0115-KDST2-1.440.323.2021.4.NC

WIĄŻĄCA INFORMACJA STAWKOWA (WIS)

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.), zwanej dalej „Ordynacją podatkową” i art. 42a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r., poz. 931), zwanej dalej „ustawą”, po rozpatrzeniu wniosku (`(...)`) z dnia 26 listopada 2021 r. (data wpływu 29 listopada 2021 r.), uzupełnionego w dniach 2 i 7 stycznia oraz 8 lutego 2022 r. (daty wpływu), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydaje niniejszą wiążącą informację stawkową.

Przedmiot wniosku: towar – (`(...)`)

Opis towaru: mieszanka wyrobów składająca się z (`(...)`); pakowana w dwóch wypraskach z tworzywa sztucznego, zapakowanych w (`(...)`) pudełku, przeznaczona do sprzedaży detalicznej

Rozstrzygnięcie: CN 19

Stawka podatku od towarów i usług: 0%

Podstawa prawna: art. 146da ust. 1 pkt 1 ustawy w zw. z poz. 12 załącznika nr 10 do ustawy

Cel wydania WIS: określenie stawki podatku od towarów i usług

UZASADNIENIE

W dniu 29 listopada 2021 r. Wnioskodawca złożył wniosek, uzupełniony w dniach 2 i 7 stycznia oraz 8 lutego 2022 r., w zakresie sklasyfikowania towaru: (`(...)`) według Nomenklatury scalonej na potrzeby określenia stawki podatku od towarów i usług.

W treści wniosku oraz jego uzupełnieniach przedstawiono następujący szczegółowy opis towaru.

Nazwa handlowa: (`(...)`).

Produkt stanowi mieszankę wyrobów piekarniczych składającą się (`(...)`). Wyroby sprzedawane są łącznie w opakowaniach detalicznych – tj. (`(...)`) opakowaniu, zawierającym wypraski z tworzywa sztucznego, w których znajdują się wyroby piekarnicze. Masa netto produktu wynosi (`(...)`) g, wg informacji na opakowaniu, w praktyce masa może być nieznacznie większa.

(`(...)`)

W skład produktu wchodzą:

(`(...)`)

Do sprzedaży detalicznej samodzielnie oferowane są następujące produkty:

(`(...)`)

Szczegółowy opis produktów z uwzględnieniem składu surowcowego do 100% dla wszystkich produktów występujących w opakowaniu detalicznym:

(`(...)`)

Procentowy udział poszczególnych wyrobów wchodzących w skład opakowania detalicznego:

(`(...)`)

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie reguł interpretacji nomenklatury scalonej.

a) reguła 3b ORINS

Zgodnie z regułą 3 ORINS, „jeżeli stosując regułę 2 b) lub z innego powodu, towary na pierwszy rzut oka są klasyfikowalne do dwóch lub więcej pozycji, klasyfikacji należy dokonać w następujący sposób:

‒ pozycja określająca towar w sposób najbardziej szczegółowy ma pierwszeństwo przed pozycjami określającymi towar w sposób bardziej ogólny. Jednak, gdy dwie lub więcej pozycji odnosi się tylko do części materiałów lub substancji zawartych w mieszaninie lub w wyrobie złożonym lub tylko do części artykułów w zestawie pakowanym do sprzedaży detalicznej, pozycje te należy uważać za jednakowo właściwe w odniesieniu do tych towarów, nawet gdy jedna z nich daje bardziej pełne lub bardziej dokładne określenie tego towaru;

‒ mieszaniny, wyroby złożone składające się z różnych materiałów lub wytworzone z różnych składników oraz wyroby pakowane w zestawy do sprzedaży detalicznej, które nie mogą być klasyfikowane przez powołanie się na regułę 3 a) należy klasyfikować tak, jak gdyby składały się one z materiału lub składnika, który nadaje im ich zasadniczy charakter, o ile takie kryterium jest możliwe do zastosowania.

