Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 marca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 17 marca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku obowiązku zastosowania szczególnej procedury dotyczącej usług turystyki przy świadczeniu usług w zakresie organizacji obozów sportowych. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

… spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w … (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i w … prowadzi Hotel …, w ramach którego posiada również kompleksową ofertę dla profesjonalnych grup sportowych (obozy sportowe – zgrupowania szkoleniowe). Podczas `(...)` Hotel … wraz z zapleczem sportowym trafił do oficjalnego katalogu `(...)`– jako jedyny ośrodek tej klasy zlokalizowany poza miastem. Doskonale wyposażone zaplecze treningowe, SPA oraz baza noclegowa odpowiadają na wszystkie potrzeby grup sportowych, tworząc profesjonalną propozycję dla klubów i zespołów – unikalną w skali Polski i Europy.

Wnioskodawca gościł wiele drużyn narodowych, głównie piłkarskich, zagranicznych i polskich klubów piłkarskich oraz kluby reprezentujące inne dyscypliny sportu.

Celem pobytu uczestników na obozach jest poprawa kondycji fizycznej sportowców zawodowych, jak również doskonalenie ich umiejętności zawodowych, niestanowiąca wypoczynku i rekreacji i są to działania konieczne w procesie rozwoju zawodowego sportowców.

Większość usług świadczonych w ramach obozów sportowych (w szczególności usługi noclegowe i wyżywienie) Wnioskodawca zapewnia we własnym zakresie. Część usług musi nabywać od innych podatników, dotyczy to przykładowo usług obsługi sędziowskiej, usług zabezpieczenia medycznego, usług fotograficznych, usług przewozowych, usług pralniczych, usług druku cyfrowego. Są to usługi konieczne dla wykonania usługi kompleksowej.

Wnioskodawca opodatkowuje całość usługi – organizację obozu sportowego – podstawową stawką podatku od towarów i usług (23%), jako że organizacja obozu od strony pobytowej jako usługi kompleksowej spoczywa na Wnioskodawcy. Nabywcy tych usług (również agenci reprezentujący poszczególne drużyny) są zainteresowani wyłącznie usługą kompleksową organizacji obozu sportowego i bez możliwości zapewnienia takiej kompleksowej usługi ze strony Wnioskodawcy nie zdecydowaliby się na skorzystanie z oferty Spółki.

Wnioskodawca ponadto wskazuje, że:

a) Nie organizuje w ramach obozów sportowych zwiedzania, zorganizowanego aktywnego wypoczynku i innych podobnych aktywności.

b) Opisane wyżej czynności takie jak zapewnienie uczestnikom obozów sportowych noclegu, wyżywienia, obsługi sędziowskiej, zabezpieczenia medycznego, usług fotograficznych, usług przewozowych, usług pralniczych, usług druku cyfrowego są ściśle związane z usługą organizacji obozów sportowych, gdyż:

‒ zapewnienie uczestnikom obozów sportowych noclegu - jest niezbędne z punktu widzenia zasadności realizacji tego rodzaju usług dla grup sportowych zamiejscowych przybywających z różnych stron zarówno Polski, jak i Europy;

‒ zapewnienie wyżywienia - prawidłowe odżywianie jest jednym z decydujących czynników wpływających na prawidłowy rozwój organizmu, a zwłaszcza sportowca, jak również ma niebagatelne znaczenie dla sportowców profesjonalnych i na osiągane przez nich wyniki sportowe. Odpowiednie żywienie sportowców znacząco pomaga im w uprawianiu danej dyscypliny. Aby ten cel osiągnąć sportowcy oczekują właściwie dobranego menu jak również wcześniejszej informacji co będą spożywać. Dlatego menu dla danej grupy ustalane jest ze sztabem obozu wcześniej i jest możliwa modyfikacja danego menu ustalona z trenerem, opiekunem czy dietetykiem grupy;

