Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 czerwca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 21 czerwca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT (podatek od towarów i usług) od wydatków dotyczących nowo wybudowanej drogi. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 28 lipca 2022 r. (wpływ 28 lipca 2022 r.) oraz pismem z 2 sierpnia 2022 r. (wpływ 2 sierpnia 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Gmina jest jednostką samorządu terytorialnego oraz czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Gmina prowadzi działalność polegającą m.in. na sprzedaży niezabudowyanych działek przeznaczonych pod zabudowę mieszkaniową. Działki przeznaczone do sprzedaży stanowiły zorganizowane osiedla mieszkaniowe, posiadające bezpośredni dostęp do mediów. Część z nich została sprzedana, a podatek VAT należny odprowadzony do Urzędu Skarbowego.

Na terenie osiedla Gmina przeprowadziła inwestycję polegającą na budowie drogi osiedlowej wraz z oświetleniem. Wcześniej nie istniała tam droga gminna, a wybudowany odcinek miał zapewnić dojazd do sprzedanych przez Gminę działek budowlanych. Działki, które przylegały do drogi sprzedawane były w okresie kilku lat. Część z nich została sprzedana jeszcze przed rozpoczęciem inwestycji budowy drogi, a pozostałe działki Gmina sprzedała w czasie kiedy droga już powstała.

W uzupełnieniu wniosku Gmina na:

Pytanie 1

Czy teren objęty inwestycją, o której mowa we wniosku stanowi wyłącznie własność Gminy, czy są również inni właściciele? Jeśli są inni właściciele, to prosimy wskazać, czy będą oni partycypować w kosztach budowy infrastruktury? Jeśli nie, to prosimy wskazać dlaczego.

Odpowiedziała

Właścicielem terenu objętego inwestycją jest Gmina.

Pytanie 2

Czy realizowana przez Gminę inwestycja polegająca na budowie drogi osiedlowej wraz z oświetleniem związana jest z realizacją zadań własnych Gminy, o których mowa w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2022 r. poz. 559 ze zm.)? Jeżeli tak, to prosimy wskazać dokładną podstawę prawną działania.

Odpowiedziała

Realizowana inwestycja jest zadaniem własnym Gminy zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2022 r. poz. 559 ze zm.).

Pytanie 3

Prosimy jednoznacznie wskazać do jakiej kategorii czynności są wykorzystywane efekty opisanej we wniosku inwestycji w postaci budowy drogi osiedlowej wraz z oświetleniem, tj. czy do czynności:

a) opodatkowanych podatkiem od towarów i usług,

b) zwolnionych od podatku,

c) niepodlegających opodatkowaniu tym podatkiem?

Odpowiedziała

Niepodlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Pytanie 4

Czy Gmina pobiera jakiekolwiek opłaty za wykorzystywanie powstałej w ramach inwestycji drogi osiedlowej wraz z oświetleniem? Jeśli tak, to prosimy wskazać od kogo i na podstawie jakiego aktu prawnego?

Odpowiedziała

Gmina nie pobiera opłat za wykorzystywanie powstałej w ramach inwestycji drogi osiedlowej wraz z oświetleniem.

Pytanie 5

Czy powstała w ramach inwestycji droga osiedlowa wraz z oświetleniem po jej wybudowaniu jest ogólnodostępna dla każdego?

Odpowiedziała

Powstała droga osiedlowa dostępna jest dla wszystkich obywateli.

Pytanie 6

Czy z drogi osiedlowej wraz z oświetleniem korzystają również właściciele innych działek/posesji niż działek, które były przedmiotem sprzedaży?

Odpowiedziała

Z drogi korzystają również właściciele innych działek.

Pytanie 7

Czy Gmina jest zobowiązana wykonać lub wykonuje podobne inwestycje na obszarach przeznaczonych według Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego pod budownictwo mieszkaniowe, polegające na budowie infrastruktury drogowej wraz z oświetleniem, w przypadku gdy nie dokonuje/nie będzie dokonywać sprzedaży działek, a których właściciele będą korzystać z tej infrastruktury?

