0110-KSI2-1.442.19.2022.4.MG

DECYZJA

Na podstawie art. 207 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.), zwanej dalej Ordynacją podatkową, w zw. z art. 42h ust. 3 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r., poz. 931, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą,

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości w wiążącej informacji stawkowej (WIS) z dnia 22 lutego 2021 r. znak 0112-KDSL2-1.450.1112.2020.3.MD, określającej dla usługi – dostarczania drogą elektroniczną w formie pdf czasopisma ogólnopolskiego, stawkę podatku od towarów i usług w wysokości 8% na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 2 i ust. 1a oraz poz. 17 i 72 załącznika nr 3 do ustawy,

zmienia z urzędu wyżej wymienioną decyzję określając:

‒ klasyfikację usługi – przygotowanie w wersji elektronicznej projektu czasopisma ogólnopolskiego i przekazanie go klientowi w formie plików pdf, do działu 18 PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) 2015, oraz

‒ stawkę podatku od towarów i usług w wysokości 23%, na podstawie art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 1 i ust. 1a ustawy.

UZASADNIENIE

W dniu 23 września 2020 r. Wnioskodawca złożył wniosek, w zakresie sklasyfikowania usługi – przygotowania w wersji elektronicznej projektu czasopisma ogólnopolskiego i przekazanie go klientowi w formie plików pdf, na potrzeby określenia stawki podatku od towarów i usług.

Wniosek uzupełniono w dniach 4 grudnia 2020 r., 12 stycznia 2021 r. oraz 15 lutego 2021 r. poprzez wskazanie przedmiotu wniosku oraz doprecyzowanie opisu usługi.

W treści wniosku przedstawiono następujący opis przedmiotu wniosku:

Wnioskodawca prosi o informację jaką stawkę VAT (podatek od towarów i usług) ma zastosować w oparciu o nowe przepisy podatkowe dla czasopisma ogólnopolskiego z nadanym numerem ISSN wydawanych w wersji drukowanej i elektronicznej oraz wersji tylko elektronicznej (CN 4902, 4902 10 00).

1) Wersja 1

Klient przekazuje Wnioskodawcy materiał tekstowy oraz graficzny (zdjęcia, grafiki, itp.) czasopisma ogólnopolskiego. Z przekazanych materiałów Wnioskodawca wykonuje projekt graficzny, skład tekstu i korektę, projektuje lub dokonuje zakupu zdjęć/grafik, drukuje, pakuje, wykonuje dostawę ww. czasopisma w wersji papierowej. Klient otrzymuje od Wnioskodawcy również (na CD lub mailowo) oprócz wersji wydrukowanej czasopisma również wersję elektroniczną (np. pdf, flash, e-book, e-pub, itp.), którą zamieszcza na stronie www w celu pobrania przez konsumenta do przeczytania.

2) Wersja 2

Klient przekazuje Wnioskodawcy materiał tekstowy oraz graficzny (zdjęcia, grafiki, itp.) czasopisma ogólnopolskiego. Z przekazanych materiałów Wnioskodawca wykonuje projekt graficzny, skład tekstu i korektę, projektuje lub dokonuje zakupu zdjęć/grafik. Klient otrzymuje od Wnioskodawcy wersję elektroniczną (np. pdf, flash, e-book, e-pub, itp.), którą zamieszcza na stronie www w celu pobrania przez konsumenta do przeczytania.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 4 grudnia 2020 r. (data wpływu 4 grudnia 2020 r.) Wnioskodawca wskazał, że oczekuje odpowiedzi na pytanie zamieszczone poniżej.

2) Wersja 2

Klient przekazuje Wnioskodawcy materiał tekstowy oraz graficzny (zdjęcia, grafiki, itp.) czasopisma ogólnopolskiego. Z przekazanych materiałów Wnioskodawca wykonuje projekt graficzny, skład tekstu i korektę, projektuje lub dokonuje zakupu zdjęć/grafik. Klient otrzymuje od Wnioskodawcy wersję elektroniczną (np. pdf).

Z kolei w piśmie z dnia 5 stycznia 2021 r. (data wpływu 12 stycznia 2021 r.), stanowiącym odpowiedź na wezwanie organu z dnia 18 grudnia 2020 r. znak 0112-KDSL2-1.450.1112.2020.1.MD, Wnioskodawca udzielił następujących informacji:

1. Czasopismo jest czasopismem ogólnopolskim, które Wnioskodawca przekazuje klientowi w wersji elektronicznej wyłącznie w formie PDF.

