0112-KDIL1-1.4012.293.2022.1.HW

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

=======================================================

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku VAT (podatek od towarów i usług) dla opłat za mieszkania o statusie lokatorskich, własnościowych, praw pełnej własności, które przysługują osobom fizycznym prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą, osobom fizycznym prowadzącym działalność w formie spółki cywilnej, osobom prawnym oraz Miastu, w przypadku posiadania przez Spółdzielnię pisemnego oświadczenia tych podmiotów o wykorzystaniu tych mieszkań na zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych (pytania oznaczone we wniosku nr 1-4) – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

7 czerwca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 31 maja 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku VAT dla opłat za mieszkania o statusie lokatorskich, własnościowych, praw pełnej własności, które przysługują osobom fizycznym prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą, osobom fizycznym prowadzącym działalność w formie spółki cywilnej, osobom prawnym oraz Miastu, w przypadku posiadania przez Spółdzielnię pisemnego oświadczenia tych podmiotów o wykorzystaniu tych mieszkań na zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych (pytania oznaczone we wniosku nr 1-4) oraz ustalenia w przypadku negatywnej odpowiedzi na pytania nr 1-4, co powinno mieć decydujące znaczenie w kwestii możliwości zastosowania przez Spółdzielnię zwolnienia w odniesieniu do opłat za ww. mieszkania (pytanie oznaczone we wniosku nr 5).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

X (zwana dalej: "Spółdzielnią") jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Spółdzielnia posiada w swych zasobach lokale mieszkalne o statusie spółdzielczego lokatorskiego, własnościowego oraz praw pełnej własności. Prawa do wyżej wymienionych lokali przysługują członkom oraz nie członkom Spółdzielni. Prawa do lokali w zasobach Spółdzielni przysługują osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej, osobom fizycznym prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą, osobom fizycznym prowadzącym działalność gospodarczą w formie spółek cywilnych, osobom prawnym oraz jednostkom samorządu terytorialnego.

Jeżeli prawo do lokalu przysługuje osobie fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej, która przeznacza swoje mieszkanie na cele mieszkaniowe, wówczas do opłat za mieszkanie pobieranych na podstawie art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych, Spółdzielnia stosuje zwolnienie od podatku VAT na podstawie art. 43 ust.1 pkt 11 ustawy o VAT.

Wątpliwości Spółdzielni co do możliwości zastosowania zwolnienia od podatku VAT, na podstawie powołanego wyżej przepisu, pojawiły się w stosunku do opłat za mieszkania w następujących przypadkach:

1. Jeżeli prawo do lokalu (spółdzielcze własnościowe lub prawo pełnej własności) przysługuje osobie fizycznej, która nabyła mieszkanie w ramach prowadzonej przez siebie jednoosobowej działalności gospodarczej lub nabyła mieszkanie do majątku prywatnego i zgłasza Spółdzielni fakt prowadzenia działalności gospodarczej (głównie chodzi o rejestrację firmy w urzędzie skarbowym, gdzie należy podać adres zamieszkania) – wówczas Spółdzielnia pobiera od takiej osoby oświadczenie na jaki cel mieszkanie jest przeznaczone. Jeśli ze złożonego pisemnego oświadczenia wynika, że osoba fizyczna, która nabyła mieszkanie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej przeznacza je na cele mieszkaniowe, to wówczas w stosunku do opłat za mieszkanie pobieranych na podstawie art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych, Spółdzielnia stosuje zwolnienie od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy o VAT. Spółdzielnia nie dopytuje osoby, której prawo do lokalu przysługuje – czyje cele mieszkaniowe są realizowane w przedmiotowym mieszkaniu, tzn. czy osoba, której przysługuje prawo do lokalu mieszkalnego sama lub z rodziną mieszka w przedmiotowym mieszkaniu, czy je wynajmuje, czy nieodpłatnie udostępnia. Najem mieszkania na cele mieszkaniowe nie wymaga zgody, ani wiedzy Spółdzielni. Osoba, której przysługuje prawo do lokalu mieszkalnego zobowiązana jest tylko do zgłoszenia ilości osób zamieszkujących w przedmiotowym mieszkaniu. Jest to niezbędnie do prawidłowego naliczenia opłat za mieszkania, których wymiar zależy od ilości zamieszkujących osób.

