Interpretacja indywidualna – stanowisko w części nieprawidłowe i w części prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie:

- ustalenia, czy przeniesienie przez Miasto w drodze umowy darowizny na miejską jednostkę kultury dokumentacji projektowej wraz z prawami autorskimi, dotyczącej budowy nowej siedziby Teatru X będzie podlegać opodatkowaniu – jest nieprawidłowe;

- ustalenia podstawy opodatkowania dla ww. czynności – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 kwietnia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 4 kwietnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy przeniesienie przez Miasto w drodze umowy darowizny na miejską jednostkę kultury dokumentacji projektowej wraz z prawami autorskimi, dotyczącej budowy nowej siedziby Teatru X będzie podlegać opodatkowaniu oraz ustalenia podstawy opodatkowania dla ww. czynności. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 15 czerwca 2022 r. (wpływ 20 czerwca 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Miasto (…) realizuje obecnie zadanie inwestycyjne pn. „(`(...)`)” – zadanie znajduje się obecnie w fazie projektowej. Miasto jest stroną umowy na wykonanie kompletnej dokumentacji projektowej dla ww. inwestycji, obejmującej także uzyskanie niezbędnych uzgodnień, pozwoleń i zgód pozwalających na rozpoczęcie robót budowlanych na podstawie dokumentacji (umowa nr 1 z dnia 11 października 2019 r. – dalej: „Umowa”). Umowa z wykonawcą dokumentacji projektowej nie rozdziela wynagrodzenia przysługującego wykonawcy z tytułu przeniesienia własności praw autorskich do dokumentacji oraz za przeniesienie własności egzemplarzy dokumentacji (nośników utworów). Wynagrodzenie Wykonawcy zawarte w Umowie opodatkowane jest podatkiem VAT (podatek od towarów i usług) w stawce podstawowej (23%).

Planowane jest przez Miasto przekazanie dalszej realizacji ww. zadania inwestycyjnego bezpośrednio użytkownikowi mającego powstać obiektu, tj. Teatrowi X. Teatr X jest miejską instytucję kultury w rozumieniu art. 14 ust. 1 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 194 ze zm.).

W związku z powyższym Miasto powinno przekazać Teatrowi X egzemplarze dokumentacji projektowej dot. ww. zadania inwestycyjnego, wykonanej na podstawie zamówienia udzielonego przez Miasto, wraz z prawami autorskimi do tej dokumentacji.

Z uwagi na przysługiwanie Teatrowi X osobowości prawnej, jako dopuszczalną formę przekazania dokumentacji wraz z prawami autorskimi, należy uznać przekazanie własności ww. dokumentacji i praw autorskich w drodze czynności cywilnoprawnej. Miasto planuje przekazać dokumentację wraz z prawami autorskimi do niej na podstawie umowy darowizny.

Do tej pory Miasto – Urząd Miasta (…) - poniosło na realizację ww. zadania inwestycyjnego wydatki w łącznej kwocie (`(...)`) zł.

Miasto planuje wskazać jako wartość ww. przedmiotu darowizny wszystkie wydatki poniesione w celu opracowania dokumentacji (w tym niedotyczące bezpośrednio wynagrodzenia na rzecz projektanta). Na tę chwilę są to koszty:

· w roku 2018 i 2019: (`(...)`) zł – wydatki na organizację i rozstrzygnięcie konkursu na opracowanie koncepcji architektonicznej siedziby Teatru X.

· w roku 2021:

- (`(...)`) zł – wynagrodzenie związane z pełnieniem funkcji inwestora zastępczego (…);

- (`(...)`) zł – wynagrodzenie dot. wykonania dokumentacji projektowej oraz pełnienie nadzoru autorskiego (SP. z o.o.);

- (`(...)`) zł – opłata notarialna (Kancelaria notarialna);

- (`(...)`) zł – opłata za służebność gruntów (S.A.).

· w roku 2020:

- (`(...)`) zł – wynagrodzenie związane z pełnieniem funkcji inwestora zastępczego (…);

- (`(...)`) zł - wynagrodzenie dot. wykonania dokumentacji projektowej oraz pełnienie nadzoru autorskiego (SP. z o.o.).

Miasto nie dokonało obniżenia należnego podatku VAT o podatek naliczony na usługi nabyte przez Miasto, w związku z realizacją dokumentacji projektowej dla nowej siedziby Teatru X.

Teatr X jest instytucją kultury, dla której organizatorem jest Miasto. W zakres jego działalności wchodzi, zgodnie ze statutem, krzewienie kultury poprzez prowadzenie działalności artystycznej, kształtowanie i prezentacja współczesnego dorobku kultury, realizowanie i organizowanie przedstawień teatralnych w dziedzinie (`(...)`) oraz przedstawień dla dzieci i innych form scenicznych, w szczególności z udziałem własnego zespołu artystycznego. Ponadto zauważyć należy, iż zgodnie ze swoim statutem Teatr X może prowadzić działalność gospodarczą, zyski z tej działalności mogą być przeznaczone wyłącznie na działalność statutową Teatru X i utrzymanie obiektu, w którym prowadzona jest działalność kulturalna. Teatr X prowadzi działalność gospodarczą w następującym zakresie: sprzedaż biletów, sprzedaż wydawnictw, najem powierzchni, uzyskiwanie prowizji od sprzedanych biletów, wypożyczanie i sprzedaż kostiumów, dekoracji, instrumentów, umieszczanie reklam, współorganizacja imprez i udzielanie sublicencji.

Dodać można, że siedziba nowego Teatru X będzie wykorzystywana w celu prowadzenia działalności artystycznej (spektakle, koncerty, etc.), planowane jest również wynajmowanie przestrzeni podmiotom zewnętrznym na różnego rodzaju konferencje, eventy, warsztaty itp. W teatrze planowana jest działalność zewnętrznie prowadzonej restauracji (dla gości) oraz kantyny (na użytek wewnętrzny pracowników). Dodatkowo planowane są punkty sprzedażowe programów, wydawnictw i gadżetów teatralnych, kiosk z pamiątkami. Teatr planuje również działalność edukacyjną w postaci zwiedzania teatru, lekcji i mini koncertów etc.

W uzupełnieniu do wniosku z dnia 15 czerwca wskazaliście Państwo co następuje.

Ad. 1

Miasto jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, działającym pod NIP.

