Gmina, jako zarejestrowany czynny podatnik VAT, planuje zakup trzech niskopodłogowych autobusów elektrycznych w celu poprawy mobilności mieszkańców miasta oraz okolicznych miejscowości. W związku z tym Gmina zapytała, czy ma prawo do obniżenia podatku należnego o pełną kwotę VAT naliczonego z faktur zakupu autobusów, które zostaną przekazane spółce komunalnej do realizacji usług transportu zbiorowego w ramach komunikacji miejskiej. Organ podatkowy uznał, że Gmina nie ma prawa do obniżenia podatku należnego o całą kwotę VAT naliczonego z faktur zakupu autobusów. Przyczyną jest to, że nabycie tych towarów (trzech niskopodłogowych autobusów) nie będzie służyło do czynności opodatkowanych. Przekazanie autobusów do Gminnego Zakładu Komunalnego będzie miało na celu zapewnienie bezpłatnej komunikacji dla lokalnej społeczności oraz turystów przebywających w Gminie. W związku z tym nie zostaną spełnione warunki określone w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, ponieważ towary te nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnySzanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do obniżenia podatku należnego o całą kwotę podatku VAT (podatek od towarów i usług) naliczonego, wynikającego z faktur zakupu taboru autobusowego, jest prawidłowe.
27 kwietnia 2022 r. wpłynął wniosek Państwa Gminy z 21 kwietnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie:
‒ braku prawa do obniżenia podatku należnego o całą kwotę podatku VAT naliczonego, wynikającego z faktur zakupu taboru autobusowego,
‒ opodatkowania rekompensaty.
Uzupełnili go Państwo pismem 11 maja 2022 r. (wg daty wpływu) oraz w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 2 czerwca 2022 r. (data wpływu 6 czwrwca 2022 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i realizuje projekt pn. ",,," w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa … na lata 2014-2020.
Celem projektu pn. "…." jest zakup trzech autobusów elektrycznych niskopodłogowych, poprawa mobilności mieszkańców miasta oraz podmiejskich miejscowości, a także odwiedzających je turystów poprzez utworzenie i uruchomienie bezpłatnej, publicznej komunikacji zbiorowej.
Na dzień składania wniosku Gmina obsługuje transport publiczny. W swoich zasobach posiada autobusy na napęd olejowy, stare i wymagające ciągłych napraw. Brak bezpiecznej, miejskiej i podmiejskiej oferty przewozowej negatywnie oddziałuje na mobilność mieszkańców miasta (w szczególności osób niepełnosprawnych i starszych) i tym samym uzasadnia realizację projektu.
Z uwagi na wskazany fakt, braku bezpiecznej i ekologicznej komunikacji miejskiej, konieczna jest realizacja projektu w sposób kompleksowy, uwzględniający nie tylko zakup taboru autobusowego wraz ze stacją ładowania, ale również stworzenie nowej i modernizację istniejącej w otoczeniu infrastruktury poprzez wymianę opraw oświetleniowych oraz działania promocyjne.
Projekt wpisuje się w cele określone w szczegółowym opisie osi priorytetowej "efektywność energetyczna" Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa …na lata 2014-2020.
Celem wiodącym jest poprawa zrównoważonej mobilności mieszkańców w miastach województwa i ich obszarach funkcjonalnych. Realizacja tego celu nastąpi poprzez:
‒ wytyczenie bezpłatnych linii komunikacji autobusowej poprawiających mobilność mieszkańców miasta i miejscowości podmiejskich, zwłaszcza tych o ograniczonych środkach finansowych - nie dysponujących własnym samochodem osobowym,
‒ działania promocyjne upowszechniające korzystanie z komunikacji miejskiej - zakup autobusów niskopodłogowych, przystosowanych do przewozu osób z niepełnosprawnościami ruchowymi, co ograniczy ich społeczne wykluczenie,
‒ zakup autobusów zeroemisyjnych o napędzie elektrycznym,
‒ wymiana oświetlenia na energooszczędne.
Dzięki zakładanej zmianie nawyków komunikacyjnych (zamiana samochodów osobowych na transport zbiorowy - zeroemisyjny), projekt przyczyni się do redukcji emisji dwutlenku węgla do atmosfery, wpisując się również w cele określone przez lokalny Plan Gospodarki Niskoemisyjnej.
