Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 marca 2022 r. wpłynął Pani wniosek z 10 marca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży niezabudowanej działki nr 1 oraz podatku dochodowego od osób fizycznych.

Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 14 czerwca 2022 r. (data wpływu 17 czerwca 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawczyni jest właścicielką niezabudowanej nieruchomości stanowiącej działkę o powierzchni `(...)` ha objętą księgą wieczystą o numerze `(...)`. Prawo własności ww. nieruchomości Wnioskodawczyni uzyskała w następujący sposób:

‒ na podstawie umowy sprzedaży zawartej w dniu … r. Wnioskodawczyni nabyła udział 1/2 w prawie własności nieruchomości,

‒ na podstawie umowy przeniesienia własności nieruchomości i umowy sprzedaży zawartej w dniu … r. Wnioskodawczyni nabyła udział 1/2 w prawie własności nieruchomości, stając się tym samym jedynym jej właścicielem.

Nabyta przez Wnioskodawczynię nieruchomość nie była objęta ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. W dniu … r. dla terenu nieruchomości została wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla budynku mieszkalnego jednorodzinnego i budynku gospodarczego w zabudowie zagrodowej. Wnioskodawczyni była stroną postępowania w sprawie wydania ww. decyzji, nie występowała o jej wydanie.

Ze względu na zmianę planów życiowych Wnioskodawczyni zamierza dokonać sprzedaży ww. nieruchomości. Ponieważ nieruchomość ta podlega ograniczeniom w obrocie wynikającym z przepisów ustawy z dnia 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego, w tym wynikającemu z art. 2b ust. 2 ww. ustawy zakazowi zbywania nieruchomości przed upływem 5 lat od jej nabycia, Wnioskodawczyni wystąpiła i uzyskała mocą decyzji z dnia … r. zgodę Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa na zbycie udziału 1/2 w prawie własności nieruchomości nabytego w dniu … r. W wydanej decyzji `(...)` stwierdził, że uzyskanie przez Wnioskodawczynię zgody na zbycie udziału nabytego w dniu … r. nie jest wymagane ze względu na nabycie tego udziału przed dniem 30 kwietnia 2016 r., tj. przed dniem wejścia w życie ograniczenia wynikającego z art. 2b ust. 2 wskazanej ustawy.

W dniu … r. wydana została na wniosek Wnioskodawczyni decyzja Wójta Gminy `(...)` ustalająca warunki zabudowy i zagospodarowania terenu nieruchomości dla inwestycji polegającej na budowie budynku mieszkalnego jednorodzinnego z garażem w bryle budynku. Wnioskodawczyni nie jest właścicielką innych nieruchomości gruntowych, nie dokonywała też sprzedaży innych nieruchomości. Naturalnym jest, że Wnioskodawczyni jest zainteresowana uzyskaniem jak najwyższej ceny za sprzedaż swojej nieruchomości. Stąd wystąpiła z wnioskiem o ustalenie warunków zabudowy, uzyskując decyzję o której mowa powyżej. Wnioskodawczyni nie czyniła żadnych nakładów inwestycyjnych na nieruchomość ani nie podejmowała innych działań mogących zwiększyć wartość nieruchomości. Nieruchomość jest niezabudowana, i nie jest przez Wnioskodawczynię wykorzystywana w żaden sposób. Wnioskodawczyni zamierza prowadzić „zwykłe”, zwyczajowo przyjęte działania informacyjne w celu sprzedaży nieruchomości, jak ogłoszenia w sieci internetowej.

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą zarejestrowaną w CEIDG (Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej) pod firmą `(...)`, i od … r. jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT (podatek od towarów i usług). Przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawczyni nie jest kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek. Wnioskodawczyni nie zajmuje się zakupem nieruchomości z zamiarem ich późniejszej sprzedaży. Zakup nieruchomości, której dotyczy wniosek, był zakupem dla celów prywatnych, niezwiązanym z prowadzoną przez Wnioskodawczynię działalnością gospodarczą. Nieruchomość nie była nigdy wykorzystywana w działalności gospodarczej Wnioskodawczyni, a zakupywane udziały w prawie własności nie były wprowadzane do firmy Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni nie wykorzystywała nieruchomości, którą zamierza sprzedać, do jakichkolwiek czynności opodatkowanych lub zwolnionych z podatku VAT, w szczególności nie wynajmowała/wydzierżawiała nieruchomości.

Wnioskodawczyni na chwilę obecną nie zamierza przeznaczać ewentualnego dochodu ze sprzedaży nieruchomości na własne cele mieszkaniowe.

Ponadto, w uzupełnieniu wniosku wskazała Pani, że:

Działka, o której mowa we wniosku, ma numer 1, i położona jest w miejscowości `(...)`, gmina `(...)`, powiat `(...)`, województwo `(...)`.

Nabycie udziałów w działce nastąpiło w ramach:

‒ umowy sprzedaży zawartej ze spółką jako Sprzedającą, zwolnionej z VAT (jako dostawa przez Sprzedającego terenów niezabudowanych, nieprzeznaczonych pod zabudowę) w przypadku udziału nabytego w dniu `(...)` r.,

‒ umowy sprzedaży niepodlegającej opodatkowaniu VAT, jako zawartej ze Sprzedającym jako osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej, w przypadku udziału nabytego w dniu `(...)` r.

Żadna z ww. transakcji nie była udokumentowana fakturą, w tym fakturą z wykazaną kwotą podatku VAT.

Nie przysługiwało Pani prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, zarówno przy nabyciu udziału w dniu `(...)` r., jak i przy nabyciu udziału w dniu `(...)` r.

Działka nie jest wykorzystywana przez Panią na cele żadnej działalności. Stanowi składnik majątku prywatnego, niezwiązanego z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Planuje Pani sprzedać działkę w niedalekiej przyszłości, nie wcześniej niż po uzyskaniu wnioskowanej interpretacji, i jednocześnie nie później niż przed końcem … roku.

Na dzień sprzedaży działka może być uzbrojona w prąd w związku z toczącym się na wniosek inwestora - `(...)` S.A. - postępowania w sprawie ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego polegającej na budowie elektroenergetycznej sieci kablowej nn 0,4 kV celem zaopatrzenia w energię elektryczną m.in. działki wnioskodawczyni (oraz działek znajdujących się w jej sąsiedztwie).

Nie planuje Pani podejmowania działań innych niż te określone we wniosku, tj. innych niż „zwykłe” zwyczajowo przyjęte działania informacyjne w celu sprzedaży nieruchomości, jak ogłoszenia w sieci internet.

Działka do dnia jej sprzedaży nie będzie udostępniana na rzecz osób trzecich pod jakimkolwiek tytułem.

Nie zawarła Pani umowy przedwstępnej. Jeżeli będzie konieczne zawieranie umowy przedwstępnej z kupującym, to umowa taka nie będzie zawierała żadnych innych ustaleń oprócz ustaleń dotyczących sposobu i terminu zapłaty ceny.

Pytanie

Czy w przedstawionym stanie faktycznym i zdarzeniem przyszłym, w związku z planowaną sprzedażą nieruchomości w stosunku do której uzyskano warunki zabudowy, i nie czyniono żadnych nakładów inwestycyjnych na nieruchomość ani nie podejmowano innych działań mogących zwiększyć wartość nieruchomości, możliwe jest przyjęcie, że Wnioskodawczyni będzie działała w charakterze osoby prowadzącej działalność handlową, tzn. że jej działalność w tym zakresie przybierze formę zawodową (profesjonalną) i zbywanie nieruchomości będzie następowało w wykonaniu działalności gospodarczej, w tym działalności opodatkowanej podatkiem VAT?

Pani stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawczyni, w stanie faktycznym przedmiotowej sprawy nie jest możliwe i zasadne przyjęcie, że w związku z uzyskaniem warunków zabudowy dla nieruchomości opisanej we wniosku i dokonywaniem sprzedaży nieruchomości Wnioskodawczyni będzie działała w charakterze osoby prowadzącej działalność handlową, tzn. że jej działalność w tym zakresie przybierze formę zawodową (profesjonalną) i zbywanie nieruchomości będzie następowało w wykonaniu działalności gospodarczej, w tym działalności opodatkowanej podatkiem VAT w związku z treścią art. 2 pkt 33) oraz art. 43 ust. 1 pkt 9) ustawy o VAT (jako dostawa terenów budowlanych).

Przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości (działki) działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czyli stałą (powtarzalność czynności i zamiar wykazany obiektywnymi dowodami ich kontynuacji), a w konsekwencji zorganizowaną. Powszechnie przyjmowanym przez orzecznictwo jest stanowisko, że nie jest działalnością handlową sprzedaż majątku osobistego (prywatnego), który nie został nabyty w celach odsprzedaży (w celach handlowych), lecz dla spożytkowania w celach prywatnych, (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 27 maja 2014 r. I FSK 774/13). Dla wzmocnienia słuszności stanowiska Wnioskodawczyni podkreślenia wymaga w tym miejscu, że wskazany wyżej wyrok NSA dotyczył stanu faktycznego, w którym sprzedaży miały podlegać działki o charakterze budowlanym. Sąd wskazał w uzasadnieniu wyroku, że zbycie (`(...)`) nawet kilkunastu działek o charakterze budowlanym (udziałów w takich działkach), powstałych z podziału gruntu rolnego i po uzyskaniu warunków ich zabudowy, nie stanowi per se działalności handlowej podlegającej opodatkowaniu VAT, gdyż brak przesłanek świadczących o takiej aktywności sprzedawcy w zakresie zbycia przedmiotowych udziałów w gruncie, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego - stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności), co wskazuje, że w takim przypadku mamy do czynienia z czynnościami mieszczącymi się w ramach zarządu majątkiem prywatnym, niemającym cech działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług. Wskazać należy także na stanowisko wyrażone w wyroku TSUE z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10 Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10), oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10), w którym wskazano m.in. kryteria, jakimi należy kierować się dla uznania danej transakcji dostawy (sprzedaży) gruntów za czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, i tym samym za czynności dokonywane w ramach działalności gospodarczą. Trybunał stwierdził, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Nadto sama liczba i zakres transakcji sprzedaży dokonanych nie ma charakteru decydującego, gdyż zakres transakcji sprzedaży nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych (zob. podobnie ww. wyrok w sprawie Wellcome Trust, pkt 37). Także okoliczność, iż przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej sama z siebie nie jest decydująca. Nie ma takiego charakteru również długość okresu, w jakim te transakcje następowały, ani wysokość osiągniętych z nich przychodów. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

W świetle powyższego przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając grunty działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że jedyną czynnością dokonaną bezpośrednio przez Wnioskodawczynię w stosunku do nieruchomości nabytej w części ponad 5 lat temu do majątku prywatnego jest uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla inwestycji polegającej na budowie budynku mieszkalnego jednorodzinnego. Okoliczność ta nie może przesądzać o dokonaniu tych czynności w ramach prowadzenia działalności gospodarczej. Jak wynika bowiem z przedstawionych wyżej stanowisk prezentowanych w orzecznictwie, okoliczność uzyskania warunków zabudowy, nawet w celu osiągnięcia wyższej ceny, nie jest decydująca. Nie można pozbawiać osób, którym przysługuje prawo własności, podejmowania działań ukierunkowanych na korzystne z ich punktu widzenia zbycie należącego do nich majątku. Okoliczności te same w sobie, podejmowane nawet znaczną ilość razy nie mogą przemawiać za uznaniem, że późniejsza sprzedaż nieruchomości następuje w ramach działalności gospodarczej, (zob. też wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 16 listopada 2018 r., sygn. akt I SA/Po 594/18).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Pani przedstawiła we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r., poz. 931 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy lub świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy, podlega jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 ustawy :

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Według art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów, jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem natomiast takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem w kwestii opodatkowania VAT sprzedaży działek istotne jest, czy sprzedający w celu dokonania sprzedaży gruntów podjął/podejmie aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania zbywcy nieruchomości za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zauważenia wymaga, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Co istotne – jak wskazał TSUE – dla uznania, że czynność sprzedaży działek następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym nie ma znaczenia fakt, że podmiot dokonujący dostawy jest „rolnikiem ryczałtowym”. Według TSUE sprzedaż działek przekształconych z rolnych na budowlane nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, jeżeli następuje w ramach zarządzania majątkiem prywatnym. Trybunał orzekł, że „osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu prawa UE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeżeli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby”.

Inaczej jest natomiast – jak wyjaśnił Trybunał – w przypadku gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Jak wyjaśniono wyżej - odwołując się do treści przepisów ustawy - w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym wykluczone są z grona podatników VAT.

W tym miejscu podkreślenia wymaga, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Z wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być, np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Dostawa towarów (np. nieruchomości) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT – co do zasady – mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle powołanych wyżej przepisów, w pierwszej kolejności ustalenia wymaga, czy sprzedając działkę nr 1 będzie Pani działała w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy.

W opisanej sprawie nie występują przesłanki, które pozwalają uznać, że dokonując dostawy działek wystąpi Pani w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z wcześniejszymi wyjaśnieniami, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie dostawę towarów, lecz wymagane jest również określenie podmiotu dokonującego tej dostawy za występującego w związku ze sprzedażą, jako podatnika podatku od towarów i usług. W analizowanej sprawie takie przesłanki nie występują. W omawianej sytuacji, Pani działanie nie świadczy o zamiarze wykonywania działalności gospodarczej w zakresie profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Wskazała Pani, że planowana sprzedaż działki ma nastąpić ze względu na zmianę Pani planów życiowych. Jedyną czynnością, jaką Pani dokonała celem zwiększenia wartości ww. działki było wystąpienie z wnioskiem o ustalenie warunków zabudowy dla terenu, na którym znajduje się działka. Natomiast, nie czyniła Pani żadnych nakładów inwestycyjnych na nieruchomość ani nie podejmowała innych działań mogących zwiększyć wartość działki. Działka jest niezabudowana i nie jest przez Panią wykorzystywana w żaden sposób. W celu sprzedaży działki zamierza Pani prowadzić „zwykłe”, zwyczajowo przyjęte działania informacyjne, jak ogłoszenia w sieci internetowej. Działka nie jest wykorzystywana przez Panią na cele żadnej działalności, stanowi składnik majątku prywatnego, niezwiązanego z prowadzeniem działalności gospodarczej. Działka do dnia jej sprzedaży nie będzie udostępniana na rzecz osób trzecich pod jakimkolwiek tytułem. Nie zawarła Pani umowy przedwstępnej. Jeżeli będzie konieczne zawieranie umowy przedwstępnej z kupującym, to umowa taka nie będzie zawierała żadnych innych ustaleń oprócz ustaleń dotyczących sposobu i terminu zapłaty ceny.

Zatem, z tytułu sprzedaży działki nr 1, nie będzie Pani działała w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Tym samym sprzedaż działki nr 1 nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w zakresie podatku od towarów i usług, natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒ Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pani sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i musi Pani się zastosować do interpretacji.

‒ Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 z późn. zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒ w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒ w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).