Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 czerwca 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 21 czerwca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania podatkiem VAT (podatek od towarów i usług) sprzedaży niezabudowanej działki nr 27. Uzupełnił go Pan pismem z 21 lipca 2022 r. (wpływ 21 lipca 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest właścicielem działki budowlanej nr 27, (`(...)`), którą planuje sprzedać.

Działka ta powstała w wyniku podziału działki nr 18 na podstawie decyzji Wójta Gminy (…) z 26 stycznia 2022 r. ww. decyzja przewidywała podział działki nr 18 na działkę budowlaną 27 o powierzchni (`(...)`) ha, w kształcie trójkąta, oraz działkę rolną nr 28 o powierzchni (`(...)`) ha.

Z kolei ww. działka nr 18, powstała w wyniku podziału działki nr 6, którą Wnioskodawca uzyskał na podstawie darowizny od rodziców w 2015 r. na cele prywatne (z działki 6 zostały wydzielone działki budowlane o numerach: 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, które zostały już sprzedane oraz działka 18).

Działka nr 27, podobnie jak przed podziałem działka nr 18, nie była wykorzystywana przez Wnioskodawcę ani do działalności gospodarczej, ani do działalności rolniczej, została nabyta do majątku prywatnego Wnioskodawcy. Nieruchomość zarówno przed podziałem, jak i po nim, nie była przez Wnioskodawcę najmowana, dzierżawiona, ani użyczana.

Działka nr 27 została przez Wnioskodawcę wydzielona w celu sprzedaży. Ze względu na małą powierzchnię działki nr 27 oraz fakt, iż ma ona kształt trójkąta, co czyni ją trudną do zagospodarowania, Wnioskodawca rozważa wydzielenie z sąsiadującej z nią działki rolnej nr 28 około (`(...)`) ha, który to obszar zostałby „scalony” z działką nr 27, aby powstała w rezultacie działka miała kształt kwadratu. Przy czym opisana operacja połączenia działki nr 27 z ewentualnie nowo wydzieloną działką rolną miałaby zostać przeprowadzona, jeżeli takie byłoby życzenie nabywcy działki nr 27. Sprzedaż działki nr 27 i ewentualnie nowo wydzielonej działki rolnej miałaby zostać przeprowadzona w ramach dwóch odrębnych transakcji.

Wnioskodawca nie podjął żadnych działań w zakresie uzbrojenia działek bądź w celu zwiększenia ich wartości. Nie publikował także żadnych ogłoszeń w związku z zamiarem sprzedaży działki nr 27.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, nie prowadzi działalności gospodarczej, która byłaby związana z obrotem nieruchomościami. Wydzielona działka jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.

Ponadto Wnioskodawca poinformował, iż (`(...)`) czerwca 2017 r. uzyskał interpretacje indywidualne Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej nr (`(...)`) oraz (`(...)`), w których organ podatkowy potwierdził jego stanowisko, iż zbycie przez Wnioskodawcę ośmiu działek, powstałych z podzielenia jednej działki otrzymanej w darowiźnie, nie stanowiło czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług z uwagi na fakt, że przedmiotowa nieruchomość została nabyta w drodze darowizny do majątku prywatnego Wnioskodawcy oraz nie była ona (przed podziałem oraz po podziale) wykorzystywana przez Wnioskodawcę w działalności gospodarczej (powołane interpretacje indywidualne dotyczyły wspomnianych w treści złożonego wniosku działek o numerach 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17).

W piśmie z 21 lipca 2022 r. – stanowiącym uzupełnienie wniosku – Wnioskodawca wskazał, że z potencjalnym nabywcą działki nr 27 nie będzie zawierana umowa przedwstępna kupna/sprzedaży działki. Ponadto kupującemu nie będą przez Wnioskodawcę udzielane żadne pełnomocnictwa.

Pytanie

Czy sprzedając działkę budowlaną nr 27 Wnioskodawca będzie działał w charakterze podatnika VAT i w związku z tym transakcja ta powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Pana stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy, dokonując sprzedaży działki budowlanej nr 27 Wnioskodawca nie będzie działał w charakterze podatnika VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 106 ze zm.) – dalej jako ustawa o VAT – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Pojęcie rzeczy definiuje natomiast art. 45 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.), określając je jako wyłącznie przedmioty materialne. Nieruchomości są zatem objęte zakresem tego pojęcia.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (`(...)`).

