0114-KDIP1-2.4012.296.2022.2.RM

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 czerwca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 13 czerwca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania dostaw dokonywanych na rzecz Dystrybutora wg stawki 0% przewidzianej dla eksportu towarów oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez Producenta. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 19 lipca 2022 r. (wpływ za pośrednictwem platformy ePUAP 20 lipca 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Jesteście Państwo podmiotem z siedzibą we Włoszech.

Państwa Spółka jest czynnym podatnikiem VAT (podatek od towarów i usług) we Włoszech, jest również zarejestrowana jako czynny podatnik VAT na terytorium Polski. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej na terytorium Polski m.in. prowadzą Państwo sprzedaż produktów, w tym w szczególności (`(...)`) oraz (`(...)`) i akcesoriów.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej współpracują Państwo z kontrahentem B posiadającym siedzibę na terytorium Polski oraz będącym czynnym podatnikiem podatku VAT (dalej: „Kontrahent” lub „Producent”).

Kontrahent zaangażowany jest w produkcję (`(...)`) w ramach tzw. contract manufacturing (produkcji kontraktowej) na Państwa rzecz. Wyprodukowane towary są następnie przedmiotem zakupu przez Państwa oraz dalszej sprzedaży np. na rzecz podmiotów (dystrybutorów) działających na rynkach zagranicznych w krajach trzecich.

Jednym z rynków, na których Państwo działają w ramach określonego wyżej modelu jest rynek brytyjski. W wykonaniu dostaw realizowanych przez Państwa towary są transportowane do brytyjskiego nabywcy (spółki dystrybucyjnej należącej do tej samej grupy co Państwo) w ramach tzw. transakcji łańcuchowych. W opisywanych transakcjach łańcuchowych, Państwa Spółka, będąc drugim podmiotem w łańcuchu, pełni rolę organizatora transportu i odpowiada za wywóz towarów z Polski (bezpośrednio od Producenta) do Wielkiej Brytanii. Mając na uwadze powyższe, łańcuch dostaw przebiega następująco:

Producent - Państwa Spółka - brytyjski Dystrybutor (będący końcowym nabywcą w ramach transakcji łańcuchowej).

Warunki handlowe ustalone w ramach transakcji zakładają przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel pomiędzy Producentem a Państwa Spółką w Polsce (przedmiotowe transakcje wykonywane są na zasadach Incoterms FCA albo EXW). Z kolei pomiędzy Państwa Spółką a Dystrybutorem prawo do rozporządzania towarem jak właściciel przechodzi w kraju docelowym (zasadniczo Państwa sprzedaż dokonywana jest w tych przypadkach na zasadach Incoterms DAP lub pokrewnych).

Zaznaczają Państwo, iż w momencie rozpoczęcia wywozu towarów poza terytorium UE właścicielem towaru jest Państwa Spółka (tj. prawo do rozporządzania towarem zostało przeniesione zgodnie z regułami Incoterms FCA / EXW). Dla celów transakcji zakupowej przedstawiają Państwo Producentowi swój polski numer VAT. W rezultacie Producent traktuje transakcję wykonywaną na Państwa rzecz jako sprzedaż krajową oraz wystawia faktury z wykazanym podatkiem VAT.

Państwa Spółka faktycznie odpowiada za kwestie organizacyjne związane z transportem towaru (jak wskazano powyżej) oraz bezpośrednio współpracuje z przewoźnikiem zarówno przed, w trakcie jak i po zakończeniu transportu (pierwszy oraz trzeci w kolejności podmiot w łańcuchu dostaw nie są zaangażowani faktycznie w organizację transportu). Dopiero w momencie zakończenia wysyłki towar jest przekazywany odbiorcy (Dystrybutorowi) i ma to miejsce poza terytorium Polski.

Równocześnie Państwa Spółka jest odpowiedzialna za realizację i zakończenie odprawy celnej towaru w Polsce. Państwa Spółka działa w roli eksportera w rozumieniu przepisów celnych. Tym samym, Państwa Spółka gromadzi i posiada stosowne dokumenty, o których mowa w art. 41 ust. 6 i 6a ustawy o VAT, potwierdzające wywóz towaru z terytorium kraju.

Uzupełnienie wniosku

W uzupełnieniu wniosku udzielili Państwo następujących odpowiedzi:

1. Wskazanie okresu (data) kiedy miała miejsce transakcja będąca przedmiotem zapytania:

Opisana transakcja łańcuchowa ma charakter powtarzalny i jest oparta na dłuższej współpracy biznesowej. Pierwsza transakcja będąca przedmiotem zapytania miała miejsce w kwietniu 2021 r. Transakcje realizowane w schemacie opisanym we wniosku mają miejsce do dziś i będą realizowane w przyszłości.

2. Czy Spółka w pierwszej kolejności kupiła towar od polskiego Producenta, a dopiero później szukała nabywcy, czy też w pierwszej kolejności Spółka przyjęła zamówienie od nabywcy z Wielkiej Brytanii (Dystrybutora) i wtedy kupiła towar od polskiego Producenta?

W pierwszej kolejności Spółka tworzy plany dostaw i prognoz dla poszczególnych rynków docelowych, w tym m.in. do Wielkiej Brytanii do Dystrybutora. Dystrybutor jest spółką zależną Wnioskodawcy i wspólnie ustalają niezbędne ilości zamówień. Na podstawie tych prognoz Spółka zleca produkcję towarów polskiemu Producentowi. Te towary na moment zamówienia u Producenta są przeznaczone dla Dystrybutora na rynek w Wielkiej Brytanii.

