Interpretacja indywidualna – stanowisko w części nieprawidłowe/w części prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w zakresie:

· nieuznania Sprzedającej za podatnika podatku VAT (podatek od towarów i usług) z tytułu sprzedaży Lokalu oraz niepodlegania tej sprzedaży opodatkowaniu podatkiem VAT – jest nieprawidłowe,

· zastosowania zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług dla sprzedaży Lokalu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy oraz możliwości rezygnacji z tego zwolnienia i wyboru opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy - jest prawidłowe,

· prawa Kupującego do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktury wystawionej przez Sprzedającą oraz prawa do zwrotu nadwyżki podatku naliczonego – jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

26 kwietnia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej z 22 kwietnia 2022 r., który dotyczy skutków podatkowych związanych ze sprzedażą Lokalu przez Sprzedającą oraz prawa Kupującego do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktury wystawionej przez Sprzedającą oraz prawa do zwrotu nadwyżki podatku naliczonego.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 22 czerwca 2022 r. (wpływ 28 czerwca 2022 r.) .

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem wspólnym

1) Zainteresowana będąca stroną postępowania:

- Pani V. K.

2) Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

- A spółka z ograniczoną odpowiedzialnością

Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego ostatecznie sprecyzowany w piśmie z 22 czerwca 2022 r.

Zainteresowana będąca stroną postępowania (dalej określana jako „Sprzedająca”) pozostaje obecnie właścicielką lokalu użytkowego, który to lokal użytkowy (dalej „Lokal”) został przez nią nabyty w 1998 r. jako spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu użytkowego (przekształcone następnie w odrębną własność lokalu użytkowego w roku 2009).

Nabycie ww. Lokalu nastąpiło do majątku prywatnego, osobistego Sprzedającej. Sprzedająca jest wykazana w księdze wieczystej przedmiotowej nieruchomości jako jedyna właścicielka Lokalu. Sprzedająca dokonała nabycia Lokalu jako osoba fizyczna, nabycie to nastąpiło od innej osoby fizycznej. Nie pojawił się zatem w związku z tym nabyciem podatek od towarów i usług.

Sprzedająca jest obecnie również wspólniczką spółki cywilnej („Spółka Cywilna”), a umowa tej spółki została zawarta przez Sprzedającą z jej córką. Córka Sprzedającej nie jest współwłaścicielką Lokalu, a jedynie drugą wspólniczką Spółki Cywilnej. Poza tą działalnością Sprzedająca nie prowadzi żadnej innej działalności gospodarczej, w szczególności takiej, której przedmiotem byłby obrót nieruchomościami.

Zgodnie z treścią umowy ww. Spółki Cywilnej:

1. Sprzedająca oddała Lokal Spółce Cywilnej do nieodpłatnego używania z prawem do najmu lub dzierżawy do dnia 31 grudnia 2022 r.,

2. Sprzedająca obecnie posiada 30% udział w zysku i stratach Spółki Cywilnej.

Od daty przekazania do nieodpłatnego używania Spółka Cywilna udostępnia lokal najemcy za odpowiednim wynagrodzeniem, wystawiając na najemcę faktury VAT. Spółka Cywilna wykazuje jako przedmiot przeważającej działalności PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 68.20.Z „Wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi”.

Ani Sprzedająca ani Spółka Cywilna nigdy nie zajmowały się nabywaniem i sprzedażą nieruchomości czy obrotem nieruchomościami.

Sprzedająca, jako osoba fizyczna nigdy nie prowadziła ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych i nie ujmowała tam Lokalu. Analogicznie także Spółka Cywilna, która nie jest, też nie była właścicielem lub współwłaścicielem Lokalu, także nie ujmowała Lokalu w ewidencji środków trwałych.

Wnioskodawczyni p. V. K. w okresie 2 lat przed sprzedażą nie ponosiła żadnych wydatków w rozumieniu przepisów Ustawy z 26 lipca 1991 r o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128) na ulepszenie lokalu użytkowego przy ul. (`(...)`).

Tym samym nie mogło dojść do kolejnego pierwszego zasiedlenia ww. Lokalu użytkowego w oparciu o art. 2 pkt 14) Ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931), jak również wobec braku poniesienia takich wydatków oraz niewykonywania przez Wnioskodawczynię czynności opodatkowanych podatkiem VAT, p. V. K. nie miała prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony.

Sprzedająca podjęła decyzję dotycząca sprzedaży ww. Lokalu na rzecz Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania (dalej określanego jako „Kupujący”). Została w tym zakresie zawarta umowa przedwstępna. Kupujący jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością będącą polskim rezydentem podatkowym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Po nabyciu Lokalu od Sprzedającej, Kupujący odda Lokal w najem na rzecz podmiotu albo podmiotów trzecich.

Zgodnie z postanowieniami umowy przedwstępnej na datę zawarcia umowy przyrzeczonej, Lokal nie będzie już przedmiotem umowy najmu, nadto Sprzedająca planuje doprowadzenie przed sprzedażą do rozwiązania umowy spółki cywilnej.

Dla zawarcia przez strony Umowy stanowczej, istotne jest m.in. wyjaśnienie czy sprzedaż Lokalu przez Sprzedającą będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług lub też czy może ewentualnie sprzedaż taka będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy o VAT, co umożliwi opodatkowanie ww. dostawy lokalu pod warunkiem spełnienia wymogów z art. 43 ust. 10 Ustawy o VAT, a więc w szczególności posiadania przez Kupującego oraz Sprzedającą statusu czynnych podatników VAT.

Uzyskanie stanowiska organu interpretacyjnego w zakresie dotyczącym skutków w zakresie podatku VAT sprzedaży ww. Lokalu przez Skarżącą ma także istotne znaczenie dla sytuacji podatkowej Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania, w zakresie prawa do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego wynikającego z ewentualnej faktury VAT jaka byłaby wystawiona przez Sprzedającą w zw. z ww. dostawą. Uzasadnia to w szczególności interes prawny Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania do złożenia wraz ze Sprzedającą wspólnego wniosku o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w opisanym stanie faktycznym.

Pytania

1. Czy transakcja polegająca na sprzedaży Lokalu przez Sprzedającą na rzecz Kupującego będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

2. Czy w przypadku uznania stanowiska Sprzedającej w zakresie pytania nr 1 za nieprawidłowe, prawidłowe jest stanowisko, że sprzedaż Lokalu przez Sprzedającą na rzecz Kupującego będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10) Ustawy o VAT, co daje stronom umowy sprzedaży prawo do rezygnacji ze zwolnienia z podatku VAT - w zakresie sprzedaży Lokalu - po spełnieniu warunków z art. 43 ust. 10 ustawy o VAT?

3. Czy w przypadku uznania przez organ interpretacyjny, że sprzedaż Lokalu przez Sprzedającą podlega opodatkowaniu podatkiem VAT i nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT albo też sprzedaż taka podlega wprawdzie zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10) Ustawy o VAT jednakże Strony zgodnie zrezygnują z tego zwolnienia w oparciu o art. 43 ust. 10 Ustawy o VAT - prawidłowe jest stanowisko, że Kupujący uprawniony będzie do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury wystawionej przez Sprzedającą w związku ze sprzedażą Lokalu, a w szczególności w przypadku, gdyby kwota tego podatku naliczonego w okresie rozliczeniowym była wyższa niż kwota podatku należnego, czy Kupujący uprawniony będzie do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy?

Stanowisko Zainteresowanych

Pytanie 1

W przekonaniu Sprzedającej przy ewentualnej sprzedaży Lokalu jako majątku prywatnego nie występuje ona w charakterze podatnika, zatem ww. sprzedaż nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Uzasadnienie

W przekonaniu Sprzedającej planowana sprzedaż Lokalu powinna być traktowana jako sprzedaż składnika majątku prywatnego, skutkiem czego Sprzedająca nie występuje tutaj w charakterze podatnika VAT. Sprzedaż ta zostanie dokonana w ramach zwykłego zarządu majątkiem prywatnym (jest to pierwsza od wielu lat sprzedaż nieruchomości dokona przez Sprzedającą). Planowana sprzedaż powinna zatem pozostać poza zakresem podatku od towarów i usług.

