0112-KDIL1-3.4012.327.2022.1.KK

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 lipca 2022 r. wpłynął Pani wniosek z 28 lipca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług, w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur otrzymanych od dostawcy towarów.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Od czerwca 2021 r. prowadzi Pani jednoosobową działalność gospodarczą i jest Pani czynnym podatnikiem VAT (podatek od towarów i usług). Zajmuje się Pani sprzedażą m.in. obuwia, odzieży, tonerów, urządzeń biurowych. Zakupów dokonuje Pani na terytorium kraju – transakcje krajowe. Nabyte towary służą Pani wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Jednym z Pani stałych kontrahentów, u którego zaopatruje się Pani od wielu miesięcy w towar, jest firma mająca siedzibę poza terytorium Polski, jednakże podmiot ten od ponad 10 lat jest zarejestrowany w polskim rejestrze VAT, widnieje jako czynny podatnik VAT na terenie Polski („biała lista”).

Ponadto, dostawca ten:

1) posiada magazyny na terytorium RP, z których wysyła towary (wraz z towarem dostarczane są etykiety transportu kurierskiego, gdzie w przypadku nieodebrania lub zwrotu przesyłka trafia do polskich magazynów);

2) ma polską stronę internetową, na której widnieje polski numer infolinii, przez którą zamawiane są przedmioty nabycia, śledzi się przesyłki, pobiera faktury, składa reklamacje.

We wszystkich transakcjach (poza prywatnymi) z dostawcą identyfikuje się Pani jako nabywca – osoba prowadząca działalność gospodarczą. Do każdej transakcji handlowej (pobiera Pani) otrzymuje Pani fakturę VAT, na której widnieje m.in. Pani NIP i obowiązująca w Polsce podstawowa stawka VAT.

Pomimo otrzymywania faktur z identyfikacją podatkową NIP, sprzedawca traktuje wszystkich nabywców jako podmioty nieprowadzące działalności gospodarczych. W swoim wewnętrznym regulaminie wskazuje, że zawiera transakcje sprzedaży (realizując je na terenie Polski) na rzecz konsumentów nieprowadzących działalności gospodarczej. Mimo tego zapisu, dokonuje on sprzedaży na rzecz osób występujących w transakcji w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą wystawiając faktury VAT (spełniają one wszelkie wymogi formalne zgodnie z art. 106e ust. 1 ustawy o VAT), na których widnieje adnotacja „Ten rachunek nie może zostać wykorzystany do odliczenia naliczonego podatku VAT. Zakup (`(...)`) do użytku osobistego”.

Z przeczytanych indywidualnych interpretacji podatkowych o sygnaturach 0111-KDIB3-1.4012.159.2022.2.IK czy 0113-KDIPT1-2.4012.280.2022.1.JS., gdzie wnioskodawcy mieli ten sam problem co Pani – czy można odliczyć VAT od zakupu, czy nie – wynika, że dostawca (być może ten sam lub postępujący w taki sam sposób) odprowadza do Urzędu Skarbowego należny podatek VAT od wszelkich swoich sprzedaży wykazując go jako podatek od sprzedaży na rzecz osób nieprowadzących działalności. Tym samym, w przeciwieństwie do nabywcy, który w swoim pliku JPK_VAT wykazuje wszelkie transakcje z dostawcą, firma dokonując transakcji sprzedaży osobie prowadzącej działalność gospodarczą, nie wykazuje jej indywidualnie w plikach JPK_VAT, a zbiorczo, co uważa Pani za błędne postępowanie.

Pytanie

Czy w opisanym stanie faktycznym, gdzie zawiera Pani transakcje jako osoba prowadząca działalność gospodarczą, jako czynny podatnik VAT, przysługuje Pani prawo do odliczenia naliczonego przez dostawcę podatku VAT?

Pani stanowisko w sprawie

Pani zdaniem, w transakcjach z opisanym kontrahentem przysługuje Pani prawo do odliczania podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących zakupy.

Nabycie towarów służy wyłącznie czynnościom opodatkowanym (art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług).

Dane nabywcy na fakturze są zgodne z wpisem w CEIDG (Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej), wszelkie przesłanki prawa do odliczenia VAT, zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, art. 88, jak i co do dokumentu – faktury art. 106e ust. 1 ustawy o VAT, zostały spełnione.

Zakup poczynając od zamówienia, kończąc na wysyłce i ewentualnym zwrocie odbywa się na terenie Polski.