Spółka komunikuje się z polskim Producentem za pośrednictwem portalu internetowego, na którym Spółka zamieszcza informacje w zakresie ilości i rodzaju towarów, które Producent jest zobowiązany wyprodukować. Ilość i charakter wprowadzonych do portalu internetowego towarów są już wyróżnione konkretnym kodem zgodnie z planem dostaw do Wielkiej Brytanii. Polski Producent informuje Spółkę, kiedy towary są wyprodukowane i gotowe do wysyłki.

3. Czy Spółka przekazała polskiemu Producentowi informację, że zakupiony przez Spółkę towar będzie przedmiotem dostawy dokonanej na rzecz kolejnego podmiotu i zostanie wywieziony z Polski na terytorium państwa trzeciego - jeżeli tak, to czy taka informacja wynikała np. ze złożonego zamówienia, specyfikacji zamawianego towaru, wytycznych związanych ze sposobem zapakowania towaru do transportu itp.

Polski Producent otrzymuje wcześniej informacje o miejscu przeznaczenia produkowanych towarów, ponieważ towary przeznaczone do Wielkiej Brytanii mają inne cechy produkcyjne niż towary przeznaczone do innego kraju. Towary przeznaczone do Wielkiej Brytanii są oznaczone specjalnym kodem, a cennik uzgodniony między Spółką a polskim Producentem zawiera wskazanie kraju przeznaczenia towarów. Polski Producent nie ma jednak informacji o tym, że towary przeznaczone na rynek brytyjski są sprzedawane innemu podmiotowi.

4. Czy towar będący przedmiotem sprzedaży został wywieziony/przetransportowany bezpośrednio od polskiego Producenta z Polski do nabywcy do Wielkiej Brytanii (Dystrybutora) w ramach transportu o nieprzerwanym charakterze?

Tak, towar będący przedmiotem sprzedaży został wywieziony/przetransportowany bezpośrednio od polskiego Producenta z Polski do Dystrybutora, tj. do nabywcy do Wielkiej Brytanii w ramach transportu o nieprzerwanym charakterze.

5. Czy towar został wysłany/przetransportowany z Polski na terytorium Wielkiej Brytanii w wyniku dostawy dokonanej przez Spółkę na rzecz Dystrybutora z Wielkiej Brytanii, tj. czy w wyniku tej konkretnej dostawy dokonanej przez polskiego Producenta na rzecz Spółki, towar opuścił terytorium Polski bezpośrednio po tej dostawie?

Jak Spółka wskazała we wniosku o interpretację, warunki handlowe ustalone w ramach transakcji zakładają przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel pomiędzy Producentem a Spółką w Polsce (przedmiotowe transakcje wykonywane są na zasadach Incoterms FCA albo EXW). Z kolei pomiędzy Spółką a Dystrybutorem prawo do rozporządzania towarem jak właściciel przechodzi w kraju docelowym (zasadniczo sprzedaż Spółki dokonywana jest w tych przypadkach na zasadach Incoterms DAP lub pokrewnych).

W efekcie przyjętych warunków dostaw, zdaniem Spółki towar został wysłany/przetransportowany z Polski na terytorium Wielkiej Brytanii w wyniku dostawy dokonanej przez Producenta na rzecz Spółki, tj. w wyniku tej konkretnej dostawy towar opuścił terytorium Polski. Prawo do rozporządzania towarem jak właściciel na rzecz Spółki przechodzi w Polsce, a na rzecz Dystrybutora przechodzi na terenie Wielkiej Brytanii. W trakcie transportu to Spółka posiada prawo do rozporządzania towarem jak właściciel.

Towar jest bezpośrednio transportowany od polskiego Producenta do Wielkiej Brytanii, bez zatrzymywania się. Spółka odpowiada za organizację i zarządzanie transportem z miejsca rozpoczęcia wysyłki na terytorium Polski do miejsca docelowego wskazanego przez brytyjskiego Dystrybutora, znajdującego się poza terytorium Unii Europejskiej.

6. Czy wywóz towarów został potwierdzony przez właściwy organ celny?

Tak, wywóz towarów został potwierdzony przez właściwy organ celny.

7. Czy zgłaszając towar do odprawy celnej Spółka przedłożyła fakturę wystawioną przez polskiego Producenta na rzecz Spółki czy też Spółka przedłożyła fakturę wystawioną przez Spółkę na rzecz Dystrybutora z Wielkiej Brytanii?

Zgłaszając towar do odprawy celnej, Spółka przedłożyła fakturę wystawioną przez Spółkę na rzecz Dystrybutora z Wielkiej Brytanii.

8. Czy z posiadanych przez Spółkę dokumentów wynikała tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu?

Tak, z posiadanych przez Spółkę dokumentów wynikała tożsamość, że te same towary są przedmiotem dostawy i wywozu.

9. Czy zakupione towary są przez Spółkę wykorzystywane do czynności opodatkowanych na terytorium kraju innych niż zwolnione lub do czynności niepodlegających opodatkowaniu w Polsce, gdzie podatek mógłby być odliczony gdyby dostawa towarów/świadczenie usług podlegała opodatkowaniu na terytorium kraju?

Tak. Towary zakupione przez polskiego Producenta są przeznaczone do ich dalszej sprzedaży, tj. towary te są przez Spółkę wykorzystywane do czynności opodatkowanych VAT (innych niż zwolnione z VAT) dających prawo do odliczenia VAT. W przypadku uznania stanowiska Spółki odnośnie pytania 1 za prawidłowe, wspomniana dalsza sprzedaż realizowana przez Spółkę będzie eksportem opodatkowanym stawką 0% w Polsce.

