Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 kwietnia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 25 kwietnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zwolnienia z opodatkowania sprzedaży budynku po szkole podstawowej, budynku gospodarczego oraz lokalu mieszkalnego. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 17 czerwca 2022 r. (wpływ 17 czerwca 2022 r.) Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego, działająca na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Gmina zamierza sprzedać w trybie przetargu ustnego nieograniczonego nieruchomość zabudowaną. Nieruchomość zabudowana stanowi działka o powierzchni 0,8615 ha, budynek po szkole podstawowej oraz budynek gospodarczy.

Gmina nabyła przedmiotową nieruchomość nieodpłatnie w wyniku przeprowadzonej komunalizacji prawomocną decyzję wojewody (`(...)`) z dnia 5 listopada 1996 r. Budynek byłej szkoły wraz z budynkiem gospodarczym został wybudowany około roku 1982 r. (brak dokumentacji technicznej) i jako szkoła podstawowa w (`(...)`) funkcjonował od 1 września 1982 r. do dnia 31 sierpnia 2012 r. W budynku byłej szkoły w (`(...)`) znajduje się lokal mieszkalny, który był wynajmowany przez nauczycieli od 1 września 1982 r. do 31 sierpnia 2012 r. jako mieszkanie służbowe. Od 1 września 2012 r. lokal mieszkalny jest to mieszkanie komunalne i jest wynajmowane do dnia dzisiejszego. Czynsz za lokal podlega zwolnieniu z VAT (podatek od towarów i usług) na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36.

Od dnia likwidacji szkoły (tj. 1 września 2012 r.) część budynku, w którym była działalność oświatowa nie jest użytkowana.

Budynek gospodarczy był wykorzystywany jako budynek pomocniczy w realizacji zadań szkoły, w którym przechowywano materiały niezbędne do organizacji oświatowej. Od dnia zlikwidowania szkoły tj. 1 września 2012 r nie jest użytkowany.

Budynek w ciągu 5 ostatnich lat nie był remontowany, ani ulepszany.

W ewidencji gruntów i budynków ww. nieruchomość oznaczona jest użytkiem R IVB i B-R IVB. Do przedmiotowego terenu brak jest opracowanego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz nie wydano decyzji ustalającej warunki zabudowy i zagospodarowania terenu.

W uzupełnieniu do wniosku z 17 czerwca 2022 r. wskazaliście Państwo, że:

Od września 1982 r. do końca sierpnia 2012 r. budynek byłej szkoły pełnił funkcje wyłącznie oświatowe, a budynek gospodarczy stanowił pomieszczenie pomocnicze szkoły i nie były one wykorzystywane w żaden inny sposób.

Od 1 października 2012 r. do 30 listopada 2012 r. część budynku, w której była szkoła, została wynajęta celem prowadzenia działalności opiekuńczej, tj. rodzinnego domu pomocy. Powyższą działalność prowadziła osoba fizyczna oraz z tytułu najmu lokalu były płacony czynsz opodatkowany stawką 23% VAT.

Od 1 grudnia 2012 r. Do momentu planowanej sprzedaży budynek po szkole podstawowej nie jest użytkowany i stanowi pustostan.

Od dnia likwidacji szkoły (tj. 1 września 2012 r.) do momentu planowanej sprzedaży budynek gospodarczy nie jest użytkowany i stanowi pustostan.

Po likwidacji szkoły lokal mieszkalny wszedł w skład komunalnego zasobu mieszkalnego gminy i wynajmowany jest jako mieszkanie komunalne.

Lokal mieszkalny wykorzystywany był wcześniej jako mieszkanie służbowe, a od września 2012 r. do momentu planowanej sprzedaży jako mieszkanie komunalne, którego zadaniem jest zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych wspólnoty samorządowej (zadania własne gminy).

Gmina od 2012 r. nie poniosła żadnych wydatków na ulepszanie oraz remont:

‒ budynku po byłej szkole podstawowej,

‒ budynku gospodarczego,

‒ lokalu mieszkalnego wyodrębnionego z budynku szkoły.

