Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków ponoszonych przez Spółkę na realizację Programu z obszaru CSR oraz obowiązku naliczenia podatku należnego w związku z przekazaniem licencji do prenumerat do e-prasy – jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 kwietnia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 13 kwietnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków ponoszonych przez Spółkę na realizację Programu z obszaru CSR oraz obowiązku naliczenia podatku należnego w związku z przekazaniem licencji do prenumerat do e-prasy Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 21 czerwca 2022 r. (wpływ 21 czerwca 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT (podatek od towarów i usług) rozliczającym się za okresy miesięczne. Sprzedaż towarów i usług – realizowana w ramach podstawowej działalności Spółki (tj. przede wszystkim wydobycie kopalin oraz produkcja i sprzedaż metali) – podlega opodatkowaniu podatkiem VAT wg stawek innych niż zwolniona.

Spółka dokonuje również sprzedaży usług zwolnionych od VAT. Usługi te stanowią jednak marginalną część obrotów osiąganych ze sprzedaży towarów i usług. Proporcja roczna udziału sprzedaży opodatkowanej w sprzedaży ogółem (ustalana wg zasad określonych w art. 90 ust. 2 i dalsze ustawy o VAT) za ostatnie lata przekraczała 99,5%, co – w związku z pozostałymi regulacjami ustawy o VAT – daje Spółce pełne prawo do odliczenia VAT od zakupów związanych z tzw. sprzedażą mieszaną, tj. opodatkowaną i zwolnioną od VAT.

X obecnie realizuje Strategię Grupy Kapitałowej (…) do roku 2030 z horyzontem roku 2040 (dalej: Strategia).

Obecna Strategia to 5 filarów (działalność podstawowa, nowa działalność, działalność wspierająca, zdrowie, prospołeczność), bazujących na 5 zaktualizowanych kierunkach rozwoju:

1. Elastyczność,

2. Efektywność,

3. Ekologia, bezpieczeństwo i zrównoważony rozwój,

4. E-przemysł,

5. Energia.

Poszczególnym filarom przypisano m.in. zindywidualizowane cele główne:

1. Filar I – działalność podstawowa – cel główny: umacnianie pozycji Grupy Kapitałowej (…) jako globalnego gracza w sektorze górnictwa i hutnictwa,

2. Filar II – nowa działalność – cel główny: dywersyfikacja oraz dążenie do zrównoważonego rozwoju poprzez budowę własnych mocy wytwórczych z niskoemisyjnych źródeł,

3. Filar III – działalność wspierająca – cel główny: zredefiniowanie sposobu wykorzystania posiadanych aktywów wspierających działalność podstawową,

4. Filar IV – zdrowie, elementy społeczne - cel główny: rozwój posiadanych aktywów uzdrowiskowych, jako kontrybucja wydłużająca długość i jakość życia całego społeczeństwa,

5. Filar V – prospołeczność – cel główny: wzrost w oparciu o ideę zrównoważonego rozwoju i bezpieczeństwa.

Szczegółowy opis Strategii został zaprezentowany w Sprawozdaniu zarządu z Działalności (…) oraz Grupy Kapitałowej w roku 2021 – (…).

Powyższe cele realizowane są m.in. w ramach budowania trwałych realizacji z partnerami społecznymi jak i biznesowymi, w szczególności z obszaru prowadzenia działalności gospodarczej przez X. W tym zakresie X angażuje się w szczególności w projekty z zakresu CSR, czyli tzw. społecznej odpowiedzialności biznesu. CSR, gwarantuje nie tylko lojalność klienta, podnosi wiarygodność firmy w oczach jej współpracowników, partnerów handlowych, ale przede wszystkim władz i społeczności lokalnych. Z uwagi na duże zaangażowanie w tym zakresie, X znalazł się w gronie innych spółek giełdowych biorących udział w projekcie (`(...)`), którego celem jest wyłonienie spółek zarządzanych w sposób odpowiedzialny i zrównoważony oraz zaakcentowanie atrakcyjności inwestycyjnej tych spółek. W skład (`(...)`) wchodzą wyłącznie spółki (`(...)`) działające zgodnie z najlepszymi standardami zarządzania w zakresie ładu korporacyjnego, ładu informacyjnego i relacji z inwestorami, a także w obszarach czynników ekologicznych, społecznych i pracowniczych.

Mając świadomość wpływu realizowanej działalności gospodarczej na otoczenie zewnętrzne (działalność produkcyjna) Wnioskodawca podejmuje szereg działań uwzględniających w prowadzonym biznesie m.in. problematykę społeczną, co wpływa na budowę dobrego wizerunku Spółki. Ponadto zaangażowanie Spółki w działalność o charakterze społecznym pozwala odpowiednio wcześnie zrozumieć zmieniające się oczekiwania społeczeństwa, w tym także społeczności lokalnych.

Realizowana przez X strategia CSR opiera się na pięciu kluczowych celach strategicznych:

1. kształtowaniu współpracy ze społecznościami lokalnymi i organizacjami wewnętrznymi, gdzie istotne jest ustandaryzowanie podejścia do dialogu z interesariuszami otoczenia społecznego firmy (społeczności lokalne, związki zawodowe, organizacje otoczenia bliższego);

2. ugruntowaniu pozycji zaufanego i stabilnego partnera biznesowego – którego zasadniczą inicjatywą jest wzmocnienie relacji z partnerami biznesowymi;

3. utrzymaniu pozycji odpowiedzialnego pracodawcy;

4. budowaniu wizerunku X i Grupy (…) jako partnera proekologicznego, dbającego o środowisko i zdrowie różnych grup interesariuszy;

5. wzroście efektywności komunikacji wewnętrznej i zewnętrznej Grupy (…), który realizowany jest poprzez wzmacnianie poczucia przynależności pracowników do Grupy (…) oraz tworzenie oczekiwanych wzorców zachowań i działań w organizacji.

W obszarze każdego z wyżej wymienionych celów strategicznych podejmowane są poszczególne inicjatywy służące celowi głównemu działalności społecznie odpowiedzialnej, co wiąże się z koniecznością podejmowania szeregu działań operacyjnych adresowanych do różnych grup interesariuszy X. Należą do nich grupy odbiorców z bliższego otoczenia firmy takie jak m.in.: samorządy czy społeczności lokalne, pracownicy, organizacje związkowe jak i dalszego otoczenia takie jak m.in. władze centralne, organizacje pozarządowe, organizacje branżowe, konkurenci, czy dostawcy i klienci.

W tym roku Spółka, w celu realizacji zadań CSR, jest zainteresowana wdrożeniem programu Y (dalej: Program).

Program jest spójny ze Strategią, której filar „Prospołeczność" zakłada działania m.in. w oparciu o ideę zrównoważonego rozwoju.

Program ma na celu:

1. umożliwienie szans rozwoju mieszkańcom jednostek samorządowych na terenie, których X prowadzi działalność gospodarczą poprzez bezpłatny dostęp do wybranych pozycji e-prasy,

2. budowanie relacji i dialogu społecznego na wszystkich płaszczyznach działania Spółki,

3. promowanie działań edukacyjnych w ramach CSR.

Programem mają być przede wszystkim objęci mieszkańcy tzw. (…) i wybranych samorządów województwa (…), tj. na terenie których działalność prowadzi X. Celem programu jest umożliwienia samodoskonalenia w zakresie różnorodnych kompetencji i wiedzy, a także przeciwdziałania wykluczeniu cyfrowemu wśród różnych grup wiekowych mieszkańców regionu.

Wsparcie będzie realizowane na podstawie wniosków złożonych przez jednostki samorządu terytorialnego (gminy), poprzez udostępnienie punktom bibliotecznym licencji do prenumerat do tytułów e-prasy, które uprzednio zakupił X od podatnika VAT czynnego. Zakup został udokumentowany fakturą VAT. Jednocześnie, same umowy przekazania prenumerat będą zawarte przez X bezpośrednio z jednostką samorządu terytorialnego. Jednostka samorządu terytorialnego będzie zobowiązana do bezpłatnego udostępnienia prenumerat podległym punktom bibliotecznym.

Ponadto w piśmie z dnia 21 czerwca 2022 r. – stanowiącym uzupełnienie wniosku – wskazaliście Państwo, co następuje.

1. W odpowiedzi na pytanie o treści: „Prosimy o potwierdzenie, czy przedmiotem pytania nr 1 jest wyłącznie wymienione w opisie sprawy udostępnienie punktom bibliotecznym licencji do prenumerat do tytułów e-prasy. Jeśli nie, to należy wymienić te działania” Wnioskodawca wskazał, że przedmiotem wniosku Spółki w ww. zakresie jest zakup udostępnianych następnie punktom bibliotecznym licencji do prenumerat do tytułów e-prasy.

2. W związku z prośbą o wskazanie:

„Odrębnie dla każdego z ww. działań (w tym udostępnienia punktom bibliotecznym licencji do prenumerat do tytułów e-prasy):

a) zakupu jakich towarów i usług będzie dokonywała Spółka w związku z realizacją tych działań? Informacji należy udzielić odrębnie dla każdego działania” (…)

Spółka wskazała, że w ramach działania będzie nabyta licencja do prenumerat do tytułów e-prasy.

„(…) b) czy działanie to przekłada się na cele marketingowe Spółki? Jeżeli tak to proszę opisać w jaki sposób”.

Wnioskodawca wskazał, że realizacja tego działania, w ocenie Spółki, przekłada się na cele marketingowe, bowiem jest elementem strategii zarządzania Spółką, co przekłada się na pozytywne postrzeganie Spółki, a w konsekwencji pośrednio na jej konkurencyjność.

„(…) c) czy realizacja Programu przełoży się na wzrost konkurencyjności Państwa firmy na rynku? Jeśli tak, to w jaki sposób?”.

W ocenie Spółki, program winien się przekładać na konkurencyjność Spółki, bowiem prospołeczne działania nakierowane na otoczenie, gdzie Spółka prowadzi działalność, mogą skutkować pozytywnym postrzeganiem Spółki przez to otoczenie, a tym samym akceptacja działalności Spółki w tym otoczeniu społecznym.

„(…) d) czy działanie to powiązane jest z profilem działalności wykonywanej przez Wnioskodawcę?”

Jak wskazano we Wniosku, podstawowa działalność Spółki realizowana jest w zakresie wydobycia kopalin i produkcji metali. Działanie powyższe nie wiąże się bezpośrednio z tym zakresem, lecz (wg Spółki) pośrednio ze strategią X, która obejmuje również cele prospołecznościowe.

„(…) e) w jaki sposób realizacja tego działania przekłada się na zwiększenie sprzedaży opodatkowanej Wnioskodawcy?

Działanie wskazane powyżej nie ma bezpośredniego przełożenia na wielkość sprzedaży. Niemniej jednak wydatki na to działanie związane są pośrednio z ogólną działalnością Spółki, która co do zasady podlega opodatkowaniu.

„(…) f) w jaki sposób działanie to ma wpływ na ostatecznych nabywców produktów Wnioskodawcy, ewentualnie nakłonienie potencjalnych klientów do nabywania towarów Wnioskodawcy?”.

Działanie to nie jest nastawione na oddziaływanie na nabywcę/potencjalnego nabywcę wyrobów Spółki, lecz na społeczne otoczenie X. Ewentualny brak społecznej akceptacji działalności Spółki może w praktyce znacząco utrudniać działalność Spółki (i możliwości generowania sprzedaży opodatkowanej).

„(…) g) czy w związku z realizacją ww. działań Spółka będzie dokonywała zakupu towarów i usług udokumentowanych fakturami (zawierającymi podatek do odliczenia)? Jeżeli tak to proszę wskazać jakich? Informacje należy podać odrębnie dla każdego działania”.

Odpowiedź X:

Zakup licencji do prenumerat e-prasy, będzie udokumentowany fakturami, wystawionymi przez czynnego podatnika VAT, z wykazaną na fakturze kwotą VAT.

„(…) h) czy Spółka dokonuje jedynie wsparcia finansowego? Jeżeli tak, to proszę wskazać, dla których z ww. działań”.

Przedmiotem Wniosku jest wyłącznie zakup licencji do prenumeraty e-prasy oraz przekazanie tych prenumerat podmiotom wskazanym we Wniosku.

„(…) i) w jaki sposób ww. działania wpływają na wizerunek Spółki, na sposób postrzegania Spółki przez jej klientów?”.

Działania, jak będące przedmiotem Wniosku, mieszczą się w ramach działań prospołecznościowych. W konsekwencji Spółki oczekuje, iż ich realizacja będzie się przyczyniać do postrzegania X jako odpowiedzialnego przedsiębiorcy, dostawcy czy nabywcy, odpowiedzialnego zarówno za biznes, jak i na otoczenie zewnętrzne.

„(…) j) czy podmioty, na rzecz których Spółka realizuje te działania, są zobowiązane do jakichkolwiek czynności na rzecz Spółki? Jeżeli tak, to proszę wskazać jakie to czynności.

Nie – podmioty te nie ponoszą z tego tytułu żadnej odpłatności na rzecz Spółki.

„(…) k) czy wszystkie ww. działania zostaną zrealizowane przez Spółkę nieodpłatnie?”.

Tak (koszty tych działań ponosić będzie wyłącznie X).

„ (…) l) czy faktury dokumentujące poniesione wydatki w ramach realizacji Programu są/będą wystawione na Państwa?

Spółka wskazała, że tak.

(…) „m) czy przekazanie przez Państwa jednostkom samorządu terytorialnego licencji do prenumerat do tytułów e-prasy odbywa się odpłatnie czy nieodpłatnie?”.

Wnioskodawca wskazał, że przekazanie powyższe będzie dokonane nieodpłatnie.

W odpowiedzi na pytanie „czy nieodpłatne przekazanie licencji do prenumerat e-prasy odbędzie się do celów związanych z działalnością gospodarczą Spółki, czy do celów innych niż działalność gospodarcza Spółki?”.

Odpowiedź Spółki: Zauważyć należy, że intencją złożonego przez Spółkę Wniosku było uzyskanie stanowiska Organu w zakresie m.in ewentualnego opodatkowania ww. przekazań, co jest uzależnione od związku/braku związku takich przekazań z działalnością gospodarczą Spółki.

W uzasadnieniu swojego stanowiska, X wskazał, że – w jego ocenie – ww. przekazania nie podlegają opodatkowaniu VAT, bowiem związane są z działalnością gospodarczą Spółki. Niemniej X podkreśla, iż jest to tylko stanowisko Spółki wyrażone w sprawie będącej przedmiotem skierowanego do Organu zapytania.

Z tego też względu, odpowiedź na zadane przez Państwa pytanie nie może stanowić elementu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego niniejszej sprawy. W konsekwencji Spółka, jako Wnioskodawca, nie może zastępować Organu w wydaniu rozstrzygnięcia (interpretacji), o który sama wnioskuje, co wynika wprost z regulacji art. 14b § 1 i § 3 oraz art. 14c § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa.

Z kolei w odpowiedzi na pytanie o treści: „4) jeśli ww. przekazanie odbywa się w związku z prowadzoną przez Spółę działalnością gospodarczą, to jaki związek z potrzebami prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej ma to nieodpłatne przekazanie?”.

Wnioskodawca wskazał, że jak Spółka poinformowała w odpowiedzi na pyt. 3, rolą Organu, a nie Spółki, jest ocena, czy przekazanie takie odbywa się w związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą.

Niemniej jednak, w ocenie Spółki, można twierdzić (jak wskazano w zaprezentowanym stanowisku Spółki w niniejszej sprawie), iż przedmiotowe przekazanie wpisuje się w realizację Strategii X oraz winno służyć m.in. kształtowaniu odpowiednich relacji ze społecznościami lokalnym.

Natomiast w odpowiedzi na pytanie o treści: „jakie konkretnie korzyści dla działalności Spółki będzie miało przekazanie ww. licencji?” Spółka wskazała, że skutki działań, jak będące przedmiotem Wniosku, nie są mierzalne w sensie ekonomicznym. Jednakże Spółka oczekuje, iż działania prospołecznościowe jw. będzie pośrednio przekładać się na pozytywne postrzeganie Spółki, a w konsekwencji akceptację społeczności lokalnych dla działalności Spółki.

Pytania

1. Czy Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z wydatków ponoszonych przez Spółkę na realizację Programu z obszaru CSR wskazanego w opisie sprawy?

2. Czy X w związku z przekazaniem licencji do prenumerat do e-prasy jest zobowiązana do naliczenia podatku VAT należnego?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Stosownie do zapisu art. 86 ust. 1 ustawy VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jak wynika z treści powołanego przepisu art. 86 ust. 1 ustawy VAT, warunkiem skorzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu dokonanych zakupów towarów i usług jest ich związek z realizowanymi przez podatnika czynnościami opodatkowanymi. Zakup opisanych towarów i usług nie stanowi wydatków, które można bezpośrednio powiązać z konkretną sprzedażą opodatkowaną.

Niemniej realizacja podstawowej zasady konstrukcyjnej podatku VAT, tj. zasady neutralności podatku VAT, umożliwia podatnikowi obniżenie podatku należnego o kwoty podatku zapłaconego przy nabyciu towarów i usług, związanych z jego działalnością gospodarczą, podlegającą opodatkowaniu również w przypadku, gdy związek tych zakupów występuje w sposób pośredni, a nabywane towary/usługi mają charakter kosztów ogólnych prowadzonej działalności.

W ocenie Spółki, wydatki wskazane w złożonym Wniosku związane są z ogólnym funkcjonowaniem Spółki i prowadzeniem przez nią działalności gospodarczej, gdyż usługi nabywane na realizację takich programów wpisują się w realizowaną przez Spółkę strategię odpowiadającą doktrynie społecznej odpowiedzialności biznesu (CSR). W związku z tym, mając na względzie, iż wydatki tego rodzaju przekładają się bezpośrednio na wizerunek firmy postrzeganej, jako odpowiedzialnego partnera społecznego.

Prawo do odliczenia VAT w tym przypadku znajduje potwierdzenie w unijnej zasadzie neutralności VAT wyrażonej w art. 1 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28.11.2006 r. (tj. Dz. Urz. UE z 2006 r. nr L 347).

Na prawidłowość stanowiska Wnioskodawcy wskazuje teza NSA, jaką wyraził w wyroku z 2 kwietnia 2019 r. o sygn. I FSK/561/17, gdzie NSA powołując się na inne orzeczenia dot. działalności CSR zgodził się, że „(`(...)`) wydatki na nabycie towarów i usług, poniesione w związku z realizacją społecznej odpowiedzialności biznesu mogą być kwalifikowane jako wydatki o charakterze marketingowym i mogą mieć związek z prowadzoną przez podatnika działalnością opodatkowaną. Jest to – jak podkreślono – koncepcja zarządzania przedsiębiorstwem, polegająca na świadomym, zrównoważonym działaniu zorientowanym nie tylko na zysk finansowy i aspekty ekonomiczne, ale także uwzględniającym potrzeby i wymagania szeroko pojętych interesów społecznych i ekologicznych w otoczeniu firmy”. Ponadto NSA podkreślił, że program CSR jest powszechnie przyjętą metodą reklamy i promocji podmiotów gospodarczych, działających zwłaszcza w takich szczególnych branżach, w których typowa reklama (telewizyjna, radiowa, internetowa) nie ma zastosowania albo jej zastosowanie nie przynosi spodziewanych efektów.

Analogiczne stanowisko zostało również wyrażone w indywidualnych interpretacjach wydanych przez organy podatkowe, w tym m.in. przez:

- Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 11 lutego 2014 r. IPTPP1/443-783/11- 5/S/13/MW,

- Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 7 marca 2016 r. sygn. IBPB-1-3/4510-92/16/MO,

- Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 15 grudnia 2015 r. sygn. ILPB3/4510-1-441/15-3/KS,

- Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 31 marca 2015 r. sygn. ILPB3/423-718/14-3/PR,

- Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 15 grudnia 2011 r. sygn. IPTPB3/423-233/11-2/MF,

- Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 20 stycznia 2014 r. sygn. IPTPB3/423-419/13-2/IR,

- Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 30 października 2014 r. sygn. IPPB5/423-845/14-2/JC.

Powyższe należy odnieść do sytuacji Spółki i specyfiki branży produkcji metali nieżelaznych, w której szczególnej znaczenia dla prowadzenia działalności gospodarczej, a tym samym generowania sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT, ma ukształtowanie odpowiednich relacji ze społecznością lokalną. W tym zakresie działania z zakresu CSR wpływają na utrzymanie wysokiego poziomu identyfikacji tych społeczności ze Spółką. Działania podejmowanie w tym zakresie stanowią istotny element obecnej Strategii, nie tylko, jako jeden z filarów, ale również ze względu na fakt, że brak społecznej akceptacji działalności Spółki może w praktyce znacząco utrudnić jej działania.

Program w swoich założeniach wprost odwołuje się do V Filaru przyjętej przez Spółkę Strategii, tj. do prospołeczności. Program ma w szczególności umożliwić mieszkańcom regionu szanse rozwoju poprzez bezpłatny dostęp do wybranych pozycji e-pracy. Ponadto, Program zakłada szersze cele, takie jak budowanie relacji i dialogu społecznego na wszystkich płaszczyznach działania Spółki, co, w ocenie Wnioskodawcy, wpisuje się całościowo w realizację Strategii.

Istotę oddziaływania CSR na pomyślność realizacji Strategii można przykładowo wskazać w odniesieniu do Filaru II (nowa działalność) oraz kierunku rozwoju, jakim jest energia. W tym zakresie Spółka zakłada dywersyfikację oraz dążenie do zrównoważonego rozwoju poprzez budowę własnych mocy wytwórczych z niskoemisyjnych źródeł. Co w praktyce oznacza zaangażowanie zarówno w obszar odnawialnych źródeł energii (OZE), które nie powinny budzić większych dyskusji społecznych, jak również w rozwój energetyki jądrowej w oparciu o technologię małych reaktorów jądrowych. Ten drugi obszar, jak pokazuje historia polskiej energetyki jądrowej, może w praktyce budzić istotne dyskusje społeczne. Tym samym, szczególnego znaczenia nabiera kwestia budowania przez Spółkę właściwych relacji społecznych jak i sprawnego dialogu ze społecznością lokalną (w tych rejonach gdzie jest lub potencjalnie może być prowadzona działalność Spółki). Działania te w praktyce mogą być podejmowane przez aktywnie rozwinięty obszar CSR.