Jeżeli osoba, o której mowa wyżej złoży pisemne oświadczenie, iż w mieszkaniu prowadzona jest działalność gospodarcza, niewykluczająca celu mieszkaniowego lokalu, bowiem mieszkanie stanowi tylko "siedzibę" prowadzonej działalności, wówczas Spółdzielnia do opłat za mieszkanie nadal stosuje zwolnienie od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy o VAT.

Jeżeli osoba, o której mowa wyżej złoży pisemne oświadczenie, iż w mieszkaniu prowadzona jest działalność gospodarcza, wykluczająca cel mieszkaniowy lokalu, wówczas Spółdzielnia do opłat za mieszkanie nie stosuje zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy o VAT. Opłaty za mieszkanie podlegają wówczas opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

2. Jeżeli prawo do lokalu przysługuje właścicielom spółki cywilnej, którzy nabyli mieszkanie w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej – wówczas Spółdzielnia pobiera od wspólników spółki pisemne oświadczenie na jaki cel mieszkanie jest przeznaczone. Jeśli ze złożonego oświadczenia wynika, że wspólnicy spółki cywilnej nabyli mieszkanie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, ale przeznaczają je na cele mieszkaniowe, to wówczas w stosunku do opłat za mieszkanie pobieranych na podstawie art. 4 ust. 1, 2 , 4 i 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych, Spółdzielnia stosuje zwolnienie od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy o VAT. Spółdzielnia nie dopytuje wspólników spółki, którym prawo do lokalu przysługuje – czyje cele mieszkaniowe są realizowane w przedmiotowym mieszkaniu, tzn. czy wspólnicy spółki cywilnej, którym przysługuje prawo do lokalu mieszkalnego sami lub z rodzinami mieszkają w przedmiotowym mieszkaniu, czy też je wynajmują, czy nieodpłatnie użyczają. Najem mieszkania na cele mieszkaniowe nie wymaga zgody, ani wiedzy Spółdzielni. Osoby, którym przysługuje prawo do lokalu mieszkalnego zobowiązane są tylko do zgłoszenia ilości osób zamieszkujących w przedmiotowym mieszkaniu. Jest to niezbędnie do prawidłowego naliczenia opłat za mieszkania, których wymiar zależy od ilości zamieszkujących osób.

Jeżeli osoby, o których mowa wyżej złożą pisemne oświadczenie, iż w mieszkaniu prowadzona jest działalność gospodarcza, nie wykluczająca celu mieszkaniowego lokalu, bowiem mieszkanie stanowi tylko "siedzibę" prowadzonej działalności, wówczas Spółdzielnia do opłat za mieszkanie nadal stosuje zwolnienie od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy o VAT.

Jeżeli osoby, o których mowa wyżej złożą pisemne oświadczenie, iż w mieszkaniu prowadzona jest działalność gospodarcza, wykluczająca cel mieszkaniowy lokalu, wówczas Spółdzielnia do opłat za mieszkanie nie stosuje zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy o VAT. Opłaty za mieszkanie podlegają wówczas opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

3. Jeżeli prawo do lokalu przysługuje osobie prawnej (na przykład spółce z o.o.), która nabyła mieszkanie w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej – wówczas Spółdzielnia pobiera od spółki pisemne oświadczenie na jaki cel mieszkanie jest przeznaczone. Jeśli ze złożonego oświadczenia wynika, że osoba prawna (np. spółka z o.o.) nabyła mieszkanie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, ale przeznacza je na cele mieszkaniowe, to wówczas w stosunku do opłat za mieszkanie pobieranych na podstawie art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych Spółdzielnia stosuje zwolnienie od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy o VAT. Spółdzielnia nie dopytuje już dalej – czyje cele mieszkaniowe są realizowane w przedmiotowym mieszkaniu, tzn. kto mieszka w przedmiotowym mieszkaniu – czy któryś ze wspólników, czy najemcy, czy może mieszkanie jest bezpłatnie udostępniane pracownikom spółki, której przysługuje prawo do lokalu mieszkalnego. Najem mieszkania na cele mieszkaniowe nie wymaga zgody, ani wiedzy Spółdzielni. Osoba (w tym osoba prawna), której przysługuje prawo do lokalu mieszkalnego zobowiązana jest tylko do zgłoszenia ilości osób zamieszkujących w przedmiotowym mieszkaniu. Jest to niezbędnie do prawidłowego naliczenia opłat za mieszkania, których wymiar zależy od ilości zamieszkujących osób.

