0112-KDSL2-1.440.48.2022.6.SS

WIĄŻĄCA INFORMACJA STAWKOWA (WIS)

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.), zwanej dalej Ordynacją podatkową, i art. 42a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r., poz. 931, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, po rozpatrzeniu wniosku Pani (…), prowadzącej działalność gospodarczą pod nazwą (…) z dnia – brak daty sporządzenia wniosku (data wpływu 15 marca 2022 r.), uzupełnionego pismami z dnia: – brak daty sporządzenia pism (daty wpływu: 12 i 26 maja 2022 r. oraz 6 lipca 2022 r.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydaje niniejszą wiążącą informację stawkową.

Przedmiot wniosku: usługa – koordynacja operacji sprzedażowych w branży IT

Opis usługi: Wnioskodawczyni realizuje na rzecz kontrahenta świadczenie w zakresie koordynacji operacji sprzedażowych w branży IT. W ramach tego świadczenia wykonuje następujące czynności:

1. Zarządzenie kolejką z zamówieniami – Sprzedawcy przesyłają swoje zamówienia do procesowania. Zadaniem Wnioskodawczyni jest rozdysponowanie zamówień w zespole.

2. Wprowadzenie zamówienia do systemu – na tym etapie Wnioskodawczyni sprawdza dane klienta, zgodność produktu z zamówienia z tym w systemie.

3. Utworzenie zamówienia (wszystko dzieje się w platformie (…)) i kontraktu, w którym Wnioskodawczyni uzupełnia dane do wystawienia licencji – nazwy serwerów, wersje (…), itp.

4. Aktywacja kluczy licencyjnych dla produktów.

Wszystkie te czynności wchodzą w skład działalności Wnioskodawczyni, tworząc całość.

Celem świadczenia jest zarządzanie procesowaniem zamówień i zgodnie z nim wystawienie licencji dla klienta oraz przesłanie ich drogą e-mailową. Wnioskodawczyni tworzy klucze licencyjne poprzez wprowadzenie danych dla danego produktu do specjalnego systemu i kliknięcie przycisku w systemie „generuj klucz”. Jeżeli jest to aktywacja produktu w chmurze, wtedy klient otrzymuje e-mail z informacją o aktywacji licencji dla danego produktu. Natomiast jeżeli jest to aktywacja licencji dla produktu bazującego na serwerze klienta (firmy (…)), wtedy Wnioskodawczyni aktywuje licencję również poprzez kliknięcie przycisku „generuj” i wysyła drogą e-mailową klucz licencyjny w formie numeru (13 cyfr i liter). Generacja kluczy odbywa się w wewnętrznym systemie, opracowanym przez dział deweloperski firmy, z którą Wnioskodawczyni współpracuje. Jeżeli końcowy użytkownik ma problem z oprogramowaniem to zwraca się do Wnioskodawczyni, aby problem rozwiązać. Czasem wiąże się to z generacją nowego klucza, a czasem przekazuje problem do działu technicznego. Wnioskodawczyni zajmuje się techniczną obsługą zamówień dostarczanych przez sprzedawców firmy (…).

Rozstrzygnięcie: PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) 2015 – 82

Stawka podatku od towarów i usług: 23%

Podstawa prawna: art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 1 i ust. 1a ustawy.

Cel wydania WIS: określenie stawki podatku od towarów i usług.

UZASADNIENIE

W dniu 15 marca 2022 r. Wnioskodawczyni złożyła wniosek w zakresie sklasyfikowania ww. usługi według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) na potrzeby określenia stawki podatku od towarów i usług. Wniosek uzupełniono w dniach: 12 i 26 maja 2022 r. oraz 6 lipca 2022 r. o doprecyzowanie opisu usługi, skorygowanie przedmiotu wniosku, umowę oraz potwierdzenie wpłaty dodatkowej opłaty.

