0111-KDSB2-1.440.131.2022.1.AZ

WIĄŻĄCA INFORMACJA STAWKOWA (WIS)

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.), zwanej dalej Ordynacją podatkową i art. 42a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.) zwanej dalej ustawą, po rozpatrzeniu wniosku (…), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydaje niniejszą wiążącą informację stawkową.

Przedmiot wniosku: towar – lokal mieszkalny o powierzchni użytkowej nie większej niż 150 m² z wyłącznym prawem do korzystania z miejsca postojowego i wyłącznym prawem do korzystania z ogródka zlokalizowany w budynku mieszkalnym sklasyfikowanym zgodnie z oświadczeniem Wnioskodawcy w PKOB 1122

Opis towaru: Lokal mieszkalny o powierzchni użytkowej nie większej niż 150 m² z wyłącznym prawem do korzystania z miejsca postojowego i wyłącznym prawem do korzystania z ogródka z zapisem o samodzielności lokalu zawartym w akcie notarialnym sprzedaży lokalu, zlokalizowany w budynku mieszkalnym przy(…), sklasyfikowanym – zgodnie z deklaracją Wnioskodawcy – w PKOB 1122 (…).

Rozstrzygnięcie: Lokal mieszkalny w budynku mieszkalnym sklasyfikowanym zgodnie z oświadczeniem Wnioskodawcy w PKOB 1122

Stawka podatku od towarów i usług: 8%

Podstawa prawna: art. 41 ust. 2 oraz art. 41 ust. 12 pkt 1 w powiązaniu z art. 146aa ust. 1 pkt 2 i ust. 1a ustawy

Cel wydania WIS: określenie stawki podatku od towarów i usług

UZASADNIENIE

(…) Wnioskodawca złożył wniosek (…) w celu ustalenia stawki podatku od towarów i usług dla towaru - lokal mieszkalny o powierzchni nie większej niż 150 m² z wyłącznym prawem do korzystania z miejsca postojowego i wyłącznym prawem do korzystania z ogródka zlokalizowany w budynku mieszkalnym sklasyfikowanym zgodnie z oświadczeniem Wnioskodawcy w PKOB 1122.

W treści wniosku przedstawiono następujący szczegółowy opis towaru.

Nabywca lokalu mieszkalnego w akcie notarialnym nabywa:

- za określoną cenę prawo własności lokalu mieszkalnego wraz z pomieszczeniem przynależnym (komórka lokatorska) oraz udział w nieruchomości wspólnej (klatka schodowa, pomieszczenia gospodarcze) - stosowana stawka VAT (podatek od towarów i usług) 8%;

- prawo do wyłącznego korzystania z ogródka - w przypadku mieszkań z ogródkami - stosowana stawka VAT 8%. Mieszkania z ogródkami mają bezpośrednie wyjście do ogródka;

- prawo do wyłącznego korzystania z wyznaczonego miejsca garażowego w hali garażowej usytuowanej na kondygnacji (-1) - stosowana stawka VAT 8%.

(…)

W budynku zaprojektowano na parterze (…) lokali usługowych i (…) mieszkań z ogródkami, na I i II piętrze po (…) mieszkań, natomiast na III piętrze (ostatniej, IV kondygnacji) zaprojektowano (…) mieszkań dwupoziomowych (mieszkania z antresolą). W sumie zaprojektowano (…) mieszkań, (…) lokali usługowych, z czego żadne mieszkanie nie przekracza powierzchni użytkowej 150 m2. Stosunek powierzchni lokali usługowych do całości powierzchni użytkowej całego budynku wynosi (…).

Budynek obsługiwany jest przez (`(...)`) klatki schodowe z windami z poziomu podziemnego garażu (poziom -1). Do każdego mieszkania przewidziany jest ogródek lub balkon. Komórka lokatorska i miejsce postojowe w garażu podziemnym. W hali garażowej zostaną wyznaczone (…) miejsca garażowe. Miejsca postojowe w hali garażowej nie mają wydzielonych ścianami powierzchni (czyli nie są wydzielonymi pomieszczeniami), ich lokalizacja jest wyznaczona jedynie liniami na posadzce. Ogródki są oddzielone od siebie niskim przepierzeniem, co w myśl prawa budowlanego nie stanowi budowli. Powstałe w ramach realizacji inwestycji miejsca postojowe oraz ogródki będą usytuowane w ramach jednej nieruchomości gruntowej - nie będą miały wyodrębnionych osobnych ksiąg wieczystych; będą należały do części wspólnych nieruchomości jako prawo do wyłącznego korzystania.