Jeżeli podmiot, o którym mowa wyżej złoży oświadczenie, iż w mieszkaniu prowadzona jest działalność gospodarcza, wykluczająca cel mieszkaniowy lokalu, wówczas Spółdzielnia do opłat za mieszkanie nie stosuje zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy o VAT. Opłaty za mieszkanie podlegają wówczas opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

4. Jeżeli prawo do lokalu przysługuje jednostce samorządu terytorialnego (na przykład: Miastu (…)), którego przedstawiciele złożyli pisemne oświadczenie o przeznaczeniu mieszkania na cele mieszkaniowe, to wówczas w stosunku do opłat za mieszkanie pobieranych na podstawie art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych, Spółdzielnia stosuje zwolnienie od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy o VAT. Spółdzielnia nie dopytuje już dalej – czyje cele mieszkaniowe są realizowane w przedmiotowym mieszkaniu, czy Miasto wynajmuje mieszkanie, czy użycza nieodpłatnie i komu. Najem mieszkania na cele mieszkaniowe nie wymaga zgody, ani wiedzy Spółdzielni. Podmiot, któremu przysługuje prawo do lokalu mieszkalnego zobowiązany jest tylko do zgłoszenia ilości osób zamieszkujących w przedmiotowym mieszkaniu. Jest to niezbędnie do prawidłowego naliczenia opłat za mieszkania, których wymiar zależy od ilości zamieszkujących osób.

(`(...)`)

Pytania

1. Czy w odniesieniu do opłat za mieszkania o statusie lokatorskich, własnościowych, praw pełnej własności (pobieranych przez Spółdzielnię na podstawie art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych), które przysługują osobom fizycznym prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą (i to zarówno w przypadku, gdy mieszkanie zostało nabyte w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, jak i w przypadku, gdy osoby fizyczne nabyły mieszkanie do majątku prywatnego), które złożyły pisemne oświadczenie o wykorzystywaniu mieszkania na cele mieszkaniowe i braku bardziej szczegółowych informacji dotyczących sposobu wykorzystania, Spółdzielnia może zastosować zwolnienie od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy o VAT lub § 3 ust. 1 pkt 9 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień?

2. Czy w odniesieniu do opłat za mieszkania o statusie lokatorskich, własnościowych, praw pełnej własności (pobieranych przez Spółdzielnię na podstawie art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych), które przysługują osobom fizycznym prowadzącym działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej, której wspólnicy złożyli pisemne oświadczenie o wykorzystywaniu mieszkania na cele mieszkaniowe i braku bardziej szczegółowych informacji dotyczących sposobu wykorzystania, Spółdzielnia może zastosować zwolnienie od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy o VAT?

3. Czy w odniesieniu do opłat za mieszkania o statusie własnościowych, praw pełnej własności (pobieranych przez Spółdzielnię na podstawie art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych), które przysługują osobom prawnym (np. spółkom z o.o.), które złożyły pisemne oświadczenie o wykorzystywaniu mieszkania na cele mieszkaniowe i braku bardziej szczegółowych informacji dotyczących sposobu wykorzystania, Spółdzielnia może zastosować zwolnienie z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy o VAT?

4. Czy w odniesieniu do opłat za mieszkania o statusie własnościowych, praw pełnej własności (pobieranych przez Spółdzielnię na podstawie art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych), które przysługują Miastu (…), którego przedstawiciele złożyli pisemne oświadczenie o wykorzystywaniu mieszkań na cele mieszkaniowe i braku bardziej szczegółowych informacji dotyczących sposobu ich wykorzystania, Spółdzielnia może zastosować zwolnienie od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy o VAT?

5. Jeżeli odpowiedzi na pytania nr 1, 2, 3 lub 4 będą negatywne, to co powinno mieć decydujące znaczenie w kwestii możliwości zastosowania przez Spółdzielnię zwolnienia od podatku VAT w stosunku do opłat za mieszkania, które przysługują osobom/podmiotom wymienionym w stanie faktycznym w punktach od 1 do 4?

