Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

7 czerwca 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 1 czerwca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT (podatek od towarów i usług) sprzedaży ½ udziałów w działkach nr 1, 2, 3, 4, 5 i 6 oraz 7. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 16 sierpnia 2022 r. (wpływ 22 sierpnia 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Nieruchomość składająca się z kilku działek, która jest przedmiotem wniosku o interpretację została nabyta przez Pana i jeszcze jedną osobę w roku 2008.

W 2009 r. w związku z zamiarem sprzedaży przedmiotowej nieruchomości, na cele wybudowania osiedla domów wielorodzinnych z garażami, uzyskał Pan wraz z inną osobą pozytywną decyzję o Warunkach Zabudowy (WZ) Nr `(...)`.

Następnie, w związku z pojawieniem się możliwości sprzedaży przedmiotowej nieruchomości pod budowę supermarketu, uzyskał Pan wraz z inną osobą decyzję o WZ Nr `(...)`.

Po otrzymaniu obydwu decyzji WZ, podjął Pan wraz z inną osobą działania związane z przygotowaniem wjazdów i zjazdów na teren nieruchomości do planowanej do niej drogi dojazdowej.

Aktualnie wystąpił Pan wraz z inną osobą o wydanie decyzji o WZ z przeznaczeniem na potrzeby deweloperskie, w związku z zamiarem sprzedaży nieruchomości deweloperowi.

Ani Pan, ani drugi ze współwłaścicieli nieruchomości nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jesteście czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług (VAT).

Ponadto w uzupełnieniu wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wskazał Pan wskazuje, że w dniu 07.06.2022 r., czyli przed datą zawarcia Umowy przedwstępnej sprzedaży nieruchomości, dokonał Pan zgłoszenia rejestracyjnego w zakresie podatku od towarów i usług (VAT-R), z identyfikatorem NIP: `(...)`.

Natomiast w związku z treścią wezwania, podaje Pan, że:

1. Przedmiotem planowanej sprzedaży są działki oznaczone numerami ewidencyjnymi 1, 2, 3, 4, 5 i 6 oraz 7 o łącznej powierzchni 36.336,00 m2, składające się na nieruchomość, dla której Sąd Rejonowy w `(...)`. prowadzi księgę wieczystą `(...)`.

2. Przedmiotowe działki posiada Pan we współwłasności, w której współwłaściciele posiadają równe udziały, po ½ każdy z nich.

3. Działki nie zostały nabyte w ramach działalności gospodarczej, aczkolwiek z zamiarem ich sprzedaży na cele wybudowania osiedla domów wielorodzinnych z garażami, a potem supermarketu. W tym celu uzyskano decyzje wydane przez Prezydenta Miasta `(...)` o warunkach zabudowy o warunkach zabudowy nr `(...)` z dnia `(...)``(...)`2009 r. oraz nr `(...)` z dnia `(...)``(...)`2009 r.

4. Prowadząc działalność w zakresie kantoru wymiany walut, nie był Pan zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku VAT, natomiast, jak zaznaczył Pan na wstępie takie zgłoszenie złożył Pan 02.06.2022 r., ponieważ uzyskał Pan informację, w tym od notariusza i w urzędzie skarbowym, że Pana i wspólnika transakcja sprzedaży będzie związana z podatkiem VAT. Wskazał Pan, że prawdopodobnie niezbyt precyzyjnie opisał Pan swoją sytuację we wniosku o wydanie interpretacji. Do dnia 02.06.2022 r., czyli zgłoszenia VAT-R nie był Pan podatnikiem podatku od towarów i usług ze względu na działalność kantorową, której już Pan nie prowadzi.

5. Oprócz zwykłych form, wie Pan, że wspólnik podejmował intensywne działania prowadzące do zainteresowania deweloperów tymi działkami, oraz sieci handlowe w tym `(...)`. Po oględzinach terenu nie udało się doprowadzić do sprzedaży działek.