Ad. 2

Prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z tytułu usług/części składowych, związanych z powstaniem dokumentacji projektowej, dotyczącej zadania inwestycyjnego pn.: „(`(...)`)”, Miastu (…):

· w roku 2018 i 2019:

- (`(...)`) zł, w tym VAT (`(...)`) zł – wydatki na organizację i rozstrzygnięcie konkursu na opracowanie koncepcji architektonicznej siedziby Teatru X – przysługiwało prawo obniżenia podatku należnego;

· w roku 2020:

- (`(...)`) zł, w tym VAT (`(...)`) zł – wynagrodzenie związane z pełnieniem funkcji inwestora zastępczego (dla (…) sp. z o.o. – inwestor zastępczy) – przysługiwało prawo obniżenia podatku należnego;

- (`(...)`) zł, w tym VAT (`(...)`) zł – wynagrodzenie dot. wykonania dokumentacji projektowej oraz pełnienie nadzoru autorskiego (Sp. z o.o. – projektant) – przysługiwało prawo obniżenia podatku należnego;

· w roku 2021:

- (`(...)`) zł, w tym VAT (`(...)`) zł – wynagrodzenie związane z pełnieniem funkcji inwestora zastępczego ((…) sp. z o.o. – inwestor zastępczy) – przysługiwało prawo obniżenia podatku należnego;

- (`(...)`) zł, w tym VAT (`(...)`.) zł – wynagrodzenie dot. wykonania dokumentacji projektowej oraz pełnienie nadzoru autorskiego (Sp. z o.o. – projektant) – przysługiwało prawo obniżenia podatku należnego;

- (`(...)`) zł, w tym VAT (`(...)`) zł – opłata notarialna za czynność notarialną wskazaną poniżej (Kancelaria notarialna) – przysługiwało prawo obniżenia podatku należnego;

- (`(...)`) zł, w tym VAT (`(...)`) zł – opłata za służebność gruntów (S.A.) – niezbędne dla projektowania rozwiązań na danym terenie – przysługiwało prawo obniżenia podatku należnego;

· w roku 2022:

- (`(...)`) zł, w tym VAT (`(...)`) zł - wynagrodzenie związane z pełnieniem funkcji inwestora zastępczego ((…) sp. z o.o. – inwestor zastępczy) - przysługiwało prawo obniżenia podatku należnego (wydatek ten nie został wskazany we wniosku o wydanie interpretacji, z uwagi na jego poniesienie w okresie roku 2022 r.)

Do tej pory Miasto nie dokonało obniżenia należnego podatku VAT o podatek naliczony od wyżej wymienionych wydatków/kosztów.

Ad. 3

W ocenie Miasta (…), dokonywana czynność będzie dokonana do celów działalności gospodarczej Miasta, przy zastrzeżeniu uznania, iż nie znajduje do tej czynności zastosowania art. 15 ust. 6 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 931 ze zm., dalej: „ustawa o VAT”): „Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności”.

Jednocześnie art. 15 ust. 6 ustawy o VAT zawiera regulację wskazującą, jakie działania organów władzy publicznej nie stanowią działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT i stąd nie są opodatkowane tym podatkiem. Zgodnie z art. 15 ust. 6: Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Przepis art. 15 ust. 6, stanowi implementację do polskiego porządku prawnego art. 13 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L 2006 nr 347, str. 1 ze zm.) w brzmieniu: 1. Krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji. (`(...)`).

Jak wskazuje się w doktrynie: „Istotą wyłączenia z grona podatników organów władzy publicznej i innych podmiotów publicznych jest to, że konstrukcja dyrektywy, zakładająca powszechność opodatkowania działalności gospodarczej, przy szerokiej definicji "działalności gospodarczej" na potrzeby VAT, zakłada, że co do zasady podmioty takie, prowadząc swoją działalność – bez owego specyficznego wyłączenia, podlegałyby opodatkowaniu na zasadach ogólnych. (`(...)`) . (T. Michalik, VAT. Komentarz. Wyd. 16, Warszawa 2021).

Tak więc, w ujęciu art. 15 ust. 6, wszelkie czynności organów władzy publicznej, które nie wchodzą w zakres ww. wyłączenia stanowią w istocie przejaw działalności gospodarczej organów władzy publicznej. Jeśli, więc uznać, że przeniesienie własności dokumentacji projektowej wraz z prawami autorskimi, z uwagi na cywilnoprawny charakter umowy darowizny, pomiędzy Miastem (…) a Teatrem X, nie podlega wyłączeniu z opodatkowania VAT, na podstawie ww. artykułu ustawy o VAT, to wówczas jednocześnie uznać należy, że czynność ta będzie stanowić przejaw działalności gospodarczej w rozumieniu szerokiej definicji tego pojęcia, zawartej w ustawie o VAT.

Wskazać co prawda można, iż w doktrynie i orzecznictwie wskazuje się także, iż art. 15 ust. 6 powinien być intepretowany zgodnie z ww. Dyrektywą i nie w sposób literalny: „Otóż z treści przepisu wynika, że rzeczone organy nie są podatnikami w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych, co sugeruje, iż wyłączenie nie odnosi się jedynie do przypadków, gdy czynności wykonywane na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych są w dalszym ciągu wykonywane w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa. Konkluzja taka, jakkolwiek wydaje się nielogiczna, wynika jednak z konstrukcji przepisu. T. Michalik, VAT. Komentarz. Wyd. 16, Warszawa 2021). (T. Michalik, VAT. Komentarz. Wyd. 16, Warszawa 2021). Dalej autor wskazuje na słuszność rozwiązania zawartego w ww. Dyrektywie: „Innymi słowy, wyłączenie organów władzy publicznej i innych podmiotów publicznych z grona podatników w odniesieniu do przypadków, gdy działają one w charakterze organów władzy publicznej, było niezbędne z tego względu, iż w jego braku działalność w zakresie wykonywania funkcji publicznych mogłaby zostać opodatkowana. To zaś byłoby konsekwencją niepożądaną przez unijnego prawodawcę. Dyrektywa kładzie więc nacisk na występowanie przez wspomniane organy w roli organów publicznych, co w istocie rzeczy prowadzi do uznania, iż w tych wszystkich przypadkach, gdy podmioty te nie występują w roli organów publicznych, mogą być podatnikami”.

Na marginesie wskazać można, że w orzecznictwie wskazuje się także, iż art. 15 ust. 6 ustawy o VAT nie powinien być intepretowany literalnie, np. w uzasadnieniu wyroku NSA z dnia 12 grudnia 2014 r., sygn. akt: I FSK 1879/13, m. publ. Legalis wskazano, iż: „Zgodnie z treścią art. 15 ust. 6 VATU04 nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Powołany przepis, nakazujący in fine objęcie opodatkowaniem czynności wykonywanych przez te organy na podstawie umów cywilnoprawnych, nie może być jednak interpretowany literalnie. Należy bowiem mieć na uwadze treść regulacji wspólnotowych, w szczególności art. 4 ust. 5 VI Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz. U. UE L z dnia 13 czerwca 1977 r.), zwanej dalej "VI Dyrektywą" oraz stanowiącego jego odpowiednik art. 13 Dyrektywy 112, na podstawie których jedynie powstanie znaczących zakłóceń konkurencji może powodować konieczność opodatkowania transakcji dokonanych przez krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego. Z uwagi na fakt, że art. 15 ust. 6 VATU04 stanowi implementację art. 4 ust. 5 Dyrektywy VI, dokonując jego wykładni, nie sposób tego uczynić w oderwaniu od treści przytoczonej regulacji wspólnotowej. Wykładnia funkcjonalna art. 15 ust. 6 VATU04 prowadzi zatem do wniosku, że wyłączeniu z opodatkowania będą podlegały wszystkie te transakcje, dokonane przez wykonujący zadania publiczne organ władzy publicznej, których nieopodatkowanie nie będzie powodowało znaczących zakłóceń konkurencji. (`(...)`) Wykonanie umowy cywilnoprawnej, której stroną jest organ władzy publicznej nie zawsze musi bowiem prowadzić do zakłóceń konkurencji. Może w ogóle nie mieć związku z aktywnością gospodarczą jednostki samorządu terytorialnego. Nawiązanie stosunku cywilnoprawnego może bowiem stanowić dopuszczalny sposób realizacji zadań publicznych, nałożonych na gminę odrębnymi przepisami prawa (w rozpatrywanej sprawie zadań mających na celu zapewnienie ochrony przed bezdomnymi zwierzętami na podstawie art. 3 ust. 2 CzystGmU, a także zapewnienie opieki bezdomnym zwierzętom na podstawie art. 11 ust. 1 OchrZwierzU, czy szerzej zapewnienie porządku i czystości na terenie gminy na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.). Ocena prawnopodatkowego statusu gminy została zatem dokonana przez Sąd pierwszej instancji”.

Miasto zamierza dokonać nieodpłatnego przekazania dokumentacji projektowej w celu realizacji zadania własnego. Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 559 ze zm.), do zadań własnych gminy należą m.in. sprawy kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami. Zgodnie zaś z art. 9 ust. 1 ww. ustawy: W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 15 października 1995 r. o prowadzeniu działalności kulturalnej (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 194 ze zm.): Jednostki samorządu terytorialnego organizują działalność kulturalną, tworząc samorządowe instytucje kultury, dla których prowadzenie takiej działalności jest podstawowym celem statutowym. Natomiast zgodnie z art. 12 ust. ww. ustawy: Organizator zapewnia instytucji kultury środki niezbędne do rozpoczęcia i prowadzenia działalności kulturalnej oraz do utrzymania obiektu, w którym ta działalność jest prowadzona.

W ocenie Miasta (…), przekazanie zakupionej wcześniej przez Miasto dokumentacji projektowej gminnej instytucji kultury, w żaden sposób nie zakłóci konkurencji na rynku, a już na pewno nie będzie stanowić znaczącego zakłócenia konkurencji, trudno nawet wskazać choćby potencjalną możliwość zakłócenia konkurencji przez taką czynność. Celem tej czynności jest wyposażenie gminnej instytucji kultury w nową siedzibę, co jest jednym z zadań jednostki samorządu terytorialnego.

Nie mniej, jeśli przyjąć literalne brzmienie przepisu art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, to niewątpliwie ww. czynność wykonywana z uwagi wyłącznie na jej cywilnoprawny charakter, uznana powinna być za wykonywanie działalności gospodarczej przez Miasto w rozumieniu art. 15 ust. 2 tej ustawy. Tak, więc przy takiej interpretacji to niejako same przepisy prawa narzucają Miastu (…) uznanie tej czynności za wykonywaną w ramach działalności gospodarczej.

Ad. 4

Zgodnie z wyjaśnieniami zawartymi w pkt 3, należy uznać, że dokonanie czynności, niezbędnych dla zapewnienia nowej siedziby gminnej jednostce kultury, stanowi działalność gospodarczą, do prowadzenia której jest zobowiązane Miasto. Teatr X, tj. instytucja kultury Miasta, znajduje się w potrzebie uzyskania nowej siedziby, dostosowanej do potrzeb prowadzonej przez nią działalności kulturalnej. Przekazanie własności dokumentacji projektowej związane jest z realizacją procesu inwestycyjnego w ww. zakresie. Miasto wykonuje zadania związane z działalnością kulturalną przez ten właśnie podmiot i dlatego też, działalność gminnej jednostki organizacyjnej – Teatru X, powinna być traktowana jako działalność gospodarcza Miasta.

Należy też dodać, że Teatr X jest jednostką kultury, dla której organizatorem jest Miasto. Zgodnie ze swoim statutem, Teatr X może prowadzić działalność gospodarczą, a zyski z tej działalności mogą być przeznaczone wyłącznie na działalność statutową Teatru X i utrzymanie obiektu, w którym prowadzona jest działalność kulturalna. Teatr X prowadzi działalność gospodarczą w następującym zakresie: sprzedaż biletów, sprzedaż wydawnictw, najem powierzchni, uzyskiwanie prowizji od sprzedanych biletów, wypożyczanie i sprzedaż kostiumów, dekoracji, instrumentów, umieszczanie reklam, współorganizacja imprez i udzielanie sublicencji.

Miasto, w nowej siedzibie Teatru X, ma zamiar prowadzenia działalności gospodarczej, przede wszystkim artystycznej (spektakle, koncerty, etc.), planowane jest też wynajmowanie przestrzeni podmiotom zewnętrznym, na różnego rodzaju konferencje, eventy, warsztaty itp. W teatrze planowane jest też prowadzenie restauracji (dla gości) oraz kantyny (na użytek wewnętrzny pracowników). Dodatkowo planowane są też punkty sprzedażowe programów, wydawnictw i gadżetów teatralnych, kiosk z pamiątkami. Teatr planuje również działalność edukacyjną w postaci zwiedzania teatru, lekcji i mini koncertów etc.

Ad. 5

Korzyścią Miasta związaną z nieodpłatnym przekazaniem dokumentacji projektowej Teatrowi X wraz z prawami autorskimi będzie dalsza realizacja zadania inwestycyjnego wpisującego się w realizację zadań własnych Miasta (…), zgodnie z założeniami organizacyjnymi mającymi na celu optymalizację zarządzania procesem inwestycyjnym (tj. prowadzenie procesu inwestycyjnego bezpośrednio przez Teatr (…), który będzie użytkował obiekt). W rezultacie przekazania dokumentacji projektowej, możliwe będzie więc dokończenie procesu inwestycyjnego i wybudowanie nowej siedziby Teatru X, która będzie przez Miasto wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej, opodatkowanej podatkiem VAT.

Pytania:

1. Czy przeniesienie przez Miasto, w drodze umowy darowizny, na Teatr X (miejską jednostkę kultury) dokumentacji projektowej wraz z prawami autorskimi, dotyczących budowy nowej siedziby Teatru X, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT?

Ewentualnie, w przypadku uznania przez organ podatkowy, że ww. transakcja podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, to prosimy dodatkowo o udzielenie odpowiedzi na pytanie nr 2:

2. Jaką wartość należy przyjąć jako podstawę opodatkowania podatkiem VAT transakcji darowizny, o której mowa w pytaniu nr 1:

a) wyłącznie wynagrodzenie projektanta wskazane w ww. Umowie;

b) wynagrodzenie projektanta wskazane w ww. Umowie i pozostałe wydatki, poniesione przez Miasto, dotyczące budowy nowej siedziby Teatru X, wskazane w opisie stanu sprawy?

Państwa stanowisko w sprawie

1. Wnioskodawca uważa, że przeniesienie przez Miasto, w drodze umowy darowizny, na Teatr X (miejską jednostkę kultury) własności dokumentacji projektowej wraz z prawami autorskimi, dotyczących budowy nowej siedziby Teatru X, nie będzie opodatkowane podatkiem VAT.

2. Do wartości podstawy opodatkowania podatkiem VAT transakcji darowizny – o której mowa w pytaniu nr 1, należy przyjąć wynagrodzenie projektanta wskazane w Umowie i pozostałe wydatki, poniesione przez Miasto, dotyczące dokumentacji projektowej dla budowy nowej siedziby Teatru X, wskazane w opisie stanu sprawy.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

Pytanie nr 1

Wnioskodawca uważa, iż przeniesienie przez Miasto na Teatr X własności dokumentacji projektowej wraz prawami autorskimi, w drodze umowy darowizny, stanowić będzie zdarzenie niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2021 r.,poz. 685 ze zm. – dalej „ustawa o VAT”):

„Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2. eksport towarów;

3. import towarów na terytorium kraju;

4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów”.

W myśl art. 7 ustawy o VAT:

1. Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;

2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;

3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;

4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;

5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;

6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;

7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

2. Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2. wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Zgodnie z art. 8 ustawy o VAT:

1. Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

2. Za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;

2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

2a. W przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

5. Przepis ust. 2 pkt 1 nie ma zastosowania w przypadku użycia pojazdów samochodowych do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, obliczoną zgodnie z art. 86a ust. 1, z tytułu:

1. nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów lub

2. nabycia, importu lub wytworzenia części składowych do tych pojazdów, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów podatnikowi nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

6. W przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 1 i ust. 5, za nabycie towarów uznaje się również przyjęcie ich w używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze.

Przeniesienie własności praw autorskich lub udzielenie licencji stanowi usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, gdyż jak wskazano min. w wyroku WSA w Gdańsku z dnia 10 kwietnia 2019 r., sygn. akt: I SA/Gd 1/19, m. publ. Legalis nr 1914280: „w podatku od towarów i usług przyjęto generalną zasadę, że usługami są wszelkie odpłatne świadczenia, niebędące dostawą towarów. Stąd też należy przyjąć, że definicja "świadczenia usług" ma charakter dopełniający definicję "dostawy towarów" i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji dokonywanych przez podatników w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.” Ponadto: „Niezależnie od formy, w jakiej następuje przeniesienie autorskich praw majątkowych (autorskie prawa osobiste są niezbywalne, art. 16 ustawy z 4.2.1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm.), czynność taka mieści się w zakresie świadczenia usług w rozumieniu VATU. Choć Ustawa posługuje się pojęciem przeniesienia prawa do wartości niematerialnej i prawnej, usługą będzie także udzielenie licencji na wykorzystanie utworu obejmującej tylko niektóre pola eksploatacji, wyraźnie w niej wymienione. (W. Modzelewski, Komentarz do ustawy o podatku od towarów i usług. Komentarz. Wyd. 20, Warszawa 2021).

W ocenie Wnioskodawcy, przeniesienie własności egzemplarzy dokumentacji, na której zostały utrwalone utwory (projekty), jednocześnie z przeniesieniem własności praw autorskich, nie wpływa na całokształt charakteru transakcji nabycia dokumentacji wraz z prawami autorskimi przez Miasto od projektanta oraz jej dalszego przeniesienia w drodze umowy darowizny na Teatr X. Zasadniczym przedmiotem świadczenia są prawa autorskie i wobec tego te transakcje powinny być traktowane jako usługa.

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT: „1. Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności”. Ponadto zgodnie z art. 15 ust. 6 ww. ustawy: „Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych”.

Natomiast w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 15 października 2020 r. , nr 0112-KDIL3.4012.519.2020.3.LS (stan faktyczny darowizna nieruchomości wraz z nakładami przez gminę na rzecz instytucji kultury), wskazano, iż:

„Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych)”.

Niewątpliwie umowa darowizny ma charakter cywilnoprawny (co implikuje obowiązek podatkowy na gruncie art. 15 ust. 6 ustawy o VAT), jednak jest to czynność nieodpłatna, co na gruncie art. 5 ust. 1 ustawy o VAT nie stanowi o obowiązku opodatkowania czynności. Nie mniej jednak zgodnie z art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT za odpłatne świadczenie usług uznaje się również nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

W ocenie Wnioskodawcy, należy rozważyć potencjalne znajdowanie zastosowania do niniejszego stanu faktycznego drugiej z przesłanek wskazanych w tym przepisie, tj. czy mamy do czynienia z nieodpłatnym świadczeniem usług na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika.

W ocenie Wnioskodawcy, czynność darowizny na rzecz Teatru X zostanie dokonana jednak do celów działalności gospodarczej podatnika – Miasta (…). Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 559 ze zm.) do zadań własnych gminy należą m.in. sprawy kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami. Zgodnie zaś z art. 9 ust. 1 ww. ustawy: W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 15 października 1995 r. o prowadzeniu działalności kulturalnej (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 194 ze zm.): Jednostki samorządu terytorialnego organizują działalność kulturalną, tworząc samorządowe instytucje kultury, dla których prowadzenie takiej działalności jest podstawowym celem statutowym. Natomiast zgodnie z art. 12 ust. ww. ustawy: Organizator zapewnia instytucji kultury środki niezbędne do rozpoczęcia i prowadzenia działalności kulturalnej oraz do utrzymania obiektu, w którym ta działalność jest prowadzona. Tak więc instytucja kultury jest prawem przewidzianą formą prowadzenia działalności kulturalnej przez gminę (patrz także wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17 października 2001 r., sygn. akt: I SA 2198/01, m. publ. Legalis nr 75528). Instytucja kultury stosownie do art. 28 ust. ww. ustawy gospodaruje samodzielnie przydzieloną i nabytą częścią mienia oraz prowadzi samodzielną gospodarkę w ramach posiadanych środków, kierując się zasadami efektywności ich wykorzystania.

Teatr X jest jednostką kultury, dla której organizatorem jest Miasto i poprzez którą Miasto prowadzi działalność kulturalną. W zakres działalności Teatru, jak to zostało powyżej wskazane, wchodzi, krzewienie kultury poprzez realizowanie i organizowanie przedstawień teatralnych, szeroko pojęte działania edukacyjne. Ponadto zauważyć należy, iż zgodnie ze swoim statutem Teatr X może prowadzić działalność gospodarczą i w istocie ją prowadzi w zakresie: sprzedaży biletów, sprzedaży wydawnictw, najmu powierzchni, uzyskiwania prowizji od sprzedanych biletów, wypożyczania i sprzedaży kostiumów, dekoracji, instrumentów, umieszczania reklam, współorganizacji imprez, udzielania sublicencji.

Jak wskazuje się w orzecznictwie (uchwała Sądu Najwyższego z dnia 13 stycznia 2006 r., sygn. akt: III CZP 124/05, m. publ. Legalis nr 72321): „(`(...)`) że działalność gminy w ramach wykonywania jej zadań własnych może stanowić działalność gospodarczą: Musi ona jednak odpowiadać kryteriom takiego rodzaju aktywności, tzn. musi mieć charakter zorganizowany i ciągły oraz podlegać regułom racjonalnego gospodarowania i stanowić formę udziału w obrocie gospodarczym. Nie jest natomiast niezbędne, aby działalność taka przynosiła określony dochód (zysk). Warto przy tym zauważyć, że możliwość prowadzenia przez gminę działalności gospodarczej wynika wprost z treści art. 9 ustawy o samorządzie gminnym”.

Należy uznać, że ww. przesłanki z pewnością zachodzą w niniejszym stanie faktycznym w odniesieniu do działalności kulturalnej realizowanej przez gminną jednostkę kultury Teatr X.

Tak, więc należy uznać, iż przekazanie przez Miasto własności dokumentacji projektowej dotyczącej nowej siedziby Teatru X wraz z prawami autorskimi samorządowej instytucji kultury, w celu wykonywania zadań własnych gminy, przy uwzględnieniu sposobu realizacji działalności kulturalnej przez Teatr X, jest związane z celem działalności gospodarczej podatnika (Miasta (…)) i jako takie nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 w zw. z art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT.

Pytanie nr 2

Jako podstawę opodatkowania, w przypadku dokonania darowizny, przedstawionej w opisie stanu faktycznego, należy uznać wszystkie wskazane w opisie stanu faktycznego wydatki, poniesione przez Miasto, na budowę nowej siedziby Teatru X, w tym wydatki na organizację i rozstrzygnięcie konkursu na opracowanie koncepcji architektonicznej siedziby Teatru X, wynagrodzenie projektanta, wynagrodzenie inwestora zastępczego oraz koszty związane z ustanowieniem służebności (opłata z tego tytułu i koszty notarialne czynności).

Zgodnie z zgodnie z art. 29a ust 5 ustawy o VAT: 2. „ W przypadku świadczenia usług, o których mowa w art. 8 ust. 2, podstawą opodatkowania jest koszt świadczenia tych usług poniesiony przez podatnika.”

Wszystkie ww. wydatki zostały poniesione przez Miasto w celu budowy nowej siedziby Teatru X.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie:

- ustalenia, czy przeniesienie przez Miasto w drodze umowy darowizny na miejską jednostkę kultury dokumentacji projektowej wraz z prawami autorskimi, dotyczącej budowy nowej siedziby Teatru X będzie podlegać opodatkowaniu – jest nieprawidłowe;

- ustalenia podstawy opodatkowania dla ww. czynności – jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy:

Przez sprzedaż – rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast art. 8 ust. 1 ustawy wskazuje, że:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę.

Przy ocenie świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie niebędące dostawą towarów.

Na mocy art. 8 ust. 2 ustawy:

Za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;

2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

W świetle art. 8 ust. 2a ustawy:

W przypadku, gdy podatnik działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że podatnik ten sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Z powyższego przepisu wynika, że podmiot świadczący (sprzedający) daną usługę nabytą we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej traktowany jest najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi. W świetle uregulowań art. 8 ust. 2a ustawy, należy przyjąć, że nawet jeśli podmiot faktycznie nie świadczy usługi (osobiście nie wykonuje czynności), jednakże pośrednio bierze udział w jej świadczeniu to dla potrzeb podatku od towarów i usług, takie zachowanie jest traktowane na równi ze świadczeniem konkretnej usługi. Podmiot ten staje się zatem podatnikiem ze wszystkimi, wynikającymi z tego, konsekwencjami, tj. w szczególności powinien opodatkować i udokumentować tę usługę według zasad dla niej przewidzianych.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy:

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2022 r. poz. 559 ze zm.), zwanej dalej ustawą o samorządzie gminnym:

Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

W szczególności zadania własne obejmują sprawy kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami (art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy o samorządzie gminnym).

Stosownie do art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy o samorządzie gminnym:

Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami.

W myśl art. 9 ustawy o samorządzie gminnym:

1. W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.

2. Gmina oraz inna gminna osoba prawna może prowadzić działalność gospodarczą wykraczającą poza zadania o charakterze użyteczności publicznej wyłącznie w przypadkach określonych w odrębnej ustawie.

2a.Gmina oraz inna gminna osoba prawna mogą zarządzać nieruchomościami mieszkalnymi nienależącymi do gminnego zasobu nieruchomości w formach określonych w ustawie z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (Dz.U. z 2021 r. poz. 679).

3. Formy prowadzenia gospodarki gminnej, w tym wykonywania przez gminę zadań o charakterze użyteczności publicznej, określa odrębna ustawa.

4. Zadaniami użyteczności publicznej, w rozumieniu ustawy, są zadania własne gminy, określone w art. 7 ust. 1, których celem jest bieżące i nieprzerwane zaspokajanie zbiorowych potrzeb ludności w drodze świadczenia usług powszechnie dostępnych.

Z opisu sprawy wynika, że Miasto – czynny, zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług – realizuje obecnie zadanie inwestycyjne pn. „(`(...)`)” –zadanie znajduje się obecnie w fazie projektowej. Miasto jest stroną umowy na wykonanie kompletnej dokumentacji projektowej dla ww. inwestycji, obejmującej także uzyskanie niezbędnych uzgodnień, pozwoleń i zgód pozwalających na rozpoczęcie robót budowlanych na podstawie dokumentacji. Umowa z wykonawcą dokumentacji projektowej nie rozdziela wynagrodzenia przysługującego wykonawcy z tytułu przeniesienia własności praw autorskich do dokumentacji oraz za przeniesienie własności egzemplarzy dokumentacji (nośników utworów). Planowane jest przez Wnioskodawcę przekazanie dalszej realizacji ww. zadania inwestycyjnego bezpośrednio użytkownikowi mającego powstać obiektu, tj. Teatrowi X. Teatr X jest miejską instytucję kultury w rozumieniu art. 14 ust. 1 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. W związku z powyższym Miasto powinno przekazać Teatrowi X egzemplarze dokumentacji projektowej dotyczące ww. zadania inwestycyjnego, wykonanej na podstawie zamówienia udzielonego przez Miasto, wraz z prawami autorskimi do tej dokumentacji. Z uwagi na przysługiwanie Teatrowi X osobowości prawnej, jako dopuszczalną formę przekazania dokumentacji wraz z prawami autorskimi, należy uznać przekazanie własności ww. dokumentacji i praw autorskich w drodze czynności cywilnoprawnej. Miasto planuje przekazać dokumentację wraz z prawami autorskimi do niej na podstawie umowy darowizny. Wnioskodawca planuje wskazać jako wartość ww. przedmiotu darowizny wszystkie wydatki poniesione w celu opracowania dokumentacji (w tym niedotyczące bezpośrednio wynagrodzenia na rzecz projektanta). Na tę chwilę są to koszty: wydatki na organizację i rozstrzygnięcie konkursu na opracowanie koncepcji architektonicznej siedziby Teatru X; wynagrodzenie związane z pełnieniem funkcji inwestora zastępczego; wynagrodzenie dotyczące wykonania dokumentacji projektowej oraz pełnienie nadzoru autorskiego; opłata notarialna; opłata za służebność gruntów. Teatr X jest instytucją kultury, dla której organizatorem jest Miasto. W zakres jego działalności wchodzi, zgodnie ze statutem, krzewienie kultury poprzez prowadzenie działalności artystycznej, kształtowanie i prezentacja współczesnego dorobku kultury, realizowanie i organizowanie przedstawień teatralnych w dziedzinie (`(...)`) oraz przedstawień dla dzieci i innych form scenicznych, w szczególności z udziałem własnego zespołu artystycznego. Ponadto zauważyć należy, iż zgodnie ze swoim statutem Teatr X może prowadzić działalność gospodarczą, zyski z tej działalności mogą być przeznaczone wyłącznie na działalność statutową Teatru X i utrzymanie obiektu, w którym prowadzona jest działalność kulturalna. Jak wynika z opisu sprawy Miastu przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z tytułu usług/części składowych, związanych z powstaniem dokumentacji projektowej, dotyczącej zadania inwestycyjnego pn.: „(`(...)`)". Do tej pory Miasto nie dokonało obniżenia należnego podatku VAT o podatek naliczony od wyżej wymienionych wydatków/kosztów. W ocenie Miasta, dokonywana czynność będzie dokonana do celów działalności gospodarczej Miasta, przy zastrzeżeniu uznania, iż nie znajduje do tej czynności zastosowania art. 15 ust. 6 ustawy. W ujęciu art. 15 ust. 6 ustawy wszelkie czynności organów władzy publicznej, które nie wchodzą w zakres ww. wyłączenia stanowią w istocie przejaw działalności gospodarczej organów władzy publicznej. Jeśli, więc uznać, że przeniesienie własności dokumentacji projektowej wraz z prawami autorskimi, z uwagi na cywilnoprawny charakter umowy darowizny, pomiędzy Miastem a Teatrem X, nie podlega wyłączeniu z opodatkowania VAT, na podstawie ww. artykułu ustawy o VAT, to wówczas jednocześnie uznać należy, że czynność ta będzie stanowić przejaw działalności gospodarczej w rozumieniu szerokiej definicji tego pojęcia, zawartej w ustawie. Miasto zamierza dokonać nieodpłatnego przekazania dokumentacji projektowej w celu realizacji zadania własnego wynikającego z art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy o samorządzie gminnym. Celem tej czynności jest wyposażenie gminnej instytucji kultury w nową siedzibę, co jest jednym z zadań jednostki samorządu terytorialnego. Zdaniem Wnioskodawcy, jeśli przyjąć literalne brzmienie przepisu art. 15 ust. 6 ustawy, to niewątpliwie ww. czynność wykonywana z uwagi wyłącznie na jej cywilnoprawny charakter, uznana powinna być za wykonywanie działalności gospodarczej przez Miasto w rozumieniu art. 15 ust. 2 tej ustawy. Dokonanie czynności, niezbędnych dla zapewnienia nowej siedziby gminnej jednostce kultury, stanowi działalność gospodarczą, do prowadzenia której jest zobowiązane Miasto. Teatr X, tj. instytucja kultury Miasta, znajduje się w potrzebie uzyskania nowej siedziby, dostosowanej do potrzeb prowadzonej przez nią działalności kulturalnej. Przekazanie własności dokumentacji projektowej związane jest z realizacją procesu inwestycyjnego w ww. zakresie. Miasto wykonuje zadania związane z działalnością kulturalną przez ten właśnie podmiot i dlatego też, działalność gminnej jednostki organizacyjnej – Teatru X, powinna być traktowana jako działalność gospodarcza Miasta.

Teatr X jest jednostką kultury, dla której organizatorem jest Miasto. Zgodnie ze swoim statutem, Teatr X może prowadzić działalność gospodarczą, a zyski z tej działalności mogą być przeznaczone wyłącznie na działalność statutową Teatru X i utrzymanie obiektu, w którym prowadzona jest działalność kulturalna. Teatr X prowadzi działalność gospodarczą w następującym zakresie: sprzedaż biletów, sprzedaż wydawnictw, najem powierzchni, uzyskiwanie prowizji od sprzedanych biletów, wypożyczanie i sprzedaż kostiumów, dekoracji, instrumentów, umieszczanie reklam, współorganizacja imprez i udzielanie sublicencji. Miasto, w nowej siedzibie Teatru X, ma zamiar prowadzenia działalności gospodarczej, przede wszystkim artystycznej (spektakle, koncerty, etc.), planowane jest też wynajmowanie przestrzeni podmiotom zewnętrznym, na różnego rodzaju konferencje, eventy, warsztaty itp. W teatrze planowane jest też prowadzenie restauracji (dla gości) oraz kantyny (na użytek wewnętrzny pracowników). Dodatkowo planowane są też punkty sprzedażowe programów, wydawnictw i gadżetów teatralnych, kiosk z pamiątkami. Teatr planuje również działalność edukacyjną w postaci zwiedzania teatru, lekcji i mini koncertów etc. Korzyścią Miasta związaną z nieodpłatnym przekazaniem dokumentacji projektowej Teatrowi X wraz z prawami autorskimi będzie dalsza realizacja zadania inwestycyjnego wpisującego się w realizację zadań własnych Miasta, zgodnie z założeniami organizacyjnymi mającymi na celu optymalizację zarządzania procesem inwestycyjnym (tj. prowadzenie procesu inwestycyjnego bezpośrednio przez Teatr X który będzie użytkował obiekt). W rezultacie przekazania dokumentacji projektowej, możliwe będzie więc dokończenie procesu inwestycyjnego i wybudowanie nowej siedziby Teatru X, która będzie przez Miasto wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej, opodatkowanej podatkiem VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą w pierwszej kolejności ustalenia, czy przeniesienie przez Miasto, w drodze umowy darowizny, na Teatr X (miejską jednostkę kultury) dokumentacji projektowej wraz z prawami autorskimi, dotyczące budowy nowej siedziby Teatru X, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Treść powołanych wyżej przepisów wskazuje, że aby uznać dane świadczenie za podlagające opodatkowaniu podatkiem VAT musi ono być odpłatne, w myśl art. 8 ust. 1 w zw. z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, bądź też nieodpłatne, ale spełniające warunki wynikające z art. 8 ust. 2 ustawy.

Dla stwierdzenia, czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej art. 8 ust. 2 ustawy, istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia.

Aby nieodpłatne świadczenie uznać za odpłatne świadczenie usług, tj. za podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być ono świadczone na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika. Konsekwentnie opodatkowaniu podlegają te nieodpłatne usługi, które nie mają związku z prowadzoną działalnością, a więc nie mają wpływu na przyszłe obroty przedsiębiorstwa, jego zyski, wizerunek, odbiór przez kontrahentów. Są to zatem te wszystkie nieodpłatne świadczenia usług, które odbywają się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności. W przypadku nieodpłatnych świadczeń realizowanych na rzecz pracowników będą to także świadczenia, które nie są związane ze stosunkiem pracy, ale zaspakajają prywatne/osobiste potrzeby pracownika, a ich zaspokojenie przez pracodawcę wynika wyłącznie z jego dobrej woli.

Jeżeli natomiast nieodpłatne świadczenie będzie się wpisywało w cel prowadzonej działalności gospodarczej, tzn. nieodpłatne świadczenie usług będzie wykonane w związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej podatnika, potrzebami związanymi z funkcjonowaniem prowadzonego przedsiębiorstwa, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona.

Zatem za usługi dokonane do celów działalności gospodarczej należy uznać takie, które mają związek z potrzebami tej działalności. Związek z działalnością gospodarczą mają natomiast takie czynności, których wykonanie jest celowe dla osiągnięcia bądź poprawienia efektów tej działalności. Ta celowość istnieć może również wtedy, gdy taka usługa nieodpłatna nie jest niezbędna do osiągnięcia efektu działalności gospodarczej, ale obiektywnie może na te efekty wpływać.

Należy wskazać, że istotną kwestią dla zastosowania przepisu art. 8 ust. 2 ustawy jest ustalenie, czy występuje prawo do odliczenia podatku naliczonego. Takie podejście znajduje potwierdzenie w opinii Rzecznika Generalnego z dnia 23 października 2008 r. w powołanej wyżej sprawie C-371/07, który stwierdził, że „(`(...)`) możliwość odliczenia podatku naliczonego stanowi wyraźną przesłankę jedynie dla zastosowania art. 5 ust. 6 lub art. 6 ust. 2 lit. a, jednakże sądzę, że w art. 6 ust. 2 lit. b ma charakter bezwzględnie dorozumiany. Nie ma w tym przypadku charakteru wyraźnego zasadniczo z uwagi na to, że przepis ten odnosi się głównie do usług świadczonych przez pracowników, a koszty pracowników (w formie wynagrodzenia) nie są obciążone podatkiem VAT. Jednakże w przypadku, gdy kompleksowa dostawa winna być sklasyfikowana, jako dostawa usług, wykorzystane towary zazwyczaj będą podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, a podstawą opodatkowania w odniesieniu do wszystkich transakcji wymienionych w art. 6 ust. 2 stanowi »suma wydatków poniesionych przez podatnika na wykonanie usług« (art. 11 część A ust. 1 lit. c). Objęcie tą podstawą opodatkowania kosztu dostaw, od których podatek naliczony nie podlegał odliczeniu, byłoby sprzeczne nie tylko z systematyką art. 5 ust. 6 i art. 6 ust. 2 w całości, ale również z fundamentalną zasadą neutralności podatku VAT dla podatników” – vide pkt 40 opinii.

Mając zatem na uwadze powyższe należy uznać, że w przypadku nieodpłatnego świadczenia usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkiego innego nieodpłatnego świadczenia usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, jeżeli podatnikowi przysługiwałoby prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wówczas zastosowanie znajdzie art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy.

Zatem brak prawa do odliczenia z uwagi na związek wydatków z czynnościami innymi niż działalność gospodarcza podatnika powoduje, że nie występuje obowiązek opodatkowania podatkiem od towarów i usług nieodpłatnego świadczenia usług.

Mając na uwadze treść wyżej cytowanych przepisów wskazać należy, że nieodpłatne przeniesienie przez Miasto w drodze umowy darowizny dokumentacji projektowej wraz z prawami autorskimi, dotyczących budowy nowej siedziby Teatru X na Teatr X nie stanowi czynności niepodlegającej opodatkowaniu z uwagi na wyłączenie Wnioskodawcy jako organu władzy publicznej z grona podatników podatku VAT. Wnioskodawca świadcząc usługę przekazania nieodpłatnego dokumentacji projektowej wraz z prawami autorskimi, na rzecz Teatru X będącego odrębnym podatnikiem niewątpliwie działa jak podatnik podatku od towarów i usług na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy, i działalność ta nie będzie korzystała z wyłączenia, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy. Zatem świadczenie przedmiotowej usługi nie będzie stanowiło świadczenia niepodlegającego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług ze względu na wykonanie jej przez podmiot niedziałający jako podatnik podatku od towarów i usług. Jednocześnie mając na uwadze okoliczności analizowanej sprawy należy stwierdzić, że w tym konkretnym przypadku, będą spełnione przesłanki wynikające z art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy stanowiące o tym, że nieodpłatne świadczenie ww. usług należy uznać za odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wskazać bowiem należy, że nieodpłatne świadczenie usług nie podlega opodatkowaniu na mocy art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, w przypadku gdy wpisuje się w cel prowadzonej działalności gospodarczej. W sytuacji, gdy nieodpłatne świadczenie usług wpisuje się w cel prowadzonej działalności gospodarczej przesłanka uznania nieodpłatnej czynności (świadczenia usług) za odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu nie jest spełniona i świadczenie takie nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W analizowanym przypadku nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, że nieodpłatne przekazanie przez Miasto dokumentacji projektowej wraz z prawami autorskimi wpisuje się w cel prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Wskazać należy, że Wnioskodawca jest miastem i realizuje zadania należące do właściwości samorządu gminnego. Mimo, że w zakresie tych czynności Wnioskodawca działa jak podatnik (nie korzysta z wyłączenia, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy) nie można uznać, że realizowane świadczenie wpisuje się w cel prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Należy zauważyć, że Gmina realizuje zadanie należące do właściwości samorządu gminnego. Miasto realizując nieodpłatnie usługę projektową i przekazując prawa autorskie nie realizuje jednak zadań należących do zadań własnych samorządu gminnego. Świadczenie usług, będących przedmiotem zapytania, nie może zostać uznane jako realizacja zadań własnych w zakresie kultury tylko dlatego, że Miasto świadczy je na rzecz instytucji kultury (będącej odrębnym podmiotem i podatnikiem podatku od towarów i usług) oraz z uwagi na fakt, że jest organizatorem tej jednostki. Miasto nie realizuje w tym przypadku własnych celów statutowych (zadań własnych). Usługa w postaci przekazania w drodze darowizny dokumentacji projektowej wraz z prawami autorskimi mogłaby zostać wyświadczona na rzecz Teatru przez inny podmiot gospodarczy (podatnika podatku VAT), a tym samym zadanie to nie należy wyłącznie do właściwości samorządu gminnego.

W przypadku nieodpłatnego świadczenia usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkiego innego nieodpłatnego świadczenia usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, jeżeli podatnikowi przysługiwałoby prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wówczas zastosowanie znajdzie art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy. Z taką sytuacją mamy do czynienia w rozpatrywanej sprawie, bo nieodpłatne przekazanie dokumentacji projektowej wraz z prawami autorskimi nastąpi na cele niezwiązane z prowadzoną działalnością, a ponadto Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem usług/części składowych związanych z powstaniem dokumentacji projektowej.

W tym miejscu należy wskazać, że bez znaczenia pozostaje fakt, czy Wnioskodawca dokonywał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu ponoszonych kosztów. Istotne jest czy takie prawo jemu przysługiwało.

W konsekwencji przeniesienie przez Miasto, w drodze umowy darowizny, na Teatr X (miejską jednostkę kultury) dokumentacji projektowej wraz z prawami autorskimi, dotyczącej budowy nowej siedziby Teatru X, w związku z którą od poniesionych kosztów Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, zastosowanie znajdzie art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy. Zatem czynność ta będzie stanowić świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 jest nieprawidłowe.

Ponadto wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, jaką wartość należy przyjąć jako podstawę opodatkowania podatkiem VAT ww. transakcji darowizny, tj. wyłącznie wynagrodzenie projektanta wskazane w ww. Umowie, czy wynagrodzenie projektanta wskazane w ww. Umowie i pozostałe wydatki, poniesione przez Miasto, dotyczące budowy nowej siedziby Teatru X, wskazane w opisie sprawy.

Zgodnie z art. 29a ustawy:

Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 20 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Natomiast, na mocy art. 29a ust. 5 ustawy:

W przypadku świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2, podstawą opodatkowania jest koszt świadczenia tych usług poniesiony przez podatnika.

Zgodnie z art. 29a ust. 6 ustawy,

Podstawa opodatkowania obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;

2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Ustawodawca nie określił w sposób precyzyjny, jakiego rodzaju koszty mogą zostać uznane za poniesione przez podatnika w związku ze świadczeniem nieodpłatnie usług. Nie ulega jednak wątpliwości, że chodzi tu o koszty rzeczywiście poniesione w związku ze świadczoną usługą, tzn. takiego rodzaju koszty, bez poniesienia których wykonanie usługi byłoby niemożliwe. Przy czym należy przyjąć, że podstawa opodatkowania nieodpłatnego świadczenia usług powinna być najbliższa rzeczywistemu kosztowi jej wyświadczenia.

Jak wskazano wyżej, nieodpłatne przeniesienie przez Miasto w drodze umowy darowizny dokumentacji projektowej wraz z prawami autorskimi, dotyczących budowy nowej siedziby Teatru X na Teatr X, należy uznać za odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Miasto – jak wynika z opisu sprawy – poniosło wydatki w celu opracowania dokumentacji (w tym niedotyczące bezpośrednio wynagrodzenia na rzecz projektanta). Na moment złożenia wniosku i jego uzupełnienia są to następujące koszty: wydatki na organizację i rozstrzygnięcie konkursu na opracowanie koncepcji architektonicznej siedziby Teatru X; wynagrodzenie związane z pełnieniem funkcji inwestora zastępczego; wynagrodzenie dotyczące wykonania dokumentacji projektowej oraz pełnienie nadzoru autorskiego; opłata notarialna; opłata za służebność gruntów.

Zatem, mając na uwadze ww. przepisy w odniesieniu do opisu sprawy wskazać należy, że Wnioskodawca jako podstawę opodatkowania dla nieodpłatnego świadczenia usługi będącej przedmiotem wniosku, winien przyjąć – zgodnie z art. 29a ust. 5 ustawy – faktyczny koszt świadczenia tej usługi poniesiony przez Wnioskodawcę.

Podsumowując, w odpowiedzi na pytanie oznaczone we wniosku nr 2, podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji ww. darowizny, będzie stanowić wynagrodzenie projektanta wskazane w ww. Umowie i pozostałe wydatki, poniesione przez Miasto, dotyczące budowy nowej siedziby Teatru X, wskazane w opisie sprawy, tj. stanowiące faktyczny koszt świadczenia tych usług poniesiony przez Wnioskodawcę.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy objęte pytaniem nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Ponadto, należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym opisem zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Natomiast, odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji należy wskazać, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach, w których indywidualnie oceniano stan faktyczny/zdarzenie przyszłe i stanowisko wnioskodawcy. Powołane interpretacje nie stanowią źródła prawa i tutejszy organ nie jest nimi związany.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).