Państwa stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy o VAT, zwolnione od podatku VAT są czynności wykonywane na rzecz członków spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali mieszkalnych, członków spółdzielni będących właścicielami lokali mieszkalnych lub na rzecz właścicieli lokali mieszkalnych niebędących członkami spółdzielni, za które są pobierane opłaty, zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1208).

Zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień, zwolnione z podatku VAT są czynności wykonywane na rzecz osób niebędących członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali mieszkalnych, za które są pobierane opłaty zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1465).

Powołany wyżej art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych stanowi, że:

1. Członkowie spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali, są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu (art. 4 ust. 1).

2. Członkowie spółdzielni będący właścicielami lokali są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem ich lokali, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości wspólnych, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu (art. 4 ust. 2).

3. Właściciele lokali niebędący członkami spółdzielni są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem ich lokali, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości wspólnych. Są oni również obowiązani uczestniczyć w wydatkach związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni, które są przeznaczone do wspólnego korzystania przez osoby zamieszkujące w określonych budynkach lub osiedlu. Obowiązki te wykonują przez uiszczanie opłat na takich samych zasadach, jak członkowie spółdzielni, z zastrzeżeniem art. 5 (art. 4 ust. 4).

4. Członkowie spółdzielni uczestniczą w kosztach związanych z działalnością społeczną, oświatową i kulturalną prowadzoną przez spółdzielnię, jeżeli uchwała walnego zgromadzenia tak stanowi. Właściciele lokali niebędący członkami oraz osoby niebędące członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali, mogą odpłatnie korzystać z takiej działalności na podstawie umów zawieranych ze spółdzielnią (art. 4 ust. 5).

Z powołanych przepisów jednoznacznie wynika, że ww. zwolnienie od podatku VAT odnosi się do czynności wykonywanych na rzecz członków spółdzielni mieszkaniowych, a także osób niebędących członkami spółdzielni. Muszą być oni właścicielami lokali mieszkalnych, lub musi im przysługiwać spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego. Rodzaje opłat wymienionych w ustawie o spółdzielniach mieszkaniowych dotyczą wszelkich opłat. Jednakże przepisy art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy oraz § 3 ust. 1 pkt 9 cyt. wyżej rozporządzenia, wyraźnie wskazują na właścicieli lokali mieszkalnych, członków spółdzielni i osoby niebędące członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa lub prawa własności do lokali mieszkalnych.

Zarówno ustawa o podatku od towarów i usług, jak też przepisy wykonawcze do tej ustawy nie zawierają definicji lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t.j. Dz. U. z 2015 r. poz. 1892), samodzielny lokal mieszkalny, a także lokal o innym przeznaczeniu, zwane dalej lokalami, mogą stanowić odrębne nieruchomości. W świetle art. 2 ust. 2 tej ustawy, samodzielnym lokalem mieszkalnym jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Przepis ten stosuje się odpowiednio również do samodzielnych lokali wykorzystywanych zgodnie z przeznaczeniem na cele inne niż mieszkaniowe.

Stosownie natomiast do ust. 4 powołanego artykułu, do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnica, strych, komórka, garaż, zwane dalej "pomieszczeniami przynależnymi".

Ponadto rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. z 2015 r. poz. 1422) w § 3 pkt 14 określa lokal użytkowy jako pomieszczenie lub zespół pomieszczeń, wydzielone stałymi przegrodami budowlanymi, niebędące mieszkaniem, pomieszczeniem technicznym albo pomieszczeniem gospodarczym. Pod pojęciem pomieszczenia technicznego – zgodnie z § 3 pkt 12 wskazanego wyżej rozporządzenia – należy rozumieć pomieszczenie przeznaczone dla urządzeń służących do funkcjonowania i obsługi technicznej budynku. Natomiast przez pomieszczenie gospodarcze – pomieszczenie znajdujące się poza mieszkaniem lub lokalem użytkowym, służące do przechowywania przedmiotów lub produktów żywnościowych użytkowników budynku, materiałów lub sprzętu związanego z obsługą budynku, a także opału lub odpadów stałych (§ 3 pkt 13 cyt. rozporządzenia).