Projekt wpisuje się w zapisy SzOOP Efektywność energetyczna RPO na lata 2014-2020, przez realizację wskaźników:
‒ liczba jednostek taboru pasażerskiego w publicznym transporcie zbiorowym komunikacji miejskiej,
‒ liczba zakupionych jednostek taboru pasażerskiego w publicznym transporcie zbiorowym komunikacji miejskiej,
‒ liczba zakupionych lub zmodernizowanych jednostek taboru pasażerskiego w publicznym transporcie zbiorowym komunikacji miejskiej,
‒ pojemność taboru pasażerskiego w publicznym transporcie zbiorowym komunikacji miejskiej,
‒ pojemność zakupionego lub zmodernizowanego taboru pasażerskiego w publicznym transporcie zbiorowym komunikacji miejskiej.
Zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1301/2013 z dn. 17 grudnia 2013 r., art 71 trwałość projektu wynosić będzie 5 lat od daty płatności końcowej na rzecz beneficjenta.
Za funkcjonowanie projektu w okresie trwałości odpowiedzialność ponosić będzie bezpośrednio Wnioskodawca, który będzie również właścicielem produktów projektu.
Za zarządzanie projektem odpowiedzialny będzie bezpośrednio Wnioskodawca, któremu rolę podmiotu organizatora publicznego transportu zbiorowego przypisuje dodatkowo ustawa z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym. Odpowiedzialność za organizację transportu zbiorowego wiąże się również z obowiązkiem jego finansowania.
Ponieważ założeniem realizacji projektu jest uruchomienie komunikacji o charakterze bezpłatnym, całość wydatków utrzymania projektu w okresie trwałości finansowana będzie ze środków budżetowych Gminy, z uwagi na następujące uwarunkowania:
Gmina będzie ponosić wszystkie koszty związane z realizacją zadania, a faktury dokumentujące zakup, wystawiane będą na Gminę.
Nabycie towarów (3 autobusów niskopodłogowych) nie będzie wykorzystywane do czynności opodatkowanych, a przekazanie do Gminnego Zakładu Komunalnego będzie służyć do komunikacji bezpłatnej społeczności lokalnej oraz turystom przebywającym w Gminie.
W uzupełnieniu wskazali Państwo, iż w nawiązaniu do wezwania do uzupełnienia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej dot. projektu pn. “…” z dnia 30.05.2022 r. Gmina informuje, że odstępuje od pytania nr 2 zadanego we wniosku tj. Czy rekompensata, którą będzie otrzymywał … Sp. z o.o. za świadczone usługi przewozu i wykonywanie zadań dodatkowych będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT?
Nadmienić należy, że faktury dokumentujące nabycie taboru autobusowego w ramach projektu pn. ”….
Czy Gmina na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, ma prawo do obniżenia podatku należnego o całą kwotę podatku VAT naliczonego, wynikającego z faktur zakupu taboru autobusowego, który zostanie powierzony spółce komunalnej w celu zapewnienia usług transportu zbiorowego w ramach komunikacji miejskiej?
Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685 ze zm.).
W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikająca z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).
Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegające temu podatkowi. Formułując w art. 86 ust. 1 ustawy, warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności gospodarczej.
Podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust.1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznania go - dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.
Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, należy rozumieć wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Jak stanowi natomiast art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonują czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych. Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy.
W świetle wskazanych unormowań, jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:
‒ podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz
‒ podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.
Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Bowiem tylko w zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.
Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.
Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 powołanej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.
Do zadań własnych gminy należy zaspokojenie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 cyt. ustawy ). W szczególności zadania własne obejmują sprawy m.in. lokalnego transportu zbiorowego (art. 7 ust. 1 pkt. 4 ww. ustawy).
W tym miejscu zwrócić należy uwagę na przepisy ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym regulujące kwestię publicznego transportu zbiorowego. Operatorem publicznego transportu zbiorowego, stosownie do art. 4 ust. 1 pkt 8 ustawy o publicznym transporcie zbiorowym, jest samorządowy zakład budżetowy oraz przedsiębiorca uprawniony do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie przewozu osób, który zawarł z organizatorem publicznego transportu zbiorowego umowę o świadczenie usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego, na linii komunikacyjnej określonej w umowie.
W myśl art. 6 ust. 1 ustawy o publicznym transporcie zbiorowym, publiczny transport zbiorowy może być wykonywany przez operatora publicznego transportu zbiorowego, lub przewoźnika spełniających warunki do podejmowania i wykonywania działalności w zakresie przewozu osób(`(...)`).