Wyroby składające się na produkt (`(...)`) są przede wszystkim wyrobami piekarniczymi –tj. (`(...)`) i należą do jednego kodu CN 1905, który w całości podlega opodatkowaniu stawką 5% VAT (podatek od towarów i usług). Pozostałą znikomą część stanowią (…) należące do kodu CN 1806. Zgodnie z przytoczoną powyżej regułą 3b) ORINS, produkt należy uznać za mieszaninę, i przyporządkować kod CN właściwy dla produktu jednorodnego nadającego mu zasadniczy charakter. Nie ulega wątpliwości, że za taki produkt nadający zasadniczy charakter muszą być uznane wyroby piekarnicze (o kodzie CN 1905);

b) reguła 5b ORINS

Zgodnie z regułą 5b ORINS opakowania i pojemniki opakowaniowe, jeżeli są zazwyczaj stosowane do tego rodzaju towarów, należy klasyfikować razem z tymi towarami. Postanowienie to nie ma jednak zastosowania, jeżeli opakowania nadają się w sposób oczywisty do ponownego użytku. Przepisy zarówno ustawy o VAT, jak i rozporządzenia nie zawierają definicji opakowania. Zgodnie z definicją słownikową, opakowanie stanowi „przedmiot (zespół przedmiotów) albo materiał chroniące produkt przed ubytkiem (spowodowanym niszczeniem, np. przez insekty, gryzonie, deszcz), kradzieżą oraz zmianą jego jakości w czasie transportu, przechowywania, eksponowania lub stosowania przez użytkownika”.

Opakowanie jest to zatem gotowy produkt, którego głównym celem jest ochrona wyrobu przed szkodliwym oddziaływaniem czynników zewnętrznych, umożliwiający jego przemieszczanie i ochronę przed zniszczeniem podczas magazynowania, transportu, sprzedaży i użytkowania. Literatura przedmiotu (np. Neil Farmer „Innowacje w opakowaniach żywności i napojów, Rynki - Materiały - Technologie") wskazuje również na inne funkcje opakowania, które realizuje ono równolegle z funkcją ochronną:

‒ identyfikacyjne,

‒ informacyjne,

‒ reklamowe,

‒ sprzedażne (łatwość otwierania i ponownego zamknięcia),

‒ użytkowe (ekologiczność, łatwość utylizacji, higieniczność).

Należy przy tym wskazać, że rozumienia pojęcia opakowania nie można zawężać do jednoelementowej otoczki produktu. Opakowanie jako całość może składać z wielu warstw i komponentów, które różnią się od siebie wyglądem, materiałem oraz funkcją. Przykładem mogą być: bombonierki, w których czekoladki umieszczone są najczęściej w plastikowej wytłoczce. Następnie wytłoczka umieszczona jest w osobnym kartonowym lub metalowym pudełku, zaś całość jest dodatkowo zafoliowana bądź inaczej zabezpieczona;

herbaty, których liście umieszczone w saszetce umieszczone są często w dodatkowym papierowym bądź foliowym opakowaniu. Następnie tak spakowane porcje zapakowane są w większe opakowanie, wykonane z kartonu, metalu bądź drewna.

W sytuacjach takich trudno mówić, że nabywca danego dobra dokonuje zakupu różnych elementów. Głównym celem kupującego jest nabycie określonego dobra. Opakowanie jest z kolei ważnym aspektem działań marketingowych w firmach produkujących artykuły spożywcze. Jest to element, który wyróżnia produkty na rynku i powoduje, że są bardziej atrakcyjne dla potencjalnego konsumenta.

Jak wskazano, produkt sprzedawany jest w (`(...)`) opakowaniu (`(...)`). Nie ulega wątpliwości, że (`(...)`) stanowi opakowanie produktu, tj. wyrobów piekarniczych.

Wątpliwości może budzić czy opakowanie takie nadaje się w sposób oczywisty do ponownego użytku, co wykluczałoby klasyfikację opakowania łącznie z produktem, który się w nim znajduje. Zgodnie z wytycznymi zawartymi w notach wyjaśniających do nomenklatury scalonej (Dz. U. UE. C. z 2019 r. Nr 119, str. 1 z późn. zm.) „pojemniki zwykle wykorzystywane w handlu napojami, dżemami, musztardą, przyprawami itp. mają być klasyfikowane z towarami, które zawierają, nawet jeżeli wyraźnie nadają się do ponownego użycia”. Określenie „itp.”. Oznacza, że katalog produktów do których odnoszą się wyjaśnienia jest otwarty. Cechą wspólną produktów wymienionych w powyższym przepisie jest to, że należą one do grupy produktów spożywczych. Tym samym reguła ta powinna być również stosowana do innych podobnych produktów np. herbaty, kawy, wyrobów piekarniczych (`(...)`).

W tym miejscu należy zwrócić uwagę, że tak interpretowana reguła 5b ORINS pozostaje w zgodzie z art. 29 ust 6 ustawy o VAT, zgodnie z którym podstawa opodatkowania obejmuje podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku a także koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Interpretacje w podobnych sprawach potwierdzające stanowisko Spółki.

Należy wskazać, że Nomenklatura Scalona jest rozwinięciem Zharmonizowanego Systemu Określania i Kodowania Towarów obowiązującego na terytorium Unii Europejskiej. Celem jej istnienia jest ujednolicenie zasad klasyfikowania towarów na potrzeby podatkowe i celne. Istotą jest zatem, aby produkty o podobnej charakterystyce były klasyfikowane i traktowane jednakowo na całym terytorium wspólnoty, niezależne od kraju członkowskiego.

Mając na uwadze powyższe, Spółka na potwierdzenie powyższego stanowiska, poniżej powołuje się na wydane innych krajach członkowskich wiążące informacje.

(`(...)`)

Ponadto Wnioskodawca przedstawił:

(`(...)`)

(`(...)`)

Uzasadnienie klasyfikacji towaru

Stosownie do brzmienia art. 5a ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze scalonej (CN) zgodnej z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm. – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.) lub w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są klasyfikowane według Nomenklatury scalonej (CN) lub klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują działy, pozycje, podpozycje lub kody Nomenklatury scalonej (CN) lub symbole klasyfikacji statystycznych.

Zgodnie z art. 1 ust. 2 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej, Nomenklatura scalona obejmuje:

a) nomenklaturę Systemu Zharmonizowanego;

b) wspólnotowe podpodziały do tej nomenklatury nazywane „podpozycjami CN” w tych przypadkach, gdy określona jest odpowiadająca stawka celna;

c) przepisy wstępne, dodatkowe uwagi do sekcji lub działów oraz przypisy odnoszące się do podpozycji CN.

Jednolitemu stosowaniu zarówno Systemu Zharmonizowanego (HS), jak i Nomenklatury scalonej (CN) służą Noty wyjaśniające.

Klasyfikacja towarów w Nomenklaturze scalonej podlega regułom zawartym w Ogólnych regułach interpretacji Nomenklatury scalonej zapewniającym jednolitą interpretację, co oznacza, że dany towar jest zawsze klasyfikowany do jednej i tej samej pozycji i podpozycji z wyłączeniem wszelkich innych, które mogłyby być brane pod uwagę.

Reguła 1. Ogólnych reguł interpretacji Nomenklatury scalonej (ORINS) wskazuje, że „Tytuły sekcji, działów i poddziałów mają znaczenie wyłącznie orientacyjne; do celów prawnych klasyfikację towarów należy ustalać zgodnie z brzmieniem pozycji i uwag do sekcji lub działów oraz, o ile nie są one sprzeczne z treścią powyższych pozycji i uwag, zgodnie z następującymi regułami”.

Zgodnie z regułą 3. ORINS: „Jeżeli stosując regułę 2 (b) lub z innego powodu, towary na pierwszy rzut oka są klasyfikowane do dwóch lub więcej pozycji, klasyfikacji należy dokonać w następujący sposób:

a) Pozycja określająca towar w sposób najbardziej szczegółowy ma pierwszeństwo przed pozycjami określającymi towar w sposób bardziej ogólny. Jednak, gdy dwie lub więcej pozycji odnosi się tylko do części materiałów lub substancji zawartych w mieszaninie lub w wyrobie złożonym lub tylko do części artykułów w zestawie pakowanym do sprzedaży detalicznej, pozycje te należy uważać za jednakowo właściwe w odniesieniu do tych towarów, nawet gdy jedna z nich daje bardziej pełne lub bardziej dokładne określenie tego towaru.

b) Mieszaniny, wyroby złożone składające się z różnych materiałów lub wytworzone z różnych składników oraz wyroby pakowane w zestawy do sprzedaży detalicznej, które nie mogą być klasyfikowane przez powołanie się na regułę 3(a), należy klasyfikować tak, jak gdyby składały się one z materiału lub składnika, który nadaje im ich zasadniczy charakter, o ile takie kryterium jest możliwe do zastosowania.

c) Jeżeli towary nie mogą być klasyfikowane przez powołanie się na regułę 3(a) lub (b), należy klasyfikować do pozycji, pojawiającej się w kolejności numerycznej jako ostatnia z tych, które jednakowo zasługują na uwzględnienie”.

Noty wyjaśniające do reguły 3(b) podają, że:

(VI) Druga metoda odnosi się wyłącznie do:

(i) Mieszanin.

(ii) Towarów złożonych składających się z różnych materiałów.

(iii) Towarów złożonych składających się z różnych części składowych.

(iv) Towarów pakowanych w zestawy do sprzedaży detalicznej.

Stosuje się ją tylko wtedy, gdy nie ma zastosowania reguła 3 (a).

(VII) We wszystkich tych przypadkach towary powinny być klasyfikowane tak, jak gdyby składały się z materiału lub komponentu nadającego im zasadniczy charakter, jeżeli takie kryterium jest możliwe do zastosowania.

(VIII) Czynnik, który rozstrzyga o zasadniczym charakterze towaru będzie różny dla różnych rodzajów wyrobów. Zależeć może, np. od właściwości materiału lub składnika, jego wielkości, ilości, masy lub wartości, lub od roli, jaką odgrywa zasadniczy materiał przy zastosowaniu towaru.

(IX)Na potrzeby niniejszej reguły określenie „towary pakowane w zestawy do sprzedaży detalicznej” powinno odnosić się do towarów, które:

a) składają się co najmniej z dwóch różnych artykułów, które na pierwszy rzut oka są możliwe do zaklasyfikowania do różnych pozycji. Dlatego też, na przykład sześć widelczyków do fondue w myśl niniejszej reguły nie będzie uważane za zestaw;

b) składają się z wyrobów lub artykułów pakowanych razem, aby zaspokoić określoną potrzebę lub służyć do określonych działań; i

c) są pakowane w sposób odpowiedni do sprzedaży bezpośrednio użytkownikom bez przepakowywania (np. w pudełka lub skrzynki lub na paletach).

(…)

Jednakże reguły tej nie stosuje się do wybranych produktów razem zapakowanych, w skład których wchodzą, na przykład:

‒ puszka krewetek (pozycja 1605), puszka pate de foie (pozycja 1602), puszka sera (pozycja 0406), puszka bekonu w plasterkach (pozycja 1602) i puszka kiełbasek koktajlowych (pozycja 1601) lub

‒ butelka alkoholu objętego pozycją 2208 i butelka wina objętego pozycją 2204.

W przypadku tych dwóch przykładów i podobnych do nich wybranych produktów każdy artykuł powinien być klasyfikowany oddzielnie, zgodnie z właściwą dla niego pozycją. Ma to również zastosowanie na przykład do kawy rozpuszczalnej w szklanym słoiku (pozycja 2101), ceramicznej filiżanki (pozycja 6912) i ceramicznego spodka (pozycja 6912), zapakowanych razem do sprzedaży detalicznej w tekturowe pudełko.

(…)

(XI) Niniejsza reguła nie ma zastosowania do towarów składających się z oddzielnie zapakowanych części składowych, nawet jeżeli znajdują się one w jednym wspólnym opakowaniu, w ustalonych proporcjach, przeznaczonych do produkcji przemysłowej, na przykład napojów”.

Ponadto stosownie do reguły 5 (b), z zastrzeżeniem postanowień zawartych w regule 5 (a), opakowania i pojemniki opakowaniowe, jeżeli są zazwyczaj stosowane do tego rodzaju towarów, należy klasyfikować razem z tymi towarami. Postanowienie to nie ma jednak zastosowania, jeżeli opakowania nadają się w sposób oczywisty do ponownego użytku.

W toku prowadzonego postępowania Wnioskodawca złożył uzupełnienie wniosku o wydanie WIS (data wpływu 8 lutego 2022 r.), w którym w poz. 52 zaznaczył jako „Przedmiot wniosku” - pkt 3, tj. „towar/y i/lub usługa/i” oraz wskazał liczbę towarów lub usług, których dotyczy wniosek: 4. Ponadto w piśmie przewodnim wskazał, że przedmiotem wniosku nie jest jeden towar, lecz towary, które w ocenie Wnioskodawcy razem składają się na jedną czynność podlegającą opodatkowaniu.

Biorąc pod uwagę powołane Ogólne reguły interpretacji Nomenklatury scalonej (ORINS) oraz Noty wyjaśniające do tych reguł wskazać należy, że oferowany przez Wnioskodawcę produkt, jakim jest mieszanka (`(...)`) spełnia warunki klasyfikacyjne wynikające z reguły 3(b) ORINS. Towar ten jest bowiem mieszaniną wyrobów piekarniczych oraz przetworów zawierających kakao pakowanych razem. Towar ten oferowany jest do sprzedaży w metalowym opakowaniu zawierającym 2 wypraski z tworzywa sztucznego, w których umieszczone są poszczególne wyroby.

Wobec powyższego – wbrew wskazaniu Spółki zawartym w uzupełnieniu z dnia 8 lutego 2022 r. – w niniejszej sprawie mamy do czynienia z jednym towarem, tj. mieszaniną wyrobów, zapakowanych w wypraski oraz (`(...)`). Towar ten zatem należy klasyfikować zgodnie z postanowieniami reguł 1, 3(b) i 5(b) ORINS, a zatem uwzględniając przede wszystkim zasadniczy charakter towaru przy jednoczesnym ustaleniu proporcji składników wyrobu.

Zgodnie z tytułem działu 18 Nomenklatury scalonej, dział ten obejmuje „Kakao i przetwory z kakao”.

Natomiast Noty wyjaśniające do HS do działu 18 wskazują, że „Niniejszy dział obejmuje kakao (włącznie z ziarnem kakaowym) we wszystkich postaciach, masło kakaowe, tłuszcz i olej oraz przetwory spożywcze zawierające kakao (w dowolnej proporcji)(…)”.

Z brzmienia pozycji 1806 CN wynika, że obejmuje ona „Czekoladę i pozostałe przetwory spożywcze zawierające kakao”.

Ponadto Noty wyjaśniające do HS do pozycji 1806 wskazują m.in., że „(…) Niniejsza pozycja obejmuje również wszystkie wyroby cukiernicze zawierające kakao w dowolnej proporcji (włącznie z nugatem czekoladowym), słodzony proszek kakaowy, czekoladę w proszku, czekoladową pastę do smarowania i, zasadniczo, wszystkie przetwory spożywcze zawierające kakao (inne niż te, które zostały wyłączone w Uwagach ogólnych Not wyjaśniających do niniejszego działu).(…)”.

Z kolei zgodnie z tytułem działu 19 Nomenklatury scalonej, dział ten obejmuje „Przetwory ze zbóż, mąki, skrobi lub mleka; pieczywa cukiernicze”.

Ponadto z Not wyjaśniających do HS do działu 19 wynika, że: „Niniejszy dział obejmuje szereg przetworów zwykle używanych do żywności, które są wyprodukowane albo bezpośrednio ze zbóż objętych działem 10., z produktów objętych działem 11., lub ze spożywczej mąki, mączki i proszku pochodzenia roślinnego, objętych innymi działami (zbożowa mąka, kasze i mączki, skrobie, owocowe lub roślinne mąki, mączki i proszki), albo z produktów objętych pozycjami od 0401 do 0404. Niniejszy dział obejmuje również pieczywa cukiernicze i herbatniki, nawet jeśli nie zawierają mąki, skrobi lub innych produktów zbożowych”.

Pozycja CN 1905 obejmuje „Chleb, bułki, pieczywo cukiernicze, ciasta i ciastka, herbatniki i pozostałe wyroby piekarnicze, nawet zawierające kakao (…)”.

Natomiast z Not wyjaśniających do pozycji 1905 wynika, że: „Niniejsza pozycja obejmuje wszystkie wyroby piekarnicze. Najbardziej powszechnymi składnikami tych wyrobów są mąki zbożowe, środki spulchniające i sól, ale mogą one zawierać również inne składniki, takie jak: gluten, skrobia, mąka z warzyw strączkowych, ekstrakt słodowy lub mleko, nasiona takie jak: mak, kminek lub anyż, cukier, miód, jaja, tłuszcze, ser, owoce, kakao w dowolnej ilości, mięso, ryby, polepszacze piekarskie itd. Polepszacze piekarskie stosowane są głównie w celu ułatwienia przygotowania ciasta, przyspieszenia fermentacji, poprawy właściwości i wyglądu produktów oraz przedłużenia ich trwałości. Produkty objęte niniejszą pozycją mogą być również otrzymane z ciasta bazującego na mące, mączce lub proszku, z ziemniaków.

Niniejsza pozycja obejmuje następujące produkty:

(…)

(6) Pierniki z dodatkiem imbiru i podobne, które są produktami gąbczastymi, często o sprężystej konsystencji, otrzymanymi z mąki żytniej lub pszennej, środków słodzących (np. miodu, glukozy, cukru inwertowanego, rafinowanych melas) i substancji aromatyzujących lub przypraw, nawet zawierającymi żółtka jaj lub owoce. Pewne typy pierników są oblewane czekoladą lub polewą przyrządzoną z tłuszczu i kakao. Inne typy mogą zawierać cukier lub mogą być nim pokryte (lukier)

(…)

(8) Herbatniki. Zazwyczaj otrzymane są z mąki i tłuszczu z ewentualnym dodatkiem cukru lub innych substancji wymienionych poniżej w podpunkcie (10). Są pieczone przez długi czas w celu przedłużenia trwałości i zazwyczaj występują w zamkniętych opakowaniach. Jest wiele typów herbatników, włączając:

a) Zwykłe herbatniki zawierające mało lub niezawierające substancji słodzącej, ale stosunkowo dużą ilość tłuszczu; ten typ obejmuje herbatniki śmietankowe i herbatniki na wodzie.

b) Słodkie herbatniki, które są delikatnymi wyrobami piekarskimi o długim okresie przechowywania, otrzymanymi z mąki, cukru lub innego środka słodzącego i tłuszczu (te składniki stanowią przynajmniej 50% masy produktu) i nawet zawierającymi dodatek soli, migdałów, orzechów leszczyny, substancji aromatycznych, czekolady, kawy itd. Zawartość wody w produkcie końcowym musi wynosić 12% masy lub mniej, a maksymalna zawartość tłuszczu 35% masy (przy określaniu tych zawartości nie są brane pod uwagę nadzienia i polewy). Obecne na rynku herbatniki zazwyczaj nie są nadziewane, ale czasami mogą zawierać stałe lub inne nadzienie (cukier, tłuszcz roślinny, czekolada itd.). Są one prawie zawsze produktami wytwarzanymi przemysłowo.

c) Pikantne i solone herbatniki, zazwyczaj o niskiej zawartości sacharozy.

(9) Wafle i gofry, które są lekkimi, delikatnymi wyrobami piekarniczymi wypiekanymi pomiędzy metalowymi płytami tworzącymi wzory na cieście. Niniejsza kategoria obejmuje również cienkie produkty waflowe, które mogą być zwijane, wafle składające się z nadzienia smakowego umieszczonego pomiędzy dwoma lub więcej warstwami ciasta oraz produkty, które powstają w wyniku wyciśnięcia ciasta waflowego przez specjalną maszynę (np. rożki do lodów). Wafle mogą być również pokryte warstwą czekolady. Gofry są produktami podobnymi do wafli.

(10) Produkty cukiernicze, ciasta i ciastka, zawierające składniki takie jak mąka, skrobie, masło lub inne tłuszcze, cukier, mleko, śmietanka, jaja, kakao, czekolada, kawa, miód, owoce, likiery, winiaki, albumina, ser, mięso, ryby, substancje aromatyczne, drożdże lub inne środki spulchniające.

(…)”.

Biorąc pod uwagę wskazany we wniosku skład oraz proporcję składników towaru, zasadniczy charakter nadają mu wyroby piekarnicze.

Uwzględniając powyższe, produkt spełnia kryteria i posiada właściwości dla towarów objętych działem CN 19. Klasyfikacja towaru do tego działu jest zgodna z ww. postanowieniami 1., 3(b). i 5(b). reguły Ogólnych reguł interpretacji Nomenklatury scalonej. Zgodnie z regułą 3(b) wyroby piekarnicze nadają produktowi zasadniczy charakter.

Uzasadnienie zastosowania stawki podatku od towarów i usług

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jak stanowi art. 146aa ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 i art. 138i ust. 4, wynosi 23%.

Zgodnie z art. 146aa ust. 1a ww. ustawy, jeżeli w roku następującym po roku, dla którego osiągnięte zostały wartości, o których mowa w ust. 1, zostaną spełnione warunki, o których mowa w art. 112d ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, stosowanie stawek, o których mowa w ust. 1, przedłuża się do końca roku następującego po roku, w którym:

1. kwota wydatków jest obliczana zgodnie z art. 112aa ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach pub-licznych w związku ze spełnieniem warunków, o których mowa w art. 112d ust. 4 tej ustawy, oraz

2. wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%.

Z kolei na mocy art. 41 ust. 2a ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 10 do ustawy, innych niż klasyfikowane według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w grupowaniu usługi związane z wyżywieniem (PKWiU (Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług) 56), stawka podatku wynosi 5% z zastrzeżeniem art. 138i ust. 4.

W załączniku nr 10 do ustawy, zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 5%, w poz. 12 wskazano CN 19 „Przetwory ze zbóż, mąki, skrobi lub mleka; pieczywa cukiernicze”.

Zgodnie z art. 146da ust. 1 pkt 1 ustawy dodanym przez art. 1 ustawy z dnia 13 stycznia 2022 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r., poz..196), w okresie od dnia 1 lutego 2022 r. do dnia 31 lipca 2022 r. dla towarów spożywczych wymienionych w poz. 1-18 załącznika nr 10 do ustawy, innych niż klasyfikowane według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w grupowaniu usługi związane z wyżywieniem (PKWiU 56) stawka podatku wynosi 0%.

W związku z powyższym, ponieważ produkt opisany we wniosku klasyfikowany jest do działu 19 Nomenklatury scalonej (CN), jego dostawa, import lub wewnątrzwspólnotowe nabycie podlega opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług w wysokości 0%, na podstawie art. 146da ust. 1 pkt 1 ustawy w związku z poz. 12 załącznika nr 10 do ustawy.

Informacje dodatkowe

Niniejsza WIS jest ważna, jeśli w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania zwolnienie podmiotowe lub przedmiotowe od podatku od towarów i usług (art. 42a ustawy). W zakresie wyeliminowania lub zastosowania zwolnienia Wnioskodawca może zwrócić się o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Podmiot, na rzecz którego wydano WIS, może ją stosować wyłącznie do towarów tożsamych pod każdym względem z towarem będącym przedmiotem niniejszej decyzji.

Niniejsza WIS wiąże organy podatkowe wobec podmiotu, dla którego została wydana, w odniesieniu do towaru będącego jej przedmiotem, który zostanie sprzedany, zaimportowany lub wewnątrzwspólnotowo nabyty po dniu, w którym WIS została doręczona (art. 42c ust. 1 pkt 1 ustawy), z wyjątkiem następujących przypadków:

‒ podmiot ten złożył fałszywe oświadczenie, że w dniu złożenia wniosku o WIS, w zakresie przedmiotowym tego wniosku, nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani kontrola celno-skarbowa oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego (art. 42b ust. 3 ustawy);

‒ towar, będący przedmiotem niniejszej WIS, stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy (art. 42ca ustawy).

Niniejsza WIS jest ważna przez okres 5 lat licząc od dnia jej wydania (art. 42ha ustawy), przy czym wygasa ona z mocy prawa przed upływem tego terminu w przypadku zmiany przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług odnoszących się do towaru, będącego przedmiotem tej WIS, w wyniku której WIS staje się niezgodna z tymi przepisami. Wygaśnięcie WIS następuje z dniem wejścia w życie przepisów, w wyniku których stała się z nimi niezgodna (art. 42h ust. 1 ustawy).

W tym konkretnym przypadku niniejsza WIS ma moc wiążącą do 31 lipca 2022 r., chyba że nastąpi przedłużenie zastosowania stawki 0% wynikające z przepisu art. 1 ustawy z dnia 13 stycznia 2022 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. poz. 196).

Do liczenia terminów okresu ważności WIS stosuje się odpowiednio art. 12 Ordynacji podatkowej.

POUCZENIE

Od niniejszej decyzji – stosownie do art. 220 § 1 w związku z art. 221 oraz art. 223 § 2 Ordynacji podatkowej – służy Stronie odwołanie do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia, na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP.

W przypadku wnoszenia odwołania w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Odwołanie od decyzji organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw decyzji, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem odwołania oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 Ordynacji podatkowej).