0112-KDSL1-2.440.69.2022.2.BR

WIĄŻĄCA INFORMACJA STAWKOWA (WIS)

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.), zwanej dalej Ordynacją podatkową, i art. 42a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r., poz. 931, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, po rozpatrzeniu wniosku (…) z dnia 7 marca 2022 r. (data wpływu 11 marca 2022 r.), uzupełnionego pismem z dnia 16 maja 2022 r. (data wpływu 19 maja 2022 r.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydaje niniejszą wiążącą informację stawkową.

Przedmiot wniosku: usługa – wstęp na salę tańca (zajęcia taneczne)

Opis usługi: Wnioskodawca udostępnia swoim klientom sale taneczne, które są odpowiednio przystosowane i wyposażone do ćwiczenia (praktykowania) tańca. Wnioskodawca zapewnia klientom szczególną atmosferę sprzyjającą zajęciom, w postaci odpowiedniego podkładu muzycznego, nagłośnienia, oświetlenia oraz właściwego wyposażenia sali tańca m.in. w lustra, drążki. Zapewnia również obecność na sali tańca (sali ćwiczeń) tzw. Instruktora tańca. Instruktor tańca spełnia funkcję opiekuna sali oraz ćwiczących – pilnuje przestrzegania przez ćwiczących regulaminu ćwiczeń, dba o bezpieczeństwo ćwiczących, dobiera odpowiedni dla danych zajęć, grupy i prezentowanych układów (kroków tańca) repertuar muzyczny, dba o odpowiednie do zajęć oświetlenie sali tańca itp. Instruktor tańca służy również pomocą przy objaśnianiu sposobu wykonywania kroków tańca. W trakcie zajęć Instruktor tańca pokazuje jak wykonywać w sposób prawidłowy kroki taneczne, doradza tańczącym, na bieżąco wskazuje na błędy popełniane przez uczestników.

Możliwość korzystania z rad Instruktora tańca jest zawarta w cenie dokonanej opłaty za wstęp na salę tańca.

Warunkiem wstępu na salę tańca jest akceptacja regulaminu zajęć oraz uiszczenie (uregulowanie) stosownej opłaty uprawniającej do wejścia na salę tańca (pojedyncze wejście lub pakiet wejść, tzw. karnet).

Uczestnictwo w zajęciach świadczonych przez Wnioskodawcę ma na celu szeroko pojętą rekreację.

Uczestnicy zajęć nie dostają żadnych zaświadczeń/certyfikatów lub innych dokumentów potwierdzających nabycie umiejętności w zakresie tańca.

Rozstrzygnięcie: Pozostałe usługi związane z rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu

Stawka podatku od towarów i usług: 8%

Podstawa prawna: art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 2 i ust. 1a oraz poz. 68 załącznika nr 3 do ustawy

Cel wydania WIS: określenie stawki podatku od towarów i usług

UZASADNIENIE

W dniu 11 marca 2022 r. Wnioskodawca złożył wniosek w zakresie sklasyfikowania ww. usługi według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług)) na potrzeby określenia stawki podatku od towarów i usług.

W treści wniosku przedstawiono następujący szczegółowy opis usługi.

Przedmiotem wniosku jest zaklasyfikowanie świadczonych przez Wnioskodawcę usług wstępu na salę tańca (zajęcia taneczne) i udziału w aktywnościach oferowanych przez Wnioskodawcę jako „Pozostałe usługi związane z rekreacją – wyłączenie w zakresie wstępu” (art. 41 ust. 2 oraz poz. 68 załącznika nr 3 do ustawy o VAT (podatek od towarów i usług)).

Przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest prowadzenie tzw. szkoły tańca. Działalność ta polega na tym, że Wnioskodawca udostępnia swoim klientom sale taneczne, które są odpowiednio przystosowane i wyposażone do ćwiczenia (praktykowania) tańca. Wnioskodawca nie jest właścicielem obiektu, w których prowadzi swoją działalność. Wnioskodawca korzysta z obiektu, w których prowadzona jest szkoła tańca na podstawie umowy najmu. Obiekt nie jest obiektem sportowym.

