Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 maja 2022 r. wpłynął Pani wniosek z 12 maja 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy kwestii, czy od sprzedaży Nieruchomości 1 i Nieruchomości 2 będzie Pani musiała zapłacić podatek VAT (podatek od towarów i usług). Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 24 lipca 2022 r. (wpływ 24 lipca 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie „Działalność agencji reklamowych” (PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 73.11.Z). Nie prowadzi działalności związanej z obrotem nieruchomościami. Jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług VAT.

Wnioskodawczyni jest w związku małżeńskim i posiada rozdzielność majątkową.

Nieruchomość 1

Wnioskodawczyni w 2021 roku zakupiła do majątku prywatnego nieruchomość w A. przy ul. (…). Przedmiotowa nieruchomość stanowi nieruchomość gruntową i zgodnie z planem miejscowym znajduje się na terenie zabudowy jednorodzinnej z usługami nieuciążliwymi oznaczona na planie symbolem 32MNU-1.

Wnioskodawczyni:

A) Nabyła przedmiotową nieruchomości do majątku osobistego (prywatnego).

B) Nieruchomość nabyła w celu wybudowania w przyszłości domu dla rodziny „pod miastem” w bliskości natury, m.in. z uwagi na chorobę jednego dziecka.

C) Nigdy nie wykorzystywała nieruchomości dla potrzeb działalności gospodarczej, jak również nigdy nie udostępniała jej odpłatnie osobom trzecim (np. na podstawie umowy dzierżawy, najmu).

D) Na zakup nieruchomości zaciągnęła kredyt hipoteczny jako osoba fizyczna.

Nieruchomość 2

Wnioskodawczyni w 2016 roku zakupiła do majątku prywatnego 1/2 nieruchomości w B. przy ul. (…). Przedmiotowa nieruchomość stanowiła nieruchomość zabudowaną budynkiem mieszkalnym dwulokalowym wybudowanym w latach 60-tych. W 2019 r. mąż Wnioskodawczyni w związku z pogorszeniem się jego stanu zdrowia przekazał jej w darowiźnie 1/2 przedmiotowej nieruchomości i od tego czasu Wnioskodawczyni stała się w 100% właścicielką przedmiotowej nieruchomości.

Wnioskodawczyni (…) 2018 r. uzyskała pozwolenie na budowę dot. przedmiotowej nieruchomości obejmującą remont i rozbudowę budynku mieszkalnego jednorodzinnego. Przedmiotem pozwolenia na budowę była adaptacja budynku mieszkalnego dwulokalowego na dom jednorodzinny. Po zakończeniu prac, dnia (…) 2019 r. Wnioskodawczyni zawiadomiła Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego o zakończeniu prac budowlanych, który dnia (…) 2019 r. potwierdził, że nie zgłosił sprzeciwu do przedmiotowego zawiadomienia, a tym samym budynek mieszkalny został dopuszczony do użytkowania. Po dopuszczeniu do użytkowania w 2019 r. Wnioskodawczyni wraz z rodziną dokonała zasiedlenia tego budynku mieszkalnego. Po zakończeniu prac w 2019 r. i dopuszczeniu domu do użytkowania, Wnioskodawczyni nie ponosiła już na przedmiotową nieruchomość żadnych nakładów inwestycyjnych.

Wnioskodawczyni:

A) Nabyła przedmiotową nieruchomość do majątku osobistego (prywatnego).

B) Nieruchomość użytkowała jako dom mieszkalny dla potrzeb własnej rodziny.

C) Nigdy nie wykorzystywała nieruchomości dla potrzeb działalności gospodarczej, jak również nigdy nie udostępniała jej odpłatnie osobom trzecim (np. na podstawie umowy dzierżawy, najmu).

D) Na zakup nieruchomości zaciągnęła kredyt hipoteczny jako osoba fizyczna.

Obecnie, w związku ze znacznym wzrostem stóp procentowych kredytów bankowych, które determinują znaczny wzrost rat kredytowych, jak również chorobą męża ((…)), jak również znacznym wzrostem kosztów utrzymania gospodarstwa domowego, w tym ponoszenia co miesiąc bardzo dużych wydatków na leki dla córki oraz męża, Wnioskodawczyni zmuszona jest sprzedać posiadane nieruchomości (Nieruchomość 1 oraz Nieruchomość 2).

Wnioskodawczyni planuje w okresie czerwiec – lipiec 2022 r. sprzedać Nieruchomość 1, a następnie, w drugiej połowie 2022 roku lub na początku 2023 r. sprzedać Nieruchomość 2.