Pytania

1. Czy prawidłowe jest podejście, zgodnie z którym w ramach analizowanego schematu transakcji łańcuchowych tzw. dostawą ruchomą (dostawą z przypisanym transportem) powinna być dostawa wykonywana przez Państwa na rzecz Dystrybutora, a tym samym posiadają Państwo prawo do zastosowania stawki 0% dla eksportu towarów (w przypadkach, w których dysponują Państwo dokumentacją potwierdzającą wywóz towarów poza UE)?

2. Czy w przedstawionym schemacie transakcji łańcuchowej posiadają Państwo prawo do odliczenia VAT wynikającego z faktur wystawionych przez Producenta na zasadach ogólnych wynikających z przepisów ustawy o VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

W Państwa ocenie:

1. Dostawa towarów realizowana przez Państwa Spółkę na rzecz Dystrybutora z UK stanowi tzw. dostawę ruchomą z Polski, a w rezultacie posiadają Państwo prawo do zastosowania stawki 0% VAT w stosunku do dostaw wykonywanych na rzecz Dystrybutora jako eksportów towarów poza terytorium Polski (zakładając, że posiadają Państwo stosowne dokumenty, o których mowa w art. 41 ust. 6 i 6a ustawy o VAT).

2. W analizowanym schemacie transakcji łańcuchowej dostawa od Producenta do Państwa Spółki jest dostawą krajową w Polsce, a w rezultacie posiadają Państwo prawo do odliczenia VAT wynikającego z faktur wystawionych przez Producenta na zasadach ogólnych wynikających z przepisów ustawy o VAT.

Uzasadnienie

Ad 1

1. Regulacje znajdujące zastosowanie w sprawie

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2. eksport towarów;

3. import towarów na terytorium kraju;

4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W świetle art. 2 pkt 8 ustawy o VAT, przez eksport towarów rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez:

a) dostawcę lub na jego rzecz,

b) lub nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz (`(...)`).

Przepisy art. 5 ust. 1 ustawy przewidują, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega eksport towarów, przy czym zgodnie z definicją wskazaną w art. 2 pkt 8 ustawy o VAT, eksport podlega opodatkowaniu wyłącznie w sytuacji, w której miejscem rozpoczęcia wysyłki jest terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Z kolei miejsce dostawy w przypadku dostaw towarów wysyłanych lub transportowanych wyznacza art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Stosownie do treści art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

W świetle art. 22 ust. 1 pkt 3 tej ustawy, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów niewysyłanych ani nietransportowanych miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy.

Natomiast zgodnie z art. 22 ust. 2 ustawy o VAT, w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, przy czym towar ten jest wysyłany lub transportowany, to wysyłka lub transport tego towaru są przyporządkowane tylko jednej dostawie.

Z kolei według art. 22 ust. 2a ustawy o VAT, w przypadku towarów, o których mowa w ust. 2, które są wysyłane lub transportowane z terytorium kraju na terytorium państwa trzeciego przez nabywcę, który dokonuje również ich dostawy, przyjmuje się, że wysyłka lub transport są przyporządkowane dostawie dokonanej do tego nabywcy, chyba że z warunków dostawy wynika, że wysyłkę lub transport towarów należy przyporządkować jego dostawie.

Na podstawie regulacji art. 22 ust. 3 ustawy o VAT w przypadku, o którym mowa w ust. 2 i 2a, dostawę towarów, która:

‒ poprzedza wysyłkę lub transport towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów;

‒ następuje po wysyłce lub transporcie towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu zakończenia wysyłki lub transportu towarów.

Z przepisów art. 22 ust. 2 ustawy o VAT wynika, że w przypadku transakcji łańcuchowych, kiedy ten sam towar jest przedmiotem kolejnych dostaw, lecz faktycznie jest przemieszczany od pierwszego dostawcy do końcowego nabywcy, wówczas przyjmuje się, że miejsce ma tylko jedna wysyłka/transport. Z uwagi na to, że dokonywane jest tylko jedno przemieszczenie towarów, to tylko jedna dostawa może być uznana za dostawę "ruchomą" towarów, pozostałe zaś są dostawami "nieruchomymi".

Art. 22 ust. 2a ustawy o VAT odnosi się wprost do sytuacji, kiedy towar jest wysyłany/transportowany do odbiorcy znajdującego się w kraju trzecim (tj. innym niż kraj UE) przez nabywcę dokonującego również jego dostawy (w przedmiotowej sprawie podmiotem tym będzie Państwa Spółka). W takim przypadku wysyłka/transport przyporządkowane są co do zasady dostawie realizowanej dla tego właśnie nabywcy.

Pragną Państwo w tym miejscu wskazać, iż wskazany przepis przewiduje pewne ogólne założenie, które może zostać jednak zmienione w sytuacji, w której z warunków dostawy wynika, że wysyłkę/transport należałoby przyporządkować dostawie realizowanej przez tego nabywcę.

W Państwa ocenie, mając na uwadze zaprezentowany stan faktyczny, wskazane ogólne założenie wynikające ze wskazanych przepisów nie ma zastosowania do transakcji opisywanej w niniejszym wniosku, ponieważ Państwa zdaniem z warunków dostawy wynika, że transakcję ruchomą należałoby przyporządkować do dostawy wykonywanej przez Państwa na rzecz Dystrybutora.

2. Schemat transakcji na rynek brytyjski

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, warunki handlowe ustalone w ramach transakcji zakładają przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel pomiędzy Producentem a Państwa Spółką w Polsce (przedmiotowe transakcje wykonywane są na zasadach Incoterms FCA albo EXW). Z kolei pomiędzy Państwa Spółką a Dystrybutorem prawo do rozporządzania towarem jak właściciel przechodzi w kraju docelowym (zasadniczo Państwa sprzedaż dokonywana jest na zasadach Incoterms DAP lub pokrewnych).