W tym miejscu należy ponownie podkreślić, że zwolnienie od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku od towarów i usług oraz w § 3 ust 1 pkt 9 rozporządzenia z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień, odnosi się do czynności związanych z lokalami mieszkalnymi. Zwolnienie dotyczy wyłącznie czynności – za które są pobierane opłaty zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4, i 5 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych – związanych z lokalami mieszkalnymi, nie dotyczy zaś czynności związanych z lokalami użytkowymi.

Spółdzielnia w stosunku do opłat za mieszkania o statusie spółdzielczego lokatorskiego, własnościowego oraz prawa pełnej własności, pobieranych na podstawie art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, stosuje zwolnienie od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy o VAT.

Ad. 1

Zdaniem Spółdzielni, jeżeli spółdzielcze lokatorskie, własnościowe lub prawo pełnej własności prawo do lokalu mieszkalnego przysługuje osobie fizycznej, która nabyła prawo do lokalu w ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej lub osobie fizycznej, która nabyła mieszkanie do majątku prywatnego, ale złożyła pisemne oświadczenie, że prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą – Spółdzielnia w takim przypadku zobowiązuje osobę, do złożenie w formie pisemnej oświadczenia – na jaki cel mieszkanie będzie wykorzystywane, gdyż istnieje w takiej sytuacji przypuszczenie, że w mieszkaniu może być prowadzona działalność gospodarcza wykluczająca cel mieszkaniowy. Jeśli osoba, o której mowa wyżej złoży oświadczenie, iż mieszkanie będzie wykorzystywane do celów mieszkaniowych oraz że w przedmiotowym mieszkaniu nie będzie prowadziła działalności gospodarczej – wówczas Spółdzielnia może zastosować w stosunku do opłat za to mieszkanie zwolnienie od podatku VAT – na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy o VAT lub § 3 ust. 1 pkt 9 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. Spółdzielnia nie żąda od podmiotu dalszych szczegółowych informacji dotyczących wykorzystania mieszkania. Jeżeli ze złożonego pisemnego oświadczenia wynika, iż w mieszkaniu będzie prowadzona działalność gospodarcza wykluczająca cel mieszkaniowy lokalu, wówczas w stosunku do opłat Spółdzielnia nie może zastosować zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy o VAT lub § 3 ust. 1 pkt 9 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień.

Ad. 2

Zdaniem Spółdzielni, jeżeli spółdzielcze lokatorskie, własnościowe lub prawo pełnej własności prawo do lokalu mieszkalnego przysługuje osobom fizycznym, które prowadzą działalność w formie spółki cywilnej i wspólnicy tej spółki złożyli oświadczenie, iż mieszkanie będzie wykorzystywane na cele mieszkaniowe oraz że w przedmiotowym mieszkaniu nie będą prowadzili działalności gospodarczej – wówczas Spółdzielnia może zastosować w stosunku do opłat za te mieszkania zwolnienie z podatku VAT – na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy o VAT. Spółdzielnia nie musi żądać od podmiotu dalszych szczegółowych informacji dotyczących wykorzystania mieszkania. Jeżeli ze złożonego oświadczenia wynika, iż w mieszkaniu będzie prowadzona działalność gospodarcza wykluczająca cel mieszkaniowy lokalu, wówczas w stosunku do opłat Spółdzielnia nie może zastosować zwolnienia z podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy o VAT.

Ad. 3

Zdaniem Spółdzielni, jeżeli spółdzielcze własnościowe lub prawo pełnej własności do lokalu mieszkalnego przysługuje osobie prawnej (np. sp. z o.o.), która złożyła oświadczenie o wykorzystywaniu mieszkania na cele mieszkaniowe, i że w samym lokalu mieszkalnym nie jest prowadzona działalność gospodarcza, wówczas Spółdzielnia może zastosować w stosunku do opłat za te mieszkania zwolnienie od podatku VAT – na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy o VAT. Spółdzielnia nie musi żądać od podmiotu dalszych szczegółowych informacji dotyczących celu wykorzystania mieszkania. Spółdzielnia pobiera od takich podmiotów opłaty na podstawie art. 4 ust. 1 ,2 ,4 i 5 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych. Jeżeli ze złożonego oświadczenia wynika, iż w lokalu mieszkalnym prowadzona jest działalność gospodarcza, wykluczająca cel mieszkaniowy, wówczas Spółdzielnia w stosunku do opłat nie może zastosować zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy o VAT.

Ad. 4

Zdaniem Spółdzielni, jeżeli spółdzielcze własnościowe lub prawo pełnej własności do lokalu mieszkalnego przysługuje Miastu (…) i zostało złożone pisemne oświadczenie o przeznaczeniu przedmiotowego lokalu na cele mieszkaniowe, to Spółdzielnia może zastosować w stosunku do opłat za mieszkanie zwolnienie z podatku VAT – na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy o VAT. Spółdzielnia nie musi żądać dodatkowych informacji co do sposobu wykorzystania mieszkania (tzn. czy np. mieszkanie jest wynajmowane osobom fizycznym na cele mieszkaniowe).

Ad. 5

Zdaniem Spółdzielni, decydujące znaczenie dla możliwości zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy o VAT lub § 3 ust. 1 pkt 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień, do opłat za mieszkania, które przysługują osobom/podmiotom wymienionym w stanie faktycznym w pkt od 1-4 jest fakt wykorzystania mieszkania na cel mieszkaniowy. Nie ma znaczenia fakt, czy prawo do lokalu mieszkalnego przysługuje osobie fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej, osobie fizycznej prowadzącej jednoosobową działalność gospodarczą, osobom prowadzącym działalność w formie spółki cywilnej, osobie prawnej, czy jednostce samorządu terytorialnego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku VAT dla opłat za mieszkania o statusie lokatorskich, własnościowych, praw pełnej własności, które przysługują osobom fizycznym prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą, osobom fizycznym prowadzącym działalność w formie spółki cywilnej, osobom prawnym oraz Miastu, w przypadku posiadania przez Spółdzielnię pisemnego oświadczenia tych podmiotów o wykorzystaniu tych mieszkań na zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych (pytania oznaczone we wniosku nr 1-4) – jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do brzmienia art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Należy wyjaśnić, że pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym, czynność podlega opodatkowaniu wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności, musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Analizując bowiem powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów lub świadczenie usług podlegać będą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywane będą przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.

Podkreślenia wymaga, że aby dana czynność – stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług w rozumieniu ustawy – podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi być wykonywana przez podmiot działający w charakterze podatnika.

Zgodnie z zapisem art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy wskazać, że definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Biorąc pod uwagę powyższe należy uznać, że czynności, które stanowią odpłatne świadczenie usług, podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1, w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy, według zasad określonych w ustawie.

Zaznacza się, że w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia, przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku od towarów i usług możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy, zwalnia się od podatku:

Czynności wykonywane na rzecz członków spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali mieszkalnych, członków spółdzielni będących właścicielami lokali mieszkalnych lub na rzecz właścicieli lokali mieszkalnych niebędących członkami spółdzielni, za które są pobierane opłaty, zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz.U. z 2020 r. poz. 1465 i 2127 oraz z 2021 r. poz. 11).

Zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz. U. z 2020 r. poz. 1983 ze zm.), zwanego dalej rozporządzeniem, zwalnia się od podatku:

Czynności wykonywane na rzecz osób niebędących członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali mieszkalnych, za które są pobierane opłaty zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1465).

Powołany wyżej przepis art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1208) stanowi, że:

1. Członkowie spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali, są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu.

11. Osoby niebędące członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali, są obowiązane uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat na takich samych zasadach, jak członkowie spółdzielni, z zastrzeżeniem art. 5.

2. Członkowie spółdzielni będący właścicielami lokali są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem ich lokali, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości wspólnych, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu.

4. Właściciele lokali niebędący członkami spółdzielni są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem ich lokali, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości wspólnych. Są oni również obowiązani uczestniczyć w wydatkach związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni, które są przeznaczone do wspólnego korzystania przez osoby zamieszkujące w określonych budynkach lub osiedlu. Obowiązki te wykonują przez uiszczanie opłat na takich samych zasadach, jak członkowie spółdzielni, z zastrzeżeniem art. 5.

5. Członkowie spółdzielni uczestniczą w kosztach związanych z działalnością społeczną, oświatową i kulturalną prowadzoną przez spółdzielnię, jeżeli uchwała walnego zgromadzenia tak stanowi. Właściciele lokali niebędący członkami oraz osoby niebędące członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali, mogą odpłatnie korzystać z takiej działalności na podstawie umów zawieranych ze spółdzielnią.

Z powołanych przepisów wynika, że zwolnienie od podatku odnosi się do czynności wykonywanych na rzecz członków spółdzielni mieszkaniowych, a także osób niebędących członkami spółdzielni. Muszą być oni właścicielami lokali mieszkalnych, a w przypadku członka spółdzielni może przysługiwać mu spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego. Rodzaje opłat wymienione w prawie spółdzielczym dotyczą opłat związanych z utrzymaniem lokalu mieszkalnego i nieruchomości wspólnych.

Zatem zwolnienie, o którym mowa w powołanym wyżej przepisie art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy, jest związane z czynnościami, za które Spółdzielnia pobiera opłaty, a które dotyczą lokali mieszkalnych lub spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego. Zwolnienie dotyczy wyłącznie czynności (za które są pobierane opłaty zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych) związanych z lokalami mieszkalnymi, nie dotyczy natomiast czynności związanych z lokalami użytkowymi.

W myśl art. 2 ust. 1 powołanej ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych:

Lokalem w rozumieniu ustawy jest samodzielny lokal mieszkalny, a także lokal o innym przeznaczeniu, o których mowa w przepisach ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz.U. z 2020 r. poz. 1910 oraz z 2021 r. poz. 11).

Natomiast zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy o własności lokali (Dz. U. z 2019 r. poz. 737 ze zm.):

Samodzielnym lokalem mieszkalnym, w rozumieniu ustawy, jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Przepis ten stosuje się odpowiednio również do samodzielnych lokali wykorzystywanych zgodnie z przeznaczeniem na cele inne niż mieszkalne.

Stosownie natomiast do art. 2 ust. 4 ww. ustawy:

Do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnica, strych, komórka, garaż, zwane dalej "pomieszczeniami przynależnymi".

Ponadto, rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. z 2022 r. poz. 1225) w § 3 pkt 14 wskazuje, że:

Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o lokalu użytkowym – należy przez to rozumieć jedno pomieszczenie lub zespół pomieszczeń, wydzielone stałymi przegrodami budowlanymi, niebędące mieszkaniem, pomieszczeniem technicznym albo pomieszczeniem gospodarczym.

Pod pojęciem pomieszczenia technicznego – zgodnie z § 3 pkt 12 wskazanego wyżej rozporządzenia – należy rozumieć:

Pomieszczenie przeznaczone dla urządzeń służących do funkcjonowania i obsługi technicznej budynku.

Natomiast przez pomieszczenie gospodarcze stosownie do § 3 pkt 13 cyt. Rozporządzenia należy rozumieć:

Pomieszczenie znajdujące się poza mieszkaniem lub lokalem użytkowym, służące do przechowywania przedmiotów lub produktów żywnościowych użytkowników budynku, materiałów lub sprzętu związanego z obsługą budynku, a także opału lub odpadów stałych.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia:

1. czy w odniesieniu do opłat za mieszkania o statusie lokatorskich, własnościowych, praw pełnej własności (pobieranych przez Spółdzielnię na podstawie art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych), które przysługują osobom fizycznym prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą (i to zarówno w przypadku, gdy mieszkanie zostało nabyte w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, jak i w przypadku, gdy osoby fizyczne nabyły mieszkanie do majątku prywatnego), które złożyły pisemne oświadczenie o wykorzystywaniu mieszkania na cele mieszkaniowe i braku bardziej szczegółowych informacji dotyczących sposobu wykorzystania, Spółdzielnia może zastosować zwolnienie od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy lub § 3 ust. 1 pkt 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (pytanie oznaczone we wniosku nr 1),

2. czy w odniesieniu do opłat za mieszkania o statusie spółdzielczych lokatorskich, własnościowych, praw pełnej własności (pobieranych przez Spółdzielnię na podstawie art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych), które przysługują osobom fizycznym prowadzącym działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej/ osobom prawnym (np. spółkom z o.o.), której wspólnicy złożyli/które złożyły pisemne oświadczenie o wykorzystywaniu mieszkania na cele mieszkaniowe i braku bardziej szczegółowych informacji dotyczących sposobu wykorzystania, Spółdzielnia może zastosować zwolnienie z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy (pytania oznaczone we wniosku nr 2 i 3),

3. czy w odniesieniu do opłat za mieszkania o statusie własnościowych, praw pełnej własności (pobieranych przez Spółdzielnię na podstawie art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych), które przysługują Miastu (…), którego przedstawiciele złożyli pisemne oświadczenie o wykorzystywaniu mieszkań na cele mieszkaniowe i braku bardziej szczegółowych informacji dotyczących sposobu ich wykorzystania, Spółdzielnia może zastosować zwolnienie od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy (pytanie oznaczone we wniosku nr 4).

