0114-KDIP4-3.4012.220.2022.2.MP
📋 Podsumowanie interpretacji
Sprzedaż nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem mieszkalnym, należącej do dłużnika P. Sp. z o.o., przez komornika sądowego, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Komornik nie dysponuje wystarczającymi informacjami, aby ocenić, czy sprzedaż ta może korzystać ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2, 10 lub 10a ustawy o VAT. Dłużnik nie dostarczył komornikowi wymaganych wyjaśnień, co zgodnie z art. 43 ust. 21 ustawy o VAT prowadzi do wniosku, że warunki do zastosowania zwolnień od podatku nie są spełnione. W związku z tym, planowana przez komornika sprzedaż nieruchomości w ramach egzekucji komorniczej będzie opodatkowana odpowiednią stawką VAT.
❓ Pytania i stanowisko urzędu
Stanowisko urzędu
Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbny📖 Pełna treść interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
4 kwietnia 2022 r. wpłynął Pani wniosek z 4 kwietnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie uznania planowanej w toku postępowania egzekucyjnego sprzedaży nieruchomości za transakcję podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT (podatek od towarów i usług).
Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 31 maja 2022 r. (wpływ 8 czerwca 2022 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca będący Komornikiem Sądowym prowadzi egzekucję zgodnie z wnioskiem Wierzyciela - z nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym, wolnostojącym, trzykondygnacyjnym, podpiwniczonym, murowanym o powierzchni użytkowej 933m/kw, położonej w (…). Nieruchomość stanowi własność P. Sp. z o.o. wpisanej do KRS (Krajowy Rejestr Sądowy) pod nr…`(...)` Zgodnie z aktualnym odpisem KRS dłużnika brak jest wpisów o likwidacji, postępowaniach restrukturyzacyjnych, naprawczych, upadłościowych, układowych lub przymusowej restrukturyzacji.
Zgodnie z informacją ujawnioną na stronie podatki.gov.pl dłużna spółka nie figuruje w rejestrze VAT.
Nieruchomość oznaczona jest jako działka ewidencyjna 1, B-tereny mieszkaniowe o powierzchni 0,1244 ha, obręb (`(...)`), dla której Sąd Rejonowy prowadzi KW nr…. Oznaczenie nieruchomości w ewidencji gruntów jest zgodne z oznaczeniem w księdze wieczystej. Budynek znajdujący się na działce w 2005 r. został zgłoszony do użytkowania oraz jest usytuowany na terenie, dla którego obowiązuje Miejscowy Plan Zagospodarowania Przestrzennego (dalej: MPZP) obszaru(…), zatwierdzony Uchwałą Rady Gminy (…) nr (…) z 12 września 2002 r. Działka posiada dostęp do drogi publicznej, a także znajduje się w zasięgu miejskiej instalacji gazowej, elektroenergetycznej i wodociągowo-kanalizacyjnej. Dla nieruchomości został sporządzony operat określający wartość nieruchomości.
Zgodnie z operatem wartość nieruchomości została określona na kwotę 9 667 800,00 złotych (słownie: dziewięć milionów sześćset sześćdziesiąt siedem tysięcy osiemset, 00/100 złotych).
Nieruchomość została nabyta w drodze Aktu Notarialnego Rep. A numer (…) z 9 stycznia 2018 r. sporządzonego w (…) przed Notariuszem pomiędzy M. P. a T. A. jako Prezesem P.
Komornik nie ma wiedzy, czy od zakupu nieruchomości był należny podatek VAT i czy został opłacony przez dłużną spółkę. Według wiedzy komornika nieruchomość służy zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych osób w niej zamieszkujących i nie służy dla prowadzenia działalności gospodarczej.
W dziale III księgi wieczystej widnieje wpis umowy najmu na rzecz N. L. Czynsz najmu w umowie najmu został określony na kwotę 1500,00 złotych brutto.
