Interpretacja indywidualna – stanowisko w części nieprawidłowe i w części prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe w części dotyczącej braku opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania Odpadów etykietowych (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 1), określenia podstawy opodatkowania (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 2) oraz nieuwzględnienia tej czynności w pliku JPK (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 3) i prawidłowe w części dotyczącej braku obowiązku wystawienia faktury (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 3).

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 marca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 24 marca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania Odpadów etykietowych, określenia podstawy opodatkowania, braku obowiązku wystawienia faktury oraz nieuwzględnienia tej czynności w pliku JPK. Uzupełnili go Państwo pismami z 24 marca 2022 r. (wpływ 29 marca 2022 r.) oraz 25 maja 2022 r. (data wpływu 26 maja 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Sp. z o.o. (dalej: „Spółka”, „Wnioskodawca”) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług pakowania produktów. Spółka dostarcza wysokiej jakości, wydajne i zrównoważone rozwiązania zarówno w zakresie produkcji, pakowania, jak i ekspozycji. Spółka jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT (podatek od towarów i usług) i posiada siedzibę w Polsce.

W trakcie realizowanego przez Spółkę procesu pakowania, a dokładniej podczas etykietowania produktów, powstaje odpad w postaci podkładu etykietowego z etykiet samoprzylepnych (dalej: „Odpady etykietowe”). Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Klimatu z dnia 2 stycznia 2020 r. w sprawie katalogu odpadów (Dz. U. z 2020 r. poz. 10) Odpady etykietowe klasyfikowane są jako Opakowania z papieru i tektury (15 01 01). Z tytułu nabycia etykiet Spółce przysługiwać będzie prawo do odliczenia VAT z tytułu ich zakupu. Niemniej na moment zakupu etykiet nie będą istniały jeszcze Odpady etykietowe. Odpady te powstają dopiero po zużyciu etykiet na cele prowadzonej działalności gospodarczej.

Odpady etykietowe nie przedstawiają dla Spółki żadnej wartości handlowej i nie nadają się do jakiegokolwiek wykorzystania na dalszym etapie (są bezużyteczne z punktu widzenia działalności Spółki).

Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej planuje nieodpłatnie przekazywać Odpady etykietowe podmiotowi, który dokona ich odbioru (dalej: „Odbiorca”) i przekaże do zagospodarowania w ramach programu recyklingu. Program ten polega na tym, że Odpady w postaci podkładu etykietowego poddaje się recyklingowi, a następnie włókna uzyskane z recyklingu ponownie wykorzystuje się do produkcji papieru podkładowego. Dzięki temu powstaje obieg zamknięty Odpadów etykietowych. W tym miejscu należy wyjaśnić, że Spółka w przyszłości może współpracować z różnymi Odbiorcami, tj. skrót Odbiorca obejmuje wszystkie podmioty, z którymi Spółka będzie współpracowała w przyszłości na zasadach opisanych w niniejszym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej. Po przekazaniu Odpadów Odbiorcy, w wyznaczonej lokalizacji magazynowej Spółki w Polsce, Spółka nie będzie dokonywać weryfikacji związanej z umówionym przeznaczeniem Odpadów. Innymi słowy, pełną odpowiedzialność za Odpady przejmuje w tym momencie Odbiorca.

Schemat współpracy Spółki i Odbiorcy będzie wyglądał tak, że Odbiorca na własny koszt zorganizuje i dokona odbioru Odpadów etykietowych. Spółka natomiast będzie gromadzić umówioną ilość ww. Odpadów, a następnie informować o tym fakcie Odbiorcę. Oprócz opisanego zgromadzenia Odpadów etykietowych i zapewnienia możliwości ich odbioru, Spółka nie będzie podejmować żadnych dodatkowych działań w tym zakresie. Odbiorca z kolei nie będzie zobowiązany do zapłaty na rzecz Wnioskodawcy jakiejkolwiek opłaty z tytułu przekazania Odpadów etykietowych.

Do przekazania Odpadów etykietowych przez Wnioskodawcę na rzecz Odbiorcy będzie dochodziło na terytorium kraju. W momencie odbioru dojdzie do przeniesienia na Odbiorcę prawa do rozporządzania Odpadami etykietowymi jak właściciel. Innymi słowy, Spółka po przekazaniu Odpadów etykietowych Odbiorcy nie będzie interesowała się ich dalszą historią.

Potwierdzeniem przekazania Odpadów etykietowych będzie dokument przygotowany przez Odbiorcę.

Pytania

1. Czy przekazanie Odpadów etykietowych przez Spółkę na rzecz Odbiorcy będzie podlegało opodatkowaniu VAT?

2. W przypadku uznania stanowiska Wnioskodawcy w zakresie Pytania nr 1 za nieprawidłowe, Wnioskodawca zwraca się z pytaniem, jaką podstawę opodatkowania należy przyjąć w stosunku do przekazania przez Spółkę na rzecz Odbiorcy Odpadów etykietowych?

3. W przypadku uznania stanowiska Wnioskodawcy w zakresie Pytania nr 1 za nieprawidłowe, Wnioskodawca zwraca się z pytaniem, czy będzie miał obowiązek ewidencjonować przekazanie Odpadów etykietowych na rzecz Odbiorcy, tj. wystawiać z tego tytułu fakturę oraz ujmować sprzedaż w JPK?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy:

AD 1

Przekazanie Odpadów etykietowych przez Spółkę na rzecz Odbiorcy nie będzie podlegało opodatkowaniu VAT.

AD 2

W przypadku uznania, że przekazanie Odpadów etykietowych przez Spółkę na rzecz Odbiorcy będzie podlegało opodatkowaniu VAT, podstawa opodatkowania wyniesie zero.

AD 3

W przypadku uznania, że nieodpłatne przekazanie Odpadów etykietowych na rzecz Odbiorcy podlega opodatkowaniu VAT, Spółka nie będzie zobowiązana ani do wystawienia faktury, ani do wykazywania w JPK czynności przekazania Odpadów etykietowych.

Uzasadnienie stanowiska

AD 1

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Z kolei zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT za odpłatną dostawę towarów rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2. wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Z powyższego wynika, że opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów oraz nieodpłatna czynność z nią zrównana po spełnieniu warunków zawartych w art. 7 ust. 2 ustawy, tj. jeżeli:

· dokonującym nieodpłatnego przekazania towarów jest podatnik podatku od towarów i usług,

· przekazane przez podatnika towary należą do jego przedsiębiorstwa,

· przedmiotem nieodpłatnego przekazania jest towar, w stosunku do którego podatnikowi przysługiwało w całości lub w części prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu jego nabycia, importu lub wytworzenia.

Jak zostało wskazane w opisie zdarzenia przyszłego, w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy, w związku z procesem produkcyjnym, jako efekt uboczny, powstają Odpady etykietowe. Zdaniem Spółki, nieodpłatne przekazanie tego towaru nie będzie podlegało opodatkowaniu VAT z uwagi na fakt, iż Odpady etykietowe nie przedstawiają żadnej wartości handlowej, są jedynie produktem ubocznym procesu produkcyjnego.

Celem działalności Spółki nie jest bowiem wytwarzanie Odpadów etykietowych, ale prowadzenie działalności w zakresie pakowania produktów. Odpady etykietowe są zatem dla Wnioskodawcy całkowicie bezwartościowe i jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego nie przedstawiają żadnej wartości handlowej, a zatem nie można uznać, że ich przekazanie przez Spółkę stanowi dostawę towarów w rozumieniu ustawy o VAT.

Opisaną we wniosku sytuację można porównać do czynności wyrzucenia odpadów do kosza na śmieci, które następnie są zabierane przez odpowiednie firmy odpowiedzialne za wywóz śmieci. W takim przykładzie nie ulega wątpliwości, że nie mamy do czynienia z dostawą towarów w rozumieniu ustawy o VAT między podmiotem pozbywającym się odpadów, a firmą odpowiedzialną za wywóz śmieci.

Mając na uwadze powyższe argumenty należy stwierdzić, że nieodpłatne przekazanie Odpadów etykietowych przez Spółkę na rzecz Odbiorcy nie będzie podlegało opodatkowaniu VAT.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca pragnie przywołać interpretację indywidualną z 12 stycznia 2009 r. (sygn. ITPP1/443-945/08/BK), w której Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy wskazał, że: „Jak wynika z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego Spółka chcąc uniknąć kosztów utylizacji, zamierza przekazywać nieodpłatnie odbiorcom odpady poubojowe i poprodukcyjne pochodzenia zwierzęcego bowiem zaproponowana potencjalnym odbiorcom sprzedaż odpadów za symboliczną odpłatnością nie znalazła zainteresowania tymi odpadami. W przypadku jakiejkolwiek odpłatności odbiorcy odpadów zrezygnują z ich odbioru. Odpady nie przedstawiają zatem żadnej wartości handlowej, są produktem ubocznym. Prawo do odliczenia podatku przysługiwało przy nabyciu żywca drobiowego. Biorąc pod uwagę powołane przepisy należy stwierdzić, iż w tym konkretnym przypadku, gdy przekazywane nieodpłatnie odpady poubojowe nie mają żadnej wartości handlowej to czynność ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, tym samym brak jest podstaw prawnych do wystawienia w tym przypadku faktury VAT”.

AD 2

Uwzględniając treść art. 29a ust. 2 ustawy o VAT, zgodnie z którym w przypadku dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2, podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów lub towarów podobnych, a gdy nie ma ceny nabycia - koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy tych towarów, stwierdzić należy, że w przypadku, gdy Odpady etykietowe nie przedstawiają dla Spółki żadnej wartości handlowej, to podstawa opodatkowania wynosi zero i w związku z tym podatek należny nie występuje.

W omawianym przypadku, koszt wytworzenia przedmiotowych Odpadów wynosi zero, ponieważ Odpady etykietowe powstały jako efekt uboczny prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej. Do przedmiotowych Odpadów nie można przypisać jakichkolwiek kosztów wytworzenia, z uwagi na fakt, że wszelkie koszty poniesione przez Spółkę w trakcie procesu pakowania, stanowią koszty prowadzonego przez Spółkę procesu pakowania - a nie koszt wytworzenia Odpadów etykietowych - i znajdują odzwierciedlenie w cenie płaconej na jej rzecz przez kontrahentów za wykonane prace.

Ponadto, w ocenie Spółki, ewentualny koszt nabycia Odpadów etykietowych powinien zostać określony jako „0” (słownie - zero). Wynika to z faktu, że cena nabycia odzwierciedla wartość etykiet samoprzylepnych, które są wykorzystywane w procesie pakowania, a wobec tego należy uznać, że koszt nabycia Odpadów etykietowych - powstałych wskutek zużycia etykiet samoprzylepnych - z perspektywy Spółki wynosi 0, tj. Odpady te nie przedstawiają dla niej żadnej wartości (istotne są wyłącznie wykorzystane etykiety samoprzylepne). W momencie nabycia nie istniały bowiem Odpady etykietowe - powstały one dopiero po zużyciu etykiet samoprzylepnych.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku uznania, że nieodpłatne przekazanie Odpadów etykietowych przez Spółkę na rzecz Odbiorcy będzie podlegało opodatkowaniu VAT, podstawa opodatkowania wyniesie zero.

Stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej z 11 września 2015 r. (ITPP1/4512-670/15/IK), w której organ podatkowy stwierdził, że: „Niemniej jednak, uwzględniając treść art. 29a ust. 2 ustawy, zgodnie z którym w przypadku dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2, podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów lub towarów podobnych, a gdy nie ma ceny nabycia - koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy tych towarów, stwierdzić należy, że w przypadku, gdy - jak wskazano we wniosku - odpady nie przedstawiają dla Spółki żadnej wartości handlowej, to podstawa opodatkowania wyniesie zero i podatek należny nie wystąpi. Końcowo nadmienić należy, że stanowisko przedstawione we wniosku zostało uznane za nieprawidłowe, z uwagi na fakt, że czynność nieodpłatnego przekazania odpadów poprodukcyjnych Spółki stanowi dostawę towarów, podlegającą opodatkowaniu na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy. Jednak skoro wartość towaru wytworzonego w trakcie produkcji wynosi zero i podatek należny nie wystąpi, Spółka nie ma obowiązku dokumentowania ww. dostawy towarów”.

AD 3

Na podstawie art. 106b ust. 1 ustawy o VAT podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2 ustawy o VAT, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Z art. 106a pkt 1 w powiązaniu z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT wynika zatem, że fakturę wystawia się, jeśli dokumentuje ona podlegającą opodatkowaniu dostawę towarów.

Skoro, jak zostało wskazane w uzasadnieniu do pytania nr 2, wartość Odpadów etykietowych powstałych podczas procesu pakowania wyniesie zero i podatek należny nie wystąpi, Spółka nie będzie miała obowiązku raportowania nieodpłatnego przekazania tych Odpadów. Zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie on zobowiązany do wykazywania nieodpłatnego przekazania Odpadów etykietowych w JPK.

Ponadto, w ocenie Wnioskodawcy nie będzie on również zobowiązany do wystawienia z tego tytułu faktury na rzecz Odbiorcy. Taka konkluzja wynika z faktu, że w związku z nieodpłatnym świadczeniem nie powstaje obowiązek wystawienia faktury. Stanowisko to znajduje potwierdzenie m.in. w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 4 listopada 2021 r. (sygn. I FSK 1806/18): „W świetle tego co zostało wyżej przedstawione, podzielić należało stanowisko przyjęte przez Sąd pierwszej instancji, że w świetle art. 2 pkt 22 oraz art. 106a i art. 106b ustawy o VAT - wbrew zarzutom skargi kasacyjnej - nieodpłatne czynności nie są u zbywcy świadczącego nieodpłatnie usługę dokumentowane fakturą VAT. Należy je wprawdzie zaewidencjonować w ewidencji sprzedaży VAT, ale nie ma obowiązku ich odrębnego dokumentowania, w szczególności fakturą. Ewentualnie można to uczynić stosownym wewnętrznym dowodem księgowym (por. J. Zubrzycki, Leksykon VAT 2018, Oficyna Wydawnicza UNIMEX, Wrocław 2018, t. I, s. 165)”.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe w części dotyczącej braku opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania Odpadów etykietowych (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 1), określenia podstawy opodatkowania (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 2) oraz nieuwzględnienia tej czynności w pliku JPK (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 3) i prawidłowe w części dotyczącej braku obowiązku wystawienia faktury (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 3).

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r., poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zauważyć należy, że jak wynika z przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy dla uznania, że dostawa towarów oraz świadczenie usługi podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, bezwzględnym warunkiem jest „odpłatność” za daną czynność. „Odpłatność” oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność. Natomiast „odpłatny” to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny. Powyższa analiza prowadzi do wniosku, że istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług i otrzymaną zapłatą.

Ponadto zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2. wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Według art. 7 ust. 3 ustawy:

Przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

Z powyższego wynika, że opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów oraz nieodpłatna czynność z nią zrównana po spełnieniu warunków zawartych w art. 7 ust. 2 ustawy, tj. jeżeli:

· dokonującym nieodpłatnego przekazania jest podatnik podatku od towarów i usług,

· przekazane przez podatnika towary należą do jego przedsiębiorstwa,

· przedmiotem nieodpłatnego przekazania jest towar, w stosunku do którego podatnikowi przysługiwało w całości lub w części prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu jego nabycia, importu lub wytworzenia.

Oznacza to, że cel takiego przekazania pozostaje bez znaczenia, podobnie jak i podmiot, na rzecz którego jest ono dokonywane (przepis wskazuje jedynie przykładowe sytuacje, które mogą zostać uznane za odpłatną dostawę towarów).

Warunkiem opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów jest to, aby podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu. Wytwarzać zaś znaczy produkować, przetwarzać, robić, sporządzać, czyli de facto robić m.in. towar z nabytych towarów. Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN 1996) wytwarzać/wytworzyć znaczy zrobić, wyprodukować coś, tworząc wydawać z siebie, wywołać coś, natomiast wytwórca to ten, który coś wytwarza, produkuje.

Konstrukcja prawna opodatkowania nieodpłatnego przekazania wskazuje na zasadność opodatkowania takiego przypadku. Z punktu widzenia zasady neutralności i zasady opodatkowania konsumpcji, opodatkowanie powinno mieć miejsce zawsze wtedy, gdy podatnik przekazuje towar, w którego posiadanie wszedł, mając prawo do odliczenia. Nie ma znaczenia, czy to wejście w posiadanie miało miejsce wskutek nabycia pochodnego, czy też w drodze wytworzenia towaru. Nie ma również znaczenia, czy podatnik z tego prawa skorzystał, czy też nie. Istotne jest tylko, czy podatnikowi prawo to przysługiwało.

Kwestie, dotyczące m.in. gospodarowania odpadami reguluje ustawa z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz.U. z 2022 r., poz. 669).

W świetle art. 3 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy o odpadach:

Przez odpad rozumie się każdą substancję lub przedmiot, których posiadacz pozbywa się, zamierza się pozbyć lub do których pozbycia się jest obowiązany.

Z kolei zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 19 ustawy o odpadach:

Posiadaczem odpadów, jest wytwórca odpadów lub osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej będące w posiadaniu odpadów; domniemywa się, że władający powierzchnią ziemi jest posiadaczem odpadów znajdujących się na nieruchomości.

Stosownie do art. 27 ust. 1 ustawy o odpadach:

Wytwórca odpadów jest obowiązany do gospodarowania wytworzonymi przez siebie odpadami.

Według art. 33 ust. 1 ustawy o odpadach:

Posiadacz odpadów jest obowiązany do postępowania z odpadami w sposób zgodny z zasadami gospodarki odpadami, o których mowa w art. 16-31, w tym do prowadzenia procesów przetwarzania odpadów w taki sposób, aby procesy te oraz powstające w ich wyniku odpady nie stwarzały zagrożenia dla życia lub zdrowia ludzi oraz dla środowiska, a także w sposób zgodny z przepisami o ochronie środowiska i planami gospodarki odpadami.

W myśl natomiast art. 27 ust. 9 ustawy o odpadach:

Posiadacz odpadów może przekazywać osobie fizycznej lub jednostce organizacyjnej niebędącym przedsiębiorcami określone rodzaje odpadów, do wykorzystania na potrzeby własne za pomocą dopuszczalnych metod odzysku, zgodnie z wymaganiami określonymi w przepisach wydanych na podstawie ust. 10.

Z treści wniosku wynika, że prowadzicie Państwo działalność gospodarczą w zakresie usług pakowania produktów. Dostarczacie wysokiej jakości, wydajne i zrównoważone rozwiązania zarówno w zakresie produkcji, pakowania, jak i ekspozycji. Są Państwo zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT i posiadacie siedzibę w Polsce. W trakcie realizowanego przez Państwa procesu pakowania, a dokładniej podczas etykietowania produktów, powstaje odpad w postaci podkładu etykietowego z etykiet samoprzylepnych (Odpady etykietowe). Z tytułu nabycia etykiet przysługiwać będzie Państwu prawo do odliczenia VAT. Na moment zakupu etykiet nie będą istniały jeszcze Odpady etykietowe. Odpady te powstają dopiero po zużyciu etykiet na cele prowadzonej działalności gospodarczej. Odpady etykietowe nie przedstawiają dla Państwa żadnej wartości handlowej i nie nadają się do jakiegokolwiek wykorzystania na dalszym etapie (są bezużyteczne z punktu widzenia działalności Państwa Spółki).

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej planujecie Państwo nieodpłatnie przekazywać Odpady etykietowe podmiotowi, który dokona ich odbioru (Odbiorcy) i przekaże do zagospodarowania w ramach programu recyklingu. Po przekazaniu Odpadów Odbiorcy, w wyznaczonej lokalizacji magazynowej Państwa Spółki w Polsce, pełną odpowiedzialność za Odpady przejmuje Odbiorca.

Schemat współpracy Państwa i Odbiorcy będzie wyglądał tak, że Odbiorca na własny koszt zorganizuje i dokona odbioru Odpadów etykietowych. Państwo natomiast będziecie gromadzić umówioną ilość ww. Odpadów, a następnie informować o tym fakcie Odbiorcę. Oprócz zgromadzenia Odpadów etykietowych i zapewnienia możliwości ich odbioru, Państwo nie będziecie podejmować żadnych dodatkowych działań w tym zakresie. Odbiorca z kolei nie będzie zobowiązany do zapłaty na Państwa rzecz jakiejkolwiek opłaty z tytułu przekazania Odpadów etykietowych. Do przekazania Odpadów etykietowych przez Państwa na rzecz Odbiorcy będzie dochodziło na terytorium kraju. W momencie odbioru dojdzie do przeniesienia na Odbiorcę prawa do rozporządzania Odpadami etykietowymi jak właściciel. Potwierdzeniem przekazania Odpadów etykietowych będzie dokument przygotowany przez Odbiorcę.

Ad. 1

Przenosząc powyższe na grunt przepisów ustawy o podatku od towarów i usług należy stwierdzić, że w analizowanej sprawie czynność polegająca na przekazaniu Odpadów etykietowych Odbiorcy będzie stanowić w istocie dostawę towarów zdefiniowaną w art. 7 ust. 1 ustawy. Odpady etykietowe, będące odpadami w rozumieniu przepisów ustawy o odpadach, będą spełniać definicję towaru, a czynność ich przekazania - darowizna, jako że prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, stanowi dostawę towarów, o której mowa w ww. przepisie.

Przekazanie Odpadów etykietowych na rzecz Odbiorcy – jak wynika z treści wniosku – będzie następować bez wynagrodzenia (darowizna), a tym samym będzie to w istocie nieodpłatna dostawa towarów uregulowana w art. 7 ust. 2 ustawy. Będzie to zatem czynność, która dla celów opodatkowania została zrównana z dostawą odpłatną.

Zaznaczyć w tym miejscu należy, że brak odpłatności w przedmiotowej sprawie skutkuje tym, że zarówno Spółka, jako i podmiot (odbiorca) pobierający odpady odnoszą korzyść i są beneficjentami ww. dostawy. Po pierwsze Spółka, jako podmiot zobowiązany do postępowania z odpadami w sposób zgodny z zasadami gospodarki opadami, pozbywa się - bez ponoszenia dodatkowych kosztów - Odpadów etykietowych. Z drugiej zaś strony realną korzyść odnosi podmiot, który dokona ich odbioru i przekaże do zagospodarowania w ramach programu recyklingu. Powyższe, w ocenie Organu, potwierdza zasadność uznania ww. czynności za dostawę towarów, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jak wynika z ww. art. 7 ust. 2 ustawy, opodatkowaniu VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towarów należących do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tego towaru, z wyjątkiem przekazania towarów stanowiących prezenty o małej wartości lub próbki.

Jednocześnie należy wskazać, że oczywistym jest, że żaden podmiot (z wyjątkiem podmiotów zajmujących się profesjonalnie odpadami) nie dokonuje zakupu samego odpadu jako takiego, lecz odpady zawsze powstają (są wytwarzane) przy jakiejś podstawowej działalności.

W analizowanej sprawie, jak wynika z charakteru prowadzonej działalności i treści wniosku, będzie Państwu przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od etykiet nabytych do etykietowania produktów, a tym samym związanego z wytworzeniem przekazywanego towaru (Odpadów etykietowych).

Wobec powyższego, w okolicznościach niniejszej sprawy spełnione będą przesłanki wymienione w art. 7 ust. 2 ustawy i przekazanie nieodpłatnie Odbiorcy wytworzonych przez Państwa, w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, Odpadów etykietowych będzie stanowić dostawę towarów i będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wobec powyższego Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 wniosku jest nieprawidłowe.

Ad. 2

W kwestii natomiast podstawy opodatkowania należy wskazać, że zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy:

Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Według art. 29a ust. 2 ustawy:

W przypadku dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2, podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów lub towarów podobnych, a gdy nie ma ceny nabycia – koszt wytworzenia, określone w momencie tej dostawy towarów.

W myśl art. 29a ust. 6 ustawy, podstawa opodatkowania obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;

2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Zatem w przypadku gdy ma miejsce nieodpłatna dostawa towarów zrównana z dostawą odpłatną, a zatem podlegająca opodatkowaniu, podstawą opodatkowania jest cena nabycia lub koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy tych towarów, tj. w momencie ich przekazania. Oznacza to, że podstawą opodatkowania jest wprawdzie cena nabycia lub koszt wytworzenia towaru, lecz skorygowane na dzień, w którym dochodzi do nieodpłatnego przekazania przedmiotowych towarów.

W świetle powołanych wyżej regulacji prawnych oraz odnosząc się do opisu zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że w okolicznościach niniejszej sprawy Odpady etykietowe nie zostaną nabyte, lecz wytworzone przez Państwo, zatem brak będzie ceny nabycia Odpadów, a tym samym podstawą opodatkowania powinien być koszt ich wytworzenia. Zatem w przedmiotowej sytuacji podstawą opodatkowania podatkiem od towarów i usług dla dokonania czynności darowizny Odpadów etykietowych będzie, zgodnie z art. 29a ust. 2 ustawy, koszt wytworzenia, określony w momencie dostawy tych Odpadów.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest nieprawidłowe.

Ad. 3

Odnosząc się do kwestii braku obowiązku wystawienia na rzecz Odbiorcy faktury w związku z nieodpłatnym przekazaniem Odpadów etykietowych wskazać należy, że kwestie związane z wystawianiem faktur uregulowane są w rozdziale 1 „ Faktury” działu XI „Dokumentacja”.

W świetle art. 106a pkt 1 lit. a) ustawy:

Przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do sprzedaży, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 1a, w których usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego i faktura dokumentująca te transakcje nie jest wystawiana przez usługobiorcę lub nabywcę towarów w imieniu i na rzecz usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów.

Stosownie do art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy:

Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Należy wskazać, że ww. przepisy nie nakładają na podatników żadnych formalnych obowiązków w zakresie dokumentowania fakturami nieodpłatnych dostaw towarów opodatkowanych na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 2 ustawy. Zatem z tytułu nieodpłatnego przekazania Odpadów etykietowych na rzecz Odbiorcy nie będą Państwo wystawiać faktury.

W świetle powyższego Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 3 w części dotyczącej braku obowiązku wystawienia faktury z tytułu nieodpłatnego przekazania Odpadów etykietowych na rzecz Odbiorcy jest prawidłowe.

Z kolei w odniesieniu do kwestii ujmowania nieodpłatnego przekazania Odpadów etykietowych w JPK należy wskazać, że szczegółowy zakres danych, jakie ma zawierać ewidencja VAT oraz sposób wykazywania danych w ewidencji przesyłanej w formie JPK_VAT został określony w rozporządzeniu Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z dnia 15 października 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (Dz. U. poz. 1988, z późn. zm.), zwanym dalej „rozporządzeniem”.

Jak wynika z § 1 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, rozporządzenie określa szczegółowy zakres danych zawartych w:

a) deklaracjach podatkowych, o których mowa w art. 99 ust. 1-3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwanej dalej „ustawą”,

b) ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy, zwanej dalej „ewidencją”.

Zgodnie z treścią § 2 rozporządzenia:

Deklaracje zawierają:

1. oznaczenie urzędu skarbowego, do którego jest składana deklaracja;

2. dane identyfikacyjne podatnika;

3. oznaczenie rodzaju rozliczenia:

a) miesięczne - w przypadku deklaracji składanej na podstawie art. 99 ust. 1 ustawy, albo

b) kwartalne - w przypadku deklaracji składanej na podstawie art. 99 ust. 2 i 3 ustawy;

4. oznaczenie okresu, za który jest rozliczany podatek od towarów i usług, zwany dalej "podatkiem":

a) miesiąc i rok - dla deklaracji składanej na podstawie art. 99 ust. 1 ustawy, albo

b) kwartał i rok - dla deklaracji składanej na podstawie art. 99 ust. 2 i 3 ustawy;

5. oznaczenie wersji (kodu) deklaracji składanej na podstawie:

a) art. 99 ust. 1 ustawy albo

b) art. 99 ust. 2 i 3 ustawy;

6. oznaczenie daty sporządzenia;

7. wskazanie celu złożenia deklaracji - złożenie deklaracji albo korekta deklaracji;

8. dane niezbędne do obliczenia wysokości podatku należnego;

9. dane niezbędne do obliczenia wysokości podatku naliczonego;

10. dane niezbędne do obliczenia wysokości podatku lub zwrotu podatku wraz z oznaczeniem sposobu dokonania tego zwrotu;

11. dodatkowe dane dotyczące rozliczenia.

Na podstawie § 9 rozporządzenia:

Ewidencja zawiera:

1. dane identyfikacyjne podatnika:

a) identyfikator podatkowy NIP podatnika,

b) w przypadku gdy podatnik jest:

- osobą fizyczną - wskazanie nazwiska, pierwszego imienia oraz daty urodzenia podatnika,

- podatnikiem niebędącym osobą fizyczną - wskazanie pełnej nazwy podatnika;

2. oznaczenie okresu, za który prowadzona jest ewidencja.

Według § 10 ust. 1 pkt 9 rozporządzenia ewidencja zawiera następujące dane pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku należnego:

Wysokość podstawy opodatkowania i wysokość podatku należnego:

a) wynikające z faktur dokumentujących przejazd autostradą płatną lub przejazd na dowolną odległość, wystawianych w formie biletu jednorazowego przez podatników uprawnionych do świadczenia usług polegających na przewozie osób: kolejami normalnotorowymi, taborem samochodowym, statkami pełnomorskimi, środkami transportu żeglugi śródlądowej i przybrzeżnej, promami, samolotami i śmigłowcami, pod warunkiem że nie zostały ujęte w ewidencji zgodnie z pkt 8,

b) nieudokumentowane fakturami,

c) nieobjęte obowiązkiem prowadzenia ewidencji sprzedaży, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, z wyłączeniem faktur ujętych w ewidencji zgodnie z pkt 1-7

- wykazywane w wysokościach zbiorczych w podziale na stawki podatku oraz sprzedaż zwolnioną od podatku.

W rozporządzeniu w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług dodano załączniki będące objaśnieniami co do sposobu wypełniania i miejsca składania deklaracji oraz sposób wykazywania danych w ewidencji przesyłanej zgodnie z art. 109 ust. 3b i 3c ustawy.

W pkt I załącznika „Objaśnienia do deklaracji” wskazano w pkt 4.1., że w części deklaracji dotyczącej obliczenia wysokości podatku należnego wykazuje się wszystkie czynności podlegające opodatkowaniu (wysokość podstawy opodatkowania oraz wysokość podatku należnego), dla których obowiązek podatkowy powstał w okresie rozliczeniowym, za który jest składana deklaracja, po uwzględnieniu korekt wynikających z przepisów o podatku, jeżeli mają wpływ na rozliczenie w tym okresie. Dotyczy to również dostaw towarów oraz świadczenia usług, dla których miejsce świadczenia znajduje się poza terytorium kraju i w stosunku do których na podstawie art. 86 ust. 8 pkt 1 lub ust. 9 ustawy przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, z wyłączeniem czynności objętych procedurami szczególnymi, o których mowa w dziale XII w rozdziale 6a, 7 lub 9 ustawy.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy wskazać, że w analizowanej sprawie mimo że nie będą Państwo wystawiać faktury w związku z nieodpłatnym przekazaniem Odpadów etykietowych na rzecz Odbiorcy, to będziecie Państwo mieli obowiązek ewidencjonować przekazanie tych Odpadów na rzecz Odbiorcy, tj. ujmować tę czynność w pliku JPK_VAT z deklaracją.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 3 w części dotyczącej braku obowiązku ujmowania nieodpłatnego przekazania Odpadów etykietowych na rzecz Odbiorcy w pliku JPK jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Odnośnie powołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm. (dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).