0111-KDSB2-1.440.143.2022.2.AZ

WIĄŻĄCA INFORMACJA STAWKOWA (WIS)

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.), zwanej dalej Ordynacją podatkową i art. 42a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r., poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą, po rozpatrzeniu wniosku (…), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydaje niniejszą wiążącą informację stawkową.

Przedmiot wniosku: usługa (świadczenie kompleksowe) – wykonanie kompleksowej zabudowy kuchennej polegające na zaprojektowaniu, wykonaniu oraz montażu elementów meblowych wraz z instalacją urządzeń AGD w zabudowie meblowej, montowanej w lokalach mieszkalnych, których powierzchnia nie przekracza 150 m2 znajdujących się w budynkach sklasyfikowanych w PKOB 1121.

Opis usługi: Wnioskodawca realizuje na rzecz osób fizycznych świadczenie kompleksowe, polegające na zaprojektowaniu, wykonaniu oraz montażu elementów meblowych wraz z instalacją urządzeń AGD w zabudowie meblowej (Wnioskodawca nie dostarcza urządzeń AGD) w sposób tworzący wraz z elementami konstrukcyjnymi obiektu budowlanego trwałą zabudowę meblową kuchni. Demontaż zabudowy nie jest możliwy bez uszkodzeń elementów konstrukcyjnych budynku. Poszczególne czynności wchodzące w zakres opisanego świadczenia kompleksowego są ze sobą tak ściśle powiązane, że w aspekcie gospodarczym tworzą obiektywnie jedną całość nabywaną nierozłącznie. Przedmiotowa usługa wykonywana jest w lokalach mieszkalnych nieprzekraczających 150 m2 zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, o którym mowa w art. 41 ust. 12a i ust. 12b ustawy, usytuowanych w budynkach sklasyfikowanych do PKOB 1121.

Rozstrzygnięcie: usługa modernizacji realizowana w obiektach zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Stawka podatku od towarów i usług: 8%

Podstawa prawna: art. 41 ust. 2, art. 41 ust. 12 w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 2 i ust. 1a ustawy.

Cel wydania WIS: określenie stawki podatku od towarów i usług

UZASADNIENIE

W dniu (…) Wnioskodawca złożył wniosek, (…) w zakresie sklasyfikowania ww. usługi (świadczenia kompleksowego), według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług)) na potrzeby określenia stawki podatku od towarów i usług.

W treści wniosku przedstawiono następujący szczegółowy opis świadczenia kompleksowego:

Przedmiot wniosku to usługa (świadczenie kompleksowe) - wykonanie zabudowy kuchennej według indywidualnych potrzeb klienta. Wnioskodawca realizuje na rzecz osób fizycznych świadczenia kompleksowe, polegające na zaprojektowaniu i dopasowaniu oraz montażu elementów meblowych w sposób tworzący wraz z elementami konstrukcyjnymi obiektu budowlanego trwałą zabudowę meblową. Wnioskodawca nie wykonuje produkcji seryjnej, każde zamówienie charakteryzuje się indywidualnymi rozwiązaniami i materiałami. Wykonywane produkty nie występują w obrocie jako meble wolnostojące. Współpracę z klientem, Wnioskodawca rozpoczyna od podpisania umowy i wykonania dokumentacji projektowej na co składa się rysunek techniczny i wizualizacja wykonywanych mebli. Szafki są unikalne ze względu na ich wymiary dostosowane do wysokości i szerokości pomieszczenia. Elementy konstrukcyjne budynku wyznaczają zakres mebli (sufit, podłoga ściany). Blaty w wielu przypadkach wykorzystują wnęki okienne i zastępują parapety. Każdy projekt jest ściśle dopasowany do istniejących przyłączy wody, elektryki, wentylacji i innych parametrów zastanych w miejscu realizacji projektu. Meble (zabudowy kuchenne) wykonywane są z różnych materiałów jednak najczęściej stosowane to: płyty laminowane, płyty MDF, fronty aluminiowe, fronty szklane, akryl itp.