Należy w związku z tym przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, zbycie nieruchomości gruntowej traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Należy przy tym podkreślić, że nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby bowiem dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem działa w charakterze podatnika VAT.

Podatnikami – według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT – są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2 bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak wynika z utrwalonej linii orzeczniczej sądów administracyjnych, podatnikiem dany podmiot będzie tylko w odniesieniu do czynności opodatkowanych, które wykonał w ramach działalności gospodarczej. Wykonywanie określonych czynności – będących dostawą towarów czy też świadczeniem usług – niemające miejsca w ramach działalności gospodarczej, nie jest działaniem w charakterze podatnika, a w konsekwencji nie podlega opodatkowaniu. Jeżeli zatem dana czynność została wykonana poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika, czy wykonującego wolny zawód to w świetle cytowanego powyżej art. 15 ust. 2 ustawy, nie można podmiotu dokonującego dostawy uznać za podatnika VAT z tytułu wykonania takiej czynności.

Odnosząc powyższe uwagi do sytuacji sprzedaży przez osobę fizyczną nieruchomości (np. wydzielonych działek) należy zauważyć, iż zgodnie z utrwalonym w orzecznictwie poglądem, jeżeli sprzedaż taka następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym, a nie jako przejaw zorganizowanej i profesjonalnej działalności podobnej np. do obrotu nieruchomościami, to należy przyjąć, że sprzedaż nie będzie podlegała opodatkowaniu VAT.

Do określenia, w jakim przypadku sprzedaż będzie można traktować jak przejaw działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, pomocne mogą być wskazówki Naczelnego Sądu Administracyjnego określone w wyroku z 28 października 2011 r., sygn. I FSK 1554/10. Sąd ten we wskazanym orzeczeniu stwierdził, że do oceny, czy w danej transakcji sprzedawca (np. działek) występuje w roli podatnika, istotne są okoliczności i warunki, w jakich dochodzi do transakcji potencjalnie podlegającej opodatkowaniu VAT: „Fakt podjęcia, np. takich czynności jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych oraz działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, stanowią o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, które mogą wskazywać, że czynności sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną”.

Natomiast z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego. Inaczej jest natomiast w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Jak stanowi art. 2 pkt 22 ustawy:

Sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Dostawa towaru, w tym przypadku działki gruntowej nr 27, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy czynność podlegającą opodatkowaniu wykona podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Jednocześnie czynność ta powinna zostać dokonana przez podmiot, który w jej ramach działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W świetle przytoczonych wyżej przepisów należy zatem zauważyć, że status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.

Zatem osoby fizyczne dokonujące sprzedaży, przekazania lub darowizny towarów stanowiących część ich majątku osobistego (takiego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach prowadzonej działalności gospodarczej), nie są zaliczane do grona podatników podatku od towarów i usług.

Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast – jak wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działki, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Z opisu sprawy wynika, że jest Pan właścicielem działki budowlanej nr 27, którą planuje sprzedać. Działka ta powstała w wyniku podziału działki nr 18 na podstawie decyzji Wójta Gminy. Decyzja ta przewidywała podział działki nr 18 na działkę budowlaną 27 o powierzchni (`(...)`) ha, w kształcie trójkąta, oraz działkę rolną nr 28 o powierzchni (`(...)`) ha.

Z kolei ww. działka nr 18, powstała w wyniku podziału działki nr 6, którą Wnioskodawca uzyskał na podstawie darowizny od rodziców w 2015 r. na cele prywatne (z działki 6 zostały wydzielone działki budowlane o numerach: 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, które zostały już sprzedane oraz działka 18).

Działka nr 27, podobnie jak przed podziałem działka nr 18, nie była wykorzystywana przez Pana ani do działalności gospodarczej, ani do działalności rolniczej, została nabyta do Pana majątku prywatnego. Nieruchomość zarówno przed podziałem, jak i po nim, nie była przez Pana najmowana, dzierżawiona, ani użyczana.

