Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 maja 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 27 maja 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku opodatkowania podatkiem VAT (podatek od towarów i usług) sprzedaży udziału w działce 1, będącej we współwłasności majątkowej małżeńskiej.

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 27 maja 2022 r. (wpływ 8 lipca 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

W 2011 roku Wnioskodawca wraz z małżonką dokonał zakupu nieruchomości gruntowej niezabudowanej o powierzchni 21,7 ha w miejscowości ….w gminie … do majątku prywatnego na wspólność majątkową małżeńską. Grunt został zakupiony od osoby prywatnej niebędącej podatnikiem VAT. Wnioskodawca wraz z małżonką w tamtym okresie nie byli podatnikami VAT. Działka nigdy nie była wykorzystywana w prowadzonej działalności gospodarczej, nie była również wprowadzona do ewidencji środków trwałych. Grunt stanowił całkowicie prywatny majątek. Przez ostatnie 11 lat grunt wynajmowany był rolnikom z sąsiadującej miejscowości.

Prowadzenie działalności gospodarczej zajmującej się pośrednictwem finansowym Wnioskodawca rozpoczął 03 czerwca 2020 r. głównie w zakresie pozostałych form udzielania kredytów – przeważające PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 64.92.Z. Jako dodatkowe rodzaje PKD zostały wskazane również między innymi kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek – PKD 68.10.Z. Żona Wnioskodawcy prowadzi działalność w takim samym zakresie od dnia 01 listopada 2007 r. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT od dnia 01 kwietnia 2022 r, natomiast małżonka od dnia 01 lipca 2017 r. Odnosząc się do rodzaju prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej w zakresie pośrednictwa finansowego, jak również wskazanego we wpisie do ewidencji działalności gospodarczej wykonywania działalności gospodarczej w zakresie kupna i sprzedaży nieruchomości, Wnioskodawca wskazuje, iż przeważającym rodzajem wykonywanej działalności jest pośrednictwo w udzielaniu kredytów. Tylko raz w całym okresie prowadzonej przez Wnioskodawcę oraz jego małżonkę działalności gospodarczej małżonkowie nabyli nieruchomość w związku z prowadzoną przez Nich działalnością gospodarczą, na zakup której wzięli kredyt firmowy. Po wybuch pandemii z uwagi na zaistniałą wtedy sytuację w firmie sprzedali nieruchomość. Innych transakcji kupna-sprzedaży nieruchomości w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą nie było, a przedmiotowy grunt w …. nigdy nie stanowił przedmiotu tej działalności. Pandemia, wojna w Ukrainie, wysoka inflacja, wzrost stóp procentowych spowodowały, że od 2020 roku czyli od początku pandemii bardzo pogorszyły się wyniki finansowe w prowadzonych przez małżonków działalnościach gospodarczych. Branża, w której działają od wybuchu pandemii odnotowała znaczący spadek. W ostatnich miesiącach zmalało zainteresowanie klientów zaciąganiem kredytów na kupno mieszkań z obawy przed niepewną i niestabilną sytuacją na świecie i w naszym kraju.

W przeszłości Wnioskodawca wraz z małżonką zaciągnęli kredyty hipoteczne na zakup nieruchomości mieszkaniowych, które obecnie są przez Nich wynajmowane, a czynszem z wynajmu starają się spłacać raty kredytowe. Niestety sytuacja finansowa pogarsza się bardzo szybko. Z uwagi na to, iż pogarszająca się sytuacja finansowa nie pozwoliła utrzymać miejsc pracy dla zatrudnionych pracowników przez okres 12 miesięcy od dnia uzyskania subwencji PFR Wnioskodawca wraz z małżonką został zobligowany do oddania 75% otrzymanej subwencji, której spłata została rozłożona jedynie na 24 miesiące.

Sytuacja finansowa spowodowała, iż na przełomie marca-kwietnia 2022 r. Wnioskodawca wraz z małżonką zdecydowali się sprzedać część prywatnej nieruchomości gruntowej położonej w …., aby spłacić długi. Z posiadanej nieruchomości zdecydowali się na wydzielenie 1/3 obszaru czyli ok. 7 ha i podzielenie go na 18 działek o powierzchni pomiędzy 3000 a 5000 m2 oraz dwóch dróg dojazdowych. Pozostałą część obszaru małżonkowie postanowili zachować dla siebie. Został złożony do Gminy wniosek o przyznanie warunków zabudowy, decyzja w tej sprawie ma zostać wydana w czerwcu. Wnioskodawca wraz z małżonką zaczęli już ogłaszać działki na sprzedaż. Ze względu na ich wielkość nie było zbyt dużego zainteresowania. Wymusiło to konieczność podzielenia części działek na mniejsze, bo o takie najczęściej pytali potencjalni nabywcy. Łącznie po drugim podziale wyszło ok. 35 działek. Działki Wnioskodawcy próbują sprzedawać sami, ale mają też podpisaną umowę z biurem nieruchomości.

