Interpretacja indywidualna

- stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w zakresie braku obowiązku podatkowego od otrzymanych środków pieniężnych na poczet przyszłych zamówień towarów, które w chwili wpłaty nie są skonkretyzowane co do rodzaju i ilości – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 marca 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 9 marca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie braku obowiązku podatkowego od otrzymanych środków pieniężnych na poczet przyszłych zamówień towarów, które w chwili wpłaty nie są skonkretyzowane co do rodzaju i ilości . Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca (`(...)`) prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod nazwą (`(...)`) (dalej zwana JDG), która zajmuje się sprzedażą materiałów budowlanych. Wnioskodawca zamierza wprowadzić dla swoich kontrahentów biznesowych jak i konsumentów system przedpłat. System ten będzie polegał na tym, że klient Wnioskodawcy przed złożeniem zamówienia, dokonuje wpłaty na konto JDG uzgodnioną kwotę na poczet przyszłych zamówień. Wpłata dokonana w ramach przedpłaty przez danego klienta będzie do niego przypisana w informatycznym systemie sprzedażowym JDG. W momencie wpłaty przedpłaty, o ile wraz z przedpłatą nie zostanie złożone konkretne zamówienie, nie będzie znany ani rodzaj towarów, które ostatecznie zamówi klient ani ilość poszczególnych towarów. Rodzaj i ilość towarów będzie konkretyzowana z chwilą złożenia przez klienta zamówienia. Z tą też chwilą odpowiednia kwota przedpłaty będzie zaliczana na poczet ceny za zamówione towary, które JDG, w związku z przyjęciem zamówienia, zobowiązana będzie dostarczyć klientowi. Równocześnie zostanie pomniejszona pozostała do dalszego wykorzystania kwota przedpłaty przypisana do tego klienta.

W takim przypadku może dojść do sytuacji, w której wartość ostatecznego zamówienia jest mniejsza niż kwota wpłacona w ramach przedpłaty. W takim przypadku nadwyżka ponad kwotę zamówienia może zostać zaliczona na poczet kolejnego zamówienia/zamówień albo zwrócona na konto klienta (jeżeli klient złoży stosowne oświadczenie, w którym zawarta będzie informacja dot. rezygnacji ze składania kolejnych zamówień).

Pytanie

Czy obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług na podstawie art. 19a ust. 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 685 z późn. zm.) (dalej: Ustawy o podatku od towarów i usług), powstanie z chwilą wpłaty przedpłaty na poczet przyszłych zamówień towarów, które to towary w chwili tej wpłaty nie są skonkretyzowane ani co do rodzaju ani co do ilości poszczególnych towarów – w odniesieniu do całej otrzymanej kwoty przedpłaty?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, z racji tego, że w momencie wpłaty przez danego klienta odpowiedniej kwoty w ramach przedpłaty przedmiot zamówienia nie jest skonkretyzowany zarówno co do rodzaju jak i co do ilości, ponadto nie jest wiadomo czy zamówienie w ogóle nastąpi, a jeżeli nastąpi to jaka będzie jego wartość - nie jest płatnością, w stosunku do której powstanie obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług na podstawie art. 19a ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług z chwilą otrzymania kwoty przedpłaty - w odniesieniu do otrzymanej kwoty.

Według Wnioskodawcy w opisanej sytuacji obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług na podstawie art. 19a ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług powstanie dopiero z chwilą dokonania zamówienia, a więc momentu, gdy przedmiot zamówienia zostanie skonkretyzowany co do rodzaju, ilości oraz zostanie na tej podstawie określona wartość zamówienia - w odniesieniu do odpowiedniej kwoty przedpłaty dokonanej przez danego klienta, która zostanie zaliczona na poczet ceny sprzedaży towarów objętych tym zamówieniem.

Zauważyć należy, że art. 19a ust. 8 Ustawy o podatku od towarów i usług odnosi się do powstania obowiązku podatkowego w odniesieniu do otrzymanej kwoty przedpłaty w momencie jej otrzymania - jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty.

Jednocześnie należy jednak wziąć pod uwagę fakt, że zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatkowi od towarów i usług podlega dostawa towarów i świadczenie usług, a nie sama płatność dokonana z tytułu wspomnianych transakcji.