Zaznaczają Państwo, iż w momencie rozpoczęcia wywozu towarów poza terytorium UE właścicielem towaru jest Państwa Spółka (tj. prawo do rozporządzania towarem zostało przeniesione zgodnie z regułami Incoterms FCA/EXW).

Co istotne, dla celów transakcji zakupowej przedstawiają Państwo Producentowi swój polski numer VAT. W rezultacie Producent traktuje transakcję wykonywaną na Państwa rzecz jako sprzedaż krajową.

Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, Państwa Spółka jest podmiotem faktycznie zaangażowanym w organizację transportu z miejsca rozpoczęcia wysyłki na terytorium Polski do miejsca docelowego wskazanego przez brytyjskiego Dystrybutora, znajdującego się poza terytorium Unii Europejskiej. W związku z tym Państwo bezpośrednio współpracują z przewoźnikiem zarówno przed, w trakcie jak i po zakończeniu transportu (pierwszy oraz trzeci w kolejności podmiot w łańcuchu dostaw nie są zaangażowani faktycznie w transport).

Równocześnie Państwa Spółka jest odpowiedzialna za realizację i zakończenie odprawy celnej towaru w Polsce. Państwa Spółka działa w roli eksportera w rozumieniu przepisów celnych, posiadając stosowne dokumenty, o których mowa w art. 41 ust. 6 i 6a ustawy o VAT, potwierdzające wywóz towaru z terytorium kraju.

W Państwa ocenie, powyższe elementy uzasadniają, że transakcję ruchomą należałoby przyporządkować do dostawy wykonywanej przez Państwa na rzecz Dystrybutora.

3. Praktyka i orzecznictwo dotyczące tzw. dostaw łańcuchowych

W pierwszej kolejności, w Państwa ocenie należy przywołać orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE) z 6 kwietnia 2006 r. w sprawie EMAG Handel Eder OHG (sygn. C-245/04) w którym TSUE stwierdził: „Jeżeli w następstwie dwóch następujących po sobie dostaw tych samych towarów, które zostały zrealizowane odpłatnie między podatnikami działającymi w takim charakterze, ma miejsce pojedyncza wysyłka wewnątrzwspólnotowa lub pojedynczy transport wewnątrzwspólnotowy tych towarów, to owa wysyłka lub transport mogą być przypisane tylko jednej z tych dwóch dostaw, która - jako jedyna - zostanie zwolniona z opodatkowania na mocy art. 28c część A lit. a) akapit pierwszy szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku zmienionej dyrektywą Rady 95/7/WE z dnia 10 kwietnia 1995 r. (`(...)`).”

W powołanym powyżej wyroku wydanym w sprawie C-245/04 EMAG Handel Eder OHG, TSUE opisał sekwencję przejścia prawa do dysponowania towarem jak właściciel w transakcjach łańcuchowych: „(`(...)`) nawet jeśli dwie następujące po sobie dostawy skutkują tylko jedynym przemieszczeniem towarów, to należy uznać, że nastąpiły one jedna po drugiej. W rzeczywistości pośredni nabywca może przenieść na drugiego nabywcę prawo do rozporządzania towarem jak właściciel dopiero wtedy, gdy otrzymał je wcześniej od pierwszego sprzedawcy, a zatem druga dostawa może mieć miejsce dopiero wtedy, gdy zrealizowana zostanie pierwsza dostawa”.

Natomiast w wyroku w sprawie C-430/09 Euro Tyre Holding BV TSUE wskazał, że w sytuacji, gdy towar jest wysyłany lub transportowany od pierwszego dostawcy do ostatecznego nabywcy przez podmiot pośredniczący, dla oceny która transakcja skutkuje wysyłką lub transportem towarów kluczowe jest określenie, gdzie podmiot pośredniczący przenosi prawo do dysponowania towarem jak właściciel na tego ostatecznego nabywcę. W wyroku tym TSUE stwierdził: „Jeżeli towar jest przedmiotem dwóch następujących po sobie dostaw między różnymi podatnikami, działającymi w takim charakterze, ale jednocześnie jest przedmiotem tylko jednego transportu wewnątrzwspólnotowego, ustalenie czynności, której należy przypisać ten transport, tj. pierwszej lub drugiej dostawy (`(...)`) następuje w świetle całościowej oceny wszystkich okoliczności sprawy w celu ustalenia, która z tych dwóch dostaw spełnia wszystkie przesłanki związane z dostawą wewnątrzwspólnotową”.

W związku z powyższym podkreślają Państwo, iż kwestia przypisania dostawy ruchomej zależna jest od całościowej analizy stanu faktycznego, w tym również intencji stron co do określenia warunków transakcji, a tym samym również do ustalenia prawidłowości rozliczeń pod kątem podatku VAT.

Jak wynika z orzecznictwa TSUE (w szczególności wskazanych wyżej wyroków, jak również wyroków z dnia 26 lipca 2017 r. w sprawie Toridas UAB nr C-386/16 oraz z dnia 21 lutego 2018 r. w sprawie Kreuzmayr GmbH, nr C-628/16) ustalając okoliczności towarzyszące transakcji należy wziąć pod uwagę w szczególności takie aspekty jak:

‒ moment, w którym dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel między podmiotem środkowym a ostatecznym odbiorcą,

‒ intencje podmiotu środkowego co do deklarowanego zamiaru wywozu towarów poza terytorium kraju,

‒ numer VAT podany przez podmiot środkowy dla celów transakcji.