2. Wnioskodawca przekazuje klientowi kompletne czasopismo gotowe do zamieszczenia (bez konieczności dokonywania zmian) przez klienta na stronie www w celu pobrania przez konsumenta do przeczytania.

3. Zapis „projektuje lub dokonuje zakupu zdjęć/grafik” oznacza, że Wnioskodawca wykonuje autorski projekt tj.: projektuje rozmieszczenie artykułów, projektuje elementy graficzne np. infografiki, zakupuje zdjęcia ze Stocka lub od fotografików w celu uzupełnienia/urozmaicenia treści.

4. Wnioskodawca ma wpływ na kształt i wygląd czasopisma uwzględniając własne pomysły, projekty czy indywidualnie pozyskane zdjęcia/grafiki.

5. Klient ma tytuł prawny do opisanego czasopisma (jest jego właścicielem).

6. Wnioskodawca nie ma praw do wszystkich treści (tekstu, artykułów) zawartych w czasopiśmie, posiada je do pojedynczych artykułów, podpisów do zdjęć. Zleceniodawca nabywa od Wnioskodawcy te prawa.

7. Czasopismo jest „wykonywane” przez Wnioskodawcę na rachunek i ryzyko wnioskodawcy na podstawie umowy.

8. Czasopismo jest miesięcznikiem.

9. Czasopismo ogólnopolskie, będące przedmiotem wniosku jest:

a) jednym wydawnictwem w ciągłej serii,

b) wydawnictwem publikowanym pod tym samym tytułem,

c) wydawnictwem publikowanym w regularnych odstępach czasu,

d) czasopismem, którego każde wydanie jest datowane,

e) czasopismem, którego każde wydanie jest numerowane.

10. Czasopismo kierowane jest do ogólnego odbiorcy.

Pismem z dnia 15 lutego 2021 r. (data wpływu 15 lutego 2021 r.) Wnioskodawca wyjaśnił, że przedmiotowe czasopismo nie składa się w całości lub przeważającej mierze z treści video lub możliwej do odsłuchania muzyki. Przedmiotem wniosku jest usługa.

W wyniku przeprowadzonego postępowania, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w dniu 22 lutego 2021 r. wydał WIS znak 0112-KDSL2-1.450.1112.2020.3.MD, w której rozstrzygnął, że usługa – dostarczanie drogą elektroniczną w formie pdf czasopisma ogólnopolskiego stanowi usługę, o których mowa w poz. 17 pkt 1 załącznika nr 3 do ustawy i określił dla tej usługi stawkę podatku od towarów i usług w wysokości 8% na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 2 i ust. 1a oraz poz. 17 i 72 załącznika nr 3 do ustawy.

Ww. decyzję doręczono Wnioskodawcy w dniu 1 marca 2021 r., co potwierdza data wskazana w Urzędowym Poświadczeniu Doręczenia (UPD).

W ramach nadzoru nad poprawnością wydawanych wiążących informacji stawkowych sprawę przekazano do ponownej analizy w zakresie zgodności przedmiotu WIS z opisem zawartym w poz. 17 i 72 załącznika nr 3 do ustawy. W tym miejscu należy zauważyć, że ustawodawca w poz. 72 załącznika nr 3 do ustawy dla określenia właściwej stawki VAT dla dostarczania drogą elektroniczną publikacji odsyła m.in. do poz. 17 tego załącznika, która z kolei w opisie wymaga klasyfikacji publikacji do właściwego kodu Nomenklatury scalonej (CN).

W analizowanej sprawie zweryfikowania wymaga określenie przedmiotu wniosku o wydanie WIS poprzez ustalenie, czy świadczenie Wnioskodawcy w istocie stanowi usługę dostarczania drogą elektroniczną czasopisma w formie pdf.

Wobec powyższego, postanowieniem z dnia 28 kwietnia 2022 r. znak 0110-KSI2-1.442.19.2022.1.MG, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wszczął z urzędu postępowanie w sprawie wydanej w dniu 22 lutego 2021 r. WIS znak 0112-KDSL2-1.450.1112.2020.3.MD. Ww. pismo zostało doręczone Wnioskodawcy (zgodnie z datą wskazaną w UPD) w dniu 28 kwietnia 2022 r.

Pismem z dnia 12 lipca 2022 r. znak 0110-KSI2-1.442.19.2022.3.MG, organ wyznaczył Wnioskodawcy siedmiodniowy termin do wypowiedzenia się w zakresie zebranego w sprawie materiału dowodowego. Pismo zostało skutecznie doręczone w dniu 13 lipca 2022 r., zatem wyznaczony termin do wypowiedzenia się w zakresie zebranego materiału dowodowego w sprawie upłynął z dniem 20 lipca 2022 r. Wnioskodawca nie skorzystał z prawa do wypowiedzenia się w sprawie zebranego materiału dowodowego.

Po zapoznaniu się z aktami sprawy, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że wiążąca informacja stawkowa z dnia 22 lutego 2021 r. znak 0112-KDSL2-1.450.1112.2020.3.MD nie jest prawidłowa i wyjaśnia, co następuje.

1. Identyfikacja świadczenia na potrzeby podatku od towarów i usług.

Rozpatrując niniejszą sprawę na wstępie należy wskazać, że zgodnie z art. 42h ust. 3 pkt 4 ustawy Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zmienia wydaną WIS z urzędu, w przypadku gdy nie jest ona zgodna z przepisami prawa w wyniku błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego.

Mając na uwadze zaistniałe wątpliwości dotyczące prawidłowości identyfikacji świadczenia objętego postępowaniem zakończonym wydaniem w dniu 22 lutego 2021 r. WIS znak 0112-KDSL2-1.450.1112.2020.3.MD, należy w pierwszej kolejności wskazać przepisy prawa, które mają zastosowanie w niniejszej sprawie.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (…).

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel `(`(...)`)`.

Należy w tym miejscu zauważyć, że w zawartym w cytowanej wyżej definicji dostawy towarów określeniu „jak właściciel” zawiera się możliwość uznania za dostawę faktycznego przeniesienia władztwa nad rzeczą. W rozumieniu ustawy „dostawa” oznacza zatem wszelkiego rodzaju rozporządzanie towarem (sprzedaż, zamianę, darowiznę, oraz każdą inną czynność, która w aspekcie ekonomicznym będzie prowadziła do podobnego rezultatu).

Towarami – w świetle art. 2 pkt 6 ustawy – są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak wskazano w komentarzu do art. 2 pkt 6 ustawy zawartym w: „VAT. Komentarz” Tomasz Michalik, wyd. 2021, „Zgodnie z art. 45 Kodeksu cywilnego, rzeczami są tylko przedmioty materialne, a zatem samoistne części przyrody w stanie naturalnym lub przetworzonym przez działanie człowieka „na tyle wyodrębnione (w sposób naturalny lub sztuczny), że w stosunkach społeczno-gospodarczych mogą być traktowane jako dobra samoistne” [J. Wasilkowski, Zarys prawa rzeczowego, Warszawa 1963; por. także A. Wolter, J. Ignatowicz, K. Stefaniuk, Prawo cywilne. Zarys części ogólnej, Warszawa 1996; E. Gniewek (red.), Kodeks cywilny. Komentarz, Warszawa 2006]. Rzeczami w tym ujęciu są więc te przedmioty, które są poddane fizycznemu władztwu człowieka, a więc np. nie są rzeczami zwierzęta żyjące na wolności, podczas gdy rzeczami w tym ujęciu są zwierzęta żyjące w niewoli. Pieniądze i papiery wartościowe są rzeczami sui generis tym różniącymi się od innych rzeczy, że ich wartość w obrocie wynika z ich funkcji jako środka płatniczego – nie będąc rzeczami ruchomymi sensu stricto, nie są więc towarami w rozumieniu ustawy. Prawa, także majątkowe, a więc posiadające określoną wartość, nie są rzeczami. Prawami majątkowymi są np. prawa autorskie, prawa do projektów wynalazczych, prawa do wzorów towarowych. Obrót tymi prawami stanowi na gruncie VATU usługę podlegającą opodatkowaniu”.

W świetle przepisu art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 `(`(...)`)`.

Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innego podmiotu. Na zachowanie to składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Przy ocenie charakteru czynności należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do usług każde świadczenie niebędące dostawą towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

We wniosku o wydanie WIS z dnia 23 września 2020 r., w części D. „Zakres wniosku” poz. 52 Wnioskodawca wskazał, że wniosek dotyczy usługi. Natomiast w poz. 54 formularza WIS-W, jako klasyfikację, według której ma zostać zaklasyfikowany przedmiot wniosku wskazano Nomenklaturę scaloną (CN), która jest właściwa dla klasyfikacji towarów.