W ramach wstępu na zajęcia taneczne (salę tańca) Wnioskodawca zapewnia klientom szczególną atmosferę sprzyjającą zajęciom, w postaci dobru odpowiedniego podkładu muzycznego, nagłośnienia, oświetlenia oraz właściwego wyposażenia sali tańca, m.in. w lustra, drążki. Wnioskodawca zapewnia również obecność na sali tańca (sali ćwiczeń) tzw. Instruktora tańca. Instruktor tańca spełnia funkcję opiekuna sali oraz ćwiczących – pilnuje przestrzegania przez ćwiczących regulaminu ćwiczeń, dba o bezpieczeństwo ćwiczących, dobiera odpowiedni dla danych zajęć, grupy i prezentowanych układów (kroków tańca) repertuar muzyczny, dba o odpowiednie do zajęć oświetlenie sali tańca itp. Instruktor tańca służy również pomocą przy objaśnianiu sposobu wykonywania kroków tańca. W trakcie zajęć Instruktor tańca pokazuje jak wykonywać w sposób prawidłowy kroki taneczne, doradza tańczącym, na bieżąco wskazuje na błędy popełniane przez uczestników. Wnioskodawca jest jednym z Instruktorów tańca. Wnioskodawca zapewnia na sali tańca obecność również innych Instruktorów tańca. Instruktorzy tańca prowadzą zajęcia w szkole tańca na podstawie umowy zlecenie lub prowadzą działalność gospodarczą (jednoosobową).

Zajęcia taneczne prowadzone są na zróżnicowanych pod względem trudności poziomach: poziom otwarty, początkujący, średnio zaawansowany, zaawansowany, Master. W zajęciach biorą udział przypadkowe osoby, które wykupiły wstęp na salę tańca (zajęcia taneczne). Uczestnicy zajęć mają możliwość wyboru zajęć i mogą tym samym wybrać rodzaj zajęć i również poziom tych zajęć biorąc pod uwagę swoje umiejętności, stopień zaawansowania, wiek czy upodobania taneczne.

Warunkiem wstępu na salę tańca jest akceptacja regulaminu zajęć oraz uiszczenie (uregulowanie) stosownej opłaty uprawniającej do wejścia na salę tańca (pojedyncze wejście lub pakiet wejść, tzw. karnet) i która jednocześnie gwarantuje rezerwację miejsca na sali tańca. Możliwość korzystania z rad Instruktora tańca jest zawarta w cenie dokonanej opłaty za wstęp na salę tańca.

Regulamin kompleksowo reguluje zasady korzystania z sali tańca oraz zasady uczestnictwa (praktykowania tańca) na sali tańca.

Uczestnik po uiszczeniu opłaty za wstęp na salę tańca ma prawo:

1. wstępu na salę tańca;

2. korzystania z rad i instrukcji Instruktora tańca prowadzącego zajęcia na sali tańca, jak i korzystania z całej infrastruktury zapewnianej przez Wnioskodawcę (m.in. szatni, prysznica).

Z drugiej strony, klienci są zobowiązani (przykładowo) do:

1. przestrzegania i zachowania czystości na sali tańca (np. zmiany obuwia);

2. nie zakłócania spokoju innych ćwiczących.

Uczestnicy zajęć nie dostają żadnych zaświadczeń/certyfikatów lub innych dokumentów potwierdzających nabycie umiejętności w zakresie tańca. Uczestnictwo w zajęciach świadczonych przez Wnioskodawcę ma na celu szeroko pojętą rekreację. Oferowane przez Wnioskodawcę zajęcia zaspokajają dwojakiego rodzaju potrzeby uczestników, tj. (1) są formą aktywności fizycznej podnoszącą kondycję, korzystnie wpływającą na zdrowie i samopoczucie uczestników, jak również (2) są formą spędzania wolnego czasu, czyli mają charakter wypoczynku, relaksu, rekreacji. Natomiast niewykluczone, że osoby korzystające z tej formy aktywności (rekreacji), z uwagi na jej charakter, mogą się czegoś nauczyć np. kroków jakiegoś tańca.