‒ obsługa sędziowska - jest niezbędna podczas meczów kontrolnych drużyn przebywających na obozie sportowym w hotelu. Uprawianie sportu wywołuje wielkie emocje tak wśród kibiców, jak i u samych sportowców. Apogeum tych emocji następuje podczas bezpośredniej rywalizacji czy to na boisku czy parkiecie z drużyną przeciwną. Dlatego, aby w ferworze walki sportowcy nie dali się ponieść emocjom, a kierowali się przede wszystkim zasadami fair play niezbędna jest dyskretna, profesjonalna pomoc sędziów zapewniających przestrzeganie tychże zasad;

‒ zabezpieczenie medyczne - jest niezbędne podczas spotkań kontrolnych kiedy dochodzi do bezpośredniej rywalizacji pomiędzy dwiema drużynami, kiedy istnieje realna groźba odniesienia przez zawodników uczestniczących w spotkaniach kontuzji/urazów;

‒ usługi fotograficzne - są niezbędne dla dokumentowania przebiegu obozów sportowych, w tym również treningów i wyników sportowych;

‒ usługi przewozowe - są niezbędne i dotyczą dowozu drużyn/uczestników obozów bezpośrednio do hotelu z najbliższego lotniska bądź dworca PKP, do którego dojeżdżają pociągi;

‒ usługi pralnicze - są niezbędne podczas obozów tygodniowy i dłuższych. Sportowcy podczas codziennych intensywnych treningów "zużywają" swoje stroje stąd też konieczność ich prania podczas ich dłuższych pobytów;

‒ usługi druku cyfrowego - polegają na wydrukach schematów, planów ustawienia drużyny, założeń taktycznych trenowanych podczas obozów, są niezbędne podczas obozów sportowych z powodu trenowania przez drużyny różnych ustawień i założeń taktycznych, które są podczas tego obozu ustalane i korygowane, a omawiane codziennie na odprawach trenerskich z zawodnikami, a następnie ćwiczone i doskonalone na boiskach, halach czy nawet na basenie.

c) Usługi wyżywienia są świadczone bezpośrednio przez pracowników zatrudnionych przez Spółkę.

d) Usługi noclegowe w ramach organizowanych obozów Wnioskodawca świadczy w ramach własnej bazy noclegowej.

e) Organizując obozy sportowe na rzecz ich uczestników Wnioskodawca działa we własnym imieniu i na własny rachunek.

f) Ponosząc koszty obsługi sędziowskiej, zabezpieczenia medycznego, usług fotograficznych, usług przewozowych, usług pralniczych, usług druku cyfrowego Wnioskodawca nabywa te usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści uczestników obozów sportowych.

g) Spółka prowadzi ewidencję zawierającą dane pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku i sporządzanie informacji podsumowującej w szczególności dane:

1. rodzaju sprzedaży i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego w tym korekty podatku należnego, z podziałem na stawki podatku;

2. kwoty podatku naliczonego obniżającego kwotę podatku należnego, w tym korekty podatku naliczonego;

3. kontrahentów oraz dowodów sprzedaży i zakupów.

Pytanie

Czy przy świadczeniu opisanych kompleksowych usług w zakresie organizacji obozów sportowych Wnioskodawca jest obowiązany stosować szczególne procedury dotyczące usług turystyki wynikające z działu XII, rozdziału 3 ("Szczególne procedury przy świadczeniu usług turystyki"), art. 119 ustawy o podatku od towarów i usług?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy, przy świadczeniu opisanych kompleksowych usług w zakresie organizacji obozów sportowych Wnioskodawca nie jest obowiązany stosować szczególnych procedur dotyczących usług turystyki wynikających z działu XII, rozdziału 3 ("Szczególne procedury przy świadczeniu usług turystyki"), art. 119 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera definicji "usług turystyki". Nie zawiera także odesłań do definicji zawartych w innych aktach normatywnych. Definicji legalnej usług turystyki nie odnajduje się również w innych ustawach podatkowych. Odnajduje się ją natomiast w treści art. 307 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, s. 1 z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą. Stosownie do powołanego przepisu, transakcje dokonywane przez biura podróży w zakresie realizacji podróży uznawane są za pojedynczą usługę świadczoną przez biuro podróży na rzecz turysty. Odnosząc się do treści tekstu Dyrektywy w języku francuskim - "Les opérations effectuées par lagence de voyages pour la réalisation du voyage sont considérées comme une prestation de service unique de lagence de voyages au voyageur", jak też w języku angielskim - "All transactions performed by the travel agent in respect of a journey shall be treated as a single service supplied by the travel agent to the traveller", należy stwierdzić, że zdanie to powinno być przetłumaczone jako "Wszystkie transakcje dokonywane przez biura podróży w związku z realizacją podróży (imprezy turystycznej) uznawane są za jedną usługę świadczoną przez biuro podróży na rzecz podróżnego". Należy zaznaczyć, że wprowadzenie Dyrektywy 2006/112/WE miało na celu m.in. jasne przedstawienie przepisów dyrektyw dotyczących podatku od wartości dodanej.

