Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 marca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 4 marca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy nieuznania Gminy za podatnika w zakresie poboru opłat za parkowanie pojazdów samochodowych na drogach publicznych w Strefie Płatnego Parkowania wpłacanych przy użyciu parkometrów oraz w biurze płatnego parkowania oraz braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących stworzenie Strefy Płatnego Parkowania oraz przebudowę i modernizację lokalu na biuro do obsługi ww. Strefy.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Gmina jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT (podatek od towarów i usług), który wykonuje zarówno działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej jako: ustawa o „VAT”), jak i działalność inną niż gospodarcza. Do zadań własnych Gminy, zawartych w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2021 r. poz. 1372 ze zm.), należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. Zadania te obejmują również kwestie gminnych dróg, ulic, mostów i placów oraz organizacji ruchu drogowego.

Przepis art. 2a ust. 2 ustawy o drogach publicznych stanowi, że drogi wojewódzkie, powiatowe i gminne stanowią własność samorządu, województwa, powiatu lub gminy. Pobieranie przez gminę opłat za parkowanie pojazdów samochodowych na drogach publicznych w strefie parkowania mieści się w zakresie wykonywania zadań własnych gminy. Obowiązek ustalenia stref parkowania, ustalenia wysokości opłaty za parkowanie w wyznaczonych strefach oraz tryb poboru tej opłaty spoczywa na gminie, co stanowi art. 13b ust. 3 i 4 ustawy o drogach publicznych. Jest więc to zadanie własne gminy nałożone przez ustawę o drogach publicznych. Wyznaczenie strefy płatnego parkowania i ustalenie wysokości opłat należy do kompetencji rady gminy.

Rada Miasta Uchwałą z dnia 26 listopada 2021 roku ustaliła na drogach publicznych miasta Strefę Płatnego Parkowania obejmującą 10 ulic w centrum miasta oraz stawki opłat za postój pojazdów samochodowych, a także wysokość miesięcznych opłat abonamentowych i Regulamin Strefy Płatnego Parkowania.

Opłaty za postój pojazdów samochodowych na drogach publicznych strefy pobierane będą w dni robocze: od poniedziałku do piątku w godzinach od 8:00 do 16:00. Uchwała wejdzie w życie z dniem 1 czerwca 2022 roku.

Miejsca parkingowe będą zlokalizowane w pasie drogowym. Na stworzenie Strefy będą ponoszone wydatki z budżetu Gminy i składają się na nie koszty: dokumentacji i projektów, wykonanie oznakowania, dostawa i montaż urządzeń (parkometrów) oraz uruchomienie urządzeń i szkolenie personelu, oprogramowanie do administrowania i nadzoru nad strefą oraz do prowadzenia egzekucji, także dostawa mobilnych zestawów kontrolerskich wraz z oprogramowaniem.

Gmina do obsługi Strefy Płatnego Parkowania przebuduje i zmodernizuje swój lokal w budynku, którego jest współwłaścicielem. Budynkiem zarządza Wspólnota Mieszkaniowa, która obciąża Gminę kosztami zarządu nieruchomością, wynagrodzenia zarządcy oraz funduszu remontowego wystawiając notę obciążeniową. Przebudowa i remont lokalu obejmować będzie wnętrze lokalu wraz z wewnętrznymi instalacjami wodno-kanalizacyjnymi, gazową elektryczną i internetową oraz wymianę okien i drzwi wejściowych. Zostanie również zakupione wyposażenie w postaci mebli, stanowiska komputerowe i drukarki. Urząd Miasta będzie zatrudniał pracowników do obsługi biura strefy płatnego parkowania.

Działania dotyczące opłat za parkowanie mieszczą się w zakresie czynności o charakterze publicznoprawnym i wynikają z wykonywania przez podmioty publiczne władztwa publicznoprawnego.

Dochodami publicznymi są daniny publiczne, do których zalicza się: podatki, składki, opłaty oraz inne świadczenia pieniężne, których obowiązek ponoszenia na rzecz jednostek samorządu terytorialnego wynika z ustaw. Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego korzysta z wyłączenia od opodatkowania w zakresie ww. czynności związanych z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami (w tym przypadku ustawy o drogach publicznych).