Jak wskazują przeprowadzone w 2020 roku badania na zlecenie Ministerstwa Klimatu i Środowiska co prawda 62,5% Polaków popiera budowę elektrowni jądrowych w Polsce, ale tylko 46% popiera zlokalizowanie takiej elektrowni w bezpośredniej okolicy swojego miejsca zamieszkania, a aż 51,4% wyraża sprzeciw wobec takiego rozwiązania. Na tym tle widać, że budowa właściwych relacji ze społecznością lokalną jest jednym z kluczowych elementów w zakresie realizacji zakładanych celów, w tym przy rozwoju energetyki jądrowej. Przykładem tego jest historia budowy w Polsce elektrowni atomowej w Żarnowcu, która m.in. ze względu na silny opór społeczny do tej pory nie powstała (w przeprowadzonym 27 maja 1990 r. referendum w województwie gdańskim 86,1% głosujących opowiedziała się przeciwko budowie tej elektrowni).

W świetle powyższego należy podkreślić, że koszt energii elektrycznej ma kluczowe znaczenie w działalności Spółki. W tym zakresie obserwowany w ostatnim okresie radykalny wzrost cen energii rzutuje na konkurencyjność producentów metali na poziomie międzynarodowym, gdyż, co do zasady ze względu na przyjęte zasady rozliczeń w oparciu o ceny giełdowe, głównym obszarem konkurencji na rynku jest utrzymanie efektywności kosztowej. Brak działań zmierzających do obniżenia kosztów energii istotne wpłynie na Spółkę i jej zdolność do generowania sprzedaży opodatkowanej w przyszłości.

Powyższe jest tylko jednostkowym przykładem, ale wyraźnie wskazuje, że istota CSR w działalności przedsiębiorstwa powinna być oceniana w perspektywie długofalowej, z uwzględnieniem szerokiego kontekstu działalności. Bez odpowiednich relacji społecznych, w szczególności ze społecznością lokalną, nie jest możliwe realizowanie długofalowych programów rozwojowych dotyczących głównych rodzajów działalności, a w szczególności takich, które potrzebują dla sprawnego wdrożenia właściwego oparcia w spółczesności.

W związku z powyższym, Spółka stoi na stanowisku, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy VAT, jak również w myśl zasady neutralności podatku VAT wyrażonej w art. 1 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, będzie jej przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem przedmiotowych usług (o ile nie będą one objęte dyspozycją art. 88 ustawy VAT).

Ad. 2

W świetle art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Tym samym, dla ustalenia, czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności, jakie w danej sprawie występują. Zatem, aby nieodpłatne świadczenie uznać za odpłatne świadczenie usług, a tym samym za podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być ono świadczone na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika.

Za usługi niezwiązane z prowadzeniem działalności gospodarczej należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej.

Mając na uwadze, że Program wpisuje się w realizację Strategii Wnioskodawcy oraz fakt, że ma służyć m.in. kształtowaniu odpowiednich relacji ze społecznościami lokalnymi, które to relacje jak wykazano w uzasadnieniu do pytania nr 1, mają szczególne znaczenie dla Spółki i jej działalności, należy uznać, że przekazanie licencji będzie odbywało się w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą.

Tym samym, mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, nie będzie On zobowiązany do naliczenia podatku VAT należnego, w związku z przekazaniem prenumerat.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z wydatków ponoszonych przez Spółkę na realizację Programu z obszaru CSR oraz obowiązku naliczenia podatku należnego w związku z przekazaniem licencji do prenumerat do e-prasy – jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powołanego art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na mocy art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy:

Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Ponadto zgodnie z art. 88 ust. 4 ustawy:

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

W tym miejscu należy wskazać, że zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wyznacza czynnik przedmiotowy – opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług oraz czynnik podmiotowy – czynności muszą być wykonywane przez podatnika działającego w takim charakterze w odniesieniu do tych czynności.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Według ust. 2 powołanego artykułu:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej. Przy czym związek dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą może mieć charakter pośredni lub bezpośredni.

Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Istotna jest intencja nabycia – jeśli dany towar ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas – po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych – odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie precyzują, jaki związek musi istnieć pomiędzy zakupami, a sprzedażą, żeby podatnik mógł skorzystać z prawa do odliczenia. Związek ten – jak wskazano powyżej – może być bezpośredni, bądź pośredni. O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą, np. dalszej odsprzedaży (towary handlowe) lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy. Bezpośrednio wiążą się więc z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika. Natomiast pośredni związek nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy występuje wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa – mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganym przez podatnika obrotem opodatkowanym. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług, a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotu.

Powyższe regulacje oznaczają, że aby stwierdzić, czy podatnikowi podatku od towarów i usług przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, należy zbadać wyłącznie związek ponoszonych wydatków z wykonywanymi przez podatnika czynnościami opodatkowanymi, przy czym związek ten musi mieć charakter niewątpliwy, lecz niekoniecznie bezpośredni. Podatnik musi jednak wykazać związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Istnienie związku między nabywanymi towarami i usługami a transakcjami opodatkowanymi podatnika jest traktowane jako niezbędny wymóg powstania prawa do odliczenia podatku również w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006 str. 1, ze zm.). Stanowisko powyższe znajduje również potwierdzenie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Zasada neutralności podatku VAT, a także kwestia pośredniego związku pomiędzy podatkiem naliczonym VAT a czynnościami opodatkowanymi jako warunku wystarczającego do zachowania prawa do odliczenia VAT były przedmiotem licznych orzeczeń TSUE m.in. wyrok z 15 stycznia 1998 r. w sprawie C-37/95 (Państwo Belgijskie v. Ghent Coal Terminal NV), wyrok z 22 lutego 2001 r. w sprawie C-408/98 (Abbey National plc v. Commissioners of Customs & Excise), wyrok z 26 maja 2005 r. w sprawie C-465/03 (Kretztechnik AG v. Finanzamt Linz), wyrok z 27 września 2001 r. w sprawie C-16/00 (CIBO Participations SA v. Directeur régional des impôts du Nord-Pas-de-Calais). TSUE podkreślał, że co do zasady, prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przysługuje podatnikom wówczas, gdy istnieje bezpośredni związek poniesionych wydatków ze sprzedażą opodatkowaną. Jednakże, brak bezpośredniego związku z konkretną czynnością podlegającą opodatkowaniu nie wyklucza prawa do odliczenia podatku VAT w przypadku tzw. kosztów ogólnych działania podatnika, o ile koszty te mogą być przypisane do działalności podatnika podlegającej opodatkowaniu VAT.

Podobny pogląd wyraził Trybunał Sprawiedliwości w wyroku z dnia 8 czerwca 2000 r. w sprawie C-98/98, Commissioners of Customs and Excise a Midland Bank plc. Trybunał nie miał w tej sprawie wątpliwości, że art. 2 Pierwszej Dyrektywy i art. 17 ust. 2, 3 i 5 Szóstej Dyrektywy w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych, należy interpretować w taki sposób, aby warunkiem odliczenia przez podatnika podatku VAT oraz podstawą do ustalenia zakresu tego prawa, było zasadniczo istnienie bezpośredniego związku pomiędzy daną transakcją nabycia a daną transakcją (lub transakcjami) sprzedaży, uprawniającymi do dokonania odliczenia. W uzasadnieniu tego wyroku Trybunał wyjaśnił, że w przypadku gdy podatnik dokonuje transakcji, w odniesieniu do których podatek VAT podlega odliczeniu oraz transakcji nie dających podstaw do odliczenia podatku naliczonego, podatnik może dokonać odliczenia podatku VAT naliczonego od towarów i usług przez niego nabytych w przypadku, gdy towary te pozostają w bezpośrednim związku z transakcjami sprzedaży podlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT.