Wniosek dotyczy budynków mieszkalnych stałego zamieszkania. Zabudowa wykonywana jest w obiektach budowlanych sklasyfikowanych w PKOB w sekcji 1, dziale 11, grupie 112, klasa 1121 „budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe." Wskazane we wniosku kompleksowe świadczenie wykonywane jest w lokalach mieszkalnych o powierzchni użytkowej całkowitej do 150 m2. Jeżeli zabudowa jest wykonywana w budynku mieszkalnym jednorodzinnym, powierzchnia tego budynku nie przekracza 300 m2.

Na wykonanie świadczenia kompleksowego, zabudowy kuchennej składają się następujące czynności:

1. Zaprojektowanie zabudowy kuchennej pod indywidualne zamówienie klienta na konkretny wymiar dostosowany do danego lokalu.

2. Cięcie i formatowanie płyty wiórowej laminowanej i płyty MDF na formatki zgodnie z projektem danej zabudowy.

3. Oklejanie krawędzi pociętych formatek okleiną PCV zgodnie z danym projektem.

4. Nawiercanie formatek zgodnie z wytycznymi projektu danej zabudowy.

5. Montaż korpusów szafek kuchennych z formatek za pomocą kleju, kołków drewnianych, złączy meblowych.

6. Montaż okuć meblowych i frontów do korpusów wg projektu danej zabudowy (prowadnice szuflad, zawiasy, podnośniki, uchwyty, listwy montażowe, zawieszki meblowe, podpórki półek, nóżek meblowych).

7. Montaż korpusów szafek kuchennych w większe elementy za pomocą klejów, wkrętów, śrub, złączek meblowych zgodnie z danym projektem.

8. Dostosowanie elementów zabudowy do instalacji mediów w mieszkaniu (instalacji gazowej, instalacji elektrycznej, instalacji wodnej, instalacji kanalizacyjnej, instalacji wentylacyjnej) poprzez frezowanie, docinanie, piłowanie, wiercenie elementów korpusów szafek oraz blatów w celu bezpiecznego i prawidłowego użytkowania ww. mediów oraz sprzętów AGD.

9. Przygotowanie do łączenia blatów roboczych poprzez frezowanie i docinanie. Łączenie za pomocą specjalnych śrub i uszczelnianie za pomocą klejów uszczelniających.

10. Przytwierdzenie na stałe całej zabudowy do ścian, sufitu, podłogi za pomocą listew montażowych, kołków montażowych, klejów, zgodnie z danym projektem.

11. Instalacja sprzętów AGD.

12. Montaż frontów. Fronty są montowane do korpusów za pomocą zawiasów, prowadnic, podnośników.

13. Docinanie i montaż listew ozdobnych, cokołów.

14. Sylikonowanie i akrylowanie miejsc łączenia zabudowy ze ścianami, podłogą i sufitem.

Wnioskodawca nie dokonuje dostawy sprzętów AGD dla klienta. Klient sam kupuje sprzęt AGD i dostarcza go w miejsce realizacji we własnym zakresie.

Zabudowa jest połączona z elementami konstrukcyjnymi budynku za pomocą listew montażowych zawartych w korpusach szafek oraz kołków montażowych, za pomocą szyn montażowych oraz kotew, kątowników metalowych i wkrętów, klejów. Ściany pełnią funkcję boku szafki, jeżeli takie są wymagania danego projektu zabudowy. Niejednokrotnie są również instalowane panele z płyty laminowanej nad blatem, które wklejane są na klej montażowy. Połączenie blatów klejem uniemożliwia ich ponowne wykorzystanie. Wklejenie we wnęki okienne powoduje, że przy ewentualnym demontażu uszkadzane są powierzchnie ścian. Demontaż zabudowy nie jest możliwy bez uszkodzeń elementów konstrukcyjnych budynku. Demontaż mebli pozostawia liczne uszkodzenia po mocowaniach listew, po kotwach, klejach i akrylach. Po demontażu zabudowa nie może być przedmiotem powtórnego montażu w innym miejscu. Po demontażu zabudowa nie pełni funkcjonalnej roli mebla.

Nabywca oczekuje zakupu i montażu zabudowy jako jednej czynności, wymaga kompleksowej realizacji, czyli wyprodukowania oraz montażu danej zabudowy. Poszczególne czynności wchodzące w zakres opisanego świadczenia kompleksowego są ze sobą tak ściśle powiązane, że w aspekcie gospodarczym tworzą obiektywnie jedną całość nabywaną nierozłącznie.

