Interpretacja indywidualna –

stanowisko w części nieprawidłowe, w części prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest:

- nieprawidłowe w części dotyczącej zwolnienia od podatku świadczonych usług sprzedaży i zamiany jednostek walut wirtualnych (kryptowalut ) na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 7 ustawy, z uwagi na brak rozróżnienia przez Państwa sposobu opodatkowania w zależności od statusu kontrahenta.

- prawidłowe w części dotyczącej dokumentowania świadczonych usług sprzedaży i zamiany jednostek walut wirtualnych (kryptowalut) na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 7 ustawy zbiorczym dokumentem wewnętrznym i wykazywania w części ewidencyjnej pliku JPK_V7M z oznaczeniem „WEW, następnie w części deklaracyjnej pliku JPK_V7M,

- prawidłowe w części dotyczącej pełnego prawa do odliczenia VAT (podatek od towarów i usług) od wydatków na zakup stacji roboczych (komputerów), kosztów związanych z użytkowaniem lokalu, w którym prowadzona jest działalność gospodarcza Państwa (w tym kosztów zakupu energii elektrycznej dla tego lokalu),

- prawidłowe w części dotyczącej dokonania proporcjonalnego odliczenia VAT, zgodnie z art. 90 ustawy VAT, od wydatków na zakup stacji roboczych (komputerów) wykorzystywanych zarówno do wykonywania czynności opodatkowanych VAT jak i transakcji sprzedaży waluty wirtualnej za walutę FIAT oraz zamiany jednostek waluty wirtualnej na jednostki innej waluty wirtualnej.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

1 marca 2022 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w zakresie świadczonych usług sprzedaży i zamiany jednostek walut wirtualnych (kryptowalut) i prawa do odliczenia.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą związaną z doradztwem w zakresie informatyki.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca będzie dokonywał odpłatnego świadczenia usług opodatkowanych VAT w Polsce innych niż zwolnione z opodatkowania VAT (dalej: Usługi). Za świadczenie Usług Wnioskodawca w niektórych przypadkach będzie otrzymał „zapłatę” w walucie wirtualnej w rozumieniu ustawy z dnia 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu (Dz.U. z 2021 r., poz. 1132 ze zmianami; w dalszej części wniosku Wnioskodawca będzie używał zarówno pojęcia „waluta wirtualna” jak i „kryptowaluta”, przy czym pod oba tymi pojęciami należy rozumieć walutę wirtualną w rozumieniu wskazanej ustawy), tj. w zamian za świadczenie przez Wnioskodawcę usług ich nabywcy będą mogli regulować swoje zobowiązanie wobec Wnioskodawcy z tego tytułu przenosząc na niego określoną ilość jednostek waluty wirtualnej. Wnioskodawca nie prowadzi działalności, o której mowa w art. 2 ust. 1 pkt 12 ww. ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu.

Otrzymane waluty wirtualne Wnioskodawca będzie przechowywał na swoich portfelach walut wirtualnych utworzonych na giełdach kryptowalut. Za przechowywanie walut wirtualnych na portfelu oraz niektóre transakcje z użyciem kryptowalut giełdy kryptowalut będą pobierały od Wnioskodawcy opłaty. Będą one pobierane w walucie wirtualnej z jednostek waluty wirtualnej portfela Wnioskodawcy, a więc będą pomniejszały ilość jednostek waluty wirtualnej posiadanych przez Wnioskodawcę na portfelu. Wnioskodawca będzie posiadał wyciągi z portfeli na giełdach kryptowalut potwierdzające wysokość pobieranych opłat za przechowywanie walut wirtualnych.

Wnioskodawca będzie również otrzymywał jednostki walut wirtualnych poprzez dodanie ich do portfeli Wnioskodawcy (w wyniku wymiany na inne waluty wirtualne lub jako inne świadczenie na rzecz Wnioskodawcy - np. świadczenie operatora portfela w zamian za korzystanie z określonego portfela do przechowywania walut wirtualnych), w wyniku czego stan posiadanych przez Wnioskodawcę jednostek walut wirtualnych na portfelach zwiększy się. Wnioskodawca może również nabywać waluty wirtualne w zamian za waluty będące prawnym środkiem płatniczym (dalej: waluty FIAT).

Wnioskodawca, za pośrednictwem giełd i przy wykorzystaniu portfeli walut wirtualnych, zamierza następnie odpłatnie zbywać jednostki waluty wirtualnej w zamian za waluty FIAT oraz dokonywać zamiany jednostek waluty wirtualnej na jednostki innych walut wirtualnych. Transakcje te będą dotyczyły jednostek waluty wirtualnej, zarówno otrzymanych jako zapłata za wykonane przez Wnioskodawcę usługi, jak i nabytych przez Wnioskodawcę w inny sposób, w tym za pośrednictwem giełdy walut wirtualnych. W związku z transakcją sprzedaży jednostki waluty wirtualnej w zamian za walutę FIAT oraz transakcją zamiany jednostek waluty wirtualnej na jednostki innych walut wirtualnych niektóre giełdy kryptowalut będą pobierały prowizję w walutach wirtualnych. Prowizja będzie pobierana z kwoty jednostek waluty wirtualnej będącej przedmiotem sprzedaży lub zamiany, w wyniku czego:

1. w przypadku sprzedaży jednostki waluty wirtualnej w zamian za walutę FIAT Wnioskodawca otrzyma w walucie FIAT kwotę pomniejszoną o wartość w walucie FIAT odpowiadającą kwocie prowizji w walucie wirtualnej (przeliczonej według tego samego kursu waluty wirtualnej, po jakiej została przeliczona sprzedaż waluty wirtualnej),

2. w przypadku zamiany jednostek waluty wirtualnej na jednostki innych walut wirtualnych - Wnioskodawca otrzyma jednostki waluty wirtualne w ilości pomniejszonej o ilość jednostek waluty wirtualnej, pobranych jako prowizja.

W odniesieniu do każdej transakcji sprzedaży waluty wirtualnej w zamian za walutę FIAT oraz zamiany jednostek waluty wirtualnej na jednostki innych walut wirtualnych Wnioskodawca będzie:

- posiadał potwierdzenie tego, ile wynosiła cena sprzedaży/zamiany waluty wirtualnej niepomniejszona o prowizję,

- w stanie udokumentować wysokość kwoty w walucie FIAT, jaką otrzymał w zamian za jednostki waluty wirtualnej po odliczeniu kosztów transakcyjnych,

- w stanie udokumentować stan portfela walut wirtualnych posiadanego przez niego na giełdzie kryptowalut (co umożliwia porównanie stanu przed i po transakcji).