W tym miejscu warto przywołać orzeczenie TSUE z 8 lutego 2007 r. C-435/05 w sprawie Investrand BV przeciwko Staatssecretaris van Financiën, wskazane również przez Wnioskodawcę jako wyraz ugruntowanej linii orzeczniczej w TSUE w zakresie przyznawania prawa do odliczenia podatnikowi nawet w przypadku braku bezpośredniego i ścisłego związku pomiędzy konkretną transakcją powodującą naliczenie podatku.

Należy jednak zauważyć, że w wyroku tym (pkt 23) w pierwszej kolejności TSUE wskazał, że zgodnie z ustalonym orzecznictwem, aby można było przyznać podatnikowi prawo do odliczenia naliczonego podatku VAT i określić zakres tego prawa, zasadniczo konieczne jest istnienie bezpośredniego i ścisłego związku pomiędzy konkretną transakcją powodującą naliczenie podatku, a jedną lub kilkoma transakcjami objętymi podatkiem należnym, które rodzą prawo do odliczenia (zob. ww. wyroki: w sprawie Midland Bank, pkt 24; w sprawie Abbey National, pkt 26; oraz wyrok z dnia 3 marca 2005 r. w sprawie C-32/03 Fini H, Zb.Orz. str. I 1599, pkt 26). Prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu towarów lub usług zakłada, iż wydatki poczynione celem ich nabycia stanowiły element cenotwórczy transakcji obciążonych podatkiem należnym, rodzących prawo do jego odliczenia (zob. ww. wyroki: w sprawie Midland Bank, pkt 30, w sprawie Abbey National, pkt 28, jak i wyrok z dnia 27 września 2001 r. w sprawie C-16/00 Cibo Participations, Rec. str. I 6663, pkt 31).

Następnie w pkt 24 wyroku TSUE wskazał, że prawo do odliczenia zostaje zatem również przyznane podatnikowi nawet w przypadku braku bezpośredniego i ścisłego związku pomiędzy konkretną transakcją powodującą naliczenie podatku a jedną lub kilkoma transakcjami objętymi podatkiem należnym, które rodzą prawo do odliczenia, gdy koszty omawianych usług stanowią część jego kosztów ogólnych i jako takie stanowią element cenotwórczy dla dostarczanych towarów lub świadczonych usług. Koszty te w rzeczywistości zachowują bezpośredni i ścisły związek z całą działalnością gospodarczą podatnika (zob. w szczególności ww. wyroki w sprawach Midland Bank, pkt 23 i 31 oraz Kretztechnik, pkt 36).

Ostatecznie jednak TSUE doszedł w tej sprawie do konkluzji, że artykuł 17 ust. 2 szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku należy interpretować w ten sposób, że koszty usług doradczych, z których podatnik skorzystał w celu ustalenia kwoty wierzytelności stanowiącej część majątku jego przedsiębiorstwa i związanej ze sprzedażą akcji dokonaną w okresie, w którym nie był on jeszcze podatnikiem podatku VAT, z braku dowodów na to, że wyłączną przyczyną tych usług jest działalność gospodarcza w rozumieniu tej dyrektywy wykonywana przez podatnika, nie wykazują bezpośredniego i ścisłego związku z tą działalnością, a w konsekwencji nie uprawniają do odliczenia podatku VAT, który je obciąża.

W konsekwencji, w opinii Organu, z wyroku tego wynika, że aby można było przyznać podatnikowi prawo do odliczenia naliczonego podatku VAT związek pomiędzy zakupami, a działalnością gospodarczą co do zasady powinien być bezpośredni, może być również pośredni jednak tylko gdy zakupy związane są z działalnością gospodarczą („wyłączną przyczyną tych usług jest działalność gospodarcza w rozumieniu tej dyrektywy wykonywana przez podatnika”). W przeciwnym wypadku koszty pośrednie nie wykazują bezpośredniego i ścisłego związku z tą działalnością, a w konsekwencji nie uprawniają do odliczenia podatku VAT, który je obciąża.

Przenosząc tezy płynące z powyższego orzeczenia C-435/05 na grunt niniejszej sprawy należy zauważyć, że nie można zakładać, iż w każdym przypadku ten związek pośredni zakupów uprawnia do odliczenia podatku. Oznacza to, że wydatki na nabycie towarów i usług, poniesione w związku z realizacją społecznej odpowiedzialności biznesu mogą być kwalifikowane jako wydatki o charakterze marketingowym i mogą mieć związek z prowadzoną przez podatnika działalnością opodatkowaną, ale nie muszą.

Zatem niezbędnym warunkiem odliczenia VAT jest istnienie związku pomiędzy zakupami a konkretną transakcją opodatkowaną. Prawo do odliczenia podatku naliczonego powinno przysługiwać podatnikowi w takim zakresie, w jakim działalność podatnika daje to prawo. Aby odliczenie podatku było dopuszczalne, transakcja powodująca naliczenie podatku winna pozostawać w ścisłym związku z transakcjami, które rodzą prawo do odliczenia. W ten sposób prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu towarów i usług zakłada, że poczynione wydatki stanowią element cenotwórczy transakcji obciążonych podatkiem należnym, rodzącym prawo do jego odliczenia.

Katalog czynności podlegających opodatkowaniu zawarty jest w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, zgodnie z którym:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zwanym dalej „podatkiem” podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy:

Za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;

2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Uwzględniając powyższe, wskazać należy, że opodatkowaniu podlega nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika. Przy czym, za usługi świadczone do celów innych niż działalność gospodarcza należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej (a więc w sytuacji, gdy podmiotem uzyskującym dominującą korzyść z tego tytułu jest nabywca (beneficjent) świadczenia, a nie podatnik.

Ponadto należy wskazać, że istotną kwestią dla zastosowania przepisu art. 8 ust. 2 ustawy jest ustalenie, czy występuje prawo do odliczenia podatku naliczonego. Takie podejście znajduje potwierdzenie w opinii Rzecznika Generalnego z 23 października 2008 r. w powołanej wyżej sprawie C-371/07, który stwierdził, że „(`(...)`) możliwość odliczenia podatku naliczonego stanowi wyraźną przesłankę jedynie dla zastosowania art. 5 ust. 6 lub art. 6 ust. 2 lit. a, jednakże sądzę, że w art. 6 ust. 2 lit. b ma charakter bezwzględnie dorozumiany. Nie ma w tym przypadku charakteru wyraźnego zasadniczo z uwagi na to, że przepis ten odnosi się głównie do usług świadczonych przez pracowników, a koszty pracowników (w formie wynagrodzenia) nie są obciążone podatkiem VAT. Jednakże w przypadku, gdy kompleksowa dostawa winna być sklasyfikowana, jako dostawa usług, wykorzystane towary zazwyczaj będą podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, a podstawą opodatkowania w odniesieniu do wszystkich transakcji wymienionych w art. 6 ust. 2 stanowi »suma wydatków poniesionych przez podatnika na wykonanie usług« (art. 11 część A ust. 1 lit. c). Objęcie tą podstawą opodatkowania kosztu dostaw, od których podatek naliczony nie podlegał odliczeniu, byłoby sprzeczne nie tylko z systematyką art. 5 ust. 6 i art. 6 ust. 2 w całości, ale również z fundamentalną zasadą neutralności podatku VAT dla podatników” – vide pkt 40 opinii.

Mając zatem na uwadze powyższe należy uznać, że w przypadku nieodpłatnego świadczenia usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkiego innego nieodpłatnego świadczenia usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, jeżeli podatnikowi przysługiwałoby prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wówczas zastosowanie znajdzie art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy.

