0111-KDIB3-1.4012.137.20222.1.IK

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

2 marca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 2 marca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności zwolnienia z dostaw gazu dostawcę gazu oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego. Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1. Zainteresowany będący stroną postępowania:

P. Sp. z o.o.

2. Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

E. Sp. z o.o.

Opis zaistniałego stanu faktycznego /zdarzenia przyszłego

P Sp. z o.o. oraz E. Sp. z o.o. mają siedzibę w Polsce i są czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług. P oraz E. należą do międzynarodowej grupy kapitałowej … specjalizującej się w dostarczaniu wody, energii oraz zarządzaniu odpadami.

E. prowadzi działalność w zakresie dystrybucji energii elektrycznej oraz paliw do produkcji energii, tj. węgla i gazu. Działalność E. podlega regulacjom prawa energetycznego i wymogom koncesyjnym. E. posiada koncesję w zakresie obrotu paliwami gazowymi.

E. jest uczestnikiem Rynku Towarów Giełdowych Towarowej Giełdy Energii S.A. („GTE”), tj. zawarła z GTE umowę o członkostwo i została dopuszczona do działania na giełdzie przez Zarząd GTE.

E. oferuje swoim kontrahentom, powiązanym i niepowiązanym, dostawy paliw gazowych na podstawie umowy dostarczania gazu, obejmującej sprzedaż i transport, w tym przesyłanie i dystrybucję gazu. W ramach umowy kompleksowej, E. działa jako sprzedający i angażuje zewnętrzne podmioty, tj. operatorów systemu przesyłowego i dystrybucyjnego, w celu zapewnienia realizacji dostaw gazu do kontrahenta. Jednym z podmiotów nabywających gaz od E. jest P.

W celu realizacji dostaw gazu do P. i innych odbiorców, E. zawiera transakcje terminowe na dostawy gazu, tj. kontrakty roczne, kwartalne, miesięczne oraz, w zależności od potrzeb, kontrakty natychmiastowe.

E. zapewnia dostawy paliw do produkcji energii cieplnej, tj. gazu i węgla, do podmiotów z Grupy …, w tym P.

E. oraz P. zawarły w 2021 r. umowę kompleksową dostarczania gazu (dalej: „Umowa”) na czas określony, tj. na rok umowny trwający od 1.01.2022 do 1.01.2023. Umowa podlega automatycznemu wydłużeniu na okres kolejnych 12 miesięcy, o ile P. nie poinformuje E. z określonym wyprzedzeniem o braku zamiaru kontynuowania Umowy.

Na podstawie Umowy:

· E. zobowiązana jest m.in. do:

- sprzedaży gazu do punktów poboru gazu … w instalacjach znajdujących się w obiektach P. w ilościach i na warunkach określonych w załącznikach do Umowy oraz Ogólnych Warunkach Umowy („OWU”),

- zapewnienia transportu gazu przez operatora (-ów),

- przeniesienia na P. własności sprzedawanego gazu.

· P. zobowiązana jest m.in. do:

- zakupu i odbioru paliwa gazowego w … w ilościach i na warunkach określonych w załącznikach do Umowy i OWU,

- terminowego regulowania należności.

· E. zobowiązuje się do ciągłej sprzedaży i zapewnienia dostarczania gazu, a P. do ciągłego zakupu i jego odbioru. Warunki, w których może nastąpić ograniczenie lub wstrzymanie dostaw gazu są wskazane w OWU (m.in. nieterminowe płatności, awarie w infrastrukturze P., nielegalny pobór gazu itp.). Obopólne zobowiązanie umowne stron Umowy (do dostawy i odbioru gazu) ma charakter zobowiązujący na zasadzie „take or pay”.

Strony ustaliły w Umowie cenę paliwa gazowego obowiązującą w trakcie roku umownego.

E. jest głównym dostawcą gazu wykorzystywanego przez P. na potrzeby produkcji energii cieplnej.

Infrastruktura P. pozwala na produkcję energii cieplnej przy wykorzystaniu zarówno węgla, jak i gazu.

Ustalając harmonogram zakupu gazu P. uwzględnia możliwość wykorzystania każdego z paliw w zakresie dostępności i rentowności produkcji energii cieplnej.

Z uwagi na fakt, iż ceny rynkowe gazu podlegają obecnie dużym zmianom, których strony Umowy nie były w stanie przewidzieć w momencie ustalania harmonogramów dostawy gazu określonych w Umowie, strony postanowiły dokonać zmiany Umowy, która:

- pozwoli P. zwolnić E. z obowiązku dostawy gazu w ustalonym przez strony okresie, o ile takie rozwiązanie będzie obopólnie korzystne dla stron Umowy,

- określi zasady ustalania wynagrodzenia należnego P. z tytułu świadczenia usługi zwolnienia E. z obowiązku dostawy gazu.