Pytania

1. Czy opłaty za parkowanie pojazdów samochodowych na drogach publicznych w Strefie Płatnego Parkowania uiszczone przy użyciu parkometrów oraz w biurze płatnego parkowania - opłaty miesięczne podlegać będą opodatkowaniu podatkiem VAT?

2. Czy Gmina będąc czynnym podatnikiem podatku VAT będzie miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących stworzenie Strefy Płatnego Parkowania oraz przebudowę i modernizację lokalu na biuro do obsługi Strefy Płatnego Parkowania?

Państwa stanowisko w sprawie

1. Zdaniem Gminy opłaty za parkowanie pojazdów samochodowych na drogach publicznych w Strefie Płatnego Parkowania uiszczone przy użyciu parkometrów oraz w biurze płatnego parkowania - opłaty miesięczne nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, dochody gminy uzyskiwane z opłaty parkingowej nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Parkingi stanowią część pasa drogowego w rozumieniu ustawy o drogach publicznych, a strefa płatnego parkowania będzie na drodze publicznej.

Pobierana opłata ma charakter daniny publicznej, wprowadzanej w sposób określony w ustawie. Dochód uzyskany z poboru opłat przeznaczany będzie na cele publiczne.

Zatem pobierane opłaty za parkowanie w strefie płatnego parkowania pojazdów samochodowych stanowiące dochód Gminy - nie są wynagrodzeniem za świadczoną usługę, lecz opłatą mającą charakter daniny publicznej, a tym samym nie podlegają przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

2. Gmina nie będzie miała prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących stworzenie Strefy Płatnego Parkowania oraz przebudowę i modernizację lokalu na biuro do obsługi Strefy Płatnego Parkowania.

Zgodnie z ustawą z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych strefa płatnego parkowania może zostać utworzona tylko na drogach publicznych. Pobieranie przez gminę opłat za parkowanie pojazdów samochodowych na drogach publicznych w strefie parkowania mieści się w zakresie wykonywania zadań własnych gminy.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Ponadto zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2021 r., poz. 685 ze. zm.), podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Gmina realizując przedmiotowe zadanie, wykonuje zadania własne zapisane w ustawie o samorządzie gminnym.

Warunek uprawniający do odliczenia podatku VAT nie zostanie spełniony, gdyż efekty realizacji zadania nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Skoro inwestycja nie będzie wykorzystywana do celów związanych z czynnościami opodatkowanymi, nie ma możliwości dokonania odliczeń kwot podatku naliczonego od wydatków związanych z realizowanym projektem.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraj (…).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii – art. 2 pkt 6 ustawy.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

a) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

b) zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

c) świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy:

Obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z powyższych przepisów wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i są wykonywane w działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy:

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Wyłączenie organów władzy publicznej i urzędów obsługujących te organy z kategorii podatników podatku od towarów i usług ma charakter podmiotowo przedmiotowy, konieczne jest spełnienie dwóch kumulatywnych warunków:

- czynności – co do zasady podlegające opodatkowaniu VAT – muszą być wykonane przez ściśle określone podmioty,

- ponadto czynności te muszą być wykonywane w ramach sprawowanego przez te podmioty władztwa publicznego.

Zatem, jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2022 r. poz. 559):

Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

W art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym wskazano, że:

Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego.

W myśl art. 18 ust. 2 pkt 8 ww. ustawy:

Do wyłącznej właściwości rady gminy należy podejmowanie uchwał w sprawach podatków i opłat w granicach określonych w odrębnych ustawach.

Z kolei na podstawie art. 40 ust. 1 ww. ustawy:

Na podstawie upoważnień ustawowych gminie przysługuje prawo stanowienia aktów prawa miejscowego obowiązujących na obszarze gminy.

Wskazali Państwo, że Gmina jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, który wykonuje zarówno działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy jak i działalność inną niż gospodarcza.

Wyznaczenie strefy płatnego parkowania i ustalenie wysokości opłat należy do kompetencji rady gminy. Jest więc to zadanie własne gminy nałożone przez ustawę o drogach publicznych.

Rada Miasta Uchwałą z dnia 26 listopada 2021 roku ustaliła na drogach publicznych miasta Strefę Płatnego Parkowania obejmującą 10 ulic w centrum miasta oraz stawki opłat za postój pojazdów samochodowych, a także wysokość miesięcznych opłat abonamentowych i Regulamin Strefy Płatnego Parkowania.

Opłaty za postój pojazdów samochodowych na drogach publicznych strefy pobierane będą w dni robocze: od poniedziałku do piątku w godzinach od 8:00 do 16:00. Uchwała wejdzie w życie z dniem 1 czerwca 2022 roku.

Mają Państwo wątpliwości, czy opłaty za parkowanie pojazdów samochodowych na drogach publicznych w Strefie Płatnego Parkowania uiszczone przy użyciu parkometrów oraz w biurze płatnego parkowania - opłaty miesięczne podlegać będą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak już wyżej wyjaśniono, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i są wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Z powołanych wyżej przepisów ustawy o samorządzie gminnym wynika, że zadania własne Gminy obejmują sprawy gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego. Ponadto do właściwości rady gminy należy podejmowanie uchwał w sprawach podatków i opłat w granicach określonych w odrębnych ustawach. Z kolei na podstawie upoważnień ustawowych gminie przysługuje prawo stanowienia aktów prawa miejscowego obowiązujących na obszarze gminy.

W odniesieniu do zadań w zakresie wyznaczenia strefy płatnego parkowania na drogach publicznych należy wskazać, że warunki ich realizacji (reżim) określa ustawa z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1376 ze zm.), zwana dalej ustawą o drogach publicznych.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o drogach publicznych:

Organ administracji rządowej lub jednostki samorządu terytorialnego, do którego właściwości należą sprawy z zakresu planowania, budowy, przebudowy, remontu, utrzymania i ochrony dróg, jest zarządcą drogi.

Jak stanowi art. 19 ust. 2 ww. ustawy, zarządcami dróg, z zastrzeżeniem ust. 3, 5, 5a i 8, są dla dróg:

1. krajowych - Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad;

2. wojewódzkich - zarząd województwa;

3. powiatowych - zarząd powiatu;

4. gminnych - wójt (burmistrz, prezydent miasta).

Zgodnie z art. 13 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o drogach publicznych:

Korzystający z dróg publicznych są obowiązani do ponoszenia opłat za postój pojazdów samochodowych na drogach publicznych w strefie płatnego parkowania.

Zgodnie z art. 4 pkt 1, 2 i 3 powołanej ustawy, użyte w ustawie określenia oznaczają:

1. pas drogowy - wydzielony liniami granicznymi grunt wraz z przestrzenią nad i pod jego powierzchnią, w którym są zlokalizowane droga oraz obiekty budowlane i urządzenia techniczne związane z prowadzeniem, zabezpieczeniem i obsługą ruchu, a także urządzenia związane z potrzebami zarządzania drogą;

2. droga - budowlę wraz z drogowymi obiektami inżynierskimi, urządzeniami oraz instalacjami, stanowiącą całość techniczno-użytkową, przeznaczoną do prowadzenia ruchu drogowego, zlokalizowaną w pasie drogowym;

3. ulica - drogę na terenie zabudowy lub przeznaczonym do zabudowy zgodnie z przepisami o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, w której ciągu może być zlokalizowane torowisko tramwajowe.

Na podstawie art. 13b ust. 3 ww. ustawy:

Rada gminy (rada miasta) na wniosek wójta (burmistrza, prezydenta miasta), zaopiniowany przez organy zarządzające drogami i ruchem na drogach, może ustalić strefę płatnego parkowania lub śródmiejską strefę płatnego parkowania.

W myśl art. 13b ust. 4 ww. ustawy:

Rada gminy (rada miasta), ustalając strefę płatnego parkowania lub śródmiejską strefę płatnego parkowania:

1. ustala wysokość opłaty, o której mowa w art. 13 ust. 1 pkt 1 lit. a lub b, z tym że opłata za pierwszą godzinę postoju pojazdu samochodowego nie może przekraczać:

a) w strefie płatnego parkowania - 0,15% minimalnego wynagrodzenia, w rozumieniu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz. U. z 2020 r. poz. 2207),

b) w śródmiejskiej strefie płatnego parkowania - 0,45% minimalnego wynagrodzenia, o którym mowa w lit. a;

2. może wprowadzić opłaty abonamentowe lub zryczałtowane oraz zerową stawkę opłaty dla niektórych użytkowników drogi;

3. określa sposób pobierania opłat, o których mowa w art. 13 ust. 1 pkt 1.

W myśl art. 13b ust. 4a ww. ustawy:

Ustalając wysokość opłaty, o której mowa w art. 13 ust. 1 pkt 1 lit. b, rada gminy (rada miasta) bierze pod uwagę wyniki analizy, o której mowa w ust. 2b.

Jak stanowi art. 13b ust. 5 ww. ustawy:

Stawki opłat, o których mowa w art. 13 ust. 1 pkt 1, mogą być zróżnicowane w zależności od miejsca postoju. Przy ustalaniu stawek uwzględnia się progresywne narastanie opłaty przez pierwsze trzy godziny postoju, przy czym progresja nie może przekraczać powiększenia stawki opłaty o 20% za kolejne godziny w stosunku do stawki za poprzednią godzinę postoju. Stawka opłaty za czwartą godzinę i za kolejne godziny postoju nie może przekraczać stawki opłaty za pierwszą godzinę postoju.

W myśl art. 13b ust. 7 ww. ustawy

Opłaty, o których mowa w art. 13 ust. 1 pkt 1, pobiera zarząd drogi, a w przypadku jego braku - zarządca drogi.

Zgodnie z art. 13f ust. 1 ww. ustawy:

Za nieuiszczenie opłat, o których mowa w art. 13 ust. 1 pkt 1, pobiera się opłatę dodatkową.

Stosownie do art. 13f ust. 2 ww. ustawy:

Rada gminy (rada miasta) określa wysokość opłaty dodatkowej, o której mowa w ust. 1, oraz sposób jej pobierania. Wysokość opłaty dodatkowej nie może przekroczyć 10% minimalnego wynagrodzenia, o którym mowa w art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę.

Z powyższych przepisów wynika, że wyznaczenie strefy płatnego parkowania, ustalenie wysokości i pobór opłat w strefach płatnego parkowania wyznaczonych na drogach publicznych, jest zadaniem Gminy nałożonym przez ustawę o drogach publicznych.

Na podstawie cyt. art. 13b ust. 3 i ust. 4 ustawy o drogach publicznych, wyznaczenie strefy płatnego parkowania i ustalenie wysokości opłat należy do kompetencji rady gminy.

Istotnym jest także, że Gmina nie ma dowolności w kwestii ustalania wysokości pobieranych opłat – ich wysokość określana jest w przypadku opłat jednorazowych, abonamentowych na podstawie art. 13b ust. 4, ust. 4a, ust. 5 ustawy o drogach publicznych, a opłat dodatkowych na podstawie art. 13f ust. 1 i ust. 2 wskazanej ustawy.

Odnosząc się zatem do kwestii pobierania przez Państwa opłat za parkowanie pojazdów samochodowych na drogach publicznych w Strefie Płatnego Parkowania uiszczanych przy użyciu parkometrów oraz w biurze płatnego parkowania należy wskazać, że działają Państwo w tym przypadku w roli organu władzy publicznej, a nie usługodawcy oferującego świadczenia w zamian za ustaloną cenę. Wysokość opłat nie jest ustalana na podstawie kryteriów rynkowych, lecz wynika wprost z przepisów prawa – ustawy o drogach publicznych oraz aktu prawa miejscowego Uchwały Rady Gminy. Zatem pobór opłat odbywa się w reżimie administracyjno-prawnym.

Zatem pobór opłat w Strefie Płatnego Parkowania uiszczonych przy użyciu parkometrów oraz w biurze płatnego parkowania, określonych w Uchwale Rady Gminy odbiega od warunków, w jakich realizowane byłyby te czynności przez inne podmioty gospodarcze. Pobierane opłaty ustalane są w oparciu o przepisy prawne regulujące kwestie ich poboru, zatem nie mogą być uznane za rzeczywistą wartość wykonywanego świadczenia.

Ponadto, opłata parkingowa za parkowanie na drogach publicznych stanowi dochód gminy i mieści się w dochodach własnych, o których mowa w art. 5 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 305 ze zm.).

Na podstawie ww. artykułu:

Dochodami publicznymi są daniny publiczne, do których zalicza się: podatki, składki, opłaty, wpłaty z zysku przedsiębiorstw państwowych i jednoosobowych spółek Skarbu Państwa oraz banków państwowych, a także inne świadczenia pieniężne, których obowiązek ponoszenia na rzecz państwa, jednostek samorządu terytorialnego, państwowych funduszy celowych oraz innych jednostek sektora finansów publicznych wynika z odrębnych ustaw.

Wskazać również należy, że opłaty na drogach publicznych w strefie płatnego parkowania były przedmiotem orzeczeń sądowych. W wyroku z 10 grudnia 2002 r. sygn. akt P 6/02 Trybunał Konstytucyjny orzekł, że opłata za parkowanie pojazdów na drogach publicznych w strefie płatnego parkowania będąc dochodem publicznym, jest świadczeniem o charakterze publicznoprawnym, czyli ma charakter daniny publicznej, co w konsekwencji wyklucza opodatkowanie tych czynności podatkiem od towarów i usług.

W podobnej kwestii wypowiedział się TSUE w sprawie C-446/98, w którym wyjaśnił, że:

Najem miejsc parkingowych dla pojazdów jest działalnością władzy publicznej w rozumieniu art. 4 ust. 5 akapit pierwszy szóstej dyrektywy 77/388 w sprawie harmonizacji ustawodawstwa Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych, jeżeli jest ona wykonywana według szczególnego reżimu prawnego mającego zastosowanie do podmiotów prawa publicznego. Następuje to w przypadku, gdy prowadzenie tej działalności pociąga za sobą wykorzystanie uprawnień publicznych.

W konsekwencji należy stwierdzić, że działania Państwa w zakresie poboru opłat w Strefie Płatnego Parkowania na drogach publicznych wpłacanych przy użyciu parkometrów oraz w biurze płatnego parkowania mieszczą się w zakresie wykonywania zadań własnych. Stanowią czynności nałożone odrębnymi przepisami prawa i wynikają z wykonywania władztwa publicznoprawnego.

Zatem, stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie działają Państwo w tym zakresie jak podatnik VAT i czynności poboru ww. opłat nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Państwa wątpliwości dotyczą także prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących stworzenie Strefy Płatnego Parkowania oraz przebudowę i modernizację lokalu na biuro do obsługi Strefy Płatnego Parkowania.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy, w myśl tego przepisu:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wskazali Państwo, że są zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. Miejsca parkingowe będą zlokalizowane w pasie dróg publicznych. Na stworzenie Strefy Płatnego Parkowania będą ponoszone wydatki z budżetu Gminy i składają się na nie koszty: dokumentacji i projektów, wykonanie oznakowania, dostawa i montaż urządzeń (parkometrów) oraz uruchomienie urządzeń i szkolenie personelu, oprogramowanie do administrowania i nadzoru nad strefą oraz do prowadzenia egzekucji, także dostawa mobilnych zestawów kontrolerskich wraz z oprogramowaniem.

Do obsługi Strefy Płatnego Parkowania przebudują i zmodernizują Państwo swój lokal w budynku, którego są współwłaścicielem. Przebudowa i remont lokalu obejmować będzie wnętrze lokalu wraz z wewnętrznymi instalacjami wodno-kanalizacyjnymi, gazową elektryczną i internetową oraz wymianę okien i drzwi wejściowych. Zostanie również zakupione wyposażenie w postaci mebli, stanowiska komputerowe i drukarki. Urząd Miasta będzie zatrudniał pracowników do obsługi biura strefy płatnego parkowania.

Jak już wyjaśniono wyżej, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W omawianej sprawie warunki uprawniające do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie będą spełnione, ponieważ wydatki poniesione przez Państwa na stworzenie Strefy Płatnego Parkowania oraz przebudowę i modernizację lokalu na biuro do obsługi Strefy Płatnego Parkowania, nie zostaną wykorzystane do wykonywania przez Państwa czynności opodatkowanych.

Jak wskazano powyżej opłaty w Strefie Płatnego Parkowania na drogach publicznych wpłacane przy użyciu parkometrów oraz w biurze płatnego parkowania mieszczą się w zakresie wykonywanych przez Państwa zadań własnych. Stanowią czynności nałożone odrębnymi przepisami prawa i wynikają z wykonywania władztwa publicznoprawnego.

W związku z powyższym, nie będzie Państwu przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy z faktur dokumentujących wydatki poniesione na stworzenie Strefy Płatnego Parkowania oraz przebudowę i modernizację lokalu na biuro do obsługi Strefy Płatnego Parkowania.

Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja dotyczy tylko pytania (przedmiotu wniosku), które Państwo przedstawili nie dotyczy innych kwestii poruszanych przez Państwa we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (`(...)`). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).