Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 marca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z Infrastrukturą wodno-kanalizacyjną przy zastosowaniu prewspółczynnika opartego na kryterium ilościowym, tj. udziale rocznej ilości wody dostarczonej oraz odebranych ścieków na rzecz odbiorców zewnętrznych w całkowitej rocznej ilości dostarczonej wody i odebranych ścieków na rzecz wszystkich podmiotów (odbiorców zewnętrznych, własnych jednostek, budynków i budowli oraz wody wykorzystywanej na cele przeciwpożarowe), nieuwzględniającego wody zużytej na cele technologiczne oraz strat wody.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Gmina (dalej: Gmina) jest podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT (podatek od towarów i usług)),zarejestrowanym jako podatnik czynny. W strukturze organizacyjnej Gminy funkcjonuje aktualnie 6 jednostek budżetowych (dalej: Jednostki) w tym:

• Urząd Gminy (…),
• Szkoła Podstawowa (…),
• Gminny Ośrodek (…),
• Zespół Placówek (…),
• Gminny Klub (…),
• Centrum (…) .

Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (dalej: Ustawa centralizacyjna), najpóźniej od 1 stycznia 2017 r. wszystkie jednostki samorządu terytorialnego zobowiązane zostały do dokonywania scentralizowanych rozliczeń VAT wraz ze swoimi jednostkami budżetowymi i zakładami budżetowymi. Jednostki nie stanowią zatem odrębnych od Wnioskodawcy podatników VAT - obroty osiągane przez Jednostki są wykazywane w skonsolidowanych rozliczeniach VAT Gminy. Gmina podjęła wspólne rozliczenia w VAT z funkcjonującymi w jej strukturze Jednostkami począwszy od 1 stycznia 2017 r.

Wnioskodawca pragnie wyjaśnić, iż do zadań własnych Gminy, stosownie do art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, należy w szczególności zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty w zakresie wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych.

Wnioskodawca jest właścicielem Infrastruktury wodociągowo-kanalizacyjnej (dalej: Infrastruktura), która jest przez niego wykorzystywana, poprzez wyznaczonych pracowników Urzędu Gminy, w prowadzonej działalności w zakresie dostarczania wody (przy użyciu sieci wodociągowych) oraz odprowadzania i oczyszczania ścieków (przy użyciu sieci kanalizacyjnych). Gmina samodzielnie świadczy usługi z zakresu dostarczania wody i odprowadzania ścieków na rzecz mieszkańców, pobiera z tego tytułu opłaty oraz wystawia faktury VAT.

W ramach prowadzonej działalności w zakresie dostarczania wody i odbioru oraz oczyszczania ścieków Gmina:

1. wykonuje, na podstawie umów cywilnoprawnych, odpłatne czynności w zakresie zaopatrzenia w wodę oraz odprowadzania i oczyszczania ścieków na rzecz podmiotów zewnętrznych, tj. mieszkańców Gminy oraz działających na jej terenie przedsiębiorstw, którzy są obciążani kosztami zużycia wody i ścieków na podstawie wystawianych przez Gminę faktur VAT,

2. wykonuje czynności w zakresie zaopatrzenia w wodę oraz odprowadzania i oczyszczania ścieków w szczególności na rzecz wskazanych Jednostek i innych obiektów gminnych – wskazane czynności, jako czynności „wewnętrzne” Gminy, są dokumentowane notami księgowymi.

W związku z prowadzoną działalnością, Gmina ponosi zarówno wydatki bieżące na utrzymanie sieci wodno-kanalizacyjnej (w tym np. zakup paliwa, zakup narzędzi, części zamiennych i wyposażenia, zakup wodomierzy, energii elektrycznej, usług remontowych, badania jakości wody), jak i wydatki inwestycyjne. W tym w szczególności, Gmina zrealizowała inwestycje pn.:

• „(`(...)`)”,
• „(`(...)`)”,
• „(`(...)`)”,
• „(`(...)`)”.

Zarówno wydatki bieżące, jak i inwestycyjne związane z utrzymaniem i rozbudową Infrastruktury są dokumentowane wystawianymi przez dostawców i wykonawców fakturami VAT, na których to Gmina oznaczona jest jako nabywca przedmiotowych towarów i usług.