Pytanie

Czy sprzedaż nieruchomości zabudowanej z budynkami podlega zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy?

Państwa stanowisko w sprawie

Państwa zdaniem, przy aktualnym stanie faktycznym i prawnym sprzedaż zabudowanej nieruchomości opisanej we wniosku korzysta ze zwolnienia z podatku od towarów i usług. Ponieważ gminie nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku w związku z budową budynku w 1982 r., która nie była objęta przepisami ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10 pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Ponadto podatnik nie dokonał ulepszeń, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a. Kwestia opodatkowania dostawy gruntu, na którym położony jest budynek rozstrzygają przepisy art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków i budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony. Podsumowując należy stwierdzić, iż do przedmiotowej sprzedaży nieruchomości trwale z gruntem związanej będzie miało zastosowanie zwolnienie z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r., poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosowanie do art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, (`(...)`).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Przez dostawę towarach rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy:

Przez sprzedaż rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Natomiast w świetle art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, (`(...)`).

Należy wskazać, że nieruchomość gruntowa, jak i zabudowana spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt. 6 ustawy, a jej sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Należy jednak podkreślić, że zarówno odpłatna dostawa towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, jak również odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ustawy, podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jeżeli są wykonywane przez podmiot działający w charakterze podatnika.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Użyta na potrzeby podatku od towarów i usług definicja działalności gospodarczej jest tożsama z definicją zawartą w art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r., s.1 ze zm.)-zwaną dalej „dyrektywa 2006/112/WE”.

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy:

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy przepis stanowi implementację art. 13 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE. Zgodnie z którym:

Krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

W każdych okolicznościach podmioty prawa publicznego są uważane za podatników w związku z czynnościami określonymi w załączniku I, chyba że niewielka skala tych działań sprawia, że mogą być one pominięte.

Mając powyższe na uwadze, stwierdzić należy, że wyłączenie przewidziane w art. 15 ust. 6 ustawy ma zastosowanie, gdy podmiot mający status organu władzy publicznej (urzędu obsługującego ten organ) wykonuje czynności o charakterze władczym, które związane są z realizacją zadań nałożonych na ten organ przepisami prawa, do których realizacji został on powołany (działanie w określonym reżimie publiczno-prawnym). Natomiast w odniesieniu do pozostałych czynności, mających cywilnoprawny charakter, organ władzy publicznej, co do zasady, będzie podatnikiem VAT.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych) – tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Zatem w celu określenia sposobu traktowania w systemie VAT każdej konkretnej czynności wykonywanej przez jednostkę samorządu terytorialnego, należy w pierwszej kolejności ocenić, czy czynność ta stanowi działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT. Dopiero w przypadku uznania, że wykonywana czynność nosi znamiona działalności gospodarczej należy zbadać, czy w odniesieniu do tej czynności ma zastosowanie wyłączenie, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy o VAT.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina zamierza sprzedać w trybie przetargu ustnego nieograniczonego nieruchomość zabudowaną, którą stanowi działka o powierzchni 0,8612 ha, budynek po szkole podstawowej oraz budynek gospodarczy. Gmina powyższe nieruchomości nabyła nieodpłatnie w wyniku przeprowadzonej komunalizacji. Budynek byłej szkoły wraz z budynkiem gospodarczym został wybudowany około w roku 1982. Jako szkoła podstawowa w (`(...)`) funkcjonowała od 1 września 1982 r. do 31 sierpnia 2012 r. Od 1 października 2012 r. do 31 listopada 2012 r. część budynku szkoły, została wynajęta celem prowadzenia działalności opiekuńczej, tj. rodzinnego domu pomocy. Działalność prowadziła osoba fizyczna oraz z tytułu najmu lokalu był płacony czynsz opodatkowany stawką 23 %. Od 1 grudnia 2012 r. do momentu planowanej sprzedaży budynek po szkole podstawowej nie jest użytkowany i stanowi pustostan. W budynku byłej szkoły znajduje się lokal mieszkalny, który to był wynajmowany przez nauczycieli jak mieszkanie służbowe. Od 1 września 2012 r. lokal mieszkalny stanowi mieszkanie komunalne, którego to czynsz podlega zwolnieniu z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy. Budynek gospodarczy był wykorzystywany jako budynek pomocniczy w realizacji zadań szkoły, w którym to przechowywano materiały niezbędne do organizacji oświatowej. Ponadto od dnia likwidacji szkoły do momentu planowanej sprzedaży budynek gospodarczy nie jest użytkowany i stanowi pustostan. Gmina od 2012 r. nie ponosiła żadnych wydatków na ulepszenie oraz remont każdego z budynków.