Działka nr 27 została wydzielona w celu sprzedaży. Ze względu na małą powierzchnię działki nr 27 oraz fakt, iż ma ona kształt trójkąta, co czynią ją trudną do zagospodarowania, Wnioskodawca rozważa wydzielenie z sąsiadującej z nią działki rolnej nr 28 około (`(...)`) ha, który to obszar zostałoby „scalony” z działką nr 27, aby powstała w rezultacie działka miała kształt kwadratu. Przy czym opisana operacja połączenia działki nr 27 z ewentualnie nowo wydzieloną działką rolną miałaby zostać przeprowadzona, jeżeli takie byłoby życzenie nabywcy działki nr 27. Sprzedaż działki nr 27 i ewentualnie nowo wydzielonej działki rolnej miałaby zostać przeprowadzona w ramach dwóch odrębnych transakcji.

Nie podjął Pan żadnych działań w zakresie uzbrojenia działki bądź w celu zwiększenia ich wartości. Nie publikował także żadnych ogłoszeń w związku z zamiarem sprzedaży działki nr 27. Jest Pan osobą fizyczną, nie prowadzi działalności gospodarczej, która byłaby związana z obrotem nieruchomościami. Wydzielona działka jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Dodatkowo wskazał Pan, że z potencjalnym nabywcą działki nr 27 nie będzie zawierana umowa przedwstępna kupna/sprzedaży działki. Ponadto kupującemu nie będą przez Pana udzielane żadne pełnomocnictwa.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy Pana wątpliwości dotyczą wskazania, czy sprzedaż działki nr 27 będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z przywołanych wyżej przepisów wynika, że dostawa towarów (w tym nieruchomości gruntowej niezabudowanej) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

W kontekście powyższych rozważań istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że podejmował Pan działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Ocena ta winna przy tym uwzględniać nie tylko samodzielne znaczenie poszczególnych kryteriów kwalifikacji określonych działań jako cech charakteryzujących działalność handlową, ale też brać pod uwagę całokształt tychże działań, ich wzajemne uzupełnianie się i przydatność z punktu widzenia tego rodzaju działalności gospodarczej.

Okoliczności niniejszej sprawy wskazują, że w odniesieniu do transakcji sprzedaży działki nr 27 brak jest przesłanek pozwalających uznać Pana za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego nie wynika taka Pana aktywność, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Jak wynika bowiem z przedstawionych okoliczności sprawy, działka nr 27, została nabyta na podstawie darowizny od rodziców w 2015 r. na cele prywatne. Działka ta nie była wykorzystywana przez Pana ani do działalności gospodarczej, ani do działalności rolniczej, została nabyta do Pana majątku prywatnego. Nieruchomość zarówno przed podziałem, jak i po nim, nie była przez Pana najmowana, dzierżawiona, ani użyczana. Działka nr 27 została wydzielona w celu sprzedaży. Jednak nie podjął Pan żadnych działań w zakresie uzbrojenia działki bądź w celu zwiększenia jej wartości. Nie publikował Pan także żadnych ogłoszeń w związku z zamiarem sprzedaży działki nr 27. Jest Pan osobą fizyczną, nie prowadzi działalności gospodarczej, która byłaby związana z obrotem nieruchomościami. Ponadto, z potencjalnym nabywcą działki nr 27 nie będzie zawierana umowa przedwstępna kupna/sprzedaży działki. Ponadto kupującemu nie będą przez Pana udzielane żadne pełnomocnictwa.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że w okolicznościach wskazanych w opisie sprawy, brak jest przesłanek świadczących o takiej Pana aktywności w przedmiocie planowanej sprzedaży działki nr 27, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Nie wystąpił bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że planowana sprzedaż ww. działki wypełnia przesłanki działalności gospodarczej. Działania podjęte przez Pana należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Zbywając niezabudowaną działkę nr 27, będzie Pan zatem korzystał z przysługującego Panu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której nie będą miały zastosowania przepisy ustawy.

W konsekwencji, dokonując sprzedaży niezabudowanej działki nr 27 będzie Pan korzystał z przysługującego Panu prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Brak tego statusu pozbawia Pana cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w związku z planowaną sprzedażą działki, a jej dostawę wyłącza ze zbioru czynności podlegających opodatkowaniu, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że w związku ze sprzedażą działki nr 27 nie będzie Pan występował w charakterze podatnika VAT, a sprzedaż ww. działki nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym Pana stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Należy także zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (`(...)`). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).