Ponadto na zadane w wezwaniu pytania o treści:

a) Proszę wskazać numery geodezyjne działki/działek, co do której/których oczekuje Pan wydania interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług.

Odp. Wnioskodawca wskazał, że oczekuje wydania interpretacji dla działki geodezyjnej nr: 1, obręb geodezyjny …., wyodrębnionej z całego obszaru.

b) Kiedy konkretnie nabył Pan działkę/działki, podlegające podziałowi na działki będące przedmiotem sprzedaży? Proszę wskazać dzień, miesiąc i rok.

Odp. Data nabycia całej działki przed podziałem: 28 września 2011 r.

c) W jakim celu dokonał Pan nabycia działki/działek, podlegających podziałowi na działki będące przedmiotem sprzedaży?

Odp. Działka zakupiona została przez Wnioskodawcę wyłącznie w celu stworzenia gospodarstwa rolnego. Tylko i wyłącznie sytuacja zawodowa i dynamicznie pogarszająca się obecnie sytuacja finansowa nie pozwoliła Wnioskodawcy na osiągnięcie wymarzonego celu.

d) W jaki sposób/do jakich celów była wykorzystywana przez Pana działka/działki do momentu jej/ich podziału?

Odp. Działka do tej pory nie była przez Wnioskodawcę w żaden sposób wykorzystywana, aby nie leżała odłogiem dzierżawiona była osobie prowadzącej działalność rolniczą.

e) W jaki sposób/do jakich celów była/jest/będzie wykorzystywana przez Pana działka/działki po dniu podziału do dnia sprzedaży?

Odp. Po dniu podziału działki w żaden sposób nie są i nie będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę, są to nieużytki rolne.

f) Z czyjej inicjatywy nastąpi wydanie decyzji o warunkach zabudowy?

Odp. Decyzje o warunkach zabudowy zostaną wydane przez Gminę ….na wniosek Wnioskodawcy z uwagi na fakt, że bez uzyskania tych warunków Wnioskodawca nie jest w stanie sprzedać żadnej działki, brak jest jakiegokolwiek zainteresowania. Potencjalni nabywcy jak dzwonią do Wnioskodawcy to o taką decyzję pytają.

g) Czy działka/działki, będące przedmiotem sprzedaży, na dzień sprzedaży będą zabudowane czy niezabudowane?

Odp. Działki na dzień sprzedaży będą działkami niezabudowanymi.

h) W związku z informacją zawartą w treści wniosku, że: „Przez ostatnie 11 lat grunt wynajmowany był rolnikom z sąsiadującej miejscowości.”, należy wskazać:

- która działka/działki po podziale jest/są udostępniane innym osobom na podstawie umowy najmu, o której mowa we wniosku? Proszę wskazać numery geodezyjne tych działek.

- datę zawarcia ww. umowy najmu,

- na jaki okres jest/była zawarta ww. umowa?

- czy jest/był Pan stroną umowy?

- czy umowa miała charakter odpłatny, czy nieodpłatny? Jeśli umowa miała charakter odpłatny to jaka była kwota czynszu z tytułu ww. umowy oraz czy odprowadzał Pan należne podatki?

Odp. Pierwsze dwa lata od dnia zakupu, czyli 28.09.2011 r. do 31.12.2013 r Agencja …. miała podpisaną umowę na dzierżawę całej działki, od 1.01.2013 r. do 31.12.2020 r. działka dzierżawiona/uprawiana była przez jedną osobę, od 1.01.2021 do dnia dzisiejszego działka dzierżawiona jest drugiej osobie. Wnioskodawca był stroną umowy jako współwłaściciel działki (Wnioskodawca posiada z żoną wspólność majątkową). W pierwszych dwóch latach, kiedy działka była dzierżawiona przez Agencję …. Wnioskodawca nie pobierał opłaty, od 2013 do 2020 roku Wnioskodawca dzierżawił działkę odpłatnie i odprowadzał podatki, od roku 2021 działka dzierżawiona jest nieodpłatnie.

i) Czy zawarł Pan lub planuje zawrzeć z nabywcą umowę przedwstępną lub inny dokument, na podstawie którego zobowiąże się Pan sprzedać przedmiotową działkę/działki. Jeżeli odpowiedź na pytanie jest twierdząca, to należy jednoznacznie wskazać:

- jakie prawa i obowiązki wynikające z postanowień ww. umowy lub innego dokumentu zawartego z nabywcą, będą ciążyć na kupującym a jakie na sprzedającym?

- czy w umowie przedwstępnej sprzedaży lub innym dokumencie zostaną ustalone warunki, które będą musiały zostać spełnione w celu zawarcia ostatecznej umowy sprzedaży, przenoszącej prawo własności nieruchomości na nabywcę? Jeśli tak, to jakie?

- czy udzieli Pan nabywcy ww. nieruchomości pełnomocnictwa (zgody, upoważnienia) w celu występowania w Pana imieniu w sprawach dotyczących przedmiotowej nieruchomości?

- jeżeli tak, to do uzyskania jakich konkretnie decyzji i pozwoleń, udzieli Pan pełnomocnictw nabywcy do występowania w Pana imieniu?

- jakich czynności dokona do momentu sprzedaży przez Pana ww. nieruchomości, nabywca w związku z udzielonym pełnomocnictwem?

Odp. Wnioskodawca planuje zawrzeć umowy przedwstępne na sprzedaż poszczególnych działek. Obowiązki Wnioskodawcy: uzyskanie warunków zabudowy z gminy. Obowiązki kupującego: nie ma. W podpisywanych umowach przedwstępnych sprzedaży działek nie będzie dodatkowych warunków. Wnioskodawca nie będzie udzielał nabywcy żadnego pełnomocnictwa.

j) W związku z informacją zawartą we wniosku, że: „Po wybuch pandemii z uwagi na zaistniałą wtedy sytuację w firmie sprzedali nieruchomość. Innych transakcji kupna-sprzedaży nieruchomości w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą nie było, a przedmiotowy grunt … nigdy nie stanowił przedmiotu tej działalności.” wskazać należy:

czy oprócz wskazanej we wniosku nieruchomości, dokonywał Pan sprzedaży działek z majątku prywatnego, jeśli tak to należy podać odrębnie do każdej sprzedanej nieruchomości:

- jakie to nieruchomości?

- kiedy i w jaki sposób wszedł Pan w posiadanie tych nieruchomości?

- w jakim celu nieruchomości te zostały nabyte przez Pana?

- w jaki sposób nieruchomości były wykorzystywane przez Pana od momentu wejścia w ich posiadanie do chwili sprzedaży?

- kiedy dokonał Pan ich sprzedaży i co było przyczyną ich sprzedaży?

- ile działek zostało sprzedanych i jakich (niezabudowanych czy zabudowanych, jeśli zabudowanych to czy były to nieruchomości mieszkalne czy użytkowe)?

- czy z tytułu ich sprzedaży odprowadzał Pan podatek VAT?

- na co zostały przeznaczone środki uzyskane ze sprzedaży ww. nieruchomości?

Odp. Z majątku prywatnego Wnioskodawca sprzedał jedną działkę o powierzchni 597 m2 w wyniku ogłoszonego przetargu w miejscowości …, kupioną przez Wnioskodawcę 10.12.2012 roku a sprzedaną 09.10.2020 roku. Działka została zakupiona w celu budowy pawilonu handlowego. Od momentu zakupu do momentu sprzedaży nic się na niej nie działo, działka w żaden sposób nie była przez Wnioskodawcę wykorzystywana, stan w momencie zakupu i sprzedaży nie uległ zmianie. Sprzedaż ww. działki podyktowana była koniecznością wynikającą z sytuacji makroekonomicznej i brakiem możliwości spłaty zobowiązań bankowych. Została sprzedana jedna działka, była ona niezabudowana. Wnioskodawca zakupił działkę jako osoba fizyczna, nie odliczał podatku VAT. Przy sprzedaży VAT nie był odprowadzony do US.

k) Czy posiada Pan inne działki, które w przyszłości zamierza sprzedać?

