Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 kwietnia 2022 r. wpłynął Pani wniosek z 23 lutego 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków ponoszonych na wytworzenie nieruchomości oraz opodatkowania użycia nabytych towarów na potrzeby osobiste podatnika. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 13 lipca 2022 r. (wpływ 15 lipca 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawczyni jest polskim rezydentem podatkowym i prowadzi działalność gospodarczą w zakresie:

‒ sprzedaży detalicznej prowadzonej przez domy sprzedaży wysyłkowej lub Internet;

‒ działalności agentów zajmujących się sprzedażą wyrobów tekstylnych, odzieży, wyrobów futrzarskich, obuwia i artykułów skórzanych,

‒ sprzedaży detalicznej odzieży prowadzonej w wyspecjalizowanych sklepach,

‒ pozaszkolnymi formami edukacji sportowej oraz zajęć sportowych i edukacyjnych.

Wnioskodawczyni jest podatnikiem VAT (podatek od towarów i usług) czynnym.

W szczególności, Wnioskodawczyni poprzez Internet sprzedaje ebooki oraz książki w wersji papierowej, zawierające opracowane przez nią przepisy kulinarne propagujące zdrową dietę i zdrowy styl życia. Książki te zawierają fotografie potraw oraz autorki.

W celu osiągania przychodów z działalności gospodarczej, w tym przychodów ze sprzedaży książek kucharskich ale również przychodów związanych z propagowaniem zdrowego stylu życia, w tym edukacji sportowej, jak również odzieży Wnioskodawczyni w mediach społecznościowych (Facebook, Instagram) zamieszcza filmy i zdjęcia pokazujące proces przygotowywania poszczególnych posiłków, potraw, jak również ćwiczenia sportowe.

Wnioskodawczyni promuje swoją sprzedaż również poprzez prowadzenie relacji z aktywności podejmowanych w ramach sfery prywatnej swojego życia, np. poprzez opis sposobu wypoczynku. Te właśnie relacje filmowe i fotograficzne, wraz z nagrywanymi przez nią komentarzami, stanowią źródło pozyskiwania klientów, którzy uiszczają wynagrodzenia. Obecnie Wnioskodawczyni ma 194 tysiące obserwujących na Instagramie.

W celu pozyskiwania przychodów opisanych powyżej, Wnioskodawczyni w zakupionym lokalu mieszkalnym urządziła kuchnię i salon, które zostały wyposażone w sprzęt do nagrywania, a zatem pełnią rolę studio wykorzystywaną do produkcji fotografii i nagrań prezentowanych potencjalnym klientom. W kuchni tej przygotowywane są też oczywiście potrawy, do których przepisy są umieszczane w sprzedawanych książkach kucharskich, a w kuchni i w salonie wykonywane są zdjęcia potraw, jak również prezentowane są ćwiczenia i odzież.

Przed nabyciem przedmiotowego lokalu, zdjęcia i filmy były realizowane w wynajętym studio, które zaaranżowane było tak, aby odtwarzały warunki prywatnego mieszkania. Należy podkreślić, że oferta Wnioskodawczyni skierowana jest do osób prywatnych, które kupują książki kucharskie, odzież w celu wykorzystania ich we własnych domach, jak również korzystają ze wskazówek treningowych do zastosowania w domach. Z tego właśnie względu, działalność gospodarcza realizowana jest w przestrzeni prywatnej, która jest jednocześnie wprost przestrzenią prowadzenia działalności gospodarczej.

Należy podkreślić, że działalność gospodarcza nie jest prowadzona w zakupionym mieszkaniu "przy okazji", lecz mieszkanie to zakupione zostało właśnie w celu prowadzenia w nim działalności gospodarczej i pod kątem możliwości zaaranżowania na potrzeby tej działalności. Specyfika działalności Wnioskodawczyni polega bowiem na kreowaniu aktywności domowych (gotowanie w domowej kuchni, a nie w sali konferencyjnej).

Ze względu na fakt, iż uzyskiwanie przez Wnioskodawczynię przychodów wymaga zamieszczania w mediach społecznościowych różnorodnych zdjęć, są one wykonywane we wszystkich pomieszczeniach w lokalu, tak aby pokazać szeroką gamę zdrowego stylu życia, przy czym kuchnia z salonem, w których zaaranżowane jest studio nagrań co do zasady wykorzystywane są głównie do działalności gospodarczej.

Z uwagi na fakt, iż zakupiony lokal mieszkalny był w stanie surowym deweloperskim, Wnioskodawczyni poniosła koszt jego wykończenia tzn. wykonania podłóg, malowania, wykończenia łazienki. Wnioskodawczyni poniosła również koszt wykonania i wyposażenia kuchni, której funkcjonalność została dostosowana do prowadzonej działalności gospodarczej. Wszystkie te elementy wyposażenia potencjalni klienci oglądają w mediach społecznościowych, jako tło do prezentacji potraw, ćwiczeń gimnastycznych i ubrań.