Zgodnie z treścią zmienionej Umowy:

- P. może zwolnić E. z obowiązku dostawy części gazu określonego w Umowie i tym samym zgodzić się na dokonanie jego sprzedaży innym odbiorcom w ramach obowiązujących zasad obrotu gazem.

- Zwolnienie E. z obowiązku dostawy części gazu następuje poprzez złożenie przez P. oświadczenia E. w formie pisemnej lub dokumentowej.

- W oświadczeniu, o którym mowa powyżej, P. określi w szczególności:

- ilość gazu (moc zamówioną) podlegającą zwolnieniu,

- okres, w którym P. zwalnia E. z obowiązku dostawy gazu.

- E. zaakceptuje zwolnienie z obowiązku dostawy części gazu wyrażone w oświadczeniu, w sytuacji gdy sprzedaż tej części gazu, po potrąceniu kosztów jego zakupu, pozwoli E. zrealizować wyższy zysk niż zysk zrealizowany na dostawach do P. po cenie za gaz określonej w Umowie.

- Wynagrodzenie P. z tytułu świadczenia usługi zwolnienia E. z obowiązku dostawy gazu zostanie obliczone na zasadach opisanych w Umowie, dodanym Aneksem wraz ze zmianą Umowy.

Strony ustaliły sposób kalkulacji nadwyżki (zysku) na odprzedaży ilości gazu, co do których strony zastosują zwolnienie z obowiązku dostawy i nadwyżka będzie przedmiotem podziału pomiędzy stronami wg określonych przez strony zasad.

- Usługę polegającą na zwolnieniu E. z obowiązku dostawy gazu na rzecz P. uznaje się za wykonaną z chwilą zakończenia okresu wskazanego w oświadczeniu, o którym mowa powyżej.

- P. wystawi na rzecz E. fakturę z tytułu wykonania usługi zwolnienia z obowiązku dostawy części gazu po zakończeniu okresu wskazanego w oświadczeniu, o którym mowa powyżej.

- Płatność nastąpi na rachunek bankowy P. wskazany na fakturze. Do kwoty faktury zostanie doliczony podatek VAT (podatek od towarów i usług) zgodnie z obowiązującymi przepisami.

Zwolnienie E. z dostawy części gazu przez P. jest możliwe ze względu na fakt, iż infrastruktura P. pozwala na produkcję energii cieplnej przy wykorzystaniu zarówno węgla, jak i gazu.

W związku ze zwolnieniem E. z dostawy części gazu, P. dokona w miejsce zakupu w/w gazu, zużycia węgla oraz poniesie związane z tym dodatkowe koszty emisji CO2.

Pytania

1. Czy opisane w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym zwolnienie E. z obowiązku dostawy gazu stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

2. Jeśli odpowiedź na pytanie nr 1 jest twierdząca, czy E. przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wykazany na fakturach wystawionych przez P. na rzecz E. z tytułu zwolnienia E. z dostaw gazu?

Stanowisko

1. Zwolnienie E. z obowiązku dostawy gazu stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, tj. świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

2. E. przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wykazany na fakturach wystawionych przez P. na rzecz E. z tytułu świadczenia usługi zwolnienia E. z dostaw gazu, która to usługa podlega opodatkowaniu VAT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy i Uczestnika niebędącego stroną postępowania przyporządkowane do pytań przedstawionych w punkcie II.2. Wniosku.

Ad 1.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (dalej: VAT) podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług.

Pod pojęciem dostawy towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Towary w rozumieniu przepisów ustawy o VAT to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Gaz będący przedmiotem Umowy spełnia definicję towaru. Jednakże w analizowanym zdarzeniu przyszłym w związku ze zwolnieniem z dostawy gazu nie dojdzie do przeniesienia prawa do rozporządzania gazem jak właściciel pomiędzy P. i E., ponieważ:

- ani E. nie dostarczy gazu do P. – P. zwolni E. z obowiązku dostawy gazu,

- ani P. nie będzie miała prawa do rozporządzania gazem jak właściciel – P. nie nabyła nigdy wcześniej tego gazu od E.

W tym stanie rzeczy kwota otrzymana przez P. od E. stanowiąca część zysku powstałego w związku z odsprzedażą tego gazu innym odbiorcom w zamian za zwolnienie E. z obowiązku dostawy gazu nie stanowi wynagrodzenia za jakąkolwiek dostawę towarów.

Wniosek:

Jako że w analizowanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym w związku ze zwolnieniem z dostaw gazu nie dojdzie do przeniesienia prawa do rozporządzania gazem pomiędzy P. i E., transakcja pomiędzy P. i E. nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu przepisów ustawy o VAT, ani żadnej innej transakcji, której przedmiotem są towary, tj.: eksportu towarów, WDT (wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów), WNT (wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów), importu towarów.

Należy zatem przeanalizować czy wyrażenie zgody na brak dostarczenia gazu stanowi świadczenie usług na gruncie VAT.

Przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów , w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Definicja odpłatnego świadczenia usług jest bardzo szeroka i określa zakres przedmiotowy opodatkowania VAT w sposób dopełniający definicję dostawy towarów. Nie oznacza to jednak, iż każde odpłatne świadczenie, jeśli nie stanowi dostawy towarów - stanowi świadczenie usług.

Wskazane powyżej rozumienie definicji świadczenia usług zostało potwierdzone m.in. w orzecznictwie sądów administracyjnych, przykładowo w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 25 października 2020 r., sygn. akt III SA/Wa 784/19, cyt.: „Podkreślić przy tym należy, że nie każde zachowanie (działanie lub powstrzymywanie się od działania, czy tolerowanie czynności lub sytuacji) może zostać uznane za usługę w rozumieniu ustawy o VAT”.

Zgodnie z jednolitą linią orzeczniczą zarówno polskich sądów administracyjnych, jak i Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE), a także linią interpretacyjną, która wykształciła się w odniesieniu do definicji pojęcia „świadczenia usług” aby zdarzenie mogło zostać zakwalifikowane jako świadczenie usług na gruncie przepisów Ustawy o VAT, powinno spełniać łącznie następujące trzy kryteria:

- musi istnieć stosunek prawny pomiędzy usługodawcą i usługobiorcą przewidujący świadczenie wzajemne;

- usługobiorca ma uzyskiwać korzyść materialną z odbioru/nabycia usług świadczonych przez usługodawcę. Innymi słowy, usługobiorca musi być beneficjent świadczonej usługi,

- wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość otrzymaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy.

W celu oceny czy dane świadczenie stanowi świadczenie usług na gruncie VAT kluczowa jest zatem kwestia odpłatności za dane świadczenie i istniejący między nimi związek. W tym kontekście wielokrotnie wypowiadał się TSUE podkreślając w swoich wyrokach konieczność istnienia związku pomiędzy świadczeniami stron, m.in.:

- w wyroku z dnia 20 stycznia 2005 r. w sprawie Hotel Scandic Gasaback o sygnaturze C-412/03, cyt.: „Jak słusznie podkreśla rzecznik generalny w pkt 35 opinii, okoliczność, czy transakcja została dokonana po cenie niższej, czy też wyższej od kosztu produkcji, nie ma znaczenia dla zakwalifikowania transakcji jako „transakcji odpłatnej”. To ostatnie pojęcie wymaga bowiem wyłącznie istnienia bezpośredniego związku między dostawą towarów lub świadczeniem usług a świadczeniem wzajemnym rzeczywiście otrzymanym przez podatnika (zob. podobnie wyrok z dnia 8 marca 1988 r. w sprawie 102/86 Apple and Pear Development Council, Rec. str. 1443, pkt 12)”,

- w wyroku z dnia 9 czerwca 2011 r. w sprawie Campsa Estaciones de Servicio SA o sygnaturze C-285/10, cyt.: „Z powyższego wynika, że jeżeli uzgodniono świadczenie wzajemne, które rzeczywiście zostało przekazane podatnikowi bezpośrednio w zamian za dostarczony przezeń towar lub wyświadczoną przez niego usługę, transakcję tę należy zaklasyfikować jako transakcję odpłatną, pomimo że dokonana została pomiędzy stronami powiązanymi a uzgodniona i rzeczywiście zapłacona cena jest oczywiście niższa od zwykłej ceny rynkowej. Podstawa opodatkowania takiej transakcji powinna w związku z tym zostać ustalona według zasady ogólnej ustanowionej w art. 11 część A ust. 1 lit. a szóstej dyrektywy.”

W taki sam sposób przesłanki niezbędne do uznania określonego zdarzenia za odpłatne świadczenie usług określa się w interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, przykładowo:

- „Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym, związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie. [`(...)`] Ponadto należy podkreślić, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega konkretna czynność (dostawa towaru lub usługa), a nie zapłata (opłata, płatność), co wynika wprost z art. 5 ust. 1 ustawy." - interpretacja indywidualna z dnia 30.10.2019 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, 0112-KDIL2-3.4012.454.2019.2.AS, tak samo w: interpretacja indywidualna z dnia 30.05.2019 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, 0112-KDIL4.4012.151.2019.1.EB, interpretacja indywidualna z dnia 5.03.2019 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, 0115-KDIT1-1.4012.15.2019.2.KM, interpretacja indywidualna z dnia 10.01.2019 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, 0112-KDIL1-3.4012.695.2018.1.PR,

- „Z powołanego wyżej art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady, podlega opodatkowaniu VAT wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Przy czym, przepisy ustawy nie określają postaci wynagrodzenia. Przy określeniu, czy miała miejsce czynność podlegająca opodatkowaniu istotne jest zatem określenie, czy wykonywano świadczenie i czy wynagrodzenie z tytułu wykonywania tego świadczenia miało być wypłacone. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:* w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia, * świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).” - interpretacja indywidualna z dnia 24.09.2019 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, 0111-KDIB3-1.4012.348.2019.2.KO,

· „Przez świadczenie należy zatem rozumieć każde zachowanie niebędące dostawą towarów i świadczone na rzecz innego podmiotu. Powołane przepisy wskazują, że pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Należy jednak zaznaczyć, że nie każde powstrzymanie się od działania czy tolerowanie czynności lub sytuacji może zostać uznane za usługę w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. [`(...)`] „Z treści powołanego wyżej art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlegają opodatkowaniu VA T wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Przy czym przepisy ustawy nie określają postaci wynagrodzenia.” - interpretacja indywidualna z dnia 20.08.2019 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, 0114-KDIP1-3.4012.269.2019.1.RMA,

- „Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść dla świadczącego usługę. Zatem odpłatne świadczenie usług może zostać opodatkowane wtedy, gdy pomiędzy świadczącym usługę i jej beneficjentem istnieje stosunek prawny, w ramach którego spełniane są świadczenia wzajemne.” interpretacja indywidualna z dnia 25.04.2019 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, 0115-KDIT1-2.4012.95.2019.2.RS.

Dla tak określonego świadczenia występuje nabywca będący beneficjentem usługi. Co więcej, po obu stronach - wykonawcy i nabywcy usługi, występują wzajemne prawa i obowiązki:

• po stronie wykonawcy usługi - obowiązek wykonania usługi i prawo do otrzymania wynagrodzenia,

• po stronie nabywcy usługi - obowiązek zapłaty wynagrodzenia i prawo żądania wykonania usługi.

Co istotne, poprzez świadczenie usług rozumie się również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji . Zaniechanie określonej aktywności lub znoszenie cudzej aktywności albo sytuacji, stanowi zatem świadczenie usług dla potrzeb VAT.

Wśród przykładów zakwalifikowania do kategorii opodatkowanych podatkiem VAT usług podlegających na zaniechaniu określonej aktywności wymienić można:

• wyrażenie zgody na odstąpienie od umowy w zamian za wynagrodzenie (interpretacja indywidualna z dnia 23.09.2020 r., wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.523.2020.3.ŻR dot. opodatkowania podatkiem VAT odstępnego otrzymanego z tytułu odstąpienia od umowy przez sprzedającego),

• odstąpienie od czynności sądowo-administracyjnych w kwestii własności nieruchomości, w zamian za wynagrodzenie (interpretacja indywidualna z dnia 23.07.2019 r., wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT1-1.4012.406.2019.1.MM),

• zobowiązanie się do zaniechania utrudniania, uniemożliwiania albo opóźniania postępowania w sprawie uzyskania klauzuli ostateczności oraz prawomocności pozwolenia na budowę w zamian za wynagrodzenie (interpretacja z dnia 3.06.2019 r., wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-1.4012.228.2019.1.IK),

• zrzeczenie się dochodzenia roszczeń w zamian za wynagrodzenie (interpretacja indywidualna z dnia 4.07.2018 r., wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1- 1.4012.271.2018.1.IZ),

• wyrażenie zgody na wcześniejsze rozwiązanie umowy w zamian za wynagrodzenie (interpretacja indywidualna z dnia 16.04.2013 r., wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, sygn. IPTPP4/443-70/13-2/UNR),

• zaniechanie prowadzenia działalności konkurencyjnej w zamian za wynagrodzenie (interpretacja indywidualna z dnia 28.02.2013 r., wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, sygn. IBPP4/443-74/13/PK).

Każdorazowo w stanach faktycznych lub zdarzeniach przyszłych stanowiących przedmiot przywołanych wyżej interpretacji, spełnione były następujące przesłanki, przemawiające za uznaniem określonych zachowań za świadczenie usług:

• istniał stosunek prawny między podatnikiem a osobą zainteresowaną uiszczeniem na jego rzecz wynagrodzenia (warunek 1),

• stosunek prawny zobowiązywał:

- podatnika VAT do powstrzymania się od określonego działania, z którego to powstrzymania korzyść czerpała osoba zainteresowana (warunek 2),

- osobę zainteresowaną powstrzymaniem się podatnika VAT od określonego działania do zapłaty na jego rzecz wynagrodzenia w zamian za to powstrzymanie się od działania (warunek 3).

Wniosek:

Powstrzymanie się od określonej aktywności, tolerowanie określonej sytuacji lub zaniechanie realizacji określonych uprawnień przez podatnika VAT, do których to działań/zaniechań podatnik zobowiązał się w zamian za wynagrodzenie, stanowi odpłatne świadczenie usług w rozumieniu ustawy o VAT.

W opisanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym:

- na mocy zmienionej Umowy P. rezygnuje z uprawnienia do zakupu gazu przewidzianego w Umowie zwalniając E. z obowiązku dokonania dostaw gazu w określony zakresie. Tym samym P. rezygnuje z prawa domagania się spełnienia przez E. świadczenia określonego w Umowie.

- W przypadku zwolnienia E. z dostaw gazu, E:

- nie będzie zobowiązana do sprzedaży na rzecz P. określonej ilości gazu w określonym czasie,

- nie będzie pozostawać w zwłoce w spełnieniu tego świadczenia na rzecz P.,

- nie będzie ponosić odpowiedzialności cywilnoprawnej z tytułu niewykonania lub niewykonania Umowy.

Jednocześnie E. zapłaci na rzecz P. wynagrodzenie za zwolnienie z dostaw gazu. Tym samym stosunek obligacyjny, na mocy którego P. zrezygnuje z nabycia określonej ilości gazu w zamian za wynagrodzenie, ma charakter wzajemny. Istnieje bezpośredni związek pomiędzy rezygnacją przez P. z prawa do nabycia określonej ilości gazu, a wynagrodzeniem zapłaconym przez E.. Wynagrodzenie to ma charakter ekwiwalentny.

W tym stanie rzeczy, w opisanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym wszystkie trzy warunki uznania danej czynności za świadczenie usług dla potrzeb VAT są spełnione:

- istnieje stosunek prawny pomiędzy P. i E. przewidujący świadczenie wzajemne, ponieważ:

- zmieniona Umowa przewiduje możliwość zwolnienia E. z dostawy gazu,

- w związku ze zwolnieniem z dostaw gazu, P. otrzyma od E. część zysku powstałego w wyniku odprzedaży zwolnionych ilości gazu po potrąceniu kosztów zakupu gazu przez E.,

- E. uzyskuje korzyść materialną z tytułu zwolnienia jej z dostaw gazu przez P., ponieważ:

- zwolnienie E. z obowiązku dostaw gazu pozwala jej te ilości gazu odsprzedać innym odbiorcom,

- ze względu na obowiązujące obecnie ceny gazu jego sprzedaż innym odbiorcom spowoduje, że E. otrzyma wyższe wynagrodzenie niż uzyskałaby sprzedając gaz do P. po cenie ustalonej w Umowie,

- kwota otrzymana przez P. od E. stanowi wartość otrzymaną w zamian za zwolnienie E. z obowiązku dostawy gazu, ponieważ wyłącznie od decyzji P. zależy czy zwolni ona E. z dostaw gazu zgodnie z Umową co oznacza, że:

- P. otrzyma część zysku uzyskanego przez E. ze sprzedaży gazu, jeśli wyrazi zgodę na zwolnienie jej z dostaw gazu zgodnie z Umową,

- P. nie otrzyma części zysku uzyskanego przez E. ze sprzedaży gazu, jeśli nie wyrazi zgody na zwolnienie jej z dostaw gazu zgodnie z Umową.

Wniosek:

Opisane w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym zwolnienie E. z obowiązku dostawy gazu stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, tj. świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

Sam sposób kalkulacji wynagrodzenia należnego P. od E. w zamian za zwolnienie z dostaw gazu pozostaje bez wpływu na kwalifikację wykonywanych przez nią czynności jako świadczenia usług na gruncie VAT:

- Uzgodnienie, iż część nadwyżki z ceny sprzedaży gazu przez E. na rzecz innych podmiotów, skalkulowana według zasad przewidzianych w Umowie, będzie mieć charakter polegający wyłącznie na obliczeniu wynagrodzenia należnego P. od E..

- Brak udziału P. w czynnościach zmierzających do sprzedaży gazu przez E. na rzecz innych podmiotów wskazuje jednoznacznie, że w opisanym stanie faktycznym nie dochodzi do realizacji żadnego wspólnego przedsięwzięcia.

- Planowany między stronami stosunek zobowiązaniowy kreować będzie zobowiązanie wzajemne o charakterze wyłącznie dwustronnym, co wyklucza jakiekolwiek wspólne przedsięwzięcie.

Ad 2.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, cyt.:

„W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17i 19 oraz art. 124.”

Zgodnie natomiast z przepisem art. 86 ust. 2 ustawy o VAT, cyt.:

„Kwotę podatku naliczonego stanowi:

1. suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi;

(`(...)`).”

Ponadto, zgodnie z przepisem art. 88 ust. 3a pkt 7 ustawy o VAT, cyt.:

„Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:

(`(...)`)

7. wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze – w części dotyczącej tych czynności. ”

W świetle powyższych przepisów, w przypadku, gdy łącznie spełnione zostaną następujące warunki:

1. E. będzie czynnym podatnikiem VAT,

2. usługi świadczone przez P. będą wykorzystywane do wykonywania przez E. czynności opodatkowanych VAT,

3. usługi świadczone przez P. będą podlegały opodatkowaniu VAT (odpowiedź na pytanie nr 1 będzie twierdząca),

4. E. otrzyma od P. faktury dokumentujące te usługi,

— E. będzie uprawniona do odliczenia podatku VAT naliczonego, który zostałby wykazany na fakturach od P..

W opisanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym:

- E. jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT,

- usługi świadczone przed P. mają związek z działalnością opodatkowaną VAT E. (sprzedażą gazu innym odbiorcom).

Oznacza to, że warunki posiadania przez E. statusu podatnika VAT oraz związku nabycia z czynnościami opodatkowanymi VAT są spełnione.

W konsekwencji, w sytuacji, gdy usługi świadczone przez P. polegające na zwolnieniu E. z dostaw gazu podlegają opodatkowaniu VAT (jeśli stanowisko P. w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe) i spełnione zostaną warunki o charakterze formalnym, tj.:

· P. wykaże podatek VAT na fakturach wystawionych na rzecz E. z tytułu świadczenia usług,

· oraz

· E. otrzymała w/w faktury,

- E. będzie uprawniona do odliczenia podatku VAT naliczonego na w/w fakturach.

WNIOSEK:

E. przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wykazany na fakturach wystawionych przez P. na rzecz E. z tytułu świadczenia usługi zwolnienia E. z dostaw gazu, która to usługa podlega opodatkowaniu VAT zgodnie z uzasadnieniem do pytania nr 1 powyżej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiliście Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2022 r., poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT,

opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy,

przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie zaś do art. 8 ust. 1 ustawy,

przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Przy czym należy zwrócić uwagę w szczególności na przepis art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy, który przez świadczenie usług nakazuje rozumieć także zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. W związku z powyższym uznać należy, że pojęcie świadczenia – składającego się na istotę usługi – należy interpretować zgodnie z jego cywilistycznym rozumieniem.

Przy definiowaniu „świadczenia” należy odwołać się do przepisów prawa cywilnego. W myśl art. 353 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2020 r., poz. 1740 ze zm.),

świadczenie może polegać na działaniu albo na zaniechaniu.

Tak więc na świadczenie może składać się zachowanie polegające na działaniu (dokonanie czynności na rzecz innego podmiotu) lub na zaniechaniu (zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji).

Co do zasady każde świadczenie nie będące dostawą towarów polegające na działaniu lub na zaniechaniu stanowi świadczenie usług w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Jednocześnie należy podkreślić, że czynność podlega opodatkowaniu, gdy dokonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego tej płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można było powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Aby dana usługa podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi więc istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy świadczoną usługą a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

Zaprezentowana argumentacja w przedmiocie wzajemności świadczeń jako warunku koniecznego do uznania usługi za podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT znajduje szerokie poparcie w orzecznictwie krajowych sądów administracyjnych jak i Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE).

Szczególnie trafnie kwestię tę ujął Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w wyroku z dnia 15 marca 2012 r., sygn. akt I SA/Ke 89/12, w którym stwierdził, że „Świadczenie usług podlega opodatkowaniu tylko wtedy, gdy pomiędzy usługodawcą a usługobiorcą istnieje stosunek prawny, na podstawie którego następuje wymiana świadczeń wzajemnych. Aby usługa podlegała obowiązkowi podatkowemu z tytułu VAT koniecznym warunkiem jest, by świadczona była odpłatnie, przy czym pomiędzy czynnością podlegającą opodatkowaniu (usługą), a wynagrodzeniem otrzymanym z tytułu jej wyświadczenia musi istnieć bezpośredni, czytelny i dostrzegalny związek”.

W wyroku z dnia 29 października 2009 r. w sprawie C-246/08 TSUE przypomniał, że jeżeli działalność usługodawcy polega wyłącznie na świadczeniu usług bez bezpośredniego świadczenia wzajemnego, brak jest podstawy opodatkowania i usługi te nie podlegają tym samym podatkowi VAT (teza 43). Świadczenie usług tylko wtedy dokonywane jest „odpłatnie” w rozumieniu art. 2 pkt 1 szóstej dyrektywy, jeżeli pomiędzy usługodawcą i usługobiorcą istnieje stosunek prawny, w ramach którego dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych, a wynagrodzenie otrzymywane przez usługodawcę stanowi rzeczywisty ekwiwalent usługi świadczonej na rzecz usługobiorcy (teza 44).

W wyroku z dnia 8 marca 1988 r. w sprawie C-102/86 Apple and Pear Development Council przeciwko Commissioners of Customs and Excise, TSUE uznał, że określoną czynność można uznać za wykonaną odpłatnie, jeśli istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto gdy odpłatność za otrzymane świadczenie pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miała być opodatkowana VAT.

Na uwagę zasługuje także orzeczenie z dnia 3 marca 1994 r. w sprawie C-16/93 R. J. Tolsma przeciwko Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden, gdzie podkreślono, że usługi świadczone są za wynagrodzeniem, wyłącznie jeżeli istnieje stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a jej odbiorcą, na mocy którego występuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez świadczącego usługę stanowi wartość przekazywaną w istocie w zamian za usługę wyświadczoną jej odbiorcy.

W konsekwencji należy stwierdzić, że aby uznać dane świadczenie za świadczenie odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a beneficjentem, i w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Zatem pod pojęciem odpłatności dostawy towarów lub odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego). Tym samym, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie usługą podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że P. oraz E. mają siedzibę w Polsce i są czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług. E. prowadzi działalność w zakresie dystrybucji energii elektrycznej oraz paliw do produkcji energii, tj. węgla i gazu. W ramach umowy kompleksowej, E. działa jako sprzedający i angażuje zewnętrzne podmioty, tj. operatorów systemu przesyłowego i dystrybucyjnego, w celu zapewnienia realizacji dostaw gazu do kontrahenta. Jednym z podmiotów nabywających gaz od E. jest P..

W celu realizacji dostaw gazu m.in. do P., E. zawiera transakcje terminowe na dostawy gazu, tj. kontrakty roczne, kwartalne, miesięczne oraz, w zależności od potrzeb, kontrakty natychmiastowe.

E. oraz P. zawarły w 2021 r. umowę kompleksową dostarczania gazu na czas określony, tj. na rok umowny trwający od 1.01.2022 do 1.01.2023. Umowa podlega automatycznemu wydłużeniu na okres kolejnych 12 miesięcy, o ile P. nie poinformuje E. z określonym wyprzedzeniem o braku zamiaru kontynuowania Umowy.

Na podstawie Umowy E. zobowiązana jest m.in. do sprzedaży gazu do punktów poboru gazu w instalacjach znajdujących się w obiektach P. w ilościach i na warunkach określonych w załącznikach do Umowy oraz Ogólnych Warunkach Umowy, zapewnienia transportu gazu przez operatora (-ów), przeniesienia na P. własności sprzedawanego gazu.

Natomiast P. zobowiązana jest m.in. do zakupu i odbioru paliwa gazowego w … w ilościach i na warunkach określonych w załącznikach do Umowy i OWU, terminowego regulowania należności.

Z uwagi na fakt, iż ceny rynkowe gazu podlegają obecnie dużym zmianom, których strony Umowy nie były w stanie przewidzieć w momencie ustalania harmonogramów dostawy gazu określonych w Umowie, strony postanowiły dokonać zmiany Umowy, która pozwoli P. zwolnić E. z obowiązku dostawy gazu w ustalonym przez strony okresie, o ile takie rozwiązanie będzie obopólnie korzystne dla stron Umowy, określi zasady ustalania wynagrodzenia należnego P. z tytułu świadczenia usługi zwolnienia E. z obowiązku dostawy gazu.

Zgodnie z treścią zmienionej Umowy P. może zwolnić E. z obowiązku dostawy części gazu określonego w Umowie i tym samym zgodzić się na dokonanie jego sprzedaży innym odbiorcom w ramach obowiązujących zasad obrotu gazem. E. zaakceptuje zwolnienie z obowiązku dostawy części gazu wyrażone w oświadczeniu, w sytuacji gdy sprzedaż tej części gazu, po potrąceniu kosztów jego zakupu, pozwoli E. zrealizować wyższy zysk niż zysk zrealizowany na dostawach do P. po cenie za gaz określonej w Umowie.

Strony ustaliły sposób kalkulacji nadwyżki (zysku) na odprzedaży ilości gazu, co do których strony zastosują zwolnienie z obowiązku dostawy i nadwyżka będzie przedmiotem podziału pomiędzy stronami wg określonych przez strony zasad.

- Usługę polegającą na zwolnieniu E. z obowiązku dostawy gazu na rzecz P. uznaje się za wykonaną z chwilą zakończenia okresu wskazanego w oświadczeniu, o którym mowa powyżej.

- P. wystawi na rzecz E. fakturę z tytułu wykonania usługi zwolnienia z obowiązku dostawy części gazu po zakończeniu okresu wskazanego w oświadczeniu, o którym mowa powyżej.

- Płatność nastąpi na rachunek bankowy P. wskazany na fakturze. Do kwoty faktury zostanie doliczony podatek VAT zgodnie z obowiązującymi przepisami.

Zwolnienie E. z dostawy części gazu przez P. jest możliwe ze względu na fakt, iż infrastruktura P. pozwala na produkcję energii cieplnej przy wykorzystaniu zarówno węgla, jak i gazu.

W związku ze zwolnieniem E. z dostawy części gazu, P. dokona w miejsce zakupu ww. gazu, zużycia węgla oraz poniesie związane z tym dodatkowe koszty emisji CO2.

Na podstawie analizy przedstawionego opisu sprawy oraz przywołanych przepisów prawa należy stwierdzić, że wypłata przez E. na rzecz P. wynagrodzenia w zamian za zwolnieniu E. z obowiązku dostawy gazu, stanowi zapłatę za sługę.

Opisana sytuacja spełnia warunki wynikające z art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, który to przepis w ramach definicji usług na równi z działaniami traktuje powstrzymanie się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. W opisanej sytuacji P. godzi się na czasowe wstrzymanie dostaw gazu, a w zamian otrzymuje wynagrodzenie. Tym samym stosunek obligacyjny (zmieniona umowa), na mocy którego P. zrezygnuje z nabycia określonej ilości gazu w zamian za wynagrodzenie, ma charakter wzajemny. Istnieje bezpośredni związek pomiędzy rezygnacją przez P. z prawa do nabycia określonej ilości gazu a wynagrodzeniem zapłaconym przez E. Wynagrodzenie to ma charakter ekwiwalentny. Zatem warunki uznania czynności za świadczenie usług, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy, są/będą spełnione.

Wobec powyższego stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym

w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy,

kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług, przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

W myśl art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy,

nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Wobec powyższego, naliczony przez P. podatek VAT w związku z realizowanym na rzecz E. świadczeniem będzie stanowił dla E. podatek naliczony podlegający odliczeniu na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy VAT. Okoliczności sprawy wskazują bowiem, że E. jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, a nabywanie od P. opisanej we wniosku usługi, ma związek z opodatkowaną działalnością E., sprzedażą gazu na rzecz innych odbiorców.

Wobec powyższego Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

­ zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,

­ zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Wskazać należy, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytania) Zainteresowanych. Inne kwestie przedstawione w opisie stanu faktycznego (zdarzeniu przyszłym), bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznaczenia wymaga, że tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego podanego przez Wnioskodawcę. Z powyższych przepisów wynika, że organ rozpatrując wniosek o wydanie interpretacji nie podejmuje wyjaśnienia stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, tj. nie przeprowadza dowodów, lecz dokonuje oceny prawnej przedstawionych we wniosku okoliczności w kontekście zadanego pytania przyporządkowanego do danego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. W tym miejscu organ interpretacyjny zastrzega jednak, że gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny interpretacja nie wywoła skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

Sp. z o.o. (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w `(...)` . Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).