Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że stanowisko Państwa Gminy w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 maja 2022 r. wpłynął wniosek Państwa Gminy z 10 maja 2022 r., o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy niepodlegania opodatkowaniu uzyskanej dotacji podatkiem od towarów i usług oraz braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „`(...)`”.

Uzupełnili go Państwo w odpowiedzi na wezwanie – pismem 27 czerwca 2022 r. (data wpływu 28 czerwca 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Gmina `(...)` jest jednostką samorządu terytorialnego zarejestrowaną na potrzeby podatku od towarów i usług jako podatnik VAT czynny (potwierdzenie zarejestrowania podmiotu jako podatnika VAT (podatek od towarów i usług) czynnego z dnia 28.10.2005 r.).

Gmina złożyła wniosek o dofinansowanie ze środków Unii Europejskiej w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa `(...)` na lata 2014 - 2020 na realizację projektu pn. „`(...)`” Oś priorytetowa XI: Wspieranie odbudowy gospodarki regionu w związku z pandemią COVID-19, Działanie 11.1. Wspieranie odbudowy gospodarki regionu w związku z pandemią COVID-19.

Wnioskodawcą projektu grantowego jest Gmina `(...)`, która następnie stanie się Grantodawcą dla mieszkańców chcących zamontować instalacje OZE produkujące energię na potrzeby ich gospodarstw domowych.

Celem głównym projektu jest ograniczenie emisji gazów cieplarnianych poprzez budowę 77 mikroinstalacji wykorzystujących odnawialne źródła energii w gospodarstwach indywidualnych na terenie gminy `(...)`. Grant będzie przyznawany jedynie mieszkańcom Gminy, którzy zgłosili chęć wzięcia udziału w projekcie oraz spełnią określone warunki do otrzymania grantu. W ramach projektu powstanie 46 instalacji paneli fotowoltaicznych oraz 31 kolektorów słonecznych.

Grantobiorcy zakupią instalacje i/lub kolektory oraz zamontują je na własny koszt, zaś po zakończeniu danego przedsięwzięcia, Grantobiorca uzyska dofinansowanie (w formie refundacji kosztów), pod warunkiem przestawienia dokumentów potwierdzających zakup, montaż oraz uruchomienie instalacji. Wysokość refundacji otrzymanej przez Grantobiorcę w żadnym stopniu nie jest uzależniona od ostatecznej wysokości kosztów zakupu i montażu ww. instalacji przez Grantobiorcę.

W ramach projektu grantowego Gmina nie będzie świadczyć jakichkolwiek usług lub dostarczać towarów na rzecz Grantobiorców. Grantobiorcy nie będą zobowiązani do dokonywania na rzecz Gminy jakichkolwiek wpłat z tytułu realizacji projektu.

Jednym z elementów wymaganych do podpisania umowy było oświadczenie Wnioskodawcy o kwalifikowalności podatku VAT. Oświadczenie takie zostało złożone przez Wnioskodawcę jako załącznik do wniosku. W dokumencie tym Gmina oświadczyła, iż realizując powyższy projekt Gmina ani żadny inny podmiot zaangażowany w projekt oraz wykorzystujący do działalności opodatkowanej produkty będące efektem realizacji projektu, zarówno w fazie realizacyjnej oraz operacyjnej, zgodnie z obowiązującym prawodawstwem krajowym, nie ma prawnej możliwości do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub ubiegania się o zwrot VAT, którego wysokość została wskazana w budżecie projektu. Regulamin wymaga ponadto, aby Wnioskodawca jako beneficjent wsparcia, w celu potwierdzenia wiarygodności deklaracji przedstawionej w oświadczeniu o kwalifikowalności VAT, przedłożył interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej. Mając powyższe na uwadze fakt, iż Gmina jest czynnym podatnikiem VAT, do wniosku o przyznanie pomocy Gmina złożyła oświadczenie o kwalifikowalności VAT, do kosztów kwalifikowalnych projektu został włączony podatek VAT oraz Gmina nie występowała w tym zakresie z wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji na etapie aplikowania o dofinansowanie projektu, od Gminy wymaga się potwierdzenia interpretacją indywidualną przepisów prawa podatkowego brak prawa do odliczenia/zwrotu podatku VAT od wydatków poniesionych przy zakupie towarów i usług w ramach realizowanego projektu.