Uzupełnienie i doprecyzowanie wniosku
Zgodnie z aktualnym odpisem KRS dłużnika przedmiotem działalności spółki jest:
‒ roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków,
‒ roboty budowlane związane z budową obiektów inżynierii lądowej i wodnej,
‒ roboty budowlane specjalistyczne,
‒ sprzedaż hurtowa niewyspecjalizowana,
‒ sprzedaż detaliczna prowadzona w niewyspecjalizowanych sklepach,
‒ kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek,
‒ wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi,
‒ działalność pomocnicza związana z utrzymaniem porządku w budynkach,
‒ sprzątanie obiektów,
‒ działalność usługowa związana z zagospodarowaniem terenów zieleni.
Na zadanie w wezwaniu do uzupełnienia braków formalnych wniosku pytania:
1. Czy w związku z nabyciem nieruchomości (akt notarialny z 9 stycznia 2018 r.) dłużnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego? Czy była wystawiona faktura VAT, z której wynikał podatek naliczony do odliczenia?
2. Kiedy doszło do pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług budynku mieszkalnego znajdującego się na nieruchomości gruntowej, tzn. kiedy budynek został oddany do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęto użytkowanie na potrzeby własne po jego wybudowaniu?
3. Czy dłużnik ponosił wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, od których przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego, przekraczające 30% wartości początkowej tego budynku? Jeśli tak, to prosimy o wskazanie:
‒ kiedy te wydatki były ponoszone?
‒ kiedy ww. budynek po dokonaniu ulepszeń został oddany do użytkowania?
‒ w jaki sposób dłużnik wykorzystywał ten budynek po ulepszeniu, tj. czy do działalności gospodarczej (opodatkowanej podatkiem VAT, wyłącznie zwolnionej z podatku, czy na własne potrzeby (jakie?)?
4. Czy ww. nieruchomość (działka gruntu wraz ze znajdującym się na niej budynkiem mieszkalnym) była przez dłużnika w całości lub części odpłatnie wynajmowana, dzierżawiona, użyczona, itp.? Jeżeli tak, to prosimy wskazać, kiedy zawarte zostały umowy i na jaki okres;
5. Czy ww. nieruchomość była wykorzystywana przez dłużnika wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku? Jeśli tak, prosimy wskazać jaka to była działalność;
Wnioskodawca odpowiedział, że Organ egzekucyjny nie posiada wiedzy w żądanym zakresie.
W związku z wezwaniem do uzupełnienia braków formalnych wniosku Wnioskodawca wezwał dłużnika do złożenia wyjaśnień w ww. zakresie. Do dnia wydania interpretacji nie wpłynęła odpowiedź dłużnika na wezwanie.
Pytanie
Czy sprzedaż przez Wnioskodawcę w toku postępowania egzekucyjnego ww. nieruchomości będzie opodatkowana podatkiem VAT, czy też jest z tego podatku zwolniona?
Pani stanowisko w sprawie
W opinii Wnioskodawcy sprzedaż nieruchomości będzie opodatkowana podatkiem VAT.
Zwolnienia z VAT przy dostawie nieruchomości zostały określone w art. 43 ust. 1 ustawy VAT.
Należy podkreślić, że ustawodawca odrębnie sklasyfikował podstawę zwolnienia dla podatników prowadzących działalność zwolnioną z VAT (ust. 1 pkt 2). Zgodnie z tym przepisem sprzedaż nieruchomości korzysta ze zwolnienia z VAT, o ile była wykorzystywana wyłącznie na cele działalności zwolnionej z VAT oraz przy jej nabyciu lub wytworzeniu podatnikowi nie przysługiwało prawo odliczenia VAT, co jest typowe dla działalności zwolnionej.
Dłużnik – P. Sp. z o.o., w imieniu której Prezes oświadczył, że spółka korzysta ze zwolnienia opisanego w art. 43 ustawy o VAT, nie wskazał konkretnej podstawy prawnej zwolnienia. Tym samym nie można na podstawie przedmiotowego oświadczenia dłużnika jednoznacznie stwierdzić, czy dłużnik korzysta ze zwolnienia ze względu na dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (tj. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT).
Z kolei czynnym podatnikom podatku VAT, którzy nie wykorzystują nieruchomości w działalności zwolnionej, może przysługiwać zwolnienie przedmiotowe z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 albo 10a ustawy VAT.
Konstrukcja prawna obu zwolnień prowadzi do wniosku, że w pierwszej kolejności możliwość zwolnienia nieruchomości z VAT powinna być weryfikowana pod kątem spełnienia warunków art. 10, dopiero gdy dana transakcja nie będzie spełniać określonych w nim przesłanek podatnik powinien przeanalizować zasadność zastosowania zwolnienia na podstawie art. 10a.
Analiza treści oświadczenia Prezesa dłużnej spółki, wobec istnienia faktu, że posadowiony na nieruchomości budynek mieszkalny został wybudowany w 2005 r., a nadto wobec braku złożenia odpowiednich wyjaśnień nie pozwala stwierdzić, że dłużnik będąc czynnym podatnikiem VAT, może skorzystać ze zwolnienia o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT tj.: gdy zwalnia się dostawę budynków, budowli lub ich części, jeśli nie wystąpiły następujące przesłanki:
a) dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
b) pomiędzy pierwszym zasiedleniem nieruchomości a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
Wobec powyższego - wobec braku wystarczających informacji - możliwość zwolnienia z VAT nie może być pozytywnie zweryfikowana pod kątem spełnienia warunków z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT.
Zwolnienie sprzedaży nieruchomości na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a będzie możliwe pod warunkiem, że:
a) w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało ich dostawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
- w tym zakresie dłużnik złożył oświadczenie twierdzące;
b) dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli takie wydatki ponosił, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów,
- w tym zakresie w treści oświadczenia dłużnika brak jest jednoznacznego oświadczenia, w którym dłużnik powinien stwierdzić, czy też nie poniósł nakłady, a ponadto oświadczenie takie nie jest wyczerpujące w swojej treści w świetle dyspozycji art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy VAT. Dlatego i w tym przypadku możliwość zwolnienia sprzedaży nieruchomości z VAT nie może być pozytywnie zweryfikowana pod kątem spełnienia warunków art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.
Należy zauważyć, że zgodnie z treścią art. 43 ust. 7a ustawy o VAT dla zastosowania zwolnienia z pkt 10a, nie stosuje drugiego z ww. warunków (lit. b), jeżeli nieruchomości po ulepszeniu obiektów były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez okres co najmniej 5 lat. Jednakże na kanwie przedmiotowej sprawy komornik nie ma możliwości tego stwierdzić zarówno w zakresie samego ulepszenia obiektu, jak i w wykorzystaniu nieruchomości do czynności opodatkowanych przez okres co najmniej 5 lat - także w tym zakresie bowiem dłużnik nie złożył żadnego oświadczenia i nie przedstawił żadnego dowodu.
Mając na względzie powyższe - z opisanego stanu nieruchomości będącej przedmiotem egzekucji oraz wobec nie posiadania przez komornika dodatkowych informacji o losach majątku dłużnika, a także pełnej wiedzy, czy są spełnione warunki przez dłużnika do zwolnienia z VAT, w ocenie komornika sytuacja ta pozwala opodatkować sprzedaż egzekucyjną ww. nieruchomości.
Wątpliwość organu budzi fakt, że jak wyżej wskazano zajęta nieruchomość objęta jest Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego (MZPZ). Teren tego obszaru oznaczony symbolem 44 MN - tereny mieszkalnictwa zabudowy jednorodzinnej.
Z tego względu sprzedaż nieruchomości może, ale nie musi korzystać ze zwolnienia VAT, a do zastosowania zwolnienia z VAT należy wykazać ustawowe warunki, których w tej sprawie komornik nie ma możliwości stwierdzić.
Biorąc pod uwagę powyższe komornik stoi na stanowisku, że powinien w tej sytuacji zastosować dyspozycję art. 82a ustawy o VAT.
Regulacja art. 82a ustawy VAT pozwala komornikowi opodatkować sprzedaż egzekucyjną jeżeli nie ma wystarczających informacji o nieruchomości i nie ma pełnej wiedzy, czy są spełnione ustawowe warunki zwolnienia z VAT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które Pani przedstawiła we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą,
Organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2022 poz. 479) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.
W myśl art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.):
Płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.
Przepis art. 18 ustawy o VAT wprowadza szczególną regulację, kiedy to należny podatek pobierany jest i odprowadzany do urzędu skarbowego przez płatnika, a nie przez podatnika. Płatnik pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika. Uzasadnione jest to charakterem odpłatnej dostawy następującej w ramach wykonywania czynności egzekucyjnych. Jeżeli bowiem dłużnik niesolidnie spłaca swoje zobowiązania i w celu wyegzekwowania należności wszczęto przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne, to istnieją podstawy do uznania, że nie uiści również podatku należnego w związku z dostawą mającą miejsce w ramach egzekucji.
Z powołanych wyżej przepisów wynika, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika – dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik; w przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku.
Tym samym, komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz do uwzględnienia w trakcie sprzedaży towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT.
Stosownie do treści art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług:
Opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Jak stanowi przepis art. 2 pkt 6 ustawy:
Przez towary – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (`(...)`).
W świetle przedstawionych powyżej przepisów, zarówno grunty, jak i budynki i budowle spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.
Nie każda czynność, która stanowi dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność jest opodatkowana VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.
Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Art. 15 ust. 2 ustawy stanowi, że:
działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1 ze zm.):
„Podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.
„Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.
Uwzględniając powyższe przepisy stwierdzić należy, że opodatkowanie danej czynności podatkiem od towarów i usług uwarunkowane jest łącznym spełnieniem dwóch przesłanek. Po pierwsze, konkretna czynność powinna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, po wtóre – musi być dokonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może być albo opodatkowana, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.
Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.
Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:
Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:
a) dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
b) pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.
Na podstawie art. 2 pkt 14 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o pierwszym zasiedleniu – rozumie się przez to oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:
a) wybudowaniu lub
b) ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
W tym miejscu należy nadmienić, że w przypadku nieruchomości zabudowanych niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.
W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy:
Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:
a) w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
b) dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
Z analizy powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.
Jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
Jak stanowi art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:
Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT. Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki, budowle lub ich części rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy, według którego:
W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.
W świetle tego przepisu, przy sprzedaży budynków, budowli lub ich części dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków, budowli lub ich części w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.
Należy zauważyć, że zgodnie z art. 43 ust. 21 ustawy:
Jeżeli udokumentowane działania organów egzekucyjnych lub komorników sądowych, o których mowa w art. 18, nie doprowadziły, na skutek braku możliwości uzyskania niezbędnych informacji od dłużnika, do potwierdzenia spełnienia warunków zastosowania do dostawy towarów, o której mowa w art. 18, zwolnień od podatku, o których mowa w ust. 1 pkt 2, 3 i 9-10a, przyjmuje się, że warunki zastosowania zwolnień od podatku nie są spełnione.
Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, Wnioskodawca będący Komornikiem Sądowym prowadzi egzekucję nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym, wolnostojącym, trzykondygnacyjnym, podpiwniczonym, murowanym o powierzchni użytkowej 933m/kw. Nieruchomość stanowi własność P. Sp. z o.o. Nieruchomość ta, oznaczona jest jako działka ewidencyjna 1, B‑tereny mieszkaniowe o powierzchni 0,1244 ha, (…). Budynek znajdujący się na działce w 2005 r. został zgłoszony do użytkowania oraz jest usytuowany na terenie, dla którego obowiązuje Miejscowy Plan Zagospodarowania Przestrzennego (MPZP). Działka posiada dostęp do drogi publicznej, a także znajduje się w zasięgu miejskiej instalacji gazowej, elektroenergetycznej i wodociągowo-kanalizacyjnej. Dla nieruchomości został sporządzony operat określający wartość nieruchomości.