Wnioskodawca niniejszym przedstawia uzasadnienie – uzupełniając tym samym wniosek o wydanie WIS - iż świadczona przez Wnioskodawcę usługa wstępu na zajęcia taneczne (salę tańca) i udział w aktywnościach oferowanych przez Wnioskodawcę należy zakwalifikować jako „Pozostałe usługi związane z rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu” (poz. 68 załącznika nr 3 do ustawy o VAT).

Na wstępie Wnioskodawca zwraca uwagę, że ustawa o VAT nie zawiera definicji pojęcia „Pozostałe usługi związane z rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu”. Określenie prawidłowości stawki VAT dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług należy zacząć od określenia, czy usługi Wnioskodawcy można zakwalifikować do usług związanych rekreacją.

W ocenie Wnioskodawcy, nie ma wątpliwości, że praktykowanie tańca ma na celu szeroko pojętą rekreację. Zgodnie z Internetową Encyklopedią PWN „rekreacja” to: „forma działania wybrana dobrowolnie przez człowieka ze względu na osobiste zainteresowania i dla odpoczynku, rozrywki lub rozwoju własnej osobowości; podejmowana poza obowiązkami zawodowymi, społ. i domowymi, w czasie wolnym od pracy”. Nie ulega wątpliwości, że praktykowanie tańca spełnia wszystkie przesłanki tej definicji.

Zdaniem Wnioskodawcy, kluczowe zatem jest ustalenie, czy świadczone przez Wnioskodawcę usługi są świadczone „wyłącznie w zakresie wstępu”. Odpowiadając na to pytanie również trzeba odwołać się do definicji słownikowej; pojęcie wstęp, nie jest bowiem pojęciem zdefiniowanym w przepisach ustawy o VAT. Zgodnie z internetowym Słownikiem Języka Polskiego, „wstęp” oznacza: „możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś”. Zatem pod pojęciem „wstępu” w rozumieniu poz. 68 załącznika nr 3 do ustawy należy rozumieć możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś, przy czym nie ma znaczenia forma biletu/opłaty, tzn. czy jest to jednorazowy bilet, czy też karnet upoważniający do kilku wejść. Należy zauważyć, że wejścia (wstępu) nie można kojarzyć tytko z możliwością wejścia, np. do określonego miejsca (pomieszczenia). Ze wstępem w rozumieniu tych przepisów związane jest określone świadczenie, typowe dla danego obiektu, np. z nabyciem biletu wstępu na salę tańca – możliwość tańczenia (praktykowania tańca). W ocenie Wnioskodawcy, pojęcie „wstęp” należy więc rozumieć możliwie szeroko, jako prawo do czynnego korzystania z atrakcji (i infrastruktury) oferowanych w ramach usługi wstępu, a nie tylko jako możliwość wejścia gdzieś. Za takim stanowiskiem przemawia również wykładnia celowościowa przepisów ustawy o VAT. Nie powinno budzić wątpliwości, że wprowadzając stawki preferencyjne na określone typy usług ustawodawca miał bowiem na celu upowszechnienie pewnych postaw konsumenckich. W przypadku usług związanych z rekreacją tym celem było upowszechnienie zdrowego trybu życia, co wiąże się z przyznaniem preferencyjnej stawki VAT nie tylko na samo wejście, ale również i uczestniczenie oraz korzystanie ze świadczeń oferowanych w ramach wstępu.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że zagadnienie związane z wykładnią analizowanych przepisów, w szczególności w odniesieniu do użytego w poz. 68 załącznika nr 3 do ustawy (w stanie prawnym obowiązującym do dnia 30 października 2019 r. – poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy) sformułowania „wyłącznie w zakresie wstępu" było wielokrotnie przedmiotem rozważań sądów administracyjnych, w tym Naczelnego Sądu Administracyjnego. W orzecznictwie utrwalony został jednoznaczny pogląd, że w tym przypadku wykładnia pojęcia „wstęp” nie może ograniczać się wyłącznie do wejścia do obiektu lub na imprezę rozrywkową bez możliwości aktywnego uczestniczenia w zaoferowanej usłudze i korzystania z urządzeń potrzebnych do jej realizacji, stanowiłoby to bowiem niczym nieuzasadnione zawężenie tego pojęcia. Jak podkreślono, użyte przez ustawodawcę sformułowanie „usługi związane z rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu" odnosi się do kart wstępu, stałych abonamentów lub biletów i innych form opłaty za umożliwienie zarówno biernego, jak i aktywnego korzystania z rozrywki i rekreacji, w tym przystosowanych do tego sal, pomieszczeń oraz urządzeń i przyrządów tam się znajdujących. Natomiast określenie „wyłącznie w zakresie wstępu" należy rozumieć w ten sposób, że wszystkie usługi, które nie są związane z normalnym typowym użytkowaniem takiego obiektu, np. usługi restauracyjne na terenie sali sportowej, zakup napojów, odżywek, usługi osobistego/personalnego trenera – nie są objęte stawką obniżoną. Konsekwentnie podlegają opodatkowaniu stawką podstawową VAT.