6. Ma Pan inne nieruchomości z działkami, ale na razie nie przewiduje Pan możliwości ich sprzedaży.

7. Około 10 lat temu sprzedał Pan działki wchodzące w skład jednej nieruchomości, które odziedziczyłem po Ojcu. Działki były niezabudowane za wyjątkiem tej, na której znajdował się dom i kupiła to jedna osoba lub dwie osoby. Nadmienia Pan, że ze względu na udar mózgu, nie wszystko pamięta Pan dokładnie i zagubił Pan dokumenty.

8. Działki będące przedmiotem zapytania nie były przez Pana wykorzystywane od chwili zakupu do chwili obecnej, za wyjątkiem prac związanych z przygotowaniem zjazdów i wjazdów na nieruchomość. Nie planuje Pan ich użytkowania do dnia sprzedaży.

9. Przedmiotowe działki nie są objęte uproszczonym planem urządzenia lasu, nie podjęto w stosunku do nich uchwały o wyznaczeniu obszaru zdegradowanego, nie posiadają przeznaczenia wynikającego z zapisów miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, ponieważ dniem 31.12.2003 r. przestał obowiązywać plan ogólny zagospodarowania przestrzennego miasta `(...)` zatwierdzony uchwałą nr `(...)` Rady Miasta `(...)` z 14.04.1994 r.

10. Na dzień sprzedaży obowiązują warunki zabudowy oznaczone numerami … i `(...)`, określające, że w części na działkach może powstać zabudowa wielorodzinna, a w części supermarket.

Aktualnie wie Pan, że kupujący będzie występował o wydanie nowej WZ (warunki zabudowy), albowiem zależy mu na tym, ażeby cały teren był objęty budownictwem wielorodzinnym.

11. Nie udostępniał Pan działek innym osobom.

12. Na pytanie o treści „Czy oprócz działań związanych z przygotowaniem wjazdów i zjazdów na teren nieruchomości do planowanej do niej drogi dojazdowej ponosił Pan nakłady inwestycyjne w związku z przygotowaniem działek do sprzedaży (np. uzbrojenie wodno-kanalizacyjne, przyłącza linii elektrycznej, ogrodzenie działki, itd.)?” wskazał Pan, że innych nakładów, aniżeli wymienione, nie ponosił Pan.

13. Kontakt z kupującym, spółką prawa handlowego, nawiązał współwłaściciel nieruchomości. Kupująca spółka zgłosiła się do współwłaściciela przedmiotowych działek z pytaniem o możliwość zakupu.

14. Została zawarta przedwstępna umowa sprzedaży z dnia 03.06.2022 r. przed notariuszem w `(...)`, `(...)`. Rep. A Nr `(...)`.

Kupujący zobowiązany jest do zakupu wszystkich działek objętych kw `(...)`. Kupujący jest zobowiązany do uprzedniego uzyskania decyzji Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa wyrażającej zgodę na nabycie nieruchomości rolnej przez Kupującego. Sprzedający są zobowiązani do sprzedaży nieobciążonej nieruchomości. Sprzedający udzielili kupującemu pełnomocnictwa do załatwiania spraw w KOWR. Kupujący złożył wniosek o warunki zabudowy i zagospodarowanie terenu ww. działek według własnej koncepcji.

Pytania (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku)

Czy planowana transakcja sprzedaży nieruchomości (wszystkich działek składających się na przedmiotową nieruchomość), będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (VAT)?

Pana stanowisko w sprawie (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku)

Pana zdaniem, pomimo tego, że nie jest Pan już czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT), powinien Pan zapłacić podatek VAT, ponieważ nieruchomość nie została nabyta na potrzeby własne, lecz z przeznaczeniem do dalszej odsprzedaży z zyskiem.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r., poz. 931, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2. eksport towarów;

3. import towarów na terytorium kraju;

4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”:

Państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:

a) określone udziały w nieruchomości,

b) prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości,

c) udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części.

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2022 r., poz. 1360).

Według art. 195 Kodeksu cywilnego:

Własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).

W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości

Zgodnie z art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego:

Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela.

Na podstawie art. 198 Kodeksu cywilnego, ze względu na charakter udziału:

Każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli.

Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

W oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, należy przyjąć, że zbycie nieruchomości traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, bądź świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Z powyższych przepisów wynika, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek:

· po pierwsze – dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,

· po drugie – czynność wykonywana jest przez podmiot, który w jej ramach działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, aportu, darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

Należy mieć też na uwadze, że dla uznania danego majątku za prywatny istotny jest sposób jego wykorzystania i charakter działań podejmowanych w odniesieniu do niego w całym okresie posiadania przez dany podmiot. Aby majątek uznać za prywatny musi być on w całym okresie posiadania wykorzystywany wyłącznie do celów prywatnych. Potwierdził to Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniu w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej wyłącznie do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.

Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r. sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Zaznaczyć należy również, że nie ma przeszkód aby podatnik prowadzący działalność gospodarczą nabył nieruchomość do majątku prywatnego, który byłby wyłączony z systemu VAT i sprzedaż takiego majątku również nie podlegałaby opodatkowaniu podatkiem VAT. Należy mieć jednak na uwadze, że stwierdzenie, czy dany przedmiot sprzedaży stanowi składnik majątku prywatnego, czy też jest związany z prowadzoną czy planowaną działalnością gospodarczą jest konsekwencją oceny prawnej dokonanej przez organ wydający interpretację, a nie elementem stanu faktycznego.

Zatem jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego (np. nieruchomości), a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego, profesjonalnego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną).

W tym miejscu należy podkreślić, że w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej ugruntowało się stanowisko, że za podatnika uznaje się również osobę, która zadeklarowała zamiar prowadzenia działalności gospodarczej i dokonała w tym celu pewnych nakładów, mimo że sama sprzedaż jeszcze się nie rozpoczęła, czy nawet nigdy nie zostanie rozpoczęta. Bardzo istotnym elementem, przesądzającym o prowadzeniu działalności gospodarczej są czynności przygotowawcze, jakich dokonuje dany podmiot w związku z rozpoczęciem działalności. Sam zamiar prowadzenia działalności powiązany z zakupami realizowanymi w tym celu nadaje status podatnika podatku od towarów i usług, już nawet w fazie dokonywania czynności przygotowawczych, co wynika m.in. z orzeczenia TSUE z dnia 29 lutego 1996 r. C-110/94 w sprawie Intercommunale voor zeewaterontzilting (INZO).

Za podatnika należy zatem uznać także osobę, która poczyniła pewne nakłady celem prowadzenia działalności gospodarczej, nawet w sytuacji, gdy sama działalność gospodarcza jeszcze się nie rozpoczęła, a nawet w przypadku jeśli nigdy nie zostanie rozpoczęta. Działalność gospodarcza może składać się z kilku następujących po sobie etapów. Czynności przygotowawcze, takie jak nabycie towarów, powinny być również traktowane jako działalność gospodarcza. Poniesienie wstępnych wydatków inwestycyjnych w celu i z zamiarem rozpoczęcia przyszłej działalności gospodarczej należy również uznać za działalność gospodarczą.

W związku z powyższym zaznacza się, że każdy kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania towaru (np. nieruchomości) dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług. Tym samym wykorzystywanie majątku prywatnego stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym przypadku nieruchomości, jest ustalenie m.in. czy majątek został nabyty i faktycznie wykorzystany na potrzeby osobiste, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej.

Tym samym nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Kwestie dotyczące stosunków cywilnoprawnych między podmiotami, w tym kwestie dotyczące przeniesienia własności nieruchomości, reguluje ww. ustawa Kodeks cywilny. Zgodnie z ogólnymi zasadami dotyczącymi sprzedaży – art. 535 Kodeksu cywilnego:

Przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.

Moment przeniesienia własności nieruchomości został określony w art. 155 § 1 Kodeksu cywilnego, w myśl którego:

Umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. Ocenie podlegać muszą przede wszystkim działania, jakie podejmuje zbywca w celu dokonania sprzedaży.

