkcji od projektu po produkcję seryjną, a także świadczenie inżynieryjnych usług uzupełniających, obejmujących elektromobilność, łączność i autonomiczną jazdę (w ramach B. działalność dywizji H. prowadzona jest poprzez oddział w (`(...)`), gdzie znajduje się dział inżynieryjny tzw. A., który świadczy inżynieryjne usługi wsparcia na rzecz dywizji H. działających w ramach innych podmiotów w Grupie).

W chwili obecnej w ramach Grupy planowana jest reorganizacja polegająca na zaprzestaniu działalności skupionej w dywizji H. oraz pozostawieniu w ramach Grupy wyłącznie dywizji H. Planowane jest, że spółki w których skupiona jest działalność H. będą przedmiotem zbycia na rzecz zewnętrznych inwestorów.

W związku z realizacją założeń powyższej reorganizacji Grupowej, B. planuje oddzielić majątek związany z działalnością dedykowaną H. od majątku związanego z działalnością dedykowaną H. w wyniku czego działalność dedykowana dywizji H. wyodrębniona w ramach Spółki zostanie sprzedana do nowej spółki z Grupy - Nabywcy („Transakcja”). W rzeczywistości przedmiotem transakcji będzie działający na rzecz dywizji H. dział A.

W tym celu w dniu (`(...)`) 2022 r. spółka I GmbH (niemiecki rezydent podatkowy) będąca spółką zależną Spółki holdingowej w Grupie nabyła 100% udziałów w Nabywcy (Uchwałą z (`(...)`) 2022 r. dokonano zmiany firmy spółki, poprzednio spółka działała pod firmą: J. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością).

Nabywca, podobnie jak B., jest spółką kapitałową prawa polskiego, która podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu CIT w Polsce (polski rezydent podatkowy). Nabywca jest również zarejestrowanym i czynnym podatnikiem VAT w Polsce.

Nabywca na moment Transakcji nabycia A. nie będzie posiadał żadnych znaczących aktywów. Planowane jest, że na moment dokonania Transakcji przejmie on działalność prowadzoną przez A. od B.

Opis działalności działu A. w ramach Spółki

Na działalność dedykowaną dywizji H. w ramach Spółki składa się dział inżynieryjny tzw. A., który zajmuje się przede wszystkim dostarczaniem wsparcia inżynieryjnego innym podmiotom w Grupie, które należą do dywizji H. W ramach działań podejmowanych przez A. można wyróżnić między innymi wsparcie w projektowaniu wiązek kablowych, ale także usługi logistyczne, fakturowania lub jakościowe, które wspierają proces produkcji w Grupie.

Sprzedawany w ramach omawianej Transakcji dział A. prowadzi swoją działalność w (`(...)`), gdzie B. wynajmuje powierzchnię biurową (na podstawie tej umowy A. posiada odrębny oraz wyłączny tytuł do powierzchni biurowej w (`(...)`)).

Na moment złożenia niniejszego wniosku dział A. zatrudnia ok. 90 pracowników posiadających kwalifikacje odpowiednie do specyfiki prowadzonej działalności. Wśród nich znajdują się zarówno pracownicy odpowiedzialni za działalność operacyjną działu (np. technicy, inżynierowie, kontrolerzy jakości, pracownicy sprzedażowi), ale także kadra zarządzająca (menedżerowie) na czele z dyrektorem działu. Ponadto zespół w (`(...)`) zatrudnia pojedyncze osoby zapewniające podstawowe wsparcie administracyjne oraz informatyczne dla funkcjonowania całego działu.

Kadra zarządzająca A. posiada samodzielność decyzyjną w sprawach dotyczących działalności tej części dywizji H. Przede wszystkim wszelkie decyzje dotyczące budżetu A., takie jak zatwierdzenie budżetu dla A., są podejmowane przez centralne oddziały wewnątrz dywizji H. Także decyzje związane z pracownikami wykonującymi swoje obowiązki w ramach A. (np. zmiany wynagrodzeń) są podejmowane w ramach dywizji H. Dodatkowo dział A. wewnętrznie przeprowadza procesy rekrutacyjne dla nowych potencjalnych pracowników w (`(...)`).

Dział A. posiada wyodrębnione aktywa (składniki majątku), na które składają się przede wszystkim:

‒ wynajmowana przestrzeń biurowa w (`(...)`.);

‒ komputery;

‒ pozostałe standardowe wyposażenie biura, takie jak drukarki, biurka, telefony komórkowe itp.;

‒ samochody.

Część wyposażenia biurowego (np. drukarki, komputery, telefony) a także samochody są przedmiotem umów leasingu zawartych przez Spółkę. Umowy leasingu dotyczą zarówno sprzętu / samochodów używanych przez pracowników działu A., jak i pracowników Spółki działających na rzecz dywizji G.(niemniej istnieje możliwość przypisania sprzętu / samochodów używanych w ramach A.).

Na wartości niematerialne i prawne A. składają się licencje na oprogramowania (np. (`(...)`)), z których dział A. korzysta w toku prowadzonej działalności, a które są nabywane przez Grupę na poziomie centralnym (istnieje możliwość przypisania związanych z tym kosztów do A.).

Spółka korzysta w ramach swojej działalności także z umów serwisowych dedykowanych dla A. (np. umowy w zakresie usług sprzątania, umowy w zakresie usług ochrony, umowy w zakresie usług medycznych dla pracowników A.). Stroną tych umów jest Spółka.

Do A. należą także przypisane do działalności tego działu należności oraz zobowiązania. Przykładowo do A. przypisane są należności handlowe i pozostałe należności związane z działalnością na rzecz dywizji H., w tym należności od podmiotów powiązanych. Do A. przypisane są także zobowiązania, np. zobowiązania względem Spółki holdingowej wynikające z rozliczeń międzygrupowych, zobowiązania pracownicze lub zobowiązania handlowe względem dostawców.

W ramach B. przygotowywany jest osobny budżet związany z działalnością A. (jak wskazano powyżej, decyzje dotyczące tego budżetu są podejmowane wewnętrznie w strukturach H.). Ponadto, mimo braku osobnych kont księgowych, możliwe jest odpowiednie przyporządkowanie przepływów finansowych związanych z działalnością A., przede wszystkim możliwe jest przyporządkowanie zaewidencjonowanych zdarzeń gospodarczych oraz wyraźne przyporządkowanie przychodów i kosztów, a także należności i zobowiązań związanych z A.

Ponadto w związku z faktem, że dział A. funkcjonuje w ramach B., dział ten nie posiada co do zasady odrębnych umów na świadczenie usług w ramach swojej podstawowej działalności - świadczenie usług przez A. odbywa się na podstawie umów zawieranych przez Spółkę, natomiast umowy te mogą dotyczyć wyłącznie działalności prowadzonej przez A. Aktualnie A. dostarcza usługi wsparcia do innych spółek w Grupie z dywizji H. właśnie na podstawie umów zawartych pomiędzy Spółką a innymi podmiotami grupowymi.

Obecnie działalność A. w ramach B. jest wspierana pod kątem administracyjnym (np. usługi HR, prowadzenie rachunkowości) przez pracowników Spółki, którzy co do zasady są przypisani do dywizji H. Mimo, że w ramach Transakcji zakładane jest przejście kilku osób z zespołu w (`(...)`) zapewniających podstawowe wsparcie administracyjne, planowane jest, że Nabywca w razie potrzeby podpisze odrębne umowy z podmiotami zewnętrznymi na świadczenie tego typu usług. W każdym razie B. nie będzie świadczyć tego typu wsparcia na rzecz działu A. po jego przejściu w ramach Transakcji na Nabywcę. Może wystąpić sytuacja, w której część kosztów usług wspólnych wyświadczonych przez podmioty zewnętrzne przed dokonaniem Transakcji, zostanie rozliczona dopiero po przejściu A. do Nabywcy - w takim przypadku wszystkie koszty poniesione przez B. po dokonaniu Transakcji zostaną refakturowane na Nabywcę, ale bez jakiegokolwiek narzutu.

Poniżej Wnioskodawcy przedstawiają zasady funkcjonowania A. w ramach Spółki z perspektywy organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej.

Perspektywa organizacyjna

Dział A. jest i będzie na moment przeprowadzenia Transakcji wyposażony w niezbędne składniki materialne i niematerialne potrzebne do prowadzenia swojej podstawowej działalności gospodarczej w zakresie w jakim dotychczas była ona wykonywana, które to składniki zostały alokowane do A. ze względu na ich przeznaczenie i wykorzystanie na rzecz dywizji H.

Mimo, że dział A. nie jest formalnie wyodrębniony w ramach Spółki, jednak dział ten jest na ten moment faktycznie wyodrębniony w strukturze B. oraz posiada wewnętrznie wyodrębnioną kadrę zarządzającą sprawującą nadzór nad poszczególnymi szczeblami w ramach H. Ponadto jak wskazano powyżej, dział A. posiada samodzielność decyzyjną w sprawach dotyczących jej działalności. Wszelkie decyzje dotyczące budżetu A., takie jak zatwierdzenie poziomu wydatków, są podejmowane przez centralne oddziały wewnątrz dywizji H. Także decyzje związane z pracownikami wykonującymi swoje obowiązki w ramach A. (np. zmiany wynagrodzeń) są podejmowane w ramach dywizji H. Dodatkowo dział A. wewnętrznie przeprowadza procesy rekrutacyjne nowych potencjalnych pracowników A.