Sprzedawca widnieje jako czynny polski podatnik VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą” :

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Według art. 15 ust 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższych regulacji wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Powyższa zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na mocy art. 88 ust. 3a ustawy:

Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:

1. sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi:

a) wystawionymi przez podmiot nieistniejący;

b) (uchylona)

2. transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku;

3. (uchylony)

4. wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne:

a) stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane – w części dotyczącej tych czynności,

b) podają kwoty niezgodne z rzeczywistością – w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością,

c) potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego – w części dotyczącej tych czynności;

5. faktury, faktury korygujące wystawione przez nabywcę zgodnie z odrębnymi przepisami nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego;

6. (uchylony)

7. wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze – w części dotyczącej tych czynności.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy:

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z ww. regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

W myśl art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy:

Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą: sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Elementy, jakie powinna zawierać faktura, zostały wymienione w art. 106e ustawy.

Stosownie do treści art. 106e ust. 1 pkt 1-15 ustawy:

Faktura powinna zawierać:

1. datę wystawienia;

2. kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;

3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;

4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;

5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;

6. datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;

7. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;

8. miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;

9. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);

10. kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;

11. wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);

12. stawkę podatku albo stawkę podatku od wartości dodanej w przypadku korzystania z procedur szczególnych, o których mowa w dziale XII w rozdziałach 6a, 7 i 9;

13. sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;

14. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;

15. kwotę należności ogółem.

Z ww. uregulowań wynika, że faktura powinna m.in. jednoznacznie określać imiona i nazwiska lub nazwy podatnika (sprzedawcy) i nabywcy oraz ich adresy. Faktura powinna zawierać dane nabywcy towaru lub usługi i tym samym dokumentować rzeczywiste zdarzenia gospodarcze, a jako wystawca i nabywca powinni widnieć faktyczni uczestnicy transakcji. Każdorazowo należy ustalić więc nabywcę towaru lub usługi, który powinien wynikać z zawartej umowy.

Należy podkreślić, że celem faktury jest przede wszystkim udokumentowanie rzeczywistego przebiegu zdarzeń gospodarczych, zarówno pod względem przedmiotu transakcji, jak i podmiotów biorących w niej udział.

Faktury są dokumentem o charakterze sformalizowanym. Zatem, co do zasady, faktury muszą być wystawione zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze. Oznacza to, że nie można uznać za prawidłową fakturę, gdy sprzecznie z jej treścią wskazuje ona zdarzenie gospodarcze, które w ogóle nie zaistniało. Faktura potwierdza zaistniałe zdarzenia gospodarcze, a jej elementy formalne wymagane przez art. 106e ust. 1 ustawy mają wyłącznie znaczenie dowodowe. Jedynie braki merytoryczne faktury mogą wywołać skutek materialny w postaci zmian w przedmiocie lub podstawie opodatkowania, a także doprowadzić do niewłaściwego określenia wysokości podatku.

Z powyższego wynika, że o prawidłowości faktur wystawianych i otrzymywanych przez podatników powinny decydować przede wszystkim ustalenia, czy dokumenty te potwierdzają rzeczywiste transakcje handlowe. A zatem jeżeli w fakturach dokumentujących transakcje występują tzw. wadliwości mniejszej wagi, należy uznać, że nie ma podstawy do kwestionowania faktur, w tym prawa do odliczenia podatku naliczonego, wyłącznie z powodu braków mających charakter tzw. wadliwości mniejszej wagi. Są to tego rodzaju wadliwości, które, co prawda, powodują, że faktura nie odpowiada wymogom określonym w przepisach, jednakże same w sobie nie wpływają na przedmiot i podstawę opodatkowania.

Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pani jednoosobową działalność gospodarczą i jest Pani czynnym podatnikiem VAT. Zajmuje się Pani sprzedażą m.in. obuwia, odzieży, tonerów, urządzeń biurowych. Zakupów dokonuje Pani na terytorium kraju – transakcje krajowe. Nabyte towary służą Pani wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Jednym z Pani stałych kontrahentów, u którego zaopatruje się Pani od wielu miesięcy w towar, jest firma mająca siedzibę poza terytorium Polski, jednakże podmiot ten od ponad 10 lat jest zarejestrowany w polskim rejestrze VAT, widnieje jako czynny podatnik VAT na terenie Polski („biała lista”).

Ponadto, dostawca ten:

1. posiada magazyny na terytorium RP, z których wysyła towary (wraz z towarem dostarczane są etykiety transportu kurierskiego, gdzie w przypadku nieodebrania lub zwrotu przesyłka trafia do polskich magazynów);

2. ma polską stronę internetową, na której widnieje polski numer infolinii, przez którą zamawiane są przedmioty nabycia, śledzi się przesyłki, pobiera faktury, składa reklamacje.

