Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu fatycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 czerwca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 28 czerwca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy stawki podatku VAT (podatek od towarów i usług) do świadczonych przez Państwo na terytorium (`(...)`) usług turystyki. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca w ramach wykonywanej działalności jest organizatorem usług turystycznych. Organizuje w okresie wakacji w 2022 r. wyjazdy dla swoich klientów na terytorium (…). W związku z powyższym, dla bezpośredniej korzyści turysty, korzystać będzie z usług nabywanych od innych podatników. Ma podpisaną umowę o współpracy z hotelem znajdującym się na terytorium (…) o zakwaterowanie klientów Wnioskodawcy, a dodatkowo korzystać będzie z usług przewoźnika. Organizowane przez Wnioskodawcę usługi turystyczne rozpoczynają się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a następnie w całości wykonywane są na terytorium (…), który znajduje się pod kontrolą administracji tureckiej, tj. zarówno samolot przewożący turystów ląduje na tym terytorium oraz hotel w którym zameldowani będą turyści również znajduje się na tym terytorium.

Pytanie

Czy w przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca będzie mógł opodatkować swoje usługi stawką podatku w wysokości 0%?

Państwa stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 119 ust. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, usługi turystyki podlegają opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 0%, jeżeli usługi nabywane od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty są świadczone poza terytorium Unii Europejskiej.

Wnioskodawca świadczy usługi turystyczne w ramach których nabywa usługi od innych podatników, które nabywane są dla bezpośredniej korzyści turysty, tj. m.in. zakwaterowanie w hotelu oraz przelot samolotem.

Usługi nabywane od innych podatników świadczone są poza terytorium Unii Europejskiej, tj. na terytorium (`(...)`). Status tzw. (`(...)`) nie jest jednoznacznie uregulowany w przepisach prawa międzynarodowego. Formalnie jest to część Republiki (`(...)`), która jest członkiem Unii Europejskiej, natomiast w związku z konfliktem zaistniałym pomiędzy Republiką (`(...)`), a (`(...)`), część terytorium (`(...)`) nazywana powszechnie tzw. (`(...)`) znajduje się pod faktyczną kontrolą państwa tureckiego, które sprawuje na tym terenie administracyjny nadzór.

Kwestia ta znalazła swoje odzwierciedlenie w traktacie akcesyjnym (`(...)`) do Unii Europejskiej, w którym to dokumencie wskazano, że stosowanie dorobku zawiesza się na tych obszarach (`(...)`), na których Rząd Republiki (`(...)`) nie sprawuje efektywnej kontroli.

Mając powyższe na względzie do terytorium na którym Wnioskodawca będzie świadczył usługę turystyczną, a w kosekwencji nabywał usługi od innych podmiotów, należy stosować przepisy dotyczące krajów niebędących członkiem UE.

Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy, oferowane przez Wnioskodawcę usługi turystyczne odbywać będą się na terytorium (`(...)`) znajdującym się pod faktyczną kontrolą administracji tureckiej, a co za tym idzie usługi oferowane przez Wnioskodawcę opodatkowane będą stawką podatku w wysokości 0%.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Państwo przedstawili we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2. eksport towarów;

3. import towarów na terytorium kraju;

4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Na podstawie art. 2 pkt 1 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terytorium kraju - rozumie się przez to terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

W myśl art. 2 pkt 2 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o państwie członkowskim - rozumie się przez to państwo członkowskie Unii Europejskiej, a także Irlandię Północną w zakresie określonym w Protokole w sprawie Irlandii / Irlandii Północnej do Umowy o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (Dz. Urz. UE L 29 z 31.01.2020, str. 7, z późn. zm.);

Stosownie do art. 2 pkt 3 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terytorium Unii Europejskiej - rozumie się przez to terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej, z tym że na potrzeby stosowania tej ustawy:

a) Księstwo Monako traktuje się jako terytorium Republiki Francuskiej, suwerenne strefy Akrotiri i Dhekelia traktuje się jako terytorium Republiki Cypru,

b) następujące terytoria poszczególnych państw członkowskich traktuje się jako wyłączone z terytorium Unii Europejskiej:

- wyspę Helgoland, terytorium Buesingen - z Republiki Federalnej Niemiec,

- Ceutę, Melillę, Wyspy Kanaryjskie - z Królestwa Hiszpanii,

- Livigno, Campione d'Italia, włoską część jeziora Lugano - z Republiki Włoskiej,

- francuskie terytoria, o których mowa w art. 349 i art. 355 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej - z Republiki Francuskiej,

- Górę Athos - z Republiki Greckiej,

- Wyspy Alandzkie - z Republiki Finlandii,

- (uchylone)

c) (uchylona)

d) Irlandię Północną traktuje się jako terytorium Unii Europejskiej w zakresie określonym w Protokole w sprawie Irlandii / Irlandii Północnej do Umowy o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej;

Jak stanowi art. 2 pkt 4 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terytorium państwa członkowskiego - rozumie się przez to terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a;

W myśl art. 2 pkt 5 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terytorium państwa trzeciego - rozumie się przez to terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.

