0114-KDIP4-1.4012.103.2022.2.PS

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 lutego 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 2 marca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku prawa do częściowego odliczenia podatku VAT (podatek od towarów i usług) w związku z realizacją projektu polegającego na przebudowie Świetlicy wiejskiej w miejscowości (…). Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 21 kwietnia 2022 r. (data wpływu 21 kwietnia 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego (ostatecznie sformułowany w uzupełnieniu wniosku)

Gmina jest jednostką samorządu terytorialnego działającego w oparciu o ustawę z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2021 r. poz. 1372 z poźn. zm.). Gmina posiada osobowość prawną i wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Gmina jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, składającym do właściwego urzędu skarbowego miesięczne JPK VAT z deklaracją (M).

Gmina wykonuje zadania własne samodzielnie lub poprzez powołane gminne jednostki organizacyjne. Zadania własne mieszczą się w obszarze edukacji publicznej, pomocy społecznej, utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych. Zadania o takim charakterze, uznawane są przez Gminę jako niepodlegające regulacjom VAT, z tytułu których Gmina nie uzyskuje żadnych wpływów. Natomiast wybrane działania przeprowadzane są przez Gminę na podstawie umów cywilnoprawnych i traktuje się je jako podlegające regulacjom VAT.

W ramach tych czynności Gmina dokonuje zarówno transakcji opodatkowanych podatkiem VAT, według odpowiednich stawek (np. wynajem lokali użytkowych), jak również podlegających opodatkowaniem podatkiem VAT, lecz zwolnionych z podatku (np. dzierżawa gruntu na cele rolnicze).

Stosownie do art. 7 ust. 1 pkt 9 i 15 ustawy o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2021 r. poz. 1372 z poźn. zm.) do zadań gminy należy również zaspakajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty w zakresie edukacji publicznej i utrzymanie gminnych obiektów.

Gmina podpisała umowę z Urzędem Marszałkowskim Województwa o przyznanie pomocy zgodnie z art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich z udziałem środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 (Dz. U. z 2021 r. poz. 182 i 904). Umowa ta określa zadania związane z realizacją operacji typu „(…)” w ramach działania „Podstawowe usługi i odnowa wsi na obszarach wiejskich”. W wyniku realizacji operacji osiągnięty zostanie podstawowy cel: poprawa warunków życia mieszkańców oraz całej gminy, zaspokojenie potrzeb społecznych i kulturalnych poprzez przebudowę i wyposażenie obiektu kultury - świetlicy wiejskiej. Realizacja projektu będzie polegała na przebudowie Świetlicy wiejskiej w miejscowości (…). W ramach projektu zaplanowane zostały: roboty rozbiórkowe, roboty murowe, wykonanie pokrycia dachu, wykonanie stolarki zewnętrznej i wewnętrznej, posadzki, instalacji sanitarnej, elektrycznej, termomodernizacji. Ponadto, w ramach prowadzonej przebudowy zostaną wykorzystane materiały dopuszczone do obrotu i stosowania w budownictwie, dla których wydano certyfikat znak bezpieczeństwa lub deklaracji zgodności z Polską Normą lub aprobatą techniczną. Inwestorem omawianego projektu jest Gmina i na Gminę będą wystawiane przez wykonawców wszystkie faktury VAT, dokumentujące wszystkie wydatki. Założona w ramach projektu termomodernizacja budynku przyczyni się również do redukcji emisji C02.

Z efektów realizacji projektu będą w szczególności korzystać mieszkańcy miejscowości, w których znajduje się świetlica jak również mieszkańcy całej Gminy. Modernizacja świetlicy wiejskiej przyczyni się do aktywizacji grup docelowych poprzez udostępnienie im infrastruktury umożliwiającej organizację działań związanych z przygotowaniem interesującej i kształcącej oferty spędzania czasu wolnego dla każdej grupy wiekowej, jak również z organizacją spotkań. Poprawa stanu infrastruktury społecznej w Gminie poprzez „(…)” przyczyni się do zwiększenia integracji społecznej, co wpłynie na poprawę jakości życia mieszkańców. W wyniku realizacji projektu Gmina nie będzie świadczyć usług noszących znamiona działalności gospodarczej, opodatkowanych określonymi stawkami VAT.

Po zakończeniu projektu nie planuje się świadczenia usług noszących znamiona działalności gospodarczej - zmodernizowana infrastruktura będzie udostępniona nieodpłatnie. Efekt projektu, tj. przebudowany budynek świetlicy wiejskiej nie będzie realizować sprzedaży opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Na terenie Gminy działają świetlice wiejskie, których głównym celem jest: tworzenie bazy do integracji środowiska lokalnego, prowadzenie statutowej działalności sołectwa, inicjowanie aktywności mieszkańców działających na rzecz wsi, zagospodarowanie wolnego czasu dla dzieci i młodzieży. Świetlice wiejskie pełnią funkcję społeczno-kulturalną i pozostają własnością Gminy. Świetlice są zarządzane przez Gminę, opiekunem budynku jest pracownik świetlicy zatrudniony w Urzędzie Gminy na podstawie umowy o pracę.