Zgodnie z definicją Słownika języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005, str. 1052 "turystyka" to zorganizowane wyjazdy poza miejsce stałego zamieszkania na dłuższy lub krótszy pobyt, wędrówki po obcym terenie w celach krajoznawczych lub zdrowotnych.

Definicję usług turystycznych odnajduje się także w szeregu publikacji dotyczących turystyki. Usługi turystyczne są to, podobnie jak inne usługi, wszelkie wymienne, zbywalne czynności, będące wynikiem pracy, związane bezpośrednio lub pośrednio z zaspokajaniem potrzeb przed i w czasie podróży oraz pobytu turystycznego, ale niesłużące bezpośrednio do wytwarzania przedmiotów (por. A. S. Kornak "Ekonomika turystyki" PWN, Warszawa 1979, s. 159). Inną definicję proponuje S. Wodejko, według którego do usług turystycznych należy zaliczyć wszelkiego rodzaju usługi, których świadczenie jest niezbędne dla turysty w celu umożliwienia dojazdu do miejsca występowania podstawowego dobra (lub dóbr) turystycznego, pobytu w tym miejscu oraz powrotu do stałego miejsca zamieszkania (S. Wodejko "Czynniki wpływające na rozwój turystyki międzynarodowej", Ruch turystyczny - Monografie, Warszawa 1975, z. 15, s. 83).

Jak wskazuje się w interpretacjach indywidualnych, tak np. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach z dnia 27 września 2016 r., IBPP1/4512-437/16-3/AL.: „Zatem usługa turystyki to kompleksowa usługa świadczona na rzecz turysty, która obejmuje swym zakresem cząstkowe usługi, bez których dana impreza turystyczna nie mogłaby się odbyć. Za usługi turystyki należy więc uznać zorganizowane lub indywidualne wyjazdy wypoczynkowe połączone z rekreacją i rozrywką (tzn. kompleksowym programem imprez).”

Zgodnie z opisem stanu faktycznego, celem pobytu zawodników w hotelu prowadzonym przez Wnioskodawcę jest poprawa kondycji fizycznej sportowców, jak również doskonalenie ich umiejętności zawodowych, niestanowiąca wypoczynku i rekreacji i są to działania konieczne w procesie rozwoju zawodowego sportowców. W ocenie Wnioskodawcy usługi te nie mogą być zatem kwalifikowane jako usługi turystyki, w rozumieniu powyższych definicji.

Jak ponadto wynika z interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 20 stycznia 2020 r., 0111-KDIB3-1.4012.735.2019.2.IK, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usług organizacji obozów dla klubów sportowych oraz prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, dla podobnej usługi kompleksowej w zakresie organizacji obozu sportowego właściwa jest stawka podstawowa podatku od towarów i usług dla całości takiej usługi.

Biorąc pod uwagę przedstawione rozważania, stwierdzić należy, iż procedura opodatkowania określona w dziale XII, rozdziale 3 (Szczególne procedury przy świadczeniu usług turystyki), art. 119 ustawy o podatku od towarów i usług jest procedurą szczególną, przewidującą uregulowania specyficzne dla usług turystyki i stanowiące odstępstwo od ogólnych zasad opodatkowania podatkiem VAT (podatek od towarów i usług). Jako procedura szczególna może znaleźć zastosowanie tylko w ściśle określonych w przepisie warunkach. W niniejszym stanie faktycznym, takiego zastosowania nie znajduje.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r., poz. 931), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2. eksport towarów;

3. import towarów na terytorium kraju;

4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, że:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Według art. 29a ust. 1 ustawy:

Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Na podstawie art. 119 ust. 1 ustawy:

Podstawą opodatkowania przy wykonywaniu usług turystyki jest kwota marży pomniejszona o kwotę należnego podatku, z zastrzeżeniem ust. 5.