Stosownie do art. 5 ust. 1 ww. ustawy, publiczny transport zbiorowy odbywa się na zasadach konkurencji regulowanej, o której mowa w rozporządzeniu (WE) nr 1370/2007, zgodnie z zasadami określonymi w ustawie oraz z uwzględnieniem potrzeb zrównoważonego rozwoju publicznego transportu zbiorowego. Zgodnie z art. 5 ust. 2 ustawy o publicznym transporcie zbiorowym, publiczny transport zbiorowy może odbywać się na podstawie:
1. umowy o świadczenie usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego,
2. potwierdzenia zgłoszenia przewozu,
3. decyzji o przyznaniu dostępu.
Na podstawie art. 71 ust. 1 ustawy o publicznym transporcie zbiorowym, organizatorem publicznego transportu zbiorowego, właściwym ze względu na obszar działania lub zasięg przewozów, jest
1. gmina:
a. na linii komunikacyjnej albo sieci komunikacyjnej w gminach pasażerskich,
b. której powierzono zadanie organizacji publicznego transportu zbiorowego na mocy porozumienia między gminami - na linii komunikacyjnej w gminnych przewozach pasażerskich, na obszarze gmin, które zawarły porozumienie,
2. związek międzygminny - na linii komunikacyjnej w gminnych przewozach pasażerskich, na obszarze tworzących związek międzygminny.
Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Gmina, realizując zadania własne, dotyczące zaspokajania potrzeb wspólnoty samorządowej w zakresie lokalnego transportu zbiorowego, wynikające z postanowień art. 7 ust. 1 pkt 4 ustawy o samorządzie gminnym, zamierza zostać organizatorem publicznego transportu zbiorowego - komunikacji gminnej na swoim obszarze oraz komunikacji miejskiej na obszarze gminy, z którą podpisała porozumienie międzygminne. Gmina zawarła Porozumienie międzygminne w dniu 2 kwietnia 2007 r., zmienione aneksem nr 1 z dnia 23 czerwca 2009 r., aneksem nr 2 z dnia 31 marca 2016 r., aneksem nr 3 z dnia 29 grudnia 2020 r., w których Gmina Miejska powierzyła Gminie zadanie organizacji przewozów autobusami komunikacji miejskiej na określonych liniach komunikacyjnych, których trasy przebiegają przez obszar gmin.
Gmina realizuje projekt inwestycyjny z dofinansowaniem z Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020, Oś priorytetowa 4. Efektywność energetyczna, Działanie 4.4 Zrównoważony transport miejski, Poddziałanie 4.4.4 Infrastruktura transportu publicznego (Niskoemisyjny transport miejski). W ramach tego projektu Gmina zakupi 3 niskoemisyjne autobusy na potrzeby zapewnienia transportu zbiorowego na terenie obszaru funkcjonalnego Gminy i Gminy Miejskiej. Tabor nabyty w ramach uzyskanego dofinansowania stanowić będzie własność Gminy. Zakupione ze wsparciem środków pomocowych pojazdy będą wykorzystywane tylko w celu i w zakresie określonym w umowie o dofinansowanie, w szczególności wykorzystywane będą w ramach realizacji usług przewozu w komunikacji organizowanej przez Gminę.
Gmina jako organizator transportu, udostępni operatorowi, stanowiącemu podmiot wewnętrzny w myśl art. 22 ustawy o publicznym transporcie zbiorowym, posiadany tabor do wykorzystania w celu realizacji zadania publicznego, na zasadach określonych w umowie o świadczenie usług przewozowych do używania bezpłatnie. Gmina jest właścicielem 100 % udziałów w Gminnym Zakładzie Komunalnym Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (.. Sp. z o.o.), wykonującym przewozy pasażerskie na regularnych liniach komunikacyjnych na podstawie zezwoleń. Gmina sprawuje nad … Sp. z o.o. kontrolę analogiczną do kontroli, jaką sprawuje nad innymi własnymi służbami. Gmina zamierza zawrzeć z operatorem … Sp. z o. o. jako podmiotem wewnętrznym umowę wykonawczą, w trybie art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy o publicznym transporcie zbiorowym, na okres 120 miesięcy. Na mocy umocowania prawnego w umowie wykonawczej, która zostanie zawarta, Spółka będzie zobowiązana do wykonywania określonego działania będącego zadaniem własnym Gminy. Zadanie to zostanie powierzone do wykonywania w sposób władczy i bezpośredni, a Spółka tym samym stanie się podmiotem wewnętrznym. Spółka nie będzie miała żadnego wpływu na wysokość ustalanych przez Gminę cen za wykonywane usługi dla pasażerów. Rekompensata jest pojęciem ustawowym, oznacza ona, zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 15 ustawy o publicznym transporcie zbiorowym - środki pieniężne lub inne korzyści majątkowe przyznane operatorowi w związku ze świadczeniem usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego.
W przedmiotowym przypadku rekompensata będzie miała zatem za zadanie pokryć koszty powstające przy wykonywaniu powierzonego zadania. Podstawy przyznawania rekompensaty określone są w przepisach rozdziału 6 ustawy o publicznym transporcie zbiorowym (art. 50 i następne).
Zasady wyliczania rekompensaty są natomiast ustalone w załączniku do Rozporządzenia (WE) 1370/2007, zgodnie z którym rekompensata nie może przekroczyć kwoty odpowiadającej wynikowi finansowemu netto wyliczonemu jako: koszty poniesione w związku z realizacją usługi publicznej minus wszystkie dodatnie wpływy finansowe wygenerowane przez operatora w trakcie usługi (np. przychody ze sprzedaży biletów, reklama na autobusach) plus tzw. rozsądny zysk, przez który należy rozumieć stopę zwrotu z kapitału własnego. Umowa wykonawcza określać będzie wzajemne relacje między … Sp. z o.o. a Gminą oraz regulować zasady odpowiedzialności, z tytułu wykonania lub nienależytego wykonania szczegółowych zobowiązań operatora.
Na podstawie umowy wykonawczej … Sp. z o.o., jako podmiot wewnętrzny w rozumieniu Rozporządzenia (WE) 1370/2007, wykonywać będzie zadania własne Gminy, w zakresie lokalnego transportu zbiorowego organizowanego przez Gminę. W umowie wykonawczej przewiduje się, że Gmina nie będzie uzyskiwała wpływów ze sprzedaży biletów komunikacji miejsko-gminnej, gdyż komunikacja udostępniona zostanie mieszkańcom bezpłatnie oraz Gmina będzie ponosiła koszty utrzymywania infrastruktury przystankowej oraz koszty wykonywania przez … Sp. z o.o. zleconych przez Gminę przewozów w komunikacji zbiorowej. Zadaniem … Sp. z o.o. jako operatora będzie wykonywanie przewozów na liniach komunikacyjnych określonych przez Gminę oraz wykonywanie zadań integralnie związanych z wykonywaniem usług przewozu: np. zamieszczanie informacji przystankowej. Nie będzie miało miejsca występowanie wpływów ze sprzedaży biletów i opłat dodatkowych, a koszty wykonywania przez … Sp. z o.o. zadania publicznego w zakresie organizacji transportu publicznego ujęte zostaną w wyliczeniu należnej rekompensaty. Gmina nie będzie otrzymywała wpływu z tytułu sprzedaży biletów komunikacji, jako czynność opodatkowaną VAT, i nie będzie wykazywała w swoich rejestrach i deklaracjach VAT. Gmina będzie ponadto otrzymywała od Gminy Miejskiej za obsługiwaną komunikację miejską dotację celową, wynikającą z zawartego porozumienia międzygminnego. Dotacja ta będzie przekazywana Gminie w związku z realizacją przez Gminę zadania organizacji publicznego transportu zbiorowego na obszarze tej gminy, czyli zadania z zakresu działania tej gminy. Dotacja ta, stanowi dochód Gminy jako jednostki samorządu terytorialnego. Jednocześnie dotacja ta jest wydatkiem dla gminy powierzającej. Wydatki gmin związane z powierzaniem wykonywania ich zadań własnych oraz dochody gmin związane z przyjmowaniem do wykonywania zadań własnych gminy powierzającej nie stanowią obrotu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, nie są więc uwzględniane w rozliczeniach podatku VAT. Taryfa opłat za przewozy w komunikacji miejskiej, w tym zakres uprawnień do ulg gminnych określonych przez organizatora, ustalona będzie przez Gminę, w porozumieniu z Gminą Miejską i w szczególności podejmowaną uchwałą rady gminy, rady miasta zostanie wprowadzona komunikacja zbiorowa bezpłatna, jako realizacja wspólnej polityki społecznej samorządów. Zakupione w ramach projektu pojazdy zostaną przez Gminę udostępnione .. Sp. z o.o. w celu wykonywania nimi wyłącznie przewozów pasażerów na liniach komunikacji miejsko-gminnej.