Odpowiedziała

Gmina wykonuje podobne inwestycje w przypadku, gdy nie dokonuje/nie będzie dokonywać sprzedaży działek, a których właściciele będą korzystać z tej infrastruktury.

Pytanie

Czy Gmina ma prawo do odliczenia podatku VAT od nowo wybudowanej drogi, do której przylegają działki przeznaczone do sprzedaży?

Państwa stanowisko w sprawie

W związku ze zrealizowaną inwestycją, polegającą na budowie drogi gminnej Gmina stoi na stanowisku, iż możliwe jest odliczenie podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z inwestycją, ponieważ budowa drogi była nierozerwalnie związana z zamiarem sprzedaży działek przez Gminę. Według Gminy, jeśli podejmuje działania inwestycyjne na zasadach właściwych dla przedsiębiorców, działalność gminy w tym zakresie powinna być traktowana tak, jak u pozostałych podatników VAT. Zdaniem Gminy, z wybudowanej drogi korzystają głównie obecni właściciele działek oraz właściciele, którzy nabyli działki po wybudowaniu drogi.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Jak wynika z powołanych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Stosownie do art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy:

Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W myśl przepisu art. 88 ust. 4 ustawy:

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle art. 15 ust. 6 ustawy:

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ władzy publicznej będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych) – tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2022 r. poz. 559 ze zm.):

Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy:

Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Na mocy art. 7 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy:

Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest jednostką samorządu terytorialnego oraz czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Gmina prowadzi działalność polegającą m.in. na sprzedaży niezabudowanych działek przeznaczonych pod zabudowę mieszkaniową. Działki przeznaczone do sprzedaży stanowiły zorganizowane osiedla mieszkaniowe, posiadające bezpośredni dostęp do mediów. Część z nich została sprzedana, a podatek VAT należny odprowadzony do Urzędu Skarbowego.

Na terenie osiedla Gmina przeprowadziła inwestycję polegającą na budowie drogi osiedlowej wraz z oświetleniem. Wcześniej nie istniała tam droga gminna, a wybudowany odcinek miał zapewnić dojazd do sprzedanych przez Gminę działek budowlanych. Działki, które przylegały do drogi sprzedawane były w okresie kilku lat. Część z nich została sprzedana jeszcze przed rozpoczęciem inwestycji budowy drogi, a pozostałe działki Gmina sprzedała w czasie kiedy droga już powstała. Właścicielem terenu objętego inwestycją jest Gmina.

Realizowana inwestycja jest zadaniem własnym Gminy zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym.

Inwestycja w postaci budowy drogi osiedlowej wraz z oświetleniem będzie wykorzystywana do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Gmina nie pobiera opłat za wykorzystywanie powstałej w ramach inwestycji drogi osiedlowej wraz z oświetleniem. Powstała droga osiedlowa dostępna jest dla wszystkich obywateli.

Z drogi korzystają również właściciele innych działek.

Gmina wykonuje podobne inwestycje w przypadku, gdy nie dokonuje/nie będzie dokonywać sprzedaży działek, a których właściciele będą korzystać z tej infrastruktury.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą wskazania, czy Gmina ma prawo do odliczenia podatku VAT od nowo wybudowanej drogi, do której przylegają działki przeznaczone do sprzedaży.

W odniesieniu do prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji należy zaznaczyć, że generalnie czynności wykonywane przez podmioty prawa publicznego (organy władzy publicznej i urzędy obsługujące te organy) w ramach sprawowanego przez nie władztwa publicznego, są wyłączone z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z art. 1 ustawy o drogach publicznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1376 ze zm.):

Drogą publiczną jest droga zaliczona na podstawie niniejszej ustawy do jednej z kategorii dróg, z której może korzystać każdy, zgodnie z jej przeznaczeniem, z ograniczeniami i wyjątkami określonymi w tej ustawie lub innych przepisach szczególnych.

W myśl art. 2 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy o drogach publicznych:

1. Drogi publiczne ze względu na funkcje w sieci drogowej dzielą się na następujące kategorie:

1. drogi krajowe;

2. drogi wojewódzkie;

3. drogi powiatowe;

4. drogi gminne.

2. Ulice leżące w ciągu dróg wymienionych w ust. 1 należą do tej samej kategorii co te drogi.

Natomiast zgodnie z art. 7 ustawy o drogach publicznych:

1. Do dróg gminnych zalicza się drogi o znaczeniu lokalnym niezaliczone do innych kategorii, stanowiące uzupełniającą sieć dróg służących miejscowym potrzebom, z wyłączeniem dróg wewnętrznych.

2. Zaliczenie do kategorii dróg gminnych następuje w drodze uchwały rady gminy po zasięgnięciu opinii właściwego zarządu powiatu.

3. Ustalenie przebiegu istniejących dróg gminnych następuje w drodze uchwały rady gminy.

Stosownie do art. 19 ust. 1 ustawy o drogach publicznych:

Organ administracji rządowej lub jednostki samorządu terytorialnego, do którego właściwości należą sprawy z zakresu planowania, budowy, przebudowy, remontu, utrzymania i ochrony dróg, jest zarządcą drogi.

Na podstawie art. 20 pkt 3, 4 i 11 ustawy o drogach publicznych:

Do zarządcy drogi należy:

‒ w szczególności pełnienie funkcji inwestora (pkt 3),

‒ utrzymanie nawierzchni drogi, chodników, drogowych obiektów inżynierskich, urządzeń zabezpieczających ruch i innych urządzeń związanych z drogą, z wyjątkiem części pasa drogowego, o których mowa w art. 20f pkt 2 (pkt 4),

‒ wykonywanie robót interwencyjnych, robót utrzymaniowych i zabezpieczających (pkt 11).

Z powyższych przepisów wynika, że działania zarządców dróg mieszczą się w zakresie czynności o charakterze publicznoprawnym i wynikają z wykonywania przez te jednostki władztwa publicznoprawnego.

Wnioskodawca wskazał, że inwestycja w postaci budowy drogi osiedlowej wraz z oświetleniem będzie wykorzystywana do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Gmina nie pobiera opłat za wykorzystywanie powstałej w ramach inwestycji drogi osiedlowej wraz z oświetleniem. Powstała droga osiedlowa dostępna jest dla wszystkich obywateli. Z drogi korzystają również właściciele innych działek.

W tym miejscu należy podkreślić, że z uwagi na swą specyfikę, jednostki samorządu terytorialnego nie są podmiotami zrównanymi z komercyjnymi przedsiębiorcami. Powyższe wynika chociażby z racji uprzywilejowania tych jednostek poprzez treść art. 15 ust. 6 ustawy i nieuznawania ich za podatnika w określonych okolicznościach, tj. w przypadku działania w charakterze organu władzy publicznej, którego przymiotu komercyjny przedsiębiorca nie posiada i którego działalność, co do zasady, jest opodatkowana w całości. Z tego też względu, rozpatrując w zakresie podatku VAT kwestie uprawnień i obowiązków podmiotów takich, jak jednostki samorządu terytorialnego, należy mieć na względzie okoliczność, że podmioty te – co do zasady – w odniesieniu do niektórych czynności występują jako organ władzy publicznej i nie są uznawane za podatników stosownie do ww. art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem, budowa infrastruktury w postaci drogi wewnętrznej wraz z oświetleniem odbywa się w ramach władztwa publicznego, Gmina wykonując przedmiotową inwestycję działa przede wszystkim jako organ administracji publicznej i może korzystać ze środków prawnych o charakterze władczym. W takim ujęciu Gmina bez wątpienia nie może być uznana za podatnika, gdyż realizuje w tym zakresie zadania własne służące zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej. W przedstawionym przypadku, nie ma związku ze sprzedażą opodatkowaną, ponieważ wykonana przez Gminę droga osiedlowa wraz z oświetleniem nie służy do wykonywania czynności opodatkowanych.

Tym samym, w ramach inwestycji dotyczącej budowy drogi osiedlowej wraz z oświetleniem Gmina nie dokonuje zakupów towarów i usług w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a tym samym nie działa w charakterze podatnika VAT.

Podsumowując należy stwierdzić, że Gmina nie ma prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków dotyczących nowo wybudowanej drogi wraz z oświetleniem, do której przylegają działki przeznaczone do sprzedaży.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).