W świetle art. 119 ust. 2 ustawy:

Przez marżę, o której mowa w ust. 1, rozumie się różnicę między kwotą, którą ma zapłacić nabywca usługi, a faktycznymi kosztami poniesionymi przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty; przez usługi dla bezpośredniej korzyści turysty rozumie się usługi stanowiące składnik świadczonej usługi turystyki, a w szczególności transport, zakwaterowanie, wyżywienie, ubezpieczenie.

Powyższe regulacje odnoszą się do usług, które w całości składają się na usługę turystyczną. Użycie w cytowanym przepisie słowa „w szczególności” oznacza, że jest to katalog otwarty. Konsekwentnie, inne usługi stanowiące składnik usługi turystyki również powinny być uwzględnione. Podkreślić również należy, że czynnikiem wyróżniającym konkretną czynność jako usługę, jest przede wszystkim to, że świadczenie tej czynności zmierza do zaspokojenia określonej potrzeby zamawiającego.

Wskazać należy, że ustawa nie zawiera definicji „usług turystyki”. Nie zawiera także odesłań do definicji zawartych w innych aktach normatywnych. Definicji legalnej usług turystyki nie odnajdujemy również w innych ustawach podatkowych. Odnajdujemy ją natomiast w treści art. 307 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1 z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE – poprzednio art. 26 ust. 2 zdanie pierwsze Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych – Wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EEC z późn. zm.). Stosownie do powołanego przepisu art. 307 Dyrektywy 2006/112/WE:

Transakcje dokonywane na warunkach przewidzianych w art. 306 przez biura podróży w zakresie realizacji podróży uznawane są za pojedynczą usługę świadczoną przez biuro podróży na rzecz turysty.

Pojedyncza usługa podlega opodatkowaniu w państwie członkowskim, w którym biuro podróży ma siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego świadczy usługi.

Odnosząc się do treści tekstu Dyrektywy w języku francuskim – „Les opérations effectuées par lagence de voyages pour la réalisation du voyage sont considérées comme une prestation de service unique de lagence de voyages au voyageur”, jak też w języku angielskim – „All transactions performed by the travel agent in respect of a journey shall be treated as a single service supplied by the travel agent to the traveller”, należy stwierdzić, że zdanie to powinno być przetłumaczone jako „Wszystkie transakcje dokonywane przez biura podróży w związku z realizacją podróży (imprezy turystycznej) uznawane są za jedną usługę świadczoną przez biuro podróży na rzecz podróżnego”. Należy zaznaczyć, że wprowadzenie Dyrektywy 2006/112/WE miało na celu m.in. jasne przedstawienie przepisów dyrektyw dotyczących podatku od wartości dodanej.

Zgodnie z definicją Słownika języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005, str. 1052 „turystyka” to zorganizowane wyjazdy poza miejsce stałego zamieszkania na dłuższy lub krótszy pobyt, wędrówki po obcym terenie w celach krajoznawczych lub zdrowotnych.

Definicję usług turystycznych odnajdujemy także w szeregu publikacji dotyczących turystyki. I tak, usługi turystyczne są to, podobnie jak inne usługi, wszelkie wymienne, zbywalne czynności, będące wynikiem pracy, związane bezpośrednio lub pośrednio z zaspokajaniem potrzeb przed i w czasie podróży oraz pobytu turystycznego, ale niesłużące bezpośrednio do wytwarzania przedmiotów (por. A. S. Kornak „Ekonomika turystyki” PWN, Warszawa 1979, s. 159).

Inną definicję proponuje S. Wodejko, według którego do usług turystycznych należy zaliczyć wszelkiego rodzaju usługi, których świadczenie jest niezbędne dla turysty w celu umożliwienia dojazdu do miejsca występowania podstawowego dobra (lub dóbr) turystycznego, pobytu w tym miejscu oraz powrotu do stałego miejsca zamieszkania (S. Wodejko „Czynniki wpływające na rozwój turystyki międzynarodowej”, Ruch turystyczny – Monografie, Warszawa 1975, z. 15, s. 83).

Pakietem usług nazywa się w turystyce zestaw usług turystycznych służących zaspokojeniu kompleksowych potrzeb. Pakiet usług bywa kombinacją dwóch (np. hotel i wyżywienie, przejazd i nocleg) lub więcej elementów oferowanych przez sprzedawcę jako jeden produkt po określonej cenie (por. J. Altkorn „Marketing w turystyce”, Warszawa 2002 r., s. 99).

Zatem usługa turystyki to kompleksowa usługa świadczona na rzecz turysty, która obejmuje swym zakresem cząstkowe usługi, bez których dana impreza turystyczna nie mogłaby się odbyć. Za usługi turystyki należy więc uznać zorganizowane lub indywidualne wyjazdy wypoczynkowe połączone z rekreacją i rozrywką (tzn. kompleksowym programem imprez).

Z opisu sprawy wynika, że są Państwo zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i prowadzą Państwo Hotel …, w ramach którego posiadają Państwo również kompleksową ofertę dla profesjonalnych grup sportowych (obozy sportowe – zgrupowania szkoleniowe). Podczas `(...)` Hotel … wraz z zapleczem sportowym trafił do oficjalnego katalogu `(...)` – jako jedyny ośrodek tej klasy zlokalizowany poza miastem. Doskonale wyposażone zaplecze treningowe, SPA oraz baza noclegowa odpowiadają na wszystkie potrzeby grup sportowych, tworząc profesjonalną propozycję dla klubów i zespołów – unikalną w skali Polski i Europy. Gościli Państwo wiele drużyn narodowych, głównie piłkarskich, zagranicznych i polskich klubów piłkarskich oraz kluby reprezentujące inne dyscypliny sportu. Większość usług świadczonych w ramach obozów sportowych (w szczególności usługi noclegowe i wyżywienie) zapewniają Państwo we własnym zakresie. Część usług muszą Państwo nabywać od innych podatników, dotyczy to przykładowo usług obsługi sędziowskiej, usług zabezpieczenia medycznego, usług fotograficznych, usług przewozowych, usług pralniczych, usług druku cyfrowego. Są to usługi konieczne dla wykonania usługi kompleksowej. Nabywcy usług (również agenci reprezentujący poszczególne drużyny) są zainteresowani wyłącznie usługą kompleksową organizacji obozu sportowego i bez możliwości zapewnienia takiej kompleksowej usługi z Państwa strony nie zdecydowaliby się na skorzystanie z oferty Spółki.

Biorąc pod uwagę treść art. 119 ustawy, znaczenie pojęcia „usługa turystyczna” wynikające z treści art. 307 cyt. Dyrektywy 112, definicji słownikowej tego pojęcia oraz przywołanych publikacji określających pojęcie „usługa turystyczna” należy przyjąć, że dokonywane przez Państwa czynności polegające na organizacji obozów sportowych dla zawodowych sportowców – zgrupowań szkoleniowych, nie stanowią usług turystyki.

Wskazać należy, że w przedmiotowej sprawie celem pobytu uczestników na obozach jest poprawa kondycji fizycznej sportowców zawodowych, jak również doskonalenie ich umiejętności zawodowych, niestanowiąca wypoczynku i rekreacji i są to działania konieczne w procesie rozwoju zawodowego sportowców. Nie organizują Państwo w ramach obozów sportowych zwiedzania, zorganizowanego aktywnego wypoczynku i innych podobnych aktywności.

Tym samym, w okolicznościach niniejszej sprawy świadczone przez Państwa usługi organizacji obozów sportowych dla zawodowych sportowców – zgrupowań szkoleniowych – nie są traktowane jako usługi turystyki i w związku ze świadczeniem ww. usług nie są Państwo zobowiązani do stosowania procedury szczególnej dla usług turystyki, o której mowa w art. 119 ustawy. W konsekwencji usługi organizacji obozów sportowych dla zawodowych sportowców powinny być opodatkowanie na zasadach ogólnych zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy.

Zatem oceniając Państwa stanowisko należało uznać je za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).