Autobusy będą znajdować się w ewidencji majątkowej Gminy. … Sp. z o.o. nie będzie wnosić do Gminy żadnej opłaty za udostępnienie autobusów oraz nie będzie ponosić kosztów wynikłych w wyniku eksploatacji i bieżących napraw, gdyż realizowane one będą w ramach gwarancji producenta, dostawcy zakupionych autobusów. … Sp. z o.o. będzie ponosić wszelkie koszty związane z bieżącą eksploatacją autobusów i stanowić one będą element rekompensaty.
Skoro, z tytułu udostępnienia taboru autobusowego Gmina nie będzie otrzymywała wynagrodzenia od spółki komunalnej - .. Sp. z o.o., ani też uzyskiwać pożytków z tytułu sprzedaży biletów za przewozy to czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu VAT, Gmina nie będzie dokumentowała przedmiotową czynność fakturą VAT.
W związku z wykonywaniem przez … Sp. z o.o. powierzonego zadania własnego o charakterze użyteczności publicznej w zakresie publicznego transportu zbiorowego, za świadczone usługi przewozu i wykonywanie zadań dodatkowych integralnie związanych z realizacją usług przewozu, … Sp. z o.o. otrzyma od Gminy rekompensatę, obliczoną wg zasad ustalonych w umowie wykonawczej, zgodnych z postanowieniami ustawy o publicznym transporcie zbiorowym i załącznika do Rozporządzenia (WE) 1370/2007. Rekompensata przeznaczona będzie na pokrycie kosztów działalności powierzonej, pomniejszonych o dochody wygenerowane podczas powierzonego zadania oraz powiększonych o rozsądny zysk w wysokości ustalonej w umowie, z ograniczeniem średniej stopy zwrotu w okresie obowiązywania umowy do poziomu nie wyższego niż 1%. Koszty usług przewozu wykonywanych poza granicami Gminy, wykonywane w ramach zawartych porozumień międzygminnych, będą uwzględniane w wyliczeniach rekompensaty. Korzystanie przez operatora ze środków trwałych Gminy, nie będzie odzwierciedlone w kalkulacji rekompensaty z tytułu świadczonych usług przewozu, za które spółka będzie wystawiać dla Gminy noty księgowe, gdyż udostępnienie taboru będzie nieodpłatne. .. Sp. z o.o. przedstawi Gminie szczegółowe wyliczenie należnej rekompensaty, przygotowane zgodnie z metodyką określoną w umowie wykonawczej, które Gmina podda corocznie kontroli i analizie. Podstawę kontroli stanowić będą sprawozdania dotyczące ilości faktycznie wykonanych w danym roku kosztów oraz dane analityczne, pozwalające ustalić faktyczny poziom kosztów świadczenia przez … Sp. z o.o. usług przewozowych. Okresowo, nie rzadziej niż trzy lata, Gmina podda ponadto przedstawione przez … Sp. z o.o. i zweryfikowane przez Gminę wyliczenia rekompensaty zewnętrznemu audytowi, w celu uniknięcia wypłaty rekompensaty nadmiernej.
Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
W tym miejscu należy wskazać, Gmina jako udostępniający zobowiązuje się oddać tabor autobusowy jako rzecz do używania i nie pobiera pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a przyjmujący zobowiązuje się używać rzecz zgodnie z umową, dbać o utrzymanie jej sprawności i zwrócić w stanie niepogorszonym po czasie ustania umowy. Tak więc jest to umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; polegającą na oddaniu rzeczy do używania i nie pobierania pożytków, przez co nie można uznać za świadczenie odpłatne, podlegające opodatkowaniu podatkiem Vat.
… Sp. z o.o. przy realizacji zadania publicznego jakim jest organizacja transportu zbiorowego stanowi podmiot wewnętrzny. Wskazać należy, że w art. 2 lit. j rozporządzeniu (WE) nr 1370/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2007 r. dotyczące usług publicznych w zakresie kolejowego i drogowego transportu pasażerskiego oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 1191/69 i (EWG) nr 1107/70 znajdujemy też definicję podmiotu wewnętrznego: "podmiot wewnętrzny" oznacza odrębną prawnie jednostkę podlegającą kontroli właściwego organu lokalnego, a w przypadku grupy organów przynajmniej jednego właściwego organu lokalnego, analogicznej do kontroli, jaką sprawują one nad własnymi służbami.