Mając powyższe na uwadze, przy ocenie, która z dostaw w ramach transakcji łańcuchowej powinna zostać uznana za ruchomą, należy wziąć pod uwagę szereg okoliczności z uwzględnieniem w szczególności treści porozumień zawartych pomiędzy poszczególnymi podmiotami uczestniczącymi w łańcuchu dostaw, w tym zawartych umów, momentu przejścia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, zamiaru podmiotów co do transportowania towarów, użytych w transakcji numerów podatników VAT, itp. Takie stanowisko znajduje również potwierdzenie w orzecznictwie polskich sądów administracyjnych, w tym przykładowo w wyrokach NSA o sygn. I FSK 2060/16 i I FSK 2059/16 z dnia 17 lipca 2018 r.

Wskazując na powyższe generalne warunki, jakie powinny zostać rozpatrzone w ramach każdorazowej analizy uwarunkowań towarzyszących danej transakcji łańcuchowej, pragną Państwo podkreślić, iż o ile nabywane towary od Producenta są w dalszej kolejności przedmiotem wywozu poza terytorium Unii Europejskiej, tak Państwo w ramach relacji Producent – Państwa Spółka przekazuje kontrahentowi swój polski numer VAT. W rezultacie Producent realizując dostawę na Państwa rzecz na zasadach FCA nie musi być poinformowany o Państwa intencjach związanych z wywozem towarów poza terytorium Polski.

Zaznaczają Państwo, iż TSUE wypowiadał się w przedmiocie zastosowania odpowiedniego numeru VAT w celu zasygnalizowania zamiaru wywozu towarów w ww. wyroku Euro Tyre: „(`(...)`) gdy pierwszy nabywca, jaki uzyskał prawo do rozporządzania towarem jak właściciel na terytorium państwa członkowskiego pierwszej dostawy, wskazuje na zamiar przetransportowania tego towaru do innego państwa członkowskiego i przedstawia swój numer identyfikacyjny nadany do celów podatku od wartości dodanej przez to ostatnie państwo, transport wspólnotowy powinien zostać przypisany pierwszej dostawie, pod warunkiem że prawo do rozporządzania towarem jak właściciel zostało przeniesione na drugiego nabywcę w państwie członkowskim przeznaczenia transportu wewnątrzwspólnotowego, czego zbadanie należy do sądu krajowego”.

Tym samym, kierując się tezą Trybunału, z uwagi na fakt:

‒ przedstawienia Producentowi numeru identyfikacyjnego nadanego do celów podatku w państwie rozpoczęcia wysyłki (tj. w Polsce) oraz

‒ przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel na drugiego nabywcę w państwie przeznaczenia,

uważają Państwo, iż prawidłowo Państwo ocenili, iż to transakcji wykonywanej w relacji Państwa Spółka - Dystrybutor powinna zostać przypisana tzw. dostawa ruchoma, a tym samym będzie ona korzystać z preferencyjnej stawki 0% VAT przewidzianej dla eksportów towarów, pod warunkiem posiadania stosownej dokumentacji, o której mowa w art. 41 ust. 6 i 6a ustawy o VAT.

Ad 2

W związku z zaprezentowanym stanowiskiem dotyczącym przypisania dostawy ruchomej drugiej transakcji w łańcuchu, kierując się przytoczonymi regulacjami art. 22 ustawy o VAT, a także generalnymi wnioskami wynikającymi z orzecznictwa TSUE, transakcja nieruchoma, opodatkowana w kraju rozpoczęcia wysyłki (tj. w Polsce) powinna być przypisana dostawie dokonywanej na Państwa rzecz. W Państwa ocenie transakcja pomiędzy Producentem a Państwa Spółką jest transakcją krajową na terenie Polski.

W rezultacie powinni Państwo korzystać z prawa do odliczenia podatku VAT wynikającego z faktur otrzymanych od Producenta, zakładając związek nabycia z prowadzoną działalnością opodatkowaną VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.) – zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2. eksport towarów;

3. import towarów na terytorium kraju;

4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powołanego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.

Przy tym, w myśl art. 2 pkt 1 ustawy:

Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Natomiast stosownie do art. 2 pkt 5 ustawy:

Przez terytorium państwa trzeciego rozumie się terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy:

Przez sprzedaż - rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Stosownie do art. 2 pkt 8 ustawy:

Przez eksport towarów, rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez:

a) dostawcę lub na jego rzecz, lub

b) nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych

– jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

Z powołanych przepisów prawa wynika, że aby dostawę towarów uznać za eksport towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 ustawy, muszą wystąpić łącznie następujące przesłanki:

‒ musi nastąpić przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel,

‒ towar będący przedmiotem dostawy musi zostać wysłany lub przetransportowany z terytorium Polski poza terytorium Unii Europejskiej,

‒ wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej musi być potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

Definiując pojęcie eksportu towarów, ustawodawca dokonał rozróżnienia sytuacji, gdy będący przedmiotem wywozu towar jest wywożony przez dostawcę lub na jego rzecz oraz, gdy jest dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz. Sytuacja kiedy dostawca lub podmiot przez niego upoważniony sam dokonuje wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej – stanowi tzw. eksport bezpośredni. Eksport pośredni natomiast ma miejsce wówczas, gdy wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, w wykonaniu dostawy towarów, jest dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium Polski lub na jego rzecz.

Przepis ten stanowi implementację art. 146 ust. 1 pkt b Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. UE.L.2006.347.1 ze zm.), który stanowi, że:

Państwa członkowskie zwalniają dostawy towarów wysyłanych lub transportowanych poza terytorium Wspólnoty przez nabywcę lub na rzecz nabywcy niemającego siedziby na terytorium danego państwa, z wyłączeniem towarów transportowanych przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia w paliwo i ogólnego zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz samolotów turystycznych lub wszelkich innych środków transportu służących do celów prywatnych.

W myśl art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Miejscem dostawy towarów jest - w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Natomiast stosownie do art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy:

Miejscem dostawy towarów jest - w przypadku towarów niewysyłanych ani nietransportowanych miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy.

Zgodnie z art. 22 ust. 2 ustawy:

W przypadku gdy te same towary są przedmiotem kolejnych dostaw oraz są wysyłane lub transportowane bezpośrednio od pierwszego dostawcy do ostatniego w kolejności nabywcy, wysyłkę lub transport przyporządkowuje się wyłącznie jednej dostawie.

W myśl art. 22 ust. 2a ustawy:

W przypadku towarów, o których mowa w ust. 2, które są wysyłane lub transportowane z terytorium kraju na terytorium państwa trzeciego przez nabywcę, który dokonuje również ich dostawy, przyjmuje się, że wysyłka lub transport są przyporządkowane dostawie dokonanej do tego nabywcy, chyba że z warunków dostawy wynika, że wysyłkę lub transport towarów należy przyporządkować jego dostawie.

Przy czym, art. 22 ust. 2e ustawy stanowi, że:

W przypadku towarów, o których mowa w ust. 2, które są wysyłane lub transportowane z terytorium kraju na terytorium państwa trzeciego albo z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego przez:

1. pierwszego dostawcę - wysyłkę lub transport przyporządkowuje się jego dostawie;

2. ostatniego nabywcę - wysyłkę lub transport przyporządkowuje się dostawie dokonanej do tego nabywcy.

Zatem, kiedy ten sam towar jest przedmiotem kolejnych dostaw, lecz faktycznie jest przemieszczany od pierwszego dostawcy do finalnego nabywcy, przyjmuje się, że ma miejsce tylko jedna wysyłka (transport). Z uwagi na to, że dokonywane jest tylko jedno przemieszczenie towarów, to tylko jedna dostawa może być uznana za dostawę „ruchomą” towarów, pozostałe zaś są dostawami „nieruchomymi”. Przy czym, w przypadku gdy towar transportowany jest przez pierwszego dostawcę, transport towarów należy przyporządkować dostawie towarów dokonywanej przez tego dostawcę (pierwszej dostawie w ramach łańcucha dostaw). Z kolei gdy towar transportowany jest przez ostatniego nabywcę, transport towarów należy przyporządkować dostawie dla tego nabywcy (ostatniej dostawie w łańcuchu).

Jednocześnie jak stanowi art. 22 ust. 3 ustawy:

W przypadkach, o których mowa w ust. 2-2c, dostawę towarów, która:

1. poprzedza wysyłkę lub transport towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów;

2. następuje po wysyłce lub transporcie towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu zakończenia wysyłki lub transportu towarów.

W myśl tego przepisu wszystkie transakcje realizowane przed dostawą ruchomą (do której przypisano wysyłkę lub transport towaru) będą opodatkowane w państwie, z którego towar jest wysyłany lub transportowany. Natomiast wszystkie dostawy mające miejsce po transakcji ruchomej będą opodatkowane w państwie przeznaczenia towaru. Transakcja ruchoma stanowi dla dostawcy eksport lub wewnątrzwspólnotową dostawę towaru, a dla nabywcy import lub wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru.

Zgodnie z art. 41 ust. 4 ustawy:

W eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a, stawka podatku wynosi 0%.

Przy czym, w myśl art. 41 ust. 6 ustawy:

Stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej.

Na podstawie art. 41 ust. 6a ustawy:

Dokumentem, o którym mowa w ust. 6, jest w szczególności:

1. dokument w formie elektronicznej otrzymany z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych albo potwierdzony przez właściwy organ celny wydruk tego dokumentu;

2. dokument w formie elektronicznej pochodzący z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych, otrzymany poza tym systemem, jeżeli zapewniona jest jego autentyczność;

3. zgłoszenie wywozowe na piśmie utrwalonym w postaci papierowej złożone poza systemem teleinformatycznym służącym do obsługi zgłoszeń wywozowych albo jego kopia potwierdzona przez właściwy organ celny.

Jednocześnie stosownie do art. 41 ust. 11 ustawy:

Przepisy ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b, jeżeli podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, otrzymał dokument, o którym mowa w ust. 6, z którego wynika tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. Przepisy ust. 7 i 9 stosuje się odpowiednio.

Z powołanych przepisów prawa wynika, że zastosowanie stawki 0% w eksporcie towarów jest możliwe pod warunkiem, że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument, który jednoznacznie i w sposób niebudzący wątpliwości potwierdza wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, a w przypadku eksportu pośredniego dokument, który potwierdza wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, i z którego wynika tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu.

Z treści wniosku wynika, że w ramach działalności gospodarczej prowadzonej w Polsce sprzedajecie Państwo m.in. (…) oraz akcesoria. Współpracują Państwo z kontrahentem B posiadającym siedzibę w Polsce (Kontrahent/Producent), który jest zaangażowany w produkcję (…) w ramach tzw. produkcji kontraktowej na Państwa rzecz. Państwo kupujecie wyprodukowane towary a następnie sprzedajecie je m.in. Dystrybutorowi z Wielkiej Brytanii (końcowy nabywca). Państwo uzyskują prawo do rozporządzania towarem jak właściciel w Polsce. Natomiast Dystrybutor uzyskuje prawo do rozporządzania towarem jak właściciel w kraju docelowym. Towar został wywieziony/przetransportowany bezpośrednio od polskiego Producenta z Polski do nabywcy do Dystrybutora do Wielkiej Brytanii w ramach transportu o nieprzerwanym charakterze. Państwo jesteście podmiotem, który organizuje transport (Producent i Dystrybutor nie są zaangażowani faktycznie w organizację transportu) oraz odpowiada za realizację i zakończenie odprawy celnej towaru w Polsce.

Pierwsza transakcja będąca przedmiotem zapytania miała miejsce w kwietniu 2021 r. Transakcje realizowane wg opisanego schematu są realizowane obecnie i będą realizowane w przyszłości.

Ad 1

Państwa wątpliwości dotyczą m.in. ustalenia czy dostawa dokonywana na rzecz Dystrybutora stanowi dostawę ruchomą, którą mogą Państwo opodatkować wg stawki VAT w wysokości 0% przewidzianej dla eksportu towarów (w przypadkach, w których dysponują Państwo dokumentacją potwierdzającą wywóz towarów poza UE).

Odnosząc się do przedstawionych wątpliwości należy wskazać, że jak wynika z powołanych przepisów prawa, w przypadku transakcji, w ramach których towar jest wysyłany lub transportowany z terytorium kraju na terytorium państwa trzeciego przez nabywcę dokonującego również jego dostawy (podmiot kupujący towar i sprzedający ten sam towar), natomiast towar jest przemieszczany bezpośrednio od pierwszego dostawcy do ostatniego w kolejności nabywcy – transport (wysyłkę) przyporządkowuje się dostawie realizowanej dla tego właśnie nabywcy. Przy czym, założenie to może zostać obalone w przypadku, gdy z warunków dostawy wynika, że transport (wysyłkę) należy przyporządkować dostawie realizowanej przez tego nabywcę.

W powołanym przez Państwa wyroku z 16 grudnia 2010 r. w sprawie C-430/09 Euro Tyre Holding BV, TSUE wskazał, że w sytuacji gdy towar jest wysyłany lub transportowany od pierwszego dostawcy do ostatecznego nabywcy przez podmiot pośredniczący, dla oceny która transakcja skutkuje wysyłką lub transportem towarów kluczowe jest określenie, gdzie podmiot pośredniczący przenosi prawo do dysponowania towarem jak właściciel na tego ostatecznego nabywcę. W wyroku tym TSUE stwierdził: „Jeżeli towar jest przedmiotem dwóch następujących po sobie dostaw między różnymi podatnikami, działającymi w takim charakterze, ale jednocześnie jest przedmiotem tylko jednego transportu wewnątrzwspólnotowego, ustalenie czynności, której należy przypisać ten transport, tj. pierwszej lub drugiej dostawy (`(...)`) następuje w świetle całościowej oceny wszystkich okoliczności sprawy w celu ustalenia, która z tych dwóch dostaw spełnia wszystkie przesłanki związane z dostawą wewnątrzwspólnotową.

W okolicznościach takich jak rozpatrywane przez sąd krajowy, w których pierwszy nabywca, jaki uzyskał prawo do rozporządzania towarem jak właściciel na terytorium państwa członkowskiego pierwszej dostawy, wskazuje na zamiar przetransportowania tego towaru do innego państwa członkowskiego i przedstawia swój numer identyfikacyjny nadany do celów podatku od wartości dodanej przez to ostatnie państwo, transport wspólnotowy powinien zostać przypisany pierwszej dostawie, pod warunkiem że prawo do rozporządzania towarem jak właściciel zostało przeniesione na drugiego nabywcę w państwie członkowskim przeznaczenia transportu wewnątrzwspólnotowego (…).”

Jednocześnie, w wyroku z 26 lipca 2017 r. sygn. C-386/16 w sprawie Toridas UAB, TSUE stwierdził, że: „(…) W odniesieniu do transakcji tworzących (…) łańcuch dwóch następujących po sobie dostaw, w ramach których ma miejsce tylko jeden transport wewnątrzwspólnotowy, z orzecznictwa Trybunału wynika, po pierwsze, że ów transport może być przypisany tylko jednej z tych dwóch dostaw, która zatem - jako jedyna - zostanie zwolniona z opodatkowania na mocy art. 138 ust. 1 dyrektywy VAT (zob. podobnie wyrok z dnia 6 kwietnia 2006 r., EMAG Handel Eder, C 245/04, EU:C:2006:232, pkt 45). Po drugie, w celu ustalenia, do której z tych dwóch dostaw należy przypisać transport wewnątrzwspólnotowy, należy dokonać całościowej oceny wszystkich szczególnych okoliczności sprawy (zob. podobnie wyroki: z dnia 16 grudnia 2010 r., Euro Tyre Holding, C-430/09, EU:C:2010:786, pkt 27; z dnia 27 września 2012 r., VSTR, C 587/10, EU:C:2012:592, pkt 32). Na podstawie tej oceny należy w szczególności ustalić, w którym momencie doszło do drugiego przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel na rzecz końcowego nabywcy. W rzeczywistości bowiem w sytuacji, w której drugie przeniesienie tego prawa, czyli druga dostawa, miało miejsce przed transportem wewnątrzwspólnotowym, transport ten nie może zostać przypisany pierwszej dostawie na rzecz pierwszego nabywcy (zob. podobnie wyrok z dnia 27 września 2012 r., VSTR, C 587/10, EU:C:2012:592, pkt 32 i przytoczone tam orzecznictwo). W przypadku dwóch następujących po sobie dostaw, w ramach których ma miejsce tylko jeden transport wewnątrzwspólnotowy, w celu ustalenia, do której z tych dwóch dostaw należy przypisać transport wewnątrzwspólnotowy, należy zbadać, czy do wskazanego transportu doszło po drugiej dostawie. Gdyby tak było, jedynie druga dostawa powinna zostać uznana za wewnątrzwspólnotową dostawę i w danym przypadku korzystałaby ona ze zwolnienia przewidzianego w art. 138 ust. 1 dyrektywy VAT.”

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że kupują Państwo towar od polskiego Producenta, a następnie sprzedają ten towar Dystrybutorowi z Wielkiej Brytanii. Towar jest wywożony bezpośrednio od Producenta z Polski do Dystrybutora do Wielkiej Brytanii, w ramach transportu zorganizowanego przez Państwa. Jednocześnie, Państwo uzyskują prawo do rozporządzania towarem jak właściciel w Polsce i przenoszą to prawo na Dystrybutora w kraju docelowym. Niemniej jednak z przedstawionych warunków dostawy wynika, że w tym konkretnym przypadku transport towarów należy przyporządkować dostawie realizowanej przez Państwa na rzecz Dystrybutora, a nie dostawie realizowanej przez Producenta na Państwa rzecz.

Jak Państwo wskazują, Producent posiada wiedzę o tym, że wyprodukowane towary są przeznaczone na rynek Wielkiej Brytanii - towary te mają inne cechy produkcyjne niż towary przeznaczone do innego kraju, są oznaczone specjalnym kodem, a ponadto kraj przeznaczenia towarów wskazany jest w cenniku uzgodnionym pomiędzy Państwem a Producentem. Niemniej jednak jak Państwo podkreślają Producent nie ma informacji o tym, że towary przeznaczone na rynek brytyjski są sprzedawane przez Państwa innemu podmiotowi. Przy tym, nabywając towar od Producenta posługują się Państwo polskim numerem VAT w związku z czym Producent traktuje dostawę towarów dokonywaną na Państwa rzecz jako sprzedaż krajową i dokumentuje tą transakcję fakturą z wykazanym podatkiem VAT. Państwo odpowiadają za realizację i zakończenie odprawy celnej towaru w Polsce i działają w roli eksportera w rozumieniu przepisów celnych. Zgłaszając towar do odprawy celnej, przedłożyli Państwo fakturę wystawioną przez Państwa na rzecz Dystrybutora z Wielkiej Brytanii. Zatem, pomimo, że Państwo wskazaliście, że przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel przechodzi na Dystrybutora w kraju docelowym, to wystawiona przez Państwa faktura i przedłożona na moment dokonania odprawy celnej świadczy o tym, że miejscem dostawy towarów dokonanej przez Państwa na rzecz Dystrybutora jest terytorium kraju. Tym samym dostawę towarów dokonaną przez Państwa na rzecz Dystrybutora z Wielkiej Brytanii należy uznać za „dostawę ruchomą”, zgodnie z art. 22 ust. 2a ustawy.

Jednocześnie, dostawa towarów realizowana przez Państwa na rzecz Dystrybutora z Wielkiej Brytanii spełnia definicję „eksportu bezpośredniego” określoną w art. 2 pkt 8 lit. a) ustawy stanowiąc dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez dostawcę lub na jego rzecz, w przypadku której wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

Przy tym, jak zostało wskazane w opisie sprawy, w związku z dokonaną dostawą posiadają Państwo dokumenty, o których mowa w art. 41 ust. 6 i 6a ustawy, potwierdzające wywóz towaru z terytorium kraju. Z posiadanych przez Państwa dokumentów wynikała tożsamość towarów będących przedmiotem dostawy i wywozu.

Zatem, skoro posiadają Państwo/będą Państwo posiadać dokumenty potwierdzające wywóz towarów z Polski poza terytorium Unii Europejskiej, o których mowa w art. 41 ust. 6 i 6a ustawy mają Państwo/będą Państwo mieli prawo do opodatkowania dostawy towarów dokonanej na rzecz Dystrybutora stanowiącej eksport towarów, stawką VAT w wysokości 0%.

Tym samym stanowisko w zakresie pytania 1 jest prawidłowe.

Ad 2

Natomiast odnosząc się do kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez Producenta należy wskazać, że w myśl art. 86 ust. 1 ustawy:

W zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zatem prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 tej ustawy.

Państwa Spółka jest czynnym podatnikiem VAT we Włoszech oraz jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT w Polsce. Przy czym, nabywając towar od Producenta wskazują Państwo polski numer VAT. W związku z tym Producent traktuje sprzedaż dokonaną na Państwa rzecz jako dostawę krajową i dokumentuje tą transakcję fakturą z wykazanym podatkiem VAT. Jednocześnie towary zakupione przez Państwa od polskiego Producenta są przeznaczone do ich dalszej sprzedaży. Jak wynika z rozstrzygnięcia przyjętego w niniejszej interpretacji sprzedaż realizowana przez Państwa na rzecz Dystrybutora stanowi/będzie stanowić eksport towarów, opodatkowany w Polsce z zastosowaniem stawki 0%.

W konsekwencji należy uznać, że mają Państwo/będą Państwo mieli prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach wystawionych przez Producenta z tytułu dostawy towarów, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy.

Zatem stanowisko w zakresie pytania 2 również należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒ Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

‒ Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

‒ z zastosowaniem art. 119a;

‒ w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

‒ z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (`(...)`). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒ w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒ w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).