Gmina ponosi wydatki w ramach nakładów na świetlice, w tym wydatki związane z bieżącym funkcjonowaniem i utrzymaniem świetlic, np.: wydatki na zakup energii elektrycznej, wody, środków czystości, wyposażenie edukacyjne dla dzieci, wynagrodzenie pracownika świetlicy itp. Omawiane wydatki stanowią tzw. mieszane wydatki na świetlice, tj. związane z całokształtem działalności świetlicy w dłuższych okresach i będą dotyczyły zasadniczo całego budynku Świetlicy. Przedmiotowe wydatki są dokumentowane wystawionymi przez dostawców na rzecz Gminy fakturami VAT ze wskazanymi na nich kwotami VAT. Świetlice wiejskie mogą być wykorzystywane przez Gminę w dwojaki sposób:

1. Świetlice mogą być nieodpłatnie użyczone na potrzeby działalności statutowej sołectwa i gminy, a także dla organizacji pozarządowych np. kół gospodyń wiejskich, ochotniczych straży pożarnych,

2. Odpłatne udostępnienie świetlicy osobom fizycznym i prawnym oraz innym podmiotom na organizację imprez zbiorowych i uroczystości, np. przyjęcie urodzinowe (udostępnienie odpłatne występuje bardzo sporadycznie). Opłaty za najem uiszczane są na podstawie zawartej umowy oraz wystawionej faktury VAT przez Wynajmującego, czyli Gminę. Powyższe oznacza, że w momencie ponoszenia wydatków na bieżące utrzymanie i funkcjonowanie świetlic Gmina nie jest w stanie określić zakresu, w jakim Świetlica będzie udostępniona odpłatnie, a w jakim nieodpłatnie. Gmina nie widzi ponadto możliwości alokowania ponoszonych wydatków na utrzymanie Świetlic do konkretnego rodzaju działalności, ponieważ wydatki te mają co do zasady ogólny charakter i muszą być ponoszone bez względu na sposób wykorzystania Świetlic, zapewniający możliwości korzystania z obiektu.

W uzupełnieniu wniosku dotyczącego realizacji zadania „(…)” Gmina informuje, że przebudowany budynek świetlicy wiejskiej w miejscowości (…) będzie wykorzystywany do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Pytanie

Czy w związku z realizacją projektu w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 dotyczącego zadania związanego z realizacją operacji typu „(…)” - Gmina ma prawo zastosować częściowe odliczenie podatku VAT naliczonego według proporcji z art. 86 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług zgodnie z rozporządzeniem oraz wskaźnika struktury sprzedaży art. 90 ww. ustawy?

Państwa stanowisko w sprawie

Gmina uważa, że nie będzie przysługiwało prawo do częściowego odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją projektu w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 dotyczącego zadania związanego z realizacją operacji typu „(…)”.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), podatnikami są osoby prawne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cele lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z kolei art 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, że nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 7 ust.1 pkt 9 i 15 ustawy z dnia 8 marca o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2021 r. poz. 1372) wyremontowana świetlica będzie służyła zaspokojeniu zbiorowych potrzeb wspólnoty Gminy, a zadania o takim charakterze należą do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmujące sprawy kultury, utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych.

Gmina realizuje projekt dotyczący przebudowy i wyposażenia świetlicy wiejskiej w ramach zadań własnych w sprawach kultury, a więc nie występuje w tym przypadku jako podatnik VAT.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, przysługuje podatnikowi, o którym mowa w art. 15 u.p.t.u., w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonania czynności opodatkowanych.

W omawianym przypadku Gmina remontując Świetlicę wiejską nie posiada statusu podatnika VAT, i wydatki z tym związane nie służą wykonywaniu przez gminę czynności opodatkowanych, gminie nie przysługuje prawo do odliczenia VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy,

kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wyrażoną w art. 86 ust. 1 ustawy generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają regulacje zawarte m.in. w art. 86 ust. 2a-2h ustawy.

Na mocy art. 86 ust. 2a ustawy:

W przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Stosowanie do art. 86 ust. 2g ustawy,

proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a i 10 stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 86 ust. 2h ustawy:

w przypadku gdy podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie ust. 22, uzna, że wskazany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 22 sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji.

Jak stanowi art. 86 ust. 22 ustawy,

minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.

Na podstawie powyższej delegacji, zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2021 r. poz. 999), zwane dalej rozporządzeniem.

Ponadto, w przypadku wykonywania w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz zwolnionych od podatku, należy mieć na uwadze uregulowania zawarte w art. 90 ustawy. Powyższe przepisy stanowią uzupełnienie regulacji art. 86 ustawy.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy,

W stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jak stanowi art. 90 ust. 2 ustawy

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy,

Proporcję, o której mowa w cyt. wyżej ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Ponadto, zgodnie z art. 90 ust. 10a ustawy o podatku od towarów i usług,

W przypadku jednostki samorządu terytorialnego proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego. Przepisy ust. 3-6 i 8-10 stosuje się odpowiednio.

W sposób bezpośredni na zakres prawa do odliczeń wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy:

Pod pojęciem działalności gospodarczej należy rozumieć wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak stanowi natomiast art. 15 ust. 6 ustawy:

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwojakim charakterze:

‒ podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz

‒ podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na postawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2022r. poz. 559),

gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy

do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 15 tej ustawy,

do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych.

Na tle przedstawionych okoliczności sprawy Państwa wątpliwości dotyczą kwestii prawa do zastosowania częściowego odliczenia podatku VAT w związku z realizacją zadania polegającego na przebudowie świetlicy wiejskiej w miejscowości (…).

Jak wskazano na wstępie, podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. Zasada ta wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Jak już wyjaśniono wyżej rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W omawianej sprawie warunki uprawniające do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie są spełnione, ponieważ – jak Państwo wskazali – przebudowany budynek świetlicy wiejskiej w miejscowości (…) będzie wykorzystywany do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym, nie przysługuje Państwu prawo do częściowego oraz pełnego prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z realizacją projektu polegającego na przebudowie Świetlicy wiejskiej w miejscowości (…).

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒ Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

‒ Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

‒ Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒ w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒ w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).