W art. 5 ust. 2 lit. a) ww. Rozporządzenia znajdziemy odpowiedź co oznacza "analogiczna kontrola": a) w celu stwierdzenia, czy właściwy organ lokalny sprawuje taką kontrolę, bierze się pod uwagę takie elementy, jak stopień reprezentowania w organach administracyjnych, zarządzających lub nadzorczych, stosowne postanowienia w statutach, struktura własnościowa, wpływ na decyzje strategiczne i indywidualne dotyczące zarządzania oraz sprawowanie nad nimi skutecznej kontroli.
Zgodnie z art. 12 Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/24/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie zamówień publicznych, uchylająca dyrektywę 2004/18/WE, z art. 28 Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/25/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie udzielania zamówień przez podmioty działające w sektorach gospodarki wodnej, energetyki, transportu i usług pocztowych, uchylająca dyrektywę 2004/17/WE oraz z art. 17 Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/23/ UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie udzielania koncesji, podmiot wewnętrzny musi spełniać następujące warunki:
a. instytucja zmawiająca musi sprawować nad taką osobą prawną kontrolę podobną do kontroli, jaką sprawuje nad własnymi jednostkami;
b. ponad 80% działalności kontrolowanej osoby prawnej jest prowadzone w ramach wykonywania zadań powierzonych jej przez instytucję zamawiającą, sprawującą kontrolę lub przez inne osoby prawne kontrolowane przez te instytucję zamawiającą; oraz
c. w kontrolowanej osobie prawnej nie ma bezpośredniego udziału kapitału prywatnego, z wyjątkiem form udziału kapitału prywatnego o charakterze niekontrolującym i nieblokującym, wymaganych na mocy krajowych przepisów ustawowych, zgodnie z Traktatami, oraz nie wywierających decydującego wpływu na kontrolowaną osobę prawną".
Uznaje się, że instytucja zmawiająca sprawuje nad dana osobą prawną kontrolę podobną do kontroli, jaką sprawuje nad własnymi jednostkami w rozumieniu akapitu pierwszego lit. a), jeżeli wywiera decydujący wpływ zarówno na cele strategiczne, jak i na istotne decyzje kontrolowanej osobie prawnej. Kontrolę tę można sprawować także inna osoba prawna, która jest kontrolowana w ten sam sposób przez instytucję zamawiającą.
Zgodnie z obecnie obowiązującym w Polsce art. 214 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia 11 września 2019r prawo zamówień publicznych podmiot wewnętrzny musi spełniać łącznie następujące warunki:
a) zamawiający sprawuje nad tą osobą prawną kontrolę, odpowiadającą kontroli sprawowanej nad własnymi jednostkami, polegającą na dominującym wpływie na cele strategiczne oraz istotne decyzje dotyczące zarządzania sprawami tej osoby prawnej; warunek ten jest również spełniony, gdy kontrolę taką sprawuje inna osoba prawna kontrolowana przez zamawiającego w taki sam sposób,
b) ponad 90% działalności kontrolowanej osoby prawnej dotyczy wykonywania zadań powierzonych jej przez zamawiającego sprawującego kontrolę lub przez inną osobę prawną, nad którą ten zamawiający sprawuje kontrolę, o której mowa w lit. a,
c) w kontrolowanej osobie prawnej nie ma bezpośredniego udziału kapitału prywatnego.
Reasumując .. Sp. z o.o. jako osoba prawna spełnia przesłanki pozwalające ją uznać za - "podmiot wewnętrzny", gdyż Gmina sprawuje kontrolę analogiczną/podobną do tej jaką sprawuje nad swoimi wydziałami/oddziałami, część działalności kontrolowanej osoby prawnej jest prowadzone w ramach wykonywania zadań powierzonych jej przez Gminę sprawującą kontrolę i w kontrolowanej osobie prawnej nie ma bezpośredniego udziału kapitału prywatnego.