Uwzględniając przywołane wyżej przepisy ustawy oraz mając na uwadze żądanie Wnioskodawcy, należy w pierwszej kolejności wyjaśnić, czy w okolicznościach niniejszej sprawy mamy do czynienia ze świadczeniem usług, czy z dostawą towaru.

W wydanej w dniu 22 lutego 2021 r. WIS, organ orzekł, że przedmiotowe świadczenie stanowi usługę dostarczania drogą elektroniczną w formie pdf czasopisma ogólnopolskiego. W uzasadnieniu decyzji Organ wyjaśnił, że, cyt.: „Czasopismo ogólnopolskie dostarczane przez Wnioskodawcę drogą elektroniczną spełnia przy tym kryteria dla towarów objętych pozycją CN 4902. Czasopismo jest miesięcznikiem kierowanym do ogólnego odbiorcy, jest jednym wydawnictwem w ciągłej serii, publikowanym pod tym samym tytułem, w regularnych odstępach czasu, przy czym każde wydanie jest datowane i numerowane.

Mając na uwadze powyższe, czasopismo dostarczane elektronicznie przez Wnioskodawcę, o którym mowa we wniosku, posiada cechy czasopism objętych pozycją CN 4902. W konsekwencji usługa dostarczenia czasopisma będącego przedmiotem wniosku, stanowi usługę dostarczania drogą elektroniczną publikacji, takich jak czasopisma sklasyfikowane do pozycji CN 4902 Nomenklatury scalonej” (strona 8 decyzji).

Z powyższego wynika, że świadczenie Wnioskodawcy zostało uznane przez organ za dostarczanie czasopisma w formie elektronicznej i z tego względu organ oparł wydane rozstrzygnięcie o ustalenie, czy elektroniczna wersja czasopisma posiada cechy czasopisma o określonym kodzie Nomenklatury scalonej.

Przeprowadzona ponowna weryfikacja przedmiotu wniosku o wydanie WIS wykazała, że jest nim w istocie świadczenie polegające na wykonaniu czynności mających na celu opracowanie w wersji elektronicznej czasopisma ogólnopolskiego i przekazaniu go klientowi w formie plików pdf. Z opisu sprawy wynika, że klient przekazuje Wnioskodawcy materiał tekstowy oraz graficzny (zdjęcia, grafiki, itp.), z którego Wnioskodawca wykonuje projekt graficzny, skład tekstu i korektę, projektuje lub dokonuje zakupu zdjęć/grafik. Wnioskodawca wykonuje autorski projekt tj.: projektuje rozmieszczenie artykułów, projektuje elementy graficzne np. infografiki, zakupuje zdjęcia ze Stocka lub od fotografików w celu uzupełnienia/urozmaicenia treści. Wnioskodawca ma wpływ na kształt i wygląd czasopisma uwzględniając własne pomysły, projekty czy indywidualnie pozyskane zdjęcia/grafiki. Klient otrzymuje od Wnioskodawcy wersję elektroniczną (np. pdf, flash, e-book, e-pub, itp.), którą zamieszcza na stronie www w celu pobrania przez konsumenta do przeczytania. Właścicielem czasopisma jest klient (posiada tytuł prawny do czasopisma). Wnioskodawca posiada jedynie prawa do pojedynczych artykułów, podpisów do zdjęć lecz nie ma praw do wszystkich treści zawartych w czasopiśmie. Klient nabywa od Wnioskodawcy te prawa.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że świadczenie usługi polegające na przygotowaniu czasopisma ogólnopolskiego przez Wnioskodawcę i przekazaniu go klientowi w formie plików pdf na gruncie ustawy stanowi świadczenie usług, zdefiniowane w art. 8 ust. 1 ustawy.

W decyzji z dnia 22 lutego 2022 r. znak 0112-KDSL2-1.450.1112.2020.3.MD, organ prawidłowo uznał, że ma do czynienia z usługą, jednak nieprawidłowo ustalono charakter samej usługi (świadczenia). Organ określił, iż usługa Wnioskodawcy polega na dostarczaniu drogą elektroniczną w formie pdf czasopisma ogólnopolskiego, co nie znajduje potwierdzenia w opisie przedmiotu wniosku.

W analizowanej sprawie mamy bowiem do czynienia z usługą polegającą na przygotowaniu, w wersji elektronicznej, projektu czasopisma ogólnopolskiego i przekazaniu go klientowi w formie pdf.

2. Uzasadnienie klasyfikacji usługi.

Stosownie do brzmienia art. 5a ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze scalonej (CN) zgodnej z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm. – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.) lub w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są klasyfikowane według Nomenklatury scalonej (CN) lub klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują działy, pozycje, podpozycje lub kody Nomenklatury scalonej (CN) lub symbole klasyfikacji statystycznych.

Dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług w zakresie świadczonych usług należy stosować Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2015 r., poz. 1676, z późn. zm.).

Podstawowe cele, konstrukcję i sposób posługiwania się Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług oraz jej interpretację wskazują zasady metodyczne Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) zawarte w ww. rozporządzeniu.

Zasady metodyczne stanowią integralną część klasyfikacji. Zawarte w nich postanowienia obowiązują przy jej interpretacji i stosowaniu (pkt 1.3).

Zgodnie z pkt 1.2 zasad metodycznych, Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU 2015) składa się z:

‒ niniejszych zasad metodycznych,

‒ uwag do poszczególnych sekcji,

‒ schematu klasyfikacji.

Natomiast schemat klasyfikacji – jak wskazano w pkt 1.4 zasad metodycznych – stanowi wykaz grupowań i obejmuje:

‒ symbole grupowań,

‒ nazwy grupowań.

Stosownie do pkt 5.3.2 zasad metodycznych, każdą usługę należy zaliczać do odpowiedniego grupowania zgodnie z jej charakterem, niezależnie od symbolu PKD (Polska Klasyfikacja Działalności), pod którym został zaklasyfikowany w krajowym rejestrze urzędowym podmiotów gospodarki narodowej REGON podmiot gospodarczy wykonujący usługę.

W pkt 7.6 zasad metodycznych zawarto ogólne reguły klasyfikowania usług.

I tak, na podstawie pkt 7.6.2, gdy przeprowadzona analiza opisu wykonywanych czynności wskazuje na możliwość zaliczenia usługi do dwóch lub kilku grupowań, należy przyjąć następujące reguły klasyfikowania, z tym jednak, że porównywać można jedynie grupowania tego samego poziomu hierarchicznego:

‒ grupowanie, które zawiera bardziej dokładny opis czynności, powinno być uprzywilejowane (wybrane) w stosunku do grupowania zawierającego opis ogólny,

‒ usługa złożona, składająca się z kombinacji różnych czynności, której nie można zaklasyfikować zgodnie ze wskazanym sposobem, powinna być zaklasyfikowana jak usługa, która nadaje całości zasadniczy charakter,

‒ usługę, której nie można zaklasyfikować zgodnie z (tiret 1, 2) należy zaklasyfikować w grupowaniu odpowiednim dla usługi o najbardziej zbliżonym charakterze.

Celem prawidłowej klasyfikacji usługi będącej przedmiotem niniejszej sprawy należy przeanalizować grupowania objęte Sekcją C lub w Sekcją J Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (2015).

Sekcja C Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług obejmuje „PRODUKTY PRZETWÓRSTWA PRZEMYSŁOWEGO”.

W sekcji C, zawarty jest m.in. dział 18, w którym zgodnie z tytułem mieszczą się „USŁUGI POLIGRAFICZNE I USŁUGI REPRODUKCJI ZAPISANYCH NOŚNIKÓW INFORMACJI”.

Zgodnie z Wyjaśnieniami do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (2015) dział 18 obejmuje:

‒ fotochemigrafię, litografię, fotoskład,

‒ usługi drukowania książek, gazet i pozostałych periodyków,

‒ usługi drukowania formularzy handlowych, kart z życzeniami i pozostałych materiałów,

‒ usługi reprodukcji zapisanych nośników, takich jak: CD, nagrania wideo, oprogramowanie na dyskach, taśmach lub płytach itp.,

‒ usługi poligraficzne i usługi pokrewne z drukowaniem,

‒ usługi introligatorskie.

Dział ten nie obejmuje:

‒ usług związanych z działalnością wydawniczą, sklasyfikowanych w odpowiednich grupowaniach działu 58.

W omawianym dziale znajduje się m.in. klasa 18.13 „USŁUGI ZWIĄZANE Z PRZYGOTOWANIEM DO DRUKU I WSPOMAGAJĄCE DRUKOWANIE; WYROBY W RODZAJU STOSOWANYCH DO DRUKOWANIA”.

W klasie tej mieści się m.in. grupowanie 18.13.10.0 „Usługi związane z przygotowaniem do druku”.

Grupowanie to obejmuje:

‒ wprowadzanie danych: skład, fotoskład, ręczne wprowadzanie danych, włączając skanowanie i optyczne rozpoznawanie znaków, przygotowanie danych w formie elektronicznej,

‒ tworzenie dokumentów, publikację dokonaną przy wykorzystaniu komputera oraz pozostałe czynności realizacyjne,

‒ przygotowanie danych elektronicznych, np. wprowadzanie poprawek, selekcja, powiązanie danych,

‒ projektowanie i elektroniczne generowanie danych,

‒ ustawianie tekstu w kolumny,

‒ usługi związane z tworzeniem płyt drukarskich, włączając tworzenie płyt dla druku typograficznego i offsetowego,

‒ usługi grawerowania cylindrów do reprodukcji rycin,

‒ transfer bezpośredni z płyty na płytę drukarską, włączając płyty fotopolimerowe,

‒ reprodukcję płyt drukarskich i matryc do stemplowania i drukowania wypukłego,

‒ prace artystyczne, włączając wykonywanie kamieni litograficznych oraz gotowych bloków drewnianych.

Natomiast w Sekcji J – zgodnie z jej tytułem – mieszczą się „USŁUGI W ZAKRESIE INFORMACJI I KOMUNIKACJI”.

Sekcja ta obejmuje:

‒ usługi związane z działalnością wydawniczą, włącznie z publikowaniem oprogramowania,

‒ usługi związane z produkcją filmów i nagrań dźwiękowych,

‒ usługi związane z działalnością radiofoniczną i telewizyjną,

‒ usługi telekomunikacyjne,

‒ usługi związane z oprogramowaniem i doradztwem w zakresie informatyki oraz usługi powiązane,

‒ usługi w zakresie informacji.

Sekcja ta nie obejmuje:

‒ sprzedaży detalicznej nagrań dźwiękowych i audiowizualnych, obcej produkcji, sklasyfikowanej w 47.00.64.0,

‒ usług związanych z wykonywaniem zdjęć i slajdów, sklasyfikowanych w 74.20,

‒ usług fotoreporterów, sklasyfikowanych w 74.20.2,

‒ wypożyczania płyt CD i DVD oraz taśm z utworami muzycznymi, sklasyfikowanego w 77.22.10.0,

‒ wynajmu studia nagrań lub sprzętu do nagrywania dźwięku, bez obsługi, sklasyfikowanego w 77.39.19.0,

‒ usług niezależnych dziennikarzy, sklasyfikowanych w 90.03.11.0,

‒ usług związanych z grami losowymi w trybie on-line, sklasyfikowanych w 92.00.14.0.

Z treści uwag do Sekcji J wynika m.in., że usługi związane z działalnością wydawniczą obejmują nabywanie praw autorskich do treści publikacji oraz udostępnianie tej treści społeczeństwu przez wydawanie i rozpowszechnianie jej w różnych formach, tj. drukiem, w formie elektronicznej lub dźwiękowej, przez Internet, jako wyroby multimedialne, takie jak: słowniki, leksykony, encyklopedie na CD-ROM.

W dziale 58 omawianej sekcji mieszczą się „USŁUGI ZWIĄZANE Z DZIAŁALNOŚCIĄ WYDAWNICZĄ”.

Zgodnie z Wyjaśnieniami do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (2015) dział 58 obejmuje wydawanie:

‒ książek, broszur, folderów, słowników i encyklopedii,

‒ atlasów i map,

‒ gazet, czasopism i pozostałych periodyków,

‒ książek telefonicznych i wykazów adresowych,

‒ pozostałych publikacji, włączając edycję oprogramowania.

Dział ten nie obejmuje:

‒ drukowania, sklasyfikowanego w 18.11, 18.12,

‒ reprodukcji zapisanych nośników informacji, sklasyfikowanej w 18.20,

‒ rozpowszechniania filmów, kaset wideo oraz filmów na DVD lub podobnych nośnikach, sklasyfikowanego w odpowiednich grupowaniach działu 59,

‒ produkcji wzorcowych kopii płyt lub materiału dźwiękowego, sklasyfikowanej w odpowiednich podklasach działu 59.

Dokonując klasyfikacji usługi świadczonej przez Wnioskodawcę, uwzględniając okoliczności wynikające z opisu sprawy przedstawionego przez Wnioskodawcę, należy zauważyć, że świadczona usługa polega wyłącznie na przygotowaniu projektu czasopisma ogólnopolskiego i przekazaniu go klientowi w formie plików pdf. Zatem wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach realizacji świadczenia czynności dotyczą w istocie czynności przygotowawczych, które poprzedzają wydanie i dostawę czasopisma.

Kwestią kluczową w niniejszej sprawie jest to, że Wnioskodawca nie wydaje czasopisma w żadnej formie, ani elektronicznej ani papierowej. Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę nie stanowią zatem usług związanych z działalnością wydawniczą rozumianych zgodnie z opisem klasyfikacji oraz Wyjaśnieniami do działu 58 PKWiU. Wnioskodawca jedynie wykonuje autorski projekt tego czasopisma. Z opisu przedmiotu wniosku o wydanie WIS oraz jego uzupełnień wynika, że Wnioskodawca z materiałów przekazanych przez klienta wykonuje projekt graficzny, skład tekstu i korektę, projektuje lub dokonuje zakupu zdjęć/grafik.

Wnioskodawca niewątpliwie ma wpływ na kształt i wygląd czasopisma, gdyż tworząc projekt uwzględnia własne pomysły, projekty, czy też wykorzystuje indywidualnie pozyskane zdjęcia/grafiki. Wnioskodawca nie jest jednak właścicielem powstałego projektu czasopisma, nie ma praw autorskich do wszystkich treści (tekstu, artykułów) zawartych w czasopiśmie, a jedynie posiada prawa do pojedynczych artykułów, podpisów do zdjęć, które następnie klient nabywa od Wnioskodawcy. Ostatecznie to klient (zamawiający) ma tytuł prawny do czasopisma (jest jego właścicielem) i to klient w ramach własnej działalności zamieszcza czasopismo na stronie www umożliwiając jego pobranie przez konsumenta do przeczytania.

Powyższe dowodzi, że usługa wykonywana przez Wnioskodawcę nie stanowi dostarczania drogą elektroniczną publikacji, jak to wskazano w WIS z dnia 22 lutego 2021 r. znak 0112-KDSL2-1.450.1112.2020.3.MD. Usługa ta nie odpowiada również opisowi usług objętych działem 58 PKWiU, tj. usług związanych z działalnością wydawniczą.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że będąca przedmiotem analizy usługa polegająca wyłącznie na przygotowaniu w wersji elektronicznej czasopisma ogólnopolskiego i przekazaniu go klientowi w formie plików pdf, spełnia kryteria i posiada właściwości dla usług objętych działem PKWiU 18 „USŁUGI POLIGRAFICZNE I USŁUGI REPRODUKCJI ZAPISANYCH NOŚNIKÓW INFORMACJI”.

Klasyfikacja została dokonana zgodnie z zasadami metodycznymi Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU 2015), zwłaszcza z uwzględnieniem pkt 5.3.2 tych zasad.

Uzasadnienie zastosowania stawki podatku od towarów i usług.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przy czym, w świetle art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2, art. 110 i art. 138i ust. 4, wynosi 23%.

Według art. 146aa ust. 1a ustawy, jeżeli w roku następującym po roku, dla którego osiągnięte zostały wartości, o których mowa w ust. 1, zostaną spełnione warunki, o których mowa w art. 112d ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, stosowanie stawek, o których mowa w ust. 1, przedłuża się do końca roku następującego po roku, w którym:

1. kwota wydatków jest obliczana zgodnie z art. 112aa ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych w związku ze spełnieniem warunków, o których mowa w art. 112d ust. 4 tej ustawy, oraz

2. wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%.

Usługa będąca przedmiotem wniosku mieści się w dziale 18 PKWiU 2015 „USŁUGI POLIGRAFICZNE I USŁUGI REPRODUKCJI ZAPISANYCH NOŚNIKÓW INFORMACJI”. Usługa ta nie została wymieniona jako usługa, dla której ustawodawca w ustawie oraz w aktach wykonawczych wydanych na jej podstawie, przewidział zastosowanie obniżonej stawki podatku VAT.