Zatem brak prawa do odliczenia z uwagi na związek wydatków z czynnościami innymi niż działalność gospodarcza podatnika powoduje, że nie występuje obowiązek opodatkowania podatkiem od towarów i usług nieodpłatnego świadczenia usług.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. Sprzedaż towarów i usług – realizowana w ramach podstawowej działalności Spółki (tj. przede wszystkim wydobycie kopalin oraz produkcja i sprzedaż metali) – podlega opodatkowaniu podatkiem VAT wg stawek innych niż zwolniona. Spółka dokonuje również sprzedaży usług zwolnionych od VAT. Usługi te stanowią jednak marginalną część obrotów osiąganych ze sprzedaży towarów i usług, co – w związku z pozostałymi regulacjami ustawy o VAT – daje Spółce pełne prawo do odliczenia VAT od zakupów związanych z tzw. sprzedażą mieszaną, tj. opodatkowaną i zwolnioną od VAT.

X obecnie realizuje Strategię Grupy Kapitałowej (…) do 2030 r. z horyzontem roku 2040 (dalej: Strategia).

Obecna Strategia to 5 filarów (działalność podstawowa, nowa działalność, działalność wspierająca, zdrowie, prospołeczność), bazujących na 5 zaktualizowanych kierunkach rozwoju: elastyczność; efektywność; ekologia; bezpieczeństwo i zrównoważony rozwój, e-przemysł, energia. Poszczególnym filarom przypisano m.in. zindywidualizowane cele główne. Powyższe cele realizowane są m.in. w ramach budowania trwałych realizacji z partnerami społecznymi jak i biznesowymi, w szczególności z obszaru prowadzenia działalności gospodarczej przez X. W tym zakresie X angażuje się w szczególności w projekty z zakresu CSR, czyli tzw. społecznej odpowiedzialności biznesu. CSR, gwarantuje nie tylko lojalność klienta, podnosi wiarygodność firmy w oczach jej współpracowników, partnerów handlowych, ale przede wszystkim władz i społeczności lokalnych. Mając świadomość wpływu realizowanej działalności gospodarczej na otoczenie zewnętrzne (działalność produkcyjna) Wnioskodawca podejmuje szereg działań uwzględniających w prowadzonym biznesie m.in. problematykę społeczną, co wpływa na budowę dobrego wizerunku Spółki. Ponadto zaangażowanie Spółki w działalność o charakterze społecznym pozwala odpowiednio wcześnie zrozumieć zmieniające się oczekiwania społeczeństwa, w tym także społeczności lokalnych. W tym roku Spółka, w celu realizacji zadań CSR, jest zainteresowana wdrożeniem programu (…) (dalej: Program).

Program jest spójny ze Strategią, której filar „Prospołeczność" zakłada działania m.in. w oparciu o ideę zrównoważonego rozwoju. Program ma na celu: umożliwienie szans rozwoju mieszkańcom jednostek samorządowych na terenie, których X prowadzi działalność gospodarczą poprzez bezpłatny dostęp do wybranych pozycji e-prasy; budowanie relacji i dialogu społecznego na wszystkich płaszczyznach działania Spółki; promowanie działań edukacyjnych w ramach CSR. Programem mają być przede wszystkim objęci mieszkańcy tzw. (…) i wybranych samorządów województwa (…), tj. na terenie, których działalność prowadzi Spółka. Celem programu jest umożliwienia samodoskonalenia w zakresie różnorodnych kompetencji i wiedzy, a także przeciwdziałania wykluczeniu cyfrowemu wśród różnych grup wiekowych mieszkańców regionu.

Wsparcie będzie realizowane na podstawie wniosków złożonych przez jednostki samorządu terytorialnego (gminy), poprzez udostępnienie punktom bibliotecznym licencji do prenumerat do tytułów e-prasy, które uprzednio zakupił X od podatnika VAT czynnego. Zakup został udokumentowany fakturą VAT. Jednocześnie, same umowy przekazania prenumerat będą zawarte przez X bezpośrednio z jednostką samorządu terytorialnego. Jednostka samorządu terytorialnego będzie zobowiązana do bezpłatnego udostępnienia prenumerat podległym punktom bibliotecznym. W ramach działania będzie nabyta licencja do prenumerat do tytułów e-prasy. Realizacja tego działania, w ocenie Spółki, przekłada się na cele marketingowe, bowiem jest elementem strategii zarządzania Spółką, co przekłada się na pozytywne postrzeganie Spółki, a w konsekwencji pośrednio na jej konkurencyjność. W ocenie Spółki, program winien się przekładać na konkurencyjność Spółki, bowiem prospołeczne działania nakierowane na otoczenie, gdzie Spółka prowadzi działalność, mogą skutkować pozytywnym postrzeganiem Spółki przez to otoczenie, a tym samym akceptacja działalności Spółki w tym otoczeniu społecznym. Podstawowa działalność Spółki realizowana jest w zakresie wydobycia kopalin i produkcji metali. Działanie powyższe nie wiąże się bezpośrednio z tym zakresem, lecz (wg Spółki) pośrednio ze strategią X, która obejmuje również cele prospołecznościowe. Działanie wskazane powyżej nie ma bezpośredniego przełożenia na wielkość sprzedaży. Niemniej jednak wydatki na to działanie związane są pośrednio z ogólną działalnością Spółki, która co do zasady podlega opodatkowaniu. Działanie to nie jest nastawione na oddziaływanie na nabywcę/potencjalnego nabywcę wyrobów Spółki, lecz na społeczne otoczenie X. Ewentualny brak społecznej akceptacji działalności Spółki może w praktyce znacząco utrudniać działalność Spółki (i możliwości generowania sprzedaży opodatkowanej). Zakup licencji do prenumerat e-prasy, będzie udokumentowany fakturami, wystawionymi przez czynnego podatnika VAT, z wykazaną na fakturze kwotą VAT. Działania, jak będące przedmiotem Wniosku, mieszczą się w ramach działań prospołecznościowych. W konsekwencji Spółka oczekuje, iż ich realizacja będzie się przyczyniać do postrzegania X jako odpowiedzialnego przedsiębiorcy, dostawcy czy nabywcy, odpowiedzialnego zarówno za biznes, jak i na otoczenie zewnętrzne. Skutki działań, jak będące przedmiotem Wniosku, nie są mierzalne w sensie ekonomicznym. Jednakże Spółka oczekuje, iż działanie prospołecznościowe będzie pośrednio przekładać się na pozytywne postrzeganie Spółki, a w konsekwencji akceptację społeczności lokalnych dla działalności Spółki.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z wydatków ponoszonych przez Spółkę na realizację Programu z obszaru CSR wskazanego w opisie sprawy (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) oraz czy Spółka w związku z przekazaniem licencji do prenumerat do e-prasy jest zobowiązana do naliczenia podatku VAT należnego (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).

W tym miejscu należy wyjaśnić, że CSR (Corporate Social Responsibility), czyli społeczna odpowiedzialność biznesu (przedsiębiorstw) to koncepcja, według której przedsiębiorstwa na etapie budowania strategii dobrowolnie uwzględniają interesy społeczne i ochronę środowiska, a także relacje z różnymi grupami interesariuszy.

Definicja tego pojęcia została określona w roku 2010 przez Międzynarodową Organizację Standaryzacyjną (ang. International Organization for Standarization, ISO). Według Normy PN-ISO 26000 („Guidance on social responsibility”) – „społeczna odpowiedzialność to odpowiedzialność organizacji za wpływ jej decyzji i działań na społeczeństwo i środowisko zapewniana poprzez przejrzyste i etyczne postępowanie, które przyczynia się do zrównoważonego rozwoju w tym dobrobytu i zdrowia społeczeństwa; uwzględnia oczekiwania interesariuszy jest zgodne z obowiązującym prawem i spójne z międzynarodowymi normami postępowania oraz jest zintegrowane z działaniami organizacji i praktykowane w jej relacjach”.