Przedmiotowe świadczenie kompleksowe można nabyć wyłącznie jako całość, tzn. zawierając umowę z Wnioskodawcą, klient zamawia zawsze kompleksowe świadczenie wykonania projektu, produkcji lub nabycia przez Wnioskodawcę elementów składowych (komponentów) zabudowy oraz dopasowania i montażu komponentów zabudowy w miejscu przeznaczenia. Elementem dominującym świadczenia Wnioskodawcy jest ulepszenie lub unowocześnienie obiektu budowlanego lub jego części (lokalu mieszkalnego), wydanie zaś towaru w postaci elementów mebli uprzednio nabytych lub wykonanych i dopasowanych przez Wnioskodawcę do konkretnego obiektu, które następnie zostaną trwale związane z tym obiektem, ma charakter pomocniczy, niezbędny do wykonania usługi zamówionej przez klienta.

Montaż jest najistotniejszym elementem całego świadczenia kompleksowego wykonywanego przez Wnioskodawcę. Same komponenty zabudowy meblowej, stworzone lub nabyte przez Wnioskodawcę, do momentu dokonania montażu w miejscu wskazanym przez klienta, nie przedstawiają dla klienta żadnej wartości, zaś świadczenie - do momentu dokonania montażu - jest dla klienta bezużyteczne Zabudowa jako całość nie może być wykorzystana w innym miejscu bez znaczących przeróbek i szkód, które mogą przewyższyć koszt zakupu nowych mebli.

Cena świadczenia wskazana w umowie zawieranej przez Wnioskodawcę z klientem określona jest jako jedna kwota, która obejmuje całość materiałów i robocizny, tj. całość zamówionego świadczenia kompleksowego. Każda cena ustalana jest indywidualnie Komponenty składające się na cenę to: koszt materiałów (tj. płyty meblowe, akcesoria ), transport, usługa montażu. Stosunek ceny towaru do ceny za usługi determinuje prawo popytu i podaży. Wnioskodawca nie ustala proporcji ceny towarów do ceny usług wchodzących w skład świadczenia kompleksowego.

Elementem dominującym w świadczeniu kompleksowym wykonywanym przez Wnioskodawcę jest usługa w zakresie modernizacji obiektu budowlanego lub jego części (lokalu). Dostawa towarów (komponentów meblowych) związana z usługą modernizacji ma charakter pomocniczy. Celem zabudowy kuchennej jest maksymalne wykorzystanie dostępnej przestrzeni, co pozwala na bezpieczne i komfortowe użytkowanie, czego nie można uzyskać poprzez montaż gotowych mebli kuchennych ogólnodostępnych Wnioskodawca wskazuje, że z orzecznictwa sądów administracyjnych wynika, że do takiej usługi złożonej należy stosować stawkę VAT (podatek od towarów i usług) 8%, albowiem mieści się ona w zakresie art. 41 ust. 2, ust. 12 pkt 1 ustawy (np. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 stycznia 2015 r. sygn. akt III SA/Wa 240/15,wyroku NSA z dnia 10 czerwca 2016 r. sygn. akt I FSK 1796/14).

Do wniosku Wnioskodawca dołączył wzór umowy oraz przykładowe zdjęcia zrealizowanych zabudów kuchennych.

(…) Wnioskodawca doprecyzował, że:

1. Zabudowa meblowa będąca przedmiotem wniosku jest montowana w lokalach mieszkalnych o powierzchni nie większej niż 150 m2, zlokalizowanych w budynkach mieszkalnych klasyfikowanym w PKOB w klasie 1121.

2. Świadczenie kompleksowe będące przedmiotem wniosku nie obejmuje „instalowania paneli nad blatem”.

Uzasadnienie występowania świadczenia kompleksowego (usługi)

W przypadkach, w których występuje kilka czynności, które składają się w rezultacie na jedno zasadnicze świadczenie, możemy mówić o pewnym kompleksie świadczeń. Zagadnienie to było przedmiotem wielu orzeczeń wydawanych zarówno przez TSUE, jak i sądy administracyjne. Można tu przywołać np. wyroki TSUE, które zapadły w sprawach C-111/05 Aktiebolaget NN v. Skatteverket i C-41/04 Levob Verzekeringen BV v. OV Bank NV, z których jednoznacznie wynika, że w sytuacji, gdy „dwa lub więcej niż dwa świadczenia (czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie dla celów podatku od wartości dodanej”.

Na świadczenie złożone (kompleksowe) składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu – do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne czynności pomocnicze. Natomiast czynność należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania usługi zasadniczej. Pojedyncza czynność traktowana jest zatem jak element czynności kompleksowej wówczas, jeżeli cel świadczenia czynności pomocniczej jest zdeterminowany przez czynność główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać bez czynności pomocniczej czynności głównej.

Co do zasady, każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy jedna czynność obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, czynność ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia świadczenia nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną czynność kompleksową, obejmującą kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład świadczenia wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu świadczenia kompleksowego.

W przypadku świadczeń kompleksowych (złożonych), jeżeli elementem dominującym w ramach danej transakcji będzie wydanie towaru w celu przeniesienia prawa do rozporządzania nim jak właściciel, zaś pozostałe czynności będą miały charakter pomocniczy lub uboczny wówczas transakcja taka powinna, co do zasady, być traktowana jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Natomiast w przypadku, gdy istotą transakcji będą inne (niż dostawa towaru) czynności to, mimo że w ramach takiej transakcji może także wystąpić wydanie towaru, powinna być ona traktowana jako świadczenie usług.

Zgodnie z podjętą w dniu 24 czerwca 2013 r. przez Naczelny Sąd Administracyjny w składzie siedmiu sędziów uchwałą sygn. akt I FPS 2/13, czynności polegające na zaprojektowaniu, dopasowaniu oraz montażu komponentów w sposób tworzący wraz z elementami konstrukcyjnymi obiektu budowlanego lub jego części trwałą zabudowę meblową – mają charakter usługi. Elementem dominującym jest bowiem w takim przypadku ulepszenie lub unowocześnienie obiektu budowlanego lub jego części (lokalu mieszkalnego), zaś wydanie towaru w postaci elementów mebli wykonanych i dopasowanych do konkretnego obiektu, które następnie zostaną trwale związane z tym obiektem, ma charakter pomocniczy, niezbędny do wykonania usługi, tak jak zamontowanie okien lub drzwi w obiekcie budowlanym lub jego części.

Na podstawie podjętej uchwały NSA wykształciła się linia orzecznicza dotycząca czynności wykonywania trwałej zabudowy meblowej, przykładowo można wskazać na następujące orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego: I FSK 1362/17 z dnia 18 grudnia 2019 r., I FSK 792/19 z dnia 3 lipca 2019 r., I FSK 204/17 z dnia 8 stycznia 2019 r., I FSK 464/16 z dnia 16 stycznia 2018 r., I FSK 40/16 z dnia 11 października 2017 r., I FSK 1120/16 z dnia 12 kwietnia 2018 r., I FSK 1276/15 z dnia 10 maja 2017 r. Z tej linii orzeczniczej wynika, że dla uznania czynności wykonania trwałej zabudowy meblowej za usługę modernizacji obiektu budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, konieczne jest wystąpienie określonych przesłanek, tj.:

- wykonane na wymiar do konkretnego budynku lub lokalu i trwale powiązane z jego elementami konstrukcyjnymi komponenty meblowe nie funkcjonują w obrocie tak jak ma to miejsce w przypadku mebli „wolnostojących”, dlatego też nie można ich utożsamiać z dostawą towarów w postaci gotowych mebli, które nie mają żadnego trwałego związku z obiektem budowlanym lub jego częścią;

- zabudowa meblowa w istotnym stopniu wykorzystuje elementy konstrukcyjne obiektu budowlanego (ścian, podłogi czy sufitu). Elementy te wyznaczają zakres konstrukcyjny mebla (elementy konstrukcyjne obiektu budowlanego lub jego części (lokalu) pełnią rolę elementów mebla);

- o użytkowych walorach wykonywanej zabudowy meblowej decyduje trwałe połączenie wykonywanych na zlecenie części zabudowy z elementami konstrukcyjnymi budynku lub jego części (ściany podłoga, sufit) w sposób uniemożliwiający jej przesunięcie w inne miejsce (trwała zabudowa spełniająca jako całość określoną funkcję użytkową), a same te części, bez trwałego ich przymocowania do elementów konstrukcyjnych budynku (ścian, podłogi, sufitu) nie spełniają pod względem użytkowym przymiotu mebla.

Określając zatem, czy do zabudowy meblowej wykonanej w obiekcie budowlanym lub jego części (lokalu) może mieć zastosowanie stawka VAT w wysokości 8% należy przede wszystkim badać stopień konstrukcyjnego połączenia komponentów meblowych i elementów konstrukcyjnych tego obiektu budowlanego lub jego części (lokalu).

Nie chodzi tutaj o badanie powiązania elementów zabudowy meblowej z konstrukcyjnymi – w rozumieniu techniki budowlanej – elementami obiektu budowlanego lub jego części (lokalu), ale o tak silne powiązanie konstrukcyjne komponentów meblowych i elementów tego obiektu budowlanego lub jego części (lokalu), że powstaje trwała zabudowa spełniająca jako całość określoną funkcję użytkową.

Dla całościowej oceny charakteru świadczenia nie ma również znaczenia, czy komponenty meblowe np. korpusy mebli są ze sobą zespolone i ewentualnie jak silne jest to zespolenie, gdyż istotne na potrzeby uznania ich za „modernizację” w VAT jest dopiero odpowiednio trwałe połączenie tych komponentów meblowych z elementami konstrukcyjnymi obiektu budowlanego lub jego części (lokalu).

Podsumowując, w sytuacji, gdy o użytkowych walorach wykonanej zabudowy meblowej decyduje trwałe połączenie wykonanych na indywidualne zlecenie elementów zabudowy z elementami konstrukcyjnymi obiektu budowlanego lub jego części (lokalu) w sposób uniemożliwiający jej przesunięcie w inne miejsce, natomiast po demontażu zabudowa ta jest niezdatna do użytku, ze względu na to, że same jej elementy (bez występującego przed demontażem trwałego ich przymocowania do elementów konstrukcyjnych obiektu budowlanego lub jego części – lokalu), nie spełniają pod względem użytkowym przymiotu mebla – wystąpi kompleksowe świadczenie, w którym elementem dominującym jest usługa w zakresie modernizacji obiektu budowlanego.

Wykonywana w powiązaniu z usługą modernizacji obiektu budowlanego lub jego części (lokalu) dostawa towarów (komponentów meblowych) będzie miała zasadniczo charakter pomocniczy.

Z opisu świadczenia będącego przedmiotem wniosku wynika, że Wnioskodawca realizuje świadczenie kompleksowe polegające na zaprojektowaniu, wykonaniu oraz montażu elementów meblowych wraz z instalacją urządzeń AGD w zabudowie meblowej (Wnioskodawca nie dostarcza urządzeń AGD) w sposób tworzący wraz z elementami konstrukcyjnymi obiektu budowlanego trwałą zabudowę meblową kuchni. Każde zamówienie charakteryzuje się indywidualnymi rozwiązaniami i materiałami. Elementy konstrukcyjne budynku wyznaczają zakres mebli (sufit, podłoga ściany). Blaty w wielu przypadkach wykorzystują wnęki okienne i zastępują parapety. Zabudowa jest połączona z elementami konstrukcyjnymi budynku za pomocą listew montażowych zawartych w korpusach szafek oraz kołków montażowych, za pomocą szyn montażowych oraz kotew, kątowników metalowych i wkrętów oraz klejów. Demontaż zabudowy nie jest możliwy bez uszkodzeń elementów konstrukcyjnych budynku. Po demontażu zabudowa nie pełni funkcjonalnej roli mebla oraz nie może być przedmiotem powtórnego montażu w innym miejscu.

Poszczególne czynności wchodzące w zakres opisanego świadczenia kompleksowego są ze sobą tak ściśle powiązane, że w aspekcie gospodarczym tworzą obiektywnie jedną całość nabywaną nierozłącznie, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter. Przedmiotowa usługa wykonywana jest w lokalach mieszkalnych o powierzchni użytkowej nieprzekraczającej 150 m2 zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, o którym mowa w art. 41 ust. 12a i ust. 12b ustawy, usytuowanych w budynkach sklasyfikowanych – zgodnie z oświadczeniem Wnioskodawcy do PKOB 1121.

Przy czym elementem dominującym w świadczeniu jest usługa w zakresie modernizacji obiektu budowlanego, polegająca na wykonaniu trwałej zabudowy meblowej w miejscu przeznaczenia, ponieważ takie są oczekiwania klienta w ramach nabywanej transakcji. Natomiast projektowanie czy dostawa towaru w postaci elementów mebli wykonanych i dopasowanych do konkretnego obiektu, które następnie zostaną trwale związane z tym obiektem, ma charakter pomocniczy, niezbędny do wykonania usługi, ale nie ma charakteru samoistnego.

Uzasadnienie klasyfikacji usługi

Stosownie do brzmienia art. 5a ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze scalonej (CN) zgodnej z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm. – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.) lub w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są klasyfikowane według Nomenklatury scalonej (CN) lub klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują działy, pozycje, podpozycje lub kody Nomenklatury scalonej (CN) lub symbole klasyfikacji statystycznych.

Zgodnie z art. 42a ustawy, wiążąca informacja stawkowa, zwana dalej „WIS”, jest decyzją wydawaną na potrzeby opodatkowania podatkiem dostawy towarów, importu towarów, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów albo świadczenia usług, która zawiera:

1. opis towaru albo usługi będących przedmiotem WIS;

2. klasyfikację towaru według działu, pozycji, podpozycji lub kodu Nomenklatury scalonej (CN) albo według działu, grupy, klasy, kategorii, podkategorii lub pozycji Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług albo według sekcji, działu, grupy lub klasy Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych albo usługi według działu, grupy, klasy, kategorii, podkategorii lub pozycji Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, niezbędną do:

a) określenia stawki podatku właściwej dla towaru albo usługi,

b) stosowania przepisów ustawy oraz przepisów wykonawczych wydanych na jej podstawie – w przypadku, o którym mowa w art. 42b ust. 4;

3. stawkę podatku właściwą dla towaru albo usługi.

Zatem w przypadku, gdy stawka podatku od towarów i usług nie jest uzależniona od zaklasyfikowania danego towaru lub usługi, lub towaru i/lub usługi, które razem składają się na jedną czynność podlegającą opodatkowaniu (świadczenie kompleksowe) do odpowiedniej klasyfikacji (CN, PKOB lub PKWiU), ale od spełnienia definicji (opisu) zawartej w odpowiednim przepisie ustawy lub pozycji załącznika do ustawy, przedmiotem postępowania w zakresie wydania WIS jest ustalenie, czy opisany towar lub usługa bądź świadczenie kompleksowe spełnia wymogi wskazane przez ustawodawcę w tym opisie.

Uzasadnienie zastosowania stawki podatku od towarów i usług

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy – stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przy czym, w świetle art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy – w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 i art. 138i ust. 4, wynosi 23%.

Zgodnie z art. 146aa ust. 1a ustawy, jeżeli w roku następującym po roku, dla którego osiągnięte zostały wartości, o których mowa w ust. 1, zostaną spełnione warunki, o których mowa w art. 112d ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, stosowanie stawek, o których mowa w ust. 1, przedłuża się do końca roku następującego po roku, w którym:

1. kwota wydatków jest obliczana zgodnie z art. 112aa ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych w związku ze spełnieniem warunków, o których mowa w art. 112d ust. 4 tej ustawy, oraz

2. wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%.

Z kolei, na mocy art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, innych niż klasyfikowane według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w grupowaniu usługi związane z wyżywieniem (PKWiU 56), stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem art. 114 ust. 1 i art. 138i ust. 4.

Stosownie do art. 146aa ust. 1 pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Podstawę do zastosowania obniżonej stawki podatku od towarów i usług do czynności polegających na wykonaniu trwałej zabudowy meblowej, wykonywanych w obiektach budowlanych zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym przewiduje przepis art. 41 ust. 12 ustawy.

Art. 41 ust. 12 ustawy stanowi, że stawkę podatku o której mowa w ust. 2 stosuje się do:

1. dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji, przebudowy lub robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym;

2. robót konserwacyjnych dotyczących:

a) obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych,

b) lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12

– w zakresie w jakim wymienione roboty nie są objęte tą stawką na podstawie pkt 1.

Zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy, przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego (budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11) lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w PKOB w dziale 12, oraz obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, a także mikroinstalację, o której mowa w art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2021 r. poz. 610, 1093, 1873 i 2376 oraz z 2022 r. poz. 467), funkcjonalnie z nimi związaną, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Stosownie do art. 41 ust. 12b ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m2;

2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m2.

Natomiast według art. 2 pkt 12 ustawy, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Biorąc pod uwagę okoliczności przedstawione we wniosku oraz powołane przepisy prawa, uznać należy, że czynności opisane w treści wniosku stanowią usługę modernizacji, o której mowa w art. 41 ust. 12 ustawy.

Tym samym usługa przedstawiona we wniosku jest opodatkowana stawką podatku od towarów i usług w wysokości 8%, na podstawie art. 41 ust. 12 w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 2 i ust. 1a ustawy.

Jednocześnie zaznaczyć należy, że nie stanowi modernizacji, o której mowa w art. 41 ust. 12 ustawy i nie podlega opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług w wysokości 8% świadczenie polegające na montażu zabudowy meblowej kuchennej w budynkach, jeżeli zamontowana zabudowa meblowa może stać się przedmiotem powtórnego montażu w innym, dowolnym miejscu, tj. może pełnić dalej użytkową funkcję zabudowy meblowej ze względu na brak istotnego powiązania z elementami konstrukcyjnymi budynku/lokalu.

Informacje dodatkowe

Niniejsza WIS jest ważna, jeśli w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania zwolnienie podmiotowe lub przedmiotowe od podatku od towarów i usług (art. 42a ustawy). W zakresie wyeliminowania lub zastosowania zwolnienia Wnioskodawca może zwrócić się o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, ul. Teodora Sixta 17, 43- 300 Bielsko- Biała.

Podmiot, na rzecz którego wydano WIS, może ją stosować wyłącznie do świadczenia kompleksowego tożsamego pod każdym względem ze świadczeniem kompleksowym będącym przedmiotem niniejszej decyzji.

Niniejsza WIS wiąże organy podatkowe wobec podmiotu, dla którego została wydana, w odniesieniu do świadczenia kompleksowego będącego jej przedmiotem, które zostało wykonane po dniu, w którym WIS została doręczona (art. 42c ust. 1 pkt 3 ustawy), z wyjątkiem następujących przypadków:

- podmiot ten złożył fałszywe oświadczenie, że w dniu złożenia wniosku o WIS, w zakresie przedmiotowym tego wniosku, nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani kontrola celno-skarbowa oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego (art. 42b ust. 3 ustawy),

- świadczenie kompleksowe, będące przedmiotem niniejszej WIS, stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy (art. 42ca ustawy).

Niniejsza WIS jest ważna przez okres 5 lat licząc od dnia jej wydania (art. 42ha ustawy), przy czym wygasa ona z mocy prawa przed upływem tego terminu w przypadku zmiany przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług odnoszących się do świadczenia kompleksowego, będącego przedmiotem tej WIS, w wyniku której WIS staje się niezgodna z tymi przepisami. Wygaśnięcie WIS następuje z dniem wejścia w życie przepisów, w wyniku których stała się z nimi niezgodna (art. 42h ust. 1 ustawy).

Do liczenia terminów okresu ważności WIS stosuje się odpowiednio art. 12 Ordynacji podatkowej.

POUCZENIE

Od niniejszej decyzji, stosownie do art. 220 § 1 w zw. z art. 221 oraz art. 223 § 2 Ordynacji podatkowej, służy Stronie odwołanie do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia, na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43‑300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP.

W przypadku wnoszenia odwołania w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Odwołanie od decyzji organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 Ordynacji podatkowej).