0112-KDIL1-2.4012.288.2022.2.DS

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

=======================================================

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 czerwca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 10 czerwca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:

· zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy i braku wliczenia do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy zajęć edukacyjnych (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) oraz

· zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy i braku wliczenia do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy realizacji zadania zleconego przez Organizatora z zakresu kultury (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem, które wpłynęło 9 sierpnia 2022 r. oraz pismem, które wpłynęło 10 sierpnia 2022 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca zwraca się z prośbą, o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącego podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT (podatek od towarów i usług) zajęć plastycznych, multimedialnych dla dzieci oraz dorosłych oraz nieuwzględniania do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust 1 ustawy o podatku VAT (dalej: „ustawa”), obrotów z tytułu prowadzenia tych zajęć.

Wnioskodawca jest samorządową instytucją kultury w rozumieniu art. 9 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2017 r. poz. 862), wpisaną do rejestru instytucji kultury prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury, tj. (…).

Podstawowym celem Wnioskodawcy, zawartym w statucie nadanym Wnioskodawcy na mocy (…), jest prowadzenie działalności wystawienniczej, promocyjnej i popularyzatorskiej z dziedziny sztuki współczesnej, dokumentacja i informacja w zakresie sztuki współczesnej i jej twórców, a także wszechstronny rozwój kultury oraz edukacji plastycznej w Polsce.

Zgodnie ze statutem Wnioskodawcy, działalność w zakresie kultury obejmuje:

1. Prowadzenie galerii sztuki współczesnej;

2. Organizację wystaw sztuki współczesnej w Polsce i za granicą;

3. Prowadzenie działalności promocyjnej, informacyjnej i wydawniczej w zakresie sztuki wizualnej;

4. Tworzenie kolekcji sztuki współczesnej (gromadzenie zbiorów inwentaryzowanie, zarządzenie i udostępnianie);

5. Tworzenie artystom warunków będących płaszczyzną konfrontacji osiągnięć twórczych, inspiracji i wymiany doświadczeń (wystawy, konkursy, plenery, zakupy, inne);

6. Gromadzenie, dokumentację i przechowywanie materiałów – baz danych – z życia plastycznego miasta i regionu;

7. Tworzenie i rozwijanie form współpracy pomiędzy szkołami i ośrodkami artystycznymi, instytucjami i organizacjami wykazującymi zainteresowanie sztuką współczesną;

8. Współpracę z instytucjami i organizacjami o podobnym do Wnioskodawcy charakterze, w kraju i za granicą;

9. Obrót działami sztuki współczesnej, wydawnictwami, wyrobami rzemiosła artystycznego, materiałami służącymi do wykonywania twórczości artystycznej;

10. Prowadzenie działalności dochodowej, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa;

11. Wnioskodawca może podejmować inne zadania dla zaspokajania potrzeb plastycznych mieszańców.

W ramach wyżej określonych zadań statutowych, Wnioskodawca świadczy odpłatne usługi związane z działalnością na rzecz rozwoju i upowszechniania kultury. W ramach przedmiotowych usług Wnioskodawca organizuje zajęcia dla dzieci, młodzieży oraz dorosłych:

· multimedialne grafiki i filmu,

· plastyczne,

· sensoplastyczne,

· pisania ikon.

Uczestnikami zajęć są zarówno osoby fizyczne jak i inne instytucje typu szkoły, stowarzyszenia, gminy. Za uczestnictwo w wyżej wymienionych zajęciach pobierane są opłaty. Opłaty te przeznaczane są na kontynuację i doskonalenie świadczonych przez Wnioskodawcę usług oraz na pozostałą działalność statutową.

Wnioskodawca jest podatnikiem korzystającym ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

Wnioskodawca zwraca się z prośbą, o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącego podatku od towarów i usług, w zakresie zwolnienia od podatku VAT zadania zleconego przez Organizatora, tj. Gminę (…) z zakresu kultury oraz nieuwzględniania do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, obrotów z tytułu prowadzenia tegoż zadania.

(…) została zawarta umowa pomiędzy Organizatorem, tj. Gminą (…) a Wnioskodawcą na organizację cyklu imprez w ramach projektu „(…)”. Gmina (…) partycypuje w kosztach organizacji tejże imprezy. Zgodnie z ustaleniami stron, Gmina przekazuje zaliczki na pokrycie kosztów realizacji zadania. Każdorazowo po przekazaniu zaliczki Wnioskodawca zobowiązany jest do wystawienia faktury sprzedażowej na Gminę.

Rozliczenie zadania nastąpi po jego realizacji na podstawie sprawozdania oraz kserokopii faktur stwierdzonych za zgodność z oryginałem. Należy przez to rozumieć, iż Wnioskodawca musi przedstawić faktury kosztowe Organizatorowi, potwierdzające realizację powierzonego zadania.

Wśród zadań w ramach programu „(…)” jest realizacja inicjatyw i wydarzeń młodzieżowych w formie eventów oraz długofalowych działań dla (…). Będą to m.in.: zajęcia sportowe, warsztaty artystyczne, mini festiwale, pokazy muzyczne, pokaz mody, festiwal filmowy. Wstęp na wszystkie ww. wydarzenia będzie bezpłatny.

Program „(…)” ma za zadanie angażować młodzież w działania kulturalne, tak aby stała się aktywnym twórcą, uczestnikiem i realizatorem programu. Ponadto program ma być społecznie pożytecznym i odpowiadać na potrzeby lokalnej społeczności. Program ma dawać młodym ludziom przestrzeń do działania kulturalnego, realizacji ich pasji oraz zainteresowań.

Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

A.

Szczegółowe wyjaśnienie do poszczególnych form zajęć kulturalnych i kulturowych w tym zajęć z zakresu edukacji kulturalnej realizowanych w (…).

Informacja wstępna:

Galerie sztuki współczesnej, jako (w większości) samorządowe instytucje kultury zapewniają dostęp do profesjonalnych zajęć z zakresu upowszechniania kultury i edukacji kulturalnej oraz artystycznej mieszkańcom, turystom i innym odbiorcom w wieku od niemowlęcia po osoby dojrzałe. Ta forma działalności była domeną galerii sztuki od początku ich istnienia, zaś obecnie, jak w przypadku Wnioskodawcy po zmianie siedziby, zakupowi wyposażenia, jest ona jeszcze prężniej realizowania. Dzięki postawie otwartości na nowych odbiorców Wnioskodawca widzi sens w kształtowaniu przyszłych pokoleń twórców i odbiorców sztuki bazując na możliwościach upowszechniania kultury.

Kierowane przez Wnioskodawcę pytanie miało związek z tak dynamicznie rozwijającą się działalnością z art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy, co jest dla Wnioskodawcy satysfakcją: na terenie (…) nie ma innej tak aktywnej jednostki łączącej w sobie prezentację i promocję sztuki współczesnej z upowszechnianiem kultury w tym zakresie.

Prośba o wydanie opinii z punktu widzenia Wnioskodawcy jest próbą rozeznania czy idzie on we właściwym kierunku formalnym oraz co pogłębić, poszerzyć, uszczegółowić w tym zakresie by działać w pełni z obowiązującymi przepisami prawa.

Informacja pogłębiona:

a. Zajęcia multimedialne grafiki i filmu: świadczone usługi w postaci zajęć są/będą usługami kulturalnymi, tj. ich celem jest tworzenie, upowszechnianie i ochrona kultury.

Zajęcia multimedialne grafiki i filmu – są realizowane w (…), tj. od rozpoczęcia działalności instytucji w nowej siedzibie, odremontowanej ze środków zewnętrznych, dzięki którym do użytku mieszkańców przeznaczono salę wyposażoną w tablety, komputery, programy filmowe i graficzne. Kierowane są do dzieci, młodzieży i dorosłych. Prowadzi je animator filmu i animacji poklatkowej. Szczególny cel zajęć to podniesienie wiedzy z zakresu filmoznawstwa. Celem tych zajęć jest tworzenie oraz upowszechnianie kultury poprzez poznawanie technik jakimi posługiwali się i posługują wybitni współcześni twórcy, graficy, scenarzyści, reżyserzy. Dodatkowo Wnioskodawca tworzy razem z młodzieżą szkolną filmy/animacje na podstawie ich pomysłu, autorskiego scenariusza, często dotyczące ich szkoły, patrona szkoły, miasta, itp., tak by upowszechniali kulturę swojego miasta i regionu uczestnicząc bezpośrednio w samym procesie tworzenia i upowszechniania.

Zajęcia poszerzają wiedzę o tym czym są i jak wykorzystać techniki tworzenia filmów i animacji, uczą o planach filmowych, pracy twórców filmów. Wnioskodawca wierzy, że dzięki tej pracowni w przyszłości w środowisku filmowym w Polsce będą działać osoby, które pierwsze szlify w tym zakresie pobierały w pracowni Wnioskodawcy.

Zajęcia multimedialne grafiki i filmu – nie należą/nie będą należeć do kategorii czynności wymienionych w art. 43 ust. 19 ustawy.

b. Zajęcia plastyczne: świadczone usługi w postaci zajęć są/będą usługami kulturalnymi, tj. ich celem jest tworzenie, upowszechnianie i ochrona kultury.

Zajęcia plastyczne – ich celem jest zwiększenie wiedzy o różnych technikach plastycznych, tworzenie mniejszych i większych prac artystycznych, które następnie Wnioskodawca prezentuje w sali zajęciowej na zakończenie zajęć. Na zajęcia Wnioskodawca zaprasza dzieci od 7 roku życia, które pod okiem plastyczki tworzą swoje pierwsze prace, zwykle w formie zabaw kulturalnych, tym samym poznając np. czym są kolory podstawowe, na czym polega perspektywa, co to jest martwa natura, jak tworzyli dawni mistrzowie, co to jest rzeźba itp.

Zajęcia plastyczne – nie należą/nie będą należeć do kategorii czynności wymienionych w art. 43 ust. 19 ustawy.

c. Zajęcia sensoplastyczne: świadczone usługi w postaci zajęć są/będą usługami kulturalnymi, tj. ich celem jest tworzenie, upowszechnianie i ochrona kultury.

Zajęcia sensoplastyczne – Wnioskodawca kieruje je szczególnie do dzieci od 0 do 3 lat, pod opieką rodziców, a ich celem jest poprzez sztukę i bliskość różnych przedmiotów, elementów, barw, faktur i tekstur budować relacje rodzicielskie, bliskości, szacunku. Zajęcia Wnioskodawca realizuje w sali plastycznej, jako jedyna instytucja kultury w województwie, dając tym samym najmłodszym możliwość i wstęp do świata sztuki. Wnioskodawca wierzy, że tak budowana od malucha postawa sprawi, że będą to adepci sztuki w przyszłości. Zajęcia prowadzi edukatorka, która przeszła dedykowany tym zajęciom kurs.