Gmina uzyskała interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej 13 grudnia 2021 r., sygn. 0111-KDIB3-2.4012.734.2021.1.KK (dalej: Interpretacja), potwierdzającą prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków inwestycyjnych oraz bieżących związanych z Infrastrukturą wodno-kanalizacyjną za pomocą sposobu określenia proporcji, o którym mowa w art. 86 ust. 2a w związku z art. 86 ust. 2h ustawy o VAT (dalej: „prewspółczynnik”), proporcji opartej na kryterium ilościowym, tj. udziale rocznej ilości dostarczonej wody oraz odebranych ścieków na rzecz zewnętrznych odbiorców w całkowitej rocznej ilości dostarczonej wody i odebranych ścieków na rzecz wszystkich podmiotów.

Zgodnie z otrzymaną Interpretacją, prewspółczynnik oparty o kryterium ilościowe powinien zostać skalkulowany w następujący sposób:

x= zz+w

gdzie:

x – prewspółczynnik,

z – roczna ilość dostarczonej wody i ilość odebranych ścieków na rzecz odbiorców zewnętrznych,

w - roczna ilość dostarczonej wody i odebranych ścieków na rzecz jednostek budżetowych Gminy, do świetlic wiejskich, remiz strażackich oraz do innych budynków, budowli gminnych (wewnętrznych).

Gmina dokonuje pomiaru ilości dostarczanej wody oraz odbieranych ścieków od poszczególnych odbiorców za pomocą wodomierzy, które umożliwiają dokładny pomiar. W przypadku braku możliwości dokonania pomiaru, odbiorcy wody oraz dostawcy ścieków są obciążani ryczałtem, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 14 stycznia 2002 r. w sprawie określenia przeciętnych norm zużycia wody (Dz. U. z 2002 r. Nr 8 poz. 70). Jest to jednak minimalny odsetek ogólnej liczby odbiorców, pozostający bez wpływu na ostateczny wynik kalkulacji prewspółczynnika.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 14 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, do zadań własnych Gminy należą sprawy porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli oraz ochrony przeciwpożarowej i przeciwpowodziowej, w tym wyposażenia i utrzymania gminnego magazynu przeciwpowodziowego. Ponadto, Gmina na podstawie art. 1 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej realizuje w szczególności przedsięwzięcia mające na celu ochronę życia, zdrowia, mienia lub środowiska przed pożarem przez zapobieganie powstawaniu i rozprzestrzenianiu się pożaru.

W związku z powyższymi zadaniami nałożonymi na Gminę ww. przepisami, mogą wystąpić sytuacje, podczas których Infrastruktura zostanie wykorzystana do celów przeciwpożarowych, związanych z walką z pożarami. Sytuacje związane ze zużyciem wody na skutek pożarów, zdarzają się jednak sporadycznie (incydentalnie). Przy hydrantach, które służą celom przeciwpożarowym nie są zamontowane wodomierze. Gmina ustala jednak ilość wody wykorzystanej na cele przeciwpożarowe na podstawie zestawień ilościowych/oświadczeń o ilości zużytej wody na te cele, dostarczanych przez Ochotnicze Straże Pożarne. Przedmiotowe zestawienia ilościowe/oświadczenia opierają się o rzeczywiste ilości wody pobranej z hydrantów w danym czasie, z uwzględnieniem wydajności maszyn i urządzeń, które pobierają tę wodę.

Przedmiotowa Infrastruktura jest również wykorzystywana do celów technologicznych. Służy ona bowiem m.in. procesowi uzdatniania wody, czy płukaniu sieci. Ponadto, w związku z wykorzystywaniem przedmiotowej Infrastruktury istnieje również możliwość wystąpienia ubytków wody na skutek awarii, bądź kradzieży. Gmina nie ma możliwości pomiaru wody zużytej/straconej w takich okolicznościach za pomocą urządzeń pomiarowych. W konsekwencji, ilość wody zużywanej na cele technologiczne oraz ewentualne straty związane z awarią bądź kradzieżą są ustalane jako różnica pomiędzy ilością wody wyprodukowanej (ilość ta ustalana jest w oparciu o wskazania wodomierzy) a ilością wody dostarczonej do Odbiorców zewnętrznych oraz Odbiorców wewnętrznych (pomiar ilości wody dostarczanej do wspomnianych odbiorców jest dokonywany przy użyciu wodomierzy zainstalowanych w punktach odbioru wody przez poszczególnych odbiorców). Różnica ta odpowiada ilości wody zużytej łącznie na cele technologiczne oraz inne straty wody niezamierzone przez Gminę.

W związku z powyższym, ze względu na możliwość wystąpienia sytuacji ubytków wody oraz sytuacji, w których nastąpi wykorzystanie wody do celów przeciwpożarowych lub technologicznych, Gmina ma wątpliwości co do sposobu uwzględnienia wody zużytej na ww. cele w sposobie ustalenia proporcji, który może zastosować do ponoszonych wydatków bieżących oraz inwestycyjnych w zakresie Infrastruktury wodno-kanalizacyjnej, zgodnie z uzyskaną Interpretacją.

Zdaniem Gminy, woda zużywana do celów technologicznych służy zarówno wykonywanej przez Gminę działalności opodatkowanej VAT, jak i niepodlegającej opodatkowaniu VAT. Zużycie wody do celów technologicznych jest bowiem niezbędne dla realizacji przez Gminę dostaw wody na rzecz wszystkich typów odbiorców (tj. zewnętrznych oraz wewnętrznych). Czynności technologiczne, w których wykorzystywana jest woda, polegające przykładowo na płukaniu sieci, są konieczne dla prawidłowego funkcjonowania całości infrastruktury wodociągowej.

Podobny związek zachodzi w odniesieniu do strat wody związanych z awariami bądź kradzieżami. Sytuacje te dotyczą infrastruktury wodociągowej jako całości, w związku z czym ewentualne straty wody należy łączyć zarówno z obszarem aktywności Gminy opodatkowanej VAT, jak i ze sferą aktywności Gminy pozostającą poza zakresem opodatkowania VAT.

W konsekwencji wartość zużycia na cele technologiczne oraz z powstałych ubytków, nie powinna być uwzględniana ani w liczniku, ani w mianowniku proporcji pozwalającej obliczyć prewspółczynnik.

Jednocześnie, zdaniem Gminy, zużycie wody na cele przeciwpożarowe dotyczy wyłącznie działalności publicznej Gminy niepodlegającej opodatkowaniu. W związku z tym, woda zużywana na cele przeciwpożarowe powinna zostać uwzględniona przy kalkulacji prewspółczynnika, w mianowniku wzoru pozwalającego obliczyć proporcję zgodnie z uzyskaną Interpretacją.

Pytanie

Czy prewspółczynnik oparty na kryterium ilościowym, tj. udziale rocznej ilości dostarczonej wody oraz odebranych ścieków na rzecz zewnętrznych odbiorców (dokumentowanej fakturami VAT) w całkowitej rocznej ilości dostarczonej wody i odebranych ścieków na rzecz wszystkich podmiotów (zarówno zewnętrznych, jak i na rzecz własnych jednostek, budynków i budowli oraz wody wykorzystanej na cele przeciwpożarowe), nieuwzględniający wody zużytej na cele technologiczne oraz strat wody, będzie spełniał kryteria, o których mowa w art. 86 ust. 2b, a tym samym Gmina będzie mogła dokonać odliczenia podatku naliczonego od wydatków inwestycyjnych i bieżących związanych z Infrastrukturą wodno‑kanalizacyjną przy jego zastosowaniu?

Państwa stanowisko w sprawie

Prewspółczynnik oparty na kryterium ilościowym, tj. udziale rocznej ilości dostarczonej wody oraz odebranych ścieków na rzecz zewnętrznych odbiorców (dokumentowanej fakturami VAT) w całkowitej rocznej ilości dostarczonej wody i odebranych ścieków na rzecz wszystkich podmiotów (zarówno zewnętrznych, jak i na rzecz własnych jednostek, budynków i budowli oraz wody wykorzystanej na cele przeciwpożarowe), nieuwzględniający wody zużytej na cele technologiczne oraz strat wody, będzie spełniał kryteria, o których mowa w art. 86 ust. 2b, a tym samym Gmina będzie mogła dokonać odliczenia podatku naliczonego od wydatków inwestycyjnych i bieżących związanych z Infrastrukturą wodno-kanalizacyjną przy jego wykorzystaniu.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Na podstawie ww. przepisu, Gmina jest zobowiązana do obliczenia kwoty podatku naliczonego od wydatków związanych z Infrastrukturą zgodnie ze „sposobem ustalenia proporcji”.

W art. 86 ust. 2c ustawy o VAT, ustawodawca wskazał przykładowe rodzaje kryteriów, którymi podatnik może posłużyć się w celu określenia sposobu ustalenia proporcji (np. kryterium osobowe, godzinowe, obrotowe, powierzchniowe). Z uwagi jednak na co do zasady, niewyczerpany katalog możliwych zdarzeń gospodarczych, powyższe wyliczenie ma jedynie charakter pomocniczy. Dopuszczalne jest zatem zastosowanie dowolnego, wybranego przez podatnika klucza, pod warunkiem, że najbardziej odpowiada on specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, a więc, zgodnie z art. 86 ust. 2b:

1. zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane, oraz

2. obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza.

Jednocześnie, ustawodawca dopuścił możliwość uregulowania w przypadku niektórych podatników, sposobu określenia proporcji uznawanego za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć w drodze rozporządzenia Ministra Finansów (art. 86 ust. 22 ustawy o VAT).

Na podstawie ww. upoważnienia ustawowego zostało wydane rozporządzenie wykonawcze Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników.

W rozporządzeniu określone zostały wzory do obliczania prewspółczynnika dla urzędów gmin, jednostek budżetowych, zakładów budżetowych, instytucji kultury, uczelni publicznych i instytutów badawczych (dalej: rozporządzenie MF).

Stosowanie przedmiotowych wzorów nie jest jednak obligatoryjne.

W przypadku, gdy podatnik, dla którego takie rozporządzenie wydano uzna, że wskazany w nim sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może, zgodnie z art. 86 ust. 2h ustawy o VAT, zastosować inny, bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji_._

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, w ramach prowadzonej działalności w zakresie dostarczania wody i odbioru oraz oczyszczania ścieków Gmina:

1. wykonuje, na podstawie umów cywilnoprawnych, odpłatne czynności w zakresie zaopatrzenia w wodę oraz odprowadzania i oczyszczania ścieków na rzecz podmiotów zewnętrznych, tj. mieszkańców Gminy oraz działających na jej terenie przedsiębiorstw, którzy są obciążani kosztami zużycia wody i ścieków na podstawie wystawianych przez Gminę faktur VAT,

2. wykonuje czynności w zakresie zaopatrzenia w wodę oraz odprowadzania i oczyszczania ścieków w szczególności na rzecz wskazanych Jednostek i innych obiektów gminnych – wskazane czynności, jako czynności „wewnętrzne” Gminy, są dokumentowane notami księgowymi.

Gmina uzyskała Interpretację potwierdzającą prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków inwestycyjnych oraz bieżących związanych z Infrastrukturą wodno-kanalizacyjną za pomocą sposobu określenia proporcji, o którym mowa w art. 86 ust. 2a w związku z art. 86 ust. 2h ustawy o VAT (dalej: „prewspółczynnik”), proporcji opartej na kryterium ilościowym, tj. udziale rocznej ilości dostarczonej wody oraz odebranych ścieków na rzecz zewnętrznych odbiorców w całkowitej rocznej ilości dostarczonej wody i odebranych ścieków na rzecz wszystkich podmiotów.

W związku z zadaniami nałożonymi na Gminę odrębnymi przepisami, mogą wystąpić sytuacje w których Infrastruktura zostanie wykorzystana do celów przeciwpożarowych, związanych z walką z pożarami. Sytuacje związane ze zużyciem wody na skutek pożarów, zdarzają się jednak sporadycznie (incydentalnie). Przy hydrantach, które służą celom przeciwpożarowym nie są zamontowane wodomierze. Gmina ustala jednak ilość wody wykorzystanej na cele przeciwpożarowe na podstawie zestawień ilościowych/oświadczeń o ilości zużytej wody na te cele, dostarczanych przez Ochotnicze Straże Pożarne. Przedmiotowe zestawienia ilościowe/oświadczenia opierają się o rzeczywiste ilości wody pobranej z hydrantów w danym czasie, z uwzględnieniem wydajności maszyn i urządzeń, które pobierają tę wodę.

Przedmiotowa Infrastruktura jest również wykorzystywana do celów technologicznych. Służy ona bowiem m. in. procesowi uzdatniania wody czy też do płukania sieci. W związku z wykorzystywaniem przedmiotowej Infrastruktury istnieje również możliwość wystąpienia ubytków wody na skutek awarii, bądź kradzieży. Gmina nie ma możliwości pomiaru wody zużytej bezpośrednio na ww. cele za pomocą urządzeń pomiarowych. W konsekwencji, ilość wody zużywanej na cele technologiczne oraz ewentualne straty związane z awarią bądź kradzieżą są ustalane jako różnica pomiędzy ilością wody wyprodukowanej (ilość ta ustalana jest w oparciu o wskazania wodomierzy) a ilością wody dostarczonej do Odbiorców zewnętrznych oraz Odbiorców wewnętrznych (pomiar ilości wody dostarczanej do wspomnianych odbiorców jest dokonywany przy użyciu wodomierzy zainstalowanych w punktach odbioru wody przez poszczególnych odbiorców). Różnica ta odpowiada ilości wody zużytej łącznie na cele technologiczne oraz inne straty wody niezamierzone przez Gminę.

W związku z powyższym, zdaniem Gminy, woda zużywana do celów technologicznych służy zarówno wykonywanej przez Gminę działalności opodatkowanej VAT, jak i niepodlegającej opodatkowaniu VAT. Zużycie wody do celów technologicznych jest bowiem niezbędne dla realizacji przez Gminę dostaw wody na rzecz wszystkich typów odbiorców (tj. zewnętrznych oraz wewnętrznych). Czynności technologiczne, w których wykorzystywana jest woda, polegające przykładowo na płukaniu sieci, są konieczne dla prawidłowego funkcjonowania całości infrastruktury wodociągowej.

Podobny związek zachodzi w odniesieniu do strat wody związanych z awariami bądź kradzieżami. Sytuacje te dotyczą infrastruktury wodociągowej jako całości, w związku z czym ewentualne straty wody należy łączyć zarówno z obszarem aktywności Gminy opodatkowanej VAT jak i ze sferą aktywności Gminy pozostającą poza zakresem opodatkowania VAT.

W konsekwencji wartość zużycia na cele technologiczne oraz z powstałych ubytków, nie powinna być uwzględniana ani w liczniku, ani w mianowniku proporcji pozwalającej obliczyć prewspółczynnik.

Jednocześnie, zdaniem Gminy, zużycie wody na cele przeciwpożarowe dotyczy wyłącznie działalności publicznej Gminy niepodlegającej opodatkowaniu. W związku z tym, woda zużywana na cele przeciwpożarowe powinna zostać uwzględniona przy kalkulacji prewspółczynnika, w mianowniku wzoru pozwalającego obliczyć proporcję zgodnie z uzyskaną Interpretacją.

Ze względu na powyższe, zdaniem Gminy, w okolicznościach sprawy, sposobem najbardziej odpowiadającym specyfice prowadzonej przez Gminę działalności gospodarczej w zakresie wodno-kanalizacyjnej, byłby sposób oparty o kryterium ilościowe, ustalony poprzez porównanie rocznej ilość dostarczonej wody oraz odebranych ścieków na rzecz odbiorców zewnętrznych (w m3) do całkowitej rocznej ilości dostarczonej wody i odebranych ścieków na terenie Gminy (a więc dokonywanych łącznie na rzecz odbiorców zewnętrznych, jak i na rzecz jednostek budżetowych Gminy oraz do innych budynków i budowli gminnych oraz wody wykorzystanej na cele przeciwpożarowe).

x= zz+w

gdzie:

x – prewspółczynnik,

z – roczna ilość dostarczonej wody i ilość odebranych ścieków na rzecz odbiorców zewnętrznych (bez strat wody oraz zużycia na cele technologiczne),

w - roczna ilość dostarczonej wody i odebranych ścieków na rzecz jednostek budżetowych Gminy, do świetlic wiejskich, remiz strażackich oraz do innych budynków, budowli gminnych (wewnętrznych) oraz ilość wody wykorzystanej na cele przeciwpożarowe (bez strat wody oraz zużycia na cele technologiczne).

W przekonaniu Gminy, prewspółczynnik obliczony w ten sposób spełnia więc obie z wymienionych uprzednio przesłanek, ponieważ obiektywnie odzwierciedla jaka część usług związanych z Infrastrukturą wodno-kanalizacją została wykorzystana do działalności opodatkowanej jak i nieopodatkowanej. Porównanie ilości dostarczanej wody i odprowadzanych ścieków do podmiotów zewnętrznych do całkowitej ilości dostarczanej wody i odprowadzanych ścieków realizowanych przez Gminę na rzecz zarówno podmiotów zewnętrznych, jak i pozostałych dokładnie odzwierciedla skalę wyświadczonych przez Gminę usług „na zewnątrz” i „wewnątrz” (a więc na cele realizacji zadań własnych). Stąd też, w przekonaniu Gminy, proponowany przez nią sposób kalkulacji spełnia warunek rzetelności, zapewniając odliczenie tej części podatku naliczonego, która obiektywnie związana jest z działalnością gospodarczą, tj. czynnościami opodatkowanymi VAT.

Zdaniem Gminy, związek wydatków z działalnością gospodarczą powinien być oceniany z uwzględnieniem przeznaczenia tych konkretnych wydatków, a nie całokształtu działalności podatnika, jak przewiduje np. wzór określony w rozporządzeniu MF. Wynika to bezpośrednio z treści art. 86 ust. 2a zd. 2 ustawy o VAT, zgodnie z którym, zastosowany przez podatnika klucz powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Potwierdza to np. wyrok WSA w Łodzi z 6 lutego 2017 r., sygn. I SA/Łd 1014/16:

„W ocenie sądu przepisy dotyczące sposobu określania proporcji należy interpretować w ten sposób, że wybór konkretnego sposobu ustalenia proporcji jest możliwy dopiero w zestawieniu z konkretnym wydatkiem poniesionym przez podatnika.”

Tym samym ustawodawca, kierując się jak należy zakładać, fundamentalną zasadą neutralności VAT, przewiduje możliwość posługiwania się przez podatnika wieloma prewspółczynnikami również w zależności od rodzaju dokonywanych przez niego nabyć.

Ponoszone przez Gminę wydatki związane z infrastrukturą wodno-kanalizacyjną i jej eksploatacją mają bezsprzeczny i bezpośredni związek ze świadczeniem usług z zakresu dostarczania wody i odbioru ścieków i to te transakcje powinny być uwzględniane przy kalkulacji prewspółczynnika. Klucz alokacji oparty na kryterium ilościowym obliczony według sposobu wskazanego wyżej przez Wnioskodawcę:

1. zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane, oraz

2. obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza.

W związku z powyższym, Gmina jest uprawniona do zastosowania innego, wskazanego przez siebie kryterium, które, jak wykazała wyżej, spełnia warunki określone w art. 86 ust. 2b ustawy o VAT.

Ponadto, Gmina pragnie zaznaczyć, że prawidłowość sposobu kalkulacji prewspółczynnika zastosowanego przez Gminę, zgodnie z którym, wartość wody zużytej na cele technologiczne oraz wartość powstałych ubytków, nie powinny być uwzględniane ani w liczniku ani w mianowniku proporcji pozwalającej obliczyć prewspółczynnik, została potwierdzona w licznych interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, w tym min. z 27 stycznia 2021 r., o sygn. 0114-KDIP4-3.4012.585.2020.2.KM, z 21 lipca 2021 r., o sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.465.2020.9.SM, z 12 maja 2021 r., o sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.160.2021.2.MGO, z 2 sierpnia 2021 r., o sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.365.2021.2.ŻR oraz z 18 marca 2020 r., o sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.774.2019.2.MJ.

W konsekwencji, zdaniem Gminy, wskazany przez nią prewspółczynnik oparty na kryterium ilościowym, tj. udziale rocznej ilości dostarczonej wody oraz odebranych ścieków na rzecz zewnętrznych odbiorców (dokumentowanej fakturami VAT) w całkowitej rocznej ilości dostarczonej wody i odebranych ścieków na rzecz wszystkich podmiotów (zarówno zewnętrznych, jak i na rzecz własnych jednostek, budynków i budowli oraz wody wykorzystanej na cele przeciwpożarowe), nieuwzględniający wody zużytej na cele technologiczne oraz strat wody, będzie spełniał kryteria, o których mowa w art. 86 ust. 2b, a tym samym, Gmina będzie mogła dokonać odliczenia podatku naliczonego od wydatków inwestycyjnych i bieżących związanych z Infrastrukturą wodno-kanalizacyjną przy jego wykorzystaniu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.