Znaczenie pojęcia „wstęp” – z uwagi na linię orzeczniczą sądów administracyjnych (m.in. wyrok NSA z 17 września 2014 r. (sygn. akt I FSK 1371/13); z 14 maja 2014 r. (sygn. akt I FSK 943/13) czy z 7 marca 2014 r. (sygn. akt I FSK 504/13) – zdecydował się wyjaśnić Minister Finansów w Interpretacji ogólnej. Minister Finansów wydał interpretację ogólną z 2 grudnia 2014 r., nr PT1/033/321354/LJU/14, w której w pełni podzielił stanowisko zawarte w jednolitym orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego, powołując się na wyrok NSA z dnia 30 stycznia 2014 r. (sygn. akt I FSK 311/13).

W swojej Interpretacji Minister Finansów stwierdził: „pod pojęciem »wstępu« należy rozumieć możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś (`(...)`). Dodatkowo należy zauważyć, że wejścia (wstępu) nie można kojarzyć tylko z możliwością wejścia np. do określonego miejsca (pomieszczenia). Z wstępem w rozumieniu tych przepisów związane jest określone świadczenie (typowe dla danego obiektu). I tak, np. z nabyciem biletu (`(...)`) na siłownię – możliwość wykonywania ćwiczeń siłowych przy wykorzystaniu znajdujących się na jej terenie przyrządów (`(...)`). Tym samym nie ma uzasadnienia dla zawężania stawki obniżonej związanej ze wstępem do biernego uczestnictwa w danym przedsięwzięciu, a więc wyłącznie do wejścia do danego obiekt bez możliwości korzystania z urządzeń tam się znajdujących, jeżeli korzystanie z tych urządzeń wiąże się z typowym użytkowaniem danego obiektu w ramach wstępu do tego obiektu (`(...)`). Reasumując, stawkę obniżoną VAT stosuje się, na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy o VAT, do usług zwianych z rekreacją (wyłącznie w zakresie wstępu), co oznacza, że objęte tym przepisem są tylko te świadczenia, które normalnie (typowo) wchodzą do tych usług”. Wskazana linia interpretacyjna dotyczy co prawda uprzednio obowiązującej poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy o VAT (aktualnie poz. 68 załącznika nr 3 do ustawy o VAT) niemniej jednak, treść pozycji 68 (uprzednio 186) nie uległa zmianie.

W kontekście powyższego – zdaniem Wnioskodawcy – należy dojść do wniosku, że z interpretacji ogólnej Ministra Finansów jednoznacznie wynika, że usługi Wnioskodawcy, związane ze wstępem na salę tańca, powinny być objęte obniżoną stawką VAT 8% (poz. 68 załącznika nr 3 do ustawy o VAT). W ramach świadczonej przez siebie usługi Wnioskodawca udostępnia swoim klientom sale taneczne, które są odpowiednio przystosowane i wyposażone do ćwiczenia (praktykowania) tańca, w postaci odpowiedniego doboru podkładu muzycznego, nagłośnienia, oświetlenia oraz właściwego wyposażenia sali tańca m.in. w lustra, drążki oraz zaplecze sanitarne takie jak szatnie czy toalety. Wnioskodawca zapewnia również obecność na sali ćwiczeń (sali tańca) tzw. Instruktora tańca.

Instruktor tańca spełnia funkcję opiekuna sali oraz ćwiczących – pilnuje przestrzegania przez ćwiczących regulaminu ćwiczeń, dba o bezpieczeństwo ćwiczących, dobiera odpowiedni dla danych zajęć, grupy i prezentowanych układów (kroków tańca) repertuar muzyczny, dba o odpowiednie do zajęć oświetlenie sali tańca. Instruktor tańca służy również pomocą przy objaśnianiu sposobu wykonywania kroków tanecznych. W trakcie zajęć Instruktor tańca pokazuje jak wykonywać w sposób prawidłowy kroki taneczne, doradza tańczącym, na bieżąco wskazuje na błędy popełnianie przez uczestników zajęć.

Możliwość korzystania z rad Instruktora tańca, jak również z wyposażenia sali tańca jest zawarta w cenie dokonanej opłaty (czy to będzie opłata jednorazowa czy w ramach wykupionego karnetu), czyli w cenie wejścia na salę tańca. Klienci nie ponoszą zatem dodatkowych kosztów (opłat) związanych z obecnością Instruktora tańca na sali tańca (sali ćwiczeń) czy korzystania z wyposażania znajdującego się na sali tańca. W ramach usługi Wnioskodawcy nie wchodzą żadne świadczenia, które mogłyby być uznane za wykraczające poza typowe świadczenia związane ze wstępem na salę tańca (salę treningową).

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że świadczona przez Wnioskodawcę usługa stanowi usługę rekreacyjną i jest ograniczona do „wstępu” (rozumianego jak wyżej) na zajęcia taneczne (salę tańca). Świadczona przez Wnioskodawcę usługa spełnia zatem przesłanki do objęcia jej obniżoną do 8% stawką VAT na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy o VAT oraz poz. 68 załącznika nr 3 do ustawy o VAT.

Potwierdzeniem stanowiska Wnioskodawcy, co do możliwości zastosowania obniżonej stawki VAT w przypadku świadczenia usług wstępu na salę tańca (zajęcia taneczne) poprzez uiszczenie stosownej opłaty (jednorazowej czy wykupionego karnetu) są również Wiążące Informacje Stawkowe (WIS-y) wydane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, przykładowo:

(…)

(…)

W uzupełnieniu z dnia 16 maja 2022 r. (data wpływu 19 maja 2022 r.) Wnioskodawca uzupełnił opis usługi o następujące informacje:

W obiekcie, w którym Wnioskodawca prowadzi zajęcia taneczne nie ma innych urządzeń do ćwiczeń siłowych (…). W obiekcie można skorzystać natomiast z usług rekreacyjnych w postaci zajęć (…). Niemniej jednak, w przypadku karnetów objętych wnioskiem o wydanie WIS, a więc w odniesieniu do karnetów uprawniających klienta do wstępu na salę tańca (zajęcia taneczne), uczestnik nie ma możliwości skorzystania z innych aktywności niż oferowane przez Wnioskodawcę (wstęp na salę tańca).

Wnioskodawca prowadzi zajęcia w szkole tańca w ramach własnej działalności gospodarczej i na własny rachunek.

Wnioskodawca nie ponosi odpowiedzialności za zdarzenia powstałe w związku z uczestnictwem korzystającego w zajęciach tanecznych (korzystania z sali tańca). Takiej odpowiedzialności nie ponoszą również Instruktorzy.

Uzasadnienie klasyfikacji usługi

Stosownie do brzmienia art. 5a ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze scalonej (CN) zgodnej z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm. – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.) lub w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są klasyfikowane według Nomenklatury scalonej (CN) lub klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują działy, pozycje, podpozycje lub kody Nomenklatury scalonej (CN) lub symbole klasyfikacji statystycznych.

Zgodnie z art. 42a ustawy, wiążąca informacja stawkowa jest decyzją wydawaną na potrzeby opodatkowania podatkiem dostawy towarów, importu towarów, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów albo świadczenia usług, która zawiera:

1. opis towaru albo usługi będących przedmiotem WIS;

2. klasyfikację towaru według działu, pozycji, podpozycji lub kodu Nomenklatury scalonej (CN) albo według działu, grupy, klasy, kategorii, podkategorii lub pozycji Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług albo według sekcji, działu, grupy lub klasy Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych albo usługi według działu, grupy, klasy, kategorii, podkategorii lub pozycji Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług niezbędną do:

a) określenia stawki podatku właściwej dla towaru albo usługi,

b) stosowania przepisów ustawy oraz przepisów wykonawczych wydanych na jej podstawie – w przypadku, o którym mowa w art. 42b ust. 4;

3. stawkę podatku właściwą dla towaru albo usługi.

Zatem w przypadku, gdy stawka podatku od towarów i usług nie jest uzależniona od zaklasyfikowania danego towaru lub usługi do odpowiedniej klasyfikacji (CN, PKOB lub PKWiU), ale od spełnienia definicji (opisu) zawartej w odpowiednim przepisie ustawy lub pozycji załącznika do ustawy, przedmiotem postępowania w zakresie wydania WIS jest ustalenie, czy opisany towar lub usługa spełnia wymogi wskazane przez ustawodawcę w tym opisie_._

W poz. 68 załącznika nr 3 do ustawy, stanowiącego wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, wskazano bez względu na symbol PKWiU – „Pozostałe usługi związane z rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu”.

W tym miejscu należy wskazać, że przepisy ustawy nie zawierają definicji pojęcia „rekreacja”. Słownik Języka Polskiego (www.sjp.pwn.pl) definiuje rekreację jako „aktywny wypoczynek na świeżym powietrzu”, Wielki Słownik Języka Polskiego (http://www.wsjp.pl/) za rekreację uznaje „ruchową aktywność w czasie wolnym od pracy, mającą służyć zdrowiu i dobremu samopoczuciu”, natomiast „Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych z almanachem” Władysława Kopalińskiego (Świat Książki, Warszawa 2000) definiuje rekreację jako „odpoczynek, rozrywka, wytchnienie, pochodzące od łacińskiego »recreatio« czyli powrót do zdrowia, sił”.

Mając na uwadze powyższe definicje – na potrzeby stosowania art. 41 ust. 2 ustawy w zw. z poz. 68 załącznika nr 3 do ustawy – za rekreację uznać należy różne formy aktywności mające służyć wypoczynkowi i zdrowiu. Tak rozumiana rekreacja obejmuje w szczególności zajęcia takie jak fitness, czy aerobik, ale również taką aktywność jak np. korzystanie z sauny.

Należy dodatkowo zwrócić uwagę, że ustawodawca objął obniżoną stawką podatku w wysokości 8% wymienione w poz. 68 załącznika nr 3 do ustawy usługi, jednakże tylko w zakresie wstępu. Ustawodawca nie określił jednak ani form, ani kategorii „wstępu”, do których ma zastosowanie obniżona stawka podatku w wysokości 8%.

Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A., strona internetowa www.sjp.pwn.pl), pod pojęciem „wstępu” należy rozumieć „możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś”.

Zatem pod pojęciem „wstępu” w rozumieniu poz. 68 załącznika nr 3 do ustawy należy rozumieć możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś, przy czym nie ma znaczenia forma biletu (lub opłaty), tzn. czy jest to jednorazowy bilet, czy też karnet upoważniający do kilku wejść. Dodatkowo należy zauważyć, że wejścia (wstępu) nie można kojarzyć tylko z możliwością wejścia np. do określonego miejsca (pomieszczenia). Ze wstępem w rozumieniu tych przepisów związane jest określone świadczenie (typowe dla danego obiektu). I tak, np. z nabyciem biletu wstępu do teatru związana jest możliwość obejrzenia przedstawienia, w przypadku parku rozrywki – możliwość korzystania z określonych urządzeń, sali tanecznej – możliwość tańczenia, na imprezę sportową – możliwość obejrzenia rozgrywanych na danym obiekcie zawodów, „na siłownię” – możliwość wykonywania ćwiczeń siłowych przy wykorzystaniu znajdujących się na jej terenie przyrządów, do parku narodowego – możliwość oglądania obiektów przyrodniczych znajdujących się na jego terenie.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że zagadnienie związane z wykładnią analizowanych przepisów, w szczególności w odniesieniu do użytego w poz. 68 załącznika nr 3 do ustawy (w stanie prawnym obowiązującym do dnia 30 października 2019 r. – poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy) sformułowania „wyłącznie w zakresie wstępu” było wielokrotnie przedmiotem rozważań sądów administracyjnych, w tym Naczelnego Sądu Administracyjnego. W orzecznictwie utrwalony został jednoznaczny pogląd, że w tym przypadku wykładnia pojęcia „wstęp” nie może ograniczać się wyłącznie do wejścia do obiektu lub na imprezę rozrywkową bez możliwości aktywnego uczestniczenia w zaoferowanej usłudze i korzystania z urządzeń potrzebnych do jej realizacji, stanowiłoby to bowiem niczym nieuzasadnione zawężenie tego pojęcia. Jak podkreślono, użyte przez ustawodawcę sformułowanie „usługi związane z rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu” odnosi się do kart wstępu, stałych abonamentów lub biletów i innych form opłaty za umożliwienie zarówno biernego jak i aktywnego korzystania z rozrywki i rekreacji, w tym przystosowanych do tego sal, pomieszczeń oraz urządzeń i przyrządów tam się znajdujących. Natomiast określenie „wyłącznie w zakresie wstępu” należy rozumieć w ten sposób, że wszystkie usługi, które nie są związane z normalnym typowym użytkowaniem takiego obiektu, np. usługi restauracyjne na terenie sali sportowej, zakup napojów, odżywek, usługi osobistego/personalnego trenera – nie są objęte stawką obniżoną. Konsekwentnie podlegają opodatkowaniu stawką podstawową VAT.

W przedmiotowej sprawie – jak wskazał Wnioskodawca – uczestnictwo w zajęciach świadczonych przez niego ma na celu szeroko pojętą rekreację. Oferowane przez Wnioskodawcę zajęcia zaspokajają dwojakiego rodzaju potrzeby uczestników, tj. (1) są formą aktywności fizycznej podnoszącą kondycję, korzystnie wpływającą na zdrowie i samopoczucie uczestników, jak również (2) są formą spędzania wolnego czasu, czyli mają charakter wypoczynku, relaksu, rekreacji. Natomiast niewykluczone, że osoby korzystające z tej formy aktywności (rekreacji), z uwagi na jej charakter, mogą się czegoś nauczyć np. kroków jakiegoś tańca. Wnioskodawca udostępnia swoim klientom sale taneczne, które są odpowiednio przystosowane i wyposażone do ćwiczenia (praktykowania) tańca. Zajęcia taneczne prowadzone są na zróżnicowanych pod względem trudności poziomach: poziom otwarty, początkujący, średnio zaawansowany, zaawansowany, Master. W zajęciach biorą udział przypadkowe osoby, które wykupiły wstęp na salę tańca (zajęcia taneczne). Uczestnicy zajęć mają możliwość wyboru zajęć i mogą tym samym wybrać rodzaj zajęć i również poziom tych zajęć biorąc pod uwagę swoje umiejętności, stopień zaawansowania, wiek czy upodobania taneczne. Wnioskodawca zapewnia klientom szczególną atmosferę sprzyjającą zajęciom, w postaci doboru odpowiedniego podkładu muzycznego, nagłośnienia, oświetlenia oraz właściwego wyposażenia sali tańca m.in. w lustra, drążki. Wnioskodawca zapewnia również obecność na sali tańca (sali ćwiczeń) tzw. Instruktora tańca. Instruktor tańca spełnia funkcję opiekuna sali oraz ćwiczących – pilnuje przestrzegania przez ćwiczących regulaminu ćwiczeń, dba o bezpieczeństwo ćwiczących, dobiera odpowiedni dla danych zajęć, grupy i prezentowanych układów (kroków tańca) repertuar muzyczny, dba o odpowiednie do zajęć oświetlenie sali tańca. Możliwość korzystania z rad Instruktora tańca jest zawarta w cenie dokonanej opłaty za wstęp na salę tańca. Warunkiem wstępu na salę tańca jest akceptacja regulaminu zajęć oraz uiszczenie (uregulowanie) stosownej opłaty uprawniającej do wejścia na salę tańca (pojedyncze wejście lub pakiet wejść, tzw. karnet).

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że opisana usługa stanowi usługę rekreacyjną i jest ograniczona do „wstępu” na zajęcia taneczne. Zatem, usługa będąca przedmiotem analizy stanowi „Pozostałe usługi związane z rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu”, o których mowa w poz. 68 załącznika nr 3 do ustawy.

Uzasadnienie zastosowania stawki podatku od towarów i usług

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przy czym, w świetle art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2, art. 110 i art. 138i ust. 4, wynosi 23%.

Na mocy art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, innych niż klasyfikowane według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w grupowaniu usługi związane z wyżywieniem (PKWiU 56), stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem art. 114 ust. 1 i art. 138i ust. 4.

W okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8% (art. 146aa ust. 1 pkt 2 ustawy).

Na podstawie art. 146aa ust. 1a ustawy, jeżeli w roku następującym po roku, dla którego osiągnięte zostały wartości, o których mowa w ust. 1, zostaną spełnione warunki, o których mowa w art. 112d ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, stosowanie stawek, o których mowa w ust. 1, przedłuża się do końca roku następującego po roku, w którym:

1. kwota wydatków jest obliczana zgodnie z art. 112aa ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych w związku ze spełnieniem warunków, o których mowa w art. 112d ust. 4 tej ustawy, oraz

2. wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%.

W załączniku nr 3 do ustawy, zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, w poz. 68 wskazano bez względu na symbol PKWiU – „Pozostałe usługi związane z rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu”.

Mając na uwadze, że opisana usługa stanowi „Pozostałe usługi związane z rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu”, jej świadczenie podlega opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług w wysokości 8%, na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 2 i ust. 1a oraz poz. 68 załącznika nr 3 do ustawy.

Informacje dodatkowe

Niniejsza WIS jest ważna, jeśli w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania zwolnienie podmiotowe lub przedmiotowe od podatku od towarów i usług (art. 42a ustawy). W zakresie wyeliminowania lub zastosowania zwolnienia Wnioskodawca może zwrócić się o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Podmiot, na rzecz którego wydano WIS, może ją stosować wyłącznie do usług tożsamych pod każdym względem z usługą będącą przedmiotem niniejszej decyzji.

Niniejsza WIS wiąże organy podatkowe wobec podmiotu, dla którego została wydana, w odniesieniu do usługi będącej jej przedmiotem, która została wykonana po dniu, w którym WIS została doręczona (art. 42c ust. 1 pkt 2 ustawy), z wyjątkiem następujących przypadków:

- podmiot ten złożył fałszywe oświadczenie, że w dniu złożenia wniosku o WIS, w zakresie przedmiotowym tego wniosku, nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani kontrola celno-skarbowa oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego (art. 42b ust. 3 ustawy),

- usługa, będąca przedmiotem niniejszej WIS, stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy (art. 42ca ustawy).

Niniejsza WIS jest ważna przez okres 5 lat licząc od dnia jej wydania (art. 42ha ustawy), przy czym wygasa ona z mocy prawa przed upływem tego terminu w przypadku zmiany przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług odnoszących się do usługi, będącej przedmiotem tej WIS, w wyniku której WIS staje się niezgodna z tymi przepisami. Wygaśnięcie WIS następuje z dniem wejścia w życie przepisów, w wyniku których stała się z nimi niezgodna (art. 42h ust. 1 ustawy).

Do liczenia terminów okresu ważności WIS stosuje się odpowiednio art. 12 Ordynacji podatkowej.

POUCZENIE

Od niniejszej decyzji, stosownie do art. 220 § 1 w zw. z art. 221 oraz art. 223 § 2 Ordynacji podatkowej, służy Stronie odwołanie do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia, na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17,

43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP.

W przypadku wnoszenia odwołania w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Odwołanie od decyzji organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 Ordynacji podatkowej).