Faktyczne wyodrębnienie działu A. wynika również bezpośrednio z odrębnego charakteru przedmiotu działalności oraz wykonywanych w ramach wydzielonych w Spółce jednostek innych funkcji i zadań.

Wyodrębnienie organizacyjne A. w ramach Spółki jest szczególnie podkreślone w kontekście historycznym. Wnioskodawcy wskazują, że działalność H. oraz G. była od samego początku prowadzona w dwóch różnych lokalizacjach oddalonych od siebie o ponad 100 km.

Perspektywa finansowa

A. nie posiada odrębnego rachunku bankowego, planowane jest, że taki rachunek zostanie przypisany po przejściu tego działu na Nabywcę. Niemniej jednak systemy księgowe B. a pozwalają na wyodrębnienie kluczowych informacji finansowych dotyczących A. jak i pozostałej działalności Spółki. Systemy te pozwalają na przyporządkowane związanych z A. przychodów i kosztów, a także odpowiednich należności i zobowiązań. Dla A. prowadzone są także odrębne plany finansowe (budżety).

Jak wskazywano już wcześniej, możliwe jest także wyodrębnienie określonych składników majątkowych wchodzących w skład A.

Do tej pory, z uwagi na brak wymogów prawnych w tym zakresie, nie była prowadzona oddzielna rachunkowość dla A. Niemniej możliwe jest przygotowanie odrębnych bilansów czy rachunku zysków i strat dla działalności H. Z uwagi na planowaną Transakcję, B. przygotowała odrębne dokumenty finansowe dla A.

Perspektywa funkcjonalna

A. prowadzi działalność w zakresie dostarczania inżynieryjnych usług wsparcia na rzecz podmiotów z dywizji H. działających w ramach Grupy. W ramach swojej działalności A. wykonuje czynności dedykowane dla tej konkretnej dywizji Grupy, tj. wspiera produkcję poprzez pomoc inżynierów, logistyków, czy też osoby odpowiedzialne za kontrolę jakości. Usługi są świadczone przez A. w ramach zawartych przez Spółkę umów z podmiotami grupowymi. W tym celu A. zatrudnia ok. 90 pracowników posiadających odpowiednie kwalifikacje oraz posiada adekwatne do skali oraz charakteru działalności składniki materialne i niematerialne (w tym przede wszystkim prawo do użytkowania wynajmowanej powierzchni biurowej w (`(...)`) wraz z wyposażeniem tego biura).

Do prowadzenia podstawowej działalności A. nie jest potrzebne wsparcie jakichkolwiek struktur spoza dywizji H. Jak wspomniano, w ramach zasobów wspólnych dywizja H. korzysta z pomocniczych usług administracyjnych, które nie są jednak konieczne z perspektywy podstawowej działalności A. Z pewnością zakres aktywów A. pozwalałby na funkcjonowanie A. jako niezależne przedsiębiorstwo.

W związku z faktem, że A. dysponuje wymaganymi składnikami materialnymi i niematerialnymi umożliwiającymi od strony technicznej dalsze, samodzielne prowadzenie podstawowej działalności gospodarczej, po stronie Nabywcy A., po przeprowadzeniu Transakcji, pozostanie wyłącznie zorganizowanie usług pomocniczych z zakresu np. rachunkowości, finansów czy HR oraz zawarcie ewentualnych umów o finansowanie bądź leasing / wynajem dodatkowego sprzętu. Nabywca planuje, że takie odrębne umowy zostaną zawarte po przeprowadzeniu Transakcji. Umowy takie nie będą jednak zawarte ze Spółką, co oznacza, że B. po dokonaniu Transakcji nie będzie dostarczać Nabywcy usług związanych z dalszym funkcjonowaniem A. W przypadku, gdyby Spółka była zobowiązana ponieść koszty usług wspólnych wyświadczonych przez podmioty zewnętrzne przed dokonaniem Transakcji, już po jej dokonaniu, koszty poniesione w związku ze świadczeniem tych usług, przypisane do A. zostaną refakturowane na Nabywcę (bez jakiegokolwiek narzutu przez Spółkę).

W konsekwencji, w wyniku Transakcji Nabywca będzie dysponował pracownikami oraz wskazanymi wyżej składnikami materialnymi i niematerialnymi, co pozwala w praktyce na samodzielne podejmowanie decyzji biznesowych oraz niezależne i samodzielne prowadzenie działalności.

Przedmiot Transakcji

W ramach Transakcji sprzedaży A. planowane jest przeniesienie aktywów (składników majątku), a także wartości niematerialnych i prawnych (w tym zobowiązań) wykorzystywanych obecnie przez A. w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej. Przede wszystkim w ramach Transakcji dojdzie do przeniesienia umowy najmu powierzchni biurowej w (`(...)`).

Transakcja będzie skutkowała transferem umów zawartych przez Spółkę oraz dotychczasowych odbiorców usług (podmioty z Grupy), na podstawie których A. świadczy usługi wsparcia inżynieryjnego. Innymi słowy, w ramach Transakcji dojdzie do przeniesienia praw i obowiązków wynikających z tych umów na Nabywcę. Świadczenie tych usług będzie kontynuowane przez Nabywcę na rzecz tych samych odbiorców.

W ramach Transakcji dojdzie także do przejścia ogółu pracowników A. (łącznie z kadrą zarządzającą) na podstawie art. 231 kodeksu pracy. Planowane jest także, że po dokonaniu Transakcji Nabywca będzie stroną nowo zawartych umów bądź aneksów do umów już zawartych dotyczących świadczeń dla pracowników (np. świadczenia usług zdrowotnych) oraz pozostałych umów obecnie wykorzystywanych w ramach działalności A. - m.in. umów o utrzymanie biura (umowy usług sprzątania, ochrony itp.). Nowe umowy będą mogły zostać zawarte z dotychczasowymi dostawcami usług bądź z innymi podmiotami.

W ramach Transakcji zostaną ponadto przeniesione należności handlowe i pozostałe należności przypisane do A., w tym należności od podmiotów powiązanych. Na Nabywcę zostaną w ramach Transakcji przeniesione zawiązane rezerwy A., w tym rezerwy na świadczenia pracownicze oraz rezerwy na wypłatę nagród jubileuszowych. W ramach Transakcji przeniesione zostaną również zobowiązania przypisane do A. (które mogą dotyczyć np. niespłaconych zobowiązań wobec Spółki holdingowej, zobowiązań wobec pracowników lub zobowiązań handlowych wobec dostawców zewnętrznych).

Jak wspomniano, w stosunku do składników majątkowych, które są obecnie przedmiotem umów leasingu zawartych przez Spółkę w odniesieniu zarówno do działalności dywizji H. (a tym samym funkcjonującego w jego ramach działu A.), jak i G. (np. drukarki, komputery, telefony, samochody), planowane jest, że umowy leasingu takich środków zostaną na nowo zawarte przez Nabywcę z dotychczasowymi bądź innymi leasingodawcami. B. w dalszym ciągu pozostanie stroną zawartych wcześniej umów dotyczących aktywów wykorzystywanych w ramach działalności G.

Wnioskodawcy podkreślają, że planowany transfer A. nie będzie miał wpływu na pozostającą w B. działalność produkcyjną prowadzoną w zakładzie produkcyjnym w (`(...)`) w ramach dywizji G. Przede wszystkim po dokonaniu Transakcji nie będzie konieczna żadna dodatkowa reorganizacja, gdyż aktywa pozostałe w Spółce będą umożliwiały jej dalsze sprawne działanie (w szczególności B. pozostanie stroną umów zapewniających jej dalsze działanie w ramach dywizji G.).

Opis działalności działu A. w ramach Nabywcy po dokonaniu Transakcji

Po nabyciu A. przez Nabywcę w ramach omawianej Transakcji, A. będzie kontynuowało swoją dotychczasową działalność wykorzystując do tego wszelkie aktywa przeniesione w ramach Transakcji.

Wnioskodawcy dążą do tego, aby po dokonaniu Transakcji działalność Spółki oraz Nabywcy były od siebie całkowicie niezależne. Przede wszystkim po dokonaniu Transakcji sprzedaży A. do Nabywcy Spółka nie będzie świadczyć żadnych usług na rzecz Nabywcy (w tym również w zakresie wewnętrznych usług administracyjnych).

Ponadto działalność A. w ramach dywizji H. po jej nabyciu przez Nabywcę będzie całkowicie niezależna finansowo od B. - w razie potrzeby Nabywca może zawrzeć odrębne umowy dotyczące finansowania działalności. Kontem bankowym A. będzie po dokonaniu Transakcji osobne konto bankowe Nabywcy.