W pierwszej kolejności należy wskazać, że czynności wykonywane przez Spółdzielnię na rzecz osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą, osób prawnych, spółek cywilnych oraz jednostek samorządu terytorialnego (Miasta), stanowią odpłatne świadczenie usług, które podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1, w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy, według zasad określonych w ustawie.

Sam fakt, że ww. podmioty posiadają mieszkania o statusie spółdzielczych lokatorskich, własnościowych, praw pełnej własności nie powoduje automatycznie, że opłaty pobierane przez Spółdzielnię na podstawie art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy lub § 3 ust. 1 pkt 9 rozporządzenia. Istotne jest, czy lokale te są wykorzystywane na zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych.

Jednocześnie w odniesieniu do sposobu dokumentowania potwierdzającego prawo sprzedawcy do zastosowania zwolnienia od podatku należy wskazać, że to na podatniku ciąży odpowiedzialność w zakresie udowodnienia okoliczności uzasadniających zastosowanie zwolnienia od podatku ww. opłat. Powyższe ma wynikać z materiału dowodowego jakim dysponuje podatnik.

Ustawa o podatku od towarów i usług oraz rozporządzenie wydane na jej podstawie w celu zastosowana zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy lub § 3 ust. 1 pkt 9 rozporządzenia nie określają rodzaju i formy dokumentów, które mają potwierdzać prawo do jego zastosowania.

Wskazać należy, że w świetle art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej – za dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem, jednakże na etapie prowadzonego postępowania podatkowego. Natomiast zgodnie z treścią art. 14h Ordynacji podatkowej w sprawach dotyczących interpretacji indywidualnej nie stosuje się przepisów rozdziału 11 (dowody) działu IV Ordynacji podatkowej.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny, powołane regulacje ustawy o podatku od towarów i usług oraz przepisy odrębne należy stwierdzić, że skoro opłaty za mieszkania pobierane zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, są pobierane od osób fizycznych prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą (i to zarówno w przypadku, gdy mieszkanie zostało nabyte w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, jak i w przypadku, gdy osoby fizyczne nabyły mieszkanie do majątku prywatnego), które złożyły pisemne oświadczenie o wykorzystywaniu mieszkania na cele mieszkaniowe, Spółdzielnia może zastosować zwolnienie od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy o VAT lub § 3 ust. 1 pkt 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień, pod warunkiem, że lokale te są rzeczywiście wykorzystywane zgodnie z oświadczeniem tych podmiotów.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny, powołane regulacje ustawy o podatku od towarów i usług oraz przepisy odrębne należy stwierdzić, że skoro opłaty za mieszkania pobierane zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, są pobierane od osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej (mieszkania o statusie lokatorskich, własnościowych, praw pełnej własności), od osób prawnych, np. spółek z o.o. (mieszkania o statusie własnościowych, praw pełnej własności), Miasta (…) (mieszkania o statusie własnościowych, praw pełnej własności), które złożyły pisemne oświadczenie o wykorzystywaniu mieszkania na cele mieszkaniowe, Spółdzielnia może zastosować zwolnienie od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy, pod warunkiem, że lokale te są rzeczywiście wykorzystywane zgodnie z oświadczeniem tych podmiotów.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytań nr 2, 3 i 4 jest prawidłowe.

Biorąc pod uwagę powyższe rozstrzygnięcie oraz sposób zredagowania pytania oznaczonego we wniosku nr 5 – na które odpowiedź została uzależniona od negatywnej odpowiedzi na pytania oznaczone we wniosku nr 1-4 – odpowiedź na pytanie nr 5 stała się bezzasadna.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (pytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być rozpatrzone zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, w myśl którego:

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Ponadto, należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym opisem zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).