Wskazać trzeba, że zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy o VAT „1. Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności”.

Z kolei z art. 15 ust. 2 u.p.t.u. wynika, że „Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych”.

Sprzedająca w żadnym razie nie prowadzi i nie prowadziła działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami. To samo dotyczy działalności Spółki Cywilnej, której Sprzedająca jest wspólniczką. Nadto na datę zawarcia umowy przyrzeczonej Spółka Cywilna zostanie rozwiązana, zaś Lokal nie będzie przedmiotem najmu. Planowana sprzedaż Lokalu ma charakter zupełnie wyjątkowy, wynikający z obecnych potrzeb Sprzedającej i dotyczy jej majątku prywatnego. Sprzedająca nie może zostać zatem uznana za podatnika VAT realizującego działalność gospodarczą w rozumieniu zacytowanego wyżej art. 15 u.p.t.u.

Jak wynika przy tym z orzecznictwa sądowego - np. wyrok WSA w Bydgoszczy z 9 marca 2021 r. (sygn. I SA/Bd 45/21) „Cechą pozwalającą odróżnić działalność gospodarczą od innych form aktywności i zarobkowania osób fizycznych jest jej ciągłość, co eliminuje z zakresu działalności gospodarczej przedsięwzięcia jednorazowe lub podejmowane sporadycznie. Ciągłość działalności gospodarczej nie oznacza jednak, że czynności wykonywane muszą być bez przerwy. Istotna jest realizowana powtarzalność określonych czynności celem osiągnięcia dochodu, w tym także czynności przygotowawczych, które nie przynoszą jeszcze dochodu, czy nawet przychodu, ale z uwagi na zamierzony cel są niezbędne do jego uzyskania. Dla oceny charakteru prowadzonej przez podatnika działalności należy brać pod uwagę czynności, które mają charakter systematyczny, powtarzalny, zorganizowany i zarobkowy w okresie, w jakim one występują. Oczywistym jest przy tym, że wykonywanie działalności gospodarczej może być w zasadzie w dowolnym momencie rozpoczęte, jak i zakończone, istotna jest jednak ciągłość, powtarzalność, uporządkowany charakter i funkcjonalny związek podejmowanych przez podatnika działań”.

W innym orzeczeniu wskazano, że: „Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności” - z wyroku WSA w Bydgoszczy z 16 lutego 2021 sygn. I Sa/Bd 769/20.

Z orzeczeń tych jednoznacznie wynika, że do wyznaczników działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT należą w szczególności: ciągłość, powtarzalność, uporządkowany charakter i funkcjonalny związek podejmowanych przez podatnika działań.

W przypadku natomiast Sprzedającej jest to jedna czynność, uwarunkowana względami osobistymi dotycząca majątku prywatnego podjęta w ramach zwykłego zarządu tym majątkiem. Sprzedająca nie występuje zatem tutaj w charakterze podatnika VAT.

Takie stanowisko znajduje potwierdzenie w treści interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 4 marca 2019 roku, 0111-KDIB3-2.4012.791.2018.2.MGO: „Zatem jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku gdy brak jest przesłanek świadczących o aktywności sprzedawcy w przedmiocie zbycia nieruchomości, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem - zbycie nieruchomości nie stanowi działalności handlowej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, lecz mieści się w ramach zarządu majątkiem prywatnym”.

Zgodnie natomiast z interpretacjami podatkowymi tylko jeśli sprzedaż ma charakter zbliżony do handlu profesjonalnego w zakresie obrotu nieruchomościami, a osoba sprzedająca podejmuje szereg aktywnych działań oraz angażuje dodatkowe środki oraz czynności w zakresie takiego odpłatnego zbycia, transakcja ta może zostać zakwalifikowana jako podlegającą VAT. W ww. przypadku taka sytuacja w ogóle nie znajduje zastosowania.

