Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie skutków podatkowych sprzedaży działek 1, 2 oraz cześci działki 3, która objęta jest decyzją Wójta Gminy (`(...)`) z 27 października 2010 r. o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego, jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 marca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 1 marca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości składającej się z działek o nr 1, 2, 3. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 12 maja 2022 r. (wpływ 12 maja 2022 r.) oraz 12 maja 2022 r. (wpływ 25 maja 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Spółka planuje sprzedaż nieruchomości położonych na terenie miejscowości (…), Gmina (`(...)`), powiat (`(...)`), składających się z niżej wymienionych działek gruntowych:

1. działki nr 1 o pow. 25,5971 ha objętej księgą wieczystą nr (…);

2. działki nr 2 o pow. 1,7767 ha objętej księgą wieczystą nr (…);

3. działki nr 3 o pow. 0,1974 ha objętej księgą wieczystą nr (…).

Przedmiotowe nieruchomości zostały nabyte w sposób następujący:

1. działka nr 1 na podstawie umowy przenoszącej prawo własności z 9 czerwca 2004 r., (…) - od Powiatu (`(...)`);

2. działka nr 2 na podstawie umowy przenoszącej prawo własności z 1 października 2007 r., (…) - od osoby prywatnej;

3. działka nr 3 na podstawie umowy przenoszącej prawo własności z 25 czerwca 2008 r., (…) - od osoby prywatnej.

Zgodnie z wypisem z rejestru gruntów z 17 grudnia 2021 r. przedmiotowe nieruchomości sklasyfikowane są jako grunty rolne, pastwiska trwałe, grunty pod stawami, tereny przemysłowe:

1. działka nr 1: RIIIa - 4,0168 ha, RIIIb - 0,9199 ha, RIVa - 1,3019 ha; RIVb - 2,5901 ha; RV - 1,1586 ha; PsV - 0,7719 ha, PsVl - 0,6866 ha, Wsr-PslV - 0,9530 ha, Wsr-PsV - 13,1983 ha;

2. działka nr 2: PsIII- 1,3597 ha, Ba - 0,4170 ha;

3. działka nr 3 : PsIII - 0,1254 ha, Ba - 0,0720 ha.

Zgodnie z zaświadczeniem Wójta Gminy (`(...)`) część działki nr 1 o pow. 22,72 ha objęta jest Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego „(`(...)`)”, zatwierdzonym Uchwałą Rady Gminy (`(...)`) (…) z 29 kwietnia 2011 r. i położona jest w obrębie obszaru określonego symbolami PE - co oznacza teren eksploatacji kruszywa naturalnego oraz KDW - teren drogi wewnętrznej.

Pozostała część działki nr 1 nieobjęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z obowiązującą zmianą Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Gminy (`(...)`), uchwaloną uchwałą nr (…) Rady Gminy (`(...)`) z 29 marca 2007 r. usytuowana jest w obrębie obszaru określonego symbolem PE1B, czyli powiększenie terenu eksploatacji oraz tereny rolne.

Działki nr 3 oraz 2 nie są objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego gminy (`(...)`), zaś w obowiązującym obecnie zmianą Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Gminy (`(...)`) z 29 marca 2007 roku usytuowane są w obrębie obszaru określonego jako tereny rolne.

Działki nr 3 oraz 2 częściowo zostały objęte decyzją Wójta Gminy (`(...)`) znak (…) z 27 października 2010 r. o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego pn. „(…)” z przeznaczeniem na zagospodarowanie obiektami i urządzeniami służącymi do przeróbki kruszywa naturalnego. Powierzchnia objęta przedmiotową decyzją w odniesieniu do działki nr 3 wynosi 0,072 ha, w odniesieniu do działki nr 2 wynosi 0,4180 ha.

Działka nr 2 jest działką zabudowaną: budynkiem socjalno-biurowym OT - 31 lipca 2012 oraz warsztatowym OT - 31 lipca 2012 (w granicach terenu objętego decyzją o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego). Na działce nr 1 posadowiony jest transformator.

Przedmiotowe nieruchomości tworzą jeden kompleks po byłym zakładzie eksploatacji kruszywa ZEK (`(...)`). Eksploatacja kruszywa prowadzona była w latach 2011 - 2021 i dotyczyła wyłącznie części działki nr 1 objętej koncesją Marszałka woj. (…) na wydobycie kruszywa ze złoża (`(...)`) z 20 lutego 2009 r. znak (…). Decyzją starosty (`(...)`) z 19 czerwca 2009 r. znak (…) został ustalony wodno‑rolny kierunek rekultywacji przedmiotowej działki.