Z uzyskanych środków ze sprzedaży zamierza spłacić zaciągnięte kredyty, a za pozostałą kwotę kupić mieszkanie w którym będzie mieszkać wraz z rodziną.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

W zakresie wcześniejszych sprzedaży nieruchomości, na podstawie umowy sprzedaży z dnia (…) 2017 r. oraz umowy darowizny z dnia (…) 2019 r. Wnioskodawczyni stała się właścicielką nieruchomości rekreacyjnej w miejscowości C.. Nieruchomość stanowiła niezabudowaną działkę gruntu o numerze ewidencyjnym nr 1 opisaną w planie jako teren zabudowy rekreacji indywidualnej i turystycznej oraz udziału w wysokości 2/36 w drodze (działka nr ew. 2) stanowiącą dojazd do działki 1 opisaną w planie miejscowym jako teren dróg (ulic dojazdowych) wewnętrznych.

Nieruchomość miała stanowić działkę rekreacyjną dla rodziny Wnioskodawczyni. Niemniej jednak z uwagi na odległość od miejsca zamieszkania i chorobę jednej z córek Wnioskodawczyni, tj. (…), na którą zachorowała w 2020 r., Wnioskodawczyni nie korzystała w ogóle z tej nieruchomości. Wnioskodawczyni nie wykonywała żadnych planów budowy domku letniskowego, ani żadnych innych czynności zmierzających do zagospodarowania tej działki.

Sprzedaży przedmiotowej niezabudowanej niczym nieruchomości Wnioskodawczyni dokonała w 2021 roku, gdyż odległość od miejsca zamieszkania była za dużą przeszkodą, by wykorzystywać ją w celu w jakim została zakupiona, dlatego też Wnioskodawczyni podjęła decyzję o sprzedaży działki w C. i chciała znaleźć inne miejsce do odpoczynku dla swoich dzieci.

Z tytułu sprzedaży nieruchomości Wnioskodawczyni nie była zobowiązana wykazywać VAT-u od sprzedaży, gdyż działka została zakupiona do majątku prywatnego Wnioskodawczyni.

Wnioskodawczyni nie posiada innych nieruchomości, które zamierza sprzedać.

Nieruchomość 1 to działka gruntu oznaczona w ewidencji gruntów i budynków jako działka o numerze 3 ((…)).

Wnioskodawczyni nie podejmowała żadnych czynności wymagających zaangażowania własnych środków finansowych zmierzających do podniesienia wartości Nieruchomości 1, np. doprowadzenie mediów, uzbrojenie działki/działek, ogrodzenie terenu, itp. Wnioskodawczyni zaznacza nadto, że z uwagi na znaczny wzrost rat kredytu, po wystąpieniu o indywidualną interpretację, znalazła chętnych do zakupu Nieruchomości 1 i dokonała jej sprzedaży.

Zakup zarówno Nieruchomości 1 jak Nieruchomości 2 był od osób fizycznych, nie były to transakcje opodatkowaniem podatkiem VAT i od transakcji odprowadzony był podatek PCC (podatek od czynności cywilnoprawnych).

Na Nieruchomości 2 prócz domu jednorodzinnego, w którym Wnioskodawczyni mieszka, nie znajdują się inne budynki czy budowle. Wnioskodawczyni nie sprzedawałaby domu rodzinnego, ale niestety sytuacja związana z obsługą kredytu nie pozwala Jej go zachować, szczególnie że nieruchomość ta stanowiła jeszcze dom rodzinny Jej męża.

W odniesieniu do kwestii, czy przed sprzedażą Nieruchomości Wnioskodawczyni będzie podejmowała jakiekolwiek aktywne działania marketingowe w zakresie obrotu nieruchomościami, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, mające na celu dokonanie sprzedaży ww. Nieruchomości (np. reklama), Wnioskodawczyni wskazuje, że żadne takie czynności nie miały i nie mają miejsca.

W zakresie sposobu, w jaki pozyska Wnioskodawczyni nabywcę/nabywców na Nieruchomości, oraz czynności, jakie Wnioskodawczyni będzie podejmować w celu zbycia Nieruchomości Wnioskodawczyni wskazuje, że w zakresie Nieruchomości 1 – dała jedno ogłoszenie na portalu internetowym i znalazła chętnego Kupującego, a w zakresie Nieruchomości 2 – nabędzie ją sąsiad Wnioskodawczyni i Wnioskodawczyni nie ogłasza jej do sprzedaży.

W odniesieniu do kwestii, czy w związku ze sprzedażą Nieruchomości Wnioskodawczyni udzieliła lub zamierza udzielić nabywcy/nabywcom lub innym podmiotom pełnomocnictwa (zgody, upoważnienia) do występowania w Jej imieniu w sprawach dotyczących przedmiotowych nieruchomości, Wnioskodawczyni wskazuje, że żadne takie czynności nie mają i nie będą miały miejsca.

Na Nieruchomość 2 jest zawarta umowa przedwstępna sprzedaży. Jedyny warunek jaki jest do spełnienia, to spłata kredytu zaciągniętego na zakup tej nieruchomości, oraz ujawnienie w księdze wieczystej stanu faktycznego po remoncie i przebudowie.

Podsumowanie:

Zarówno Nieruchomość 1 i Nieruchomość 2 została nabyta przez Wnioskodawczynię w celu prywatnym, Wnioskodawczyni nigdy nie chciała ich dalej odsprzedawać. Wnioskodawczyni chciała, by Jej dzieci miały dom rodzinny (Nieruchomość 2), oraz miejsce w którym mogą wypoczywać (Nieruchomość 1). Niestety obecna sytuacja w kraju zmusiła Wnioskodawczynię do sprzedaży tego, na co tak ciężko pracowała całe życie. Mąż Wnioskodawczyni, niestety po nawrocie choroby (…) w grudniu 2021 r. załamał się psychicznie. Wnioskodawczyni musiała uczynić wszystko, by spłacić kredyty i mieć na bieżące życie. W żadnym wypadku Wnioskodawczyni nie traktuje sprzedaży tych nieruchomości w celach inwestycyjnych czy zarobkowych, gdyż zawsze te nieruchomości były Jej majątkiem prywatnym.

Pytanie

Czy od sprzedaży Nieruchomości 1 i Nieruchomości 2 Wnioskodawczyni będzie musiała zapłacić podatek VAT?

Pani stanowisko w sprawie

Sprzedaż opisanych wyżej nieruchomości, tj. Nieruchomości 1 oraz Nieruchomości 2, nie będzie opodatkowane podatkiem od towarów i usług, gdyż:

1. Przy sprzedaży Nieruchomości 1 oraz Nieruchomości 2 Wnioskodawczyni nie działa jako podatnik w rozumieniu art. 15 Ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Sprzedaży dokonuje jako osoba fizyczna, a Nieruchomość 1 i Nieruchomość 2 stanowią część jej majątku osobistego (prywatnego).

2. Sprzedaży nieruchomości dokonuje w związku z sytuacją życiową tj.:

a) stale wzrastającymi stopami procentowymi i koniecznością spłaty kredytów bankowych,

b) remisją choroby (…) jej męża oraz koniecznością pozyskania środków na życie, w tym znacznymi wydatkami na leki dla córki i męża.

Środki ze sprzedaży będą przeznaczone na zakup mieszkania dla jej rodziny. Nie jest to sprzedaż celem uzyskania korzyści majątkowych, tj. w celach zarobkowych, gdyż Nieruchomość nr 1 sprzedawana będzie praktycznie po cenie nabycia i niewyobrażalnym jest fakt, że konieczne będzie jeszcze zapłaty z tej kwoty podatku VAT.

3. Nieruchomość 1 oraz Nieruchomość 2 nie były wykorzystywane w prowadzonej przez nią działalności gospodarczej, nigdy nie były przedmiotem dzierżawy czy najmu.

4. Jedyny cel, jaki przyświecał Wnioskodawczyni przy zakupie tych nieruchomości, to było zapewnienie domu dla jej rodziny. Ponadto zakup przedmiotowych nieruchomości przez Wnioskodawczynię nie był objęty podatkiem od towarów i usług, a od zakupu Wnioskodawczyni zapłaciła podatek PCC.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zasady opodatkowania podatkiem od towarów i usług definiuje ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwana dalej „ustawą”.

Art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (…) podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zatem zbycie nieruchomości gruntowej (działki), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny. Pozwala na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Status podatnika podatku od towarów i usług wynika również z okoliczności dokonania czynności, które podlegają opodatkowaniu tym podatkiem.

Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania towaru (np. nieruchomości) dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, powinien być uznany za podatnika tego podatku.

Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Zatem właściwe jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują one sprzedaży, przekazania bądź darowizny towarów stanowiących część majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży lub wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, ani też nie został wykorzystany w trakcie jego posiadania na cele działalności gospodarczej.

Natomiast wykorzystywanie składników majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania i które polega na czerpaniu dochodów ze składnika majątku, wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej. Każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

Zatem wykorzystywanie majątku należącego do danej osoby stanowi działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ustawy.

Pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy. Zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Kwestia opodatkowania sprzedaży działek była przedmiotem orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10). Wynika z niego, że dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Z treści ww. orzeczenia TSUE wynika również, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w przypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W powyższym wyroku TSUE stwierdził również, że osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112, zmienionej Dyrektywą 2006/138, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeżeli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby. Okoliczność, że osoba ta jest „rolnikiem ryczałtowym” w rozumieniu art. 295 ust. 1 pkt 3 dyrektywy 2006/112, zmienionej dyrektywą 2006/138, jest w tym zakresie bez znaczenia.

W rozumieniu zagadnienia dotyczącego statusu podatnika pomóc mogą zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07. NSA stwierdził, że formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości, nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Jak wyjaśniono wyżej, w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, dostawa towarów (np. nieruchomości) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT – co do zasady – mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług. Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku VAT, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z opisu sprawy wynika, że jest Pani osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą klasyfikowaną jako „działalność agencji reklamowych” (PKD 73.11.Z) i jest Pani zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Ponadto jest Pani w związku małżeńskim i ma Pani rozdzielność majątkowa. Okoliczności życiowe zmuszają Panią do sprzedaży posiadanych nieruchomości. Nieruchomość 1 to niezabudowana działka w A., a Nieruchomość 2 to zabudowana działka w B.

Pani wątpliwości dotyczą kwestii, czy od sprzedaży Nieruchomości 1 i Nieruchomości 2 będzie Pani musiała zapłacić podatek VAT.

Analiza sprawy w kontekście przywołanych przepisów oraz wyroku TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10 prowadzi do wniosku, że sprzedaż Nieruchomości 1 i Nieruchomości 2 nie podlegała / nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ nie wystąpią przesłanki do uznania Pani w związku z tą transakcją za podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego nie wynika taka aktywność, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Nie podjęła Pani bowiem ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami.

Wskazała Pani, że transakcje zakupu przez Panią Nieruchomości nie podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT, były opodatkowane podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pani działalność gospodarczą w zakresie działalności agencji reklamowych, ale nigdy nie wykorzystywała Pani Nieruchomości dla potrzeb działalności gospodarczej. Nigdy też nie udostępniała Pani Nieruchomości odpłatnie osobom trzecim (np. na podstawie umowy dzierżawy, najmu). Na zakup Nieruchomości zaciągnęła Pani kredyty jako osoba fizyczna.

Nieruchomość 1 nabyła Pani w celu wybudowania w przyszłości domu dla rodziny „pod miastem”, aby mieli Państwo miejsce, w którym mogą Państwo wypoczywać. Aby znaleźć nabywcę Nieruchomości 1, dała Pani jedno ogłoszenie na portalu internetowym i znalazła Pani chętnego Kupującego. Nie podejmowała Pani żadnych czynności wymagających zaangażowania własnych środków finansowych zmierzających do podniesienia wartości Nieruchomości 1, np. doprowadzenie mediów, uzbrojenie działki/działek, ogrodzenie terenu, itp. Już po złożeniu analizowanego wniosku sprzedała Pani Nieruchomość 1.

Nieruchomość 2 nabyła Pani w celu zapewnienia dzieciom domu rodzinnego. Przeprowadziła Pani remont i rozbudowę istniejącego na nieruchomości budynku mieszkalnego i po zakończeniu prac dokonała Pani wraz z rodziną zasiedlenia tego budynku. Nie ogłaszała Pani nieruchomości do sprzedaży, nabędzie ją Państwa sąsiad. Na Nieruchomość 2 jest zawarta umowa przedwstępna sprzedaży. Jedyny warunek, jaki jest do spełnienia, to spłata kredytu zaciągniętego na zakup tej nieruchomości oraz ujawnienie w księdze wieczystej stanu faktycznego po remoncie i przebudowie.

Mimo, że dokonała Pani wcześniej sprzedaży innej działki, należy mieć na uwadze cytowany wyżej wyrok w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10, w którym TSUE podkreślił, że „sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą”.

Brak jest przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego – charakteru Pani działalności w zakresie obrotu nieruchomościami. Nieruchomość w C., której właścicielką stała się Pani na podstawie umowy sprzedaży z 2017 r. i umowy darowizny z 2019 r. i którą przeznaczyła Pani na działkę rekreacyjną dla rodziny, sprzedała Pani w celu znalezienia innego miejsca do odpoczynku. Wskazała Pani również, że z tytułu sprzedaży nieruchomości nie była Pani zobowiązana wykazywać VAT-u od sprzedaży, gdyż działka w C. została nabyta do Pani majątku prywatnego.

Odnosząc się zatem do planowanej sprzedaży Nieruchomości 1 oraz Nieruchomości 2 należy stwierdzić, że czynności, o których mowa w opisie zdarzenia przyszłego, które Pani podjęła i podejmie, nie świadczą o Pani aktywności jako podatnika podatku VAT. Nie dokonuje Pani i nie będzie Pani dokonywać czynności typowych dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami, wykonywanych przez handlowców, w szczególności działań mających uatrakcyjnić działki dla potencjalnych nabywców ani działań marketingowych.

Podsumowując powyższe, brak jest podstaw do uznania Pani – w związku z zaplanowanymi transakcjami – za podatnika podatku od towarów i usług prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie obrotu nieruchomościami, a zatem p­lanowana sprzedaż Nieruchomości 2 oraz zrealizowana sprzedaż Nieruchomości 1 nie będą podlegać / nie podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

A zatem należało uznać Pani stanowisko za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒ Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

‒ Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒ w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒ w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).