Pytanie 2

Zdaniem Sprzedającej, w przypadku gdyby organ interpretacyjny uznał, że Sprzedająca pozostaje podatnikiem VAT w zakresie ww. dostawy Lokalu, to możliwe jest co najwyżej przyjęcie, że sprzedaż Lokalu w opisanym na wstępie stanie faktycznym będzie korzystać ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10) Ustawy o VAT. Zwolnienie z podatku VAT na tej podstawie daje stronom tj. Sprzedającej oraz Kupującemu prawo do rezygnacji z ww. zwolnienia z podatku VAT i uznania ww. dostawy za dostawę opodatkowaną. Warunkiem rezygnacji z ww. zwolnienia z VAT jest spełnienie przez strony wymogów z art. 43 ust. 10 ustawy o VAT.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10) u.p.t.u. zwalnia się od podatku od towarów i usług: „10) dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy: a) dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, b) pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata”.

Art. 2 pkt. 14) u.p.t.u. zawiera definicje legalną pojęcia „pierwsze zasiedlenie”. Rozumie się przez nie: „oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich: a) wybudowaniu lub b) ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej”.

„Pierwsze zasiedlenie” budynku lub jego części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu Lokalu oddano go w najem, jak i w przypadku wykorzystywania Lokalu na potrzeby działalność podatnika - w obydwu przypadku doszło do korzystania z Lokalu.

Jak już wskazano powyżej, Sprzedająca nie ujmowała ww. nieruchomości (Lokalu) w ewidencji środków trwałych, nadto Sprzedająca nie ponosiła żadnych wydatków na ulepszenie, w szczególności takich, które mogłyby stanowić 30% wartości początkowej. Nadto nabyła przedmiotowy Lokal bez podatku VAT, zaś Lokal ten był używany na cele Sprzedającej od roku nabycia, tj. od roku 2008, a zatem przez okres dłuższy niż 2 lata. Tym samym nie można uznać aby ewentualna sprzedaż Lokalu następowała w ramach pierwszego zasiedlenia, tj. że powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg stawki podstawowej.

Z kolei zgodnie z art. 43 ust. 10 Ustawy o VAT: „Podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10 i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części: 1) są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni; 2) złożą: a) przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego lub b) w akcie notarialnym, do zawarcia którego dochodzi w związku z dostawą tych obiektów - zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części”. Dalszy art. 43 ust. 11 Ustawy o VAT doprecyzowuje treść oświadczenia.

W konsekwencji z ww. przepisu wynika, że w przypadku zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10) Ustawy o VAT, strony przy spełnieniu warunków opisanych w art. 43 ust. 10 Ustawy o VAT mogą zrezygnować z ww. zwolnienia, podejmując decyzję o opodatkowaniu dostawy lokalu podatkiem VAT.

Zdaniem Sprzedającej, jeśli ww. sprzedaż Lokalu będzie uznana za zwolnioną z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10) Ustawy o VAT, Strony będą mogły zrezygnować z ww. zwolnienia i wybrać opodatkowanie sprzedaży podatkiem VAT przy założeniu, że spełnione będą wszystkie warunki opisane w art. 43 ust. 10 Ustawy o VAT.

Stanowisko odnośnie pytania nr 3

W ocenie Sprzedającej oraz Kupującego, w przypadku uznania przez organ interpretacyjny, że sprzedaż Lokalu przez Sprzedającą podlega opodatkowaniu podatkiem VAT i nie korzysta ze zwolnienia z podatku VAT albo też sprzedaż taka podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10) Ustawy o VAT jednakże Strony zgodnie zrezygnują z tego zwolnienia w oparciu o art. 43 ust. 10 Ustawy o VAT, prawidłowe jest stanowisko, że Kupujący uprawniony będzie do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury wystawionej przez Wnioskodawczynię w związku ze sprzedażą Lokalu, a w szczególności w przypadku, gdyby kwota tego podatku naliczonego w okresie rozliczeniowym była wyższa niż kwota podatku należnego, Nabywca uprawniony będzie do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Aby podatnik mógł obniżyć kwotę podatku należnego o podatek naliczony z tytułu nabycia nieruchomości muszą zostać spełnione trzy podstawowe warunki:

1. Dostawa nieruchomości musi nastąpić w wykonaniu czynności opodatkowanych,

2. Dostawa nieruchomości nie może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT,

3. Nieruchomość musi być wykorzystywana do czynności opodatkowanych.

Kryteria z punktów 1 i 2 rozstrzygnięte zostały w odpowiedzi na pytania nr 1-2, a zatem rozstrzygnięcia wymaga kwestia z pkt 3, czyli spełnienie kryterium wykorzystywania Lokalu do czynności opodatkowanych.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15. przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W pierwszej kolejności wskazać należy, iż wynajmując Lokal na rzecz podmiotu albo podmiotów trzecich, Nabywca spełniać będzie przestanki do uznania go za podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1-2 ustawy o VAT. Wynajem Lokalu stanowić będzie czynność opodatkowaną i nie zwolnioną z podatku VAT.

Wobec powyższego, Lokal wykorzystywany będzie - przez podatnika w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT - do wykonywania czynności opodatkowanych (i nie zwolnionych), a zatem zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT Nabywcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a w przypadku, gdyby kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 VATU, była w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, Nabywca ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest :

- nieprawidłowe - w zakresie nieuznania Sprzedającej za podatnika podatku VAT z tytułu sprzedaży Lokalu oraz niepodlegania tej sprzedaży opodatkowaniu podatkiem VAT,

- prawidłowe – w zakresie zastosowania zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług dla sprzedaży Lokalu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy oraz możliwości rezygnacji z tego zwolnienia i wyboru opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy,

- prawidłowe - w zakresie prawa Kupującego do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktury wystawionej przez Sprzedającą oraz prawa do zwrotu nadwyżki podatku naliczonego.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W świetle przedstawionych powyżej przepisów, nieruchomość (w tym lokal użytkowy) spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jej sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Należy jednak wskazać, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody.

Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych – art. 15 ust. 2 ustawy.

Powyższe przepisy pozwalają stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Tym samym, nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą. Wobec tego, właściwe jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników podatku VAT w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W tym kontekście, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych, okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej.

Jednakże każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy jest uznany za podatnika podatku od towarów i usług. Zatem wykorzystywanie majątku prywatnego stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej.

W kwestii opodatkowania dostawy nieruchomości istotne jest, czy zbywca w celu dokonania sprzedaży podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.

Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

W celu odniesienia się do kwestii objętych zakresem zadanego pytania w pierwszej kolejności należy zauważyć, że zgodnie z Państwa wskazaniem Sprzedająca nabyła w 1998 r. do majątku osobistego spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu użytkowego (przekształcone w odrębną własność lokalu użytkowego w 2009 r.). Sprzedająca jest wspólniczką spółki cywilnej i obecnie posiada 30% udział w zysku i stratach Spółki. Spółka Cywilna wykazuje jako przedmiot przeważającej działalności PKD 68.20.Z „Wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi”. Sprzedająca oddała Lokal Spółce Cywilnej do nieodpłatnego używania z prawem do najmu lub dzierżawy do 31 grudnia 2022 r. i od daty przekazania do nieodpłatnego używania Spółka Cywilna udostępnia lokal najemcy za odpowiednim wynagrodzeniem, wystawiając na najemcę faktury VAT. Zgodnie z postanowieniami umowy przedwstępnej na datę zawarcia umowy przyrzeczonej, Lokal nie będzie już przedmiotem umowy najmu, nadto Sprzedająca planuje doprowadzenie przed sprzedażą do rozwiązania umowy Spółki Cywilnej.