Przedmiotowy lokal jest również wykorzystywany dla celów osobistych Wnioskodawczyni, przy czym:

‒ kuchnia i salon, pełniące funkcje studia nagrań wykorzystywane są zasadniczo (w 99%), a więc w zasadzie tylko i wyłącznie dla celów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą;

‒ łazienka i pozostałe pomieszczenia wykorzystywane są w połowie dla celów działalności gospodarczej, a w połowie na cele osobiste.

Lokal ten został wskazany w Centralnej Ewidencji Działalności Gospodarczej jako miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu sprawy

Nabywane towary będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług tj. do sprzedaży usług w postaci elektronicznych książek kucharskich oraz do towarów czyli sprzedaży odzieży sportowej oraz papierowych książek kucharskich. W konsekwencji, towary te będą wykorzystywane do czynności, o których mowa w art. 5 pkt 1 ustawy o VAT.

Nabywane towary nie będą wykorzystywane do czynności zwolnionych z podatku VAT w rozumieniu ustawy o VAT.

Nabywane towary nie będą wykorzystywane do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, tj. do czynności, o których mowa w art. 6 ustawy o VAT.

Wnioskodawczyni rozważa odliczenie podatku VAT od wydatków na nabycie:

a) ruchomości stanowiących wyposażenie kuchni i salonu takich jak: zabudowa kuchenna, kamień na blat kuchenny, sprzęty AGD stanowiących wyposażenie kuchni, w tym: kuchenka piekarnik, kuchenka mikrofalowa, mikser, blender, naczynia, garnki, zastawa stołowa itp.

b) ruchomości stanowiących wyposażenie salonu, w którym jest urządzone studio nagrań, takich jak: lustra, stoliki, tła fotograficzne, biura do montażu materiałów, lampy, meble;

c) ruchomości stanowiących wyposażenie łazienki takich jak np. lustra;

d) nakłady ponoszone na wytworzenie nieruchomości tj. w szczególności: wykończenie podłóg (deski, kafle), ścian (kafle, gładzie), drzwi wewnętrzne, kontakty, wbudowane elementy sanitarne tj. zlew, elementy sanitarne łazienki.

Nagrania realizowane są codziennie, codziennie powstają bowiem materiały wideo, zdjęcia i filmiki promujące sklep (…) oraz (…). Nagrania te są dostępne na kanale (…) oraz na (…), pod adresami: (…)

Z tego też względu mieszkanie zostało wykończone tak, aby zastępowało studio oraz biuro do montażu materiałów. Jest tu specjalnie wykończona kuchnia pod nagrania, które generują sprzedaż, przestrzeń na tła na których są tworzone materiały treningowe promujące leginsy sportowe (cieszące się obecnie bardzo dużą popularnością wśród kupujących).

Wnioskodawczyni pracuje nad sprzedażą w obydwu wskazanych sklepach internetowych, przez 7 dni w tygodniu w mieszkaniu - cała praca odbywa się w tym mieszkaniu. Do mieszkania przychodzą modelki oraz osoby uczestniczące w tworzeniu materiałów na strony sklepów.

Częstotliwość dodawanych materiałów to 20 postów tygodniowo (publikacje, reelsy, instastory). Wszystkie te działania mają na celu tylko i wyłącznie wpływ na dochody firmy i są one kluczowe dla osiągania tych dochodów (bez takich działań, internauci nie odwiedzają sklepów internetowych).

Czynnikiem, który był brany pod uwagę przy określeniu stopnia wykorzystania mieszkania (jego poszczególnych pomieszczeń) do działalności gospodarczej i do celów osobistych, był zakres czynności wykonywanych w danym pomieszczeniu i czas spędzany w nim dla poszczególnych celów.

Wykończenie i adaptacja będące przedmiotem zapytania stanowią ulepszenie w rozumieniu art. 22g ust. 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pytania

1. Czy w sytuacji posiadania prawidłowo wystawionych na firmę Wnioskodawczyni faktur VAT, dokumentujących wydatki na nakłady ponoszone na wytworzenie nieruchomości, stanowiącej majątek przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 14a ustawy o podatku od towarów i usług w zw. z art. 22g ust. 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (obejmujących wydatki na jej wykończenie i adaptację takie jak w szczególności koszt, podłóg, malowania, flizowania itp.), która to nieruchomość wykorzystywana będzie zarówno do wykonywanej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej, jak i do jej celów osobistych, kwotę podatku naliczonego należy obliczyć według udziału procentowego, w jakim lokal jest wykorzystywany do celów działalności gospodarczej (salon i kuchnia - 90%, pozostałe pomieszczenia - 50%)?

2. Czy w przypadku nabycia towarów i usług związanych z wyposażaniem kuchni i salonu, w których urządzone zostało studio nagrań i które są wprost "narzędziem" prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej, zastosowanie mieć będzie art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, pozwalający na obniżenie kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z tym zastrzeżeniem, że w przypadku użycia tych towarów (np. wyposażenia kuchni) na potrzeby osobiste podatnika, zastosowanie mieć będzie art. 8 ust. 2, a Wnioskodawczyni zobowiązana będzie do ustalenia podstawy opodatkowania zgodnie z art. 29a ust. 5 ustawy o VAT?