Zatem w wyniku Transakcji dział A. będzie w stanie funkcjonować jako niezależne przedsiębiorstwo w ramach Nabywcy, któremu można przypisać odpowiednie środki aktywa (składniki majątku) i odpowiednich pracowników z kompetencjami potrzebnymi dla tego rodzaju działalności i kontynuowania jej bez zakłóceń w nowej strukturze.

Pytania (oznaczone we wniosku nr 1 i 2)

1. Czy dział A. należący do dywizji H. będzie stanowił w momencie Transakcji ZCP w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, a w konsekwencji zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT Transakcja zbycia A. nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT?

2. W przypadku udzielenia odpowiedzi negatywnej na pytanie nr 1, czy w świetle art. 86 ust. 1 ustawy o VAT Nabywcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego VAT o podatek naliczony VAT określony przez Spółkę na fakturze dokumentującej zbycie na rzecz Nabywcy w ramach Transakcji poszczególnych składników majątkowych składających się na A.?

Stanowisko Zainteresowanych

Zdaniem Wnioskodawców:

1. Dział A. należący do dywizji H. w momencie dokonania Transakcji będzie stanowił ZCP w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, a w konsekwencji zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT Transakcja zbycia A. nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

2. Jeżeli stanowisko w zakresie pytania nr 1 zostanie uznane za nieprawidłowe, w świetle art. 86 ust. 1 ustawy o VAT Nabywcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego VAT o podatek naliczony VAT określony przez Spółkę na fakturze dokumentującej zbycie na rzecz Nabywcy w ramach Transakcji poszczególnych składników majątkowych składających się na A.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawców

Kwalifikacja A. jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa na gruncie ustawy o VAT - uzasadnienie stanowiska w zakresie pytania nr 1

Zgodnie z definicją zawartą w art. 4a pkt 4 ustawy o CIT oraz w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, ZCP jest to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zatem na gruncie obu przytoczonych ustaw podatkowych mamy do czynienia z ZCP, jeśli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

i. istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania,

ii. zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,

iii. składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,

iv. zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące wyżej wymienione zadania gospodarcze.

W związku z tym, że ustawodawca nie precyzuje, w jaki sposób spełnienie powyższych przesłanek powinno być weryfikowane, konieczne jest indywidualne rozpatrzenie każdego przypadku.

Organy podatkowe wielokrotnie podkreślały, że ZCP nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których można prowadzić odrębną działalność, lecz pewnym zorganizowanym zespołem tych składników. Podstawowym wymogiem jest zatem to, aby ZCP stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Przykładowo argumenty takie wskazał:

‒ Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej wydanej w dniu 16 grudnia 2021 r. (sygn. 0111-KDIB2-1.4010.465.2021.2.BJ), tj.: „zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość)”.

‒ Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej wydanej w dniu 23 stycznia 2020 r. (sygn. 0111-KDIB2-1.4010.518.2019.3.PB), tj.: „zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego (`(...)`). Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość)”.

‒ Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej wydanej w dniu 10 stycznia 2019 r. (sygn. 0112-KDIL2-1.4012.606.2018.1.SS), tj.: „Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).”

Zdaniem Wnioskodawców A. spełnia i będzie na moment Transakcji spełniać powyższy warunek. Poniżej Wnioskodawcy odnoszą się do poszczególnych kryteriów odnośnie istnienia ZCP.

Ad i

Istnienie zespołu składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań

Zdaniem Wnioskodawców A. stanowi oraz będzie stanowić na moment dokonania Transakcji odrębne zespoły składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań).

Jak zostało wskazane w opisie zdarzenia przyszłego, dział A. działający w ramach i na rzecz dywizji H. będzie na moment Transakcji wyposażony w niezbędne składniki materialne i niematerialne potrzebne do prowadzenia działalności w zakresie przydzielonych im funkcji, obejmujące w szczególności:

‒ wynajmowaną powierzchnię biurową w (`(...)`), leasingowane samochody, sprzęt elektroniczny oraz pozostałe wyposażenie biurowe, licencje i oprogramowanie,

‒ pracowników wykonujących zadania w ramach A. (w tym zarówno pracowników zajmujących się działalnością operacyjną, jak również kadrę zarządzającą oraz pojedyncze osoby zajmujące się wsparciem w zakresie administracji, kadr lub IT);

‒ należności (należności handlowe i pozostałe należności przypisane do A., np. należności od podmiotów powiązanych z Grupy działających w ramach tej samej dywizji);

‒ zobowiązania (które mogą obejmować przykładowo zobowiązania A. względem Spółki holdingowej, zobowiązania pracownicze czy zobowiązania handlowe wobec dostawców).

W oparciu o opisany wyżej zespół składników majątkowych dział A. będzie mógł samodzielnie kontynuować prowadzoną działalność w zakresie świadczenia inżynieryjnych usług wsparcia na rzecz innych podmiotów w Grupie.

W tym kontekście Wnioskodawcy podkreślają również, iż należności i zobowiązania są odpowiednio alokowane do A., ze względu na ich powiązanie z działalnością dywizji H.

Zdaniem Wnioskodawców, aby uznać, że mamy do czynienia z ZCP, nie jest wymagane, aby w ramach Transakcji Nabywca przejął wszelkie obecne należności i zobowiązania wchodzące w skład danej jednostki. W tym zakresie Wnioskodawcy zwracają uwagę, że Naczelny Sąd Administracyjny („NSA”) w wyroku z 27 marca 2013 r. (sygn. II FSK 1896/11) stwierdził, że „w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie muszą wchodzić wszelkie zobowiązania przedsiębiorstwa. Z definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa wynika bowiem jedynie, że zespół składników materialnych i niematerialnych musi być na tyle zorganizowany i kompletny, aby mógł funkcjonować jako samodzielne przedsiębiorstwo, prowadzące określony rodzaj działalności gospodarczej. Z tych względów nie ma podstaw do uznania, że co do zasady utraci on tę samodzielność poprzez wyłączenie ze składników majątkowych niektórych zobowiązań”. Analogiczne stanowisko zajął NSA w wyroku z 20 marca 2012 r. (sygn. I FSK 815/11) oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 17 lutego 2014 r. (sygn. IBPP4/443-605/13/LG), w której powołując się na ten wyrok stwierdził, że „nie ma podstaw do przyjęcia, iż przeniesienie zobowiązań (długów, wierzytelności) jest tą okolicznością, która decyduje bądź współdecyduje o możliwości wyłączenia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług (wyrok NSA z 20 marca 2012 r., sygn. I FSK 815/11). Nawet jeśli wszystkie zobowiązania i należności nie zostaną przeniesione, nie oznacza to, że zbywana masa majątkowa nie może być uznana za zorganizowaną część przedsiębiorstwa”.

Ponadto fakt, że część z umów zawartych przez B. nie zostanie przeniesiona na Nabywcę w ramach Transakcji, nie powinien wpływać na sposób kwalifikacji sprzedawanego A. jako ZCP. Powyższe znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej z 30 czerwca 2017 r. (sygn. 0112-KDIL1-2.4012.25.2017.2.NF), gdzie Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej potwierdził stanowisko strony, zgodnie z którym: „Bez znaczenia powinna pozostać również okoliczność, że w ramach sprzedaży nie zostaną przeniesione umowy zawarte przez „A”, związane z działalnością całej Spółki”.

Należy podkreślić, że przeniesienie umów, które dotyczą nie tylko samego działu A., ale także pozostałej działalności Spółki, generowałoby potrzebę podziału zawartych wcześniej przez Spółkę umów, co w praktyce mogłoby być niezwykle utrudnione lub ze względu na kontrahentów - wręcz niemożliwe. Wobec tego w celu sprawnego przeniesienia działalności całej dywizji H. (tj. działającego w Spółce działu A.) na nową spółkę to po stronie Nabywcy pozostanie zawarcie odpowiednich kontraktów, w tym np. umów obejmujących leasing samochodów dla pracowników czy odpowiedniego sprzętu potrzebnego w ramach codziennych działań A.

W konsekwencji zdaniem Wnioskodawców w odniesieniu do A. warunek istnienia zespołu składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań) będzie na moment Transakcji spełniony.

W świetle powyższego działający na rzecz dywizji H. dział A. jest zdolny do funkcjonowania w obrocie gospodarczym w oparciu o własne zasoby, w tym aktywa oraz wykwalifikowany personel. Należy podkreślić, że dział ten, dysponując własnym personelem, składnikami majątkowymi, a także własnymi należnościami i zobowiązaniami w znaczeniu ekonomicznym, może samodzielnie realizować swoje zadania.

Ad ii

Wyodrębnienie organizacyjne i finansowe

Wyodrębnienie organizacyjne

Dział A. jest i będzie na moment przeprowadzenia Transakcji wyposażony w niezbędne składniki materialne i niematerialne potrzebne do prowadzenia swojej podstawowej działalności gospodarczej w zakresie w jakim dotychczas była ona wykonywana. Opisane w punkcie powyżej składniki są organizacyjnie przypisane do działalności działu A. i są używane wyłącznie do świadczenia usług w ramach dywizji H.

Faktyczne wyodrębnienie, mimo braku formalnego wyodrębnienia, potwierdza przede wszystkim fakt, iż dział A. należący do dywizji H. działa niezależnie od wydzielonej w Spółce dywizji G. Dwa rodzaje działalności są prowadzone osobno w oddzielnych lokalizacjach (w (`(...)`) i (`(...)`)) oddalonych od siebie o ok. 100 km. Podkreślenia wymaga, że odrębne wykonywanie swoich zadań przez te dwa działy jest uwarunkowane historycznie, gdyż działalność A. na rzecz dywizji H. jest od samego początku prowadzona w odrębnym biurze w (`(...)`) i stanowi kontynuację działań po nabytym w 2013 r. zakładzie produkcyjnym. Zatem A. od samego początku swojej działalności działał w rozłącznie od działalności WSC.

Warto podkreślić również odrębność pracowników A., w ramach którego zatrudnionych jest około 90 pracowników. W ramach działu działają nie tylko pracownicy techniczni i merytoryczni, ale także dedykowana dywizji H. kadra zarządzająca (menedżerowie), która sprawuje nadzór nad pozostałymi pracownikami.

Ponadto, A. pozostaje faktycznie wyodrębniony w strukturze B., pomimo formalnego wydzielenia w ramach Spółki. Jak wspomniano powyżej, dział A. posiada własną kadrę zarządzającą (menedżerów), która samodzielnie podejmuje kluczowe decyzje dotyczące działalności tego działu, w tym także decyzje dotyczące budżetu dedykowanego H. Ponadto decyzje dotyczące kwestii pracowniczych, tj. ustalania wysokości wynagrodzeń i promocji, zapotrzebowania na nowych pracowników, przeprowadzanie rekrutacji oraz podejmowanie decyzji w zakresie przyjęcia bądź nieprzyjęcia nowego pracownika leżą w gestii wewnętrznej kadry zarządzającej A.

Mając na uwadze powyższe rozważania, zdaniem Wnioskodawców na tle przedstawionego w opisie zdarzenia przyszłego A. należy uznać za w pełni wyodrębniony organizacyjnie.

Pojęcie „wyodrębnienia organizacyjnego” zostało wyjaśnione m.in. przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej wydanej 9 lipca 2020 r. (sygn. 0114-KDIP1-3.4012.202.2020.2.KK), zgodnie z którą: „Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Ocena ta musi być dokonana według podstawowego kryterium, tj. ustalenia jaką rolę składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa (na ile stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie całość). Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa obrotowe, ale także czynnik ludzki, a więc pracowniczy. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.”

Analogiczne stanowisko zajął również Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 3 sierpnia 2017 r. (sygn. 0114-KDIP1-1.4012.258.2017.1.MAO), który wskazał, że: „Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp.”

Taką argumentację podzielają również sądy administracyjne. Wskazać tutaj można przykładowo wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego („WSA”) w Gdańsku z 21 listopada 2012 r. (sygn. I SA/Gd 971/12), w którym sąd stwierdził, że: „Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa występuje w strukturze organizacyjnej podatnika. Ocena ta musi być dokonywana według podstawowego kryterium, tj. ustalenia, jaką rolę składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa (na ile stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość)”.

Co istotne, w wyroku WSA w Warszawie z 21 czerwca 2012 r. (sygn. III SA/Wa 2836/11) sąd uznał, że: „wyodrębnienie organizacyjne nie musi mieć sformalizowanego charakteru, ani też nie może być uznawane za decydujące dla bytu zorganizowanej części przedsiębiorstwa”.

To, że wystarczające dla wyodrębnienia organizacyjnego jest wyłącznie faktyczne oddzielenie prowadzonej przez ZCP działalności, jest podkreślane także przez organy podatkowe w interpretacjach indywidualnych. Przykładowo Dyrektor Krajowej Interpretacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 17 czerwca 2020 r. (sygn. 0114-KDIP1-1.4012.186.2020.4.IZ) potwierdził, że „wyodrębnienie zorganizowanej części przedsiębiorstwa niekoniecznie polega na formalnym rozdzieleniu danej działalności na odrębny wydział, oddział lub dział, ale takie oddzielenie może również przybrać inne formy, w tym wydzielenie faktyczne.”

W świetle powyższego, wskazane czynniki determinujące niezależność działu A. w opinii Wnioskodawców są wystarczające aby uznać jego wyodrębnienie organizacyjne w ramach Spółki.

Wyodrębnienie finansowe

Systemy księgowe Spółki pozwalają na przyporządkowane związanych z działalnością A. przychodów i kosztów, a także odpowiednich należności i zobowiązań. Ponadto możliwe jest także wyodrębnienie określonych składników majątkowych wchodzących w skład A. Dla A. prowadzone są także odrębne plany finansowe (budżety) oraz dokonywana jest bieżąca kontrola płynności.

Jak podkreślają organy podatkowe, dla uznania wyodrębnienia finansowego w świetle definicji ZCP przedstawionej w przepisach podatkowych wystarczającym jest prowadzenie rachunkowości w taki sposób, aby można było przyporządkować koszty i przychody, należności oraz zobowiązania do określonej zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Przykładowo, w interpretacji indywidualnej z 24 listopada 2017 r. (sygn. 0111-KDIB3-2.4012.591.2017.2.ABI) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał, że: „Innymi słowy, wyodrębnienie finansowe oznacza sytuację, gdzie sposób prowadzenia ewidencji rachunkowej przedsiębiorstwa pozwala na przyporządkowanie majątku, przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do realizowanych przez ZCP zadań gospodarczych. O wyodrębnieniu finansowym można zatem mówić w przypadku istnienia samej możliwości wyodrębnienia podstawowych informacji o sytuacji finansowej i majątkowej ZCP.”

Podobne stanowisko zostało zaprezentowane w interpretacji indywidualnej z 10 czerwca 2021 r. wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (sygn. 0113-KDIPT1- 3.4012.226.2021.2.MK): „Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa” (analogiczne stanowisko zostało zawarte w interpretacjach indywidualnych z 28 maja 2021 r., sygn. 0114-KDIP1-2.4012.106.2021.3.ŁN; z 5 maja 2021 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4012.150.2021.2.MS; z 29 marca 2021 r., sygn. 0114-KDIP1-1.4012.91.2021.1.WD oraz 18 marca 2021 r., sygn. 0114-KDIP1-1.4012.765.2020.5.EW).

Powyżej powołane stanowiska organów potwierdzają więc, że istniejące w Spółce rozwiązania są wystarczające dla uznania wyodrębnienia finansowego działu A. od pozostałej działalności B. Wnioskodawcy zwracają uwagę, że pomimo braku prowadzenia przez Spółkę oddzielnej rachunkowości dla A. (Wnioskodawcy ponownie podkreślają brak wymogów prawnych w tym zakresie), możliwym było przygotowanie przez B. odrębnych dokumentów finansowych dla tego działu.

Ponadto nie sposób również zakwestionować wyodrębnienia finansowego A. po sprzedaży działalności prowadzonej przez ten dział do Nabywcy w ramach opisywanej Transakcji. Po przejściu A. do Nabywcy działalność prowadzona przez dział A. w ramach dywizji H. będzie jedyną działalnością Nabywcy. Wszelkie środki pieniężne związane z tą działalnością będą gromadzone na koncie bankowym Nabywcy. Z kolei wszelkie przychody, koszty, należności, zobowiązania, a także należące do A. aktywa, będą odzwierciedlały dokumenty finansowe (sprawozdanie finansowe i zawierające się w nim bilans oraz rachunek zysków i strat) sporządzone przez Nabywcę.

Mając na uwadze powyższe rozważania, zdaniem Wnioskodawców na tle przedstawionego w opisie zdarzenia przyszłego A. należy uznać za w pełni wyodrębniony finansowo.

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawców w odniesieniu do działalności A., przesłanka wyodrębnienia organizacyjnego i finansowego będzie spełniona na moment dokonania Transakcji.

Ad iii

Przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych (wyodrębnienie funkcjonalne)

Warunek przeznaczenia do realizacji określonych zadań gospodarczych odnosi się do funkcjonalnego wyodrębnienia ZCP.

Pojęcie „wyodrębnienia funkcjonalnego” zostało wyjaśnione m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 31 lipca 2018 r. (sygn. 0114-KDIP1-2.4012.358.2018.1.WH): „Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona - obiektywnie oceniając - posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.” Analogiczne stanowisko w tym zakresie zajął także Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 5 kwietnia 2016 r. (sygn. ILPP3/4512-1-10/16-4/TK) oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z 22 listopada 2016 r. (sygn. 1061-IPTPP3.4512.541.2016.2.ALN).

Co więcej, jak wskazuje Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 26 maja 2014 r. (sygn. IBPP3/443-203/14/AŚ): „W ocenie organu, dla uznania, że zbywana część przedsiębiorstwa stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, istotne znaczenie ma ocena, czy ta zbywana część przedsiębiorstwa jest zdolna do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Wyodrębnienie organizacyjne i finansowe (wskazane przepisami ustawy) nie musi mieć charakteru bardzo sformalizowanego. Bardziej istotne jest wyodrębnienie stricte funkcjonalne, które pozwala na dalsze funkcjonowanie części przedsiębiorstwa w sposób niezależny po oddzieleniu go od reszty przedsiębiorstwa.”

Wnioskodawcy wskazują, iż wyodrębnienie funkcjonalne A. w strukturach Spółki przejawia się wyraźną odrębnością od pozostałej części przedsiębiorstwa. Należy podkreślić, że działalność realizowana w ramach dywizji H. jest dokonywana w ramach odrębnych struktur organizacyjnych B.

Wszelka działalność operacyjna H. jest wykonywana przez zatrudnionych w dziale A. pracowników cechujących się doświadczeniem oraz umiejętnościami charakterystycznymi dla wykonywanych przez nich usług. Przede wszystkim dużą część pracowników w ramach A. stanowią osoby o wykształceniu inżynieryjnym. Profil wykształcenia osób zatrudnianych w dziale A. świadczy więc o wąskim zakresie działań (tj. przede wszystkim świadczeniu usług inżynieryjnych), które są prowadzone w ramach H.

Ponadto dział A. dysponuje składnikami materialnymi i niematerialnymi wymaganymi dla prowadzenia tego rodzaju działalności. Jak wskazano już na wcześniejszych etapach wniosku, dział A. posiada dedykowaną powierzchnię biurową w (`(...)`), samochody służbowe oraz odpowiedni sprzęt biurowy umożliwiający od strony technicznej samodzielne prowadzenie podstawowej działalności gospodarczej polegającej na głównie technicznym wspieraniu dostarczania dostosowanych do potrzeb klienta końcowego systemów okablowania i niestandardowych wiązek kablowych dedykowanym odbiorcom z sektora motoryzacyjnego.

Zdaniem Spółki, wyodrębnienia funkcjonalnego A. w żaden sposób nie podważa fakt, że działalność tej dywizji jest wspomagana poprzez szeroko pojęte usługi administracyjne przez podmioty zatrudnione poza działem A. Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, wsparcie administracyjne dla H. jest obecnie udzielane wewnętrznie przez pracowników B. zatrudnionych w dziale poświęconym dywizji G. Z kolei po dokonaniu Transakcji sprzedaży A. do Nabywcy, Nabywca zawrze umowy dotyczące tego typu usług z zewnętrznymi dostawcami niepowiązanymi (np. biurami rachunkowymi, agencjami HR). Należy podkreślić, że usługi świadczone przez osoby spoza działu A. nie dotyczą podstawowej działalności operacyjnej tej dywizji, a jedynie stanowią tzw. „back-office” i usługi wsparcia.

Jak zostało potwierdzone przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 29 grudnia 2021 r. (sygn. 0111-KDIB1-2.4010.557.2021.2.MZA), korzystanie z marginalnej dla podstawowej działalności zewnętrznej obsługi kadrowo-płacowej nie ma znaczenia dla kwalifikowania zespołu składników majątkowych jako ZCP. Analogiczne stanowisko zostało przyjęte także przez NSA w wyroku z 23 marca 2012 r. (sygn. II FSK 1643/10), gdzie sąd wskazał: (`(...)`) istotą przedsiębiorstwa, jako zorganizowanego zespołu składników niematerialnych i materialnych, jest prowadzenie działalności gospodarczej poprzez realizację określonych zadań gospodarczych. Mogą być one wykonywane bez wewnętrznych działów obsługi kadrowej, informatycznej i finansowej przedsiębiorstwa, które to zadania, jak trafnie podniósł sąd I instancji, mogą być przedmiotem obsługi dokonywanej przez firmy zewnętrzne (outsourcing). Usługi te, jako niematerialne, nie decydują o realizacji przez przedsiębiorstwo jego zadań gospodarczych, lecz wspomagają jedynie jego funkcjonowanie jako podmiotu gospodarczego. Przyjęcie stanowiska organu prowadziłoby do wniosku, że podmiot gospodarczy, który realizując swoje zadania gospodarcze korzysta z zewnętrznych usług niematerialnych, na przykład w zakresie obsługi kadrowej, informatycznej i finansowej, nie stanowi przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55(1) k.c. Praktyka gospodarcza pokazuje natomiast coś przeciwnego - wiele przedsiębiorstw realizujących zadania gospodarcze, dla których zostały powołane, korzysta w powyższych zakresach z usług outsourcingowych, co nie wyklucza uznawania ich za przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55(1) k.c.”

Wnioskodawcy w ślad za powołanym wyżej stanowiskiem NSA podkreślają, że zlecanie tego typu usług innym podmiotom (np. w ramach outsourcingu) jest powszechną praktyką rynkową, a okoliczność, że usługi administracyjne będą po przeniesieniu A. świadczone przez podmiot zewnętrzny a nie w ramach B. wyłącznie podkreślają samodzielność tej dywizji. A. przypisany do dywizji H. podejmie autonomiczną decyzję w zakresie dostawców tego rodzaju usług i nie będzie w żaden sposób uzależnione od działalności G. pozostałej w spółce B. Wnioskodawcy w tym miejscu podkreślają, że ewentualne refakturowanie kosztów usług świadczonych na rzecz A. przed Transakcją a poniesionych po jej zakończeniu, będzie skutkowała wyłącznie przypisaniem poniesionych kosztów do poszczególnych działów i nie będzie wiązać się ze świadczeniem usług przez Spółkę na rzecz Nabywcy.

W rezultacie, w opinii Wnioskodawców należy uznać, że A. dysponuje i będzie dysponować pracownikami oraz wszystkimi niezbędnymi składnikami materialnymi i niematerialnymi, przypisanymi wyłącznie do A., które będą umożliwiały kontynuowanie działalności przez Nabywcę w sposób tożsamy, jak czyniła to dotychczas B. poprzez wyodrębniony wewnętrznie dział A. oraz jak czyniłoby to niezależne przedsiębiorstwo.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawców warunek przeznaczenia A. do realizacji określonych zadań gospodarczych również zostanie spełniony.

Ad iv

Zdolność do stanowienia niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze

Ostatnim warunkiem uznania zespołu składników materialnych i niematerialnych za ZCP jest zdolność stanowienia przez niego niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze.

Zdaniem Wnioskodawców opisany wyżej zespół składników zorganizowanych jako dział A. działający na rzecz H. umożliwia dalsze samodzielne prowadzenie przez Nabywcę działalności w zakresie wsparcia w projektowaniu wiązek kablowych, ale także usług logistycznych, fakturowania lub jakościowych, które wspierają proces produkcji w Grupie i stanowią główną działalność operacyjną tego działu.

Wnioskodawcy podkreślają, iż A. składa się z zespołu składników materialnych i niematerialnych zintegrowanych do tego stopnia, że Nabywca po dokonaniu Transakcji będzie mógł realizować działalność gospodarczą wyłącznie lub niemal wyłącznie w oparciu o te składniki, które wchodzą w skład A.

Dodatkowo wszystkie usługi, które stanowią przedmiot działalności A., są wykonywane przez zatrudnionych w tym dziale doświadczonych pracowników, którzy jako cały dział A. samodzielnie wspierają inne spółki w Grupie. Pracownicy A. nie są w zakresie swoich codziennych zadań stanowiących działalność operacyjną A. w żaden sposób wspierani przez pracowników B. zatrudnionych w innych działach.

Jedyne usługi wspomagające A., które są wykonywane przez osoby spoza tego działu, stanowią tzw. „back-office”, który jest obecnie dostarczany wewnętrznie przez pracowników zatrudnionych w B. w dziale odpowiadającym dywizji G. Z kolei po dokonaniu Transakcji tzw. back-office będzie świadczony przez zewnętrzne podmioty, z którymi Nabywca zawrze nowe umowy o świadczenie usług. W ocenie Wnioskodawców korzystanie z usług tego typu świadczonych przez pracowników / usługodawców spoza struktury H. w żaden sposób nie wpływa na zdolność A. do samodzielnego funkcjonowania jako niezależne przedsiębiorstwo. Korzystanie z tego typu usług wsparcia wyłącznie usprawnia działanie A., lecz nie determinuje jego istnienia i prowadzenia podstawowej działalności operacyjnej (co podkreśla m.in. wyżej powołany wyrok NSA z 23 marca 2012 r., sygn. II FSK 1643/10).

Wnioskodawcy podkreślają, że o zdolności A. do stanowienia niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze świadczy fakt, że Nabywca planuje niezwłoczną kontynuację działalności działu A. w swoich strukturach tuż po jego nabyciu w ramach Transakcji. W tym celu Nabywca będzie korzystać z przeniesionych w ramach Transakcji aktywów (w tym pracowników), a także zawrze nowe umowy zapewniające dostęp do wszelkiego potrzebnego sprzętu (jak już wskazano powyżej, w opinii Wnioskodawców okoliczność zawarcia nowych umów przez Nabywcę nie wpływa na kwalifikowanie Transakcji sprzedaży A. jako transakcji sprzedaży ZCP). Planowana działalność A. w ramach Nabywcy będzie całkowicie oderwana i niezależna od B. - przede wszystkim Nabywca w ramach konieczności planuje zawarcie samodzielnych umów o finansowanie swojej działalności.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawców, A. jest w stanie samodzielnie stanowić niezależne przedsiębiorstwo realizujące zadania gospodarcze w wyżej wymienionym zakresie.

Szczegółowe uzasadnienie w odniesieniu do pytania nr 1 dotyczącego podatku VAT

W ocenie Wnioskodawców wydzielony w ramach B. dział A. działający w ramach i na rzecz dywizji H. należy uznać za ZCP na potrzeby ustalenia konsekwencji podatkowych na gruncie podatku VAT. Zdaniem Wnioskodawców, A. spełnia przesłanki konieczne dla zaistnienia ZCP wymienione w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, a w konsekwencji Transakcja stanowi transakcję zbycia ZCP, która jest objęta wyłączeniem z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Tym samym w ocenie Wnioskodawców Transakcja zbycia A. nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Możliwość odliczenia podatku naliczonego przez Nabywcę - uzasadnienie stanowiska w zakresie pytania nr 2

W przypadku odpowiedzi negatywnej na pytanie nr 1 (tj. A. nie stanowi ZCP w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT), sprzedaż składników majątku stanowiących A. do Nabywcy będzie podlegać opodatkowaniu VAT (art. 6 pkt 1 ustawy o VAT nie znajdzie zastosowania).

W takiej sytuacji, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej (art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT).

Zatem jeżeli przedmiotem Transakcji nie byłoby ZCP, należy uznać, że w jej ramach doszło do sprzedaży zindywidualizowanych składników majątkowych, klasyfikujących się odpowiednio jako dostawy towarów / świadczenia usług, które zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT podlegają opodatkowaniu VAT.

Wobec tego Spółka będzie zobowiązana do wystawienia faktury dokumentującej sprzedaż poszczególnych składników wyodrębnionych w ramach Transakcji z uwzględnieniem podatku VAT w odniesieniu do każdego z nich z uwzględnieniem indywidualnych w stosunku do każdego składnika zasad i stawek.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ustawy o VAT. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Stosownie zaś do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego uwarunkowane jest istnieniem - co do zasady - związku pomiędzy podatkiem naliczonym a czynnością opodatkowaną. Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jest podstawowym i fundamentalnym prawem podatnika, wynikającym z samej konstrukcji podatku od towarów i usług jako podatku od wartości dodanej.

Dodatkowo, aby możliwe było odliczenie VAT, nie może wystąpić żadna z przesłanek określonych w art. 88 ustawy o VAT. Przepis ten określa bowiem listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Tym samym podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych (wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT), jak i niezaistnienia przesłanek negatywnych (określonych w art. 88 ustawy o VAT).

Biorąc pod uwagę, że zarówno Spółka, jak i Nabywca są czynnymi podatnikami VAT oraz jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Nabywca zamierza wykorzystywać przejmowane składniki majątkowe do wykonywania czynności opodatkowanych VAT w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykonywanej przez nabywany dział A. (świadczenie inżynieryjnych usług wsparcia), należy uznać, iż pozytywne przesłanki prawa do odliczenia VAT zostaną spełnione.

Jednocześnie Wnioskodawcy wskazują, że w ramach Transakcji nie wystąpią żadne wymienione w art. 88 ustawy o VAT przesłanki negatywne uniemożliwiające skorzystanie z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony.

W świetle powyższego, należy stwierdzić, że jeżeli stanowisko w zakresie pytania nr 1 zostanie uznane za nieprawidłowe, w świetle art. 86 ust. 1 ustawy o VAT Nabywcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego VAT o podatek naliczony VAT określony przez Spółkę na fakturze dokumentującej zbycie na rzecz Nabywcy w ramach Transakcji poszczególnych składników majątkowych składających się na A.

Ocena stanowiska

Stanowisko w zakresie pytania nr 1, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Jednocześnie na mocy art. 6 pkt 1 ustawy:

Przepisów ustawy, nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zatem, w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, powinien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”, zatem dla potrzeb przepisów podatkowych należy stosować definicję zawartą w art. 551 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.), zgodnie z którym:

Przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5. koncesje, licencje i zezwolenia;

6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8. tajemnice przedsiębiorstwa;

9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Sformułowanie zawarte w zacytowanym art. 55¹ Kodeksu cywilnego „obejmuje ono w szczególności”, pozwala uznać, że definicja wymienia tylko przykładowe elementy przedsiębiorstwa. W rezultacie przedsiębiorstwo może obejmować także inne, niewymienione w tym przepisie składniki, jak również może składać się z niektórych tylko elementów wyliczenia zawartego w art. 55¹ Kodeksu cywilnego.

Kluczowym dla uznania, że przedmiot transakcji stanowi przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego (a co za tym idzie, ustawy o VAT) jest więc to, że stanowi on „zespół” składników materialnych i niematerialnych o cechach „zorganizowania” oraz „przeznaczenia doprowadzenia działalności gospodarczej”.

Potwierdza to art. 55² Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym:

Czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Przedsiębiorstwo jest nie tylko sumą składników materialnych i niematerialnych, lecz ich zorganizowanym zespołem, tzn. składniki te powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie tylko o zbiorze pewnych elementów. „Czynnikiem konstytuującym przedsiębiorstwo w znaczeniu przedmiotowym jest występowanie elementu organizacji oraz funkcjonalnego powiązania różnorodnych jego składników, umożliwiających traktowanie przedsiębiorstwa jako pewnej całości” - wyrok NSA z 27 marca 2008 r. (sygn. II FSK 1896/11).

Zatem, przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym.

Natomiast przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa - w myśl art. 2 pkt 27e ustawy:

Rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem wynikającym z powyższego przepisu jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych). Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki, czyli kadra pracownicza.

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona - obiektywnie oceniając - posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą umożliwić Nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

1. istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania;

2. zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;

3. składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;

4. zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Ponadto, przy ocenie czy składniki majątku powinny być uznane za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy uwzględnić należy następujące okoliczności:

1. zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz

2. faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Wskazanej oceny należy dokonać na moment przeprowadzenia transakcji. Tym samym, w przypadku, gdy konieczne dla kontynuowania działalności gospodarczej jest angażowanie przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub podejmowanie dodatkowych działań, brak jest możliwości stwierdzenia, że w danym przypadku zespół składników majątkowych stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Podkreślić w tym miejscu należy, że nie wszystkie jednak elementy tworzące pojęcie zorganizowanej części przedsiębiorstwa są na tyle istotne, aby bez ich zbycia nie można było mówić o zbyciu zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji zbycia. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanej zorganizowanej części przedsiębiorstwa zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

Jak stanowi art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 str. 1 ze zm.), wcześniej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy Rady 77/388/EWG z 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz. Urz. UE L 145 str. 1 ze zm.), w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Z powyższego przepisu wynika, że wprowadza on, tak samo jak ma to miejsce w ustawie o podatku od towarów i usług, możliwość wyłączenia z zakresu opodatkowania przekazania całości lub części majątku przedsiębiorstwa.

Aby zatem ocenić czy w danej, konkretnej sytuacji mamy do czynienia ze zbyciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa, należy dokładnie przeanalizować zarówno to jakie składniki majątku będą przedmiotem transakcji, ale także czy istniejące między nimi funkcjonalne zależności pozwolą na kontynuowanie działalności zbywanej zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Przy dokonaniu tej analizy pomocne mogą okazać się orzeczenia TSUE.

W zakresie braku obowiązku opodatkowania czynności zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl, w którym stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie – nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu – do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów. TSUE wskazał, że biorąc pod uwagę cel Dyrektywy, pojęcia w niej użyte powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny (autonomiczny), uwzględniając kontekst i cel regulacji. W wyroku tym, dokonując wykładni funkcjonalnej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy, TSUE uznał, że celem wyłączenia zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania jest zapewnienie neutralności podatkowej takiej czynności, która obciążając stronę istotnym zobowiązaniem podatkowym i tak rodziłaby prawo do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego. Trybunał podkreślił, że przeniesienie, o jakim mowa w art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE, dotyczy między innymi części przedsiębiorstwa, a istotne znaczenie ma funkcjonalne powiązanie składników majątkowych umożliwiające realizację określonego zadania gospodarczego.

Natomiast w wyroku C-444/10 z 10 listopada 2011 r. TSUE wywiódł, że jeżeli działalność gospodarcza tego nie wymaga, przedmiotem zbycia nie muszą być wszystkie składniki z nią związane, aby czynność ta wyłączona była z opodatkowania na podstawie art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy.

Mając na uwadze powyższe orzeczenia Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości należy stwierdzić, że zawarta w art. 2 pkt 27e ustawy definicja legalna zorganizowanej części przedsiębiorstwa musi być interpretowana przez pryzmat treści art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE i w powiązaniu z rozumieniem pojęcia „przekazania całości lub części majątku”, wyłożonym przez Trybunał w ww. orzeczeniu. Trybunał Sprawiedliwości główny nacisk kładzie na badanie konkretnego przypadku, dopuszczając w pewnych przypadkach zbycie samych składników rzeczowych.