Z okoliczności przedstawionych w opisie sprawy wynika, że jest Pan współwłaścicielem ½ udziału działek o nr 1, 2, 3, 4, 5 i 6 oraz 7. W 2009 r. w związku z zamiarem sprzedaży przedmiotowej nieruchomości, na cele wybudowania osiedla domów wielorodzinnych z garażami, uzyskał Pan wraz z inną osobą pozytywną decyzję o Warunkach Zabudowy (WZ) Nr `(...)`. Następnie, w związku z pojawieniem się możliwości sprzedaży przedmiotowej nieruchomości pod budowę supermarketu, uzyskał Pan wraz z inną osobą decyzję o WZ Nr `(...)`. Aktualnie wystąpił Pan wraz z inną osobą o wydanie decyzji o WZ z przeznaczeniem na potrzeby deweloperskie, w związku z zamiarem sprzedaży nieruchomości deweloperowi. Po otrzymaniu obydwu decyzji WZ, podjął Pan wraz z inną osobą działania związane z przygotowaniem wjazdów i zjazdów na teren nieruchomości do planowanej do niej drogi dojazdowej. Około 10 lat temu sprzedał Pan działki wchodzące w skład jednej nieruchomości. 03.06.2022 r. została zawarta przedwstępna umowa sprzedaży. Kupujący jest zobowiązany do uprzedniego uzyskania decyzji Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa wyrażającej zgodę na nabycie nieruchomości rolnej przez Kupującego. Sprzedający udzielili kupującemu pełnomocnictwa do załatwiania spraw w `(...)`..

Przechodząc na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że występują przesłanki pozwalające uznać Pana za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy w związku z planowaną sprzedażą udziałów w przedmiotowej nieruchomości.

Mając na uwadze całokształt okoliczności sprawy, z których wynika, że po nabyciu przedmiotowej nieruchomości w 2008 r. już w 2009 r. podjął Pan czynności zmierzające do sprzedaży na cele wybudowania osiedla domów wielorodzinnych z garażami i uzyskał Pan pozytywną decyzję o Warunkach Zabudowy (WZ) Nr `(...)`. Kolejno w związku z pojawieniem się możliwości sprzedaży przedmiotowej nieruchomości pod budowę supermarketu, uzyskał Pan decyzję o WZ Nr `(...)`. Aktualnie wystąpił Pan o wydanie decyzji o WZ z przeznaczeniem na potrzeby deweloperskie, w związku z zamiarem sprzedaży nieruchomości deweloperowi. Po otrzymaniu obydwu decyzji WZ, podjął Pan działania związane z przygotowaniem wjazdów i zjazdów na teren nieruchomości do planowanej do niej drogi dojazdowej. Podjęte przez Pana czynności jednoznacznie wskazują, że w stosunku do działek 1, 2, 3, 4, 5 i 6 oraz 7 zamiarem był cel zarobkowy.

Jednocześnie, przedstawione okoliczności sprawy nie potwierdzają, że przedmiotowa działka była wykorzystywana przez Pana do celów osobistych - od momentu zakupu nie podjęto żadnych działań, które wskazywałyby na osobisty (prywatny) cel nabycia i zaspokajanie dzięki niemu osobistych potrzeb. W związku z powyższym, nabytej nieruchomości nie można uznać za majątek osobisty, skoro zakupiona została na cele inne niż prywatne.

W konsekwencji, biorąc pod uwagę wszystkie przedstawione we wniosku okoliczności, należy stwierdzić, że z tytułu transakcji sprzedaży ½ udziału działek o nr 1, 2, 3, 4, 5 i 6 oraz 7 będzie Pan działać w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy wykonującym działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Sprzedaż ½ udziału działek o nr 1, 2, 3, 4, 5 i 6 oraz 7 będzie stanowiła zatem czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

Wobec powyższego, Pana stanowisko należało uznać je za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja dotyczy wyłącznie skutków podatkowych dla Pana, a nie sytuacji podatkowej drugiego współwłaściciela.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w `(...)`, ul. `(...)`. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).