Pani stanowisko w sprawie

Ad 1

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z przepisów tych wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Z kolei jak stanowi art. 86 ust. 7b ustawy w przypadku nakładów ponoszonych na nabycie, w tym na nabycie praw wieczystego użytkowania gruntów, oraz wytworzenie nieruchomości, stanowiącej majątek przedsiębiorstwa danego podatnika, wykorzystywanej zarówno do celów wykonywanej przez tego podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów osobistych, o których mowa w art. 8 ust. 2, gdy przypisanie tych nakładów w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się według udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość jest wykorzystywana do celów działalności gospodarczej.

Powyższy przepis nakłada obowiązek określenia wysokości udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość została lub zostanie wykorzystana do celów prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej. Unormowanie to ma charakter doprecyzowujący ogólną zasadę w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków związanych z nieruchomością stanowiącą majątek przedsiębiorstwa podatnika, wykorzystywaną zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż prowadzona działalność, i jest zgodny z normą prawną wyrażoną w art. 86 ust. 1 ustawy.

Regulacja ta dotyczy sposobu obliczania podatku naliczonego od nabycia bądź wytworzenia nieruchomości (w tym nakładów ponoszonych na nieruchomość) w sytuacji, w której dana nieruchomość ma być używana zarówno na cele działalności gospodarczej, jak i na cele osobiste (prywatne). Niniejsza regulacja ma zastosowanie wówczas, gdy dana nieruchomość (której dotyczy podatek naliczony) nie jest wykorzystywana wyłącznie na cele działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Obejmuje ona sytuacje, w których nieruchomość ma przeznaczenie mieszane, to znaczy jest wykorzystywana zarówno na cele związane z tą działalnością, jak i na cele osobiste (prywatne) i przypisanie wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

Przepis art. 86 ust. 7b ustawy stanowi implementację art. 168a ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. str. 1 ze zm.), dalej Dyrektywa 2006/112/WE Rady, zgodnie z którym w przypadku nieruchomości stanowiącej część majątku przedsiębiorstwa danego podatnika i wykorzystywanej zarówno do celów prowadzonej przez tego podatnika działalności, jak i do celów prywatnych podatnika lub jego pracowników, lub bardziej ogólnie, do celów innych niż prowadzona przez podatnika działalność, VAT od wydatków związanych z taką nieruchomością podlega odliczeniu zgodnie z zasadami określonymi w art. 167,168, 169 i 173 wyłącznie do wysokości udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość została wykorzystana do celów działalności prowadzonej przez podatnika. Wskazać również należy, że art. 173 Dyrektywy 2006/112/WE Rady przewiduje, że ustalenie metody odliczenia podatku VAT naliczonego w przypadku zakupu towarów i usług wykorzystywanych przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych, jak również wyłączonych z zakresu opodatkowania, pozostawione zostało uznaniu państw członkowskich. Z uwagi na różnorodność i bogactwo życia gospodarczego wybór sposobu, według którego dokonuje się wyliczenia proporcjonalnego przypisania, należy do podatnika. Wybrany sposób musi jednak gwarantować jak najbardziej zbliżone do rzeczywistego obliczenie podatku naliczonego związanego wyłącznie z działalnością gospodarczą. Wskazać należy, że po zmianie przepisów od 1 stycznia 2016 r. może być dalej stosowana - o ile jest najbardziej zbliżona do rzeczywistego obliczenia podatku naliczonego – „metoda powierzchniowa”.

Mając na uwadze powyższe przepisy należy stwierdzić, że w przypadku ponoszenia przez podatnika wydatków na nabycie oraz wytworzenie nieruchomości, która została włączona do majątku jego przedsiębiorstwa oraz jest wykorzystywana zarówno do celów wykonywanej przez tego podatnika działalności gospodarczej, jak i celów osobistych (prywatnych) a przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się według udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość jest wykorzystywana do celów działalności gospodarczej.

Wobec powyższego, skoro w okolicznościach niniejszej sprawy wydatki poniesione na wytworzenie nieruchomości, która służy Wnioskodawczym zarówno jako miejsce prowadzenia działalności oraz jako miejsce zamieszkiwania, to nieruchomość w części przeznaczona jest do celów prowadzonej działalności gospodarczej, w ramach której Wnioskodawczyni wykonuje czynności opodatkowane, jak i do celów osobistych. Zatem uznać należy, że Wnioskodawczyni jest uprawniona do odliczenia podatku naliczonego wykazanego w fakturach dokumentujących wydatki, objęte zakresem pytania nr 1, poniesione na wytworzenie nieruchomości, zgodnie z art. 86 ust. 1 w związku z art. 86 ust. 7b ustawy.

Przy czym podatek naliczony do odliczenia należy obliczyć według udziału procentowego, w jakim nieruchomość jest wykorzystywana do celów prowadzonej działalności opodatkowanej, czyli w proporcji salonu i kuchni 100% wykorzystania - do pozostałej powierzchni wykorzystywanej tylko w 50%.

Ad 2

Wnioskodawczyni pragnie wskazać, iż ma świadomość, że istnieje grupa zakupów, które nie mogą być uznane za związane z działalnością gospodarczą, gdyż ponoszą je osoby fizyczne niezależnie od tego, czy prowadzą działalność gospodarczą, czy też takiej działalności nie prowadzą. Są to typowe zakupy osobiste, konsumpcyjne np. dotyczące zapewnienia sobie, na własne potrzeby, odpowiednich warunków mieszkaniowych. Zakupy o charakterze osobistym w szczególności mogą dotyczyć funkcjonowania, eksploatacji i utrzymania mieszkania bądź wydzielonych w nim pomieszczeń na cele prywatne. Prywatnego charakteru tego rodzaju zakupów przeznaczonych na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych nie zmienia również korzystanie z lokalu i znajdujących się w nim rzeczy również dla celów działalności gospodarczej (np. okazjonalne robienie zdjęć na potrzeby działalności gospodarczej w łazience). Jedynie więc w przypadku, gdy posiadany przez Podatnika lokal jako całość lub wyodrębnione w tym lokalu pomieszczenia (części) służą tylko i wyłącznie dla celów prowadzonej działalności gospodarczej i jednocześnie nie służą celom osobistym, nie ma przeszkód do odliczenia podatku naliczonego od zakupów związanych z jego wyposażeniem, remontem czy utrzymaniem.

Z tego też względu, z uwagi na przedmiot i specyfikę działalności gospodarczej Wnioskodawczyni, w jej ocenie zasadnym i prawidłowym jest odliczenie podatku naliczonego od zakupów związanych z wyposażeniem kuchni i salonu, w których urządzone zostało studio nagrań na potrzeby działalności gospodarczej. Wyposażenie to zostało bowiem zakupione na cele działalności gospodarczej, a nie dla celów prywatnych, a pomieszczenia te stanowią aktywny element firmowy. W tym przypadku występuje więc ścisły i niebudzący wątpliwości związek podatku naliczonego z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Natomiast użycie towarów, objętych zakresem pytania nr 2 dotyczących części firmowej mieszkania, stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych, zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy będzie wypełniało przesłankę odpłatnego świadczenia usług. Zatem w sytuacji kiedy Wnioskodawczyni użyje towarów, objętych zakresem pytania nr 2 dotyczących części firmowej mieszkania, do celów osobistych, użycie to będzie podlegać opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powołanych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

I tak, zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy,

nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany w fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu lub jest zwolniona od podatku.

Z kolei w myśl art. 88 ust. 4 ustawy,

obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z powyższego przepisu wynika, że odliczenia podatku naliczonego może dokonać zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług.

Na zakres prawa do odliczenia w sposób bezpośredni wpływa status danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy,

podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W świetle art. 15 ust. 2 ustawy,

działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W opisie sprawy wskazała Pani, że prowadzi Pani działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży detalicznej prowadzonej przez domy sprzedaży wysyłkowej lub Internet; działalności agentów zajmujących się sprzedażą wyrobów tekstylnych, odzieży, wyrobów futrzarskich, obuwia i artykułów skórzanych, sprzedaży detalicznej odzieży prowadzonej w wyspecjalizowanych sklepach, pozaszkolnymi formami edukacji sportowej oraz zajęć sportowych i edukacyjnych.

Jest Pani czynnym podatnikiem VAT. Poprzez Internet sprzedaje Pani ebooki oraz książki w wersji papierowej, zawierające opracowane przez Panią przepisy kulinarne propagujące zdrową dietę i zdrowy styl życia. Książki te zawierają fotografie potraw oraz autorki.

W celu osiągania przychodów z działalności gospodarczej, w tym przychodów ze sprzedaży książek kucharskich ale również przychodów związanych z propagowaniem zdrowego stylu życia, w tym edukacji sportowej, jak również odzieży, zamieszcza Pani w mediach społecznościowych (Facebook, Instagram) filmy i zdjęcia pokazujące proces przygotowywania poszczególnych posiłków, potraw, jak również ćwiczenia sportowe.

Promuje Pani swoją sprzedaż również poprzez prowadzenie relacji z aktywności podejmowanych w ramach sfery prywatnej swojego życia, np. poprzez opis sposobu wypoczynku. Te właśnie relacje filmowe i fotograficzne, wraz z nagrywanymi przez Panią komentarzami, stanowią źródło pozyskiwania klientów, którzy uiszczają wynagrodzenia.

W celu pozyskiwania przychodów opisanych powyżej, w zakupionym lokalu mieszkalnym urządziła Pani kuchnię i salon, które zostały wyposażone w sprzęt do nagrywania, a zatem pełnią rolę studio wykorzystywanego do produkcji fotografii i nagrań prezentowanych potencjalnym klientom. W kuchni tej przygotowywane są też oczywiście potrawy, do których przepisy są umieszczane w sprzedawanych książkach kucharskich, a w kuchni i w salonie wykonywane są zdjęcia potraw, jak również prezentowane są ćwiczenia i odzież.

Przed nabyciem przedmiotowego lokalu, zdjęcia i filmy były realizowane w wynajętym studio, które zaaranżowane było tak, aby odtwarzały warunki prywatnego mieszkania. Pani oferta skierowana jest do osób prywatnych, które kupują książki kucharskie, odzież w celu wykorzystania ich we własnych domach, jak również korzystają ze wskazówek treningowych do zastosowania w domach. Z tego właśnie względu, działalność gospodarcza realizowana jest w przestrzeni prywatnej, która jest jednocześnie wprost przestrzenią prowadzenia działalności gospodarczej.

Wskazała Pani, że działalność gospodarcza nie jest prowadzona w zakupionym mieszkaniu "przy okazji", lecz mieszkanie to zakupione zostało właśnie w celu prowadzenia w nim działalności gospodarczej i pod kątem możliwości zaaranżowania na potrzeby tej działalności. Specyfika Pani działalności polega bowiem na kreowaniu aktywności domowych (gotowanie w domowej kuchni).

Ze względu na fakt, iż uzyskiwanie przez Panią przychodów wymaga zamieszczania w mediach społecznościowych różnorodnych zdjęć, są one wykonywane we wszystkich pomieszczeniach w lokalu, tak aby pokazać szeroką gamę zdrowego stylu życia, przy czym kuchnia z salonem, w których zaaranżowane jest studio nagrań co do zasady wykorzystywane są głównie do działalności gospodarczej.

Z uwagi na fakt, iż zakupiony lokal mieszkalny był w stanie surowym deweloperskim, poniosła Pani koszt jego wykończenia tzn. wykonania podłóg, malowania, wykończenia łazienki. Poniosła Pani również koszt wykonania i wyposażenia kuchni, której funkcjonalność została dostosowana do prowadzonej działalności gospodarczej. Wszystkie te elementy wyposażenia potencjalni klienci oglądają w mediach społecznościowych, jako tło do prezentacji potraw, ćwiczeń gimnastycznych i ubrań.

Przedmiotowy lokal jest również wykorzystywany dla Pani celów osobistych, przy czym:

‒ kuchnia i salon, pełniące funkcje studia nagrań wykorzystywane są zasadniczo (w 99%), a więc w zasadzie tylko i wyłącznie dla celów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą;

‒ łazienka i pozostałe pomieszczenia wykorzystywane są w połowie dla celów działalności gospodarczej, a w połowie na cele osobiste.

Wskazała Pani, że nabywane towary będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, tj. do sprzedaży usług w postaci elektronicznych książek kucharskich, oraz do towarów, czyli sprzedaży odzieży sportowej oraz papierowych książek kucharskich. W konsekwencji, towary te będą wykorzystywane do czynności, o których mowa w art. 5 pkt 1 ustawy o VAT.

Rozważa Pani odliczenie podatku VAT od wydatków na nabycie:

a) ruchomości stanowiących wyposażenie kuchni i salonu takich jak: zabudowa kuchenna, kamień na blat kuchenny, sprzęty AGD stanowiące wyposażenie kuchni, w tym: kuchenka, piekarnik, kuchenka mikrofalowa, mikser, blender, naczynia, garnki, zastawa stołowa itp.

b) ruchomości stanowiących wyposażenie salonu, w którym jest urządzone studio nagrań, takich jak: lustra, stoliki, tła fotograficzne, biura do montażu materiałów, lampy, meble;

c) ruchomości stanowiących wyposażenie łazienki, takich jak np. lustra;

d) nakłady ponoszone na wytworzenie nieruchomości, tj. w szczególności: wykończenie podłóg (deski, kafle), ścian (kafle, gładzie), drzwi wewnętrzne, kontakty, wbudowane elementy sanitarne tj. zlew, elementy sanitarne łazienki.

Czynnikiem, który był brany pod uwagę przy określeniu stopnia wykorzystania mieszkania (jego poszczególnych pomieszczeń) do działalności gospodarczej i do celów osobistych, był zakres czynności wykonywanych w danym pomieszczeniu i czas spędzany w nim dla poszczególnych celów.

Wykończenie i adaptacja będące przedmiotem zapytania stanowią ulepszenie w rozumieniu art. 22g ust. 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pani wątpliwości dotyczą w pierwszej kolejności prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków na nakłady ponoszone na wytworzenie nieruchomości według udziału procentowego w jakim lokal jest wykorzystywany do celów działalności gospodarczej.

W niniejszej sprawie przywołać należy art. 86 ust. 7b ustawy, zgodnie z którym

w przypadku nakładów ponoszonych na nabycie, w tym na nabycie praw wieczystego użytkowania gruntów, oraz wytworzenie nieruchomości, stanowiącej majątek przedsiębiorstwa danego podatnika, wykorzystywanej zarówno do celów wykonywanej przez tego podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów osobistych, o których mowa w art. 8 ust. 2, gdy przypisanie tych nakładów w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się według udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość jest wykorzystywana do celów działalności gospodarczej.

Przy czym, jak stanowi art. 2 pkt 14a ustawy

przez wytworzenie nieruchomości rozumie się wybudowanie budynku, budowli lub ich części, lub ich ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Stosownie zaś do art. 22gh ust. 17 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.),

jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1, 3–9 i 11–15, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 10 000 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 10 000 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

Przywołany wyżej przepis art. 86 ust. 7b ustawy wprowadza szczególny tryb odliczeń podatku naliczonego w przypadku nieruchomości, nakładając na podatnika obowiązek określenia wysokości udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość jest wykorzystana do celów prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej i ma on prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków inwestycyjnych dotyczących tej nieruchomości, zgodnie z tym udziałem. Unormowanie to ma charakter doprecyzowujący ogólną zasadę w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT wyrażoną w cyt. art. 86 ust. 1 ustawy.

Regulacja ta dotyczy sposobu obliczania podatku naliczonego od nabycia bądź wytworzenia nieruchomości (w tym nakładów ponoszonych na ulepszenia nieruchomości) w sytuacji, w której dana nieruchomość ma być używana zarówno na cele działalności gospodarczej, jak i na cele niezwiązane z prowadzoną działalnością oraz ma zastosowanie wówczas, gdy nieruchomość (której dotyczy podatek naliczony) nie jest wykorzystywana wyłącznie na cele działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Obejmuje ona sytuacje, w których nieruchomość ma przeznaczenie mieszane, to znaczy jest wykorzystywana zarówno na cele związane z tą działalnością, jak i na inne cele, czyli cele pozostające poza zakresem VAT. Przepis ten zobowiązuje zatem podatników do wyodrębnienia części podatku naliczonego związanego z czynnościami niepodlegającymi ustawie o podatku od towarów i usług, który w świetle art. 86 ust. 1 ustawy nie podlega odliczeniu.

Mając na uwadze powołane regulacje, należy wskazać, że z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni. Ponadto podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony jedynie w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Aby zatem podatnik miał prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z wystawionych faktur VAT, zakupy dokumentowane tymi fakturami muszą być związane (w sposób bezsporny) z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie precyzują, jaki związek musi istnieć pomiędzy zakupami a sprzedażą, żeby podatnik mógł skorzystać z prawa do odliczenia. Związek ten może być bezpośredni (wydatek na nabycie towaru, który następnie zostanie przez podatnika sprzedany), bądź pośredni. Niezależnie od tego, czy dokonany zakup stanowi kompletny i zdatny do użytkowania towar czy środek trwały, czy też dokonywane są dopiero nakłady (inwestycja w toku) – podatnikowi, co do zasady, przysługuje prawo do odliczenia podatku, jeśli zakup dokonywany jest w związku z obecnie prowadzoną lub planowaną działalnością opodatkowaną, generującą podatek należny.

Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej. Istotna jest intencja nabycia – jeśli dany towar (usługa) ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas, po spełnieniu wymienionych w art. 86 ww. ustawy wymogów formalnych, odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

Wystarczającym zatem jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towaru lub usługi, przy uwzględnieniu rodzaju planowanej przez podatnika działalności gospodarczej wynikało, że zakup ten dokonany został w celu jego wykorzystania w ramach działalności opodatkowanej. Ta warunkowość realizacji określonego w art. 86 ust. 1 ustawy prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony powoduje, że nieziszczenie się warunku pozytywnego jakim jest wykorzystanie towaru lub usługi do realizacji czynności opodatkowanej podatnika, np. gdy okaże się, że zmieniono przeznaczenie towaru (usługi) i został on ostatecznie wykorzystany do czynności zwolnionych od VAT lub niepodlegających VAT – spowoduje konieczność weryfikacji uprzedniego odliczenia podatku naliczonego.

Z kolei regulacja art. 86 ust. 7b ustawy dotyczy sposobu obliczania podatku naliczonego od nabycia bądź wytworzenia nieruchomości (w tym nakładów ponoszonych na nieruchomość) w sytuacji, w której dana nieruchomość ma być używana zarówno na cele działalności, jak i na cele niezwiązane z prowadzoną działalnością oraz ma zastosowanie wówczas, gdy nieruchomość (której dotyczy podatek naliczony) nie jest wykorzystywana wyłącznie na cele działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Obejmuje ona sytuacje, w których nieruchomość ma przeznaczenie mieszane, to znaczy jest wykorzystywana zarówno na cele związane z tą działalnością, jak i na cele osobiste. Przepis ten zobowiązuje zatem podatników do wyodrębnienia części podatku naliczonego związanego z czynnościami niepodlegającymi ustawie o podatku od towarów i usług (cele osobiste), który w świetle art. 86 ust. 1 ustawy nie podlega odliczeniu.

Mając na uwadze opis sprawy, jak również powołane przepisy, zauważyć należy, że z uwagi na to, że nabyty lokal będzie wykorzystywany do działalności gospodarczej oraz do celów osobistych to zgodnie z art. 86 ust. 7b ustawy będzie Pani uprawniona do odliczenia podatku naliczonego wykazanego w fakturach dokumentujących nabywane towary i usługi, przy czym podatek naliczony do odliczenia należy obliczyć według udziału procentowego, w jakim lokal będzie wykorzystywany co celów prowadzonej działalności opodatkowanej. Zatem ma Pani prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na wytworzenie nieruchomości, tj. na wykończenie podłóg (deski, kafle), ścian (kafle, gładzie), drzwi wewnętrzne, kontakty, wbudowane elementy sanitarne tj. zlew, elementy sanitarne łazienki, lecz wyłącznie w stopniu, w jakim lokal będzie służył czynnościom opodatkowanym.

Należy podkreślić, że prawo do odliczenia podatku naliczonego od ponoszonych wydatków dotyczyć będzie wyłącznie tej części, w której nabywane towary i usługi wykazywać będą związek z czynnościami opodatkowanymi. W omawianym przypadku lokal będzie również wykorzystywany na cele osobiste. Z uwagi na to, że nabyty lokal stanowi lokal mieszkalny, to jego charakteru nie zmienia przeznaczenie na cele związane z działalnością gospodarczą, w ramach której będzie Pani wykonywała czynności opodatkowane.

Podkreślenia wymaga również to, że prawidłowe określenie udziału procentowego, o którym mowa w art. 86 ust. 7b ustawy, a w konsekwencji części podatku naliczonego związanej ze sprzedażą opodatkowaną, należy do podatnika. Natomiast ocena prawidłowości przyjętych rozwiązań może nastąpić jedynie w drodze przeprowadzonego postępowania podatkowego. W rozpatrywanej sprawie, przystępując do określenia prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych na wykończenie i adaptację lokalu, nie może Pani prawa do odliczenia podatku wywodzić z hipotetycznego założenia dotyczącego wykorzystania lokalu, lecz powinna Pani mieć na uwadze rzeczywiste wykorzystanie poszczególnych pomieszczeń w ramach działalności gospodarczej do czynności opodatkowanych, generujących podatek należny.

Zauważyć należy, że istnieje grupa zakupów, które nie mogą być uznane za związane z działalnością gospodarczą, gdyż ponoszą je osoby fizyczne niezależnie od tego, czy prowadzą działalność gospodarczą, czy też takiej działalności nie prowadzą. Są to typowe zakupy osobiste, konsumpcyjne np. dotyczące zapewnienia sobie, na własne potrzeby, odpowiednich warunków mieszkaniowych. Zakupy o charakterze osobistym w szczególności mogą dotyczyć funkcjonowania, eksploatacji i utrzymania mieszkania bądź wydzielonych w nim pomieszczeń na cele prywatne. Prywatnego charakteru tego rodzaju zakupów przeznaczonych na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych nie zmienia również korzystanie z mieszkania lub jego części w ramach działalności gospodarczej.

Nie można uznać jako związanych z opodatkowaną działalnością gospodarczą zakupów, które dotyczą pomieszczeń w mieszkaniu wykorzystywanym również na własne cele mieszkaniowe. W takim przypadku ponoszone wydatki nie mają ścisłego związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Nie występuje więc ścisły i niebudzący wątpliwości związek podatku naliczonego z wykonywaniem czynności opodatkowanych. W rezultacie nie przysługuje prawo do odliczenia w takiej sytuacji, gdyż nie są spełnione wymogi, o których mowa w ww. art. 86 ust. 1 ustawy, tj. związek z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Rozpatrując prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, należy mieć na uwadze, że system odliczenia ma na celu całkowite uwolnienie przedsiębiorcy od ciężaru VAT zapłaconego lub podlegającego zapłacie w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Natomiast nie daje uprawnienia do odliczenia w przypadku czynności będących poza zakresem działalności gospodarczej. Oznacza to, że podatnik nie może domagać się prawa do odliczenia podatku naliczonego, nie płacąc podatku należnego.

W odniesieniu do wydatków na nabycie ruchomości stanowiących wyposażenie kuchni i salonu takich jak: zabudowa kuchenna, kamień na blat kuchenny, sprzęty AGD stanowiące wyposażenie kuchni, w tym: kuchenka, piekarnik, kuchenka mikrofalowa, mikser, blender, naczynia, garnki, zastawa stołowa itp.; ruchomości stanowiących wyposażenie salonu, w którym jest urządzone studio nagrań, takich jak: lustra, stoliki, lampy, meble; ruchomości stanowiących wyposażenie łazienki takich jak np. lustra, stwierdzić należy, że nie przysługuje Pani prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących ww. nabycia. Wszystkie ww. wydatki mają charakter prywatny związany z funkcją prywatną przedmiotowego lokalu, tj. z funkcją mieszkaniową.

Natomiast w odniesieniu do wydatków stanowiących wyposażenie salonu, w którym jest urządzone studio nagrań takich jak: tła fotograficzne, biura do montażu materiałów, a wiec wydatków niezwiązanych z funkcją prywatną lokalu, będzie Pani przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wyłącznie w takim zakresie, w jakim nabyte towary będą związane z czynnościami opodatkowanymi. Dlatego w pierwszej kolejności powinna Pani dokonać bezpośredniej alokacji ponoszonych wydatków na te służące działalności gospodarczej oraz na wydatki do celów prywatnych. Jeżeli będzie Pani miała możliwość przypisania wydatków wyłącznie do czynności opodatkowanych, będzie Pani przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości od tych wydatków. Natomiast, jeżeli nie będzie Pani miała jednoznacznej i obiektywnej możliwości przypisania wydatków wyłącznie do działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, będzie Pani przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego jedynie w takiej części, w jakiej będą służyły na potrzeby tej działalności. Sposób, w jaki Pani określi część podatku naliczonego, który będzie podlegał odliczeniu musi być jak najbardziej wiarygodny i rzetelny, tak aby gwarantował odliczenie wyłącznie części podatku związanego z wykonywaniem przez Panią czynności opodatkowanych, i w żaden sposób nie będzie związany z Pani celami osobistymi. Ustawodawca nie wskazał metod i sposobów proporcjonalnego przypisania wydatków do działalności gospodarczej, zatem dopuszczalne są różne metody, np. metoda powierzchniowa, o ile będzie miała jednoznaczny i precyzyjny charakter. Jednakże to na Pani spoczywa obowiązek jednoznacznego i precyzyjnego określenia sposobu, w jaki Pani to uczyni.

Pani wątpliwości dotyczą również obowiązku zastosowania art. 8 ust. 2 ustawy, w przypadku użycia nabytych towarów na potrzeby osobiste, a co za tym idzie ustalenia podstawy opodatkowania zgodnie z art. 29a ust. 5 ustawy.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy,

opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy,

przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy,

przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy,

Za odpłatne świadczenie usług uznaje się również użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Dla ustalenia czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisuje się w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jest jednak od konkretnych okoliczności, jakie w danej sprawie występują. Zatem należy uznać, że zgodnie z gramatyczną wykładnią tego przepisu, nieodpłatne świadczenie usług na cele działalności gospodarczej podatnika w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług nie podlega opodatkowaniu VAT.

W analizowanej sprawie, jak Pani wskazała, prowadzi Pani działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży detalicznej prowadzonej przez domy sprzedaży wysyłkowej lub Internet; działalności agentów zajmujących się sprzedażą wyrobów tekstylnych, odzieży, wyrobów futrzarskich, obuwia i artykułów skórzanych, sprzedaży detalicznej odzieży prowadzonej w wyspecjalizowanych sklepach, pozaszkolnymi formami edukacji sportowej oraz zajęć sportowych i edukacyjnych. Nie można więc uznać, że użycie nabywanych towarów na Pani osobiste potrzeby spełnia cel prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej.

Kolejnym warunkiem do uznania, że dochodzi do nieodpłatnego świadczenia usług jest przysługiwanie prawa do odliczenia w całości lub w części podatku naliczonego od nabywanych towarów. Biorąc pod uwagę powyższe, do odpłatnego świadczenia usług w analizowanej sprawie, zgodnie z art. 8 ust. 2 dojdzie w sytuacji, gdy przysługiwało Pani prawo do odliczenia podatku naliczonego od nabywanych towarów, a więc w sytuacji wykorzystania do celów prywatnych tła fotograficznego i biura do montażu materiałów. W pozostałym zakresie - jak wskazano powyżej - takie prawo Pani nie przysługuje. Tym samym nie można uznać, że w pozostałych przypadkach dojdzie do świadczenia usług w myśl art. 8 ust. 2 ustawy, gdyż nie zostanie spełniony warunek wynikający z ww. przepisu.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy,

podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Stosownie do art. 29a ust. 5 ustawy,

w przypadku świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2, podstawą opodatkowania jest koszt świadczenia tych usług poniesiony przez podatnika.

Wykorzystując nabywane towary (tła fotograficzne, biuro do montażu materiałów) na Pani osobiste potrzeby zastosowanie znajdzie art. 8 ust. 2 ustawy, a tym samym będzie Pani zobowiązana do ustalenia podstawy opodatkowania zgodnie z art. 29a ust. 5 ustawy.

Tym samym Pani stanowisko jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Informacja o zwrocie nadpłaty

W związku z tym, że całkowita wpłata od niniejszego wniosku wynosi 80,00 zł, kwota 20,00 zł jest wpłatą nienależną, zatem stanowi nadpłatę w rozumieniu art. 14f § 2b pkt 3 Ordynacji podatkowej i podlega zwrotowi według Pani dyspozycji na rachunek bankowy wskazany we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej prawa podatkowego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒ Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

‒ Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (`(...)`). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒ w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒ w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).