Odp. Wnioskodawca posiada jeszcze pozostałą część pola. Działka nr 2 zakupiona w 2011 r. została podzielona na 19 części, działkę nr 2/1, 2/2, 2/3, 1, 2/5, 2/6, 2/8, 2/9, 2/10, 2/11, 2/12, 2/13, 2/14, 2/15, 2/16, 2/17, 2/18, 2/19 i 2/21. Działka nr 2/21 o powierzchni ok. 13 ha pozostaje, Wnioskodawca nie ma zamiaru w chwili obecnej jej sprzedawać. Działka została podzielona tylko z uwagi na to, że Wnioskodawca nie chciał sprzedać całości, a tylko część potrzebną na poprawę sytuacji finansowej, a liczba i wielkość działek, którą planuje sprzedać uwarunkowana została brakiem zainteresowania większymi rozmiarami. W przyszłości Wnioskodawca zamierza wystąpić o dotację i utworzyć tak jak planował w chwili zakupu całej działki gospodarstwo rolne - plantację choinek.

Pytanie

Czy sprzedaż gruntu w ….. po jego podziale będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, czy z uwagi na prywatny charakter tej czynności nie będzie podlegała przepisom tejże ustawy?

Pana stanowisko w sprawie (doprecyzowane w piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku)

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż nieruchomości w ….. nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług z uwagi na fakt, iż sprzedaż następuje w ramach zarządzania majątkiem prywatnym, czyli poza prowadzoną działalnością gospodarczą.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (`(...)`).

Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest więc spełnienie dwóch przesłanek:

1. dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,

2. czynność ta wykonana została przez podmiot, który dla tej właśnie czynności występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Stosownie do dyspozycji art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z kolei działalnością gospodarczą w rozumieniu tejże ustawy, stosownie do dyspozycji art. 15 ust. 2, jest wszelka działalność producentów, handlowców lub innych usługodawców, w tym również podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, jak również działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe przepisy stanowią odzwierciedlenie art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U.UE.L 347 str. 1 z późn. zm.), zgodnie z którym "podatnikiem" jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel, czy też rezultaty takiej działalności. Tak więc wykonanie czynności podlegającej opodatkowaniu przez podmiot niewystępujący w tym przypadku w charakterze podatnika – nawet jeśli jest on podatnikiem z innego tytułu – pozostaje poza zakresem opodatkowania.

Dostrzega się ten fakt w krajowym orzecznictwie sądowym. Jak wskazał choćby WSA w Poznaniu w wyroku z 9 lutego 2010 r. (I SA/Po 1015/09): „Ani okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości, ani nawet formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności – bez każdorazowego ustalenia, że w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika od towarów i usług”. W przypadku dokonywania sprzedaży nieruchomości stanowiących majątek prywatny, nie związany z działalnością gospodarczą osoby fizycznej to czy posiada ona status podatnika VAT czy nie, zależy od okoliczności faktycznych danej sprawy. Z orzecznictwa w tym zakresie wysnuć można zasadniczy wniosek, iż transakcja nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jeśli sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Podatnikiem będzie natomiast osoba, która podejmuje aktywne działania w obrocie nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez handlowców czy producentów.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż działek nie będzie realizowana w warunkach właściwych dla działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 w zw. z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Odwołując się do wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej TSUE) z dnia 15 września 2011 r. (sprawy połączone C-180/10 i C-181/10) Wnioskodawca wskazuje, że zgodnie z wyrażonym tam poglądem, dostawa gruntu przeznaczonego pod zabudowę będzie podlegała podatkowi VAT tylko wtedy, gdy będzie wykraczała poza czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności, tj. gdy sprzedający w celu dokonania wspomnianej sprzedaży będzie podejmował aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Takie aktywne działania mogą polegać na przykład na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. W związku z powyższym w orzecznictwie krajowym ukształtował się jednolity pogląd (por. wyroki NSA I FSK 1043/08, I FSK 1289/10, I FSK 1654/11, I FSK 12/11), że do uznania, iż dany podmiot działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, konieczne jest ustalenie, że prowadzi on zawodowo, w sposób profesjonalny działalność gospodarczą w danym zakresie. Wymaga to każdorazowo zbadania, czy dana dostawa towarów (usług), została wykonana w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej w tym konkretnym zakresie, gdyż podatnika definiuje się w związku z pojęciem działalności gospodarczej. Nie wystarczy zatem stwierdzenie, iż w ogóle dany podmiot prowadzi działalność gospodarczą, ale musi to być działalność o określonym profilu, bowiem wykonanie danej czynności nawet wielokrotnie nie przesądza o jej opodatkowaniu. Przyjęcie więc, iż dana osoba fizyczna sprzedając grunty działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną (np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze). Przy czym na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie pojedynczych z tych okoliczności.