W związku z powyższym, w orzecznictwie odnaleźć można stanowisko potwierdzające, że w sytuacji, w której płatność dokonana w ramach zaliczki lub przedpłaty następuje przed wykonaniem dostawy towarów lub świadczenia usług, dla powstania obowiązku podatkowego konieczna jest znajomość wszystkich okoliczności, które mają istotne znaczenie dla zaistnienia zdarzenia podatkowego, a więc m. in. szczegółowe określenie towarów i usług w momencie dokonania takiej zapłaty. Potwierdzenie powyższego stanowiska odnaleźć można np. w wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 21 lutego 2006 r., o sygnaturze akt C-419/02; w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 5 marca 2015 . o sygnaturze akt I FSK 231/14.

Wnioskować zatem należy, że obowiązek podatkowy nie powstaje w sytuacji, w której dokonane wpłaty na poczet dostawy towarów, które w momencie dokonania tej wpłaty nie są jeszcze skonkretyzowane co do rodzaju oraz ilości. W związku z powyższym takiej wpłaty nie należy traktować jako przedpłaty, zaliczki lub zadatku, o których mowa jest w art. 19a ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług.

Obowiązek podatkowy powstaje dopiero w momencie możliwości przyporządkowania dokonanej wpłaty do konkretnego zamówienia. W takim przypadku dochodzi więc do sytuacji, gdzie towar jest skonkretyzowany.

Potwierdzenie powyższego stanowiska odnaleźć można w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 28 lipca 2009 r. o sygnaturze akt I FSK 932/08. Stwierdzono w nim, że aby uznać wpłaconą zaliczkę na poczet wykonanych usług, istotnym jest, aby przyszłe świadczenie było jednoznacznie określone co do rodzaju towaru lub usługi. Rozumieć przez to należy, że możliwa jest ich identyfikacja. Ponadto strony takiego świadczenia, w momencie wpłaty zaliczki, nie mają woli dokonywania jego zmian w przyszłości.

Wskazać należy zatem, że obowiązek podatkowy zgodnie z art. 19a ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług, powstanie w momencie, w którym zapłata jest dokonana na poczet transakcji, która jest określona co do rodzaju i ilości; konkretyzacja przyszłego świadczenia jest wystarczająco dokładna dla określenia zasad opodatkowania świadczenia, tj. w szczególności należy móc określić miejsce świadczenia i stawkę opodatkowania, a dodatkowo strony nie mają intencji zmiany świadczenia w przyszłości.

W opisanym przez Wnioskodawcę zdarzeniu przyszłym, w momencie dokonania wpłaty w ramach przedpłaty, świadczenie nie jest w żaden sposób określone. W tym momencie nie dochodzi jeszcze do konkretyzacji towarów co do ich rodzaju oraz ilości. Ponadto w momencie wpłaty przedpłaty nie ma nawet pewności, że rzeczywiście dojdzie do transakcji. Co za tym idzie nie można określić miejsca świadczenia oraz stawki opodatkowania.

W związku z powyższym wpłata przedpłaty nie skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego, o którym mowa w art. 19a ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług w chwili wpłaty przedpłaty w odniesieniu do wpłaconej kwoty przedpłaty. Taka wpłacona kwota przedpłaty może być uznana za przedpłatę w rozumieniu art. 19a ust. 8 ustawy od podatku od towarów i usług dopiero z chwilą skonkretyzowania warunków konkretnej dostawy towarów, a więc dopiero z chwilą złożenia przez klienta zamówienia obejmującego konkretne towary co do ich rodzaju i ilości. Dopiero bowiem w tym momencie możliwe jest powiązanie wcześniej wpłaconej kwoty w całości lub w odpowiedniej części ze skonkretyzowaną dostawą towarów.

Obowiązek podatkowy we wspomnianym przypadku powstanie w odniesieniu do odpowiedniej części wpłaconej wcześniej kwoty, która zostaje zaliczona na poczet ceny wynikającej z tego zamówienia.

Powyższe stanowisko zgodnie z którym, aby powstał obowiązek podatkowy na podstawie art. 19a ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług konieczne jest powiązanie zaliczki lub przedpłaty ze skonkretyzowanymi towarami, których dostawa ma nastąpić, wyrażone zostało także np. w indywidualnych interpretacjach z dnia 18 czerwca 2020 roku o sygnaturze 0113-KDIPT1-3.4012.307.2020.1.AG, z dnia 11 stycznia 2019 r. o sygnaturze 0114-KDIP1-1.4012.739.2018.1.RR, a także z dnia 06.10.2020 r. o sygnaturze 0114-KDIP4-3.4012.413.2020.1.KM.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931) zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie.

Według art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT (podatek od towarów i usług), zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego.

Na podstawie art. 19a ust. 1 ustawy:

Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 1b, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20, art. 21 ust. 1 i art. 138f.

Zatem obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dostawy towaru bądź wykonania usługi, co oznacza, że podatek jest wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dostarczono towar bądź świadczono usługę i powinien być rozliczony za ten okres.

Stosownie do treści art. 19a ust. 8 ustawy:

Jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z wyjątkiem:

1. dostaw towarów, w stosunku do których obowiązek podatkowy powstaje w sposób, o którym mowa w ust. 1b;

2. dostaw towarów i świadczenia usług, w stosunku do których obowiązek podatkowy powstaje w sposób, o którym mowa w ust. 5 pkt 4.

Wskazał Pan, że sprzedaje materiały budowlane. Zamierza Pan wprowadzić dla swoich kontrahentów biznesowych jak i konsumentów system przedpłat. System ten będzie polegał na tym, że Pana klient przed złożeniem zamówienia, wpłaci uzgodnioną kwotę na poczet przyszłych zamówień. W momencie wpłaty przedpłaty, o ile wraz z przedpłatą nie zostanie złożone konkretne zamówienie, nie będzie znany ani rodzaj towarów, które ostatecznie zamówi klient ani ilość poszczególnych towarów. Rodzaj i ilość towarów będzie konkretyzowana z chwilą złożenia przez klienta zamówienia. Z tą też chwilą odpowiednia kwota przedpłaty będzie zaliczana na poczet ceny za zamówione towary, które w związku z przyjęciem zamówienia, zobowiązany będzie Pan dostarczyć klientowi.

Ustawodawca nie zamieścił w treści ustawy definicji zaliczki ani przedpłaty. Zgodnie więc ze Słownikiem języka polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A., strona internetowa – www.sjp.pwn.pl), zaliczka to część należności wpłacana lub wypłacana z góry na poczet należności. Zatem zaliczkę wpłaca się na poczet przyszłej dostawy towarów lub przyszłego wykonania usługi przed faktyczną dostawą lub faktycznym wykonaniem usługi. Natomiast przez przedpłatę należy rozumieć określoną sumę pieniędzy, stanowiącą część ceny towaru lub usługi, wpłacaną z góry w celu uzyskania gwarancji zakupu lub wykonania usługi w określonym terminie. Stosownie do powyższego, zaliczka jak również przedpłata jako zapłata na poczet przyszłej należności musi być powiązana z konkretną transakcją.

Aby uznać wpłacaną kwotę za zaliczkę/przedpłatę na poczet przyszłych dostaw towarów lub świadczenia usług, istotne jest aby przyszłe świadczenie było jasno określone w sposób umożliwiający jego identyfikację, a strony świadczenia, w momencie wpłaty zaliczki/przedpłaty, nie miały woli dokonywania jego zmian w przyszłości.

Obowiązek podatkowy nie powstanie w sytuacji, gdy strony nie dokonały ostatecznego skonkretyzowania przyszłych dostaw, na poczet których dokonano wcześniej wpłaty.

W wyroku z dnia 21 lutego 2006 r. w sprawie C-419/02 (BUPA H i in.) Trybunał Sprawiedliwości UE wskazał, że w stosunku do przedpłaty na przyszłe dostawy towarów obowiązek podatkowy w podatku VAT powstaje tylko, jeśli w momencie dokonania tej przedpłaty wszelkie okoliczności mające znaczenie dla przyszłej dostawy są znane, a towary zostały szczegółowo określone. Przepis art. 10 ust. 2 akapit trzeci szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz.U. UE L 145.1 ze zm.), obecnie art. 65 Dyrektywy Rady 2006/112/WE, umożliwia Państwom Członkowskim wprowadzenie zasady, że obowiązek podatkowy w podatku VAT powstanie w czasie późniejszym od zaistnienia zdarzenia podatkowego w trzech przypadkach:

· nie później niż w chwili wystawienia faktury lub dokumentu uznawanego za fakturę;

· nie później niż w momencie pobrania ceny;

· bądź w przypadku, kiedy faktura lub dokument uznawany za fakturę nie jest wystawiony lub jest wystawiony z opóźnieniem, w określonym terminie od daty zdarzenia podatkowego.