Eksploatacja kruszywa na terenie działki nr 1 odbywała się etapami (po uzyskaniu decyzji starosty (`(...)`) o nietrwałym wyłączeniu z produkcji rolnej) a następnie sukcesywnie rekultywowana w kierunku rolnym i wodnym, czego potwierdzeniem są stosowne decyzje starosty (`(...)`) o uznaniu rekultywacji za zakończoną. Obecnie cała działka została zrekultywowana. W wyniku eksploatacji oraz późniejszej rekultywacji na terenie przedmiotowej działki powstały trzy zbiorniki wodne o pow. ok. 14 ha.

Przy sprzedaży zabudowanych działek: nr 2 (budynek socjalno‑biurowy i warsztatowy) oraz 1 (transformator) Spółka zastosuje zwolnienie zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT (podatek od towarów i usług), natomiast przy sprzedaży działki 3 będą miały zastosowanie dwie stawki VAT:

1. „zw.”- w związku z art. 43 ust. 1 pkt 9 - do części nieobjętej decyzją Wójta Gminy (`(...)`) znak (…) z 27 października 2010 r. (0,1254 ha),

2. „23”- do części objętej przedmiotową decyzją (0,072 ha).

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

W odniesieniu do działki nr 1 wyjaśnili Państwo, że w całym okresie jej posiadania przez Spółkę nie była ona wykorzystywana wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług, ponieważ w okresie 2011 – 2021 na jej terenie Spółka prowadziła działalność gospodarczą, polegającą na prowadzeniu odkrywkowej eksploatacji kruszywa naturalnego i sprzedaży kruszywa opodatkowanego podatkiem od towarów i usług. Od części działki zajętej pod działalność wydobywczą i przeróbkę kruszywa Spółka płaciła podatek od nieruchomości. Jedynie na części przedmiotowej działki, nieobjętej działalnością wydobywczą i znajdującą się poza granicami obowiązującego MPZP „(`(...)`)” Gminy (`(...)`) była prowadzona działalność rolnicza, polegająca na uprawie zbóż. Po zakończeniu eksploatacji kruszywa oraz rekultywacji w kierunku rolno-wodnym w roku 2021 cała działka posiada charakter rolny na której prowadzone są uprawy rolnicze oraz hodowla ryb.

W odniesieniu do działki nr 2 wyjaśnili Państwo, iż w całym okresie posiadania nie była ona wyłącznie wykorzystywana na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług, ponieważ część przedmiotowej działki o pow. 0,7022 ha w latach 2011 – 2021 zajęta została pod działalność przemysłową związaną z przeróbką kruszywa i jego sprzedażą opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. Pozostała część działki użytkowana była rolniczo jako pastwisko. Po zakończeniu działalności ZEK (`(...)`) część przedmiotowej działki (zajętej pod działalność gospodarczą) zostało zrekultywowane w kierunku rolnym. Obecnie Spółka za część działki sklasyfikowanej jako Ba o pow. 0,4170 ha płaci podatek od nieruchomości za pozostałą część sklasyfikowaną jako pastwiska PsIII o pow. 1,3597 ha płaci podatek rolny i jest użytkowana rolniczo.

W odniesieniu do działki nr 3 wyjaśnili Państwo, iż w całym okresie posiadania nie była ona wyłącznie wykorzystywana na cele działalności zwolnionej od podatków od towarów i usług, ponieważ cześć przedmiotowej działki o pow. 0,0720 ha w ww. okresie zajęta została pod działalność gospodarczą związaną z przeróbką kruszywa i jego sprzedażą opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. Na pozostałej części działki o pow. 0,1254 ha prowadzona była działalność rolnicza. Po zakończeniu eksploatacji przedmiotowa część działki zajęta pod działalność gospodarczą została zrekultywowana. Obecnie Spółka od części sklasyfikowanej jako grunty Ba o pow. 0,0720 ha płaci podatek od nieruchomości, od pozostałej części użytkowanej rolniczo podatek rolny.

Zakup działki 1 udokumentowany zastał fakturą VAT ze „zw.” stawką VAT - zgodnie z aktem notarialnym. W odniesieniu do pozostałych działek (nr 2 i 3) - nabyte zostały aktem notarialnym od osób fizycznych niebędących podatnikami VAT. Biorąc pod uwagę powyższe w momencie zakupu nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT.

Zarówno transformator posadowiony na działce gruntowej nr 1 jak i część przedmiotowej działki o pow. 0,34 ha oznaczonej w MPZP „(`(...)`)” symbolem KDW jako droga wewnętrzna są również przedmiotem planowanej sprzedaży.

W odniesieniu do drogi wewnętrznej oznaczonej w ww. MPZP jako KDW wyjaśnili Państwo, że jest to droga powstała na potrzeby prowadzonej eksploatacji jako droga technologiczna (wewnątrzzakładowa) i mająca charakter czasowy. Była drogą nieutwardzoną, a Spółka nie ponosiła żadnych nakładów na jej budowę. Po zakończeniu eksploatacji teren oznaczony jako KDW został zrekultywowany i przywrócony do rolniczego użytkowania. Dlatego według Państwa oceny droga wewnętrzna oznaczona w MPZP „(`(...)`)” symbolem KDW nie stanowi budowli w rozumieniu przepisów prawa budowlanego.

Transformator jest budowlą w rozumieniu przepisów prawa budowlanego.

Działka nr 2 jest działką zabudowaną: budynkiem socjalno-biurowym OT z 31 lipca 2012 r. oraz warsztatowym OT z 31 lipca 2012 r. Na działce nr 1 posadowiony jest transformator - OT z 10 maja 2010 r. Wykonawcami w/w obiektów były firmy zewnętrzne będące podatnikami podatku VAT. Rozliczenia dokonano na podstawie faktur VAT - przysługiwało prawo do odliczenia i z niego skorzystano.

Spółka nie ponosiła wydatków na ulepszenie budynków/budowli znajdujących się na działkach nr 1 i 2 w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiących co najmniej 30% ich wartości początkowej.

Działalność zakładu górniczego ZEK (`(...)`) polegająca na wydobywaniu kopaliny ze złoża prowadzona była w oparciu o przepisy Prawa geologicznego i górniczego, na podstawie planu ruchu, a także zgodnie z zasadami techniki górniczej. Decyzją Marszałka Województwa (…)o z 20 stycznia 2009 r., znak: (…) Przedsiębiorstwu A udzielono koncesji na wydobywanie kopaliny ze złoża „(`(...)`)” i utworzono teren i obszar górniczy „(`(...)`)”, w granicach którego prowadzono eksploatację w/w złoża na części działki 1.

Pytania

Czy do sprzedawanych działek Spółka zastosuje prawidłowe stawki VAT? Spółka ma prawo skorzystać ze zwolnienia przy sprzedaży działek zabudowanych zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT? Czy prawidłowe będzie zastosowanie dwóch stawek VAT przy sprzedaży działki niezabudowanej?

Państwa stanowisko w sprawie

W Państwa ocenie, działki 1, 2 są działkami zabudowanymi i stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, mają Państwo prawo do zastosowania zwolnienia, gdyż dostawa nastąpiłaby po upływie okresu dłuższego niż 2 lata od tzw. pierwszego zasiedlenia.

Natomiast działka 3 nie jest działką zabudowaną, dlatego do części nieobjętej decyzją Wójta Gminy o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego ma miejsce zastosowanie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Na pozostałej części działki zgodnie z decyzją o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego możliwe jest zagospodarowanie obiektami i urządzeniami służącymi do przeróbki kruszywa naturalnego, dlatego też przy sprzedaży należy zastosować stawkę VAT „23%”.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, w odniesieniu do działek 1, 2 oraz cześci działki 3, która objęta jest decyzją Wójta Gminy (`(...)`) z 27 października 2010 r. o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą,

opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy,

przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ww. ustawy,

przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, która to czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy,

podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ww. ustawy,

działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług zwolnienie od podatku. Zastosowanie zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy,

zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Powyższe oznacza, że zwolnienie przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane. Zatem ze zwolnienia od podatku korzystać będą dostawy gruntów o charakterze rolnym, leśnym, itp.

Na podstawie art. 2 pkt 33 ustawy,

przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z przytoczonych przepisów wynika, że przeznaczenie określonego gruntu należy oceniać wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego bądź wydane decyzje o warunkach zabudowy nieruchomości.

W tym miejscu należy zauważyć, że w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2022 r. poz. 503),

kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym,

ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W myśl art. 4 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym,

w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

1. lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;

2. sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego: miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen - „teren budowlany” oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę.

W art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości zabudowanych budynkami, budowlami lub ich częściami spełniających określone w tych przepisach warunki. Zwolnienie od podatku przy sprzedaży ww. towarów jest również możliwe w oparciu o normę art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy,

zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a) dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b) pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem, dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy,

ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o pierwszym zasiedleniu - rozumie się przez to oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

a) wybudowaniu lub

b) ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Pierwszym zasiedleniem jest więc pierwsze zajęcie nieruchomości do używania. „Pierwsze zasiedlenie” budynku/budowli lub ich części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynku/budowli lub ich części np. oddano je w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku czy budowli lub ich części na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika – bowiem w obydwu przypadkach doszło do korzystania z budynku/budowli lub ich części.

Należy również zauważyć, że w myśl art. 43 ust. 10 ustawy,

podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;

2. złożą:

a) przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego lub

b) w akcie notarialnym, do zawarcia którego dochodzi w związku z dostawą tych obiektów

- zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Zgodnie z art. 43 ust. 11 ustawy,

oświadczenie, o którym mowa w art. 43 ust. 10 pkt 2 musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;

2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;

3. adres budynku, budowli lub ich części.

Tak więc ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy po spełnieniu określonych warunków – możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych. Przy czym podkreślić należy, że niniejsze prawo zostało zawężone tylko do rezygnacji ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy,

zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

a) w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b) dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Z analizy powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy stanie się bezzasadne.

Jeżeli natomiast nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9, pkt 10 i pkt 10a ustawy należy przeanalizować możliwość zastosowania zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy,

zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Jak wskazano wyżej, aby zastosować zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

a) towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,

b) przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Analiza przepisów ustawy, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z kilku ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy, w myśl którego

w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu, przy sprzedaży budynków, budowli, lub ich części, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków, budowli lub ich części w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, opodatkowana jest również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

W tym miejscu należy zauważyć, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „budynku”, „budowli”. W tym zakresie należy odnieść się do przepisów ustawy z 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2021 r. poz. 2351 ze zm.).

W myśl art. 3 pkt 1 ustawy Prawo budowlane,

ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych.

Zgodnie z art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane,

ilekroć w ustawie jest mowa o budynku - należy przez to rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Jak stanowi art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane,

pod pojęciem budowli należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych, elektrowni wiatrowych, morskich turbin wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Z opisu sprawy wynika, że planują Państwo sprzedaż nieruchomości, składających się z działek nr 1, 2 i 3.

Działkę nr 1 nabyli Państwo na podstawie umowy przenoszącej prawo własności z 9 czerwca 2004 r. od Powiatu (`(...)`), działkę nr 2 na podstawie umowy przenoszącej prawo własności z 1 października 2007 r. od osoby prywatnej natomiast działkę nr 3 na podstawie umowy przenoszącej prawo własności z 25 czerwca 2008 r. również od osoby prywatnej.

Zgodnie z wypisem z rejestru gruntów z 17 grudnia 2021 r. przedmiotowe nieruchomości sklasyfikowane są jako grunty rolne, pastwiska trwałe, grunty pod stawami, tereny przemysłowe.

Część działki nr 1, objęta jest Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego i położona jest w obrębie obszaru określonego symbolami PE - co oznacza teren eksploatacji kruszywa naturalnego oraz KDW - teren drogi wewnętrznej. Pozostała część działki nr 1 nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.

Na działce nr 1 posadowiony jest transformator (OT z 10 maja 2010 r.), który jest budowlą w rozumieniu przepisów prawa budowlanego. Droga wewnętrzna oznaczona w ww. MPZP jako KDW jest to droga powstała na potrzeby prowadzonej eksploatacji jako droga technologiczna (wewnątrzzakładowa) i mająca charakter czasowy. Była drogą nieutwardzoną, a Spółka nie ponosiła żadnych nakładów na jej budowę. Po zakończeniu eksploatacji teren oznaczony jako KDW został zrekultywowany i przywrócony do rolniczego użytkowania. Droga wewnętrzna oznaczona w MPZP „(`(...)`)” symbolem KDW nie stanowi budowli w rozumieniu przepisów prawa budowlanego. Zarówno transformator posadowiony na działce gruntowej nr 1 jak i część przedmiotowej działki oznaczonej w MPZP „(`(...)`)” symbolem KDW jako droga wewnętrzna są przedmiotem planowanej sprzedaży.

Działka 1 w całym okresie jej posiadania przez Państwa nie była wykorzystywana wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług. W latach 2011‑2021 na jej terenie Spółka prowadziła działalność gospodarczą, polegającą na prowadzeniu odkrywkowej eksploatacji kruszywa naturalnego i sprzedaży kruszywa opodatkowanego podatkiem od towarów i usług. Jedynie na części przedmiotowej działki, nie objętej działalnością wydobywczą i znajdującą się poza granicami obowiązującego MPZP „(`(...)`)” Gminy (`(...)`) była prowadzona działalność rolnicza, polegająca na uprawie zbóż. Po zakończeniu eksploatacji kruszywa oraz rekultywacji w kierunku rolno-wodnym w roku 2021 cała działka posiada charakter rolny, na której prowadzone są uprawy rolnicze oraz hodowla ryb.

Działki nr 3 oraz 2 nie są objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego gminy (`(...)`). Częściowo zostały objęte decyzją Wójta Gminy (`(...)`) z 27 października 2010 r. o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego pn. „(…)” z przeznaczeniem na zagospodarowanie obiektami i urządzeniami służącymi do przeróbki kruszywa naturalnego.

Działka nr 2 jest działką zabudowaną budynkiem socjalno-biurowym oraz warsztatowym. W całym okresie posiadania przez Państwa nie była ona wykorzystywana wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług, ponieważ część przedmiotowej działki o pow. 0,7022 ha w latach 2011 – 2021 zajęta została pod działalność przemysłową związaną z przeróbką kruszywa i jego sprzedażą opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. Pozostała część działki użytkowana była rolniczo jako pastwisko.

Działka nr 2 jest działką zabudowaną: budynkiem socjalno-biurowym OT z 31 lipca 2012 r. oraz warsztatowym OT z 31 lipca 2012 r. Na działce nr 1 posadowiony jest transformator – OT z 10 maja 2010 r. Wykonawcami ww. obiektów były firmy zewnętrzne będące podatnikami podatku VAT. Rozliczenia dokonano na podstawie faktur VAT ‑ przysługiwało prawo do odliczenia i z niego skorzystano.

Spółka nie ponosiła wydatków na ulepszenie budynków/budowli znajdujących się na działkach 1 i 2 w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiących co najmniej 30% ich wartości początkowej.

Działka nr 3 w całym okresie posiadania nie była wyłącznie wykorzystywana na cele działalności zwolnionej od podatków od towarów i usług, ponieważ cześć przedmiotowej działki zajęta została pod działalność gospodarczą związaną z przeróbką kruszywa i jego sprzedażą opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. Na pozostałej części działki prowadzona była działalność rolnicza. Po zakończeniu eksploatacji przedmiotowa część działki zajęta pod działalność gospodarczą została zrekultywowana.

Zakup działki 1 udokumentowany zastał fakturą VAT ze „zw” stawką VAT - zgodnie z aktem notarialnym. W odniesieniu do pozostałych działek (nr 2 i 3) - nabyte one zostały aktem notarialnym od osób fizycznych niebędących podatnikami VAT. W momencie zakupu nie przysługiwało Państwu prawo do odliczenia podatku VAT.

Przedmiotowe nieruchomości tworzą jeden kompleks po byłym zakładzie eksploatacji kruszywa ZEK (`(...)`). Eksploatacja kruszywa prowadzona była w latach 2011 - 2021 i dotyczyła wyłącznie części działki nr 1 objętej koncesją Marszałka woj. (…) na wydobycie kruszywa ze złoża (`(...)`) z 20 lutego 2009 r. Decyzją starosty (`(...)`) z 19 czerwca 2009 r. został ustalony wodno rolny kierunek rekultywacji przedmiotowej działki.

Na tle tak przedstawionego opisu sprawy Państwa wątpliwości dotyczą sposobu opodatkowania dostawy przedmiotowych działek.

W świetle powyższego aby wyjaśnić Państwa wątpliwości należy odnieść się do każdej z wymienionych działek odrębnie.

Jak wynika z przedstawionych przez Państwa informacji, na działce nr 1 posadowiony jest transformator, który jest budowlą w rozumieniu przepisów prawa budowlanego. Droga wewnętrzna oznaczona w MPZP jako KDW jest to droga powstała na potrzeby prowadzonej eksploatacji jako droga technologiczna (wewnątrzzakładowa) i mająca charakter czasowy. Była drogą nieutwardzoną, a Spółka nie ponosiła żadnych nakładów na jej budowę. Po zakończeniu eksploatacji teren oznaczony jako KDW został zrekultywowany i przywrócony do rolniczego użytkowania. Droga wewnętrzna oznaczona w MPZP „(`(...)`)” symbolem KDW nie stanowi budowli w rozumieniu przepisów prawa budowlanego. Zarówno transformator posadowiony na działce gruntowej nr 1 jak i część przedmiotowej działki oznaczonej w MPZP „(`(...)`)” symbolem KDW jako droga wewnętrzna są przedmiotem planowanej sprzedaży.

Działka nr 2 jest natomiast działką zabudowaną budynkiem socjalno-biurowym oraz budynkiem warsztatowym.

W związku z powyższym działki nr 481 i 487 są terenami zabudowanymi i mogą podlegać zwolnieniu od podatku na mocy ww. art. 43 ust. 1 pkt 10, 10a lub 2 ustawy.

W celu ustalenia, czy w odniesieniu do sprzedaży nieruchomości zabudowanych – które to zabudowania stanowią budynki/budowle w rozumieniu ustawy Prawo budowlane, zastosowanie znajduje zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, należy rozstrzygnąć, czy względem posadowionych na danej działce budynków/budowli nastąpiło pierwsze zasiedlenie.

Jak wynika z opisu sprawy, działkę nr 1 nabyli Państwo na podstawie umowy przenoszącej prawo własności z 9 czerwca 2004 r. od Powiatu (`(...)`). Na działce nr 1 posadowiony jest transformator (OT z 10 maja 2010 r.) Działka nr 2 jest działką zabudowaną budynkiem socjalno-biurowym (OT z 31 lipca 2012 r.) oraz warsztatowym (OT z 31 lipca 2012 r.). Wykonawcami w/w obiektów były firmy zewnętrzne będące podatnikami podatku VAT. Rozliczenia dokonano na podstawie faktur VAT - przysługiwało Państwu prawo do odliczenia i z niego skorzystano.

Spółka nie ponosiła wydatków na ulepszenie budynków/budowli znajdujących się na działkach nr 1 i 2 w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiących co najmniej 30% ich wartości początkowej

Zatem w świetle przedstawionych okoliczności należy stwierdzić, że dostawa przedmiotowych budynków i budowli nie będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia, a pomiędzy pierwszym zasiedleniem a ich dostawą upłynie okres dłuższy niż 2 lata. Tym samym w odniesieniu do ww. budynków i budowli zostaną spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Zwolnieniu będzie podlegał także grunt, na którym przedmiotowe budynki i budowla są posadowione w myśl z art. 29a ust. 8 ustawy.

Ponieważ dostawa budynków i budowli posadowionych na działkach nr 1 i 2 korzystała będzie ze zwolnienia od podatku VAT, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, dalsza analiza zwolnień ww. dostawy – wynikająca z przepisów art. 43 ust. 1 pkt 10a lub pkt 2 ustawy – jest bezzasadna.

W odniesieniu do niezabudowanej działki nr 3 należy zauważyć, że jak wynika z opisu sprawy nie jest ona objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego gminy (`(...)`). Działka nr 3 częściowo została objęta decyzją Wójta Gminy (`(...)`) z 27 października 2010 r. o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego pn. „(…)” z przeznaczeniem na zagospodarowanie obiektami i urządzeniami służącymi do przeróbki kruszywa naturalnego. W związku z tym, część działki nr 3 objęta decyzją o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego stanowi tereny przeznaczone do zabudowy, a więc tereny budowlane w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy. W konsekwencji transakcja sprzedaży działki nr 3 w części, w jakiej jest objęta decyzją Wójta Gminy (`(...)`) z 27 października 2010 r. o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego pn. „(…)” z przeznaczeniem na zagospodarowanie obiektami i urządzeniami służącymi do przeróbki kruszywa naturalnego nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Skoro do dostawy części działki nr 3, nie będą spełnione przesłanki, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Wskazać należy, że dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

- towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,

- brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów.

Niespełnienie choćby jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

NSA w wyroku z 28 lutego 2013 r., sygn. akt I FSK 627/12 wskazał, że „zwolnienie, o którym mowa w art. 136 lit. b) dyrektywy 2006/112/WE, a więc również wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 2 u.p.t.u., przysługuje tylko wtedy gdy podatnik nie ma prawa do odliczenia podatku na skutek ograniczeń i zakazów przewidzianych przepisami dyrektywy lub u.p.t.u., co wynika np. ze związku ze sprzedażą zwolnioną od podatku (por. art. 86 i art. 88 ustawy), a więc nie ma zastosowania, gdy brak odliczenia podatku w poprzedniej fazie obrotu wynika z faktu, że dana czynność w ogóle nie podlegała opodatkowaniu (por. wyrok ETS z 8 grudnia 2005 r. w sprawie C-280/04 Jyske Finanse A/S) oraz gdy podatnik, mając prawo do odliczenia podatku naliczonego, z uprawnienia tego nie skorzystał”.

W wyroku, na który powołuje się Naczelny Sąd Administracyjny, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej stwierdził, że ze zwolnienia z VAT nie będzie korzystać dostawa towarów, w stosunku do których podatnik nie odliczył VAT naliczonego z powodów innych niż ściśle określone w art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE. Tym samym, przepis art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE wskazuje zatem, że w przypadkach, w których przy nabyciu towaru VAT w ogóle nie wystąpił, nie można uznać, że mamy do czynienia z brakiem prawa do odliczenia VAT.

Powyższe oznacza, że zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, nie może mieć zastosowania do zbycia towaru przez podatnika, jeżeli transakcja sprzedaży, w wyniku której nabył on wcześniej ten towar nie była opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Jak wynika z opisu sprawy, działkę nr 3 nabyli Państwo na podstawie umowy przenoszącej prawo własności z 25 czerwca 2008 r. od osoby fizycznej niebędącej podatnikiem VAT. Nie można więc uznać, że przysługiwało Państwu prawo do odliczenia podatku VAT, skoro dostawa nie była objęta tym podatkiem. Działka nr 3 w całym okresie posiadania nie była wyłącznie wykorzystywana na cele działalności zwolnionej od podatków od towarów i usług, ponieważ cześć przedmiotowej działki zajęta została pod działalność gospodarczą związaną z przeróbką kruszywa i jego sprzedażą opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.

Zatem, w niniejszej sprawie, nie zostaną spełnione warunki określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy niezbędne do zastosowania przedmiotowego zwolnienia.

Tym samym dla dostawy części działki nr 3, nie znajdzie zastosowania również zwolnienie od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Podsumowując, będą Państwo zobowiązani opodatkować podatkiem VAT sprzedaż działki nr 3 w części, w jakiej jest objęta decyzją Wójta Gminy (`(...)`) z 27 października 2010 r. o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego pn. „(…)” z przeznaczeniem na zagospodarowanie obiektami i urządzeniami służącymi do przeróbki kruszywa naturalnego, z zastosowaniem właściwej stawki podatku.

Tym samym Państwa stanowisko w powyższym zakresie jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja rozstrzyga przedstawione zdarzenie przyszłe wyłącznie w zakresie określenia skutków podatkowych sprzedaży działek nr 1, 2 oraz działki 3 w cześci w jakiej objęta jest ona decyzją Wójta Gminy (`(...)`) o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego pn. „(…)”. W zakresie opodatkowania części działki nr 3, której nie obejmuje ww. decyzja zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Na podstawie art. 42b ust. 1 w powiązaniu z art. 42a ustawy o podatku od towarów i usług podatnik może wystąpić do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej o wydanie wiążącej informacji stawkowej (WIS), która jest wydawana w formie decyzji na potrzeby opodatkowania podatkiem dostawy towarów, importu towarów, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów albo świadczenia usług. Kwestia ustalenia wysokości stawki podatku od towarów i usług dla dostawy towarów lub świadczenia usług od 1 lipca 2020 r. może być określona wyłącznie w ramach wydania Wiążącej Informacji Stawkowej określonej w art. 42a ustawy. W związku z tym niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii określenia właściwej stawki podatku do planowanej Transakcji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).