W treści wniosku przedstawiono następujący opis usługi

Wnioskodawczyni współpracuje z firmą (umowa B2B) w branży IT: tworzącą oprogramowanie do automatyzacji, analizy, projektowania i wdrażania procesów oraz system walidacji podpisów cyfrowych, a także świadczenie usług w chmurze służące do automatyzacji procesów przez tę firmę. Zadaniem Wnioskodawczyni jest aktywacja kluczy licencyjnych dla tych produktów i przekazywanie ich klientowi drogą e-mailową, bądź generacja licencji w chmurze. Generacja kluczy odbywa się w wewnętrznym systemie, opracowanym przez dział deweloperski firmy, z którą Wnioskodawczyni współpracuje. Jeżeli końcowy użytkownik ma problem z oprogramowaniem to zwraca się do Wnioskodawczyni, aby problem rozwiązać. Czasem wiąże się to z generacją nowego klucza, a czasem przekazuje problem do działu technicznego. W zakres obowiązków Wnioskodawczyni wchodzi także testowanie platformy, na której wykonuje codziennie czynności związane z wykonywaną pracą; tj. Testowanie UAT (testy akceptacyjne) platformy do generowania licencji.

Wniosek uzupełniono w dniu 12 maja 2022 r. poprzez wskazanie, iż przedmiotem wniosku jest świadczenie kompleksowe oraz wskazując następujące informacje.

Nazwa stanowiska to: Sales Operations Coordinator (Koordynacja operacji sprzedażowych).

Jest to usługa złożona, na którą składają się następujące czynności:

5. Zarządzenie kolejką z zamówieniami – Sprzedawcy przesyłają swoje zamówienia do procesowania. Zadaniem Wnioskodawczyni jest rozdysponowanie zamówień w zespole.

6. Wprowadzenie zamówienia do systemu – na tym etapie Wnioskodawczyni sprawdza dane klienta, zgodność produktu z zamówienia z tym w systemie.

7. Utworzenie zamówienia (wszystko dzieje się w platformie (…)) i kontraktu, w którym Wnioskodawczyni uzupełnia dane do wystawienia licencji – nazwy serwerów, wersje (…), itp.

8. Aktywacja kluczy licencyjnych dla produktów.

Wszystkie te czynności wchodzą w skład działalności Wnioskodawczyni, tworząc całość. Konkretnym świadczeniem, które jest przedmiotem wniosku, jest „koordynacja operacji sprzedażowych w branży IT”.

Celem świadczenia jest zarządzanie procesowaniem zamówień i zgodnie z nim wystawienie licencji dla klienta i przesłanie ich drogą e-mailową. Wszystkie te czynności (wraz z powyższymi) są oczekiwane przez nabywcę.

Wnioskodawczyni powyższą usługę kompleksową wykonuje na rzecz firmy (…).

Działalność gospodarczą prowadzi między innymi w zakresie PKD (Polska Klasyfikacja Działalności): 62.09.Z – Pozostała działalność usługowa w zakresie technologii informatycznych i komputerowych – czyli wystawianie licencji na oprogramowanie firmy (…).

Wykonywana usługa jest powiązana z zakresem prowadzonej działalności. Wnioskodawczyni wystawia licencje na oprogramowanie firmy IT, co wiąże się z usługami IT.

Powyżej opisane czynności składają się na całość. W żaden sposób nie można ich rozłączyć, jako że bez utworzenia zamówienia, sprawdzenia danych, Wnioskodawczyni nie mogłaby wystawić licencji. Licencje są zsynchronizowane z danymi, które musi uzupełnić.

Głównym celem jest wystawienie licencji dla klienta i przekazanie ich drogą mailową.

Nabywca nie rozlicza Wnioskodawczyni z pojedynczych usług, patrzy na wszystko jako na całość. Nie da się określić czasowo, które z czynności wykonywanych w ramach świadczenia wymagają od Wnioskodawczyni większego zaangażowania. Każdy przypadek (klient) jest inny – dla jednego wystawienie licencji to 5 min, dla drugiego 1 godzina. Nie wymaga tego też nabywca. Wynagrodzenie jest za kompleks usług.