Zatem, właściwą stawką dla opodatkowania przedmiotowej usługi jest stawka podatku od towarów i usług w wysokości 23%, na podstawie art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 1 i ust. 1a ustawy.

Zgodnie z art. 42h ust. 3 pkt 4 ustawy Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej z urzędu zmienia wydaną WIS, w przypadku gdy nie jest ona zgodna z przepisami prawa w wyniku błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Przepis ten nie zawiera ograniczeń czasowych, co oznacza, że jeśli stwierdzona zostanie nieprawidłowość wydanej wiążącej informacji stawkowej Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej może z urzędu zmienić ją w dowolnym czasie.

W świetle powyższego należało z urzędu zmienić wiążącą informację stawkową z dnia 22 lutego 2021 r. znak 0112-KDSL2-1.450.1112.2020.3.MD, gdyż stwierdzono jej niezgodność z prawem.

Informacje dodatkowe:

Niniejsza decyzja o zmianie WIS znak 0110-KSI2-1.442.19.2022.4.MG z dnia 3 sierpnia 2022 r. jest ważna, jeśli w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania zwolnienie podmiotowe lub przedmiotowe od podatku od towarów i usług (art. 42a ustawy). W zakresie wyeliminowania lub zastosowania zwolnienia Wnioskodawca może zwrócić się o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Podmiot, na rzecz którego wydano decyzję, może ją stosować wyłącznie do usług tożsamych pod każdym względem z usługą będącą przedmiotem tej decyzji.

Niniejsza decyzja o zmianie WIS znak 0110-KSI2-1.442.19.2022.4.MG z dnia 3 sierpnia 2022 r. wiąże organy podatkowe wobec podmiotu, dla którego została wydana, w odniesieniu do usługi wykonanej po dniu, w którym niniejsza decyzja została doręczona (art. 42c ust. 1 pkt 1 ustawy), z wyjątkiem następujących przypadków:

‒ podmiot ten złożył fałszywe oświadczenie, że w dniu złożenia wniosku o WIS, w zakresie przedmiotowym tego wniosku, nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani kontrola celno-skarbowa oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego (art. 42b ust. 3 ustawy),

‒ usługa, będąca przedmiotem niniejszej decyzji, stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy (art. 42ca ustawy).

W przypadku zastosowania się przez podatnika do wydanej na jego rzecz WIS znak 0112-KDSL2-1.450.1112.2020.3.MD z dnia 22 lutego 2021 r. przed jej zmianą przepisy art. 14k – 14m ustawy Ordynacja podatkowa stosuje się odpowiednio (art. 42c ust. 2 ustawy). Oznacza to, że Wnioskodawca może zastosować się do WIS znak 0112-KDSL2-1.450.1112.2020.3.MD z dnia 22 lutego 2021 r. do końca stosowanego przez niego okresu rozliczeniowego w podatku od towarów i usług następującego po okresie rozliczeniowym, w którym doręczono niniejszą decyzję o zmianie WIS.

Niniejsza decyzja o zmianie WIS znak 0110-KSI2-1.442.19.2022.4.MG z dnia 3 sierpnia 2022 r. jest ważna przez okres 5 lat licząc od dnia jej wydania (art. 42 ha ustawy), tj., do 3 sierpnia 2027 r. przy czym przed upływem tego terminu decyzja ta wygasa z mocy prawa w przypadku zmiany przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług odnoszących się do usługi, będącej jej przedmiotem, w wyniku której decyzja staje się niezgodna z tymi przepisami. W takiej sytuacji wygaśnięcie niniejszej decyzji następuje z dniem wejścia w życie przepisów, w wyniku których decyzja stała się z nimi niezgodna (art. 42h ust. 1 ustawy).

Do liczenia terminów okresu ważności WIS stosuje się odpowiednio art. 12 Ordynacji podatkowej.

POUCZENIE

Od niniejszej decyzji, stosownie do art. 220 § 1 w zw. z art. 221 oraz art. 223 § 2 Ordynacji podatkowej, służy Wnioskodawcy odwołanie do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia, na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP.

W przypadku wnoszenia odwołania w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Odwołanie od decyzji organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 Ordynacji podatkowej).