Przepis art. 10 ust. 2 akapit drugi szóstej dyrektywy 77/388/EWG odchodzi od tego porządku chronologicznego przewidując, że w przypadku dokonania płatności zaliczkowej obowiązek podatkowy w podatku VAT powstaje zanim dostawa towarów lub świadczenie usług zostaną wykonane. Aby obowiązek podatkowy powstał w takiej sytuacji wszelkie okoliczności mające znaczenie dla zaistnienia zdarzenia podatkowego, tzn. przyszła dostawa lub świadczenie usług muszą już być znane, a zatem w szczególności w momencie dokonania takiej zapłaty, towary i usługi powinny być szczegółowo określone. Ponadto opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają dostawy towarów i świadczenie usług a nie płatności dokonane z tytułu tych transakcji. W konsekwencji w zakresie art. 10 ust. 2 akapit drugi szóstej dyrektywy 77/388/EWG nie mieści się przedpłata taka jak będąca przedmiotem postępowania przed sądem krajowym, dokonana w kwocie ryczałtowej na towary wskazane w sposób ogólny w wykazie który może zostać w każdej chwili zmieniony za porozumieniem nabywcy i sprzedawcy, z którego nabywca może ewentualnie wybrać towary na podstawie umowy, którą może on w każdej chwili rozwiązać odzyskując w całości niewykorzystaną przedpłatę (obecnie odpowiednikiem art. 10 VI Dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. jest art. 65 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej). Zbieżny z powyższym pogląd wyrażony został w wyroku TSUE w sprawie C-277/05 (Societe thermale d’Eugenieles-Bains).

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów Dyrektywy 77/388/EWG oraz orzecznictwa TSUE, jeśli warunki dotyczące rodzaju i ilości sprzedawanych towarów, nie są znane w chwili wpłaty pieniędzy przez klienta, nie powinno się traktować przedmiotowych wpłat jako przedpłaty, zaliczki, zadatku, o których mowa w powołanym art. 19a ust. 8 ustawy.

Zatem, opodatkowanie wpłat otrzymanych przed dostawą towarów następuje w przypadku, gdy dostawca będzie w stanie powiązać (przyporządkować) dokonaną wpłatę z konkretnym zamówieniem, czyli skonkretyzowanym towarem. Warunku tego nie będzie spełniała kwota wpłacona przez nabywcę w momencie, gdy nie zostało złożone konkretne zamówienie z wykazem towarów.

Podobnie wypowiedział się Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 28 lipca 2009 r. sygn. akt I FSK 932/08. Sąd uznał, że: „dla uznania wpłaconej kwoty jako zaliczki na poczet wykonanych usług, w rozumieniu art. 19 ust. 11 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), istotnym jest, aby przyszłe świadczenie było określone w sposób jednoznaczny co do rodzaju towaru bądź usługi, tzn. w sposób umożliwiający ich identyfikację, a dodatkowo strony tego świadczenia, w momencie wpłaty zaliczki, nie mają woli dokonywania jego zmian w przyszłości”.

Zatem aby zapłatę na poczet przyszłych należności uznać za zaliczkę/przedpłatę, muszą zostać spełnione następujące przesłanki:

· zapłata musi zostać dokonana na poczet konkretnej transakcji, tj. przyszłe świadczenie powinno być określone co do rodzaju w sposób jednoznaczny (określone powinny być cechy identyfikujące rodzaj towaru bądź usługi),

· konkretyzacja przyszłego świadczenia powinna być wystarczająco dokładna dla określenia zasad opodatkowania świadczenia, tj. w szczególności należy móc określić miejsce świadczenia i stawkę opodatkowania,

· w momencie wpłaty zaliczki strony nie mają intencji zmiany świadczenia w przyszłości.

W Pana przypadku, w momencie otrzymania środków pieniężnych nie będą one związane z żadną konkretną dostawą towarów . W dacie otrzymania przez Pana środków pieniężnych nie będzie znany ani rodzaj, ani ilość poszczególnych towarów. Zatem środki pieniężne otrzymane od Kontrahentów nie będą stanowić przedpłaty, zaliczki, zadatku czy raty i nie będą rodziły powstania obowiązku podatkowego, o którym mowa w art. 19a ust. 8 ustawy.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (`(...)`). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).