Ponadto, w uzupełnieniu na wezwanie wskazali Państwo:

Gmina wyraża przekonanie, że nabywane przez Gminę w ramach realizacji projektu towary i usługi będą wykorzystywane przez Gminę do realizacji jej zadań własnych, jako organu władzy publicznej, związanych z zaspokojeniem przez Gminę zbiorowych potrzeb wspólnoty lokalnej, a więc do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Pytania

1. Czy otrzymane przez Gminę dofinansowanie w ramach realizacji projektu stanowić będzie element podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, a tym samym, czy dofinansowanie to będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

2. Czy Gminie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pod nazwą „`(...)`”?

Państwa stanowisko w sprawie

1. Wnioskodawca wyraża przekonanie, iż otrzymane dofinansowanie nie będzie stanowiło podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług, a tym samym, dofinansowanie to nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

2. Wnioskodawca wyraża przekonanie, że Gminie nie przysługuje i nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego VAT lub ubiegania się o zwrot podatku VAT z tytułu zakupu towarów i usług w ramach realizowanego projektu współfinansowanego ze środków unijnych.

UZASADNIENIE STANOWISKA WNIOSKODAWCY W ZAKRESIE PYTANIA 1

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa powyżej, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również inne czynności wymienione w przepisie.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z kolei art. 8 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, że przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

‒ przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

‒ zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

‒ świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

W świetle art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, za odpłatne świadczenie usług należy również uznać niektóre czynności nieodpłatne, tj.:

‒ użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;

‒ nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Stosownie do art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedmiotowej sprawie, brak jest czynności wykonywanej przez Gminę (w postaci dostawy towaru lub świadczenia usługi), której miałaby dotyczyć płatność otrzymana tytułem dofinansowania. W szczególności, czynnością podlegającą opodatkowaniu nie jest sam transfer środków pieniężnych tytułem refundacji kosztów wykonanych instalacji, gdyż środki pieniężne nie są towarem w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT. Ponadto, należy odnotować, iż to Grantobiorca nabywa (w swoim imieniu) i montuje (we własnym zakresie) instalacje fotowoltaiczne i/lub kolektorów słonecznych. W żadnym wypadku, w ramach Projektu, nie dochodzi do przeniesienia władztwa nad tymi instalacjami oraz innymi towarami, ze strony Gminy na rzecz Grantobiorcy. Jednocześnie, sama refundacja (wypłata grantu) nie polega na dokonaniu płatności na rzecz podmiotu, który dokonuje sprzedaży i montażu instalacji OZE, lecz na transferze środków pieniężnych bezpośrednio na rachunek Grantobiorcy celem zrefundowania poniesionych przez niego kosztów z tego tytułu. W opinii Wnioskodawcy, pomiędzy Gminą a Grantobiorcą nie dochodzi również do świadczenia jakiejkolwiek usługi, której miałoby dotyczyć przekazywany grant sfinansowany z otrzymanego dofinansowania. Na potrzeby realizacji Projektu, Gmina wykonuje co prawda pewne czynności, takie jak np. nadzór inwestorski, z tym że świadczenia te Gmina wykonuje dla własnych potrzeb celem wypełnienia zobowiązań nałożonych na Gminę na podstawie Umowy, która wymaga od Gminy m.in. monitorowania i kontroli realizacji Umów o powierzenie grantów. Skoro odbiorcą tych czynności będzie Gmina, to nie sposób uznać, aby dochodziło do świadczenia tych usług przez Gminę na rzecz Grantobiorców. W związku z powyższym, Wnioskodawca wyraża przekonanie, że otrzymane w ramach Projektu dofinansowanie nie będzie rodziło po stronie Gminy obowiązku jego opodatkowania VAT.

UZASADNIENIE STANOWISKA WNIOSKODAWCY W ZAKRESIE PYTANIA 2

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast w myśl przepisu art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług nie uznaje się podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jak wykazano powyżej, Gmina `(...)`, realizując inwestycję „`(...)`”, wykonywać będzie zadania własne, określone w art. 7 ustawy o samorządzie gminnym. Ponadto Zdaniem Gminy, w ramach planowanego projektu grantowego Gmina nie będzie świadczyć jakichkolwiek usług lub dostarczać towarów na rzecz Grantobiorców. Grantobiorcy nie będą zobowiązani do dokonywania na rzecz Gminy jakichkolwiek wpłat z tytułu realizacji projektu.

Wobec powyższego wskazać należy, że:

‒ Gmina nie będzie działać jako podatnik VAT, realizując przedmiotową inwestycję,

‒ Gmina nie będzie wykorzystywać inwestycji o nazwie „`(...)`” do czynności opodatkowanych. Mając powyższe na uwadze, w ocenie wnioskodawcy, nie występują przesłanki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Gmina nie będzie miała możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z realizacją opisanego we wniosku projektu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła we wniosku Państwa Gmina jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r., poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zatem opodatkowane podatkiem VAT są odpłatna dostawa towarów lub odpłatna usługa. Sam fakt otrzymania dotacji nie stanowi czynności opodatkowanej i nie kreuje obowiązku zapłaty podatku.