Poszczególne czynności w ramach świadczenia nie mogą być wykonywane odrębnie i/lub przez inne podmioty. Wszystkie czynności wykonuje się w jednym systemie (…), które wymagają wykonania wszystkich czynności w pewnym porządku. Bez utworzenia kontaktu nie można wystawić licencji.

Wniosek uzupełniono w dniu 26 maja 2022 r. poprzez przesłanie kserokopii pełnej treści „Umowy o świadczenie usług” wraz z załącznikiem w tłumaczeniu na język polski.

Z ww. umowy wynika m.in., że:

„(…)”

Ponadto, w uzupełnieniu do wniosku z dnia – brak daty sporządzenia pisma (data wpływu 6 lipca 2022 r.), Wnioskodawczyni udzieliła następujących odpowiedzi na zadane przez tutejszy organ pytania:

1. Czy Wnioskodawczyni tworzy klucze licencyjne, czy tylko przekazuje klucze tworzone przez kogoś innego?

Odp.

„Ja tworze klucze licencyjne (czy też generuje licencję w systemie, co obrazowo bardziej opisuję usługę)”.

2. Na czym dokładnie polega i co oznacza „licencjonowanie klientów”? Należy szczegółowo opisać działania Wnioskodawczyni w tym zakresie oraz przesłać przykładową licencję lub wzór licencji.

Odp.

„Licencjonowanie klientów oznacza wystawienie licencji, czy też wygenerowanie klucza licencyjnego (ciągle chodzi o tę samą usługę). Odbywa się to na zasadzie wprowadzenia danych dla danego produktu do specjalnego systemu, kliknięcie przycisku w systemie »generuj klucz«. Następnie, jeżeli jest to aktywacja produktu w chmurze. Wtedy klient otrzymuje maila z informacją o aktywacji licencji dla danego produktu. Jeżeli jest to aktywacja licencji dla produktu bazującego na serwerze klienta (firmy (…)), to wtedy aktywuje licencję (czy też tworzę klucz licencyjny – ciągle ta sama usługa), również poprzez kliknięcie przycisku »generuj«. I ja wysyłam drogą mailową klucz licencyjny (można nazwać to licencją) w formie numeru (13 cyfr i liter)”.

3. Czy w zakresie wystawiania licencji Wnioskodawczyni każdorazowo tworzy ją od podstaw, czy też posiada „szablony” od usługodawcy?

Odp.

„Wystawienie licencji, czyli licencjonowanie odbywa się w systemie firmy (…). Wprowadzam potrzebne dane, klikam generuj i to wszystko”.

4. Kim jest „końcowy użytkownik”, o którym mowa we wniosku?

Odp.

„Końcowym użytkownikiem są klienci firmy (…)”.

5. W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała: „b) konkretnym świadczeniem, który jest przedmiotem wniosku jest »koordynacja operacji sprzedażowych w branży IT«”. Należy szczegółowo wyjaśnić o jakie operacje sprzedażowe chodzi.

Odp.

„Chodzi o techniczną obsługę zamówień dostarczanych przez sprzedawców firmy (…). Firma ta sprzedaje oprogramowanie IT (…)”.

6. Czy Wnioskodawczyni wykonuje jakiekolwiek prace programistyczne lub inne czynności stricte informatyczne? Jeżeli tak, to należy wskazać jakie konkretnie i szczegółowo je opisać.

Odp.

„Nie wykonuję czynności deweloperskich sensu stricto. Natomiast wystawienie licencji już taką usługą informatyczną jest. Także wcześniej opisane przeze mnie usługi »testowania platformy« – również taką usługą jest. Podlega ona pod licencjonowanie, czy też wystawianie licencji. Otóż, dla nowych produktów wprowadzanych przez firmę (…) do sprzedaży, wiąże się to z nowymi rozwiązaniami do wystawiania licencji, które są tworzone przez deweloperów firmy. Natomiast ja muszę takie nowe licencje przetestować. Natomiast, to nadal podlega pod usługę wystawiania licencji. Są to tzw. UAT – czyli testy akceptacyjne. Sprawdzam czy platforma do wystawiania licencji działa, czy też nie. Zatem to są to usługi informatyczne”.

7. Z treści wniosku wynika, że do obowiązków Wnioskodawczyni należy także testowanie platformy do generowania licencji, natomiast informacja o takim obowiązku nie wynika z umowy, ani z uzupełnienia do wniosku. Należy jednoznacznie wskazać, czy czynność ta jest wykonywana przez Wnioskodawczynię, a jeżeli tak, to na czym ona dokładnie polega – jaki jest cel i czemu służą wyniki testów?

Odp.

„W zasadzie powyższy punkt odpowiada już też na to pytanie. Chodzi o platformę do wystawiania licencji. Celem testów akceptacyjnych jest sprawdzenie czy utworzone rozwiązanie do wystawiania licencji działa poprawnie. Czasem wychodzą błędy, które trzeba zgłosić do zespołu deweloperów. A następnie po kolejnych zmianach, należy ponownie przetestować”.

8. Czy do zadań Wnioskodawczyni należy pozyskiwanie klientów, czy tylko techniczna obsługa zamówień?

Odp.

„Tylko techniczna obsługa zamówień. Nie pozyskuję klientów dla firmy (…)”.

9. Z treści uzupełnienia wynika, iż Wnioskodawczyni pełni funkcję Koordynatora operacji sprzedażowych. Natomiast w aneksie do umowy wskazano, że stanowisko, jakie pełni Wnioskodawczyni to: „Kontraktor, Lider zespołu Operacji sprzedażowych”. Należy zatem wyjaśnić jakie konkretnie stanowisko zajmuje Wnioskodawczyni?

Odp.

„Zmiana stanowiska spowodowana jest głównie moim doświadczeniem, które jest większe, niż doświadczenie pozostałych osób w zespole. Nawet w aneksie do umowy zakres moich obowiązków się nie zmienia. Oczywistym jest, że jeżeli koleżanka z mniejszym doświadczeniem poprosi o pomoc, to takiej udzielę. Ale nie wiąże się to w żaden sposób z kierowaniem zespołu. Nade mną jest Menadżer, do którego raportuje cały zespół, łącznie ze mną”.

10. Czy Wnioskodawczyni kieruje zespołem? Jeżeli tak, to należy wskazać kto należy do tego zespołu, jakie relacje i zależności łączą poszczególnych członków zespołu i jaka jest rola Wnioskodawczyni z tym związana?

Odp.

„Myślę, że powyższy podpunkt 9 już trochę tłumaczy tę korelację. Jesteśmy jednym zespołem raportującym do Menadżera. Moje stanowisko »Lidera« wynika z mojego doświadczenia”.

Uzasadnienie sposobu zidentyfikowania świadczenia na potrzeby podatku od towarów i usług

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W świetle przepisu art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W złożonym w dniu 12 maja 2022 r. uzupełnieniu wniosku o wydanie WIS Wnioskodawczyni wskazała, że przedmiotem wniosku jest świadczenie kompleksowe. W dniu 15 marca 2022 r. Wnioskodawczyni dokonała opłaty od wniosku w wysokości 40 zł, natomiast w dniu 12 maja 2022 r. wpłaciła dodatkową opłatę w wysokości 120 zł. Tak oznaczony przedmiot wniosku wskazuje, że w ocenie Wnioskodawczyni cztery usługi razem składają się na jedną czynność podlegającą opodatkowaniu – świadczenie kompleksowe. Ponadto, jako klasyfikację, według której ma zostać zaklasyfikowany przedmiot wniosku wskazano Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU).

Jak stanowi art. 42b ust. 5 ustawy, przedmiotem wniosku o wydanie WIS mogą być:

1. towar albo usługa, albo

2. towary lub usługi, które w ocenie wnioskodawcy razem składają się na jedną czynność podlegającą opodatkowaniu.

Biorąc pod uwagę zakres żądania Wnioskodawczyni, należy w pierwszej kolejności ustalić charakter realizowanego świadczenia.

W kwestii związanej z oceną charakteru świadczenia realizowanego przez Wnioskodawczynię należy podkreślić, że co do zasady, każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy jedna usługa obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych.

Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej.

Natomiast, aby móc wskazać, że dana usługa jest usługą złożoną (kompleksową), powinna składać się ona z różnych świadczeń, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na usługę złożoną składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu – do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Natomiast usługę należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania usługi zasadniczej. Pojedyncza usługa traktowana jest zatem jak element usługi kompleksowej wówczas, jeżeli cel świadczenia usługi pomocniczej jest zdeterminowany przez usługę główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać usługi głównej bez usługi pomocniczej.

Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia usługi nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną usługę kompleksową, obejmującą kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi kompleksowej.

Stanowisko takie przedstawił również Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (zwany dalej TSUE) w wyroku z dnia 25 lutego 1999 r. w sprawie nr C-349/96 Card Protection Plan Ltd (CPP) przeciwko Commissioners of Customs and Excise, ECLI:EU:C:1999:93, stwierdzając: „Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej”.

W wyroku tym TSUE zauważył również, że dla ustalenia, czy mamy do czynienia z jednolitą usługą, czy też z różnymi usługami, fakt ustalenia jednej ceny za świadczenie (świadczenia) nie ma znaczenia decydującego, może jedynie sugerować, że w rzeczywistości mamy do czynienia z jednolitą usługą. Jednakże, jeżeli okoliczności wskazują na to, że nabywca miał zamiar nabyć nie tyle jednolitą, kompleksową usługę, ile dwie różne usługi, wówczas cenę należy stosownie, proporcjonalnie rozdzielić i każdej usłudze przypisać stosowną dla niej część.

Istotnym kryterium wpływającym na ocenę tego, czy w konkretnej sytuacji występuje świadczenie złożone, jest kryterium odrębności. Kryterium to opiera się na weryfikacji, czy poszczególne świadczenia mogą występować w obrocie gospodarczym niezależnie i czy mogą być wykonane przez dowolny inny podmiot. W przypadku odpowiedzi twierdzącej, nie występuje świadczenie złożone, lecz kilka odrębnych świadczeń, które powinny być dla celów opodatkowania VAT (podatek od towarów i usług) traktowane niezależnie od siebie. Takie stanowisko wywieść można z wyroku z dnia 11 czerwca 2009 r. w sprawie C-527/07 RLRE Tellmer Property sro, ECLI:EU:C:2009:365, w którym istotnie TSUE stanął na stanowisku, że w przypadku usług najmu oraz usług sprzątania części wspólnych budynków następują dwa odrębne świadczenia dla celów VAT. Swoje stanowisko TSUE oparł na tym, że usługi sprzątania części wspólnych budynku mogą być świadczone na różnych zasadach, to znaczy na przykład przez osoby trzecie wystawiające faktury obejmujące koszt tych usług bezpośrednio lokatorom lub przez wynajmującego zatrudniającego w tym celu własnych pracowników lub posługującego się przedsiębiorstwem zajmującym się sprzątaniem.

Podsumowując zatem powyższe, świadczenie złożone ma miejsce wówczas, gdy relacja poszczególnych czynności (świadczeń) wykonywanych na rzecz jednego nabywcy dzieli je na świadczenie podstawowe i świadczenia pomocnicze – tzn. takie, które umożliwiają skorzystanie ze świadczenia podstawowego (lub są niezbędne dla możliwości skorzystania ze świadczenia podstawowego). Jeżeli jednak świadczenia te można rozdzielić, tak że nie zmieni to ich charakteru ani wartości z punktu widzenia nabywcy – wówczas świadczenia takie powinny być traktowane jako dwa (lub więcej), niezależnie opodatkowane świadczenia.

Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, że Wnioskodawczyni na podstawie umowy z kontrahentem zobowiązała się do realizacji świadczenia polegającego na „koordynacji operacji sprzedażowych w branży IT”. W ramach świadczenia przedmiotowej usługi wykonuje następujące czynności:

1. Zarządzenie kolejką z zamówieniami.

2. Wprowadzenie zamówienia do systemu.

3. Utworzenie zamówienia i kontraktu, w którym Wnioskodawczyni uzupełnia dane do wystawienia licencji.

4. Aktywacja kluczy licencyjnych dla produktów.

Wskazane czynności prowadzą do zrealizowania celu jakim jest wystawienie licencji dla klienta i przekazanie ich drogą mailową, natomiast czynności te nie są pomocniczymi świadczeniami, które razem mogłyby stanowić świadczenie kompleksowe, ale kolejnymi etapami obsługi zamówień. Można wyodrębnić czynności wstępne – zarządzenie kolejką z zamówieniami oraz wprowadzenie zamówienia do systemu. Następnie Wnioskodawczyni tworzy zamówienie i kontrakt, w którym uzupełnia dane do wystawienia licencji. Ostatnim etapem procesu jest aktywacja kluczy licencyjnych dla produktów.

Nadrzędnym celem usługi będącej przedmiotem wniosku jest wystawienie licencji dla klienta i przekazanie ich drogą e-mailową. Wszystkie czynności wykonuje się w jednym systemie (…), które wymagają wykonania wszystkich czynności w pewnym porządku. Bez utworzenia kontaktu nie można wystawić licencji.

Odnosząc się do powyższego wyjaśnić należy, że w sytuacji, gdy w ramach jednego świadczenia elementy składające się na to świadczenie mogą być wykonywane odrębnie właściwa jest analiza pod kątem kompleksowości świadczenia. Natomiast, gdy czynności mogą być wykonywane wyłącznie razem i są etapami jednej usługi, nie będą podlegały analizie w zakresie kompleksowości.

W analizowanej sprawie usługobiorca w ramach realizacji umowy otrzymuje jedno świadczenie polegające na „koordynacji operacji sprzedażowych w branży IT” składające się z kilku nierozerwalnie związanych ze sobą elementów, dostępnych w ramach dokonanego zakupu.

Z przedstawionego zagadnienia nie wynika, aby Wnioskodawczyni mogła odrębnie wykonywać ww. czynności. Z powyższego wynika zatem, że wskazane przez Wnioskodawczynię elementy nie mogą być przedmiotem niezależnej sprzedaży a to oznacza, że wykonywane czynności razem stanowią jedną pojedynczą usługę i w równym stopniu się na nią składają.

W efekcie usługę – koordynacja operacji sprzedażowych w branży IT należy, w kontekście art. 42b ust. 5 ustawy, traktować jako jedną usługę (o której mowa w pkt 1 tego artykułu).

Uzasadnienie klasyfikacji usługi

Stosownie do brzmienia art. 5a ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze scalonej (CN) zgodnej z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm. – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.) lub w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są klasyfikowane według Nomenklatury scalonej (CN) lub klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują działy, pozycje, podpozycje lub kody Nomenklatury scalonej (CN) lub symbole klasyfikacji statystycznych.

Do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług w zakresie świadczonych usług należy stosować Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2015 r., poz. 1676, z późn. zm.).

Podstawowe cele, konstrukcję i sposób posługiwania się Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług oraz jej interpretację wskazują zasady metodyczne Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) zawarte w ww. rozporządzeniu.

Zasady metodyczne stanowią integralną część klasyfikacji. Zawarte w nich postanowienia obowiązują przy jej interpretacji i stosowaniu (pkt 1.3).

Zgodnie z pkt 1.2 zasad metodycznych, Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) składa się z:

- niniejszych zasad metodycznych,

- uwag do poszczególnych sekcji,

- schematu klasyfikacji.

Natomiast schemat klasyfikacji – jak wskazano w pkt 1.4 zasad metodycznych – stanowi wykaz grupowań i obejmuje:

- symbole grupowań,

- nazwy grupowań.

Stosownie do pkt 5.3.2 zasad metodycznych, każdą usługę należy zaliczać do odpowiedniego grupowania zgodnie z jej charakterem, niezależnie od symbolu PKD, pod którym został zaklasyfikowany w krajowym rejestrze urzędowym podmiotów gospodarki narodowej REGON podmiot gospodarczy wykonujący usługę.

W pkt 7.6 zasad metodycznych zawarto ogólne reguły klasyfikowania usług. I tak, na podstawie pkt 7.6.2, gdy przeprowadzona analiza opisu wykonywanych czynności wskazuje na możliwość zaliczenia usługi do dwóch lub kilku grupowań, należy przyjąć następujące reguły klasyfikowania, z tym jednak, że porównywać można jedynie grupowania tego samego poziomu hierarchicznego:

- grupowanie, które zawiera bardziej dokładny opis czynności, powinno być uprzywilejowane (wybrane) w stosunku do grupowania zawierającego opis ogólny,

- usługa złożona, składająca się z kombinacji różnych czynności, której nie można zaklasyfikować zgodnie ze wskazanym sposobem, powinna być zaklasyfikowana jak usługa, która nadaje całości zasadniczy charakter,

- usługę, której nie można zaklasyfikować zgodnie z (tiret 1, 2) należy zaklasyfikować w grupowaniu odpowiednim dla usługi o najbardziej zbliżonym charakterze.

Zgodnie z tytułem Sekcji N Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, sekcja ta obejmuje USŁUGI ADMINISTROWANIA I USŁUGI WSPIERAJĄCE.

Zgodnie z wyjaśnieniami do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) sekcja N obejmuje:

- wynajem i dzierżawę środków transportów bez obsługi,

- wynajem i dzierżawę artykułów użytku osobistego i domowego,

- wynajem i dzierżawę maszyn i urządzeń bez obsługi,

- dzierżawę produktów objętych prawem własności intelektualnej i podobnych produktów, z wyłączeniem prac chronionych prawem autorskim,

- usługi związane z zatrudnieniem,

- usługi świadczone przez organizatorów turystyki, pośredników i agentów turystycznych,

- usługi rezerwacji i usługi z nią związane,

- usługi detektywistyczne i ochroniarskie,

- usługi utrzymania porządku w budynkach i obiektach przemysłowych,

- usługi zagospodarowania terenów zieleni,

- usługi centrów telefonicznych (call center),

- usługi świadczone przez agencje inkasa i biura kredytowe,

- usługi związane z pakowaniem,

- usługi związane z administracyjną obsługą biura i pozostałe usługi wspomagające prowadzenie działalności gospodarczej, niewymagające specjalistycznej wiedzy.

W sekcji tej zawarty jest m.in. dział 82 USŁUGI ZWIĄZANE Z ADMINISTRACYJNĄ OBSŁUGĄ BIURA I POZOSTAŁE USŁUGI WSPOMAGAJĄCE PROWADZENIE DZIAŁALNOŚCI GOSPODARCZEJ.

Zgodnie z wyjaśnieniami do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) dział ten obejmuje:

- usługi związane z codzienną administracyjną obsługą biura, jak również wykonywanie regularnych, rutynowych zadań w zakresie obsługi biurowej, wykonywane na zlecenie,

- pomocnicze usługi wspomagające prowadzenie działalności gospodarczej, gdzie indziej niesklasyfikowane.

Dział ten nie obejmuje:

- drukowania dokumentów (drukowania offsetowego, szybkiego drukowania itp.), sklasyfikowanego w 18.12.19.0,

- usług związanych z przygotowaniem do druku, sklasyfikowanych w 18.13.10.0,

- realizowania i organizowania kampanii reklamowej, sklasyfikowanych w 73.11.1,

- usług związanych z tłumaczeniami, sklasyfikowanych w 74.30.1,

- specjalistycznych usług stenotypii, takich jak: relacje sądowe oraz działalności usługowej w zakresie stenografii, sklasyfikowanych w 82.99.11.0,

- usług archiwów, sklasyfikowanych w 91.01.12.0.

Uwzględniając powyższe, przedmiotowa usługa spełnia kryteria i posiada właściwości dla usług objętych działem PKWiU 82 „USŁUGI ZWIĄZANE Z ADMINISTRACYJNĄ OBSŁUGĄ BIURA I POZOSTAŁE USŁUGI WSPOMAGAJĄCE PROWADZENIE DZIAŁALNOŚCI GOSPODARCZEJ”.

Klasyfikacja została dokonana zgodnie z zasadami metodycznymi Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015), zwłaszcza z uwzględnieniem pkt 5.3.2 tych zasad.

Uzasadnienie zastosowania stawki podatku od towarów i usług

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przy czym, w świetle art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2, art. 110 i art. 138i ust. 4, wynosi 23%.

Według art. 146aa ust. 1a ustawy, jeżeli w roku następującym po roku, dla którego osiągnięte zostały wartości, o których mowa w ust. 1, zostaną spełnione warunki, o których mowa w art. 112d ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, stosowanie stawek, o których mowa w ust. 1, przedłuża się do końca roku następującego po roku, w którym:

1. kwota wydatków jest obliczana zgodnie z art. 112aa ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych w związku ze spełnieniem warunków, o których mowa w art. 112d ust. 4 tej ustawy, oraz

2. wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%.

Usługa koordynacji operacji sprzedażowych w branży IT mieści się w dziale 82 PKWiU. Usługa ta nie została wymieniona, jako usługa, dla której ustawodawca, w ustawie oraz w aktach wykonawczych wydanych na jej podstawie, przewidział obniżoną stawkę podatku. Zatem, właściwą stawką dla opodatkowania przedmiotowej usługi jest stawka podatku od towarów i usług w wysokości 23%, na podstawie art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 1 i ust. 1a ustawy.

Informacje dodatkowe

Niniejsza WIS jest ważna, jeśli w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania zwolnienie podmiotowe lub przedmiotowe od podatku od towarów i usług (art. 42a ustawy). W zakresie wyeliminowania lub zastosowania zwolnienia Wnioskodawczyni może zwrócić się o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Podmiot, na rzecz którego wydano WIS, może ją stosować wyłącznie do usług tożsamych pod każdym względem z usługą będącą przedmiotem niniejszej decyzji.

Niniejsza WIS nie ma zastosowania w przypadku gdy usługa będąca przedmiotem wniosku będzie świadczona na innych zasadach lub w innych okolicznościach niż przedstawione we wniosku.

Niniejsza WIS wiąże organy podatkowe wobec podmiotu, dla którego została wydana, w odniesieniu do usługi będącej jej przedmiotem, która została wykonana po dniu, w którym WIS została doręczona (art. 42c ust. 1 pkt 2 ustawy), z wyjątkiem następujących przypadków:

- podmiot ten złożył fałszywe oświadczenie, że w dniu złożenia wniosku o WIS, w zakresie przedmiotowym tego wniosku, nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani kontrola celno-skarbowa oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego (art. 42b ust. 3 ustawy),

- usługa, będąca przedmiotem niniejszej WIS, stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy (art. 42ca ustawy).

Niniejsza WIS jest ważna przez okres 5 lat licząc od dnia jej wydania (art. 42ha ustawy), przy czym wygasa ona z mocy prawa przed upływem tego terminu w przypadku zmiany przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług odnoszących się do usługi, będącej przedmiotem tej WIS, w wyniku której WIS staje się niezgodna z tymi przepisami. Wygaśnięcie WIS następuje z dniem wejścia w życie przepisów, w wyniku których stała się z nimi niezgodna (art. 42h ust. 1 ustawy).

Do liczenia terminów okresu ważności WIS stosuje się odpowiednio art. 12 Ordynacji podatkowej.

POUCZENIE

Od niniejszej decyzji – stosownie do art. 220 § 1 w zw. z art. 221 oraz art. 223 § 2 Ordynacji podatkowej – służy Stronie odwołanie do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia, na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP.

W przypadku wnoszenia odwołania w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Odwołanie od decyzji organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 Ordynacji podatkowej).