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii zwolnienia od podatku VAT sprzedaży nieruchomości, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W celu rozwiązania powyższych wątpliwości w pierwszej kolejności należy ustalić, czy Gmina z tytułu sprzedaży nieruchomości działa jako podatnik podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy.

Dostawa przez Gminę wskazanej we wniosku nieruchomości jest niewątpliwie czynnością cywilnoprawną (nie publicznoprawną), nie jest wykonywana w ramach zadań publicznych. Gmina dokonując odpłatnego zbycia nieruchomości zabudowanych, będzie działać jako podatnik w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy prowadzący działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem VAT. Wobec tego powyższa czynność w świetle ustawy będzie traktowana jako odpłatna dostawa towarów podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy.

Dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana albo zwolniona od tego podatku.

Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności lub zwolnienia od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dla dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a) dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b) pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata;

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest generalnie zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy:

Pierwszym zasiedleniu - rozumie się przez to oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

a)wybudowaniu lub

b)ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej;

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się z podatku:

Dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

a) w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b) dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Ponadto stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy, w myśl którego:

W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu, przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków, budowli lub ich części w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, opodatkowana jest również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, stanie się bezzasadne.

Analizując informacje zawarte w opisie sprawy w kontekście definicji pierwszego zasiedlenia należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie sprzedaż budynku po szkole podstawowej, budynku gospodarczego oraz lokalu mieszkalnego wyodrębnionego z budynku szkoły nie będzie dokonane w ramach pierwszego zasiedlenia, ani przed nim, gdyż – jak wynika z opisu sprawy – w odniesieniu do wszystkich budynków, budowli lub ich części mających być przedmiotem sprzedaży nastąpiło pierwsze zasiedlenie. Budynek byłej szkoły wraz z budynkiem gospodarczym został wybudowany około w roku 1982. Gmina nabyła przedmiotowe nieruchomości nieodpłatnie w wyniku przeprowadzonej komunalizacji prawomocną decyzją z dnia 5 listopada 1996 r. Zatem pomiędzy pierwszym zasiedleniem ww. obiektów a ich zbyciem upłynie okres dłuższy niż 2 lata zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Ponadto Gmina wskazała, że od 2012 r. nie ponosiła żadnych wydatków na ulepszenie wskazanych składników majątku. Zatem sprzedaż nieruchomości będących przedmiotem wniosku będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W konsekwencji z uwagi na fakt, że od pierwszego zasiedlenia ww. obiektów do chwili sprzedaży upłynął już okres dłuższy niż 2 lata, to planowana dostawa budynku po szkole podstawowej, budynku gospodarczego oraz lokalu mieszkalnego wyodrębnionego z budynku szkoły będzie spełniać przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Skoro zatem, dostawa znajdujących się na działce obiektów będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, to w konsekwencji, zwolnieniem od podatku korzystało będzie również zbycie gruntu, na którym posadowione są opisane we wniosku budynki, zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy.

Ponadto, należy wskazać, że badanie przesłanek dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT wynikających z art. 43 ust. 1 pkt 10a oraz art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, jest bezzasadne, gdyż zwolnienia te mają zastosowanie do dostawy budynków, budowli lub ich części nieobjętej zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Zatem Państwa stanowisko, zgodnie z którym do sprzedaży zabudowanej nieruchomości zastosowanie będzie miało zwolnienie z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawiliście i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (`(...)`). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).