Zajęcia sensoplastyczne – nie należą/nie będą należeć do kategorii czynności wymienionych w art. 43 ust. 19 ustawy.

d. Zajęcia pisania ikon: świadczone usługi w postaci zajęć są/będą usługami kulturalnymi, tj. ich celem jest tworzenie, upowszechnianie i ochrona kultury.

Zajęcia pisania ikon – Wnioskodawca realizuje je z artystką, którą zaprosił do współpracy na prośbę dojrzałego grona odbiorców. Uczestniczki brały udział w całym cyklu zajęć zaczynając do poszerzenia wiedzy merytorycznej o tym czym jest ikona, pracy z drewnem, rozpoznawania farb, kolorów i zasad tworzenia. Wreszcie tworzyły ikony samodzielnie, zabierając je ze sobą jako tzn. modlitki.

Zajęcia pisania ikon – nie należą/nie będą należeć do kategorii czynności wymienionych w art. 43 ust. 19 ustawy.

Prowadząc zajęcia za które Wnioskodawca pobiera opłaty na preferencyjnych stawkach Wnioskodawca przeznacza je na materiały niezbędne do prowadzenia tych zajęć, wynagrodzenia dla instruktorów. Zysk pozyskiwany z opłat nie pokrywa w pełni ww. kosztów, stanowi jedynie uzupełnienie części z nich.

B.

W zakresie wskazanej we wniosku umowy na realizację imprezy kulturalnej pod nazwą programu „(…)” Wnioskodawca wspiera młodzież z terenu Gminy (…) w edukacji do kultury, realizacji ich pierwszych autorskich inicjatyw kulturalnych, dając im możliwość i wsparcie w upowszechnianiu kultury swojego regionu, inspirując do aktywnych form uczestnictwa w kulturze. Drogą realizacji tych celów i stworzony przez Wnioskodawcę program, składających się z cyklicznych wydarzeń – w ten sposób Wnioskodawca wychowuje przez sztukę rozwijając talenty młodych.

Wśród zadań zleconych w jednej usłudze jaką jest impreza kulturalna Gmina wymieniła te, które Wnioskodawca z doświadczenia wie, że młodzież zrealizuje:

· festiwal filmowy (…) – pokaz amatorskich filmów młodzieży oraz warsztaty z aktorem, scenarzystą i reżyserem;

· pokaz mody różnej – prezentacja prac autorskich utalentowanego (…), który sam wymyśla kreatywne stroje;

· koncert muzyki filmowej – prezentacja autorskiej twórczości młodzieży utalentowanej muzycznie;

· turniej piłkarski w obronie boiska na jednym z osiedli – zaproponowana przez młodzież inicjatywa ma na celu wskazanie palących społecznych problemów w mieście (to działanie w umowie z Gminą (…) zostało nazwane „(`(...)`)” – nie jest to określenie właściwe, ponieważ wydarzenie obejmuje spotkania młodych w celu kulturalno-społecznych działań ożywiających osiedle);

· muzykowanie – spotkania młodzieży przy instrumentach, w każdą środę w okresie wakacji.

Wszystkie formy są ofertą z zakresu edukacji pozaformalnej, edukacji kulturalnej, upowszechniania kultury i sztuki zgodnie z charakterem działania instytucji i naszą działalnością statutową.

Te działania są jedną kompleksową usługą kulturalną, która ma na celu: organizację pomniejszych wydarzeń kulturalnych, interpersonalnych, wzrost wiary we własne możliwości i talenty.

Czynności te są jedną nierozerwalną całością, ponieważ program w założeniu obejmuje grupę (`(...)`) młodych ludzi, jest nastawiony na ich współpracę, jego celem jest wspólne, jednoczesne, łączne upowszechnianie kultury w mieście pod hasłem „(…)” dzięki różnym, kilku inicjatywom kulturalnym. Wszystkie one zostały zgłoszone (…), zatem ich realizacja to wynik wspólnej decyzji naszej i młodzieży. Celem tego programu nie jest zapewnienie rozrywki poprzez realizację kilku/kilkunastu eventów ale zrealizowanie pełnego programu, poprzedzonego warsztatami kompetencyjnymi, wsparciem tutorskim.

Ww. czynności razem składają się na całą usługę kulturalną, tj. projekt „(…)”. Jednakowoż nie odbywają się one jednocześnie. Część z nich odbyła się już w czerwcu, lipcu, inne dopiero będą realizowane w sierpniu i wrześniu. Organizacja jednego wydarzenia nie jest uzależniona od zorganizowania drugiego wydarzenia. Trudno również pod tym względem wskazać, które wydarzenie byłoby usługą główną, a które usługa dodatkową. Są one raczej traktowane na jednym poziomie.

Czynności te/zadania nie mogą być realizowane odrębnie przez inne podmioty w zakresie tej umowy, ponieważ zaufanie związane ze wsparciem młodzieży i wspieranie tej grupy w zakresie tworzenia i upowszechniania kulturalny zostało nam powierzone jako instytucji działającej w tym zakresie na mocy ustawy. O ile różne podmioty kulturalne mogą działać w podobny sposób, o tyle tylko Wnioskodawca zgłosił chęć wsparcia młodzieży holistycznie i wielokierunkowo. W związku z tym Wnioskodawca podjął się realizacji tej usługi kulturalnej jako jednej pełnej całości.

Nie istnieje możliwość nabycia przez Organizatora jedynie wybranych czynności (zadań) wchodzących w skład zawartej umowy. Na etapie podpisania umowy Wnioskodawca wiedział jaka grupa uczestników zgłosiła się do projektu, jakiego wsparcia w zakresie upowszechniania kultury będzie Wnioskodawca jej udzielać, jakie inicjatywy będą realizowane. Deklarując się na realizację programu jako całości, Wnioskodawca zakłada jego rozliczenie również jako nierozerwalną całość.

Organizator jest zainteresowany nabyciem jednego świadczenia złożonego.

Czynności będą fakturowane jako jedno świadczenie, wypłacone w transzach.

Świadczeniem tym jest realizacja całego programu kulturalnego wspierającego młodzież w upowszechnianiu kultury.

Wynagrodzenie jest skalkulowane jako jedno całe świadczenie.

Celem czynności wchodzących w skład kompleksowej usługi jest tworzenie, upowszechnianie i ochrona kultury.

Działalność kulturalna w odniesieniu do ww. czynności będących kompleksową usługą przejawia się w umożliwianiu młodym ludziom tworzenia wydarzeń o charakterze kulturalnym, animacyjnym, społeczno-kulturalnym czyli upowszechnianie kultury – podejmowanie i inicjowanie wszelkich działań (w tym w obszarze edukacji kulturalnej) zmierzających do rozwijania potrzeb i zainteresowania kulturą. Łączy się to z popularyzacją kultury i udostępnianiem jej (dostęp do kultury). W kontekście działania podmiotów w sferze kultury odbywa się to poprzez tworzenie oferty kulturalnej skierowanej do różnych grup odbiorców.

To jednocześnie spełnia założenia:

· Zgodnie z przepisem Konstytucji RP art. 6 ust. 1 – Rzeczpospolita Polska stwarza warunki upowszechniania i równego dostępu do dóbr kultury, będącej źródłem tożsamości narodu polskiego, jego trwania i rozwoju. Natomiast zgodnie z przepisem art. 73 Konstytucji, każdemu zapewnia się wolność twórczości artystycznej, badań naukowych oraz ogłaszania ich wyników, wolność nauczania, a także wolność korzystania z dóbr kultury.

· W kontekście działalności kulturalnej należy wspomnieć także przepisy odnoszące się do sztuki filmowej, tj. ustawę z dnia 30 czerwca 2005 r. o kinematografii (Dz. U. Nr 132 poz. 1111 ze zm.) i ustawę z dnia 16 lipca 1997 r. o państwowych instytucjach filmowych (Dz. U. z 2007 r. Nr 102 poz. 710 ze zm.).

· Jeśli chodzi o działalność na poziomie samorządu terytorialnego, to zadania w obszarze kultury należą do tzw. zadań własnych. Oznacza to, że określone podmioty obowiązane są względem swoich mieszkańców prowadzić taką działalność.

Wnioskodawca nie osiąga zysków z prowadzenia ww. działalności.

Gdyby Wnioskodawca takie zyski osiągnął, wówczas będzie zysk ten przeznaczony w całości na kontynuację, doskonalenie świadczonych usług.

Kompleksowa usługa kulturalna pod nazwą programu „(…)”, nie należy/nie będzie należeć do kategorii czynności wymienionych w art. 43. ust. 19 ustawy.

Pytania

1. Czy wyżej wyszczególnione zajęcia edukacyjne podlegają zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy, a zatem nie podlegają wliczeniu do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy?

2. Czy realizacja zadania zleconego przez Organizatora z zakresu kultury będzie podlegać zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy, a zatem nie będzie podlegać wliczeniu do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy?

Państwa stanowisko w sprawie

Według Wnioskodawcy, zajęcia multimedialne oraz plastyczne podlegają zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy, a zatem nie podlegają wliczeniu do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

Wnioskodawca uzasadnia to tym iż, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy, zwolnieniu od podatku podlegają usługi kulturalne świadczone przez podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną.

Stosownie do art. 43 ust. 17 ustawy, zwolnienie to nie ma zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

· nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej lub

· ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Natomiast zgodnie z art. 43 ust. 18 ustawy, zwolnienie o którym mowa w ust. 1 pkt 33 lit. a, stosuje się pod warunkiem, że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tym przepisie, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

W ocenie Wnioskodawcy, prowadzenie zajęć edukacyjnych (plastycznych, multimedialnych) służy przede wszystkim upowszechnianiu kultury wśród mieszkańców miasta oraz w myśl Statutu ma służyć do zaspokojenia potrzeb plastycznych mieszkańców.

Zdaniem Wnioskodawcy, realizacja zadania zleconego przez Organizatora w zakresie kultury, podlega zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy, a zatem nie podlega wliczeniu do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

Wnioskodawca uzasadnia to tym iż, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy, zwolnieniu od podatku podlegają usługi kulturalne świadczone przez podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną.

Zdaniem Wnioskodawcy, zadania realizowane w trakcie programu „(…)”, wpisują się w szeroko pojętą działalność kulturalną. Ponadto, zgodnie z zapisem w Statucie, poprzez realizowanie danego zadania tworzone są i rozwijane formy współpracy pomiędzy różnymi organizacjami wykazującymi zainteresowanie sztuką współczesną, tworzona jest przestrzeń dla młodych artystów do konfrontacji, inspiracji i wymiany doświadczeń.

Z tytułu wykonywanego zadania Wnioskodawca nie osiąga dodatkowego dochodu (uczestnictwo w warsztatach, zajęciach, wydarzeniach jest bezpłatne).