We wszystkich transakcjach (poza prywatnymi) z dostawcą identyfikuje się Pani jako nabywca – osoba prowadząca działalność gospodarczą. Do każdej transakcji handlowej (pobiera Pani) otrzymuje Pani fakturę VAT, na której widnieje m.in. Pani NIP i obowiązująca w Polsce podstawowa stawka VAT.

Pomimo otrzymywania faktur z identyfikacją podatkową NIP, sprzedawca traktuje wszystkich nabywców jako podmioty nieprowadzące działalności gospodarczych. W swoim wewnętrznym regulaminie wskazuje, że zawiera transakcje sprzedaży (realizując je na terenie Polski) na rzecz konsumentów nieprowadzących działalności gospodarczej. Mimo tego zapisu, dokonuje on sprzedaży na rzecz osób występujących w transakcji w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą wystawiając faktury VAT (spełniają one wszelkie wymogi formalne zgodnie z art. 106e ust. 1 ustawy o VAT), na których widnieje adnotacja „Ten rachunek nie może zostać wykorzystany do odliczenia naliczonego podatku VAT. Zakup (`(...)`) do użytku osobistego”.

Pani wątpliwości dotyczą wskazania, czy w opisanym stanie faktycznym, gdzie zawiera Pani transakcje jako osoba prowadząca działalność gospodarczą, jako czynny podatnik VAT, przysługuje Pani prawo do odliczenia naliczonego przez dostawcę towaru podatku VAT z wystawianych przez tego dostawcę faktur VAT.

Odnosząc się do powyższych Pani wątpliwości należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Jak wskazano powyżej, najistotniejszym warunkiem umożliwiającym czynnemu podatnikowi VAT realizację prawa do odliczenia jest związek dokonanych zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Jednocześnie oceny, czy związek ten istnieje lub będzie istniał w przyszłości, należy dokonać w momencie realizowania zakupów zgodnie z zasadą niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik – aby mógł skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego – nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Przy czym należy podkreślić, że faktura stanowi podstawę dla nabywcy towaru lub usługi do odliczenia podatku naliczonego, bowiem z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy wynika, że podatkiem naliczonym jest kwota podatku wynikająca z faktury.

W analizowanej sprawie, jak wskazała Pani w opisie sprawy, faktury spełniają wszelkie wymogi formalne zgodnie z art. 106e ust. 1 ustawy. Prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możność wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Przy czym należy wskazać, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie uzależniają prawa podatnika do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od umieszczania stosownych „dopisków” na fakturach. Ustawodawca bowiem przewidział sytuacje, których wystąpienie wyłącza możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, które zostały wskazane w art. 88 ustawy.

Mając zatem na uwadze przedstawiony opis sprawy i powołane regulacje prawne stwierdzić należy, że skoro w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nabywa Pani – jako czynny, zarejestrowany podatnik VAT – towary, które służą Pani wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, to przysługuje Pani prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego zawartego na otrzymanych fakturach, gdyż spełniony jest warunek niezbędny do dokonania takiego obniżenia, określony w art. 86 ust. 1 ustawy, tj. związek zakupionego towaru z opodatkowaną podatkiem VAT Pani działalnością gospodarczą. Jednocześnie nie znajduje zastosowania art. 88 ust. 3a ustawy. W konsekwencji przy braku zaistnienia innych negatywnych przesłanek, przysługuje Pani prawo do odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy z faktur wystawionych przez dostawę.

Podsumowując, w opisanym stanie faktycznym, gdzie zawiera Pani transakcje zakupu towarów jako osoba prowadząca działalność gospodarczą, jako czynny podatnik VAT, w sytuacji gdy nabyte towary służą Pani wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, przysługuje Pani prawo do odliczenia naliczonego przez dostawcę towaru podatku VAT z wystawionych przez tego dostawcę faktur VAT.

Tym samym Pani stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

W odniesieniu do zamieszczonego zapisku na fakturze, o którym Pani wspomina należy wskazać, że wszelkie ustalenia co do przebiegu i dokumentowania transakcji powinny być przedmiotem uzgodnień pomiędzy stronami tej transakcji w celu uniknięcia nieprawidłowości w rozliczaniu podatku VAT zarówno przez sprzedawcę, jak i przez nabywcę.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zadanego pytania) Wnioskodawcy. Zauważyć bowiem należy, że to wyłącznie Wnioskodawca, w treści składanego wniosku, kształtuje jego zakres przedmiotowy. Zatem kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być rozpatrzone – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

· W myśl art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.).