Transakcje sprzedaży jednostek waluty wirtualnej w zamian za walutę FIAT oraz transakcje zamiany jednostek waluty wirtualnej na jednostki innych walut wirtualnych będą dokonywane wyłącznie przy użyciu stacji roboczych (komputerów) dedykowanych wyłącznie temu celowi, które będą znajdowały się poza lokalem, w którym prowadzona jest działalność gospodarcza Wnioskodawcy. Te stacje robocze (komputery) będą jednak również wykorzystywane do odpłatnego świadczenia usług opodatkowanych VAT w Polsce. Pozostałe stacje robocze (komputery) użytkowane przez Wnioskodawcę będą znajdowały się w lokalu, w którym prowadzona jest i będzie działalność gospodarcza Wnioskodawcy i będą wykorzystywane wyłącznie do dokonywania czynności opodatkowanych VAT, w tym czynności, za które zapłata będzie przyjmowana w walucie wirtualnej. Wnioskodawca będzie również ponosił koszty związane z użytkowaniem ww. lokalu, w tym zakupu energii elektrycznej dla tego lokalu. Będą one jednak służyły wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych VAT, w tym czynności, za które zapłata będzie następowała w walucie wirtualnej.

Ewentualna proporcja, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: Ustawy VAT), ustalona jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi Wnioskodawcy nie przysługuje takie prawo:

1. nie przekroczy 98%, a kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, nie będzie mniejsza niż 500 zł oraz

2. przekroczy 2%.

Pismem z 9 czerwca 2022 r. uzupełniono opis sprawy następująco.

Ad. 1.

Sprzedaż i zamiana jednostek walut wirtualnych (kryptowalut) będzie miała miejsce za pośrednictwem anonimowej (tj. nie umożliwiającej identyfikacji tożsamości nabywcy) giełdy, w ramach której podczas wykonywanych transakcji sprzedawcy znane są tylko oferty sprzedaży oraz kupna wraz z oferowaną ceną. Wobec tego Wnioskodawca nie wyklucza i zakłada wykonywanie transakcji z podmiotami:

a) będącymi podatnikami posiadającymi siedzibę na terytorium kraju;

b) niebędącymi podatnikami posiadającymi miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium kraju;

c) będącymi podatnikami posiadającymi siedzibę na terytorium Unii Europejskiej;

d) niebędącymi podatnikami posiadającymi miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Unii Europejskiej;

e) będącymi podatnikami posiadającymi siedzibę poza terytorium Unii Europejskiej;

f) niebędącymi podatnikami posiadającymi miejsce zamieszkania lub siedzibę poza terytorium Unii Europejskiej

Ad. 2.

Spółka nie będzie mogła przyporządkować ponoszonych wydatków na zakup stacji roboczych (komputerów) wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych VAT i transakcji sprzedaży waluty wirtualnej za walutę FIAT oraz zamiany jednostek waluty wirtualnej na jednostki innej waluty wirtualnej do poszczególnych rodzajów działalności tj. do czynności opodatkowanych podatkiem VAT i do czynności zwolnionych od podatku VAT. Nie będzie prowadzona ewidencja pozwalająca na określenie proporcji, w jakim czas pracy stacji roboczych jest poświęcony poszczególnym czynnościom.

Ad. 3.

W przypadku świadczenia usług dotyczących czynności zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 7 oraz pkt 37 - 41 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: Ustawy VAT) wykonywanych na terytorium kraju, w przypadku gdy miejscem świadczenia tych usług zgodnie z art. 28b lub art. 28l Ustawy VAT jest terytorium państwa trzeciego, Spółka rozumie pytanie jako pytanie o posiadanie dowodów związku sprzedaży walut wirtualnych z jej nabyciem. Jeżeli jest to błędne zrozumienie pytania, Spółka wnosi o jego przeformułowanie i doprecyzowanie. Jeżeli jest to poprawne rozumie nie pytania, Spółka będzie posiadała dowody, z których będzie wynikać związek odliczonego podatku z czynnościami zwolnionymi z podatku na gruncie ww. przepisów, w postaci:

a) potwierdzeń sprzedaży walut wirtualnych,

b) wyciągów lub zrzutów ekranów z kont na giełdach kryptowalut dokumentujących stan konta przed operacją sprzedaży, oraz

c) korespondencji z klientem nabywającym usługi Spółki, za które dokonuje „zapłaty” kryptowalutami, pozwalającej „przyporządkować” operacje uznania kryptowalut na rachunkach do określonych usług świadczonych przez Wnioskodawcę w ujęciu wartościowym i czasowym.

Ad. 4.

Jak wyjaśniono w Ad. 1. powyżej, z uwagi na anonimowy charakter giełd nie jest możliwe zidentyfikowanie kontrahentów, z którymi będą realizowane transakcje z użyciem kryptowalut, w tym w szczególności ich rezydencji, państwa/terytorium zamieszkania a także nazwy, numeru identyfikacyjnego podatnika i nazwy kraju, który go wydał. Informacje te nie są i nie mogą być ustalone na moment składania wniosku.

Pytanie

1. Czy jeżeli nabywca nie zażąda wystawienia faktury w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty, to transakcje sprzedaży waluty wirtualnej za walutę FIAT oraz zamiany jednostek waluty wirtualnej na jednostki innej waluty wirtualnej nie muszą być dokumentowane fakturą, lecz mogą być dokumentowane zbiorczym dokumentem wewnętrznym za okres miesięczny i na podstawie tego dokumentu transakcje te mogą być wykazywane w części ewidencyjnej pliku JPK_V7M z oznaczeniem „WEW, a dane z tego dokumentu mogą być następnie wykazane w części deklaracyjnej pliku JPK_V7M?

2. Czy Wnioskodawcy przysługuje pełne prawo do odliczenia VAT od wydatków na zakup stacji roboczych (komputerów), kosztów związanych z użytkowaniem lokalu, w którym prowadzona jest działalność gospodarcza Wnioskodawcy (w tym kosztów zakupu energii elektrycznej dla tego lokalu), które będą wykorzystywane wyłącznie do świadczenia Usług, w tym Usług, za które zapłata będzie następowała w walucie wirtualnej?

3. Czy Wnioskodawca powinien dokonać proporcjonalnego odliczenia VAT, zgodnie z art. 90 Ustawy VAT, od wydatków na zakup stacji roboczych (komputerów) wykorzystywanych zarówno do wykonywania czynności opodatkowanych VAT, jak i transakcji sprzedaży waluty wirtualnej za walutę FIAT oraz zamiany jednostek waluty wirtualnej na jednostki innej waluty wirtualnej?

Państwa stanowisko w sprawie

1. Jeżeli nabywca nie zażąda wystawienia faktury w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty, to transakcje sprzedaży waluty wirtualnej za walutę FIAT oraz zamiany jednostek waluty wirtualnej na jednostki innej waluty wirtualnej nie muszą być dokumentowane fakturą, lecz mogą być dokumentowane zbiorczym dokumentem wewnętrznym za okres miesięczny i na podstawie tego dokumentu transakcje te mogą być wykazywane w części ewidencyjnej pliku JPKV7M z oznaczeniem „WEW, a dane z tego dokumentu mogą być następnie wykazane w części deklaracyjnej pliku JPK_V7M.

2. Wnioskodawcy przysługuje pełne prawo do odliczenia VAT od wydatków na zakup stacji roboczych (komputerów), kosztów związanych z użytkowaniem lokalu, w którym prowadzona jest działalność gospodarcza Wnioskodawcy (w tym kosztów zakupu energii elektrycznej dla tego lokalu), które będą wykorzystywane wyłącznie do świadczenia Usług, w tym Usług, za które zapłata będzie następowała w walucie wirtualnej.

3. Wnioskodawca powinien dokonać proporcjonalnego odliczenia VAT, zgodnie z art. 90 Ustawy VAT, od wydatków na zakup stacji roboczych (komputerów) wykorzystywanych zarówno do wykonywania czynności opodatkowanych VAT jak i transakcji sprzedaży waluty wirtualnej za walutę FIAT oraz zamiany jednostek waluty wirtualnej na jednostki innej waluty wirtualnej w proporcji ustalonej jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności (w analizowanym przypadku sprzedaż lub zamiana walut wirtualnych), w związku z którymi Wnioskodawcy nie przysługuje takie prawo.

Ad.1)

Zgodnie z art. 106b ust. 2 Ustawy VAT podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

Jak stanowi art. 106b ust. 3 pkt 2 Ustawy VAT, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118 jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

W ocenie Wnioskodawcy, sprzedaż, za pośrednictwem giełdy, jednostek wirtualnej waluty w zamian za waluty FIAT oraz czynności polegające na zamianie jednostek wirtualnej waluty w zamian za jednostki innych wirtualnych walut stanowią czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatne świadczenie usług, które korzysta jednocześnie ze zwolnienia od tego podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 7 Ustawy VAT. Zgodnie z tym przepisem zwalnia się od podatku transakcje, łącznie z pośrednictwem, dotyczące walut, banknotów i monet używanych jako prawny środek płatniczy, z wyłączeniem banknotów i monet będących przedmiotami kolekcjonerskimi, za które uważa się monety ze złota, srebra lub innego metalu oraz banknoty, które nie są zwykle używane jako prawny środek płatniczy lub które mają wartość numizmatyczną. Potwierdzają to np. wyrok TSUE z dnia 22 października 2015 r. (C-264/14) oraz interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 2 sierpnia 2019 r nr 0114-KDIP4.4012.247.2019.5.AS

W związku z powyższym, w przypadku dokonania za pośrednictwem giełdy kryptowalut, odpłatnego zbycia jednostek waluty wirtualnej w zamian za walutę FIAT oraz zamiany jednostek wirtualnej waluty w zamian za jednostki innych wirtualnych walut, jeżeli nabywca nie zażąda wystawienia faktury, Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku dokumentowania tych transakcji fakturą

Skoro Wnioskodawca nie ma obowiązku wystawienia faktury. Wobec braku obowiązku wystawienia faktury oraz przepisów zabraniających innych sposobów dokumentowania takich zdarzeń, transakcje te mogą być dokumentowane dokumentem wewnętrznym, który może mieć charakter zbiorczy (uwagi poniżej).

Zgodnie z art. 109 ust. 3 Ustawy VAT podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku i sporządzenie informacji podsumowującej, w szczególności dane dotyczące:

1. rodzaju sprzedaży i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, w tym korekty podatku należnego, z podziałem na stawki podatku;

2. kwoty podatku naliczonego obniżającego kwotę podatku należnego, w tym korekty podatku naliczonego;

3. kontrahentów;

4. dowodów sprzedaży i zakupów.

Podatnicy, o których mowa w art. 99 ust. 1, są obowiązani przesyłać, na zasadach określonych w art. 99 ust. 11c, za każdy miesiąc do urzędu skarbowego, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, ewidencję, o której mowa w ust. 3, łącznie z deklaracją podatkową, w terminie do złożenia tej deklaracji (art. 109 ust. 3b Ustawy VAT).

Zgodnie z art. 99 ust. 11c Ustawy VAT, deklaracje podatkowe, o których mowa w art. 99 ust. 1-3, są składane zgodnie z wzorem dokumentu elektronicznego w rozumieniu ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. z 2020 r. poz. 346, 568, 695, 1517 i 2320), który obejmuje deklarację i ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 3 (dalej: JPK_V7M). Dokument elektroniczny, o którym mowa w zdaniu pierwszym, jest przesyłany w sposób określony w przepisach wydanych na podstawie art. 193a § 3 Ordynacji podatkowej i zgodnie z wymaganiami określonymi w tych przepisach.

Szczegółowy zakres danych zawartych w:

1. deklaracjach podatkowych, o których mowa w art. 99 ust. 1-3 Ustawy VAT, oraz

2. ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 Ustawy VAT,

został określony w rozporządzeniu Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z dnia 15 października 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2019 r., poz. 1988 ze zmianami; dalej: Rozporządzenie).

Zgodnie z § 2 pkt 8 Rozporządzenia, deklaracje zawierają dane niezbędne do obliczenia wysokości podatku należnego. Dane niezbędne do obliczenia wysokości podatku należnego, o których mowa w § 2 pkt 8, obejmują wysokość podstawy opodatkowania, a w przypadkach określonych w lit. d-f oraz i-m - także wysokość podatku należnego, z tytułu dostawy towarów oraz świadczenia usług na terytorium kraju, zwolnionych od podatku (§ 4 pkt 1 lit. a Rozporządzenia).

Jak wynika z § 10 ust. 1 pkt 1 lit. a Rozporządzenia, ewidencja zawiera następujące dane pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku należnego: wysokość podstawy opodatkowania wynikającą z podlegających opodatkowaniu dostawy towarów oraz świadczenia usług na terytorium kraju, zwolnionych od podatku, w odniesieniu do których istnieje obowiązek wystawienia przez podatnika faktury na podstawie przepisów ustawy, z wyłączeniem faktur ujętych w ewidencji zgodnie z pkt 8 i pkt 9 lit. a.

Jednocześnie jak stanowi § 10 ust. 1 pkt 9 lit. b Rozporządzenia ewidencja zawiera następujące dane pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku należnego: wysokość podstawy opodatkowania i wysokość podatku należnego nieudokumentowane fakturami - wykazywane w wysokościach zbiorczych w podziale na stawki podatku oraz sprzedaż zwolnioną od podatku.

Jednym z oznaczeń dowodów sprzedaży, które zawiera ewidencja, jest oznaczenie „WEW - dokument wewnętrzny (§10 ust. 5 pkt 2 Rozporządzenia).

Jak wskazano wyżej, sprzedaż walut wirtualnych w zamian za waluty FIAT oraz zamiana jednostek waluty wirtualnej na jednostki innej waluty wirtualnej są czynnościami zwolnionymi z VAT i jeśli nabywca tego nie zażąda nie muszą być dokumentowane fakturą. Jeżeli więc Wnioskodawca nie wystawi faktury z tego tytułu (bo nabywca jej nie zażąda), to transakcja ta może być wykazana w części ewidencyjnej pliku JPK_V7M na podstawie dokumentu wewnętrznego z oznaczeniem „WEW”.

