Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
30 marca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 22 marca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania podatkiem VAT (podatek od towarów i usług) środków otrzymanych w formie dopłat do kapitału, na pokrycie kosztów bieżących realizacji zadania odbioru wód opadowych i roztopowych oraz obliczania kwot podatku należnego od otrzymanych dopłat metodą „w stu”. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 30 maja 2022 r. (wpływ 3 czerwca 2022 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego
Spółka X jest osobą prawną, spółką ze 100% udziałem Miasta (…). Spółka powołana została do realizacji zadania własnego gminy – dostarczanie mieszkańcom Gminy wody i odbiór ścieków.
Podstawowym przedmiotem działalności Spółki, zgodnie z oznaczeniem PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 37.00.Z jest odprowadzanie i oczyszczanie ścieków, a także 36.00.Z – pobór, uzdatnianie i dostarczanie wody. Od 14 września 2021 r. weszła w życie nowa taryfa za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków, z której wyłączone zostały koszty odprowadzania wód opadowych i roztopowych (zgodnie ze zmienionym Prawem Wodnym wody opadowe i roztopowe nie są ściekiem, a więc nie podlegają taryfie). X ponosi koszty związane z odbiorem tych wód kanalizacją ogólnospławną z terenu trzech zlewni Miasta, gdzie brak jest rozdzielenia kanalizacji sanitarnej i deszczowej. Wykonywanie przez Spółkę zadania odbioru wód opadowych i roztopowych następuje bez zawierania umowy cywilnoprawnej określającej świadczenie wzajemne w postaci wynagrodzenia.
Spółka zwróciła się do Miasta o pokrycie kosztów odprowadzania wód opadowych i roztopowych, które są zadaniem własnym gminy, w wysokości (…) zł netto + 8% VAT, tj. (…) zł za okres od xx xx 2021 r. do xx xx 2021 r. (od dnia obowiązywania taryfy) oraz kwoty (…) zł netto + 8% VAT, tj. (…) zł na rok 2022.
Miasto podjęło decyzję, iż pokrycie kosztów nastąpi w formie dopłat do kapitału własnego Spółki na pokrycie kosztów bieżących związanych z odprowadzaniem wód opadowych i roztopowych. Rada Miasta podjęła uchwałę z xx xx 2022 r. w sprawie zmiany uchwały budżetowej na rok 2022, która zabezpiecza w dziale (`(...)`) kwotę (…) zł jako dopłatę do kapitału własnego dla Spółki w celu pokrycia kosztów odbioru i odprowadzania wód opadowych i roztopowych systemem kanalizacji ogólnospławnej z terenu Miasta poniesionych w roku 2021.
Na dzień składania wniosku nie odbyło się Zgromadzenie Wspólników Spółki i nie podjęto jeszcze uchwały dotyczącej zobowiązania wspólników do wniesienia dopłat zgodnie z art. 177-179 KSH (Krajowa Administracja Skarbowa). Ponadto, Rada Miasta nie podjęła jeszcze uchwały zabezpieczającej środki na rok 2022.
Miasto jest czynnym podatnikiem podatku VAT w zakresie czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Realizacja zadań statutowych nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Spółka z tytułu realizacji wyżej opisanego zadania nie pobierała i nie pobiera opłat od podmiotów trzecich.
W piśmie z 30 maja 2022 r. – stanowiącym uzupełnienie wniosku – Wnioskodawca w odpowiedzi na zadane pytania wskazał:
Na pytanie: „Czy dopłaty, o których mowa we wniosku, mają/będą miały wpływ na cenę usług świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz beneficjentów? Jeśli tak, to jakich usług?”, Wnioskodawca odpowiedział: „Tak, mają i będą miały wpływ na cenę usługi, usługi odprowadzania wód opadowych i roztopowych do systemu kanalizacji ogólnospławnej na terenie miasta (`(...)`)”.
Na pytanie: „Czy dopłaty, o których mowa we wniosku, są/będą rekompensatą, która wyrównuje koszty związane z wykonywaniem ww. usług?”, Wnioskodawca odpowiedział: „Tak, są i będą”.
Na pytanie: „Czy gdyby Państwo nie otrzymali dopłat na pokrycie kosztów bieżących związanych z odprowadzaniem wód opadowych i roztopowych, to czy cena świadczonych na rzecz beneficjentów usług byłaby kalkulowana w taki sposób aby zrekompensować niedobory?”, Wnioskodawca odpowiedział: „Tak”.
Pytanie
Czy w przypadku otrzymania środków w formie dopłat wspólników do kapitału zgodnie z art. 177-179 KSH zrealizowanych przez jedynego wspólnika Miasto, na pokrycie kosztów bieżących realizacji zadania odbioru wód opadowych i roztopowych, kwota którą Spółka otrzyma powinna być opodatkowana podatkiem VAT oraz czy do obliczenia tego zobowiązania właściwa jest metoda „w stu”, polegająca na obliczeniu podatku VAT należnego oraz wartości netto w sytuacji gdy znana jest kwota brutto?
Państwa stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka realizuje zadanie odprowadzania wód opadowych i roztopowych, które jest zadaniem własnym gminy. Za realizację zadania Spółka otrzymuje od Gminy świadczenie w postaci dopłat do kapitału własnego. Beneficjentem usług są korzystający z możliwości odprowadzania wód opadowych i roztopowych kanalizacją ogólnospławną na terenie Miasta (`(...)`). Dopłata ma wpływ na cenę, gdyż dla „korzystających” wynosi ona 0 złotych.
Zdaniem Wnioskodawcy, od otrzymanych od Miasta środków w formie dopłat do kapitału własnego na pokrycie kosztów odbioru i odprowadzania wód opadowych i roztopowych kanalizacją ogólnospławną z terenu zlewni (…), należy odprowadzić podatek VAT wyliczając go tzw. metodą „w stu”. Metoda ta umożliwia obliczenie podatku należnego oraz wartości netto w sytuacji gdy znana jest kwota brutto.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:
Towarami są rzeczy oraz ich części a także wszelkie postacie energii.
W świetle art. 2 pkt 22 ustawy:
Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
-
przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
-
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
-
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do katalogu usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług jest szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Oznacza to, że w definicji tej mieszczą się również określone zachowania, które nie zostały sklasyfikowane.
Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.
Podkreślenia wymaga, że na gruncie podatku od towarów i usług dana czynność może być albo odpłatna albo nieodpłatna. Jeśli tylko czynność została wykonana za wynagrodzeniem, to jest ona odpłatna. Nie ma żadnego znaczenia, czy wynagrodzenie to pokrywa koszty świadczenia tej czynności poniesione przez podatnika, ewentualnie kreuje dla podatnika zysk. Także czynności wykonane „po kosztach” ich świadczenia, bądź poniżej tych kosztów, są czynnościami odpłatnymi, o ile tylko pobrano za nie wynagrodzenie.
Z powyższego jednoznacznie wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.
Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy:
Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Z powołanych przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego nie są podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają z tego tytułu należności, opłaty lub składki.
Podmioty te są natomiast podatnikami podatku od towarów i usług w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nich odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2022 r. poz. 559 ze zm.):
Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.
Zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy:
Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.
W myśl art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym:
Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz.
Na podstawie art. 9 ust. 1 powołanej ustawy:
W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (Dz. U. z 2021 r., poz. 679):
Jednostki samorządu terytorialnego mogą tworzyć spółki z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółki akcyjne, a także mogą przystępować do takich spółek.
Z powyższych konstrukcji prawnych jednoznacznie wynika, że zarówno Gmina, jak i utworzona przez nią spółka prawa handlowego, wykonując we własnym imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 ustawy, działają w charakterze podatników podatku VAT.
Wskazać również należy, że dla uzyskania statusu podatnika VAT nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Podatnikiem będzie podmiot prowadzący działalność gospodarczą bez względu na to, czy przynosi ona zyski. Podatnikami VAT są również podmioty, których cel działalności nie jest związany z prowadzeniem działalności komercyjnej nastawionej na osiąganie zysków lub też przeznaczające uzyskane zyski na cele społecznie użyteczne (charytatywne, kulturalne, naukowe itd.).
Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że gdyby nawet podatnik nie osiągnął z tytułu prowadzonej działalności dochodu, to nie zmienia faktu, że wykonując czynności będące przedmiotem działalności gospodarczej wystąpi w charakterze podatnika podatku VAT – bowiem będzie świadczył w tym zakresie usługi, które podlegają VAT. Oznacza to w konsekwencji, że jeżeli podmiot uzyska jakąkolwiek zapłatę za te usługi w sensie ekonomicznym (nawet bilansując tylko poniesione w związku z nim wydatki), to owe wynagrodzenie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT według właściwych reguł.
W świetle art. 29a ust. 1 ustawy:
Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.
Z powyższego wynika, że art. 29a ust. 1 ustawy odnosi się do wszystkiego, co stanowi zapłatę obejmując swym zakresem każdą formę zapłaty otrzymaną przez sprzedawcę z tytułu dostawy towarów lub wykonania usługi.
Katalog elementów dodatkowych wchodzących w skład podstawy opodatkowania określony został w art. 29a ust. 6 ustawy.
Stosownie do ww. przepisu:
Podstawa opodatkowania obejmuje:
-
podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
-
koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.
Art. 29a ust. 7 ustawy stanowi, że:
Podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:
-
stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
-
udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
-
otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.
Z powyższych przepisów wynika, że – co do zasady – podstawa opodatkowania obejmuje wszystko co stanowi wartość otrzymanego świadczenia, które dostawca lub świadczący usługę otrzymuje lub powinien otrzymać od kupującego. Przepis art. 29a ust. 6 i ust. 7 ustawy wymienia elementy, które powinny być wliczane bądź nie powinny być wliczane do podstawy opodatkowania.
W pierwszej kolejności należy stwierdzić, że podstawą opodatkowania jest należność, niezależnie od jej nazewnictwa, stanowiąca w istocie wynagrodzenie za wykonaną czynność podlegającą opodatkowaniu. Elementem podstawy opodatkowania mogą być również należności mające charakter dopłaty do ceny.
Włączenie do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, gdy jest to dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi.
Do podstawy opodatkowania zaliczane są tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które są bezpośrednio przeznaczone na dofinansowanie konkretnego towaru czy też konkretnego rodzaju usługi. Nie jest więc podstawą opodatkowania ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana z dostawą towaru lub świadczeniem usługi.
Zatem podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie ogólne – na pokrycie kosztów działalności nie zwiększa podstawy opodatkowania, a tym samym nie podlega opodatkowaniu.
Istotne znaczenie dla ustalenia, czy konkretne dotacje podlegają opodatkowaniu ma orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich. W szczególności wyroki w sprawach C-184/00 (Office des produits wallons ASBL v. Belgian State) oraz C-353/00 (Keeping Newcastle Warm Ltd. v. Commisioners of Customs and Excise, w skrócie KNW).
W wyroku C-184/00 Trybunał stwierdził, że pojęcie subwencji (dotacji) bezpośrednio związanych z ceną należy interpretować jako obejmujące wyłącznie subwencje, które stanowią całość lub część wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług, a które są wypłacane przez podmiot trzeci w stosunku do sprzedawcy lub świadczącego. Trybunał argumentował, że w celu ustalenia, czy dotacja stanowi wynagrodzenie, cena towarów i usług musi, co do zasady, być ustalana nie później niż w momencie zdarzenia podlegającego opodatkowaniu. Zobowiązanie do zapłaty dotacji dokonane przez osobę, która jej udziela, rodzi korelat, jakim jest prawo beneficjenta do jej otrzymania, ponieważ dokonał on dostawy podlegającej opodatkowaniu. Ten związek pomiędzy dotacją a ceną musi być jednoznacznie widoczny na podstawie indywidualnej analizy okoliczności stanowiących podstawę wypłaty tego wynagrodzenia. Z drugiej strony nie jest konieczne, aby cena towarów lub usług bądź część tej ceny została ustalona. Wystarczy by możliwe było jej ustalenie. Cena jaką płaci nabywca musi być ustalana w taki sposób, że zmniejsza się ona w proporcji do dotacji przyznanej sprzedawcy towarów lub świadczącemu usługi, co zatem stanowi element ustalenia ceny, jakiej żąda ten ostatni. Trybunał w sprawie będącej przedmiotem rozpoznania wskazał sądowi odsyłającemu szereg wskazówek, stwierdzając, że sąd krajowy musi zbadać obiektywnie, czy fakt, iż dotacja jest wypłacana sprzedawcy lub świadczącemu pozwala mu sprzedawać towary lub świadczyć usługi po cenie niższej, niż musiałby on żądać w braku takiej dotacji. Nie jest konieczne, by dotacja odpowiadała bezpośrednio zmniejszeniu ceny dostarczanych towarów, wystarczy by relacja pomiędzy zmniejszeniem ceny a dotacją, która może być wyrażona ryczałtowo, była istotna.
W wyroku C-353/00 Trybunał wyraził pogląd, że niezależnie od tego czy dofinansowanie spełnia warunek bezpośredniego związku z ceną, czy też nie spełnia takiego warunku, zwiększać będzie podstawę opodatkowania, jeśli osoba trzecia (także organ władzy publicznej) wpłaca pewną kwotę pieniędzy na poczet usług świadczonych na rzecz osoby fizycznej. Orzeczenie to dotyczyło dopłat wypłacanych firmie zajmującej się usługami związanymi z doradztwem w dziedzinie energetyki.
Związek dotacji z ceną nie został szczegółowo przeanalizowany w tym wyroku. Szersze uwagi na ten temat znalazły się natomiast w opinii rzecznika generalnego oraz pisemnym stanowisku rządu Wielkiej Brytanii, które zaaprobował Trybunał. Jak wskazuje rzecznik, dotacje mogą mieć różną formę i charakter. Zwykle przez dotacje (subwencje) rozumie się sumy wypłacane danemu podmiotowi z funduszy publicznych w interesie ogólnym.
W praktyce dotacje mogą mieć postać dopłat ogólnych do działalności przedsiębiorstwa (i wówczas nie podlegają opodatkowaniu) albo też stanowić subsydia do konkretnych dostaw lub usług, umożliwiając nabycie ich ostatecznemu odbiorcy po niższej cenie (lub w ogóle bez odpłatności z jego strony). W tym ostatnim przypadku podlegają podatkowi VAT.
Tego rodzaju dotacje występowały w przypadku KNW. Istniał bezpośredni związek pomiędzy usługami podatnika a otrzymywanymi dotacjami (dotacje były korelatem usług i wypłacano je tylko w razie ich świadczenia; również kwotowo zależały od liczby usług). Wpływ na cenę również był oczywisty: ostateczny odbiorca nie musiał płacić za usługę właśnie z powodu pokrycia jej dotacją. Mimo że dotacje oczywiście wpływały na działalność przedsiębiorstwa i w sensie ekonomicznym pokrywały część kosztów jego funkcjonowania, przede wszystkim były one związane z ceną. Dlatego też nie można było ich traktować jako pozostających poza podatkiem VAT.
Jeżeli otrzymywana dotacja jest w sposób zindywidualizowany i policzalny związana z ceną danego świadczenia (tj. świadczenie dzięki dotacji ma cenę niższą o konkretną kwotę), taka dotacja podlega VAT. Jeżeli natomiast związek tego rodzaju nie występuje i równocześnie dotacja nie jest elementem wynagrodzenia związanego z danymi dostawami towarów lub usług, wówczas można – i należy – potraktować ją jako płatność niepodlegającą podatkowi VAT.
Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (Spółka) jest osobą prawną, spółką ze 100% udziałem Miasta (…). Spółka powołana została do realizacji zadania własnego gminy – dostarczanie mieszkańcom Gminy wody i odbiór ścieków. Podstawowym przedmiotem działalności Spółki, zgodnie z oznaczeniem PKD 37.00.Z jest odprowadzanie i oczyszczanie ścieków, a także 36.00.Z – pobór, uzdatnianie i dostarczanie wody. Od xx xx 2021 r. weszła w życie nowa taryfa za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków, z której wyłączone zostały koszty odprowadzania wód opadowych i roztopowych (zgodnie ze zmienionym Prawem Wodnym wody opadowe i roztopowe nie są ściekiem, a więc nie podlegają taryfie). (…) ponosi koszty związane z odbiorem tych wód kanalizacją ogólnospławną z terenu trzech zlewni Miasta, gdzie brak jest rozdzielenia kanalizacji sanitarnej i deszczowej. Wykonywanie przez Spółkę zadania odbioru wód opadowych i roztopowych następuje bez zawierania umowy cywilnoprawnej określającej świadczenie wzajemne w postaci wynagrodzenia. Spółka zwróciła się do Miasta (…) o pokrycie kosztów odprowadzania wód opadowych i roztopowych, które są zadaniem własnym gminy. Miasto (`(...)`) podjęło decyzję, iż pokrycie kosztów nastąpi w formie dopłat do kapitału własnego Spółki na pokrycie kosztów bieżących związanych z odprowadzaniem wód opadowych i roztopowych. Rada Miasta (…) podjęła uchwałę z xx xx 2022 r. w sprawie zmiany uchwały budżetowej na rok 2022, która zabezpiecza w dziale (`(...)`) kwotę (…) zł jako dopłatę do kapitału własnego dla Spółki w celu pokrycia kosztów odbioru i odprowadzania wód opadowych i roztopowych systemem kanalizacji ogólnospławnej z terenu Miasta poniesionych w roku 2021. Miasto jest czynnym podatnikiem podatku VAT w zakresie czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Realizacja zadań statutowych nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Spółka z tytułu realizacji wyżej opisanego zadania nie pobierała i nie pobiera opłat od podmiotów trzecich. Dopłaty, o których mowa we wniosku, mają i będą miały wpływ na cenę usługi odprowadzania wód opadowych i roztopowych do systemu kanalizacji ogólnospławnej na terenie Miasta oraz stanowią/będą stanowić rekompensatę, która wyrównuje koszty związane z wykonywaniem ww. usługi. Ponadto, gdyby Spółka nie otrzymała dopłat na pokrycie kosztów bieżących, związanych z odprowadzaniem wód opadowych i roztopowych, to cena świadczonych usług na rzecz beneficjentów byłaby kalkulowana w taki sposób aby zrekompensować niedorobry.
Wątpliwości Wnioskodawcy w analizowanej sprawie dotyczą wskazania, czy w przypadku otrzymania środków w formie dopłat wspólników do kapitału zgodnie z art. 177-179 KSH zrealizowanych przez jedynego wspólnika – Miasto (…), na pokrycie kosztów bieżących realizacji zadania odbioru wód opadowych i roztopowych, kwota którą Spółka otrzyma powinna być opodatkowana podatkiem VAT oraz czy do obliczenia tego zobowiązania właściwa jest metoda „w stu”.
W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z art. 177 § 1 i § 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1526 ze zm.), zwanej dalej ksh:
§ 1. Umowa spółki może zobowiązywać wspólników do dopłat w granicach liczbowo oznaczonej wysokości w stosunku do udziału.
§ 2. Dopłaty powinny być nakładane i uiszczane przez wspólników równomiernie w stosunku do ich udziałów.
W myśl art. 178 § 1 i § 2 ksh:
§ 1. Wysokość i terminy dopłat oznaczane są w miarę potrzeby uchwałą wspólników. Jeżeli umowa spółki nie stanowi inaczej, do dopłat tych stosuje się przepisy § 2 oraz art. 179.
§ 2. Jeżeli wspólnik nie uiścił dopłaty w określonym terminie, obowiązany jest do zapłaty odsetek ustawowych za opóźnienie; spółka może również żądać naprawienia szkody wynikłej ze zwłoki.
Stosownie do art. 179 § 1 ksh:
Dopłaty mogą być zwracane wspólnikom, jeżeli nie są wymagane na pokrycie straty wykazanej w sprawozdaniu finansowym.
Dopłaty mogą być wnoszone w związku z czasowymi trudnościami finansowymi spółki, potrzebą jej dokapitalizowania, koniecznością poniesienia dodatkowych nakładów inwestycyjnych itp. Dopłata jest formą wewnętrznej przymusowej pożyczki wspólników na rzecz spółki. Wspólnikowi, który uiścił dopłatę, nie przysługuje (chyba że zarządzono zwrot dopłat) roszczenie o wypłatę uiszczonej sumy.
W razie powzięcia uchwały wspólników spółki z ograniczoną odpowiedzialnością określającej termin i wysokość dopłat, równowartość dopłat ujmuje się w odrębnej pozycji pasywów bilansu (kapitał rezerwowy z dopłat wspólników) i wykazuje się jako składnik kapitału własnego dopóty, dopóki ten nie zostanie użyty w sposób uzasadniający jego odpisanie; uchwalone, lecz niewniesione dopłaty wykazuje się w dodatkowej pozycji kapitałów własnych „Należne dopłaty na poczet kapitału rezerwowego (wielkość ujemna)” (art. 36 ust. 2e ustawy z 29 września 1994 r. ustawy o rachunkowości; Dz. U. z 2019 r., poz. 351). W konsekwencji kapitał zakładowy nie ulegnie zwiększeniu, a wartość dopłaty będzie zaliczona na wpłaty należne (Kidyba Andrzej: Kodeks spółek handlowych. Komentarz. Tom I. Komentarz do art. 1-300 Ksh, LEX, 2008, wyd. VI.).
Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której występuje skonkretyzowane świadczenie w zamian za określone wynagrodzenie. Jak bowiem wskazano we wniosku, Spółka ponosi koszty związane z odprowadzaniem wód opadowych i roztopowych, tj. odbiorem tych wód kanalizacją ogólnospławną z terenu trzech zlewni Miasta, gdzie brak jest rozdzielenia kanalizacji sanitarnej i deszczowej. Wykonywanie przez Spółkę zadania odbioru wód opadowych i roztopowych następuje bez zawierania umowy cywilnoprawnej określającej świadczenie wzajemne w postaci wynagrodzenia. Spółka zwróciła się do Miasta (…) o pokrycie kosztów odprowadzania wód opadowych i roztopowych, które są zadaniem własnym gminy. Miasto (…) podjęło decyzję, iż pokrycie kosztów nastąpi w formie dopłat do kapitału własnego Spółki na pokrycie kosztów bieżących związanych z odprowadzaniem wód opadowych i roztopowych. Rada Miasta (…) podjęła uchwałę, która zabezpiecza kwotę (…) zł jako dopłatę do kapitału własnego dla Spółki, w celu pokrycia kosztów odbioru i odprowadzania wód opadowych i roztopowych z terenu Miasta (…) poniesionych w roku 2021. Wnioskodawca wskazał także, że dopłaty, o których mowa we wniosku mają i będą miały wpływ na cenę usługi odprowadzania wód opadowych i roztopowych do systemu kanalizacji ogólnospławnej na terenie Miasta (…) oraz stanowią/będą stanowić rekompensatę, która wyrównuje koszty związane z wykonywaniem ww. usługi. Ponadto, gdyby Spółka nie otrzymała dopłat na pokrycie kosztów bieżących, związanych z odprowadzaniem wód opadowych i roztopowych, to cena świadczonych usług na rzecz beneficjentów byłaby kalkulowana w taki sposób aby zrekompensować niedorobry. Dopłata ma wpływ na cenę, gdyż dla „korzystających” wynosi ona 0 złotych.
Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że przekazywane dla Wnioskodawcy dopłaty od Miasta na pokrycie kosztów związanych z odprowadzaniem wód opadowych i roztopowych na rzecz beneficjentów, tj. korzystających z możliwości odprowadzania wód opadowych i roztopowych kanalizacją ogólnospławną na terenie Miasta (…), mają/będą miały bezpośredni wpływ na cenę usług z tytułu odprowadzania wód opadowych i roztopowych świadczonych przez Wnioskodawcę na ich rzecz.
W konsekwencji, otrzymanie środków w formie dopłat do kapitału od jedynego wspólnika, tj. Miasta (…), na pokrycie kosztów bieżących realizacji zadania odbioru wód opadowych i roztopowych podlega/będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
W związku z powyższym, otrzymane przez Spółkę dopłaty na pokrycie kosztów bieżących realizacji zadania odbioru wód opadowych i roztopowych, stanowi/będzie stanowić podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług w rozumieniu art. 29a ust. 1 w zw. z art. 29a ust. 6 ustawy i tym samym podlega/będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Podkreślić należy, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.
Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy:
Stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.
Jednakże stosownie do art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy:
W okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2, art. 110 i art. 138i ust. 4 wynosi 23%.
Przy czym zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.
Świadczenie usług odprowadzania wód opadowych i roztopowych nie zostało przez ustawodawcę wymienione wśród usług zwolnionych od podatku, w konsekwencji otrzymana dopłata będzie opodatkowana według właściwej stawki podatku.
Ponadto, w świetle art. 29a ust. 1 w zw. z art. 29a ust. 6 ustawy należy stwierdzić, że podstawą opodatkowania dla świadczonej przez Wnioskodawcę usługi jest kwota dopłaty pomniejszona o kwotę należnego podatku VAT.
Z literalnej wykładni art. 29a ust. 1 ustawy wynika, że podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.
Zatem, otrzymane przez Spółkę dopłaty należy traktować jako kwoty brutto, tj. kwoty zawierające podatek należny, dla których wyliczenia należy zastosować metodę „w stu”.
Podsumowując należy stwierdzić, że w przypadku otrzymania środków w formie dopłat wspólników do kapitału zgodnie z art. 177-179 KSH zrealizowanych przez jedynego wspólnika Miasto (`(...)`), na pokrycie kosztów bieżących realizacji zadania odbioru wód opadowych i roztopowych, kwota którą Spółka otrzyma powinna być opodatkowana podatkiem VAT według właściwej stawki podatku od towarów i usług oraz do obliczenia tego zobowiązania właściwa jest metoda „w stu”, polegająca na obliczeniu podatku VAT należnego oraz wartości netto w sytuacji gdy znana jest kwota brutto.
W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy:
- stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia;
- zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Należy również zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
-
z zastosowaniem art. 119a;
-
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
-
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).