Stosownie do dyspozycji art. 28n ustawy:

1. W przypadku świadczenia usług turystyki, o których mowa w art. 119 ust. 1, miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie usługodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.

2. W przypadku, gdy usługi turystyki, o których mowa w art. 119 ust. 1, są świadczone ze stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługodawcy znajdującego się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

3. W przypadku gdy usługodawca nie posiada siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, o którym mowa w ust. 2, miejscem świadczenia usług turystyki, o których mowa w art. 119 ust. 1, jest miejsce, w którym posiada on stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy:

Stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast, zgodnie z art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy:

W okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2, art. 110 i art. 138i ust. 4, wynosi 23%.

W myśl art. 119 ust. 7 ustawy:

Usługi turystyki podlegają opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 0%, jeżeli usługi nabywane od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty są świadczone poza terytorium Unii Europejskiej.

Zgodnie z art. 119 ust. 8 ustawy:

Jeżeli usługi nabywane od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty są świadczone zarówno na terytorium Unii Europejskiej, jak i poza nim, to usługi turystyki podlegają opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 0% tylko w części, która dotyczy usług świadczonych poza terytorium Unii Europejskiej.

Stosownie do art. 119 ust. 9 ustawy:

Przepisy ust. 7 i 8 stosuje się pod warunkiem posiadania przez podatnika dokumentów potwierdzających świadczenie tych usług poza terytorium Unii Europejskiej.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Spółka organizuje w okresie wakacji w 2022 r. wyjazdy dla swoich klientów na terytorium Republiki (`(...)`). W związku z powyższym, dla bezpośredniej korzyści turysty, nabywa usługi od innych podatników. Ma podpisaną umowę o współpracy z hotelem znajdującym się na terytorium Tureckiej Republiki (`(...)`) o zakwaterowanie klientów, a dodatkowo korzystać będzie z usług przewoźnika. Organizowane przez Wnioskodawcę usługi turystyczne rozpoczynają się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a następnie w całości wykonywane są na terytorium (`(...)`).

Na tle powyższego wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do ustalenia, czy Spółka będzie mogła opodatkować swoje usługi turystyki stawką podatku w wysokości 0% z tego względu, że są one świadczone na terenie Republiki (`(...)`).

Należy wskazać, że (`(...)`) jest członkiem Unii Europejskiej od 1 maja 2004 r. Dla celów podatku VAT (`(...)`) nie został wyłączony z terytorium (`(...)`), co wynika z treści art. 2 pkt 2, 3 i 4 ustawy.

Analizując status prawny Republiki (`(...)`), warto zwrócić uwagę na wyrok TSUE z 2009 r. w sprawie C-420/07 z wniosku o wydanie odpowiedzi na pytanie prejudycjalne o możliwości wykonania orzeczenia wydanego przez sąd Republiki Cypryjskiej w stosunku do nieruchomości, która znajdowała się na obszarze Tureckiej Republiki Cypru Północnego. TSUE wskazał w nim m.in., że: „nieruchomość jest położona na terytorium Republiki Cypryjskiej, a fakt, że znajduje się ona na obszarze północnym, może ewentualnie mieć wpływ na jurysdykcję wewnętrzną sądów cypryjskich”, co jednoznacznie wskazało, że Trybunał uznaje całą wyspę za część UE.

Mając zatem na uwadze powołane wyżej przepisy prawa podatkowego oraz przedstawione we wniosku okoliczności sprawy, stwierdzić należy, że organizowane przez Wnioskodawcę usługi turystyczne w okresie wakacji 2022 r., wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy, są organizowane na terenie Unii Europejskiej. Zatem, usługi te nie będą podlegały opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 0%, gdyż art. 119 ust. 7 ustawy nie znajdzie w przedmiotowej sprawie zastosowania (usługi świadczone będą na terytorium UE).

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (`(...)`). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).