Zatem z okoliczności przedstawionych w złożonym wniosku nie wynika, aby posiadany Lokal służył wyłącznie do zaspokojenia potrzeb osobistych Sprzedającej przez cały okres posiadania. Lokal jest wykorzystywany w prowadzonej przez Sprzedającą działalności gospodarczej w formie Spółki Cywilnej i Spółka z tytułu udostępnienia Lokalu najemcy uzyskuje wynagrodzenie. Tym samym planowana sprzedaż Lokalu dotyczyć będzie mienia wykorzystywanego w prowadzonej przez Sprzedającą działalności gospodarczej. Bez znaczenia pozostaje okoliczność, że w związku z postanowieniami umowy przedwstępnej na datę zawarcia umowy przyrzeczonej z Kupującym Lokal nie będzie przedmiotem umowy najmu. Stąd nie można się zgodzić z Państwa stanowiskiem, że przy sprzedaży Lokalu jako majątku prywatnego Sprzedająca nie występuje w charakterze podatnika i tym samym ww. sprzedaż nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że w okolicznościach niniejszej sprawy występują przesłanki stanowiące podstawę uznania Sprzedającej za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, wykonującego działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. W konsekwencji sprzedaż Lokalu będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

Wobec powyższego, stanowisko Państwa w tej części należało uznać za nieprawidłowe.

Należy zauważyć, że czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może korzystać ze zwolnienia od tego podatku albo może być opodatkowana tym podatkiem.

Zastosowanie zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zakres i zasady zwolnienia dostawy towarów zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:

Zwalnia się od podatku:

dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a) dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b) pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o pierwszym zasiedleniu - rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

a) wybudowaniu lub

b) ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

W przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

a) w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b) dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

W tym miejscu należy nadmienić, że dla dostawy nieruchomości, które nie spełniają przesłanek do objęcia ich zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lub 10a ustawy ustawodawca przewidział możliwość zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Należy przy tym wskazać, że jak wynika z art. 43 ust. 10 ustawy:

Podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;

2. złożą:

a) przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego lub

b) w akcie notarialnym, do zawarcia którego dochodzi w związku z dostawą tych obiektów

- zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Stosownie do art. 43 ust. 11 ustawy:

Oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;

2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części - w przypadku, o którym mowa w ust. 10 pkt 2 lit. a;

3. adres budynku, budowli lub ich części.

Tak więc ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy po spełnieniu określonych warunków – możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych. Przy czym podkreślić należy, że niniejsze prawo zostało zawężone tylko do rezygnacji ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Ponadto należy zauważyć, że z uwagi na fakt, że ustawa oraz przepisy wykonawcze do ustawy nie zawierają definicji lokalu użytkowego, należy posiłkować się w tym zakresie przepisami ustawy z 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2021 r. poz. 1048).

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o własności lokali:

Samodzielny lokal mieszkalny, a także lokal o innym przeznaczeniu, zwane dalej „lokalami”, mogą stanowić odrębne nieruchomości.

Ustawa o własności lokali wprowadza również pojęcie nieruchomości wspólnej, określa warunki, jakim obwarowane jest jej powstanie i zasady obliczania w niej udziału.

Według art. 3 ust. 1 i ust. 2 cyt. ustawy o własności lokali:

1. W razie wyodrębnienia własności lokali właścicielowi lokalu przysługuje udział w nieruchomości wspólnej jako prawo związane z własnością lokali. Nie można żądać zniesienia współwłasności nieruchomości wspólnej, dopóki trwa odrębna własność lokali.

2. Nieruchomość wspólną stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali.

Stosownie do treści art. 7 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy o własności lokali:

1. Odrębną własność lokalu można ustanowić w drodze umowy, a także jednostronnej czynności prawnej właściciela nieruchomości albo orzeczenia sądu znoszącego współwłasność.

2. Umowa o ustanowieniu odrębnej własności lokalu powinna być dokonana w formie aktu notarialnego; do powstania tej własności niezbędny jest wpis do księgi wieczystej.

Z powyższych przepisów wynika, że odrębną nieruchomość może stanowić samodzielny lokal, a dla powstania odrębnej własności lokali niezbędny jest wpis do księgi wieczystej mający charakter konstytutywny. Bez wpisu do księgi wieczystej odrębna własność lokalu (części budynku) nie może skutecznie powstać. Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług lokal ten staje się odrębnym od budynku towarem i stanowi samodzielny przedmiot czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Jednocześnie należy zwrócić uwagę na definicję pojęcia „lokal użytkowy” zawartą w § 3 pkt 14 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. z 2019 r. poz. 1065 ze zm.). Zgodnie z tym przepisem:

Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o lokalu użytkowym - należy przez to rozumieć jedno pomieszczenie lub zespół pomieszczeń, wydzielone stałymi przegrodami budowlanymi, niebędące mieszkaniem, pomieszczeniem technicznym albo pomieszczeniem gospodarczym.

W celu ustalenia, czy w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie zwolnienie z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć, czy w odniesieniu do Lokalu miało miejsce pierwsze zasiedlenie oraz jaki okres upłynie pomiędzy jego pierwszym zasiedleniem a jego planowaną dostawą.

Przedstawione we wniosku okoliczności wskazują, że sprzedaż Lokalu (lokalu użytkowego przy ul. (…)) nie zostanie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą ww. Lokalu upłyną co najmniej 2 lata. Jak wynika z opisu sprawy, Sprzedająca pozostaje obecnie właścicielką lokalu użytkowego, który został przez nią nabyty w 1998 r. jako spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu użytkowego (przekształcone następnie w odrębną własność lokalu użytkowego w 2009 r.). Sprzedająca jest wykazana w księdze wieczystej przedmiotowej nieruchomości jako jedyna właścicielka Lokalu. Sprzedająca, jako osoba fizyczna nigdy nie prowadziła ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych oraz nie ujmowała w ewidencji Lokalu. Ponadto Sprzedająca oddała Lokal Spółce Cywilnej do nieodpłatnego używania z prawem, do najmu lub dzierżawy do 31 grudnia 2022 r. Zatem do pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy w stosunku do przedmiotowego Lokalu doszło wiele lat wcześniej w momencie oddania Lokalu do użytkowania. Poza tym we wniosku wskazaliście Państwo, że w okresie 2 lat przed sprzedażą Sprzedająca nie ponosiła żadnych wydatków w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych na ulepszenie lokalu użytkowego i tym samym nie miała prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Wobec tego planowana sprzedaż Lokalu nastąpi w okresie dłuższym niż 2 lata od pierwszego zasiedlenia.

W konsekwencji spełnione zostaną przesłanki warunkujące zastosowanie zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, ponieważ planowana transakcja nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia oraz od daty pierwszego zasiedlenia Lokalu minął okres przekraczający 2 lata.

Tym samym, planowana sprzedaż Lokalu na rzecz Kupującego będzie podlegać zwolnieniu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Z uwagi na fakt, że sprzedaż Lokalu będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, to analiza zwolnienia tej sprzedaży wynikająca z przepisów art. 43 ust. 1 pkt 10a i 43 ust. 1 pkt 2 ustawy jest bezzasadna.

W związku z powyższym strony Transakcji będą uprawnione na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy o VAT do rezygnacji z tego zwolnienia i opodatkowania Transakcji podatkiem VAT - pod warunkiem złożenia przed dniem dokonania sprzedaży Lokalu lub w akcie notarialnym, zgodnego oświadczenia o wyborze opodatkowania sprzedaży podatkiem VAT zgodnie z art. 43 ust. 11 ustawy o VAT.

Tym samym, w przypadku, gdy Strony Transakcji, po spełnieniu warunków, o których mowa w art. 43 ust. 10 i 11 ustawy, opodatkują sprzedaż Lokalu, wówczas Transakcja sprzedaży Lokalu będzie podlegała opodatkowaniu właściwą stawką podatku VAT.

Zatem, stanowisko Zainteresowanych w tej części należy uznać za prawidłowe.

Odnosząc się do natomiast do wątpliwości dotyczących prawa do odliczenia podatku naliczonego stwierdzić należy, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jak wynika z art. 87 ust. 1 ustawy:

W przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Jak wynika z powołanych przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 tej ustawy.