Nieruchomość została nabyta w drodze Aktu Notarialnego (`(...)`) z 9 stycznia 2018 r. Komornik nie ma wiedzy, czy od zakupu nieruchomości był należny podatek VAT i czy został opłacony przez dłużną spółkę. Według wiedzy komornika nieruchomość służy zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych osób w niej zamieszkujących i nie służy dla prowadzenia działalności gospodarczej. Natomiast w dziale III księgi wieczystej widnieje wpis umowy najmu na rzecz N. L. Czynsz najmu w umowie najmu został określony na kwotę 1500,00 złotych brutto.
Komornik wezwał dłużnika do złożenia wyjaśnień w zakresie potwierdzenia spełniania warunków zastosowania zwolnienia od podatku do sprzedaży nieruchomości. Do dnia wydania interpretacji nie wpłynęła odpowiedź dłużnika na wezwanie.
Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy planowana w trybie postępowania egzekucyjnego sprzedaż nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem mieszkalnym będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.
Mając na uwadze powyższe okoliczności należy stwierdzić, że w analizowanej sprawie, sprzedaż przez Komornika praw do nieruchomości przysługujących Dłużnikowi tj. prawa własności opisanej działki gruntu wraz z prawem własności budynku mieszkalnego stanowić będzie odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Jak wynika z przedstawionych informacji, w księdze wieczystej nieruchomości będącej przedmiotem sprzedaży widnieje wpis umowy najmu z określoną kwotą należnego czynszu, tym samym stwierdzić należy, że nieruchomość ta służyła do wykonywania działalności gospodarczej. W konsekwencji komornik sądowy – Wnioskodawca – dokonujący sprzedaży powyższej nieruchomości w drodze egzekucji komorniczej, będzie płatnikiem podatku VAT zobowiązanym do rozliczenia podatku z tytułu dostawy ww. nieruchomości.
W przedmiotowej sprawie przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego, nie pozwala stwierdzić, czy sprzedaż w trybie postępowania egzekucyjnego nieruchomości gruntowej wraz z prawem własności budynku będzie korzystać ze zwolnień od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2, 10 bądź pkt 10a ustawy, gdyż brak jest wszystkich niezbędnych informacji do jednoznacznego dokonania takiej oceny na podstawie ww. przepisów.
Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, że nie posiada wiedzy niezbędnej do dokonania takiej oceny. Na wezwanie Komornika dotyczące przedmiotowej nieruchomości dłużnik nie odpowiedział.
W związku z powyższym w sprawie znajdzie zastosowanie art. 43 ust. 21 ustawy, tj. przyjęcie, że warunki zastosowania zwolnień nie są spełnione, o ile podjęte przez Wnioskodawcę udokumentowane działania nie doprowadziły, na skutek braku możliwości uzyskania niezbędnych informacji od dłużnika, do potwierdzenia spełnienia warunków zastosowania do dostawy towarów zwolnienia od podatku. Zaznaczyć jednak należy, że kwestia oceny działań podjętych przez Wnioskodawcę nie była przedmiotem interpretacji.
W konsekwencji, planowana przez Wnioskodawcę transakcja sprzedaży w drodze egzekucji komorniczej ww. nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku, lecz będzie podlegała opodatkowaniu właściwą stawką podatku VAT.
Pani stanowisko w powyższym zakresie jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.
Kwestia ustalenia wysokości stawki podatku od towarów i usług dla dostawy towarów lub świadczenia usług od 1 lipca 2020 r. może być określona wyłącznie w ramach wydania Wiążącej Informacji Stawkowej określonej w art. 42a ustawy.
Na podstawie art. 42b ust. 1 w powiązaniu z art. 42a ustawy o VAT może Pani wystąpić do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej o wydanie Wiążącej Informacji Stawkowej (WIS), która jest wydawana w formie decyzji na potrzeby opodatkowania podatkiem dostawy towarów, importu towarów, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów albo świadczenia usług.
W analizowanej sprawie nie znajdzie zastosowania cytowany przez Panią art. 82a ustawy o VAT, który dotyczy zwolnienia od podatku organizacji międzynarodowych.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
‒ Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
‒ Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
-
z zastosowaniem art. 119a;
-
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
-
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
‒ w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
‒ w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili