Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 kwietnia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 14 kwietnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z zakupem autobusów oraz mobilnej ładowarki dwustanowiskowej. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 20 czerwca 2022 r. (wpływ 24 czerwca 2022 r.).

Treść wniosku – ostatecznie przedstawiona w piśmie z 20 czerwca 2022 r. – jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Gmina Miejska (dalej: Gmina) planuje w ramach ogólnopolskiego programu priorytetowego „(…)” zakupić 2 autobusy elektryczne oraz mobilną ładowarkę dwustanowiskową. Projekt będzie realizowany w ramach środków z Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.

Gmina złożyła wniosek o dofinansowanie projektu pod nazwą „(…)” i otrzymała pozytywną ocenę wniosku. Projekt będzie realizowany w okresie od 30 czerwca 2022 r. do 31 sierpnia 2023 r. Gmina jest inwestorem i na Gminę zostaną wystawione faktury zakupowe. Gmina planuje wyłonić Operatora taboru w drodze procedury konkurencyjnej.

Obecnie na terenie Gminy nie funkcjonuje komunikacja publiczna, Gmina nie posiada własnego taboru. Wnioskodawca nie ma również zawartych porozumień międzygminnych na przewóz mieszkańców w obrębie miasta. Dzięki realizacji przedmiotowego projektu możliwe będzie utworzenie trzech linii komunikacji miejskiej umożliwiających mieszkańcom dojazd zarówno do placówek oświatowych, obiektów ochrony zdrowia, administracji publicznej, jak i miejsc pracy. Trasa niniejszych linii będzie przebiegać zarówno przez najbardziej ruchliwe ulice, jak i centrum miasta. Elektryczne autobusy będą kursować na terenie Gminy. Przejazdy będą bezpłatne dla mieszkańców. Gmina nie będzie świadczyła usług odpłatnych z wykorzystaniem taboru na rzecz innych osób/podmiotów. Tym samym autobusy nie będą służyły do prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy od towarów i usług. Świadczone przy wykorzystaniu autobusów usługi będą stanowiły jedynie czynności nieopodatkowane podatkiem od towarów i usług.

We wniosku o dofinansowanie planowany koszt inwestycji wskazano na poziomie (`(...)`) zł. Maksymalny poziom dofinansowania wyniesie 80% kosztów kwalifikowanych (max. kwota (`(...)`) zł).

Podatek VAT (podatek od towarów i usług) został wskazany jako koszt kwalifikowany oraz wskazano, że Wnioskodawca nie ma prawnej możliwości odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego w jakiejkolwiek części, zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług.

Art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, że nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym, zaspokojenie zbiorowych potrzeb wspólnoty w zakresie lokalnego transportu zbiorowego należy do zadań własnych gminy.

Z uwagi na fakt, że autobusy nie będą służyły do prowadzenia działalności opodatkowanej oraz z faktu, iż zapewnienie transportu zbiorowego dla mieszkańców należy do zadań własnych gminy, podatek VAT naliczony od zakupu autobusów oraz ładowarki nie będzie mógł pomniejszyć podatku VAT należnego.

Pytanie

Czy Gmina będzie miała możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wskazanego na fakturach dokumentujących zakup autobusów oraz mobilnej ładowarki dwustanowiskowej?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Gminy, nie będzie ona miała możliwości odliczenia podatku VAT od faktur zakupu dokumentujących zakup autobusów oraz ładowarki dwustanowiskowej.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zakupione autobusy elektryczne nie będą służyły do prowadzenia usług opodatkowanych podatkiem VAT od towarów i usług. Będą wykorzystywane jedynie do bezpłatnego przewozu mieszkańców na terenie Gminy.

Art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, stanowi, że nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym, zaspokojenie zbiorowych potrzeb wspólnoty w zakresie lokalnego transportu zbiorowego należy do zadań własnych gminy.

Ponadto wskakując we wniosku o dofinansowanie kwotę podatku VAT jako wydatek kwalifikowany, Gmina otrzyma zwrot tej kwoty w ramach dofinansowania ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. W momencie odliczenia kwoty podatku naliczonego od zakupu autobusów od podatku należnego doszłoby do podwójnego finansowania tych samych wydatków (VAT odzyskany ze środków budżetu państwa).

Z uwagi na powyższe Gmina nie będzie miała możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki poniesione na zakup autobusów oraz ładowarki dwustanowiskowej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku – jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym:

Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy:

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności powinien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w świetle art. 15 ust. 6 ustawy:

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2022 r. poz. 559 ze zm.):

Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 cyt. ustawy:

Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. (…)

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). W tym tylko zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Oznacza to, że w pozostałym zakresie np. zadań własnych nałożonych na gminę, na podstawie odrębnych przepisów, jednostki samorządu terytorialnego nie występują jako podatnicy podatku VAT.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Gmina planuje zakupić 2 autobusy elektryczne oraz mobilną ładowarkę dwustanowiskową. Projekt będzie realizowany w ramach środków z Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.

Gmina złożyła wniosek o dofinansowanie projektu pn. „(…)”. Gmina jest inwestorem i na Gminę zostaną wystawione faktury zakupowe.

Elektryczne autobusy będą kursować na terenie Gminy. Przejazdy będą bezpłatne dla mieszkańców. Gmina nie będzie świadczyła usług odpłatnych z wykorzystaniem taboru na rzecz innych osób/podmiotów. Tym samym autobusy nie będą służyły do prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy od towarów i usług opodatkowanej podatkiem VAT. Jednocześnie Gmina wskazała, że zapewnienie transportu zbiorowego dla mieszkańców należy do zadań własnych gminy.

Na tle powyższego opisu sprawy Wnioskodawca powziął wątpliwości w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z zakupem autobusów oraz mobilnej ładowarki dwustanowiskowej.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Skoro w omawianej sprawie zakupione autobusy nie będą służyły do prowadzenia działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT i Gmina nie będzie świadczyła usług odpłatnych z wykorzystaniem taboru na rzecz innych osób/podmiotów, a zapewnienie transportu zbiorowego dla mieszkańców należy do zadań własnych gminy, to w tej sytuacji, organ uznał, że również nabyta mobilna ładowarka dwustanowiskowa nie będzie wykorzystywana do wykonywania ww. czynności, tj. czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Zatem jeżeli ww. towary nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT, to warunki – zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy – uprawniające do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, w związku z nabyciem autobusów oraz mobilnej ładowarki dwustanowiskowej, nie będą spełnione. Tym samym, Gmina nie będzie miała prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących zakup ww. towarów.

Podsumowując, Gminie nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z zakupem autobusów oraz mobilnej ładowarki dwustanowiskowej.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Ponadto, należy zauważyć, iż organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne przy dokonywaniu kwalifikacji, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowanym.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).