Inwestycja jest w trakcie realizacji i następuje sukcesywne podpisywanie umów deweloperskich gwarantujące przyszłym właścicielom podpisanie aktu notarialnego przenoszącego prawo własności.

Czas realizacji inwestycji (…) Planowane przekazanie mieszkań (…).

Wnioskodawca wskazał symbol PKOB dla budynku, w którym będzie się znajdował lokal będący przedmiotem wniosku zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowalnych jako PKOB 1122.

Wnioskodawca w uzupełnieniu z (…). doprecyzował przedmiot wniosku o następujące informacje:

Wniosek o wydanie WIS dotyczy przedmiotu transakcji składającej się z lokalu mieszkalnego, wyłącznego prawa do korzystania z miejsca postojowego i wyłącznego prawa do korzystania z ogródka.

Dla nieruchomości został nadany (…).

Lokale sprzedawane przez Spółkę są przeznaczone do stałego zamieszkania przez Nabywców lokali.

Lokal spełnia definicję samodzielnego lokalu mieszkalnego zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2020 r. poz. 1910). Stosowna adnotacja jest zawierana w akcie notarialnym sprzedaży poszczególnych lokali.

Miejsca postojowe oraz ogródki są objęte jedną księgą wieczystą.

Nabywca przy zakupie mieszkania nabywa w jednej transakcji lokal mieszkalny, wyłączne prawo do korzystania z miejsca postojowego oraz (jeśli lokal znajduje się na parterze) wyłączne prawo do korzystania z ogródka.

Wnioskodawca do ww. pisma dołączył kopię pozwolenia na budowę – (…)

Dodatkowo Wnioskodawca w uzupełnieniu z (…) poinformował, że:

(…) chcielibyśmy aby klasyfikacja towaru, opisanego we wniosku (lokal mieszkalny z wyłącznym prawem do korzystania z miejsca postojowego i wyłącznym prawem do korzystania z ogródka) była dokonana według Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) czyli poz. 54 kwadrat nr 2, natomiast w poz. 52 zaznaczamy kwadrat nr 1.

Uzasadnienie klasyfikacji towaru

Stosownie do brzmienia art. 5a ustawy – towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze scalonej (CN) zgodnej z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm. – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.) lub w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są klasyfikowane według Nomenklatury scalonej (CN) lub klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują działy, pozycje, podpozycje lub kody Nomenklatury scalonej (CN) lub symbole klasyfikacji statystycznych.

Zgodnie z art. 42a pkt 2 lit. a ustawy, WIS zawiera m.in. klasyfikację towaru według działu, pozycji, podpozycji lub kodu Nomenklatury scalonej (CN) albo według działu, grupy, klasy, kategorii, podkategorii lub pozycji Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług albo według sekcji, działu, grupy lub klasy Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych albo usługi według działu, grupy, klasy, kategorii, podkategorii lub pozycji Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, jednakże tylko w sytuacji, w której jest ona niezbędna do określenia stawki podatku właściwej dla towaru albo usługi.

Zatem w przypadku, gdy stawka podatku nie jest uzależniona od zaklasyfikowania danego towaru lub usługi do odpowiedniej klasyfikacji (CN, PKOB lub PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług)), ale od spełnienia definicji (opisu) zawartej w odpowiednim przepisie ustawy lub pozycji załącznika do ustawy, przedmiotem postępowania w zakresie wydania WIS jest ustalenie, czy opisany towar lub usługa spełnia wymogi wskazane przez ustawodawcę w tym opisie.

W tym miejscu wskazać należy, że zgodnie z zasadami metodycznymi Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB), wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.) – Polska Klasyfikacja Obiektów Budowlanych (PKOB) stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych, rozumianych jako produkty finalne działalności budowlanej. Klasyfikacja ustala symbole, nazwy i zakres poszczególnych grupowań klasyfikacyjnych na czterech poziomach tj.: sekcji, działów, grup i klas.