Stosownie do art. 29a ust. 1 ustawy:

Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W myśl art. 29a ust. 6 ustawy:

Podstawa opodatkowania obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;

2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Zatem podstawa opodatkowania stanowi wartość faktycznie uzyskaną przez sprzedawcę z tytułu danej opodatkowanej czynności. Należy jednocześnie wskazać, że nie ma tu znaczenia status podmiotu wypłacającego dofinansowanie ani pochodzenie środków, z których to dofinansowanie jest wypłacane.

Z treści powołanych przepisów wynika, że w sytuacji, gdy podatnik, w związku z konkretną dostawą towarów lub świadczeniem usług, otrzymuje dofinansowanie (dotację, subwencję), stanowiące dopłatę do ceny towaru lub usługi, tego rodzaju dofinansowanie stanowi obok ceny, uzupełniający element podstawy opodatkowania z tytułu danej dostawy lub świadczenia. Kryterium uznania dofinansowania za stanowiące podstawę opodatkowania jest zatem stwierdzenie, że dofinansowanie dokonywane jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dofinansowanie niedające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią podstawy opodatkowania w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 ustawy o VAT.

Nie ma przy tym znaczenia, od kogo dostawca towaru lub świadczący usługę otrzymuje zapłatę – czy od nabywcy, czy od osoby trzeciej, ważne jest, aby było to wynagrodzenie za daną konkretną usługę lub za konkretną dostawę.

Biorąc pod uwagę orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, do podstawy opodatkowania VAT zalicza się, w przypadkach, które określa art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r., s. 1, z późn. zm., Dyrektywy 2006/112/WE), m.in. przyznane podatnikom subwencje bezpośrednio związane z ceną dostawy lub świadczenia. Przepis ten zmierza do obciążenia VAT całej wartości towarów lub usług, a przez to do uniknięcia zmniejszenia przychodu z podatku na skutek przyznania subwencji (zob. np. pkt 26 wyroku w sprawie C-144/02). TSUE wskazywał wielokrotnie, że aby subwencja była uznana za bezpośrednio związaną z ceną danej transakcji, powinna ona być przyznawana konkretnie podmiotowi subwencjonowanemu po to, by dostarczał on określony towar lub wykonywał określoną usługę. Jedynie w tym przypadku subwencja może być uznana za świadczenie wzajemne względem dostawy towaru lub świadczonej usługi, a w związku z tym podlegać opodatkowaniu (zob. np. pkt 28 ww. wyroku C-144/02).

Ponadto, subwencje związane bezpośrednio z ceną interpretuje się jako obejmujące jedynie subwencje, które stanowią całość lub część wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług i które są płacone przez stronę trzecią sprzedawcy lub dostawcy (zob. np. wyrok w sprawie C-184/00, pkt 18). Niezbędne jest, by cena, którą ma zapłacić nabywca lub usługobiorca, była ustalona w taki sposób, by zmniejszała się w stosunku odpowiadającym subwencji przyznanej sprzedawcy towarów lub świadczącemu usługi, która stanowiłaby zatem element determinujący cenę, jakiej ten ostatni żąda (zob. pkt 29 wyroku C-144/02).

Należy zauważyć, że otrzymanie dofinansowania (dotacji, dopłaty) nie stanowi samo w sobie żadnej czynności, ani też zdarzenia opodatkowanego. Dotacje (dopłaty) podlegają opodatkowaniu jako składnik ceny czynności, z którą są związane. Dotacje, które stanowią dopłatę do ceny sprzedawanych towarów, czy świadczonych usług, są ściśle związane z daną usługą, czy towarem i podlegają opodatkowaniu.

Odnosząc się do powyższego należy stwierdzić, że aby dana czynność (dostawa lub usługa) podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy dokonywaną dostawą towarów lub świadczoną usługą a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za dokonaną dostawę towarów lub wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

Co do zasady, status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności powinien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – w myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ponadto należy zauważyć, że na mocy art. 15 ust. 6 ustawy:

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp. umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Ponieważ tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2022 r., poz. 559 z późn. zm.):

Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Jak stanowi art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy.

Wskazali Państwo że są czynnym podatnikiem VAT. Państwa Gmina stanie się Grantodawcą dla mieszkańców chcących zamontować instalacje OZE produkujące energię na potrzeby ich gospodarstw domowych. Celem głównym projektu jest ograniczenie emisji gazów cieplarnianych poprzez budowę 77 mikroinstalacji wykorzystujących odnawialne źródła energii w gospodarstwach indywidualnych na terenie Państwa Gminy. Grant będzie przyznawany jedynie mieszkańcom Gminy, którzy zgłosili chęć wzięcia udziału w projekcie oraz spełnią określone warunki do otrzymania grantu. W ramach projektu powstanie 46 instalacji paneli fotowoltaicznych oraz 31 kolektorów słonecznych. Grantobiorcy nie będą zobowiązani do dokonywania na rzecz Gminy jakichkolwiek wpłat z tytułu realizacji projektu. Nabywane przez Państwa Gminę w ramach realizacji projektu towary i usługi będą wykorzystywane przez Państwa Gminę do realizacji jej zadań własnych, jako organu władzy publicznej, związanych z zaspokojeniem przez Państwa Gminę zbiorowych potrzeb wspólnoty lokalnej, a więc do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W pierwszej kolejności Państwa wątpliwości dotyczą, uznania otrzymanego dofinansowania w ramach realizacji Projektu jako elementu podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Analiza przedstawionego opisu sprawy, treści cytowanych przepisów prawa podatkowego oraz orzecznictwa TSUE prowadzi do wniosku, że dotacje udzielone Grantobiorcom w postaci zwrotu kosztów nie będą stanowić dopłaty do ceny instalacji paneli fotowoltaicznych/kolektorów słonecznych.

Z okoliczności sprawy wynika, że Grantobiorcy zakupią instalacje i/lub kolektory oraz zamontują je na własny koszt, zaś po zakończeniu danego przedsięwzięcia, Grantobiorca uzyska dofinansowanie (w formie refundacji kosztów), pod warunkiem przedstawienia dokumentów potwierdzających zakup, montaż oraz uruchomienie instalacji. Wysokość refundacji otrzymanej przez Grantobiorcę w żadnym stopniu nie jest uzależniona od ostatecznej wysokości kosztów zakupu i montażu ww. instalacji przez Grantobiorcę.

Mieszkaniec nie będzie uiszczał żadnej wpłaty na rzecz Państwa Gminy, ponieważ to Mieszkaniec poniesie pełny koszt Instalacji i złoży wniosek o jego częściową refundację (zwrot części ww. kosztów).

W ramach projektu grantowego Gmina nie będzie świadczyć jakichkolwiek usług lub dostarczać towarów na rzecz Grantobiorców.

Zatem zwrot kosztów dostawy i montażu ww. Instalacji na rzecz Grantobiorcy (Mieszkańca) nie będzie stanowił czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT (nie rodzi obowiązku podatkowego w VAT). Przekazywanych środków pieniężnych Mieszkańcowi (inwestorowi) nie będzie można uznać za wynagrodzenie za świadczoną usługę lub dopłatę do ceny (brak świadczenia usługi i/lub dostawy towaru przez Państwa Gminę na rzecz Mieszkańca).

W konsekwencji, stwierdzić należy, że otrzymane przez Państwa Gminę dofinansowanie na dostawę i montaż Instalacji, nie będzie dotacją bezpośrednio wpływającą na wartość świadczonych usług lub dostaw towarów, nie będzie również stanowić wynagrodzenia za świadczone usługi lub dokonane dostawy towarów.

Zatem, otrzymane przez Państwa Gminę dofinansowanie nie będzie zwiększać podstawy opodatkowania, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy, a tym samym nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 tej ustawy.

Państwa wątpliwości dotyczą również prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu „`(...)`” .

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. W myśl tego przepisu:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Na mocy art. 87 ust. 1 ustawy:

W przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz, gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Z okoliczności sprawy wynika, że są Państwo zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie zostanie spełniony, ponieważ – jak wskazała Państwa Gmina – nabywane przez Państwa towary i usługi w ramach realizacji projektu będą wykorzystywane przez Gminę do realizacji jej zadań własnych, jako organu władzy publicznej, związanych z zaspokojeniem przez Gminę zbiorowych potrzeb wspólnoty lokalnej, a więc do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W związku z powyższym, Państwa Gmina nie będzie miała prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z wydatkami ponoszonymi z tytułu realizacji ww. projektu. Tym samym, z tego tytułu nie będzie Państwu przysługiwało prawo do zwrotu różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

W związku z tym, Państwa Gmina nie będzie miała prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „`(...)`”, ponieważ nabywane towary i usługi w związku z realizacją ww. projektu będą wykorzystywane do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwa Gmina przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie pojęcie „kosztu kwalifikowalnego” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie Państwu pomocne przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒ Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli sytuacja Państwa Gminy będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i Państwa Gmina zastosuje się do interpretacji.

‒ Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒ w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒ w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).