Aktualna jest teza z wyroku WSA w Opolu z dnia 30 stycznia 2019 r. I SA/Op 377/18, iż „w drodze wykładni art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług nie można pozbawiać osób, którym przysługuje prawo własności, podejmowania działań ukierunkowanych na korzystne z ich punktu widzenia zbycie należącego do nich majątku. Właściciel realizując swoje uprawnienie do korzystania oraz dysponowania przedmiotem tego prawa może podejmować działania zmierzające do podziału nieruchomości. Okoliczności te same w sobie, podejmowane nawet znaczną ilość razy nie mogą przemawiać za uznaniem, że późniejsza sprzedaż nieruchomości następuje w ramach działalności gospodarczej”. Dokonując ustaleń, czy dana transakcja dokonywana jest przez podatnika w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług należy wziąć pod uwagę ogół czynności dokonywanych przez zbywającego i uwzględnić indywidualny charakter danej transakcji. Warto wskazać na kryteria, które mogą prowadzić do wniosku o występowaniu w charakterze podatnika:

1. uzbrajanie nieruchomości, np. w sieć wodociągową czy kanalizacyjną,

2. prowadzenie działań marketingowych w celu sprzedaży, które wykraczają poza zwykłe formy ogłoszenia,

3. cykliczne i powtarzalne nabywanie nieruchomości za środki uzyskiwane z poprzednich sprzedaży,

4. podział działek, wydzielanie dróg wewnętrznych, zapewnianie dojazdów do nowo powstałych działek,

5. uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy czy o pozwoleniu na budowę,

6. występowanie z wnioskiem o opracowanie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (aktywne działanie w zakresie opracowania takiego planu),

7. działania skierowane na wyłączeniu terenu z produkcji rolnej,

8. krótki odstęp czasu między nabyciem prawa własności gruntu a uzyskaniem decyzji o warunkach zabudowy oraz rozpoczęciem procedury podziału na wiele działek budowlanych,

9. krótki okres czasu pomiędzy zakupem a sprzedażą nieruchomości.

Przy czym dla uznania kogoś za podatnika zwykle potrzeba wystąpienia kilku z powyższych przesłanek razem, a nie pojedynczych przesłanek (wyroki NSA 17 stycznia 2013 r., I FSK 239/12; z 29 kwietnia 2014 r., I FSK 621/13, z 9 maja 2014 r., I FSK 811/13). W ocenie Wnioskodawcy, okoliczności opisane we wniosku wskazują, że działania Jego i Jego małżonki nie będą miały zorganizowanego, zawodowego charakteru i mieszczą się w granicach zarządu majątkiem prywatnym. W ślad za opinią wyrażoną w wyroku TSUE wskazać należy, iż sama liczba i zakres transakcji sprzedaży dokonanych nie ma charakteru decydującego, gdyż zakres transakcji sprzedaży nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych (zob. podobnie ww. wyrok w sprawie Wellcome Trust, pkt 37). Także okoliczność, iż przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału części gruntu na mniejsze działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej sama z siebie nie jest decydująca. Nie ma takiego charakteru również długość okresu, w jakim te transakcje będą następowały, ani wysokość osiągniętych z nich przychodów. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego. Tym bardziej, iż Wnioskodawca poza podziałem części gruntu (jedynie 1/3) na mniejsze i wystąpieniem o warunki zabudowy nie wykonywał żadnych czynności zmierzających do uzbrojenia terenu w celu zwiększenia atrakcyjności działek. Dokonano jedynie podziału z uwagi na brak zainteresowania zakupem działek o dużej powierzchni.