W myśl art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy:

Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Jak wskazano w niniejszej interpretacji, planowana przez Sprzedającą sprzedaż Lokalu na rzecz Kupującego stanowić będzie czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów oraz będzie podlegać zwolnieniu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. W związku z powyższym, jeśli Strony Transakcji wybiorą opcję rezygnacji ze zwolnienia z opodatkowania VAT sprzedaż Lokalu, który będzie objęty zwolnieniem uregulowanym w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, Transakcja będzie opodatkowana podatkiem VAT według właściwej stawki.

Zgodnie z Państwa wskazaniem Kupujący jest czynnym podatnikiem podatku VAT i po nabyciu Lokalu od Sprzedającej odda Lokal w najem na rzecz podmiotu albo podmiotów trzecich. Zatem Kupujący będzie miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z zakupem Lokalu z faktury wystawionej przez Sprzedającą. Wynika to z faktu, że w analizowanym przypadku będą spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego. Kupujący jest czynnym podatnikiem podatku VAT, a nabyty przez Niego Lokal będzie Mu służył – zgodnie ze wskazaniem - do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Kupujący zamierza bowiem oddać nabyty Lokal w najem na rzecz podmiotu albo podmiotów trzecich. Zauważyć przy tym należy, że uprawnienie do odliczenia podatku naliczonego Kupujący będzie mógł zrealizować, pod warunkiem niezaistnienia innych przesłanek negatywnych określonych w art. 88 ustawy.

Podsumowując, po nabyciu Lokalu i otrzymaniu prawidłowo wystawionej przez Sprzedającą faktury dokumentującej tę Transakcję, Kupującemu będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty VAT należnego o VAT naliczony z tytułu zakupu, gdyż spełniony będzie warunek niezbędny do dokonania takiego obniżenia, określony w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Tym samym w przypadku, gdy w rozliczeniu za dany okres rozliczeniowy wystąpi nadwyżka podatku naliczonego nad należnym, to Kupującemu będzie przysługiwało z tego tytułu prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy, w myśl art. 87 ust. 1 ustawy.

W związku z powyższym, stanowisko Zainteresowanych w tej części należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do przywołanych przez Zainteresowanych w uzasadnieniu własnego stanowiska wyroków sądów należy zaznaczyć, że każdy z wyroków zapada na gruncie unikalnego stanu faktycznego, i w zasadzie wyłącznie do niego się ogranicza. Ocena omawianej kwestii, tj. skutków sprzedaży nieruchomości nie jest kwestią uniwersalną, dającą się odnieść do ogólnych okoliczności w analizowanych sprawach, lecz opiera się na wielu przesłankach podnoszonych wyżej przez organ podatkowy i powinna być dokonywana z punktu widzenia każdego odrębnego stanu faktycznego. Specyfika działalności podmiotów jest na tyle różnorodna, że niekiedy nawet podobne okoliczności faktyczne nie spowodują analogicznych konsekwencji prawnopodatkowych, a tym samym nie mogą być tożsamo traktowane.

Również w odniesieniu do powołanej we wniosku interpretacji indywidualnych, należy zwrócić uwagę na to, że interpretacje indywidualne są wydawane w indywidualnych sprawach i nie wiążą innych organów wydających interpretacje indywidualne w sprawach innych podatników, co jest tym bardziej zrozumiałe zważywszy na różnorodność i odmienność okoliczności faktycznych występujących w każdej z indywidualnych spraw podlegających interpretacjom.

Zatem z uwagi na różnorodność i odmienność okoliczności faktycznych występujących w każdej z indywidualnych spraw, powołane przez Zainteresowanych orzeczenia sądowe i interpretacja indywidualna, choć stanowią element argumentacji Zainteresowanych, to nie mogą stanowić podstawy do rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie.

Należy również wskazać, że kwestia ustalenia wysokości stawki podatku od towarów i usług dla dostawy towarów lub świadczenia usług od 1 lipca 2020 r. może być określona wyłącznie w ramach wydania wiążącej informacji stawkowej, o której mowa w art. 42a w zw. z art. 42b ustawy o VAT.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

Pani V. K. (Zainteresowana będąca stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (`(...)`)

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).