Potwierdza to wyjaśnienie MF dostępne na stronie internetowej podatki.gov.pl: .Transakcje dotyczące świadczenia usług zwolnionych od podatku VAT, które nie są dokumentowane fakturą ujmuje się w pliku na podstawie dokumentu wewnętrznego. W składanym pliku w polach „Nr Kontrahenta” „Nazwa Kontrahenta” można wpisać słowo „Brak” w polu „Dowód Sprzedaży” można wpisać nr dokumentu wewnętrznego, zaś w polu „Typ Dokumentu” należy wpisać „WEW”.

Skoro ww. transakcje nie są dokumentowane fakturą, lecz dokumentem wewnętrznym, to do jego wystawiania nie mają zastosowania zasady dotyczące wystawiania faktur, w szczególności przepisy dotyczące terminu wystawienia faktury oraz przepisy o możliwości wystawiania faktur zbiorczych. Wskazany wyżej § 10 ust. 1 pkt 9 lit. b Rozporządzenia wyraźnie wskazuje, że wysokość podstawy opodatkowania i wysokość podatku należnego nieudokumentowane fakturami w części ewidencyjnej JPK_V7M wykazywane są w wysokościach zbiorczych w podziale na stawki podatku oraz sprzedaż zwolnioną od podatku. Należy jednak pamiętać, że część deklaracyjna pliku JPK_V7M powinna zawierać m.in. dane dotyczące dostawy towarów oraz świadczenia usług na terytorium kraju, zwolnionych od podatku. Biorąc pod uwagę, że plik JPK_V7M jest składany za okresy miesięczne w części deklaracyjnej JPK_V7M powinny zostać wykazane czynności, dla których obowiązek podatkowy powstał w miesiącu, za który składany jest JPK_V7M. W związku z tym zdaniem Wnioskodawcy może on dokumentować sprzedaż walut wirtualnych w zamian za waluty FIAT oraz zamianę jednostek waluty wirtualnej na jednostki innej waluty wirtualnej zbiorczym dokumentem wewnętrznym za okresy miesięczne i na podstawie tego dokumentu może wykazywać te transakcje w części ewidencyjnej pliku JPK_V7M (z oznaczeniem „WEW”), a dane z tego dokumentu mogą być następnie wykazane w części deklaracyjnej pliku JPK_V7M.

Ad. 2 i 3)

Zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Jak stanowi art. 90 ust. 1 Ustawy VAT, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10 (art. 90 ust. 2 Ustawy VAT).

Powyższą proporcję ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo (art. 90 ust. 3 Ustawy VAT).

Proporcję ustaloną w powyższy sposób określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej (art. 90 ust. 4 Ustawy VAT).

Zgodnie z art. 90 ust. 5 Ustawy VAT, do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika - używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności.

Do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu z tytułu transakcji dotyczących:

1. pomocniczych transakcji w zakresie nieruchomości i pomocniczych transakcji finansowych;

2. usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 7,12 i 38-41, w zakresie, w jakim transakcje te mają charakter pomocniczy (art. 90 ust. 6 Ustawy VAT).

Jak stanowi art. 90 ust. 9a Ustawy VAT przy ustalaniu proporcji zgodnie z ust. 2-6 do obrotu nie wlicza się kwoty podatku.

W przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8 art. 90 Ustawy VAT:

3. przekroczyła 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była mniejsza niż 500 zł - podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 100%;

4. nie przekroczyła 2% - podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%.

W ocenie Wnioskodawcy, w celu ewentualnego zastosowania proporcjonalnego odliczenia VAT naliczonego w pierwszej kolejności należy dokonać „przypisania” danego wydatku bezpośrednio do działalności opodatkowanej (dającej prawo do odliczenia) i działalności niedającej prawa do odliczenia (działalności zwolnionej z VAT). Dopiero jeśli nie da się tego uczynić, należy ustalić proporcję odliczenia.

W świetle powyższego Wnioskodawca uważa, że przysługuje mu pełne prawo do odliczenia VAT od wydatków na zakup stacji roboczych (komputerów), kosztów związanych z użytkowaniem lokalu, w którym prowadzona jest działalność gospodarcza Wnioskodawcy (w tym kosztów zakupu energii elektrycznej dla tego lokalu), które będą wykorzystywane wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych VAT, w tym czynności opodatkowanych VAT, za które zapłata będzie następowała w walucie wirtualnej, ponieważ wydatki te w całości należy przypisać bezpośrednio do działalności opodatkowanej VAT. Bez znaczenia jest w tym względzie to, że za odpłatne świadczenie usług Wnioskodawca będzie otrzymywał zapłatę w walucie wirtualnej. Otrzymanie zapłaty w walucie wirtualnej, której ewentualna późniejsza sprzedaż za walutę FIAT lub zamiana na inną walutę wirtualną jest zwolniona z VAT nie oznacza bowiem, że ww. wydatki służą wykonywaniu czynności zwolnionych. Odpłatne świadczenie usługi, z tytułu którego Wnioskodawca rozliczy VAT należny i ewentualna późniejsza transakcja związana z obrotem walutą wirtualną otrzymaną jako zapłata są odrębnymi transakcjami, w odniesieniu do których prawo do odliczenia VAT jest ustalane odrębnie.

Natomiast w odniesieniu do VAT naliczonego od wydatków na zakup stacji roboczych (komputerów) wykorzystywanych zarówno do wykonywania czynności opodatkowanych VAT, jak i do transakcji sprzedaży waluty wirtualnej za walutę FIAT oraz zamiany jednostek waluty wirtualnej na jednostki innej waluty wirtualne, Wnioskodawca będzie miał prawo do jego odliczenia w proporcji ustalonej jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności (w analizowanym przypadku sprzedaż lub zamiana walut wirtualnych), w związku z którymi Wnioskodawcy nie przysługuje takie prawo. Wnioskodawca nie będzie miał zatem prawa do pełnego odliczenia VAT od wydatków na zakup stacji roboczych (komputerów) wykorzystywanych zarówno do wykonywania czynności opodatkowanych VAT jak i transakcji sprzedaży waluty wirtualnej za walutę FIAT oraz zamiany jednostek waluty wirtualnej na jednostki innej waluty wirtualne. Prawo do odliczenia VAT od tych wydatków będzie przysługiwało w proporcji ustalonej jako udział rocznego obrotu ze sprzedaży waluty wirtualnej za walutę FIAT oraz zamiany jednostek waluty wirtualnej na jednostki innej waluty wirtualne w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi Wnioskodawcy nie przysługuje takie prawo.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest:

- nieprawidłowe w części dotyczącej zwolnienia od podatku świadczonych usług sprzedaży i zamiany jednostek walut wirtualnych (kryptowalut ) na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 7 ustawy, z uwagi na brak rozróżnienia przez Państwa sposobu opodatkowania w zależności od statusu kontrahenta.

- prawidłowe w części dotyczącej dokumentowania świadczonych usług sprzedaży i zamiany jednostek walut wirtualnych (kryptowalut) na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 7 ustawy zbiorczym dokumentem wewnętrznym i wykazywania w części ewidencyjnej pliku JPK_V7M z oznaczeniem „WEW, następnie w części deklaracyjnej pliku JPK_V7M,

- prawidłowe w części dotyczącej pełnego prawa do odliczenia VAT od wydatków na zakup stacji roboczych (komputerów), kosztów związanych z użytkowaniem lokalu, w którym prowadzona jest działalność gospodarcza Państwa (w tym kosztów zakupu energii elektrycznej dla tego lokalu),

- prawidłowe w części dotyczącej dokonania proporcjonalnego odliczenia VAT, zgodnie z art. 90 ustawy VAT, od wydatków na zakup stacji roboczych (komputerów) wykorzystywanych zarówno do wykonywania czynności opodatkowanych VAT jak i transakcji sprzedaży waluty wirtualnej za walutę FIAT oraz zamiany jednostek waluty wirtualnej na jednostki innej waluty wirtualnej.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą,

opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy,

przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy,

przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z cytowanego wyżej przepisu ustawy wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu niebędące dostawą towarów.

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Na podstawie art. 15 ust. 1 i 2 ustawy,

podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że sprzedaż i zamiana jednostek walut wirtualnych (kryptowalut) będzie miała miejsce za pośrednictwem anonimowej (tj. nie umożliwiającej identyfikacji tożsamości nabywcy) giełdy, w ramach której podczas wykonywanych transakcji sprzedawcy znane są tylko oferty sprzedaży oraz kupna wraz z oferowaną ceną. Wobec tego Wnioskodawca nie wyklucza i zakłada wykonywanie transakcji z podmiotami:

a) będącymi podatnikami posiadającymi siedzibę na terytorium kraju;

b) niebędącymi podatnikami posiadającymi miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium kraju;

c) będącymi podatnikami posiadającymi siedzibę na terytorium Unii Europejskiej;

d) niebędącymi podatnikami posiadającymi miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Unii Europejskiej;

e) będącymi podatnikami posiadającymi siedzibę poza terytorium Unii Europejskiej;

f) niebędącymi podatnikami posiadającymi miejsce zamieszkania lub siedzibę poza terytorium Unii Europejskiej

Natomiast we własnym stanowisku wskazaliście państwo, że „W ocenie Wnioskodawcy, sprzedaż, za pośrednictwem giełdy, jednostek wirtualnej waluty w zamian za waluty FIAT oraz czynności polegające na zamianie jednostek wirtualnej waluty w zamian za jednostki innych wirtualnych walut stanowią czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatne świadczenie usług, które korzysta jednocześnie ze zwolnienia od tego podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 7 Ustawy VAT. Zgodnie z tym przepisem zwalnia się od podatku transakcje, łącznie z pośrednictwem, dotyczące walut, banknotów i monet używanych jako prawny środek płatniczy, z wyłączeniem banknotów i monet będących przedmiotami kolekcjonerskimi, za które uważa się monety ze złota, srebra lub innego metalu oraz banknoty, które nie są zwykle używane jako prawny środek płatniczy lub które mają wartość numizmatyczną.”

Czynność sprzedaży jednostki wirtualnej waluty, należy potraktować jako świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy, ze względu na swój odpłatny charakter.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 7 ustawy,

zwalnia się od podatku transakcje, łącznie z pośrednictwem, dotyczące walut, banknotów i monet używanych jako prawny środek płatniczy, z wyłączeniem banknotów i monet będących przedmiotami kolekcjonerskimi, za które uważa się monety ze złota, srebra lub innego metalu oraz banknoty, które nie są zwykle używane jako prawny środek płatniczy lub które mają wartość numizmatyczną.

Zatem sprzedaż zamiana jednostek walut wirtualnych (kryptowalut) będzie stanowić świadczenie usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 7 ustawy, jednak tylko w przypadku, jeżeli miejscem świadczenia tej usługi będzie terytorium Polski.

Przepisy prawa uzależniają określenie miejsca świadczenia usługi od statusu podmiotu, na rzecz którego usługa jest świadczona. Zatem, aby prawidłowo zastosować przepisy prawa w powyższym zakresie konieczna jest odpowiednia identyfikacja statusu kontrahenta.

Stosownie do art. 28a ustawy,

Na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

1. ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:

a. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,

b. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;

2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Art. 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy o podatku od towarów i usług. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalania miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca spełnia definicję podatnika, wskazaną w cytowanym powyżej art. 28a ustawy.

Zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy,

1. Miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

2. W przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

3. W przypadku gdy podatnik będący usługobiorcą nie posiada siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, o którym mowa w ust. 2, miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym posiada on stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

4. W przypadku świadczenia usług, które są przeznaczone wyłącznie na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych lub członków stowarzyszenia, do określenia miejsca świadczenia stosuje się odpowiednio przepisy art. 28c.

Z powyższych przepisów wynika, że miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy o VAT jest miejsce, w którym podatnik ten posiada siedzibę swojej działalności gospodarczej. Jeżeli jednak usługi te są świadczone na rzecz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika znajdującego się w miejscu innym niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. Tę zasadę ogólną należy stosować, gdy usługa jest świadczona na rzecz podatnika, a przepisy art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy o VAT nie będą przewidywać innych zasad ustalenia miejsca świadczenia.

Zasada dotycząca określania miejsca świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami zawarta została w art. 28c ustawy, zgodnie z którym

1. Miejscem świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym usługodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art. 28d, art. 28e, art. 28f ust. 1, 2 i 3, art. 28g ust. 2 i art. 28h-28n.

2. W przypadku gdy usługi są świadczone ze stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługodawcy znajdującego się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

3. W przypadku gdy usługodawca nie posiada siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, o którym mowa w ust. 2, miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym posiada on stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

Stosownie zaś do art. 28l ustawy o VAT,

w przypadku świadczenia na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, posiadających siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu poza terytorium Unii Europejskiej, wymienionych w tym przepisie usług (w tym usług wykonywanych przez Wnioskodawcę) - miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie podmioty te posiadają siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

Powyższe przepisy uzależniają określenie miejsca świadczenia usługi od statusu podmiotu, na rzecz którego usługa jest świadczona, a w przypadku gdy odbiorcą usługi jest podmiot niebędący podatnikiem od miejsca, w którym znajduje się jego siedziba lub miejsce zamieszkania.

Jak wyżej wskazano, w sytuacji gdy usługa świadczona jest na rzecz podatnika, miejsce świadczenia tej usługi określa się na podstawie zasady ogólnej wynikającej z art. 28b ustawy o VAT. W przypadku natomiast, gdy usługa jest świadczona na rzecz podmiotu niebędącego podatnikiem, posiadającego siedzibę, stałe lub zwykłe miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, miejsce świadczenia usługi ustala się na podstawie art. 28c ustawy o VAT. W przypadku, gdy odbiorcą usługi jest podmiot niebędący podatnikiem, posiadający siedzibę, stałe lub zwykłe miejsce zamieszkania poza terytorium Unii Europejskiej miejsce świadczenia tej usługi ustala się na podstawie art. 28l ustawy o VAT.

Z powyższych przepisów wynika, że aby prawidłowo zastosować przepisy prawa w tym zakresie konieczna jest odpowiednia identyfikacja statusu kontrahenta. Pojęcie podatnika zdefiniowane w art. 28a ustawy o VAT obejmuje podmioty wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa art. 15 ust. 2 ustawy, ale również podmioty wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą zdefiniowaną w innych systemach prawnych, której definicja odpowiada definicji przyjętej w ustawie o VAT. Zatem jako podatnika należy traktować również podatnika podatku od wartości dodanej czy podatku o podobnym charakterze, a w przypadku braku tego rodzaju podatków w danym systemie prawnym, każdy podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą odpowiadającą tej, która została określona w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Stosownie zaś do art. 28l pkt 5 ustawy o VAT,

w przypadku świadczenia na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, posiadających siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu poza terytorium Unii Europejskiej, usług bankowych, finansowych, ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych, z wyjątkiem wynajmu sejfów przez banki, miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie podmioty te posiadają siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

W konsekwencji należy stwierdzić, że w okolicznościach opisanych we wniosku świadczone przez Państwa usługi polegające na sprzedaży i zamianie jednostek walut wirtualnych (kryptowalut) podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako świadczenie usług, na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, zwolnione z podatku od towarów i usług na podstawie wskazanego wyżej art. 43 ust. 1 pkt 7 ustawy, jeżeli miejsce świadczenia tych czynności a zarazem ich opodatkowania jest na terytorium Polski.

Przy czym miejsce świadczenia należy ustalić, zgodnie z cyt. art. 28b, 28c oraz 28l ustawy. Jeżeli zgodnie z ww. przepisami miejscem świadczenia takiej usługi nie będzie terytorium Polski, czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT i tym samym nie będzie korzystała ze zwolnienia.

Mając na uwadze powyższe należy wskazać, że transakcje polegające na sprzedaży i zamianie jednostek walut wirtualnych (kryptowalut) na rzecz podmiotów będących podatnikami posiadającymi siedzibę na terytorium kraju, będą mogły korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 7 ustawy.

Natomiast transakcje polegające na sprzedaży i zamianie jednostek walut wirtualnych (kryptowalut) na rzecz podmiotów będących podatnikami, posiadającymi siedzibę na terytorium Unii Europejskiej albo poza terytorium Unii Europejskiej, nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju.

Zatem przedmiotowe transakcje na rzecz podmiotów będących podatnikami, posiadających siedzibę na terytorium Unii Europejskiej lub poza terytorium Unii Europejskiej, będą czynnościami, które nie będą mogły korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 7 ustawy, obowiązującego na terytorium kraju.

Natomiast odnosząc się do podmiotów niebędących podatnikami należy wskazać, że ogólna zasada dotycząca określania miejsca świadczenia usług na rzecz ww. podmiotów zawarta została w art. 28c ust. 1 ustawy, zgodnie z którym

miejscem świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym usługodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art. 28d, art. 28e, art. 28f ust. 1, 2 i 3, art. 28g ust. 2 i art. 28h-28n.

Biorąc pod uwagę powyższe należy wskazać, że transakcje polegające na sprzedaży i zamianie jednostek walut wirtualnych (kryptowalut) na rzecz podmiotów niebędących podatnikami posiadającymi miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium kraju lub na terytorium Unii Europejskiej, będą podlegały opodatkowaniu w miejscu, w którym usługodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej. Zatem miejscem opodatkowania wykonywanych przez Państwa usług będzie terytorium Polski.

Tym samym przedmiotowe transakcje na rzecz podmiotów niebędących podatnikami posiadającymi miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium kraju lub na terytorium Unii Europejskiej, będą mogły korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 7 ustawy.

Stosownie zaś do art. 28l pkt 5 ustawy o VAT,

w przypadku świadczenia na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, posiadających siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu poza terytorium Unii Europejskiej, usług bankowych, finansowych, ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych, z wyjątkiem wynajmu sejfów przez banki, miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie podmioty te posiadają siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

W związku z powyższym należy wskazać, że transakcje polegające na sprzedaży i zamianie jednostek walut wirtualnych (kryptowalut) na rzecz podmiotów niebędących podatnikami posiadającymi miejsce zamieszkania lub siedzibę poza terytorium Unii Europejskiej, nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju.

Zatem przedmiotowe transakcje na rzecz podmiotów niebędących podatnikami posiadającymi miejsce zamieszkania lub siedzibę poza terytorium Unii Europejskiej, będą czynnościami, które nie będą mogły korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 7 ustawy.

Zatem stanowisko Państwa ww. części zostało uznane za nieprawidłowe z uwagi na brak rozróżnienia przez Państwa sposobu opodatkowania w zależności od statusu kontrahenta.

Wątpliwości Państwa dotyczą kwestii, czy jeżeli nabywca nie zażąda wystawienia faktury w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty, to transakcje sprzedaży waluty wirtualnej za walutę FIAT oraz zamiany jednostek waluty wirtualnej na jednostki innej waluty wirtualnej nie muszą być dokumentowane fakturą, lecz mogą być dokumentowane zbiorczym dokumentem wewnętrznym za okres miesięczny i na podstawie tego dokumentu transakcje te mogą być wykazywane w części ewidencyjnej pliku JPK_V7M z oznaczeniem „WEW, a dane z tego dokumentu mogą być następnie wykazane w części deklaracyjnej pliku JPK_V7M.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy,

podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c, art. 133 i art. 138g ust. 2.

W myśl art. 99 ust. 11c ustawy,

deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 1-3, są składane zgodnie z wzorem dokumentu elektronicznego w rozumieniu ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz.U. z 2020 r. poz. 346, 568, 695, 1517 i 2320), który obejmuje deklarację i ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 3. Dokument elektroniczny, o którym mowa w zdaniu pierwszym, jest przesyłany w sposób określony w przepisach wydanych na podstawie art. 193a § 3 Ordynacji podatkowej i zgodnie z wymaganiami określonymi w tych przepisach.

Na podstawie art. 99 ust. 13b oraz art. 109 ust. 14 ustawy zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług z dnia 15 października 2019 r. (Dz.U. z 2019 r. poz. 1988 ze zm.), zwane dalej rozporządzeniem, określające w § 1,

1. szczegółowy zakres danych zawartych w:

a) deklaracjach podatkowych, o których mowa w art. 99 ust. 1-3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwanej dalej „ustawą”,

b) ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy, zwanej dalej „ewidencją”;

2. objaśnienia co do sposobu wypełniania i miejsca składania deklaracji podatkowych, o których mowa w art. 99 ust. 1-3 ustawy, zwanych dalej „deklaracjami”, oraz niezbędne pouczenia, a także sposób wykazywania danych w ewidencji przesyłanej zgodnie z art. 109 ust. 3b i 3c ustawy.

2. Objaśnienia co do sposobu wypełniania i miejsca składania deklaracji oraz sposób wykazywania danych w ewidencji przesyłanej zgodnie z art. 109 ust. 3b i 3c ustawy określa załącznik do rozporządzenia.

Stosownie do art. 109 ust. 3 ustawy,

podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku i sporządzenie informacji podsumowującej, w szczególności dane dotyczące:

1. rodzaju sprzedaży i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, w tym korekty podatku należnego, z podziałem na stawki podatku;

2. kwoty podatku naliczonego obniżającego kwotę podatku należnego, w tym korekty podatku naliczonego;

3. kontrahentów;

4. dowodów sprzedaży i zakupów.

Natomiast zgodnie z art. 109 ust. 3a ustawy,

podatnicy świadczący usługi, których miejscem świadczenia nie jest terytorium kraju, są obowiązani w prowadzonej ewidencji podać nazwę usługi, wartość usługi bez podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze, uwzględniając moment powstania obowiązku podatkowego określany dla tego rodzaju usług świadczonych na terytorium kraju. W przypadku usług, do których stosuje się art. 28b, stosuje się odpowiednio przepisy art. 19a ust. 1-3 i 8.

W świetle art. 109 ust. 3b ustawy,

podatnicy, o których mowa w art. 99 ust. 1, są obowiązani przesyłać, na zasadach określonych w art. 99 ust. 11c, za każdy miesiąc do urzędu skarbowego, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, ewidencję, o której mowa w ust. 3, łącznie z deklaracją podatkową, w terminie do złożenia tej deklaracji.

Wskazać należy, że zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy,

podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

W myśl art. 106b ust. 2 ustawy,

podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

Jak stanowi art. 106b ust. 3 pkt 2 ustawy,

na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118 jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Na mocy rozporządzenie Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług został wprowadzony obowiązek wykazywania w ewidencji m.in. odpowiedniego symbolu oznaczającego określoną procedurę podatkową.

Rozporządzenie w § 10 zobowiązuje podmioty do wskazywania określonych danych w celu prawidłowego rozliczenia podatku należnego.

W § 10 ust. 1 pkt 1 lit. a rozporządzenia wskazano, że

ewidencja zawiera następujące dane pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku należnego: wysokość podstawy opodatkowania wynikającą z następujących czynności podlegających opodatkowaniu, w odniesieniu do których istnieje obowiązek wystawienia przez podatnika faktury na podstawie przepisów ustawy, z wyłączeniem faktur ujętych w ewidencji zgodnie z pkt 8 i pkt 9 lit. a dostawy towarów oraz świadczenia usług na terytorium kraju, zwolnionych od podatku.

W § 10 ust. 1 pkt 9 lit. b rozporządzenia wskazano, że

ewidencja zawiera następujące dane pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku należnego: wysokość podstawy opodatkowania i wysokość podatku należnego nieudokumentowane fakturami - wykazywane w wysokościach zbiorczych w podziale na stawki podatku oraz sprzedaż zwolnioną od podatku.

Na podstawie § 10 ust. 5 rozporządzenia,

ewidencja zawiera następujące oznaczenia dowodów sprzedaży:

1. „RO” - dokument zbiorczy wewnętrzny zawierający sprzedaż z kas rejestrujących;

2. „WEW” - dokument wewnętrzny;

3. „FP” - faktura, o której mowa w art. 109 ust. 3d ustawy.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny i opis sprawy należy stwierdzić, że jeżeli sprzedaż walut wirtualnych w zamian za waluty FIAT oraz zamiana jednostek waluty wirtualnej na jednostki innej waluty wirtualnej będzie zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 7 ustawy i jeśli nabywca w terminie 3 miesięcy nie zażąda wystawienia faktury, to czynności te nie muszą być dokumentowane fakturą. Jeżeli więc Państwo nie wystawią faktury, bo nabywca jej nie zażąda, to ww. transakcja może być wykazana w części ewidencyjnej pliku JPK_V7M na podstawie dokumentu wewnętrznego z oznaczeniem „WEW”.

Reasumując mogą Państwo dokumentować sprzedaż walut wirtualnych w zamian za waluty FIAT oraz zamianę jednostek waluty wirtualnej na jednostki innej waluty wirtualnej, które będą zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 7 ustawy zbiorczym dokumentem wewnętrznym za okresy miesięczne i na podstawie tego dokumentu mogą wykazywać ww. transakcje w części ewidencyjnej pliku JPK_V7M (z oznaczeniem „WEW”), a dane z tego dokumentu mogą być następnie wykazane w części deklaracyjnej pliku JPK_V7M.

Stanowisko Państwa, że jeżeli nabywca nie zażąda wystawienia faktury w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty, to transakcje sprzedaży waluty wirtualnej za walutę FIAT oraz zamiany jednostek waluty wirtualnej na jednostki innej waluty wirtualnej nie muszą być dokumentowane fakturą, lecz mogą być dokumentowane zbiorczym dokumentem wewnętrznym za okres miesięczny i na podstawie tego dokumentu transakcje te mogą być wykazywane w części ewidencyjnej pliku JPKV7M z oznaczeniem „WEW, a dane z tego dokumentu mogą być następnie wykazane w części deklaracyjnej pliku JPK_V7M, jest prawidłowe.

Wątpliwości Państwa dotyczą także kwestii ustalenia:

- czy przysługuje Państwu pełne prawo do odliczenia VAT od wydatków na zakup stacji roboczych (komputerów), kosztów związanych z użytkowaniem lokalu, w którym prowadzona jest działalność gospodarcza Państwa (w tym kosztów zakupu energii elektrycznej dla tego lokalu),

- czy powinni Państwo dokonać proporcjonalnego odliczenia VAT, zgodnie z art. 90 ustawy VAT, od wydatków na zakup stacji roboczych (komputerów) wykorzystywanych zarówno do wykonywania czynności opodatkowanych VAT jak i transakcji sprzedaży waluty wirtualnej za walutę FIAT oraz zamiany jednostek waluty wirtualnej na jednostki innej waluty wirtualnej

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. W myśl tego przepisu:

w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi;

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy,

w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

W myśl art. 90 ust. 2 ustawy,

jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Stosownie do art. 90 ust. 3 ustawy,

proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Art. 90 ust. 4 ustawy stanowi, że

proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Na podstawie art. 90 ust. 5 ustawy,

do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika - używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności.

Zgodnie z art. 90 ust. 6 ustawy,

do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu z tytułu transakcji dotyczących:

1. pomocniczych transakcji w zakresie nieruchomości i pomocniczych transakcji finansowych;

2. usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41, w zakresie, w jakim transakcje te mają charakter pomocniczy.

W myśl art. 90 ust. 8 ustawy,

podatnicy, którzy w poprzednim roku podatkowym nie osiągnęli obrotu, o którym mowa w ust. 3, lub u których obrót ten w poprzednim roku podatkowym był niższy niż 30 000 zł, do obliczenia kwoty podatku naliczonego podlegającej odliczeniu od kwoty podatku należnego przyjmują proporcję wyliczoną szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego, w formie protokołu.

Stosownie do art. 90 ust. 9 ustawy,

przepis ust. 8 stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do niego kwota obrotu, o której mowa w tym przepisie, byłaby niereprezentatywna.

Na podstawie art. 90 ust. 9a ustawy

Przy ustalaniu proporcji zgodnie z ust. 2-6 do obrotu nie wlicza się kwoty podatku.

Natomiast zgodnie z art. 90 ust. 10 ustawy, w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

1. przekroczyła 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była mniejsza niż 500 zł - podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 100%;

2. nie przekroczyła 2% - podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%.

Z powołanych powyżej przepisów wynika, że w celu odliczenia podatku naliczonego, w pierwszej kolejności podatnik winien przyporządkować ponoszone wydatki do poszczególnych rodzajów działalności (opodatkowanej podatkiem VAT, zwolnionej od podatku VAT). W przypadku zakupów bezpośrednio związanych z działalnością opodatkowaną, podatnik, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, odlicza podatek naliczony w całości. Natomiast w sytuacji, gdy takie przyporządkowanie nie jest możliwe, a wydatki służą zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej opodatkowanej, jak i do działalności zwolnionej, podatnik winien ustalić proporcję, o której mowa w art. 90 ust. 2 ustawy.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Państwo są zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Transakcje sprzedaży jednostek waluty wirtualnej w zamian za walutę FIAT oraz transakcje zamiany jednostek waluty wirtualnej na jednostki innych walut wirtualnych będą dokonywane wyłącznie przy użyciu stacji roboczych (komputerów) dedykowanych wyłącznie temu celowi, które będą znajdowały się poza lokalem, w którym prowadzona jest działalność gospodarcza Państwa. Te stacje robocze (komputery) będą jednak również wykorzystywane do odpłatnego świadczenia usług opodatkowanych VAT w Polsce. Pozostałe stacje robocze (komputery) użytkowane przez Państwa będą znajdowały się w lokalu, w którym prowadzona jest i będzie działalność gospodarcza Państwa i będą wykorzystywane wyłącznie do dokonywania czynności opodatkowanych VAT, w tym czynności, za które zapłata będzie przyjmowana w walucie wirtualnej. Państwo będą ponosić koszty związane z użytkowaniem ww. lokalu, w tym zakupu energii elektrycznej dla tego lokalu. Będą one jednak służyły wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych VAT, w tym czynności, za które zapłata będzie następowała w walucie wirtualnej.

Państwo nie będą mogli przyporządkować ponoszonych wydatków na zakup stacji roboczych (komputerów) wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych VAT i transakcji sprzedaży waluty wirtualnej za walutę FIAT oraz zamiany jednostek waluty wirtualnej na jednostki innej waluty wirtualnej do poszczególnych rodzajów działalności tj. do czynności opodatkowanych podatkiem VAT i do czynności zwolnionych od podatku VAT. Nie będzie prowadzona ewidencja pozwalająca na określenie proporcji, w jakim czas pracy stacji roboczych jest poświęcony poszczególnym czynnościom.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny i opis sprawy należy stwierdzić, że przysługuje Państwu na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy pełne prawo do odliczenia VAT od wydatków na zakup stacji roboczych (komputerów), które będą znajdować się w lokalu i kosztów związanych z użytkowaniem lokalu, w którym prowadzona jest działalność gospodarcza Państwa (w tym kosztów zakupu energii elektrycznej dla tego lokalu). Wskazaliście Państwo, że stacje robocze (komputery) użytkowane przez Państwa będą znajdowały się w lokalu, w którym będą wykorzystywane wyłącznie do dokonywania czynności opodatkowanych VAT. Państwo będą ponosić koszty związane z użytkowaniem ww. lokalu, w tym zakupu energii elektrycznej dla tego lokalu. Będą one służyły wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych VAT. Bez znaczenia jest w tym względzie to, że za odpłatne świadczenie usług będą Państwo otrzymywać zapłatę w walucie wirtualnej. Otrzymanie zapłaty w walucie wirtualnej, której ewentualna późniejsza sprzedaż za walutę FIAT lub zamiana na inną walutę wirtualną jest zwolniona z VAT nie oznacza bowiem, że ww. wydatki służą wykonywaniu czynności zwolnionych. Odpłatne świadczenie usługi, z tytułu którego Państwo rozliczą VAT należny i ewentualna późniejsza transakcja związana z obrotem walutą wirtualną otrzymaną jako zapłata są odrębnymi transakcjami, w odniesieniu do których prawo do odliczenia VAT jest ustalane odrębnie.

Natomiast w odniesieniu do podatku naliczonego od wydatków na zakup stacji roboczych (komputerów) wykorzystywanych zarówno do wykonywania czynności opodatkowanych VAT, jak i do transakcji sprzedaży waluty wirtualnej za walutę FIAT oraz zamiany jednostek waluty wirtualnej na jednostki innej waluty wirtualne, będą Państwo mieli prawo do jego odliczenia według proporcji obliczonej zgodnie z art. 90 ust. 3 i następne ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem nie będą mieli Państwo prawa do pełnego odliczenia VAT od wydatków na zakup stacji roboczych (komputerów) wykorzystywanych zarówno do wykonywania czynności opodatkowanych VAT jak i transakcji sprzedaży waluty wirtualnej za walutę FIAT oraz zamiany jednostek waluty wirtualnej na jednostki innej waluty wirtualne.

Zatem przedstawione przez Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pełna weryfikacja przedstawionych we wniosku okoliczności możliwa jest jedynie w toku postępowania podatkowego lub kontrolnego, prowadzonego przez uprawnione do tego organy, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej. Postępowanie w sprawie dotyczącej wydania interpretacji indywidualnej jest postępowaniem szczególnym, mającym charakter uproszczony, odrębny od postępowania podatkowego, uregulowanego w dziale IV Ordynacji podatkowej. Wydając bowiem interpretację indywidualną Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej przedstawia jedynie swój pogląd dotyczący wykładni treści analizowanych przepisów i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego (którego elementy przyjmuje, jako podstawę rozstrzygnięcia bez weryfikacji).

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Ocena prawna stanowiska dotycząca podatku dochodowego od osób prawnych zostanie zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego `(...)`

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).