Doprecyzowanie Państwa stanowiska w sprawie

Według Wnioskodawcy, zajęcia multimedialne grafiki i filmu, zajęcia plastyczne, zajęcia sensoplastyczne oraz zajęcia z pisania ikon, podlegają zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy, a zatem nie podlegają wliczeniu do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku – jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Przepisy ustawy oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług zwolnienie od podatku.

Zastosowanie zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy:

Zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez:

a) podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną,

b) indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Jednocześnie stosownie do art. 43 ust. 17 ustawy:

Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub

2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Według art. 43 ust. 17a ustawy:

Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Na mocy art. 43 ust. 18 ustawy:

Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. a, stosuje się, pod warunkiem że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Na podstawie art. 43 ust. 19 ustawy:

Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 33, nie ma zastosowania do:

1. usług związanych z filmami i nagraniami na wszelkich nośnikach;

2. wstępu:

a) na spektakle, koncerty, przedstawienia i imprezy w zakresie twórczości i wykonawstwa artystycznego i literackiego,

b) do wesołych miasteczek, parków rozrywki, cyrków, dyskotek, sal balowych,

c) do parków rekreacyjnych, na plaże i do innych miejsc o charakterze kulturalnym;

3. wstępu oraz wypożyczania wydawnictw w zakresie usług świadczonych przez biblioteki, archiwa, muzea i innych usług związanych z kulturą;

4. usług związanych z produkcją filmów i nagrań na wszelkich nośnikach;

5. działalności agencji informacyjnych;

6. usług wydawniczych;

7. usług radia i telewizji, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 34;

8. usług ochrony praw.

Analizując powołane wyżej regulacje dotyczące zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, w zakresie usług kultury zauważyć należy, że warunkiem zastosowania ww. zwolnienia od podatku jest spełnienie przesłanki o charakterze podmiotowym odnoszącej się do usługodawcy, jak również przedmiotowym, dotyczącym rodzaju świadczonych usług. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że zwolnienie nie będzie miało zastosowania.

Odnosząc się do zwolnienia od podatku VAT wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy należy wskazać, że przepis ten stanowi odzwierciedlenie regulacji zawartych w art. 132 ust. 1 lit. n Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 str. 1 ze zm.), który stanowi, że:

Państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje: świadczenie niektórych usług kulturalnych, a także dostawa towarów ściśle z nimi związanych, przez podmioty prawa publicznego lub inne instytucje kulturalne uznane przez dane państwo członkowskie.

Należy podkreślić, że ustawodawca zwalnia od podatku usługi kulturalne świadczone przez ściśle określone grupy podmiotów. Polski prawodawca określił te podmioty, wymieniając je w ww. przepisie, jako: podmioty prawa publicznego; podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym; podmioty wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej; indywidualni twórcy i artyści wykonawcy, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzani w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Określając katalog podmiotów, które mogą na podstawie odrębnych przepisów zostać uznane za instytucje o charakterze kulturalnym, w rozumieniu cytowanego art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy, należy przywołać regulacje ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2020 r. poz. 194 ze zm.), definiujące pojęcie działalności kulturalnej jak i krąg podmiotów, które mogą tę działalność prowadzić.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej:

Działalność kulturalna w rozumieniu niniejszej ustawy polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury.

W myśl art. 2 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej:

Formami organizacyjnymi działalności kulturalnej są w szczególności: teatry, opery, operetki, filharmonie, orkiestry, instytucje filmowe, kina, muzea, biblioteki, domy kultury, ogniska artystyczne, galerie sztuki oraz ośrodki badań i dokumentacji w różnych dziedzinach kultury.

W świetle art. 1 ust. 3 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej:

Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego może wspierać finansowo, w ramach mecenatu państwa, realizację planowanych na dany rok zadań związanych z polityką kulturalną państwa, prowadzonych przez instytucje kultury i inne podmioty nienależące do sektora finansów publicznych.

W oparciu o art. 3 ust. 2 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej:

Działalność kulturalna określona w art. 1 ust. 1 nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu odrębnych przepisów.

Stosownie do art. 8 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej:

Ministrowie oraz kierownicy urzędów centralnych organizują działalność kulturalną, tworząc państwowe instytucje kultury, dla których prowadzenie takiej działalności jest podstawowym celem statutowym.

Według art. 9 ust. 1 i 2 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej:

1. Jednostki samorządu terytorialnego organizują działalność kulturalną, tworząc samorządowe instytucje kultury, dla których prowadzenie takiej działalności jest podstawowym celem statutowym.

2. Prowadzenie działalności kulturalnej jest zadaniem własnym jednostek samorządu terytorialnego o charakterze obowiązkowym.

Na mocy art. 10 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej:

1. Podmioty tworzące instytucje kultury, o których mowa w art. 8 i 9, zwane są dalej organizatorami.

2. Ilekroć w ustawie jest mowa o instytucji kultury bez bliższego określenia – należy przez to rozumieć zarówno państwową, jak i samorządową instytucję kultury.

Na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej:

Instytucje kultury działają na podstawie aktu o ich utworzeniu oraz statutu nadanego przez organizatora.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest samorządową instytucją kultury w rozumieniu art. 9 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, wpisaną do rejestru instytucji kultury prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz podane informacje należy stwierdzić, że Wnioskodawca wypełnia przesłankę podmiotową wynikającą z art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy. Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest podmiotem, o jakim mowa w tym przepisie.

W następnej kolejności należy zbadać, czy świadczone przez Wnioskodawcę usługi, wypełniają przesłankę przedmiotową do zastosowania zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy.