Zatem, w myśl orzecznictwa Trybunału, składniki niematerialne nie stanowią konstytutywnego elementu uznania części majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w każdym przypadku. Trybunał uznał, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że są Państwo spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, zarejestrowanym i czynnym podatnikiem VAT w Polsce.

Podstawowym przedmiotem działalności gospodarczej Państwa jest produkcja elektronicznych i elektrycznych przewodów i kabli oraz świadczenie usług inżynieryjnych. Na całkowitą działalność Państwa składają się działania prowadzone w ramach dwóch wyodrębnionych oddziałów, które odpowiadają dywizjom wydzielonym wewnątrz Grupy: G. oraz H.

W chwili obecnej w ramach Grupy planowana jest reorganizacja polegająca na zaprzestaniu działalności skupionej w dywizji G. oraz pozostawieniu w ramach Grupy wyłącznie dywizji H. Planowane jest, że spółki w których skupiona jest działalność G. będą przedmiotem zbycia na rzecz zewnętrznych inwestorów.

W związku z realizacją założeń powyższej reorganizacji Grupowej, planują Państwo oddzielić majątek związany z działalnością dedykowaną G. od majątku związanego z działalnością dedykowaną H. w wyniku czego działalność dedykowana dywizji H. wyodrębniona w ramach Spółki zostanie sprzedana do nowej spółki z Grupy - Nabywcy. W rzeczywistości przedmiotem transakcji będzie działający na rzecz dywizji H. dział A.

Nabywca, podobnie jak Państwo, jest spółką kapitałową prawa polskiego, która podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu CIT w Polsce. Nabywca jest również zarejestrowanym i czynnym podatnikiem VAT w Polsce. Nabywca na moment Transakcji nabycia A. nie będzie posiadał żadnych znaczących aktywów. Planowane jest, że na moment dokonania Transakcji przejmie on działalność prowadzoną przez A. od Państwa.

Sprzedawany w ramach omawianej Transakcji dział A. prowadzi swoją działalność w Ostrzeszowie, gdzie wynajmują Państwo powierzchnię biurową (na podstawie tej umowy A. posiada odrębny oraz wyłączny tytuł do powierzchni biurowej w (`(...)`)).

Na moment złożenia niniejszego wniosku dział A. zatrudnia ok. 90 pracowników posiadających kwalifikacje odpowiednie do specyfiki prowadzonej działalności. Wśród nich znajdują się zarówno pracownicy odpowiedzialni za działalność operacyjną działu (np. technicy, inżynierowie, kontrolerzy jakości, pracownicy sprzedażowi), ale także kadra zarządzająca (menedżerowie) na czele z dyrektorem działu. Ponadto zespół w (`(...)`) zatrudnia pojedyncze osoby zapewniające podstawowe wsparcie administracyjne oraz informatyczne dla funkcjonowania całego działu.

Kadra zarządzająca A. posiada samodzielność decyzyjną w sprawach dotyczących działalności tej części dywizji H. Przede wszystkim wszelkie decyzje dotyczące budżetu A., takie jak zatwierdzenie budżetu dla A., są podejmowane przez centralne oddziały wewnątrz dywizji H. Także decyzje związane z pracownikami wykonującymi swoje obowiązki w ramach A. (np. zmiany wynagrodzeń) są podejmowane w ramach dywizji H. Dodatkowo dział A. wewnętrznie przeprowadza procesy rekrutacyjne dla nowych potencjalnych pracowników w (`(...)`).

Dział A. posiada wyodrębnione aktywa (składniki majątku), na które składają się przede wszystkim: wynajmowana przestrzeń biurowa w (`(...)`); komputery; pozostałe standardowe wyposażenie biura, takie jak drukarki, biurka, telefony komórkowe itp. oraz samochody.

Część wyposażenia biurowego (np. drukarki, komputery, telefony) a także samochody są przedmiotem umów leasingu zawartych przez Spółkę. Umowy leasingu dotyczą zarówno sprzętu / samochodów używanych przez pracowników działu A., jak i pracowników Spółki działających na rzecz dywizji G. (istnieje możliwość przypisania sprzętu / samochodów używanych w ramach A.).

Na wartości niematerialne i prawne A. składają się licencje na oprogramowania (np. Microsoft), z których dział A. korzysta w toku prowadzonej działalności, a które są nabywane przez Grupę na poziomie centralnym (istnieje możliwość przypisania związanych z tym kosztów do A.).

W ramach swojej działalności korzystają Państwo z umów serwisowych dedykowanych dla A., których jesteście Państwo stroną (np. umowy w zakresie usług sprzątania, umowy w zakresie usług ochrony, umowy w zakresie usług medycznych dla pracowników A.). Do A. należą także przypisane do działalności tego działu należności oraz zobowiązania. Przykładowo do A. przypisane są należności handlowe i pozostałe należności związane z działalnością na rzecz dywizji H., w tym należności od podmiotów powiązanych. Do A. przypisane są także zobowiązania, np. zobowiązania względem Spółki holdingowej wynikające z rozliczeń międzygrupowych, zobowiązania pracownicze lub zobowiązania handlowe względem dostawców.

W ramach Państwa przygotowywany jest osobny budżet związany z działalnością A. (jak wskazano powyżej, decyzje dotyczące tego budżetu są podejmowane wewnętrznie w strukturach H.). Mimo braku osobnych kont księgowych, możliwe jest odpowiednie przyporządkowanie przepływów finansowych związanych z działalnością A., przede wszystkim możliwe jest przyporządkowanie zaewidencjonowanych zdarzeń gospodarczych oraz wyraźne przyporządkowanie przychodów i kosztów, a także należności i zobowiązań związanych z A.

W związku z faktem, że dział A. funkcjonuje w ramach Państwa, dział ten nie posiada co do zasady odrębnych umów na świadczenie usług w ramach swojej podstawowej działalności - świadczenie usług przez A. odbywa się na podstawie umów zawieranych przez Spółkę, natomiast umowy te mogą dotyczyć wyłącznie działalności prowadzonej przez A. Aktualnie A. dostarcza usługi wsparcia do innych spółek w Grupie z dywizji H. właśnie na podstawie umów zawartych pomiędzy Spółką a innymi podmiotami grupowymi.

Obecnie działalność A. w ramach Państwa Spółki jest wspierana pod kątem administracyjnym (np. usługi HR, prowadzenie rachunkowości) przez pracowników Spółki, którzy co do zasady są przypisani do dywizji G. Mimo, że w ramach Transakcji zakładane jest przejście kilku osób z zespołu w (`(...)`) zapewniających podstawowe wsparcie administracyjne, planowane jest, że Nabywca w razie potrzeby podpisze odrębne umowy z podmiotami zewnętrznymi na świadczenie tego typu usług. W każdym razie B. nie będzie świadczyć tego typu wsparcia na rzecz działu A. po jego przejściu w ramach Transakcji na Nabywcę. Może wystąpić sytuacja, w której część kosztów usług wspólnych wyświadczonych przez podmioty zewnętrzne przed dokonaniem Transakcji, zostanie rozliczona dopiero po przejściu A. do Nabywcy - w takim przypadku wszystkie koszty poniesione przez B. po dokonaniu Transakcji zostaną refakturowane na Nabywcę, ale bez jakiegokolwiek narzutu.

W przedmiotowej sprawie Państwa wątpliwości budzi kwestia, czy dział A. należący do dywizji H. będzie stanowił w momencie Transakcji zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, a tym samym, czy Transakcja zbycia działu A. będzie czynnością wyłączoną z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy.

Jak już wyjaśniono, zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą składniki będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jak o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa w momencie przekazania określonych składników majątkowych (na ile stanowią w nim w tym momencie, wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz opis zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że wskazany zespół składników materialnych i niematerialnych w Państwa przedsiębiorstwie, będący przedmiotem zbycia, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy. Dywizja H. po jej nabyciu przez Nabywcę, będzie miała faktyczną możliwość kontynuowania działalności prowadzonej w dotychczasowym zakresie przez Państwa przy pomocy składników majątkowych, będących przedmiotem zbycia i będzie kontynuowała działalność gospodarczą dotychczas prowadzoną przy pomocy tego zespołu składników przypisanych do Działu A.

Przedstawione przez Państwa okoliczności sprawy wskazują, że opisany zespół składników materialnych i niematerialnych cechuje się wyodrębnieniem organizacyjnym, finansowym oraz funkcjonalnym.

Jak wynika bowiem z opisu sprawy, zespół składników majątkowych i niemajątkowych będzie organizacyjnie i funkcjonalnie wyodrębniony w Państwa Spółce.

Dział A. jest i będzie na moment przeprowadzenia Transakcji wyposażony w niezbędne składniki materialne i niematerialne potrzebne do prowadzenia swojej podstawowej działalności gospodarczej w zakresie w jakim dotychczas była ona wykonywana, które to składniki zostały alokowane do A. ze względu na ich przeznaczenie i wykorzystanie na rzecz dywizji H. Mimo, że dział A. nie jest formalnie wyodrębniony w ramach Państwa Spółki, jednak dział ten jest na ten moment faktycznie wyodrębniony Państwa w strukturze oraz posiada wewnętrznie wyodrębnioną kadrę zarządzającą sprawującą nadzór nad poszczególnymi szczeblami w ramach H. Dział A. posiada samodzielność decyzyjną w sprawach dotyczących jej działalności. Wszelkie decyzje dotyczące budżetu A., takie jak zatwierdzenie poziomu wydatków, są podejmowane przez centralne oddziały wewnątrz dywizji H. Także decyzje związane z pracownikami wykonującymi swoje obowiązki w ramach A. (np. zmiany wynagrodzeń) są podejmowane w ramach dywizji H. Dodatkowo dział A. wewnętrznie przeprowadza procesy rekrutacyjne nowych potencjalnych pracowników A. Faktyczne wyodrębnienie działu A. wynika również bezpośrednio z odrębnego charakteru przedmiotu działalności oraz wykonywanych w ramach wydzielonych w Spółce jednostek innych funkcji i zadań. Działalność H. oraz G. była od samego początku prowadzona w dwóch różnych lokalizacjach oddalonych od siebie o ponad 100 km.

A. nie posiada odrębnego rachunku bankowego, planowane jest, że taki rachunek zostanie przypisany po przejściu tego działu na Nabywcę. Systemy księgowe Państwa Spółki pozwalają na wyodrębnienie kluczowych informacji finansowych dotyczących A. jak i pozostałej działalności Spółki. Systemy te pozwalają na przyporządkowane związanych z A. przychodów i kosztów, a także odpowiednich należności i zobowiązań. Dla A. prowadzone są także odrębne plany finansowe (budżety). Możliwe jest także wyodrębnienie określonych składników majątkowych wchodzących w skład A. Do tej pory, z uwagi na brak wymogów prawnych w tym zakresie, nie była prowadzona oddzielna rachunkowość dla A. Niemniej możliwe jest przygotowanie odrębnych bilansów czy rachunku zysków i strat dla działalności H. Z uwagi na planowaną Transakcję, przygotowali Państwo odrębne dokumenty finansowe dla A.

Do prowadzenia podstawowej działalności A. nie jest potrzebne wsparcie jakichkolwiek struktur spoza dywizji H. W ramach zasobów wspólnych dywizja H. korzysta z pomocniczych usług administracyjnych, które nie są jednak konieczne z perspektywy podstawowej działalności A. Z pewnością zakres aktywów A. pozwalałby na funkcjonowanie A. jako niezależne przedsiębiorstwo.

W związku z faktem, że A. dysponuje wymaganymi składnikami materialnymi i niematerialnymi umożliwiającymi od strony technicznej dalsze, samodzielne prowadzenie podstawowej działalności gospodarczej, po stronie Nabywcy A., po przeprowadzeniu Transakcji, pozostanie wyłącznie zorganizowanie usług pomocniczych z zakresu np. rachunkowości, finansów czy HR oraz zawarcie ewentualnych umów o finansowanie bądź leasing / wynajem dodatkowego sprzętu. Nabywca planuje, że takie odrębne umowy zostaną zawarte po przeprowadzeniu Transakcji. Umowy takie nie będą jednak zawarte ze Spółką, co oznacza, że B. po dokonaniu Transakcji nie będzie dostarczać Nabywcy usług związanych z dalszym funkcjonowaniem A. W przypadku, gdyby Spółka była zobowiązana ponieść koszty usług wspólnych wyświadczonych przez podmioty zewnętrzne przed dokonaniem Transakcji, już po jej dokonaniu, koszty poniesione w związku ze świadczeniem tych usług, przypisane do A. zostaną refakturowane na Nabywcę (bez jakiegokolwiek narzutu przez Spółkę).

W wyniku Transakcji Nabywca będzie dysponował pracownikami oraz wskazanymi wyżej składnikami materialnymi i niematerialnymi, co pozwala w praktyce na samodzielne podejmowanie decyzji biznesowych oraz niezależne i samodzielne prowadzenie działalności.

W ramach Transakcji sprzedaży A. planowane jest przeniesienie aktywów (składników majątku), a także wartości niematerialnych i prawnych (w tym zobowiązań) wykorzystywanych obecnie przez A. w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej. Przede wszystkim w ramach Transakcji dojdzie do przeniesienia umowy najmu powierzchni biurowej w (`(...)`).

Transakcja będzie skutkowała transferem umów zawartych przez Spółkę oraz dotychczasowych odbiorców usług (podmioty z Grupy), na podstawie których A. świadczy usługi wsparcia inżynieryjnego. W ramach Transakcji dojdzie do przeniesienia praw i obowiązków wynikających z tych umów na Nabywcę. Świadczenie tych usług będzie kontynuowane przez Nabywcę na rzecz tych samych odbiorców.

W ramach Transakcji dojdzie także do przejścia ogółu pracowników A. (łącznie z kadrą zarządzającą) na podstawie art. 231 kodeksu pracy. Planowane jest także, że po dokonaniu Transakcji Nabywca będzie stroną nowo zawartych umów bądź aneksów do umów już zawartych dotyczących świadczeń dla pracowników (np. świadczenia usług zdrowotnych) oraz pozostałych umów obecnie wykorzystywanych w ramach działalności A. - m.in. umów o utrzymanie biura (umowy usług sprzątania, ochrony itp.). Nowe umowy będą mogły zostać zawarte z dotychczasowymi dostawcami usług bądź z innymi podmiotami.

W ramach Transakcji zostaną ponadto przeniesione należności handlowe i pozostałe należności przypisane do A., w tym należności od podmiotów powiązanych. Na Nabywcę zostaną w ramach Transakcji przeniesione zawiązane rezerwy A., w tym rezerwy na świadczenia pracownicze oraz rezerwy na wypłatę nagród jubileuszowych. W ramach Transakcji przeniesione zostaną również zobowiązania przypisane do A. (które mogą dotyczyć np. niespłaconych zobowiązań wobec Spółki holdingowej, zobowiązań wobec pracowników lub zobowiązań handlowych wobec dostawców zewnętrznych).

W stosunku do składników majątkowych, które są obecnie przedmiotem umów leasingu zawartych przez Spółkę w odniesieniu zarówno do działalności dywizji H. (a tym samym funkcjonującego w jego ramach działu A.), jak i G. (np. drukarki, komputery, telefony, samochody), planowane jest, że umowy leasingu takich środków zostaną na nowo zawarte przez Nabywcę z dotychczasowymi bądź innymi leasingodawcami. Państwa Spółka w dalszym ciągu pozostanie stroną zawartych wcześniej umów dotyczących aktywów wykorzystywanych w ramach działalności G.

Po nabyciu A. przez Nabywcę w ramach omawianej Transakcji, A. będzie kontynuowało swoją dotychczasową działalność wykorzystując do tego wszelkie aktywa przeniesione w ramach Transakcji. Po dokonaniu Transakcji sprzedaży A. do Nabywcy Spółka nie będzie świadczyć żadnych usług na rzecz Nabywcy (w tym również w zakresie wewnętrznych usług administracyjnych).

Działalność A. w ramach dywizji H. po jej nabyciu przez Nabywcę będzie całkowicie niezależna finansowo od Państwa Spółki - w razie potrzeby Nabywca może zawrzeć odrębne umowy dotyczące finansowania działalności. Kontem bankowym A. będzie po dokonaniu Transakcji osobne konto bankowe Nabywcy.

W wyniku Transakcji dział A. będzie w stanie funkcjonować jako niezależne przedsiębiorstwo w ramach Nabywcy, któremu można przypisać odpowiednie środki aktywa (składniki majątku) i odpowiednich pracowników z kompetencjami potrzebnymi dla tego rodzaju działalności i kontynuowania jej bez zakłóceń w nowej strukturze.

Analiza zaprezentowanego opisu sprawy w kontekście przytoczonych regulacji prawnych oraz orzecznictwa TSUE, prowadzi do wniosku, że zostaną spełnione wszystkie wskazane wcześniej przesłanki do uznania zorganizowanego zespołu składników majątkowych, mających stanowić przedmiot aportu, za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

W konsekwencji uznania ww. zespołu składników majątkowych składających się na dział A. za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, planowana Transakcja zbycia ww. zespołu składników do dywizji H., będzie – zgodnie z cytowanym powyżej art. 6 pkt 1 ustawy o VAT – wyłączona z opodatkowania podatkiem VAT.

Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazuję, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Wskazać także należy, że w związku z uznaniem Państwa stanowiska w zakresie pytania nr 1 za prawidłowe, odstąpiłem od odpowiedzi na pytanie nr 2 dot. tego, czy Nabywcy z tytułu nabycia ZCP będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy VAT, ponieważ ww. pytanie zostało zadane pod warunkiem uznania Państwa stanowiska w zakresie pytania nr 1 za nieprawidłowe.

Niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy wyłącznie pytań oznaczonych we wniosku jako pytania nr 1 i 2 dotyczących podatku od towarów i usług. W zakresie pytań nr 3, 4, 5 i 6 dotyczących podatku dochodowego od osób prawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

B. Spółka z ograniczona odpowiedzialnością (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).