0114-KDIP1-1.4012.294.2022.1.AWY
📋 Podsumowanie interpretacji
Wnioskodawca jest właścicielem zabudowanej działki nr (...), nabytej w 2021 r. w drodze spadku po ojcu. Działka została wydzierżawiona na 10 lat i służy do prowadzenia gospodarstwa rolnego. Wnioskodawca zawarł umowę przedwstępną sprzedaży działki z inwestorem oraz udzielił mu pełnomocnictw do przygotowania działki do inwestycji. Organ podatkowy uznał, że planowana sprzedaż działki będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie obrotu nieruchomościami. Organ stwierdził, że Wnioskodawca podejmuje aktywne działania w zakresie zbycia nieruchomości, wykorzystując środki porównywalne do tych stosowanych przez producentów, handlowców i usługodawców, co wykracza poza zwykły zarząd majątkiem prywatnym.
❓ Pytania i stanowisko urzędu
Stanowisko urzędu
Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbny📖 Pełna treść interpretacji
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
19 maja 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 18 maja 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych sprzedaży działki nr (…).
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca jest właścicielem zabudowanego gruntu położonego w miejscowości (…), w gminie (…), w powiecie (…), w województwie (…), stanowiącego działkę ewidencyjną oznaczoną numerem (…) w obrębie ewidencyjnym (…), dla którego w Sądzie Rejonowym w (…) - IV Wydziale Ksiąg Wieczystych prowadzona jest księga wieczysta nr (…).
Wnioskodawca nabył własność w ramach spadku w 2021 roku po śmierci jego ojca, J. K. Wyżej wymieniony J. K. zmarł 23 lutego 2021 r., zaś spadek po nim na podstawie testamentu nabył Wnioskodawca, co zostało stwierdzone aktem poświadczenia dziedziczenia Rep. A nr (…) sporządzonym 11 marca 2021 r. przez notariusz w (…).
Nieruchomość stanowi składnik majątku osobistego Wnioskodawcy, gdyż nie zawarł on umowy majątkowej małżeńskiej rozszerzającej wspólność ustawową. Na podstawie umowy dzierżawy z 24 czerwca 2016 r. nieruchomość została oddana w dzierżawę na okres 10 lat i znajduje się w posiadaniu zależnym dzierżawcy. W związku z powyższym nieruchomość jest wykorzystywana do prowadzenia gospodarstwa rolnego.
Dla terenu, na którym znajduje się działka Wnioskodawcy został sporządzony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z którym działka została przeznaczona pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną i usługową. Obecnie trwa procedura zmiany planu miejscowego, który to wg projektu ma dopuścić także zabudowę produkcyjną.
Po nabyciu spadku Wnioskodawca zdecydował się podpisać umowę przedwstępną sprzedaży gruntu z zainteresowanym zakupem działki inwestorem. Umowa przedwstępna zawarta została 1 czerwca 2021 r. Inwestor pomógł Wnioskodawcy przygotować uwagę w stosunku do wspomnianego wyżej projektu zmiany planu miejscowego. Uwaga dotyczyła wskaźników projektu planu korzystnych dla inwestora. Uwagę złożył osobiście Wnioskodawca jako właściciel działki objętej zmianą planu.
Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej, w tym rolniczej. Nie sprzedawał do zewnętrznych odbiorców produktów rolnych pochodzących z nieruchomości. W przeszłości prowadził zakład wulkanizacyjny, na jego potrzeby wykorzystywał fragment nieruchomości o powierzchni około 1000 metrów kwadratowych. Aktualnie pracuje i rozlicza składki w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych.
Obecnie nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT (podatek od towarów i usług), był jednak zarejestrowany w okolicach 2006 r. przez okres około roku, w związku ze wspomnianym zakładem wulkanizacyjnym. Wnioskodawca nie podejmował działań mających na celu uzbrojenie działki. Nie dokonywał podziału działki. Nie ponosił i nie zamierza ponosić nakładów finansowych związanych z przygotowaniem działki do sprzedaży. Nie publikował ogłoszeń z ofertą sprzedaży działki. Nie wystawiał nieruchomości na portalach internetowych. W przeszłości dokonywał sprzedaży mieszkania w 2006 r. oraz innej nieruchomości w 2019 r. W przyszłości zamierza nabyć inne mieszkanie, na które chciałby przeznaczyć środki uzyskane ze sprzedaży Nieruchomości będącej przedmiotem wniosku.
W 2019 r. Wnioskodawca pomógł ojcu przy podpisywaniu umowy pośrednictwa w sprzedaży nieruchomości, również stanowiącej działkę (…) w (…), z lokalną agencją nieruchomości z (…), która to obowiązywała przez rok i nie zakończyła się sprzedażą.
Wnioskodawca nie sporządzał ani nie uzyskiwał wyceny Nieruchomości. Na nieruchomości istnieją obiekty budowlane w postaci budynku gospodarczego z końca lat 30-tych oraz budynku mieszkalnego wybudowanego w 1978 r. Na nieruchomości nie ma billboardów ani innych nośników reklamowych. Po nabyciu wymienionych obiektów budowlanych Wnioskodawca nie wykorzystywał ich na własne cele. Obiekty nie były wynajmowane, wydzierżawiane przez Wnioskodawcę oraz poprzedniego właściciela – jego ojca. Obiekty budowlane nie były też ulepszane na przestrzeni ostatnich 20 lat.
Na działce (…) znajdują się następujące sieci uzbrojenia terenu - gazociąg będący własnością (`(...)`), wodociąg będący własnością (…) oraz linia energetyczna niskiego napięcia, będąca własnością (`(...)`).
Wraz z podpisaniem umowy przedwstępnej sprzedaży działki Wnioskodawca udzielił inwestorowi szeregu potrzebnych pełnomocnictw.
Inwestor na swój koszt, działając na podstawie pełnomocnictw, przygotowuje działkę do inwestycji. Pełnomocnictwa zawarte w umowie przedwstępnej obejmują:
‒ przeglądanie akt, składanie wniosków o sporządzenie fotokopii i odpisów z akt oraz odbiór takich odpisów i fotokopii dla księgi wieczystej obejmujących przedmiotową nieruchomość;
‒ uzyskanie od właściwych organów administracji publicznej wszelkich zaświadczeń, informacji, wypisów lub wyrysów;
‒ uzyskanie zaświadczeń od wszelkich organów podatkowych właściwych dla Wnioskodawcy;
‒ uzyskanie warunków technicznych przyłączenia nieruchomości do infrastruktury technicznej, ich zmiany, cofania oraz odbioru;
‒ uzyskanie decyzji o wyłączeniu gruntów z produkcji rolnej, zmiany klasyfikacji gruntów oraz uzyskanie decyzji dotyczącej gospodarowania masami ziemi podlegającymi ochronie;
‒ uzyskanie decyzji o wycince drzew i krzewów oraz uzyskanie decyzji o nasadzeniach zastępczych;
‒ uzyskanie decyzji – pozwolenia wodnoprawnego, decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach oddziaływania planowanej inwestycji na środowisko, decyzji zezwalającej na prowadzenie badań archeologicznych, decyzji zezwalających na prowadzenie badań archeologicznych, decyzji na lokalizacje zjazdu publicznego z drogi, decyzji zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę na nieruchomości planowanej inwestycji;
‒ składanie wniosków o podziały nieruchomości w celu geodezyjnego wydzielenia działek gruntu, reprezentowanie przed wszelkimi organami administracji publicznej w zakresie dotyczącym wszczęcia i prowadzenia postępowania w celu uzyskania wszelkich wymaganych prawem dokumentów zatwierdzających podział geodezyjny nieruchomości, jak również dokonanie wszelkich czynności prawnych i faktycznych niezbędnych do ujawnienia w ewidencji gruntów tych podziałów i ewentualnej zmiany oznaczenia użytków gruntowych.
Pełnomocnictwo to obejmuje prawo do składania i podpisywania wniosków i innych dokumentów, ich zmiany, cofania oraz odbioru decyzji, postanowień, wypisów, wyrysów, map i pism oraz korespondencji związanej z prowadzonymi postępowaniami administracyjnymi, a w szczególności z uzyskaniem pozwolenia na budowę i decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach. Wszelkie koszty oraz opłaty przyłączeniowe, związane z warunkami technicznymi, decyzjami i umowami przyłączeniowymi obciążają inwestora.
Pytanie
Czy opisane we wniosku zdarzenie przyszłe - sprzedaż nieruchomości na rzecz firmy, z którą Wnioskodawca podpisał umowę przedwstępną - będzie stanowiło dla niego czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?
Pana stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy, dokonując sprzedaży Nieruchomości, będzie działał jako podatnik w rozumieniu Ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, gdyż czynność sprzedaży Nieruchomości opisana we wniosku jest objęta art. 5 ust. 1 powołanej Ustawy. Szereg podjętych przez Sprzedającego działań faktycznych i prawnych takich jak: zatrudnienie za wynagrodzeniem (gdzie wynagrodzenie będzie płatne jedynie po sprzedaży Nieruchomości Kupującemu) międzynarodowej firmy doradczej, ustanowienie pełnomocników o bardzo szerokim zakresie umocowania, udzielenie zgody na dysponowanie gruntem dla celów budowlanych, świadczy o profesjonalnym charakterze jego działania i jako takie nosi znamiona aktywnego dążenia do zwiększenia przychodu ze zbycia własności Nieruchomości, co stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931) – zwanej dalej ustawą:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:
- odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Zgodnie z treścią art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Powyższe przepisy pozwalają stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.
Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Tym samym, nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.
Wobec tego, właściwe jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników podatku VAT w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej. W tym kontekście, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych, okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej działalności gospodarczej. Jednakże każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy jest uznany za podatnika podatku od towarów i usług.
W kwestii opodatkowania dostawy nieruchomości istotne jest, czy zbywca w celu dokonania sprzedaży podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym.
W zakresie opodatkowania transakcji sprzedaży nieruchomości wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniu z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10. TSUE orzekł, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie - zdaniem Trybunału - okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.
Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wypadku gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.
Jak wyjaśniono wyżej – odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury – w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.
W kontekście niniejszej sprawy, należy zwrócić uwagę na treść definicji pojęcia „działalność gospodarcza”, w której mówi się o wykorzystywaniu m.in. towarów w sposób ciągły do celów zarobkowych. Takie wykorzystywanie towarów ma miejsce poprzez oddanie ich w stosunki obligacyjne (najem, dzierżawa, leasing itp.).
Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że jest Pan właścicielem zabudowanej działki nr (…). Własność nabył Pan w ramach spadku po ojcu w 2021 r. Dla terenu, na którym znajduje się Pana działka został sporządzony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z którym działka została przeznaczona pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną i usługową. Obecnie trwa procedura zmiany planu – ma on dopuszczać również zabudowę produkcyjną.
Obecnie nie jest Pan czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, był Pan jednak zarejestrowany przez około rok w 2006 r., co miało związek z tym, że prowadził Pan wtedy zakład wulkanizacyjny na fragmencie działki nr (…). W przeszłości sprzedał Pan dwie nieruchomości – w 2006 i 2019 r.
Działka nr (…) w 2016 r. została oddana w dzierżawę na 10 lat i jest wykorzystywana przez dzierżawcę do prowadzenia gospodarstwa rolnego. Nie dokonywał Pan podziału działki, nie ponosił nakładów finansowych związanych z przygotowaniem działki do sprzedaży, nie publikował ogłoszeń z ofertą sprzedaży działki.
Na nieruchomości istnieją obiekty budowlane w postaci budynku gospodarczego z końca lat 30-tych oraz budynku mieszkalnego wybudowanego w 1978 r. Obiekty nie były wynajmowane ani wydzierżawiane, nie były też ulepszane na przestrzeni ostatnich 20 lat. Na nieruchomości nie ma billboardów ani innych nośników reklamowych.
1 czerwca 2021 r. podpisał Pan umowę przedwstępną sprzedaży gruntu z inwestorem, a wraz z nią udzielił Pan inwestorowi szeregu pełnomocnictw.
Przy tak przedstawionym opisie sprawy, Pana wątpliwości dotyczą ustalenia, czy planowana transakcja sprzedaży nieruchomości będzie dla Pana stanowiła czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.
Należy zatem ustalić, czy w odniesieniu do opisanej czynności sprzedaży działki nr (…) będzie Pan spełniał przesłanki do uznania za podatnika podatku od towarów i usług.
Z opisu sprawy wynika, że działka (…) została oddana w dzierżawę w 2016 r. na okres 10 lat.
Na mocy art. 693 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U z 2020 r. poz. 1740 ze zm.):
Przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.
Dzierżawa jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną. Odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Z powyższego wynika, że umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej rzeczy i stanowi świadczenie wzajemne, należne za używanie rzeczy przez jego dzierżawcę.
Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
Zatem, odpłatne udostępnianie nieruchomości innemu podmiotowi skutkuje uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie wydzierżawiającego, a tym samym stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. W konsekwencji wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej.
Z opisu przedstawionego we wniosku wynika również, że w odniesieniu do transakcji sprzedaży działki (…) zawarto umowę przedwstępną.
Zgodnie z art. 535 Kodeksu cywilnego:
Przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.
Moment przeniesienia własności nieruchomości został określony w art. 155 § 1 Kodeksu cywilnego, w myśl którego:
Umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej, albo że strony inaczej postanowiły.
Art. 396 § 1 Kodeks cywilny wskazuje, że umowa przedwstępna to:
Umowa, przez którą jedna ze stron lub obie zobowiązują się do zawarcia oznaczonej umowy (umowa przedwstępna), powinna określać istotne postanowienia umowy przyrzeczonej.
Zgodnie z art. 389 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego:
Umowa, przez którą jedna ze stron lub obie zobowiązują się do zawarcia oznaczonej umowy (umowa przedwstępna), powinna określać istotne postanowienia umowy przyrzeczonej. Jeżeli termin, w ciągu którego ma być zawarta umowa przyrzeczona, nie został oznaczony, powinna ona być zawarta w odpowiednim terminie wyznaczonym przez stronę uprawnioną do żądania zawarcia umowy przyrzeczonej. Jeżeli obie strony są uprawnione do żądania zawarcia umowy przyrzeczonej i każda z nich wyznaczyła inny termin, strony wiąże termin wyznaczony przez stronę, która wcześniej złożyła stosowne oświadczenie. Jeżeli w ciągu roku od dnia zawarcia umowy przedwstępnej nie został wyznaczony termin do zawarcia umowy przyrzeczonej, nie można żądać jej zawarcia.
Umowa przedwstępna jest więc jedynie zobowiązaniem do przeniesienia własności, lecz własności nie przenosi. Kupujący nie otrzymuje na mocy tej umowy żadnych uprawnień właścicielskich. Właścicielem zostaje dopiero dzięki zawarciu umowy przyrzeczonej. Tym samym zgodnie z powyższymi normami prawa cywilnego – umowa przedwstępna, będąca przyrzeczeniem zawarcia właściwej umowy sprzedaży, nawet jeśli sporządzona została w formie aktu notarialnego, nie powoduje przeniesienia prawa własności nieruchomości.
Ponadto, należy zwrócić uwagę na kwestię udzielonych Kupującemu przez Pana pełnomocnictw.
Zgodnie z art. 95 § 1 Kodeksu cywilnego:
Z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych albo wynikających z właściwości czynności prawnej, można dokonać czynności prawnej przez przedstawiciela. W świetle § 2 tego artykułu, czynność prawna dokonana przez przedstawiciela w granicach umocowania pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego.
W myśl art. 96 ww. Kodeksu:
umocowanie do działania w cudzym imieniu może opierać się na ustawie (przedstawicielstwo ustawowe) albo na oświadczeniu reprezentowanego (pełnomocnictwo).
Stosownie do art. 98 ww. Kodeksu:
Pełnomocnictwo ogólne obejmuje umocowanie do czynności zwykłego zarządu. Do czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu potrzebne jest pełnomocnictwo określające ich rodzaj, chyba że ustawa wymaga pełnomocnictwa do poszczególnej czynności.
Zgodnie z art. 99 § 1 Kodeksu cywilnego:
Jeżeli do ważności czynności prawnej potrzebna jest szczególna forma, pełnomocnictwo do dokonania tej czynności powinno być udzielone w tej samej formie. W myśl § 2 powołanego artykułu, pełnomocnictwo ogólne powinno być pod rygorem nieważności udzielone na piśmie.
Na mocy art. 108 ww. Kodeksu:
Pełnomocnik nie może być drugą stroną czynności prawnej, której dokonuje w imieniu mocodawcy, chyba że co innego wynika z treści pełnomocnictwa albo że ze względu na treść czynności prawnej wyłączona jest możliwość naruszenia interesów mocodawcy. Przepis ten stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy pełnomocnik reprezentuje obie strony.
Z regulacji art. 109 ww. Kodeksu wynika, że:
Przepisy działu niniejszego stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy oświadczenie woli ma być złożone przedstawicielowi.
Jak wynika z przepisów art. 95 do art. 109 Kodeksu cywilnego, pełnomocnictwo – to jednostronne oświadczenie osoby (mocodawcy), na mocy którego inna osoba (pełnomocnik) staje się upoważniona do działania w imieniu mocodawcy. Zatem każda czynność wykonana przez pełnomocnika w imieniu mocodawcy i w zakresie udzielonego pełnomocnictwa wywoła skutki bezpośrednio w sferze prawnej mocodawcy.
W ramach zawartej umowy przedwstępnej udzielił Pan Kupującemu pełnomocnictw, na podstawie których przygotowuje on działkę do inwestycji. Pełnomocnictwa obejmują prawo do składania i podpisywania wniosków i innych dokumentów, ich zmiany, cofania oraz odbioru decyzji, postanowień, wypisów, wyrysów, map i pism oraz korespondencji związanej z prowadzonymi postępowaniami administracyjnymi, a w szczególności z uzyskaniem pozwolenia na budowę i decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach.
W związku z przedstawionymi okolicznościami sprawy, uznać należy, że rodzaj podjętych przez Pana działań (w tym wykonywanych w Pana imieniu i na Pana rzecz przez pełnomocnika), świadczy o zorganizowanym charakterze sprzedaży i powoduje, że planowana sprzedaż działki nr (…) przybiera formę zawodową (profesjonalną) w zakresie obrotu nieruchomościami. Pana działania wykraczają poza zakres zarządu majątkiem prywatnym i należy je uznać za działalność gospodarczą w zakresie obrotu nieruchomościami. Aktywność podejmowana przez Pana w przedmiocie zbycia działki nr (…) jest porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju czynnościami. W przedmiotowej sprawie udzielenie stosownych pełnomocnictw i zgód Kupującemu skutkuje tym, że wszystkie ww. czynności podejmowane przez Kupującego są podejmowane w Pana imieniu i na Pana korzyść, ponieważ to Pan jako właściciel nieruchomości jest stroną w postępowaniu o uzyskanie stosownych decyzji, pozwoleń oraz dokonania wszelkich czynności związanych z przedmiotową nieruchomością. Stroną podejmowanych czynności jest Pan, a nie Pana pełnomocnik. Pełnomocnik (Kupujący) nie działa przecież we własnym, lecz w Pana imieniu.
Za uznaniem Pana za podmiot prowadzący działalność gospodarczą przemawia również to, że działka była od 2016 r. oddana w odpłatną dzierżawę na okres 10 lat. Służyła więc do osiągania korzyści majątkowych. Ponadto, wykorzystywał Pan tę działkę do prowadzenia działalności gospodarczej – prowadził Pan na jej fragmencie zakład wulkanizacyjny. Zatem w przypadku sprzedawanej nieruchomości nie można mówić, iż stanowi ona dla Pana wyłącznie majątek prywatny, służący Pana celom własnym/osobistym.
W związku z powyższym, skoro w przedmiotowej sprawie występują przesłanki stanowiące podstawę uznania Pana za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, to sprzedaż działki nr (…) będzie stanowiła czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.
Tym samym Pana stanowisko uznano za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Jednocześnie wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywało się będzie ze zdarzeniem przyszłym opisanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i musi się Pan zastosować do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
-
z zastosowaniem art. 119a;
-
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
-
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm. dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili