Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 maja 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 24 maja 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego dla świadczonych usług. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

3 stycznia 2022 r. Wnioskodawca rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej. Główny kod PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) zarejestrowanej przez Wnioskodawcę działalności to 43.33.Z. Jednym z dodatkowych kodów PKD prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności jest kod PKD 71.12.Z. „Działalność w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne”. W zakresie wykonywanej przez Wnioskodawcę działalności jest pełnienie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie, tj. inspektora nadzoru lub kierownika budowy. W ramach wykonywanej działalności: 1) Wnioskodawca nie będzie prowadził usług związanych z doradztwem technicznym 2) Będzie wykonywał czynności inspektora nadzoru inwestorskiego lub kierownika budowy zgodnie z przepisami Prawa Budowlanego (art. 12, 22-23, 25). Artykuły 22-23, 25 określają prawa i obowiązki wyżej wymienionych funkcji i nie wyszczególniają dla nich działalności w zakresie doradztwa technicznego. Na dzień złożenia niniejszego wniosku Wnioskodawca nie wykonał ani jednej usługi z zakresu kodu PKD 71.12.Z., jednak w przyszłości zamierza świadczyć usługi kierownika budowy lub inspektora nadzoru. Czynności, które będzie wykonywał w ramach prowadzonej działalności nie będą polegały na udzielaniu porad, opinii i wyjaśnień charakterystycznych dla usług doradztwa. Wykonywanie przez Wnioskodawcę funkcji kierownika budowy polegać będzie na nadzorze nad prawidłowym przebiegiem budowy oraz kontrolą wykonania budowy w zgodności z projektem. W ramach prowadzenia działalności Wnioskodawca nie wykonuje i nie będzie wykonywał czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.).

Pytanie

Czy prowadząc działalność w której Wnioskodawca świadczyć będzie usługi polegające na sprawowaniu funkcji inspektora nadzoru inwestorskiego lub kierownika budowy bez wykonywania usług z zakresu doradztwa (inżynieryjnego, technicznego czy też innego) może skorzystać ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy o VAT (podatek od towarów i usług) do momentu gdy faktyczna wartość sprzedaży nie przekroczy w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego kwoty określonej w przepisie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT?

Pana stanowisko w sprawie

Wnioskodawca wskazał, że prawa i obowiązki osób sprawdzających samodzielne funkcje techniczne w budownictwie określa ustawa „Prawo budowlane” głównie artykuł 22-23, 25. Artykuły te nie wyszczególniają dla tych funkcji działalności w zakresie doradztwa technicznego. W związku z tym, że Wnioskodawca nie zamierza w prowadzonej działalności wykonywać czynności, których istotą jest doradztwo (nie będzie świadczył usług z zakresu doradztwa inżynieryjnego, technicznego czy też innego), uważa, że może skorzystać ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług na podstawie artykułu 113 ust. 9 ustawy o VAT do momentu gdy faktyczna wartość sprzedaży nie przekroczy w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego kwoty określonej w przepisie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.) zwanej dalej „ustawą”,

opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 7 ust. 1 ustawy,

przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy,

przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy,

podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy,

obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku dla pewnej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.

Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy,

zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Na mocy art. 113 ust. 2 ustawy,

do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

1a) sprzedaży na odległość towarów importowanych, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

2. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:

a) transakcji związanych z nieruchomościami,

b) usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,

c) usług ubezpieczeniowych

- jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Stosownie do art. 113 ust. 5 ustawy,

jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono te kwotę.

Natomiast na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy,

zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Zgodnie z art. 113 ust. 10 ustawy,

jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę,

Na mocy art. 113 ust. 11 ustawy,

podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Natomiast w myśl art. 113 ust. 13 ustawy,

Zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1. dokonujących dostaw:

a) towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,

b) towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:

- energii elektrycznej (CN 2716 00 00),

- wyrobów tytoniowych,

- samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,

c) budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,

d) terenów budowlanych,

e) nowych środków transportu,

f) następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:

- preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) 20.42.1),

- komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),

- urządzeń elektrycznych (PKWiU 27),

- maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),

g) hurtowych i detalicznych części i akcesoriów do:

- pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKWiU 45.3),

- motocykli (PKWiU ex 45.4);

2. świadczących usługi:

a) prawnicze,

b) w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,

c) jubilerskie,

d) ściągania długów, w tym factoringu;

3. nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Biorąc pod uwagę powołany powyżej przepis art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b) ustawy, stwierdzić należy, że ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy, nie korzystają podatnicy świadczący usługi w zakresie doradztwa.

W tym miejscu podkreślić należy, że ani ustawa, ani przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia „doradztwo”. Wobec braku ustawowej definicji tego pojęcia należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN. Warszawa 1996), pod pojęciem „doradcy” należy rozumieć tego, „kto doradza”, natomiast pojęcie „doradzić” oznacza „udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”. Tak więc doradztwo jest udzielaniem fachowych zaleceń, porad na przykład w zakresie ekonomii, finansów czy też z dziedzin technicznych, a przez doradcę rozumie się tego, kto udziela porad, doradza. Zatem użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć szeroko, przy czym najistotniejszy jest charakter wykonywanych czynności. Należy podkreślić, że porada czy opinia nie musi mieć charakteru odrębnego pisemnego dokumentu, bowiem już samo wykonywanie czynności, których istotą jest doradztwo, decyduje o wyłączeniu tych czynności ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 oraz ust. 9 ustawy.

Mając na uwadze wskazane przepisy należy zauważyć, że o wyłączeniu ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b) ustawy, decyduje kwalifikacja, bądź istota wykonywanych czynności.

Z opisu sprawy wynika, że 3 stycznia 2022 r. Wnioskodawca rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej. Główny kod PKD zarejestrowanej przez Wnioskodawcę działalności to 43.33.Z. Jednym z dodatkowych kodów PKD prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności jest kod PKD 71.12.Z. „Działalność w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne”. W zakresie wykonywanej przez Wnioskodawcę działalności jest pełnienie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie, tj. inspektora nadzoru lub kierownika budowy. W ramach wykonywanej działalności: 1) Wnioskodawca nie będzie prowadził usług związanych z doradztwem technicznym 2) Będzie wykonywał czynności inspektora nadzoru inwestorskiego lub kierownika budowy zgodnie z przepisami Prawa Budowlanego (art. 12, 22-23, 25). Na dzień złożenia niniejszego wniosku Wnioskodawca nie wykonał ani jednej usługi z zakresu kodu PKD 71.12.Z., jednak w przyszłości zamierza świadczyć usługi kierownika budowy lub inspektora nadzoru. Czynności, które będzie wykonywał w ramach prowadzonej działalności nie będą polegały na udzielaniu porad, opinii i wyjaśnień charakterystycznych dla usług doradztwa. Wykonywanie przez Wnioskodawcę funkcji kierownika budowy polegać będzie na nadzorze nad prawidłowym przebiegiem budowy oraz kontrolą wykonania budowy w zgodności z projektem. Ponadto Wnioskodawca wskazał, że w ramach prowadzenia działalności nie wykonuje i nie będzie wykonywał czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości korzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 9 ustawy, dla świadczonych usług.

Analiza przedstawionego opisu sprawy oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że skoro w zakresie wykonywanej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej jest pełnienie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie, tj. inspektora nadzoru lub kierownika budowy zgodnie z przepisami Prawa Budowlanego (art. 12, 22-23, 25) polegające na nadzorze nad prawidłowym przebiegiem budowy oraz kontrolą wykonywania budowy zgodnie z projektem oraz w ramach tej działalności gospodarczej Wnioskodawca nie świadczy i nie będzie świadczył usług w zakresie doradztwa, jak również innych czynności o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy, a przewidywana wartość sprzedaży w momencie rozpoczęcia działalności w proporcji do okresu prowadzonej działalności nie przekroczy kwoty określonej w art. 113 ust. 1 ustawy, to ma prawo do zastosowania zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy. Zwolnienie to będzie obowiązywać do momentu gdy faktyczna wartość sprzedaży nie przekroczy w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego kwoty określonej w art. 113 ust. 1 ustawy.

W konsekwencji należy stwierdzić, że stanowisko Wnioskodawcy wskazujące na możliwość zastosowania zwolnienia podmiotowego w związku z wykonywanymi przez Niego usługami opisanymi we wniosku jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku zdarzeniem przyszłym. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒ Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

‒ Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒ w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒ w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).