Aby mówić o działalności gospodarczej przy dokonywaniu transakcji sprzedaży nieruchomości muszą wystąpić łącznie przesłanki ciągłości, zorganizowania i zarobkowego charakteru. Dla oceny zorganizowanego i ciągłego charakteru działalności istotne są takie czynniki jak zamiar (rozumiany jako świadomie działanie nakierowane na pewien cel) podatnika w zakresie sprzedaży nieruchomości z zyskiem, okoliczności zbycia, ale także okoliczności nabycia. Zorganizowany charakter działalności oznacza, że podatnik nie tylko wykorzystuje, ale stwarza sobie okoliczności do zarobku na handlu nieruchomościami. Nie może być uznane za działalność gospodarczą wygenerowanie zysku w sposób przypadkowy (np. podział i sprzedaż działek z zyskiem wskutek wydania warunków zabudowy czy też z uwagi na sytuację rynkową – na większe działki nie było żadnego zainteresowania). Konieczne jest stwierdzenie, że podjęto szereg działań – od momentu nabycia do momentu zbycia – potwierdzający profesjonalny, zarobkowy charakter działań. Pierwszym zatem momentem oceny, czy działalność ma charakter zorganizowany, są okoliczności nabycia.

Działka została nabyta 11 lat temu w celach prywatnych jako inwestycja posiadanych środków finansowych na przyszłość. Przeciwko zorganizowanemu i zarobkowemu charakterowi przemawiać będzie brak prowadzenia na nieruchomości jakiejkolwiek działalności przez okres 11 lat, co wskazuje, iż w chwili zakupu podatnik nie podporządkowywał swych działań planom późniejszej sprzedaży z zyskiem. Wnioskodawca nie podejmował zorganizowanych działań polegających na uzbrajaniu terenu czy innych działań zwiększających atrakcyjność terenu, nie zawierał licznych umów, na mocy których nabywał nieruchomości, a następnie w krótkim okresie czasu zbywał je innym osobom fizycznym. Przedmiotowy grunt został nabyty w celach prywatnych bez zamiaru prowadzania na nim działalności gospodarczej i nie w celach handlowych. Brak jest w działaniu Wnioskodawcy zespołu powiązanych ze sobą działań, polegających na: wielokrotnym nabywaniu nieruchomości, ich zaawansowanym przygotowaniu do sprzedaży (tzn. w sposób wykraczający poza zwykły zarząd mieniem), wielokrotnym zbywaniu w celu zarobkowym przygotowanych w ten sposób do zbycia nieruchomości oraz dokonywaniu tych transakcji (nabycia i zbycia) w stosunkowo krótkim przedziale czasowym.

Przedmiotem sprzedaży jest jedynie 1/3 części nabytego 11 lat temu gruntu z przyczyn całkowicie niespełniających definicji działalności gospodarczej – wyłącznie z uwagi na trudną sytuację finansową Wnioskodawcy. Brak jest więc zorganizowanego i ciągłego charakteru działań Wnioskodawcy. Działka poza podziałem jej na mniejsze z uwagi na brak popytu na działki o większym rozmiarze nie została przez Wnioskodawcę uzbrojona w media. Wnioskodawca poza podziałem działki nie tworzy żadnej infrastruktury drogowej, zostały jedynie wydzielone dwie drogi dojazdowe do działek położonych z tyłu, drogi nie zostały w żaden sposób przez Wnioskodawcę utwardzone, nie są na nich prowadzone żadne działania.

Fakt, iż obecnie Wnioskodawca informuje o zamiarze sprzedaży części gruntu okolicznych mieszkańców czy to, iż podpisał umowę z biurem nieruchomości również nie jest argumentem za zorganizowanym charakterem działania. Normalną praktyką jest wystawianie ogłoszeń o ofercie sprzedaży przez osoby, które zamierzają zbyć swój majątek prywatny, inaczej nie da się poinformować potencjalnych nabywców o wystąpieniu takiej oferty. Wnioskodawca nie prowadził szczególnych działań marketingowych, umowa z biurem pośrednictwa nieruchomości uznana została za najprostszą formę informacyjną, wymagającą najmniej zaangażowania ze strony Wnioskodawcy, a tym samym potwierdza to, że Wnioskodawca nie działa w charakterze profesjonalnym. Skorzystanie przez Wnioskodawcę z usług biura nieruchomości to najlepszy z możliwych sposobów na szybkie sfinalizowanie transakcji, która ma na celu poprawę Jego trudnej sytuacji materialnej.