Uwzględniając powyższe przedmiotem wniosku jest lokal mieszkalny o powierzchni użytkowej nie większej niż 150 m² z wyłącznym prawem do korzystania z miejsca postojowego i wyłącznym prawem do korzystania z ogródka zlokalizowany w budynku mieszkalnym, który – jak wskazał Wnioskodawca – sklasyfikowany jest w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) w klasie 1122.

Uzasadnienie zastosowania stawki podatku od towarów i usług

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Z kolei na mocy art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, innych niż klasyfikowane według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w grupowaniu usługi związane z wyżywieniem (PKWiU 56), stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem art. 114 ust. 1 i art. 138i ust. 4.

Jak stanowi art. 146aa ust. 1 pkt 1 i 2 ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%:

- stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2, art. 110 i art. 138i ust. 4, wynosi 23%;

- stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Zgodnie z art. 146aa ust. 1a ww. ustawy, jeżeli w roku następującym po roku, dla którego osiągnięte zostały wartości, o których mowa w ust. 1, zostaną spełnione warunki, o których mowa w art. 112d ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, stosowanie stawek, o których mowa w ust. 1, przedłuża się do końca roku następującego po roku, w którym:

1. kwota wydatków jest obliczana zgodnie z art. 112aa ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych w związku ze spełnieniem warunków, o których mowa w art. 112d ust. 4 tej ustawy, oraz

2. wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%.

Zgodnie z art. 41 ust. 12 pkt 1 powołanej ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji, przebudowy lub robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z art. 41 ust. 12a rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, oraz obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, a także mikroinstalację, o której mowa w art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2021 r., poz. 610, 1093, 1873 i 2376 oraz z 2022 r. poz. 467), funkcjonalnie z nimi związaną, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Obiekty budownictwa mieszkaniowego to - jak wynika z art. 2 pkt 12 ustawy - budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Zgodnie z art. 41 ust. 12b ustawy o VAT, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²,

2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

W celu zastosowania prawidłowej stawki niezbędne jest określenie, czy dany obiekt jest obiektem wymienionym w art. 2 pkt 12 ustawy i jakie spełnia funkcje - mieszkalne czy użytkowe.

Z uwagi na fakt, że ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do ustawy nie zawierają definicji lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego, należy posiłkować się w tym zakresie przepisami ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2021 r. poz. 1048).

W myśl art. 2 ust. 1 ww. ustawy o własności lokali, samodzielny lokal mieszkalny, a także lokal o innym przeznaczeniu, zwane dalej „lokalami”, mogą stanowić odrębne nieruchomości.

Zgodnie z art. 2 ust. 2 ww. ustawy, samodzielnym lokalem mieszkalnym, w rozumieniu ustawy, jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Przepis ten stosuje się odpowiednio również do samodzielnych lokali wykorzystywanych zgodnie z przeznaczeniem na cele inne niż mieszkalne.

Spełnienie wymagań, o których mowa w ust. 1a-2, stwierdza starosta w formie zaświadczenia (art. 2 ust. 3 ww. ustawy).

Stosownie natomiast do ust. 4 powołanego artykułu, do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnica, strych, komórka, garaż, zwane dalej "pomieszczeniami przynależnymi_"._

Treść przywołanych wyżej przepisów wskazuje na wyraźne rozróżnienie pomiędzy pomieszczeniami pomocniczymi, które związane są z izbą lub zespołem izb przeznaczonych na pobyt stały w sposób funkcjonalny, polegający na wykorzystaniu całej powierzchni bezpośrednio do zaspokajania mieszkaniowych potrzeb ludzi, a pomieszczeniami przynależnymi, które chociaż w sensie prawnym stanowią część lokalu mieszkalnego, jednak w sensie funkcjonalnym służą do zaspokajania innych niż mieszkaniowe potrzeb ludzi.

Ustawa o własności lokali wprowadza również pojęcie nieruchomości wspólnej, określa warunki, jakimi obwarowane jest jej powstanie i zasady obliczania w niej udziału. Według art. 3 ust. 1 powyższej ustawy, w razie wyodrębnienia własności lokali właścicielowi lokalu przysługuje udział w nieruchomości wspólnej jako prawo związane z własnością lokali. Nie można żądać zniesienia współwłasności nieruchomości wspólnej, dopóki trwa odrębna własność lokali. Jednakże stosownie do ust. 2 ww. artykułu, nieruchomość wspólną stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali.

Analiza powołanych wyżej przepisów prawnych prowadzi do wniosku, iż 8% stawka podatku od towarów i usług może być stosowana wyłącznie w stosunku do będących przedmiotem obrotu (sprzedaży) samodzielnych lokali mieszkalnych w rozumieniu art. 2 ust. 2 ustawy o własności lokali, służących zaspokajaniu „mieszkaniowych” potrzeb społeczeństwa. O tym zaś przesądza, zgodnie z przywołanym art. 2 ust. 3 ustawy o własności lokali treść zaświadczenia wydanego przez starostę, a także treść aktu notarialnego, gdzie określa się przedmiot sprzedaży (lokal użytkowy lub lokal mieszkalny). Preferencyjna stawka podatku od towarów i usług nie ma natomiast zastosowania do sprzedaży lokali użytkowych, czyli lokali, które nie pełnią funkcji mieszkaniowych.

W związku z powyższym, ponieważ opisany we wniosku towar – lokal mieszkalny o powierzchni użytkowej nie większej niż 150 m² z wyłącznym prawem do korzystania z miejsca postojowego i wyłącznym prawem do korzystania z ogródka – będzie samodzielnym lokalem mieszkalnym posiadającym zaświadczenie Starosty o samodzielności lokalu zaspokajającego potrzeby mieszkalne w rozumieniu art. 2 ust. 2 ustawy o własności lokali, jest również zlokalizowany w budynku mieszkalnym sklasyfikowanym do działu 11 PKOB oraz nie jest wymieniony w wyłączeniu, o którym mowa w z art. 41 ust. 12b ustawy, jego dostawa podlega opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług w wysokości 8%, na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 2 i ust. 1a oraz art. 41 ust. 2 pkt 1 ustawy.

Informacje dodatkowe

Niniejsza WIS nie rozstrzyga prawidłowości klasyfikacji budynku według Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB). Klasyfikację wskazaną przez Wnioskodawcę przyjęto jako element opisu sprawy i nie było to przedmiotem oceny.

Niniejsza WIS jest ważna, jeśli w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania zwolnienie podmiotowe lub przedmiotowe od podatku od towarów i usług (art. 42a ustawy). W zakresie wyeliminowania lub zastosowania zwolnienia Wnioskodawca może zwrócić się o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, ul. Teodora Sixta 17, 43- 300 Bielsko-Biała.

Podmiot, na rzecz którego wydano WIS, może ją stosować wyłącznie do towarów tożsamych pod każdym względem z towarem będącym przedmiotem niniejszej decyzji.

Niniejsza WIS wiąże organy podatkowe wobec podmiotu, dla którego została wydana,

w odniesieniu do towaru będącego jej przedmiotem, który zostanie sprzedany lub nabyty po dniu, w którym WIS została doręczona (art. 42c ust. 1 pkt 1 ustawy), z wyjątkiem następujących przypadków:

- podmiot ten złożył fałszywe oświadczenie, że w dniu złożenia wniosku o WIS, w zakresie przedmiotowym tego wniosku, nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani kontrola celno-skarbowa oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego (art. 42b ust. 3 ustawy),

- towar, będący przedmiotem niniejszej WIS, stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy (art. 42ca ustawy).

Niniejsza WIS jest ważna przez okres 5 lat licząc od dnia jej wydania (art. 42ha ustawy), przy czym wygasa ona z mocy prawa przed upływem tego terminu w przypadku zmiany przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług odnoszących się do towaru, będącego przedmiotem tej WIS, w wyniku której WIS staje się niezgodna z tymi przepisami. Wygaśnięcie WIS następuje z dniem wejścia w życie przepisów, w wyniku których stała się z nimi niezgodna (art. 42h ust. 1 ustawy).

Do liczenia terminów okresu ważności WIS stosuje się odpowiednio art. 12 Ordynacji podatkowej.

POUCZENIE

Od niniejszej decyzji, stosownie do art. 220 § 1 w zw. z art. 221 oraz art. 223 § 2 Ordynacji podatkowej, służy Stronie odwołanie do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia, na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43- 300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP.

W przypadku wnoszenia odwołania w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Odwołanie od decyzji organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 Ordynacji podatkowej).