Ustawa nie podaje definicji pojęcia „usług kulturalnych”. Jego znaczenie należy zatem ustalić na podstawie dostępnej metody wykładni. W prawie podatkowym pierwszorzędne znaczenie ma wykładnia językowa. Zatem zgodnie z jej regułami, odnosząc się do znaczenia terminu „usługi kulturalne” w języku potocznym, możemy stwierdzić, że pod pojęciem tym kryją się usługi odnoszące się do kultury, w zakresie kultury itp. Natomiast kultura to „całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości, a także ogół wartości, zasad i norm współżycia przyjętych przez dane zbiorowości; wszystko to, co powstaje dzięki pracy człowieka, co jest wytworem jego myśli i działalności. Kultura dzieli się na: materialną, której zakres pokrywa się z pojęciem cywilizacja, i duchową – ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, nauki, moralności funkcjonujących w postaci dzieł artystycznych, wierzeń, obyczajów, a także uznanych wartości, takich jak: prawda, sprawiedliwość, wolność, równość itp.” (Roman Smolski, Marek Smolski, Elżbieta Helena Stadtműller „Słownik Encyklopedyczny Edukacja Obywatelska” Wydawnictwo Europa, Warszawa 1999). Encyklopedia Popularna w haśle „kultura” podaje, że jest to „całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości gromadzony, utrwalany i wzbogacany w ciągu jej dziejów, przekazywany z pokolenia na pokolenie; w skład tak pojętej kultury wchodzą nie tylko wytwory materialne i instytucje społeczne, ale także zasady współżycia społecznego, sposoby postępowania, wzory, kryteria ocen estetycznych i moralnych przyjęte w danej zbiorowości i wyznaczające obowiązujące zachowania” (Encyklopedia Popularna PWN, Wydanie XV, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1982).

Przez potoczne rozumienie pojęcia „kultura” możemy zatem uznać całokształt wytworów materialnych i umysłowych społeczności. Takie rozumienie pojęcia „kultura”, ma jednak niewielkie znaczenie praktyczne, a już w szczególności nie spełni swojej funkcji w procesie interpretacji prawa podatkowego.

Zgodnie z regułami wykładni prawa, w sytuacji gdy wykładnia językowa nie przynosi oczekiwanych rezultatów, wskazanym jest sięgniecie do wykładni systemowej oraz funkcjonalnej. Wykładnia systemowa pozwala na ustalenie zakresu rozumienia pojęcia w znaczeniu w jakim posługują się nim inne akty prawne należące do systemu prawa (wykładnia systemowa zewnętrzna). W tym celu należy sięgnąć do ustawy wprost lub pośrednio odnoszącej się do działalności prowadzonej w sferze kulturalnej, tj. ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Co prawda definicja działalności kulturalnej w języku prawnym, skonstruowana w oparciu o powyższy akt prawny nie będzie pełna, jednak pozwoli na sprecyzowanie terminów „kultura” oraz „usługi kulturalne” na potrzeby niniejszej interpretacji.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, działalność kulturalna polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury.

Właściwym więc wydaje się przyjęcie, że kultura to ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, funkcjonujących w postaci np. dzieł artystycznych, związanych z twórczością artystyczną (np. o charakterze literackim, naukowym, plastycznym, muzycznym).

Reasumując, za usługi kulturalne możemy uznać usługi polegające na upowszechnianiu i ochronie kultury, przez którą należy rozumieć naturalne i kulturalne dziedzictwo ludzkości o charakterze materialnym i niematerialnym, w szczególności w zakresie historii, nauki i sztuki.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca jest podatnikiem korzystającym ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy. Podstawowym celem Wnioskodawcy, zawartym w statucie jest prowadzenie działalności wystawienniczej, promocyjnej i popularyzatorskiej z dziedziny sztuki współczesnej, dokumentacja i informacja w zakresie sztuki współczesnej i jej twórców, a także wszechstronny rozwój kultury oraz edukacji plastycznej w Polsce. W ramach zadań statutowych, Wnioskodawca świadczy odpłatne usługi związane z działalnością na rzecz rozwoju i upowszechniania kultury. W ramach przedmiotowych usług Wnioskodawca organizuje zajęcia multimedialne grafiki i filmu, plastyczne, sensoplastyczne oraz pisania ikon dla dzieci, młodzieży oraz dorosłych. Świadczone usługi w postaci zajęć multimedialnych grafiki i filmu, plastycznych, sensoplastycznych oraz pisania ikon są/będą usługami kulturalnymi, tj. ich celem jest tworzenie, upowszechnianie i ochrona kultury. Celem zajęć multimedialnych grafiki i filmu jest tworzenie oraz upowszechnianie kultury poprzez poznawanie technik jakimi posługiwali się i posługują wybitni współcześni twórcy, graficy, scenarzyści, reżyserzy. Celem zajęć plastycznych jest zwiększenie wiedzy o różnych technikach plastycznych, tworzenie mniejszych i większych prac artystycznych, które następnie Wnioskodawca prezentuje w sali zajęciowej na zakończenie zajęć. Celem zajęć sensoplastycznych jest poprzez sztukę i bliskość różnych przedmiotów, elementów, barw, faktur i tekstur budować relacje rodzicielskie, bliskości, szacunku, dając tym samym najmłodszym możliwość i wstęp do świata sztuki. Uczestniczki zajęć pisania ikon brały udział w całym cyklu zajęć zaczynając do poszerzenia wiedzy merytorycznej o tym czym jest ikona, pracy z drewnem, rozpoznawania farb, kolorów i zasad tworzenia. Wreszcie tworzyły ikony samodzielnie, zabierając je ze sobą jako tzn. modlitki. Zajęcia multimedialne grafiki i filmu, plastyczne, sensoplastyczne oraz pisania ikon nie należą/nie będą należeć do kategorii czynności wymienionych w art. 43 ust. 19 ustawy. Za uczestnictwo w wyżej wymienionych zajęciach pobierane są opłaty. Opłaty te przeznaczane są na kontynuację i doskonalenie świadczonych przez Wnioskodawcę usług oraz na pozostałą działalność statutową – na materiały niezbędne do prowadzenia tych zajęć, wynagrodzenia dla instruktorów. Zysk pozyskiwany z opłat nie pokrywa w pełni ww. kosztów, stanowi jedynie uzupełnienie części z nich.

Wątpliwości Wnioskodawcy w pierwszej kolejności dotyczą ustalenia, czy zajęcia edukacyjne w postaci zajęć multimedialnych grafiki i filmu, zajęć plastycznych, zajęć sensoplastycznych oraz zajęć pisania ikon podlegają zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy, a zatem nie podlegają wliczeniu do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy (pytanie oznaczone we wniosku nr 1).

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że zgodnie z powyższą charakterystyką terminu „kultura”, zajęcia edukacyjne w postaci zajęć multimedialnych grafiki i filmu, plastycznych, sensoplastycznych oraz pisania ikon realizowane są w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności kulturalnej. Jak wynika bowiem z opisu sprawy, są to zajęcia organizowane w ramach zadań statutowych, tj. odpłatnych usług związanych z działalnością na rzecz rozwoju i upowszechniania kultury, a ich celem jest tworzenie, upowszechnianie i ochrona kultury.

Tym samym, powyższe zajęcia edukacyjne (multimedialne grafiki i filmu, plastyczne, sensoplastyczne oraz pisania ikon) stanowią niewątpliwie usługi kulturalne.

W przypadku Wnioskodawcy spełniony jest również warunek przewidziany w art. 43 ust. 18 ustawy, bowiem jak wynika z opisu sprawy, opłaty przeznaczane są na kontynuację i doskonalenie świadczonych przez Wnioskodawcę usług oraz na pozostałą działalność statutową – na materiały niezbędne do prowadzenia tych zajęć, wynagrodzenia dla instruktorów. Zysk pozyskiwany z opłat nie pokrywa w pełni ww. kosztów, stanowi jedynie uzupełnienie części z nich.

Ponadto jak wynika z opisu sprawy, zajęcia multimedialne grafiki i filmu, plastyczne, sensoplastyczne oraz pisania ikon nie należą/nie będą należeć do kategorii czynności wymienionych w art. 43 ust. 19 ustawy.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że organizacja zajęć edukacyjnych w postaci zajęć multimedialnych grafiki i filmu (które nie stanowią usług związanych z produkcją filmów i nagrań na wszelkich nośnikach), zajęć plastycznych, zajęć sensoplastycznych i zajęć pisania ikon, korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług – zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy.

W kwestii uwzględniania przy obliczaniu limitu przychodów określonych w art. 113 ust. 1 ustawy obrotów z tytułu prowadzenia powyższych zajęć należy wskazać, że zgodnie z tym przepisem:

Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Natomiast, w myśl art. 113 ust. 2 ustawy:

Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

1a) sprzedaży na odległość towarów importowanych, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

2. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:

a) transakcji związanych z nieruchomościami,

b) usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,

c) usług ubezpieczeniowych

– jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

W świetle treści tego przepisu przy obliczaniu limitu obrotów określonych w art. 113 ust. 1 ustawy nie uwzględnia się odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy.

Mając na uwadze opis sprawy oraz obowiązujące przepisy prawne należy wskazać, że przychód z tytułu prowadzenia zajęć multimedialnych grafiki i filmu, plastycznych, sensoplastycznych oraz pisania ikon, nie podlega uwzględnieniu w kwocie limitu, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, tj. w kwocie 200 000 zł, ponieważ – jak zostało wcześniej wyjaśnione – organizacja tych zajęć korzysta ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy. Zatem ww. usługi nie będą podlegać wliczeniu do limitu sprzedaży wskazanego w art. 113 ust. 1 ustawy.

Podsumowując, wyżej wyszczególnione zajęcia edukacyjne (zajęcia multimedialne grafiki i filmu, plastyczne, sensoplastyczne oraz pisania ikon) będą podlegały zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy, a zatem nie będą podlegały wliczeniu do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) jest prawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również ustalenia, czy realizacja zadania zleconego przez Organizatora z zakresu kultury będzie podlegać zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy, a zatem nie będzie podlegać wliczeniu do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy (pytanie oznaczonego we wniosku nr 2).

Z opisu sprawy wynika, że została zawarta umowa pomiędzy Organizatorem a Wnioskodawcą na organizację cyklu imprez w ramach projektu „(…)”. Program „(…)” ma za zadanie angażować młodzież w działania kulturalne, tak aby stała się aktywnym twórcą, uczestnikiem i realizatorem programu. Ponadto program ma być społecznie pożytecznym i odpowiadać na potrzeby lokalnej społeczności. Program ma dawać młodym ludziom przestrzeń do działania kulturalnego, realizacji ich pasji oraz zainteresowań. W zakresie wskazanej we wniosku umowy na realizację imprezy kulturalnej pod nazwą programu „(…)” Wnioskodawca wspiera młodzież z terenu Gminy (…) w edukacji do kultury, realizacji ich pierwszych autorskich inicjatyw kulturalnych, dając im możliwość i wsparcie w upowszechnianiu kultury swojego regionu, inspirując do aktywnych form uczestnictwa w kulturze. Wśród zadań zleconych w jednej usłudze jaką jest impreza kulturalna Gmina wymieniła te, które Wnioskodawca z doświadczenia wie, że młodzież zrealizuje: festiwal filmowy (…), pokaz mody różnej, koncert muzyki filmowej, turniej piłkarski w obronie boiska na jednym z osiedli oraz muzykowanie. Ww. czynności razem składają się na całą usługę kulturalną, tj. projekt „(…)”. Te działania są jedną kompleksową usługą kulturalną, która ma na celu: organizację pomniejszych wydarzeń kulturalnych, interpersonalnych, wzrost wiary we własne możliwości i talenty. Celem programu jest wspólne, jednoczesne, łączne upowszechnianie kultury w mieście pod hasłem „(…)” dzięki różnym, kilku inicjatywom kulturalnym. Celem tego programu nie jest zapewnienie rozrywki poprzez realizację kilku/kilkunastu eventów ale zrealizowanie pełnego programu. Nie istnieje możliwość nabycia przez Organizatora jedynie wybranych czynności (zadań) wchodzących w skład zawartej umowy. Organizator jest zainteresowany nabyciem jednego świadczenia złożonego. Czynności będą fakturowane jako jedno świadczenie, wypłacone w transzach. Świadczeniem tym jest realizacja całego programu kulturalnego wspierającego młodzież w upowszechnianiu kultury. Wynagrodzenie jest skalkulowane jako jedno całe świadczenie. Celem czynności wchodzących w skład kompleksowej usługi jest tworzenie, upowszechnianie i ochrona kultury. Działalność kulturalna w odniesieniu do ww. czynności będących kompleksową usługą przejawia się w umożliwianiu młodym ludziom tworzenia wydarzeń o charakterze kulturalnym, animacyjnym, społeczno-kulturalnym czyli upowszechnianie kultury. Wnioskodawca nie osiąga zysków z prowadzenia ww. działalności. Gdyby Wnioskodawca takie zyski osiągnął, wówczas będzie zysk ten przeznaczony w całości na kontynuację, doskonalenie świadczonych usług. Kompleksowa usługa kulturalna pod nazwą programu „(…)”, nie należy/nie będzie należeć do kategorii czynności wymienionych w art. 43. ust. 19 ustawy.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że zgodnie z charakterystyką terminu „kultura”, również kompleksowa usługa w postaci realizacji programu „(…)” realizowana jest przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności kulturalnej. Jak wynika bowiem z opisu sprawy, Wnioskodawca – na podstawie zawartej z Organizatorem umowy – realizuje program „(…)”, który ma za zadanie angażować młodzież w działania kulturalne. W zakresie tej umowy Wnioskodawca wspiera młodzież w edukacji do kultury, realizacji ich pierwszych autorskich inicjatyw kulturalnych. Wśród zadań zleconych w jednej usłudze (realizacja programu „(…)”) Organizator wymienił te, które Wnioskodawca wie, że młodzież zrealizuje, tj. festiwal filmowy (…), pokaz mody różnej, koncert muzyki filmowej, turniej piłkarski w obronie boiska na jednym z osiedli oraz muzykowanie. Ww. czynności razem składają się na całą usługę kulturalną, tj. projekt „(…)” – te działania są jedną kompleksową usługą kulturalną. Celem czynności wchodzących w skład kompleksowej usługi jest tworzenie, upowszechnianie i ochrona kultury.

Tym samym, powyższa kompleksowa usługa w postaci realizacji programu „(…)” stanowi niewątpliwie usługę kulturalną.

W tym przypadku spełniony jest również warunek przewidziany w art. 43 ust. 18 ustawy, bowiem jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawca nie osiąga zysków z prowadzenia ww. działalności, a gdyby takie zyski osiągnął, to zysk ten będzie przeznaczony w całości na kontynuację, doskonalenie świadczonych usług.

Dodatkowo, z opisu sprawy wynika, że kompleksowa usługa kulturalna pod nazwą programu „(…)”, nie należy/nie będzie należeć do kategorii czynności wymienionych w art. 43. ust. 19 ustawy.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy, należy stwierdzić, że kompleksowa usługa w postaci realizacji programu „(…)” korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług – zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy.

Jak wcześniej wskazano, w świetle art. 113 ust. 2 ustawy nie uwzględnia się odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy.

Mając zatem na uwadze opis sprawy oraz obowiązujące przepisy prawne należy wskazać, że przychód z tytułu świadczenia kompleksowej usługi w postaci realizacji programu „(…)” nie podlega uwzględnieniu w kwocie limitu, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, tj. w kwocie 200 000 zł, ponieważ – jak zostało wcześniej wyjaśnione – ww. usługa kompleksowa korzysta ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy. Zatem ww. usługa kompleksowa nie będą podlegać wliczeniu do limitu sprzedaży wskazanego w art. 113 ust. 1 ustawy.

Podsumowując, świadczenie usługi kompleksowej w postaci realizacji programu „(…)” zleconej przez Organizatora z zakresu kultury będzie podlegać zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy, a zatem nie będzie podlegać wliczeniu do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

W myśl art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku.

Zatem, należy zaznaczyć, że interpretacja indywidualna opiera się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W konsekwencji w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).