W wyroku z 19 kwietnia 2012 r. (I FSK 1118/11), NSA skonkludował, iż logiczne, choćby ze względów finansowych i pragmatycznych, jest wnioskowanie, że skoro strona zleca sprzedaż działek pośrednikowi w obrocie nieruchomościami, to jest to równoznaczne z tym, że sama nie działa w tym zakresie zawodowo – profesjonalnie. O braku zorganizowanego charakteru działalności świadczy również dokonanie sprzedaży ze względu na okoliczności życiowe, w jakich znajduje się sprzedający. To one wpłynęły na jego decyzję o sprzedaży. Mamy tutaj do czynienia z sytuacją, w której nastąpiła nagła potrzeba uzyskania środków finansowych przez Wnioskodawcę z powodu trudnej sytuacji finansowej, w wyniku której postanowiono sprzedać część nieruchomości posiadanej od 11 lat – 1/3 posiadanego gruntu. Powyższe przesłanki powodują, iż zdaniem Wnioskodawcy mamy tutaj do czynienia ze zwykłą wyprzedażą majątku prywatnego, która nie powinna być kwalifikowana jako pozarolnicza działalność gospodarcza. Nie jest działalnością gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celach odsprzedaży, lecz spożytkowania w celach prywatnych i jest to czynność mieszcząca się w zakresie wykonywania prawa własności.

Ponadto wskazane w uzupełnieniu doprecyzowanie stanu faktycznego jednoznacznie wskazuje na to, iż sprzedaż przedmiotowych działek nie nosi znamion prowadzenia działalności gospodarczej. Brak jest zamiaru i ciągłości. To tak naprawdę sprzedaż części jednego „pola” wchodzącego w skład majątku prywatnego. To że część „pola” została podzielona na mniejsze części, aby w ogóle sprzedaż mogła dość do skutku, nie zmienia charakteru Pana działania. Nadal Pana plany odnośnie tej działki się nie zmieniły, jednakże z uwagi na obecną sytuację zmniejszeniu ulegnie rozmiar planowanego w przyszłości gospodarstwa. Pana planowane działanie to zwykły zarząd posiadanym majątkiem prywatnym.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r., poz. 931, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy o VAT:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy o VAT:

Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zatem w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, należy przyjąć, że zbycie nieruchomości gruntowych (działek) traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”:

Państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:

1. określone udziały w nieruchomości,

2. prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości,

3. udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części.

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2022 r., poz. 1360).

Zgodnie z art. 195 ustawy Kodeks cywilny:

Własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).

Jak stanowi art. 196 § 1 ustawy Kodeks cywilny:

Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną.

W myśl art. 196 § 2 ustawy Kodeks cywilny:

Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy niniejszego działu.

Stosownie do art. 46 § 1 ustawy Kodeks cywilny:

Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

W myśl art. 198 ustawy Kodeks cywilny:

Każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli.

Kwestie stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2020 r., poz. 1359).

Stosownie do art. 31 § 1 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy:

Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez obojga małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zatem, istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

W świetle art. 35 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy:

W czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.

W myśl art. 36 § 1 oraz § 2 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy:

Oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.

Zgodnie z art. 37 § 1 pkt 1 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy:

Zgoda drugiego małżonka jest potrzebna m.in. do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków.

Z uwagi na powyższe regulacje prawne w akcie notarialnym dokumentującym tego rodzaju nabycie nieruchomości wymieniani są oboje małżonkowie, jeżeli istnieje między nimi ustawowa wspólność majątkowa. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego.

Na mocy zapisu zawartego w art. 43 § 1 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy:

Oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, bądź świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT.

Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE:

„podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. „Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Jednocześnie w art. 12 ust. 1 lit. b) Dyrektywy 2006/112/WE wskazano, że:

Państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności dostawy terenu budowlanego.

W myśl art. 12 ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE:

Do celów ust. 1 lit. b) „teren budowlany” oznacza każdy grunt nieuzbrojony lub uzbrojony, uznawany za teren budowlany przez państwa członkowskie.

Na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE:

Opodatkowaniu VAT podlega odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.

Z przytoczonych regulacji prawa wspólnotowego wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że uznanie, iż dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.

Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Z treści wniosku wynika, że jest Pan współwłaścicielem na zasadzie współwłasności majątkowej małżeńskiej działki niezabudowanej nr 1 wydzielonej z działki nr 2. 28 września 2011 r. Pan wraz z małżonką dokonał zakupu nieruchomości gruntowej niezabudowanej. Pierwsze dwa lata od dnia zakupu, czyli 28.09.2011 r. do 31.12.2013 r. Agencja … miała podpisaną umowę na dzierżawę całej działki, od 1.01.2013 r. do 31.12.2020 r. działka dzierżawiona/uprawiana była przez jedną osobę, od 1.01.2021 do dnia dzisiejszego działka dzierżawiona jest drugiej osobie. Pan był stroną umowy jako współwłaściciel działki. W pierwszych dwóch latach, kiedy działka była dzierżawiona przez Agencję … nie pobierał Pan opłaty, od 2013 do 2020 roku dzierżawił Pan działkę odpłatnie i odprowadzał podatki, od roku 2021 działka dzierżawiona jest nieodpłatnie. Prowadzenie działalności gospodarczej zajmującej się pośrednictwem finansowym rozpoczął Pan 3 czerwca 2020 r. głównie w zakresie pozostałych form udzielania kredytów – przeważające PKD 64.92.Z. Jako dodatkowe rodzaje PKD zostały wskazane również między innymi kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek – PKD 68.10.Z. Jest Pan czynnym podatnikiem VAT od dnia 01 kwietnia 2022 r. Złożył Pan wniosek o warunkach zabudowy, ponieważ bez uzyskania tych warunków nie jest Pan w stanie sprzedać żadnej działki, brak jest jakiegokolwiek zainteresowania. Planuje Pan zawrzeć umowy przedwstępne na sprzedaż poszczególnych działek. Pana obowiązki: uzyskanie warunków zabudowy z gminy. Nie będzie Pan udzielał nabywcy żadnego pełnomocnictwa. Oprócz wskazanej we wniosku nieruchomości z majątku prywatnego sprzedał Pan jedną działkę o powierzchni 597 m2 w wyniku ogłoszonego przetargu w miejscowości …, kupioną przez Pana 10.12.2012 roku a sprzedaną 09.10.2020 roku. Posiada Pan jeszcze pozostałą część pola, przeznaczoną w przyszłości do sprzedania. Działki próbuje Pan sprzedawać sam, ale ma też Pan podpisaną umowę z biurem nieruchomości.

W tym miejscu należy wskazać, że na mocy art. 693 § 1 ustawy Kodeks cywilny:

Przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Tak więc dzierżawa jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania i pobierania pożytków, jest świadczenie dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Umowa dzierżawy jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony – zarówno wydzierżawiającego, jak i dzierżawcę – określone przepisami obowiązki.

Zatem dzierżawa stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Tym samym wypełnia ona określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej.

Wobec powyższego wskazać należy, iż dzierżawa przez Pana przedmiotowej działki, spowodowała, że ww. działka była wykorzystywana w prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej.

Zatem uznać należy, że dokonane czynności wykluczają sprzedaż udziału w działce 1, będącej we współwłasności majątkowej małżeńskiej, w ramach zarządu Jego majątkiem prywatnym. Wobec powyższego, należy stwierdzić, że ww. sprzedaż będzie dostawą dokonaną w ramach prowadzenia działalności gospodarczej w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, a Pan będzie działał jako podatnik VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. Z uwagi na powyższe, w tej konkretnej sytuacji nie można uznać, że przedmiotem dostawy będzie Pana składnik majątku osobistego, a sprzedaż udziału w działce 1, będącej we współwłasności majątkowej małżeńskiej będzie stanowiła realizację prawa do rozporządzania majątkiem osobistym.

W konsekwencji, skoro w tej sprawie wystąpią przesłanki stanowiące podstawę uznania Pana za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, to czynność sprzedaży udziału w działce 1, będącej we współwłasności majątkowej małżeńskiej, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

Zatem, Pana stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja nie wywiera skutków prawnych dla pozostałego współwłaściciela działki nr 1.

Odnosząc się do przywołanych przez Pana w uzasadnieniu własnego stanowiska wyroków sądów należy zaznaczyć, że wyroki sądów administracyjnych są to rozstrzygnięcia odnoszące się do indywidualnych spraw i co do zasady wiążą one strony postępowania w tych konkretnych, indywidualnych sprawach nie rozciągając swojego oddziaływania na inne, choćby podobne lub zbieżne sprawy. Zatem powołane orzeczenia nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując tych orzeczeń jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego należy stwierdzić, iż teza rozstrzygnięcia nawet w podobnych stanach faktycznych nie może mieć zastosowania w przedmiotowym postępowaniu.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 z późn. zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).