Norma PN-ISO 26000 jest przeznaczona dla wszystkich organizacji: biznesowych, administracji rządowej i samorządowej oraz trzeciego sektora. Norma ta nie podlega certyfikacji, jest zbiorem praktyk i standardów dających możliwość dobrowolnego ich stosowania przez organizację. Każda organizacja może posługiwać się tą normą, jeżeli postępuje zgodnie z jej zasadami. Można wybrać te obszary, które dotyczą konkretnej organizacji i dostosować się do nich.

W części (3) dotyczącej rozumienia i charakterystyki społecznej odpowiedzialności (3.3) podano, że ponieważ społeczna odpowiedzialność dotyczy potencjalnego i rzeczywistego oddziaływania decyzji oraz działań podejmowanych przez organizację, to stałe, codzienne działania organizacji stanowią najważniejszy obszar, który należy wziąć pod uwagę. Zaleca się, aby społeczna odpowiedzialność była integralną częścią podstawowej strategii organizacji, z przypisanymi obowiązkami i rozliczalnością z nich na wszystkich właściwych poziomach organizacji. Zaleca się, aby było to odzwierciedlone w procesie decyzyjnym oraz uwzględnione w realizacji działań.

Filantropia (w tym kontekście rozumiana jako przekazywanie środków na cele charytatywne) może pozytywnie wpływać na społeczeństwo. Jednakże nie zaleca się, aby tego typu działania były stosowane przez organizacje jako substytut integrowania społecznej odpowiedzialności z działaniami organizacji (3.3.4).

W tym kontekście, społeczna odpowiedzialność biznesu, to przede wszystkim prowadzenie własnej działalności z uwzględnieniem kluczowych obszarów społecznej odpowiedzialności takich jak: ład organizacyjny, prawa człowieka, praktyki z zakresu pracy, środowisko, uczciwe praktyki operacyjne, zagadnienia konsumenckie oraz zaangażowanie społeczne i rozwój społeczności globalnej.

W tym miejscu podkreślenia wymaga, że chociaż pojęcie CSR, jako pewnego rodzaju jednolita struktura funkcjonuje (jest realizowane) w działalności biznesowej oraz jest dostrzegane na poziomie publicznym (zdefiniowanie pojęcia CSR przez Międzynarodową Organizację Normalizacyjną w normie ISO 26000 z roku 2010) to jednak wypada podkreślić, że nie jest ono znane jako takie przepisom ustawy o podatku od towarów i usług. Nie zostało ono w niej wymienione wprost, brak jest także innej konstrukcji prawnej, która pozwalałaby uznać tego rodzaju wydatki całościowo. To zaś prowadzi do wniosku, że nie jest możliwe, dokonywanie oceny wszystkich zagregowanych w strukturze CSR wydatków tak jakby był to jeden wydatek. Jakkolwiek podejmowanie przez podatnika działań w ramach społecznej odpowiedzialności biznesu jest z pewnością pożądane chociażby ze względu na uwzględniany przez firmę interes społeczny, nie oznacza to jednak, że we wszystkich tego typu inwestycjach przedsiębiorca ma prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na działania CSR, gdyż jest to uzależnione od okoliczności konkretnego przypadku.

Tym samym samo wskazanie przez podatnika, że wydatki ponoszone są w ramach CSR, nie jest wystarczające dla uznania, że związku z tym powinny one być traktowane jako pośrednio związane z wykonywaniem przez Spółkę działalności opodatkowanej. Nawet jeśli, zdaniem podatnika, działania podejmowane są w ramach przyjętej strategii biznesowej, które można przypisać do społecznej odpowiedzialność biznesu, to należy dokonać oceny, czy rzeczywiście efektem, a nie tylko celem działania realizowanego w związku z polityką CSR Spółki jest budowa jej pozytywnego wizerunku w otoczeniu lokalnym i biznesowym.

Co do zasady działania marketingowe przekładają się bezpośrednio na wizerunek firmy i pośrednio mogą wpływać na zwiększenie prowadzonej przez podatnika działalności opodatkowanej. Zauważyć wypada, że w orzecznictwie NSA (por. m.in. wyroki z 13 listopada 2013 r., sygn. akt I FSK 1606/12, z 13 czerwca 2018 r., sygn. akt I FSK 1420/16 oraz z 26 września 2018 r, sygn. akt II FSK 2500/16) wyjaśniono, że wydatki na nabycie towarów i usług, poniesione w związku z realizacją społecznej odpowiedzialności biznesu mogą być kwalifikowane jako wydatki o charakterze marketingowym i mogą mieć związek z prowadzoną przez podatnika działalnością opodatkowaną. Jest to – jak podkreślono – koncepcja zarządzania przedsiębiorstwem, polegająca na świadomym, zrównoważonym działaniu zorientowanym nie tylko na zysk finansowy i aspekty ekonomiczne, ale także uwzględniającym potrzeby i wymagania szeroko pojętych interesów społecznych i ekologicznych w otoczeniu firmy.

Zauważyć też należy, że praktyki CSR są współcześnie uznaną metodą reklamy i promocji podmiotów gospodarczych, działających zwłaszcza w szczególnych branżach, w których typowa reklama (telewizyjna, radiowa, internetowa) nie ma szerokiego zastosowania.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 23 marca 2017 r., sygn. akt I FSK 1458/15 wskazał, że podejmowanie przez podatnika działań w ramach społecznej odpowiedzialności biznesu jest z pewnością pożądane chociażby ze względu na uwzględniany przez firmę interes społeczny, nie oznacza to jednak, że we wszystkich tego typu inwestycjach przedsiębiorca ma prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na działania CSR, gdyż jest to uzależnione od okoliczności konkretnego przypadku. W każdej zatem konkretnej, wskazanej we wniosku sytuacji należy rozważyć czy podejmowane przez przedsiębiorcę czynności (zakupy, usługi) w ramach CSR mają związek z działalnością opodatkowaną i wpływ na powstanie obrotu.

Interpretując ww. art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy, stwierdzić należy, że opodatkowaniu podlegać powinno, jako odpłatne świadczenie usług, użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza (w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników), jeżeli przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, w całości lub w części, przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

Tylko łączne zaistnienie ww. przesłanek umożliwia objęcie zakresem opodatkowania VAT usług świadczonych nieodpłatnie. Jeśli jeden z tych warunków nie jest spełniony, to wówczas takie świadczenie usług będzie nieopodatkowane podatkiem od towarów i usług.

Analizując natomiast treść powołanego art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, należy zauważyć, że dla ustalenia, czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej przepisu istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności, jakie w danej sprawie występują.

Zatem należy stwierdzić, że opodatkowaniu podlegają te nieodpłatne usługi, które nie mają związku z prowadzoną działalnością, a więc nie mają wpływu na przyszłe obroty przedsiębiorstwa, jego zyski, wizerunek, odbiór przez kontrahentów.

Ponadto należy zwrócić uwagę na opinię Rzecznika Generalnego z dnia 23 października 2008 r. w sprawie C-371/07, który stwierdził, że: „(`(...)`) możliwość odliczenia podatku naliczonego stanowi wyraźną przesłankę jedynie dla zastosowania art. 5 ust. 6 lub art. 6 ust. 2 lit. a), jednakże sądzę, że w art. 6 ust. 2 lit. b ma charakter bezwzględnie dorozumiany. Nie ma w tym przypadku charakteru wyraźnego zasadniczo z uwagi na to, że przepis ten odnosi się głównie do usług świadczonych przez pracowników, a koszty pracowników (w formie wynagrodzenia) nie są obciążone podatkiem VAT. Jednakże w przypadku gdy kompleksowa dostawa winna być sklasyfikowana jako dostawa usług, wykorzystane towary zazwyczaj będą podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, a podstawę opodatkowania w odniesieniu do wszystkich transakcji wymienionych w art. 6 ust. 2 stanowi: „suma wydatków poniesionych przez podatnika na wykonanie usług” [art. 11 część A ust. 1 lit. c)]. Objęcie tą podstawą opodatkowania kosztu dostaw, od których podatek naliczony nie podlegał odliczeniu, byłoby sprzeczne nie tylko z systematyką art. 5 ust. 6 i art. 6 ust. 2 w całości, ale również z fundamentalną zasadą neutralności podatku VAT dla podatników” – vide pkt 40 opinii.

Mając na uwadze powyższe należy podkreślić, że brak prawa do odliczenia z uwagi na związek wydatków z czynnościami niezwiązanymi z działalnością gospodarczą podatnika powoduje, że nie występuje tym samym obowiązek opodatkowania podatkiem od towarów i usług nieodpłatnego świadczenia usług.

Z uwagi na przedstawione okoliczności sprawy w pierwszej kolejności należy zbadać czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku od towarów nabytych, w związku z realizacją ww. działania CSR.

W tym miejscu podkreślenia wymaga, na co już zwrócono wcześniej uwagę, że pojęcie CSR nie jest znane jako takie przepisom o podatku od towarów i usług. Brak jest także innej konstrukcji prawnej, która pozwalałaby uznać tego rodzaju wydatki całościowo, co oznacza, że nie jest możliwe, dokonywanie oceny wszystkich zagregowanych w strukturze CSR wydatków tak jakby był to jeden wydatek. Nie jest więc możliwe, potraktować jednakowo wszystkie zakupy towarów i usług, tylko z tej przyczyny, że Wnioskodawca zakwalifikował je jako dokonywane w związku z działaniami z zakresu społecznej odpowiedzialności biznesu. Samo wskazanie Wnioskodawcy, że udostępnianie punktom bibliotecznym licencji do prenumerat do tytułów e-prasy, w ocenie Spółki, przekłada się na cele marketingowe, bowiem jest elementem strategii zarządzania Spółką, co przekłada się na pozytywne postrzeganie Spółki, a w konsekwencji pośrednio na jej konkurencyjność, nie jest wystarczające dla uznania, że w związku z tym wydatki ponoszone w ramach ww. działania powinny być traktowane jako pośrednio związane z wykonywaniem przez Spółkę działalności opodatkowanej.

Analiza przedstawionego opisu sprawy na tle powołanych przepisów prowadzi do wniosku, że wbrew twierdzeniu Spółki, udostępnienie punktom bibliotecznym licencji do prenumerat do tytułów e-prasy nie przekłada się na zwiększenie sprzedaży opodatkowanej Wnioskodawcy w sposób pośredni. Trudno bowiem zaakceptować istnienie chociaż pośredniego związku dokonanych w ramach tych działań zakupów ze zwiększeniem sprzedaży opodatkowanej Spółki. Wskazany przez Spółkę Program stanowi niewątpliwie pozytywny element prowadzonej polityki wkładu w lokalne społeczeństwo, ale – w opinii Organu – powiązanie go z czynnościami opodatkowanymi Spółki jest zbyt daleko idące i niedające się zracjonalizować. Zdaniem Organu, wydatki te, chociaż niewątpliwie pozytywnie wpływają na lokalną społeczność (celem programu jest umożliwienie samodoskonalenia w zakresie różnorodnych kompetencji i wiedzy, a także przeciwdziałanie wykluczeniu cyfrowemu wśród różnych grup wiekowych mieszkańców regionu), nie wykazują ani bezpośredniego (co wskazuje również Wnioskodawca w opisie sprawy), ani pośredniego związku z działalnością opodatkowaną Spółki polegającą na wydobyciu kopalin oraz produkcji i sprzedaży metali. Argumentacji podatnika nie można uznać za przekonywującą, Wnioskodawca wskazał, że realizacja tego działania, przekłada się na cele marketingowe, bowiem jest elementem strategii zarządzania Spółką, co przekłada się na pozytywne postrzeganie Spółki, a pośrednio na jej konkurencyjność. Zdaniem Spółki, wydatki na to działanie związane są pośrednio z ogólną działalnością Spółki, która co do zasady podlega opodatkowaniu. Ponadto Wnioskodawca poinformował, że działanie to nie jest nastawione na oddziaływanie na nabywcę/potencjalnego nabywcę wyrobów Spółki, lecz na społeczne otoczenie Spółki. Zdaniem Spółki, ewentualny brak społecznej akceptacji działalności Spółki może w praktyce znacząco utrudniać działania, Spółki (i możliwości generowania sprzedaży opodatkowanej).

Zdaniem Organu, w przypadku udostępnienia punktom bibliotecznym licencji do prenumerat do tytułów e-prasy korzyść, jaką będą osiągać korzystający z e-prasy (mają być nimi przede wszystkim mieszkańcy tzw. (…) i wybranych samorządów województwa (…)), będzie przewyższać korzyści Spółki, która miałaby wpłynąć na generowanie sprzedaży opodatkowanej podatkiem od towarów i usług z prowadzonej działalności gospodarczej. Zatem pomiędzy realizacją przedmiotowego działania, a zwiększeniem sprzedaży opodatkowanej brak jest racjonalnego związku przyczynowo-skutkowego. Nie sposób zatem z faktu udostępnienia punktom bibliotecznym licencji do prenumerat do tytułów e-prasy wyprowadzić wniosku o wzroście sprzedaży opodatkowanej u Wnioskodawcy prowadzącego działalność gospodarczą przede wszystkim w zakresie wydobycia kopalin oraz produkcji i sprzedaży metali. Trudno uznać, że to konkretne działanie Spółki wpływa (w szczególności dzięki swojemu aspektowi marketingowemu) na zwiększenie rozpoznawalności sprzedawanych produktów. W tym przypadku stworzenie pozytywnego wizerunku Spółki wśród lokalnej społeczności pozostaje bez wpływu na opodatkowaną działalność gospodarczą prowadzoną przez Spółkę, a zatem nie można uznać wydatków poniesionych na realizację tego działania za wydatki ogólne o charakterze marketingowym, które przekładają się bezpośrednio na wizerunek Spółki. Potwierdzeniem powyższego jest również wskazanie Wnioskodawcy, że ww. działanie nie jest nastawione na oddziaływanie na nabywcę/potencjalnego nabywcę wyrobów Spółki, lecz na społeczne otoczenie Spółki.

W konsekwencji, biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków ponoszonych przez Spółkę na realizację Programu z obszaru CSR wskazanego w opisie sprawy, tj. udostępniania punktom bibliotecznym licencji do prenumerat do tytułów e-prasy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 jest nieprawidłowe.

Należy zatem zauważyć, że skoro nieodpłatne wykonywanie przez Spółkę ww. działań, jako niezwiązane z prowadzoną działalnością gospodarczą, będzie wypełniać przesłanki określone w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, to z uwagi na brak prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług związanych z realizacją tego działania, Spółka nie będzie zobowiązana do naliczania podatku należnego z tego tytułu.

Podsumowując, Spółka w związku z przekazaniem licencji do prenumerat do e-prasy nie jest zobowiązana do naliczenia podatku należnego z uwagi na brak prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług związanych z realizacją tego działania.

Wobec powyższego, oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 należało uznać je za nieprawidłowe. Pomimo bowiem, że Zainteresowany wywiódł prawidłowy skutek prawny (brak obowiązku naliczenia podatku należnego) to jednak dokonał tego w oparciu o inne uzasadnienie prawne niż wskazane przez tut. Organ.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Ponadto, należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym opisem zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).