Należy zatem stwierdzić, że oddanie w używanie nie stanowi odpłatnego świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Z uwagi na fakt, że oddanie w używanie w tym wypadku, w szczególności z uwagi na nieodpłatny charakter, uznać należy za czynność publicznoprawną i w związku z tą czynnością oddania w używanie taboru autobusowego Gmina nie będzie występowała w charakterze podatnika od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, a ww. czynność - jako usługa zdefiniowana w art. 8 ust. 1 ustawy - nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Jednocześnie transakcja ta nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku, gdyż ani ustawa o podatku od towarów i usług, ani też rozporządzenia wykonawcze do niej nie przewidują w takim przypadku zwolnienia od podatku. Odnosząc się do kwestii możliwości odliczenia przez Gminę podatku naliczonego związanego z opisanym nabyciem taboru autobusowego należy wskazać, że analiza treści wniosku oraz przywołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do stwierdzenia, że w omawianej sprawie warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, nie będą spełnione, ponieważ Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT, lecz wydatki poniesione w ramach projektu dotyczące zakupu taboru autobusowego, nie będą miały związku z wykonywaniem przez Gminę czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.
Mając zatem na uwadze powołane przepisy prawa oraz opis sprawy należy stwierdzić, że Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wynikającego z faktur dokumentujących zakup taboru autobusowego - który na podstawie umowy o świadczenie usług zostanie powierzony spółce komunalnej – na zasadach ogólnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy.
Na gruncie rozpoznawanej sprawy nie można przyjąć, że między Gminą a Spółką będzie następowała wymiana świadczeń. Z tych też względów, czynności w zakresie lokalnego transportu zbiorowego świadczone przez .. na rzecz Gminy, w zamian za które Spółka będzie otrzymywać tzw. rekompensaty, nie będą stanowiły określone w art. 8 ust. 1 ustawy, odpłatnego świadczenia usług, podlegające opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Tak więc prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wynikającego z zakupu taboru autobusowego wraz z niezbędną do jego obsługi infrastrukturą towarzyszącą nie będzie mogło być przeniesione na podmiot zależny, podmiot wewnętrzny, którym jest .. Sp. z o.o.
Podsumowując, Gminie Wiejskiej nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur zakupu taboru autobusowego, nie będzie miało miejsca wystawianie przez … Sp. z o.o. faktur vat z tytułu wykonywania usług obsługi transportu zbiorowego oddanymi do używania bezpłatnego przez Gminę środkami transportu zgodnie z ogólnymi zasadami zawartymi w art. 86 ust. 1 ustawy o vat, przez co prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur zakupu taboru autobusowego nie może być przeniesione na .. Sp. z o.o. jako pomiot zależny. W związku z powyższym realizując powyższy projekt, Gmina Wiejska w żaden sposób nie może odzyskać poniesionego kosztu podatku VAT zadeklarowanego we wniosku o dofinansowanie jako kwalifikowalny.
Ocena stanowiska
Stanowisko w zakresie braku prawa do obniżenia podatku należnego o całą kwotę podatku VAT naliczonego, wynikającego z faktur zakupu taboru autobusowego, które przedstawiła Państwa Gmina we wniosku jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r., poz. 931, z późn. zm.) – zwanej dalej „ustawą”:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Stosownie do treści art. 86 ust. 2 ustawy:
Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
a) nabycia towarów i usług,
b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
Art. 87 ust. 1 ustawy stanowi:
W przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.
W świetle art. 88 ust. 4 ustawy:
Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.
Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.
Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.
Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Według art. 15 ust. 6 ustawy:
Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Z powołanych regulacji wynika, że organy władzy publicznej są wyłączone z kręgu podatników podatku od towarów i usług wyłącznie przy wykonywaniu czynności nałożonych przepisami prawa, dla realizacji których zostały powołane. Jest to wyłączenie podmiotowo-przedmiotowe. Organy te są natomiast podatnikami podatku od towarów i usług w przypadku wykonywania czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału, stanowi więc charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenia usług podlegają opodatkowaniu tym podatkiem.
Wyłączenie z opodatkowania podatkiem VAT jednostek samorządu terytorialnego jest możliwe tylko wtedy, gdy wykonują one czynności w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji samorządowych (publicznych) i tylko w odniesieniu do tych czynności, które nie są wykonywane na podstawie zawartych przez gminę umów cywilnoprawnych.
Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2022 r., poz. 559, ze zm.):
Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.
Stosowanie do art. 6 ust. 1 ww. ustawy:
Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.
W myśl art. 7 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy:
Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy w zakresie lokalnego transportu zbiorowego.
W tym miejscu zwrócić należy uwagę na przepisy ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym (Dz. U. z 2021 r., poz. 1371, z późn. zm.) regulujące kwestię publicznego transportu zbiorowego.
Zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 8 ustawy o publicznym transporcie zbiorowym:
Użyte w ustawie określenia oznaczają: operator publicznego transportu zbiorowego - samorządowy zakład budżetowy oraz przedsiębiorca uprawniony do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie przewozu osób, który zawarł z organizatorem publicznego transportu zbiorowego umowę o świadczenie usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego, na linii komunikacyjnej określonej w umowie.
Stosownie do art. 5 ust. 1 ww. ustawy:
Publiczny transport zbiorowy odbywa się na zasadach konkurencji regulowanej, o której mowa w rozporządzeniu (WE) nr 1370/2007, zgodnie z zasadami określonymi w ustawie oraz z uwzględnieniem potrzeb zrównoważonego rozwoju publicznego transportu zbiorowego.
Zgodnie z art. 5 ust. 2 ustawy o publicznym transporcie zbiorowym:
Publiczny transport zbiorowy może odbywać się na podstawie:
umowy o świadczenie usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego;
potwierdzenia zgłoszenia przewozu;
decyzji o przyznaniu otwartego dostępu albo decyzji o przyznaniu ograniczonego dostępu, o których mowa w art. 29c ust. 1 ustawy z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym.
W myśl art. 6 ust. 1 ustawy o publicznym transporcie zbiorowym:
Publiczny transport zbiorowy może być wykonywany przez operatora publicznego transportu zbiorowego, zwanego dalej „operatorem”, lub przewoźnika spełniających warunki do podejmowania i wykonywania działalności w zakresie przewozu osób (…).
Na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o publicznym transporcie zbiorowym:
Organizatorem publicznego transportu zbiorowego, zwanym dalej „organizatorem”, właściwym ze względu na obszar działania lub zasięg przewozów, jest:
a. na linii komunikacyjnej albo sieci komunikacyjnej w gminnych przewozach pasażerskich,
b. której powierzono zadanie organizacji publicznego transportu zbiorowego na mocy porozumienia między gminami – na linii komunikacyjnej albo sieci komunikacyjnej w gminnych przewozach pasażerskich, na obszarze gmin, które zawarły porozumienie;
Stosownie do art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy o publicznym transporcie zbiorowym:
Organizator może bezpośrednio zawrzeć umowę o świadczenie usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego, w przypadku gdy świadczenie usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego ma być wykonywane przez podmiot wewnętrzny, w rozumieniu rozporządzenia (WE) nr 1370/2007, powołany do świadczenia usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego.
Państwa wątpliwości w sprawie dotyczą możliwości skorzystania z prawa do obniżenia podatku należnego o całą kwotę podatku VAT naliczonego, wynikającego z faktur zakupu taboru autobusowego.
Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
Mając zatem na uwadze powołane przepisy należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, nie będą spełnione, ponieważ – jak wskazała Państwa Gmina – nabycie 3 autobusów niskopodłogowych nie będzie wykorzystywane do czynności opodatkowanych. W związku z powyższym, Państwa Gmina nie będzie miała prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem ww. autobusów w ramach projektu pn. "..". Zatem, z tego tytułu Państwa Gminie nie będzie przysługiwało prawo do zwrotu różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy
Tym samym, Państwa Gmina nie będzie miała prawa do obniżenia podatku należnego o całą kwotę podatku VAT naliczonego, ponieważ nabyte w ramach projektu pn. "…" mienie, nie będzie wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
Interpretacja zdarzenia przyszłego, które Państwa Gmina przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Z uwagi na fakt, iż Państwa Gmina w uzupełnieniu wniosku wycofała pytanie nr 2 dotyczące opodatkowania rekompensaty przekazywanej Sp. z o.o. niniejsza interpretacja rozstrzyga tylko kwestię braku prawa do obniżenia podatku należnego o całą kwotę podatku VAT naliczonego, wynikającego z faktur zakupu taboru autobusowego.
Ponadto, należy wskazać, że publikator ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług wskazany we wniosku przez Państwa Gminę, tj. Dz. U. z 2021 r., poz. 685, ze zm., jest nieaktualny. Obecnie tekst jednolity ww. ustawy opublikowany został w Dz. U. z 2022 r. poz. 931, z późn. zm.
Wydając niniejszą interpretację przyjęto jako element opisu sprawy okoliczność, iż nabycie towarów (3 autobusów niskopodłogowych) nie będzie wykorzystywane do czynności opodatkowanych, i Organ nie dokonywał w tym zakresie oceny. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: sytuacja Państwa Gminy będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i Państwa Gmina zastosuje się do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329, z późn. zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili