0114-KDIP4-3.4012.216.2022.1.JJ

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 kwietnia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 28 marca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku prawa do odliczenia podatku VAT (podatek od towarów i usług) naliczonego w związku z wydatkami poniesionymi na realizację Projektu pn. „(`(...)`)”.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Gmina (`(...)`) (dalej: Gmina lub Wnioskodawca) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: podatek lub VAT). Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (dalej: ustawa o samorządzie gminnym), Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Jednocześnie, w myśl art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania Gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych Gminy, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 4 ustawy o samorządzie gminnym, zadania własne Gminy obejmują sprawy lokalnego transportu zbiorowego. Gmina jest organizatorem publicznego transportu zbiorowego (gminnych przewozów pasażerskich) na obszarze swojej właściwości.

W ramach realizacji zadań w przedmiotowym zakresie, Gmina na podstawie umowy nr (`(...)`) z 21 maja 2018 r. (dalej: Umowa) powierzyła na okres 5 lat świadczenie usług przewozowych (przewozu osób, bagażu podręcznego i zwierząt) na terenie Gminy podmiotowi zewnętrznemu tj. przedsiębiorstwu (`(...)`) Sp. z o.o. z siedzibą w (`(...)`) (dalej: Spółka lub Operator), wyłonionemu w wyniku postępowania o udzielenie zamówienia publicznego przeprowadzonego na podstawie ustawy Prawo zamówień publicznych w trybie przetargu nieograniczonego, pełniącemu funkcję operatora publicznego transportu zbiorowego na terenie Gminy.

Zgodnie z Umową, wszelkie przychody z tytułu sprzedaży biletów w ramach świadczonych przez Spółkę usług przewozowych, w całości stanowią przychód Operatora. Ponadto, z tytułu wykonywania określonych w Umowie obowiązków i zadań związanych z realizacją przedmiotu Umowy, Operator otrzymuje od Gminy ustalone wynagrodzenie.

Jednocześnie Spółka ponosi wszelkie koszty związane ze świadczeniem usług transportu zbiorowego na terenie Gminy, w tym koszty utrzymania i funkcjonowania powierzonego jej przez Gminę nieodpłatnie na potrzeby realizacji przedmiotu Umowy, mienia (w szczególności stanowiących własność Gminy pojazdów autobusowych).

Gmina nie realizuje dochodów z tytułu świadczonych poprzez Operatora usług przewozowych na terenie Gminy. W szczególności, Gmina nie pobiera od Operatora żadnych opłat za udostępnienie będących własnością Gminy pojazdów na potrzeby realizacji usług przewozowych oraz nie realizuje wpływów z tytułu sprzedawanych przez Operatora biletów za przejazdy tymi autobusami.

W związku z realizacją zadań własnych w zakresie organizacji transportu publicznego Gmina ponosi wyłącznie wydatki na wynagrodzenie świadczonych przez Operatora usług (wynikające z Umowy) oraz na zakup pojazdów czy mienia celem ich nieodpłatnego udostępnienia Operatorowi na potrzeby realizacji usług przewozowych.

W związku z wykonywaniem zadań własnych w zakresie organizacji transportu publicznego, Gmina w 2023 r. zamierza zrealizować przedsięwzięcie inwestycyjne pn. „(`(...)`)” (dalej: Inwestycja lub Projekt).

W ramach realizacji tej Inwestycji Gmina planuje zakupić dwa nowe, zeroemisyjne autobusy typu (`(...)`) o napędzie elektrycznym, spełniające wytyczne ustawy z dnia 11 stycznia 2018 r. o elektromobilności i paliwach alternatywnych, wraz z zakupem i instalacją dwóch mobilnych punktów ładowania typu (`(...)`). Ponadto, Gmina poniesie wydatki na przeszkolenie kierowców i pracowników Spółki w zakresie obsługi nowozakupionych pojazdów i punktów ładowania.

Na realizację przedmiotowej Inwestycji Gmina zamierza pozyskać dofinansowanie w formie dotacji oraz pożyczki ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej z siedzibą w (`(...)`) (dalej: NFOŚiGW) w ramach programu priorytetowego nr 6.3 „Zeroemisyjny transport Zielony transport publiczny”.

Celem realizacji przez Gminę przedmiotowego Projektu jest minimalizacja emisji zanieczyszczeń pochodzących z transportu publicznego poprzez redukcję emisji CO2, tlenków azotu oraz pyłów PM10.

W związku z realizacją Projektu Gmina będzie ponosić wydatki, udokumentowane wystawianymi na Gminę fakturami VAT z wykazanym podatkiem VAT.

Zakupione w ramach realizacji Inwestycji pojazdy oraz stacje ładowania będą stanowić własność Gminy i zostaną nieodpłatnie użyczone Operatorowi na warunkach określonych w § 2 ust. 2 pkt 1 Umowy, zgodnie z którym Operator wykonuje usługi przewozowe pojazdami będącymi własnością Gminy, udostępnionymi Operatorowi do wykonywania usług przewozowych.

Operator będzie odpowiedzialny za obsługę i ewentualne dokonywanie (na własny koszt) ewentualnych napraw powierzonego mu przez Gminę majątku (autobusów oraz stacji ładowania), zgodnie z instrukcjami obsługi i naprawy oraz warunkami, określonymi w Umowie. Operator będzie również zobowiązany do garażowania powierzonych mu pojazdów oraz do zapewnienia na terenie prowadzonej przez siebie zajezdni odpowiednio przystosowanego (z dostępem do źródła energii elektrycznej, umożliwiającego postój autobusu na czas ładowania) miejsca do umiejscowienia dwóch mobilnych punktów ładowania typu (`(...)`), zakupionych w ramach Projektu.

Ładowarki mobilne nie wymagają przeprowadzenia prac budowlanych ani instalacyjnych, a jedynie podłączenia do źródła energii elektrycznej.

Od momentu udostępnienia przez Gminę Operatorowi zakupionych w ramach Projektu autobusów i stacji ładowania, Spółka będzie ponosiła wszelkie koszty związane z eksploatacją powierzonego jej mienia (w tym koszty napraw, przeglądów technicznych, zakupu paliwa i płynów eksploatacyjnych) jak również wszelkie opłaty np. z tytułu ubezpieczenia, podatku od środków transportowych.

Realizacja Inwestycji nie będzie związana z wykonywaniem przez Gminę jakichkolwiek czynności, które zdaniem Gminy podlegałyby opodatkowaniu VAT. W szczególności, Gmina nie będzie realizowała dochodów z tytułu świadczonych poprzez Operatora usług przewozowych przy użyciu nowego mienia, zakupionego w ramach Projektu i udostępnionego nieodpłatnie Operatorowi przez Gminę. Wnioskodawca nie będzie bowiem realizował wpływów z tytułu sprzedawanych przez Operatora biletów za przejazdy zakupionymi w ramach Projektu autobusami. Ponadto, Gmina nie będzie pobierała od Operatora żadnych opłat za udostępnienie zakupionego w ramach Projektu mienia czy tez za przeszkolenie kierowców do obsługi tego mienia.

Pytanie

Czy Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane z realizacją Projektu?

Państwa stanowisko w sprawie

Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane z realizacją Projektu.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Prawo to przysługuje podatnikowi pod warunkiem, że nie zachodzą przesłanki negatywne, sprecyzowane w art. 88 ustawy o VAT.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania przez tego podatnika czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego) i jednocześnie nie występują przesłanki negatywne, o których mowa w art. 88 ustawy o VAT.

Ustawodawca zapewnił zatem podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy są dokonywane przez podatnika VAT i wykorzystywane przez niego do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Ustalenie czy podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego od nabywanych towarów i usług wymaga zatem oceny, czy intencją podatnika dokonującego zakupu tych towarów i usług było wykorzystanie ich do wykonywania czynności opodatkowanych.

Katalog czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zawiera art. 5 ust. 1 ustawy (są nimi m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju).

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Świadczeniem usług natomiast, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT.

Z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy wynika, że opodatkowaniu podlegają czynności wykonywane odpłatnie.

Równocześnie, niektóre czynności wykonywane nieodpłatnie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT jako czynności zrównane z odpłatnym świadczeniem usług.

Zatem opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług (ewentualnie czynności nieodpłatne zrównane z odpłatną dostawą towarów lub odpłatnym świadczeniem usług), jednak aby takie czynności podlegały opodatkowaniu muszą być one wykonywane przez podatników w rozumieniu ustawy o VAT i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – jak stanowi art. 15 ust. 2 ustawy o VAT – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z kolei, zgodnie z ust. 6 przedmiotowej regulacji, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania Gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych Gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym). W szczególności zadania własne Gminy obejmują sprawy m.in. lokalnego transportu zbiorowego (art. 7 ust. 1 pkt 4 ustawy o samorządzie gminnym).

W tym miejscu zwrócić należy uwagę na przepisy ustawy z 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym (Dz. U. z 2021 r. poz. 1371) regulujące kwestię publicznego transportu zbiorowego.

Na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o publicznym transporcie zbiorowym, organizatorem publicznego transportu zbiorowego właściwym ze względu na obszar działania lub zasięg przewozów, jest gmina:

a) na linii komunikacyjnej albo sieci komunikacyjnej w gminnych przewozach pasażerskich,

b) której powierzono zadanie organizacji publicznego transportu zbiorowego na mocy porozumienia między gminami - na linii komunikacyjnej albo sieci komunikacyjnej w gminnych przewozach pasażerskich, na obszarze gmin, które zawarły porozumienie.

Operatorem publicznego transportu zbiorowego, stosownie do art. 4 ust. 1 pkt 8 ustawy o publicznym transporcie zbiorowym, jest samorządowy zakład budżetowy oraz przedsiębiorca uprawniony do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie przewozu osób, który zawarł z organizatorem publicznego transportu zbiorowego umowę o świadczenie usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego, na linii komunikacyjnej określonej w umowie.

W myśl art. 6 ust. 1 ustawy o publicznym transporcie zbiorowym, publiczny transport zbiorowy może być wykonywany przez operatora publicznego transportu zbiorowego, lub przewoźnika spełniających warunki do podejmowania i wykonywania działalności w zakresie przewozu osób.

Stosownie do art. 5 ust. 1 ww. ustawy, publiczny transport zbiorowy odbywa się na zasadach konkurencji regulowanej, o której mowa w rozporządzeniu (WE) nr 1370/2007, zgodnie z zasadami określonymi w ustawie oraz z uwzględnieniem potrzeb zrównoważonego rozwoju publicznego transportu zbiorowego.

Zgodnie z art. 5 ust. 2 ustawy o publicznym transporcie zbiorowym, publiczny transport zbiorowy może odbywać się na podstawie:

1. umowy o świadczenie usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego;

2. potwierdzenia zgłoszenia przewozu;

3. decyzji o przyznaniu otwartego dostępu albo decyzji o przyznaniu ograniczonego dostępu, o których mowa w art. 29c ust. 1 ustawy z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym.

Jak Gmina wskazała w opisie zdarzenia przyszłego na jej terenie lokalny transport zbiorowy realizowany jest przez Operatora, z którym Gmina zawarła stosowną Umowę na świadczenie usług w zakresie przewozu osób, bagażu podręcznego i zwierząt w ramach publicznego transportu zbiorowego na liniach gminnych na terenie Gminy.

Jednocześnie, w związku z realizacją zadań własnych w zakresie organizacji transportu publicznego Gmina zamierza zrealizować Projekt, w ramach którego zostaną zakupione dwa nowe, zeroemisyjne autobusy typu (`(...)`) o napędzie elektrycznym oraz dwa mobilne punkty ładowania typu (`(...)`). Ponadto w związku z realizacją przedmiotowej Inwestycji Gmina poniesie wydatki na przeszkolenie kierowców i pracowników Spółki w zakresie obsługi nowozakupionego mienia.

Gmina zamierza nieodpłatnie udostępnić zakupione w ramach Projektu mienie (tj. pojazdy i punkty ładowania) Operatorowi na potrzeby świadczenia przez niego usług przewozowych zgodnie z zawartą Umową. Gmina pozostanie przy tym właścicielem zakupionego w ramach Projektu mienia.

Z tytułu świadczenia przez Operatora usług przewozowych przy wykorzystaniu udostępnionego mu przez Gminę mienia Gmina nie będzie realizowała żadnych dochodów. W szczególności Gmina nie będzie pobierała od Operatora opłat za korzystanie z udostępnionego mienia, jak również nie będzie osiągała dochodów z tytułu sprzedaży biletów za usługi przewozowe świadczone przez Operatora.

Realizacja Inwestycji związana będzie z wykonywaniem przez Gminę jej zadań własnych w zakresie organizacji transportu zbiorowego.

W ocenie Gminy, wydatki jakie Gmina poniesie w związku z realizacją Projektu nie będą związane z wykonywaniem czynności, które podlegają opodatkowaniu VAT.

W ramach realizacji Projektu Gmina nie będzie działać w charakterze podatnika VAT. Ponadto zakupione mienie nie będzie przez Gminę wykorzystywane przez Nią do czynności, z tytułu których Gmina byłaby zobowiązana dokonywać rozliczeń VAT należnego.

W szczególności, nabycie przez Gminę przedmiotowych autobusów i punktów ładowania, a następnie ich nieodpłatne udostępnienie Operatorowi na potrzeby realizowania przez niego usług przewozowych nie będzie prowadzone w celu osiągnięcia zysku, a wynikać będzie jedynie z realizacji określonego ustawą zadania publicznego o charakterze gminnym w zakresie transportu zbiorowego.

Mając zatem na uwadze powołane przepisy należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, nie będą spełnione. Wnioskodawca realizując planowany Projekt nie będzie działać w charakterze podatnika VAT, a towary i usługi zakupione w celu realizacji projektu nie będą wykorzystywane przez Gminę do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W związku z powyższym, zdaniem Gminy nie będzie jej przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z realizacją Projektu.

Stanowisko Gminy znajduje potwierdzenie m. in. w interpretacji indywidualnej z 30 sierpnia 2021 r., sygn. 0114-KDIP4-3.4012.533.2021.1.KM, w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: DKIS) uznał, że „Mając zatem na uwadze powołane przepisy należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, nie będą spełnione.

Wnioskodawca realizując planowany projekt nie będzie działać w charakterze podatnika VAT, a towary i usługi zakupione w celu realizacji projektu nie będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Wnioskodawca wskazał, że zakupione środki trwałe nie będą wykorzystywane przez Miasto do czynności opodatkowanych VAT. Nabycie przedmiotowych autobusów, a następnie ich przekazanie w nieodpłatne użytkowanie spółce miejskiej nie będzie prowadzone w celu osiągania zysku, a wynikać będzie jedynie z realizacji określonego ustawą zadania publicznego o charakterze gminnym w zakresie transportu zbiorowego. Mając na uwadze okoliczność, że przekazując nieodpłatnie autobusy Wnioskodawca nie będzie działał w charakterze podatnika, czynności takie nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, co w konsekwencji powoduje brak możliwości odliczenia podatku VAT”.

Podobne stanowisko DKIS przedstawił w interpretacji indywidualnej z 27 sierpnia 2021 r., sygn. 0114-KDIP4-1.4012.401.2021.2.RMA:

„Zatem dla tych wydatków (wymienionych w punkcie 4-6), z uwagi na niespełnienie podstawowego warunku określonego w art. 86 ust. 1 ustawy, tj. związku z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług (wykorzystywanie do czynności bezpłatnych/niepodlegających opodatkowaniu), Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w ramach projektu pn. „Rozwój zrównoważonego transportu publicznego (`(...)`)”.

Powyższe stanowisko DKIS potwierdzał także w interpretacjach indywidualnych przepisów prawa podatkowego:

- z 2 marca 2022 roku, sygn. 0112-KDIL3.4012.18.2022.1.AK,

- z 30 sierpnia 2021 roku, sygn. 0114-KDIP4-3.4012.487.2021.DM,

- z 10 czerwca 2021 roku, sygn. 0114-KDIP4-1.4012.283.2021.2.RMA.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy stanowi, że:

Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Ponadto, na zakres prawa do odliczenia w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy:

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE. L. Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1 ze zm.), zgodnie z którym:

Krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami. Jednakże w przypadku gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te będą natomiast podatnikami VAT w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2022 r. poz. 559 ze zm.):

Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy:

Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 pkt 1 i 4 ww. ustawy:

Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy:

– ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej (pkt 1),

– lokalnego transportu zbiorowego (pkt 4).

W opisie sprawy wskazali Państwo, że są Państwo jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W ramach realizacji zadań w przedmiotowym zakresie, na podstawie umowy z 21 maja 2018 r. powierzyli Państwo na okres 5 lat świadczenie usług przewozowych na terenie Gminy podmiotowi zewnętrznemu tj. przedsiębiorstwu (`(...)`) Sp. z o.o., pełniącemu funkcję operatora publicznego transportu zbiorowego na terenie Gminy.

Zgodnie z Umową, wszelkie przychody z tytułu sprzedaży biletów w ramach świadczonych przez Spółkę usług przewozowych, w całości stanowią przychód Operatora. Ponadto, z tytułu wykonywania określonych w Umowie obowiązków i zadań związanych z realizacją przedmiotu Umowy, Operator otrzymuje od Państwa ustalone wynagrodzenie.

Jednocześnie Spółka ponosi wszelkie koszty związane ze świadczeniem usług transportu zbiorowego na terenie Gminy, w tym koszty utrzymania i funkcjonowania powierzonego jej przez Państwa nieodpłatnie na potrzeby realizacji przedmiotu Umowy, mienia (w szczególności stanowiących Państwa własność pojazdów autobusowych).

Nie realizują Państwo dochodów z tytułu świadczonych poprzez Operatora usług przewozowych na terenie Gminy. W szczególności, nie pobierają Państwo od Operatora żadnych opłat za udostępnienie będących Państwa własnością pojazdów na potrzeby realizacji usług przewozowych oraz nie realizuje wpływów z tytułu sprzedawanych przez Operatora biletów za przejazdy tymi autobusami.

W związku z wykonywaniem zadań własnych w zakresie organizacji transportu publicznego, w 2023 r. zamierzają Państwo zrealizować przedsięwzięcie inwestycyjne pn. „(`(...)`)”.

W ramach realizacji tej Inwestycji planują Państwo zakupić dwa nowe, zeroemisyjne autobusy typu (`(...)`) o napędzie elektrycznym, spełniające wytyczne ustawy o elektromobilności i paliwach alternatywnych, wraz z zakupem i instalacją dwóch mobilnych punktów ładowania typu (`(...)`). Ponadto, poniosą Państwo wydatki na przeszkolenie kierowców i pracowników Spółki w zakresie obsługi nowozakupionych pojazdów i punktów ładowania.

W związku z realizacją Projektu będą Państwo ponosić wydatki, udokumentowane wystawianymi na Państwo fakturami VAT z wykazanym podatkiem VAT.

Zakupione w ramach realizacji Inwestycji pojazdy oraz stacje ładowania będą stanowić Państwa własność i zostaną nieodpłatnie użyczone Operatorowi na warunkach określonych w § 2 ust. 2 pkt 1 Umowy, zgodnie z którym Operator wykonuje usługi przewozowe pojazdami będącymi Państwa własnością, udostępnionymi Operatorowi do wykonywania usług przewozowych.

Realizacja Inwestycji nie będzie związana z wykonywaniem przez Państwo jakichkolwiek czynności, które Państwa zdaniem podlegałyby opodatkowaniu VAT. W szczególności, Gmina nie będzie realizowała dochodów z tytułu świadczonych poprzez Operatora usług przewozowych przy użyciu nowego mienia, zakupionego w ramach Projektu i udostępnionego nieodpłatnie Operatorowi przez Państwo. Nie będą bowiem Państwo realizowali wpływów z tytułu sprzedawanych przez Operatora biletów za przejazdy zakupionymi w ramach Projektu autobusami. Ponadto, nie będą Państwo pobierali od Operatora żadnych opłat za udostępnienie zakupionego w ramach Projektu mienia czy też za przeszkolenie kierowców do obsługi tego mienia.

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii, czy będzie Państwu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane z realizacją Projektu.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT, w ramach działalności gospodarczej, do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W omawianej sprawie warunek uprawniający do odliczenia podatku VAT naliczonego nie jest spełniony, ponieważ – jak Państwo wskazali – realizacja Inwestycji nie będzie związana z wykonywaniem przez Państwo jakichkolwiek czynności, które Państwa zdaniem podlegałyby opodatkowaniu VAT. Zakupione w ramach realizacji Inwestycji pojazdy oraz stacje ładowania będą stanowić Państwa własność i zostaną nieodpłatnie użyczone Operatorowi. Nie będą Państwo realizowali wpływów z tytułu sprzedawanych przez Operatora biletów za przejazdy zakupionymi w ramach Projektu autobusami. Nie będą Państwo również pobierali od Operatora żadnych opłat za udostępnienie zakupionego w ramach Projektu mienia czy też za przeszkolenie kierowców do obsługi tego mienia.

Powyższe wskazuje na brak związku towarów i usług nabytych na potrzeby realizacji Projektu z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W związku z powyższym, nie będzie przysługiwało Państwu prawo do odliczenia VAT z faktur związanych z realizacją Projektu, gdyż nie zostanie spełniona jedna z podstawowych przesłanek warunkujących prawo do odliczenia podatku naliczonego, zawartych w art. 86 ust. 1 ustawy – nabywane towary i usługi nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Zatem, Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (`(...)`). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.)